"Eritrea – 2014-06-05" PDF document

Download Report

Transcript "Eritrea – 2014-06-05" PDF document

Algemeen Ambtsbericht Eritrea Mei 2014

Pagina 1 van 78

Algemeen Ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

Colofon

Plaats Opgesteld door Den Haag Directie Consulaire Zaken en Migratiebeleid | Afdeling Migratie en Asiel Pagina 2 van 78

Algemeen Ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

Inhoudsopgave

4.1

4.1.1

4.1.2

4.1.3

4.1.4

4.1.5

4.2

4.3

5 1 2

2.1

2.2

2.3

2.3.1

2.3.2

2.4

2.4.1

3.1

3.2

3.3

3.4

3.4.1

3.4.2

3.4.3

3.4.4

3.4.5

3.4.6

3.4.7

3.4.8

3.4.9

3.4.10

3.4.11

3.5

3.5.1

3.5.2

3.5.3

3.5.4

3.5.5

3.5.6

Colofon ......................................................................................................2

Inhoudsopgave ............................................................................................3

Inleiding .................................................................................................. 5 Landeninformatie ..................................................................................... 6

Land en volk ...............................................................................................6

Staatsinrichting............................................................................................6

Politieke ontwikkelingen ................................................................................6

Eritrese oppositiegroeperingen .......................................................................7

Eritrese diaspora heffingen en vrijwillige bijdragen.............................................8

Veiligheidssituatie ...................................................................................... 11 Regionale context....................................................................................... 12

Mensenrechten........................................................................................14

Internationale verdragen en protocollen......................................................... 14 Nationale wetgeving ................................................................................... 14 Toezicht ................................................................................................... 14 Naleving en schendingen ............................................................................. 15 Vrijheid van meningsuiting........................................................................... 15 Vrijheid van vereniging en vergadering .......................................................... 18 Vrijheid van godsdienst en overtuiging........................................................... 19 Bewegingsvrijheid ...................................................................................... 23 Rechtsgang ............................................................................................... 31 Arrestaties en detenties .............................................................................. 32 Mishandeling en foltering............................................................................. 35 Verdwijningen ........................................................................................... 36 Buitengerechtelijke executies en moorden ...................................................... 37 Doodstraf ................................................................................................. 37 Mensenhandel ........................................................................................... 37 Positie van specifieke groepen...................................................................... 40 Vrouwen................................................................................................... 40 Minderjarigen ............................................................................................ 42 LGBT........................................................................................................ 45 Etnische minderheden................................................................................. 46 Nationale dienstplicht (Hagerawi Agelglot)...................................................... 46 Ethiopiërs en personen van gemengde afkomst ............................................... 51

Migratie ..................................................................................................53

Migratie.................................................................................................... 53 Ontheemden ............................................................................................. 53 Migratiestromen......................................................................................... 53 Opvang in de regio ..................................................................................... 54 Terugkeer ................................................................................................. 58 Vluchtelingen in Eritrea ............................................................................... 61 Activiteiten van internationale organisaties ..................................................... 61 Standpunt UNHCR...................................................................................... 61

Bijlagen ..................................................................................................63

Pagina 3 van 78

5.1

5.2

5.3

5.4

5.5

5.6

Oppositiegroeperingen ................................................................................ 63 Detentie- en trainingscentra in Eritrea ........................................................... 65 Naslagwerken en rapporten ......................................................................... 70 Websites................................................................................................... 75 Lijst van afkortingen................................................................................... 77 Kaart van Eritrea........................................................................................ 78 Pagina 4 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

1 Inleiding

In dit algemeen ambtsbericht wordt de huidige situatie in Eritrea beschreven voor zover deze van belang is voor de beoordeling van asielverzoeken van personen die afkomstig zijn uit dit land en voor besluitvorming over de terugkeer van afgewezen Eritrese asielzoekers. Dit ambtsbericht is een actualisering van eerdere algemene ambtsberichten over de situatie in Eritrea (laatstelijk april 2013). Het algemeen ambtsbericht beslaat de periode van maart 2013 tot en met april 2014.

Dit ambtsbericht is gebaseerd op informatie uit openbare en vertrouwelijke bronnen.

Bij de opstelling is onder meer gebruik gemaakt van informatie van verschillende organisaties van de Verenigde Naties, niet-gouvernementele organisaties (ngo’s), de Eritrese overheid, vakliteratuur en berichtgeving in de media. Een overzicht van de geraadpleegde openbare bronnen is opgenomen in de literatuurlijst.

Daarnaast liggen bevindingen en vertrouwelijke rapportages van de Nederlandse vertegenwoordiging in Khartoum (Sudan), waaronder Eritrea resorteert, aan dit algemeen ambtsbericht ten grondslag.

