Transcript FNLI reactie op ontwikkelingen herkomstetikettering Maart 2014

FNLI reactie op ontwikkelingen herkomstetikettering
Maart 2014
Middels een brief aan de Tweede Kamer liet minister Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en
Sport op 21 maart jl. weten herkomstetikettering van vlees als ingrediënt in samengestelde producten
(zoals soepen, salades, kroketten of pizza) verplicht te willen stellen.
De FNLI beaamt dat transparantie in de keten van groot belang is om het vertrouwen van
consumenten terug te winnen. De FNLI is het echter niet eens met de mening dat verplichte
herkomstetikettering een doeltreffend middel hiertoe is en is verbaasd over de 180-graden-draai van
de Nederlandse overheid ten aanzien van herkomstetikettering. De FNLI wijst nogmaals op het
onderzoek (het zogenaamde “impact assessment”) in opdracht van de Europese Commissie naar de
effecten van herkomstetikettering voor vlees als ingrediënt. Deze toetsing laat zien dat verdergaande
etiketteringsplicht nadelige effecten kent, waaronder prijsverhoging voor consumenten. De FNLI heeft
het ministerie gevraagd het rapport van de Europese Commissie af te wachten alvorens te komen met
verdergaande voorstellen voor herkomstetikettering.
De FNLI wijst op de volgende bezwaren tegen verplichte herkomstetikettering:
1.
Frequente aanpassing etiket
Om een continue kwaliteit, beschikbaarheid en prijs te garanderen, kopen producenten door
het jaar heen ingrediënten in bij leveranciers uit verschillende landen. Als elke wisseling een
etiketwijziging met zich meebrengt, kan dit leiden tot zeer frequente aanpassing van
etiketten, met bijbehorende kosten en complexiteit van productie en logistiek.
2.
Administratieve lastenverhoging
Verplichte herkomstetikettering brengt hoge administratieve lasten met zich mee. Zie het
volgende voorbeeld van een etiket voor vlees als ingrediënt voor een saucijzenbroodje:
o
o
3.
Huidig etiket: Water, Wheat flour, Vegetable oils and fats, Bread crumbs[wheat], 6%
pigmeat, Pasteurized liquid whole egg, 3% beef, Spice mix, Salt, Spicy sauce,
Emulsifier:E471, Colour:E160aiii, Acid:E330, flavour, vitamin A & D3.
Etiket met herkomstetikettering op landniveau: Water, Wheat flour, Vegetable oils and
fats, Bread crumbs[wheat], 6% pigmeat (Netherlands, Germany and Argentina),
Pasteurized liquid whole egg, 3% beef (Belgium, Germany and Argentina), Spice mix,
Salt, Spicy sauce, Emulsifier:E471, Colour:E160aiii, Acid:E330, flavour, vitamin A & D3.
Verlies van reststromen
Het verplicht stellen van herkomstetikettering ontmoedigt producenten om reststromen
optimaal te benutten. De hoeveelheid van een restproduct kan te klein zijn om te gebruiken,
in verhouding tot de kosten die gemaakt worden bij het wijzigen van het etiket.
4.
Gepercipieerd verband tussen herkomst en kwaliteit
Wat zegt de herkomst van een ingrediënt over de kwaliteit en de gezondheids- en
duurzaamheidsaspecten van een product? Consumenten zouden een verband kunnen leggen
tussen herkomst en kwaliteit en zo mogelijk oneigenlijke voorkeuren creëren. Om tegemoet te
komen aan deze voorkeuren kunnen afnemers eisen dat bepaalde ingrediënten alleen nog uit
één bepaald land mogen komen. Dit kan leiden tot (indirecte) handelsbelemmeringen en
verstoring van de interne Europese markt.
5.
Devaluatie Europees erkende kwaliteitsproducten
Al langer vermelden producenten de herkomst op vrijwillige basis op producten, namelijk bij
producten waar dit goed te realiseren is en waarbij er een duidelijke vraag is vanuit de markt,
denk aan Parma- of Ardennerham. Veel van deze vrijwillige oorsprongsvermeldingen
beschikken over een Europese erkenning als bijzonder kwaliteitsproduct. Verplichte
herkomstetikettering kan leiden tot een devaluatie van alle Europees erkende
kwaliteitsproducten.
Bovenstaande bezwaren tegen verplichte herkomstetikettering komen tevens naar voren in het
onderzoek “Herkomstetikettering. Kostenverkenning voor producenten en consumenten” van het LEI
Wageningen UR (2012).