In het algemeen ambtsbericht wordt veelvuldig verwezen naar geraadpleegde openbare bronnen. Daarnaast wordt de tekst in veel gevallen (ook) ondersteund door informatie die op vertrouwelijke basis is ingewonnen.

In hoofdstuk twee wordt ingegaan op de recente ontwikkelingen op politiek en veiligheidsgebied.

In hoofdstuk drie wordt de mensenrechtensituatie in Eritrea geschetst. Na een beschrijving van de nationale wetgeving en internationale verdragen waarbij Eritrea partij is, komen mogelijkheden van toezicht op de naleving van de mensenrechten aan de orde. Daarna volgt de beschrijving van de naleving dan wel schending van enkele klassieke mensenrechten.

In hoofdstuk vier wordt de positie van specifieke groepen belicht, waaronder vrouwen, minderjarigen, etnische minderheden en LGBT, evenals deserteurs en dienstplichtontduikers.

In hoofdstuk vijf komen de opvang van binnenlands ontheemden en vluchtelingen, alsmede activiteiten van internationale organisaties, waaronder UNHCR, aan de orde.

Pagina 5 van 78

2

2.1

2.2

2.3

Landeninformatie

Land en volk

Voor informatie over land en volk wordt verwezen naar het algemeen ambtsbericht Eritrea van april 2013.

Staatsinrichting

Voor informatie over staatsinrichting wordt verwezen naar het algemeen ambtsbericht van april 2013.

Politieke ontwikkelingen

Sinds zijn benoeming in 1993 staat president Afwerki aan het hoofd van de wetgevende macht (

Transitional National Assembly

) 1 en de uitvoerende macht (

State Council

getreden.

3 ) 2 . De in 1997 geratificeerde grondwet, waarin een scheiding van wetgevende en uitvoerende macht is opgenomen, is nog steeds niet in werking Ook zijn (presidents- en parlements)verkiezingen voor onbepaalde tijd uitgesteld.

In de verslagperiode bleven president Afwerki en de enige politieke partij in Eritrea, de

People´s Front for Democracy and Justice

en het gebrek aan perspectief.

voetbalteam.

6 5 (PFDJ), de Eritrese politiek domineren.

De president wordt bijgestaan door een kleine groep adviseurs en hoge militairen.

isolatie van Eritrea, de politieke onvrijheid, de slechte sociaaleconomische situatie Al eerder in 2012 werd de minister van Financiën, Berhane Abrehe, van zijn post ontheven na openlijke kritiek op de financiële verantwoording van mijninkomsten. In november 2012 week de minister van Informatie, Ali Abdu, tijdens een zakenreis uit naar Europa. Ook andere

high-level

personen ontvluchtten Eritrea, waaronder hoge militairen en het nationale 4 Hoewel president Afwerki nog steeds stevig in het zadel zit, waren er het afgelopen jaar signalen van toenemende onvrede niet alleen binnen het ambtelijke en militaire apparaat maar ook onder de bevolking. De onvrede richtte zich op de internationale In januari 2013 bezetten een groep van bijna 200 Eritrese militairen 4 5 1 2 3 6 De leden van de

Transitional National Assembly

werden in 1997 rechtstreeks benoemd om na de ratificatie van de grondwet tot aan de verkiezingen van een

National Assembly

als wetgevende macht te fungeren. Echter, verkiezingen die voorzien waren voor 2001 zijn voor onbepaalde tijd uitgesteld. De huidige

Assembly

is sinds 1997 dan ook een overgangsparlement. De

Transitional National Assembly

komt zelden in vergadering bijeen om over wetgeving te debatteren.

State Council

bestaat uit zeventien ministers en wordt voorgezeten door de president, die tevens de ministers benoemt.

Volgens de Eritrese autoriteiten is implementatie van de grondwet vanwege het voortdurende grensconflict met Ethiopië niet mogelijk. U.S. Department of State,

2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

ICG,

Eritrea: Scenarios for Future Transition

, 28 maart 2013.

UN SC,

Letter dated 24 July 2013 from the Chair of the Security Council Committee pursuant to resolutions 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the president of the Security Council, S/2013/440

, 25.07.2013. Vertrouwelijke bronnen.

ICG,

Eritrea: Scenarios for Future Transition

, 28 maart 2013; UN SC,

, 25.07.2013. Nieuwsbericht,

3 Eritrean officers given asylum after jet forced to land

, 13.11.2013 ( www.arabnews.com/news/476721

Eritrean diplomat Mr. Abdu Osman Humadin has defected to the United Kingdom

, 02.03.2014

( www.assenna.com

); Nieuwsbericht,

Pagina 6 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 2.3.1

het ministerie van Informatie in Asmara. Het hoofd van de staatstelevisie beëindigd.

gedood.

9 7 Eind 2013 zouden minimaal 180 personen nog worden vastgehouden.

confrontaties plaats tussen Eritrese jongeren en veiligheidstroepen.

10 8

Eri-TV

werd gedwongen een verklaring voor te lezen, waarin om implementatie van de grondwet en om vrijlating van politieke gevangenen werd verzocht. Na omsingeling van het ministerie door militairen met tanks werd de bezettingsactie zonder geweld Naar verluidt werden meer dan duizend personen gearresteerd, waaronder (hoge) militairen, (prominente) partijleden en overheidsfunctionarissen.

Volgens een persbericht zouden tientallen gearresteerde militairen door de veiligheidsdienst zijn De late reactie van president Afwerki op het Lampedusa boot incident van 3 oktober 2013, waarbij honderden Eritrese vluchtelingen omkwamen, was een katalisator van nieuwe onvrede en frustratie onder de bevolking. Er vond een aantal De in 2009 (

Resolution 1907

regio (waaronder steun aan ) en 2011 (

Al-Shabaab

verscheen een nieuw rapport van de

Resolution 2023

) door de VN-Veiligheidsraad opgelegde sancties tegen Eritrea vanwege haar vermeende destabiliserende rol in de in Somalië en het voortdurende grensconflict met Djibouti) bleven in de verslagperiode van kracht. In juli 2013

Monitoring Group on Somalia and Eritrea

Volgens dit rapport zou Eritrea nog steeds nauwe banden onderhouden met een netwerk van krijgsheren en

proxy forces

in Somalië, waaronder een tweetal leiders van

Al-Shabaab

. Ook zou Eritrea volgens de

Monitoring Group

tot het grensconflict met Djibouti gaf Eritrea volgens de haar netwerk gebruiken om een politiek van regionale destabilisatie uit te voeren. Met betrekking

Monitoring Group

geen gehoor aan de resoluties van de VN-Veiligheidsraad.

12 Eritrese oppositiegroeperingen De in 1997 geratificeerde maar nog niet-geïmplementeerde grondwet van Eritrea voorziet in een meerpartijenstelsel. In de praktijk bestaat in Eritrea slechts één politieke partij, de

People´s Front for Democracy and Justice

(PFDJ), met aan het hoofd president Afwerki.

13 Iedere vorm van oppositie wordt onderdrukt en van binnenlandse oppositie is dan ook nauwelijks sprake.

In de buurlanden, waaronder Sudan en Ethiopië, zijn diverse Eritrese oppositiegroeperingen actief waarvan een aantal beschikt over een gewapende vleugel (zie bijlage 5.1). Deze groeperingen zijn verdeeld en weinig effectief.

14 Sudan staat minder gastvrij tegenover Eritrese oppositiegroeperingen. Volgens In Ethiopië kunnen Eritrese oppositie groeperingen vrijwel ongehinderd hun gang gaan.

Eritrese oppositiegroeperingen staat de Sudanese regering hen niet toe in Sudan 7 8 9 10 11 12 13 14 ICG,

Eritrea: Scenarios for Future Transition

, 28 maart 2013; UN SC,

, 25.07.2013.

Amnesty International, CSW,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013;

Stakeholder Submission. UPR – 18 th Session – Eritrea

, juni 2013; Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; U.S. Department of State: Persbericht:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea Dozens of Eritrean mutineers killed says army deserter

, 30.09.2013 ( www.sudantribune.com

Vertrouwelijke bronnen.

Monitoring Group on Somalia and Eritrea

ziet toe op de naleving van de wapenembargo´s door Somalië en Eritrea. De groep onderzoekt ook alle activiteiten die opbrengsten genereren die gebruikt worden om de embargo´s te omzeilen. Het mandaat van de

Monitoring Group

is in juli 2013 verlengd tot 25 november 2014.

United Nations Security Council (UNSC):

Resolution 2111 (2013), Adopted by the Security Council at its 7009 th meeting, on 24 July 2013, S/RES/2111 (2013),

24 juli 2013.

United Nations Security Council (UNSC):

Committee pursuant to resolution 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the President of the Security Council, Letter dated 24 July 2013 from the Chair of the Security Council

S/2013/440, 25 juli 2013.

U.S. Department of State,

2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld: Vertrouwelijke bronnen.

The Constitution of Eritrea,

23 mei 1997.

Pagina 7 van 78

2.3.2

actief te zijn. Ook beschuldigen zij de Sudanese regering van samenwerking met de Eritrese autoriteiten, onder meer door het uitleveren van Eritrese oppositieleden.

15 Volgens berichten arresteerden de Sudanese autoriteiten in juni 2013 een achttal leiders van de Eritrese oppositie groepering, de

Eritrean Islamic Reform Movement

(EIRM).

16 Ook in de diaspora is een groot aantal Eritrese groeperingen actief. In november 2011 werd vanuit de Eritrese diapora de beweging

Arbi Harnet

(

Friday Freedom

) opgericht. Drijvende kracht achter deze beweging is onder meer de

Eritrean Youth Solidarity for Change

(EYSC). Deze beweging wil de band tussen de Eritrese diapora en de binnenlandse oppositie in Eritrea versterken en gecoördineerde protestactiviteiten uitvoeren. In de verslagperiode werden door verschillende activiteiten uitgevoerd. Zo werden er vanuit de diaspora geautomatiseerde telefoongesprekken (

robocalls

) gevoerd met willekeurige personen in Eritrea, waarin aandacht werd gevraagd voor mensenrechtenschendingen in Eritrea en werd opgeroepen tot protest door op vrijdagavond thuis te blijven. Ook werden er op diverse locaties in Asmara posters opgehangen, stickers opgeplakt en flyers verspreid.

Arbi Harnet

In september 2013 maakte

Arbi Harnet

de oprichting bekend van een ondergrondse krant (

MeqaleH Forto

) in Eritrea (zie tevens 3.4.1 Vrijheid van meningsuiting).

18 Eritrese diaspora heffingen en vrijwillige bijdragen De regering van Eritrea legt belastingen op aan Eritreeërs en buitenlanders van Eritrese afkomst die buiten Eritrea woonachtig zijn. Daarnaast worden leden van de Eritrese diaspora aangemoedigd “vrijwillige” bijdragen te geven voor verschillende doelen.

19 De procedure voor inning is per plaats verschillend. In steden waar een Eritrese ambassade of consulaat is gevestigd, is het gebruikelijk dat rechtstreeks aan de ambassade of het consulaat wordt betaald. Als er geen officiële vertegenwoordiging is, treden lokale PFDJ vertegenwoordigers of andere Eritreeërs op als belastingontvanger. Bij de inning zouden volgens de

Monitoring Group on Somalia and Eritrea

van de Verenigde Naties bedreigingen, intimidatie en dwangmaatregelen worden gebruikt.

20 15 16 17 18 19 20 Sahel blog: Persbericht:

A Glance at the Eritrean Opposition Online,

www.sahelblog.wordpress.com

Eritrean opposition official missing in Sudan’s Kassala

, , 17 februari 2012; www.sudantribune.com

, 17 februari 2012.

Persbericht, Arbi Harnet,

Sudan detains Eritrean opposition members

, 16.06.2013 ( www.sudantribune.com

9380 phones in Eritrea receive messages calling for school and work boycott

, 23.03.2013

( www.asmarino.com

); Gianluca Mezzofiore,

Eritrea: Freedom Friday movement challenges ‘North Korea’ of Africa

, 11.04.2013 ( www.asmarino.com

); Gregory Warner,

With robocalls, Eritrean exile organize passive resistance

, 03.05.2013 ( www.asmarino.com

); Arbi Harnet,

Freedom Friday makes over 10.000 Independence Day Calls and distribute flyers in Asmara

, 22.05.2013 ( www.asmarino.com

); Nieuwsbericht,

Protest stickers on Government Officials cars and many buildings and street corners in Asmara

, 01.11.2013 ( www.asmarino.com

);

diaspora strikes back

, in Africa Confidential Vol 54 No 17, 23.08.2013; Arbi Harnet,

Eritrea: The Arbi Harnet Call to Action for Nov 3 2013

, 31.10.2013 ( www.asmarino.com

Meron Estefanos,

Underground independent newspaper launched in Eritrea

, 18.09.2013

( www.africanarguments.org

United Nations Security Council (UNSC):

Committee pursuant to resolution 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the President of the Security Council, Letter dated 11 July 2012 from the Chair of the Security Council

S/2012/545, 13 juli 2012; United Nations Security Council:

Resolution 2023 (2011), Adopted by the Security Council at its 6674 th meeting, on 5 December 2011

, 5 december 2011.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; United Nations Security Council:

Resolution 2023 (2011), Adopted by the Security Council at its 6674 th meeting, on 5 December 2011

, 5 december 2011; UN SC,

, 25.07.2013.

Pagina 8 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

2% diaspora belasting

De 2% “diaspora belasting” is volgens de Eritrese autoriteiten een “ontwikkelings en rehabilitatie belasting”.

21 Voor Eritreeërs die in het buitenland wonen, is betaling van de Eritrese 2% “diaspora belasting” een voorwaarde om gebruik te kunnen maken van diensten van de Eritrese overheid. Heffing is retroactief tot aan de datum van de laatste betaling. Ieder contact met een Eritrese ambassade of consulaat, ongeacht of het gaat om bijvoorbeeld het vernieuwen van een paspoort, gezinshereniging of erfeniskwesties, leidt automatisch tot een verzoek om (retroactieve) betaling van belasting. Indien een Eritreeër nog niet eerder de 2% belasting heeft betaald, wordt de achterstand door de belastingontvangers berekend met terugwerkende kracht vanaf het vertrek uit Eritrea (tot uiterlijk 1992).

maken, kunnen tevens verzocht worden om een 22 Eritreeërs in het buitenland die van de diensten van de ambassade gebruik willen

Immigration and citizenship services request form

te ondertekenen, ook bekend als een B4 formulier of spijtbetuiging. Door ondertekening van dit formulier verklaart de aanvrager “spijt te hebben van het plegen van een strafbaar feit door de militaire dienstplicht niet te hebben vervuld”. Door ondertekening geeft de aanvrager ook te kennen bereid te zijn te zijner tijd een passende straf te accepteren.

23 Het niet betalen van de 2% belasting door leden van de diaspora kan consequenties hebben bij terugkeer. Bij binnenkomst dient naar verluidt de 2% belasting alsnog te worden voldaan. Ook zijn volgens bronnen ernstigere consequenties, waaronder arrestatie en detentie, mogelijk. De Eritrese autoriteiten maken daarbij geen onderscheid tussen Eritreeërs die in het buitenland wonen en buitenlanders van Eritrese afkomst.

24 Het niet betalen van de 2% belasting door leden van de diaspora kan ook consequenties hebben voor familieleden in Eritrea. Het verlengen van een bedrijfsvergunning of een aanvraag voor een uitreisvisum kan geweigerd worden als een Eritrees familielid in het buitenland geen belasting heeft betaald.

25 Volgens

Freedom House

lopen bij weigering om belasting te betalen familieleden in Eritrea ook het risico om gearresteerd te worden.

26 21 22 23 24 25 26 Opbrengsten zouden gebruikt worden ter financiële ondersteuning van Eritrese oorlogsslachtoffers en families van Eritrese martelaren. United Nations Security Council (UNSC):

addressed to the President of the Security Council, Letter dated 11 July 2012 from the Chair of the Security Council Committee pursuant to resolution 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea

S/2012/545, 13 juli 2012; United Nations Security Council:

Resolution 2023 (2011), Adopted by the Security Council at its 6674 th meeting, on 5 December 2011

, 5 december 2011.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; United Nations Security Council:

Resolution 2023 (2011), Adopted by the Security Council at its 6674 th meeting, on 5 December 2011

, 5 december 2011; U.S.

Department of State, and Police (FDJP):

2012 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea;

Federal Department of Justice

Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State Structures in Eritrea,

16 februari 2012; UN SC,

, 25.07.2013.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; Pen International,

Recommendations on the 18 th session of the Universal Periodic Review – Eritrea

, 2013; Vertrouwelijke bron.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; Human Rights Watch,

Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review

, 20.06.2013; Human Rights Watch, World Report 2014 – Eritrea; Pen International,

Recommendations on the 18 th session of the Universal Periodic Review – Eritrea

, 2013.

Freedom House, Freedom in the World 2013 – Eritrea.

Pagina 9 van 78

Bijdragen aan het Eritrese defensie budget

In sommige landen worden leden van de Eritrese diaspora ook gevraagd een financiële bijdrage te leveren aan het Eritrese defensie budget, bovenop de 2% diaspora belasting. Deze bijdragen zijn niet altijd vrijwillig.

Eritrese fondsenwerving

Sinds aanname van resolutie 1907 (2009) en 2023 (2011) door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties worden de methodes die Eritrea gebruikt voor de buitenlandse belastingheffing en het innen van ‘vrijwillige’ bijdragen, steeds kritischer bekeken. Ook betwist de Eritrese diaspora steeds vaker de rechtmatigheid van de Eritrese belastingheffing binnen de wetgeving van het gastland.

Verschillende landen, waaronder Canada en het Verenigd Koninkrijk, hebben Eritrea expliciet gewaarschuwd om te stoppen met het gedwongen innen van belasting en financiële bijdragen in hun land.

28 In mei 2013 werd de consul van Eritrea in Toronto door de Canadese autoriteiten tot continueren van gedwongen belastinginning en fondsenwerving.

werd de tijdelijk zaakgelastigde van de Eritrese ambassade in Nederland ontboden om opheldering te geven over de wijze van belastinginning door de Eritrese ambassade. Eritrea ontkende dat er sprake is van afpersing en intimidatie bij de belastinginning. Naar aanleiding van nieuwe berichten van dwang, intimidatie en afpersing bij de belastinginning kondigde de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken in mei 2014 een onderzoek aan naar de Eritrese praktijk van belastinginning in Nederland.

persona non grata

verklaard vanwege het 29 In augustus 2012 In de praktijk hebben de Eritrese autoriteiten als reactie op resolutie 1907 (2009) en 2023 (2011) het proces van Eritrese belastingheffing buiten Eritrea informeler en ondoorzichtiger gemaakt. Eritrese belastingontvangers zijn niet altijd diplomaten en evenmin geregistreerde vertegenwoordigers van de Eritrese regering of de PFDJ.

30 Eritrese ambassades en consulaten geven ook niet altijd kwitanties af om te bewijzen dat de belasting is betaald. Ambassade bewaren de schriftelijke “spijtbetuigingen” (het zogenoemde B 4 formulier) en aan de ondertekenaar wordt geen kopie verstrekt. Geldstromen zijn ondoorzichtig geworden en deels verlegd van officiële bankrekeningen naar contante betalingen in harde valuta.

binnen de diaspora gemeenschappen.

32 31 Vrijwillige bijdragen zijn ook meer afhankelijk geworden van fondsenwerving tijdens festivals en andere culturele evenementen. Tijdens deze evenementen peilen PFDJ vertegenwoordigers en activisten tevens de loyaliteit ten opzichte van de partij 27 28 29 30 31 32 United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; Stewart Bell,

Canada expelling Eritrean diplomat for using consulate to shake down citizens for ‘national defence’

, 30.05.2013 ( www.asmarino.com

Eritrea: The diaspora strikes back

, in Africa Confidential Vol 54 No 17, 23.08.2013.

Stewart Bell,

Canada expelling Eritrean diplomat for using consulate to shake down citizens for ‘national defence’

, 30.05.2013 ( www.asmarino.com

); CTV News, 04.06.2013 ( www.asmarino.com

Canada taking steps to expel Eritrean diplomat, Baird says

, United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; UN SC,

, 25.07.2013.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; UN SC,

, 25.07.2013.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013.

Pagina 10 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

2.4

Veiligheidssituatie

In de verslagperiode was de veiligheidssituatie in Eritrea relatief rustig. Wel waren er berichten van terroristische aanvallen in West-Eritrea, mogelijk met een etnische achtergrond, maar deze berichten waren moeilijk te verifiëren.

veiligheidstroepen.

34 33 Ook vonden eind 2013 schermutselingen plaats in Asmara tussen Eritrese jongeren en Het Eritrese leger is de afgelopen jaren verzwakt als gevolg van wapenembargo, economische crisis, uittocht van jongeren en afnemend moreel. Bepaalde taken van het leger, zoals de bescherming van strategische objecten als vliegveld en Centrale Bank van Asmara, zouden zijn overgedragen aan de burgermilitie. Sinds 2012 is er in Eritrea een gewapende burgermilitie (‘

people’s army’

) onder leiding van generaal Teklai Kifle ‘Manjus’. De burgermilitie wordt niet alleen ingezet voor patrouilles en bescherming van objecten maar ook voor het uitvoeren van publieke werken, zoals het bouwen van een dam of het planten van bomen. Volgens bronnen zijn burgers in de leeftijd van 18 tot over de 70 die niet actief zijn in het leger of nationale dienstplicht verplicht om militietrainingen te volgen en een wapen in huis te hebben.

Ook burgers die zijn gedemobiliseerd of vrijgesteld van de nationale dienstplicht, zouden moeten deelnemen aan de burgermilitie. Mannelijke burgers zijn verplicht om deel te nemen. Vrouwen zouden deels verplicht deel moeten nemen. Niet deelnemen kan bestraft worden met onder meer detentie en dwangarbeid. Er zouden geregeld razzia’s worden gehouden om ontduikers van deze burgerplicht op te sporen.

35 Volgens sommige berichten zouden commandanten van de burgermilitie instructies hebben gekregen om burgers vanaf 14 jaar van wapens te voorzien. Het is echter niet bekend of personen onder de 18 jaar ook daadwerkelijk deel uitmaken van de burgermilitie.

zijn opgepakt.

38 36 Ook werden volgens berichten Ethiopische oppositiebewegingen in Eritrea, zoals de

Tigray People’s Democratic Movement

(TPDM), ingezet om de veiligheid in Asmara te handhaven en bepaalde beveiligingstaken van het leger over te nemen. Daarbij zouden Eritrese burgers zijn lastiggevallen en gearresteerd. De publieke woede die als gevolg daarvan ontstond, was aanleiding voor de Eritrese regering om de Ethiopische rebellen in november 2013 uit de straten van Asmara terug te trekken.

oppositiebewegingen in oktober 2013 in verschillende Eritrese steden grootschalige razzia’s hebben uitgevoerd waarbij Eritreeërs in de dienstplichtige leeftijd zouden 37 Volgens berichten zouden veiligheidstroepen bestaande uit strijders van Ethiopische Sinds 2009 is een internationaal wapenembargo tegen Eritrea van kracht. In juli 2013 herbevestigde de VN-Veiligheidsraad dit wapenembargo.

39 33 34 35 36 37 38 39 Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

U.S. Department of State, Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea 2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

, 20.05.2013; U.S.

juni 2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea Eritrea

, 21.01.2014. Vertrouwelijke bronnen.

; Human Rights Watch,

World Report 2014 –

U.S. Department of State: Vertrouwelijke bron.

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Nieuwsbericht,

Tensions mount in Eritrea: thousands of young people detained and air travel is curtailed

, 28.10.2013 ( www.asmarino.com

). Vertrouwelijke bron.

United Nations Security Council (UNSC):

Resolution 2111 (2013), Adopted by the Security Council at its 7009 th meeting, on 24 July 2013, S/RES/2111 (2013),

24 juli 2013.

Pagina 11 van 78

2.4.1

Regionale context Eritrea is lid van de

African Union

en wil het lidmaatschap van de

Intergovernmental Authority on Development in Eastern Africa

(IGAD) reactiveren (opgeschort sinds 2006), maar dit wordt geblokkeerd door Ethiopië en Djibouti.

40 Eritrea onderhoudt goede relaties met de buurlanden Sudan en Zuid-Sudan. Eritrea is ook geregeld betrokken bij onderhandelingen tussen Sudan en Zuid-Sudan.

Ethiopië en Somalië) worden hieronder in het kort beschreven.

41 De betrekkingen van Eritrea met de overige landen in de Hoorn van Afrika (Djibouti,

Djibouti

De verhoudingen met Djibouti zijn ernstig verstoord sinds de vermissing in 2008 van 19 Djiboutiaanse militairen na schermutselingen aan de grens. Volgens de Djiboutiaanse autoriteiten worden deze militairen in Eritrea krijgsgevangen gehouden, wat door Eritrea wordt ontkend.

Eritrese krijgsgevangenen vasthouden.

43 42 Zie voor nadere informatie het algemeen ambtsbericht Eritrea van april 2013. Djibouti zou op haar beurt ook

Ethiopië

Evenals in de vorige verslagperiode bleef de relatie met Ethiopië gespannen, hoewel er in de huidige verslagperiode geen berichten waren van gewapende acties of schermutselingen in en rond het grensgebied met Ethiopië. Eritrea en Ethiopië verlenen beiden steun en onderdak aan (gewapende) oppositie groeperingen.

44 Volgens een persbericht zou de Eritrese regering in 2013 aan de Ethiopische oppositiebeweging Ginbot 7 een bedrag van $ 500.000 hebben gedoneerd. Dit bedrag zou onder meer gebruikt gaan worden voor het uitvoeren van militaire activiteiten. Ginbot 7 zou ook een nieuwe militaire vleugel (

Ginbot 7 Popular Force

) hebben opgericht om vanuit Eritrea gewapende acties in Ethiopië te gaan uitvoeren.

45 Ook zouden Ethiopische oppositiebewegingen, met name de

Tigray People’s Democratic Movement

(TPDM), in de verslagperiode zijn ingezet om de veiligheid in Asmara te handhaven en razzia’s uit te voeren.

46 In april 2013 sprak de Ethiopische regering haar bereidheid uit om besprekingen te gaan voeren met Eritrea om het grensconflict op te lossen. Eritrea heeft echter steeds als voorwaarde voor besprekingen gesteld dat Ethiopië zich eerst uit Badme 47 zou moeten terugtrekken.

48 40 41 42 43 44 45 46 47 48 US Department of State,

Country Report on Terrorism 2012/2013 – Eritrea

Vertrouwelijke bronnen.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2013/440, 25 juli 2013.

Vertrouwelijke bron.

Volgens de

Monitoring Group on Somalia and Eritrea

zou Eritrea de volgende Ethiopische gewapende oppositie groeperingen steunen:

Afar Revolutionary Democratic Unity Front

(

ONLF), Oromo Liberation Front

( (

ARDUF), Ogaden National Liberation Front OLF), Tigray People’s Democratic Movement

(

TPDM) en Ginbot Sebat

. Eritrea biedt ook onderdak aan restanten van andere Ethiopische oppositie groepen zoals de Unit (EIU):

Country Report Eritrea

, 19 februari 2013;

Arbengnoch

Debub-Hizboch

Beni Shangul

. Deze laatste groepen hebben echter nauwelijks leden en voor zover bekend hebben ze weinig tot geen operationele capaciteit. United Nations Security Council (UNSC):

Chair of the Security Council Committee pursuant to resolution 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the President of the Security Council, Letter dated 11 July 2012 from the

S/2012/545, 13 juli 2012. Economist Intelligence Persbericht,

Eritrea provides Ethiopian ‘terrorist’ organization with $ 500.000

, 28.06.2013

( www.sudantribune.com

Nieuwsbericht,

Tensions mount in Eritrea: thousands of young people detained and air travel is curtailed

, 28.10.2013 ( www.asmarino.com

). Vertrouwelijke bron.

In 2002 werd de grensplaats Badme in international arbitrage (

Eritrean-Ethiopia Boundary Commission

) toegewezen aan Eritrea.

Persbericht,

Ethiopia affirms readiness for dialogue with Eritrea

, 30.04.2013 ( www.sudantribune.com

); Economist Intelligence Unit,

Country Report – Eritrea- 3 rd Quarter 2013

Pagina 12 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

Somalië

In juli 2013 verscheen een nieuw rapport van de waaronder een tweetal leiders van

Monitoring Group on Somalia and Eritrea

van de Verenigde Naties. Volgens dit rapport zou Eritrea nog steeds nauwe banden onderhouden met een netwerk van krijgsheren en

proxy forces

in Somalië,

Al-Shabaab

. Ook zou Eritrea volgens de

Monitoring Group

haar regionaal ‘

intelligence

’ en zakelijk netwerk gebruiken om een politiek van regionale destabilisatie uit te voeren onder meer door financiële en andere steun te verlenen aan vertegenwoordigers van

Al-Shabaab

49 49 United Nations Security Council (UNSC):

S/2013/440, 25 juli 2013.

Pagina 13 van 78

3

3.1

3.2

3.3

Mensenrechten

De mensenrechtensituatie in Eritrea was in de verslagperiode onverminderd slecht.

Onderdrukking van fundamentele politieke rechten en burgerlijke vrijheden door de Eritrese regering gingen onverminderd door. Ook bleven er consistente en aanhoudende berichten met betrekking tot ernstige schendingen van de mensenrechten. Straffeloosheid was daarbij de norm.

Internationale verdragen en protocollen

Voor een overzicht van mensenrechtenverdragen waar Eritrea partij bij is, wordt verwezen naar het algemeen ambtsbericht Eritrea van april 2013.

Eritrea is geen partij bij onder meer:  Het Verdrag tegen Foltering en andere Wrede Onmenselijke en Onterende Behandeling of Bestraffing;   Het Verdrag voor de Bescherming van Alle Personen tegen Gedwongen Verdwijning; Het Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap.

51 Naar aanleiding van de

United Nations Universal Periodic Review

Eritrea weliswaar een aantal aanbevelingen met betrekking tot ondertekening en uitvoering van internationale verdragen geaccepteerd maar heeft deze aanbevelingen nog niet geïmplementeerd.

52 in 2009 heeft

Nationale wetgeving

Voor informatie over nationale wetgeving wordt verwezen naar het algemeen ambtsbericht Eritrea van april 2013.

Toezicht

Binnen de overheid bestaat geen instantie die zich specifiek richt op mensenrechten.

Ook is in Eritrea geen enkele andere mensenrechtenorganisatie actief. In Eritrea staat het maatschappelijk middenveld onder strikt toezicht van de Eritrese overheid.

Er zijn geen onafhankelijke maatschappelijk middenveld organisaties actief.

53 50 51 52 53 U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea

; Human Rights Watch,

World Report 2013 – Eritrea

, 31.01.2013; Amnesty International,

Amnesty International Annual Report 2013 – Eritrea

, 23.05.2013. Vertrouwelijke bron.

www.minbuza.nl/producten-en-diensten/verdragen/mensenrechtenverdragen , geraadpleegd 15.10.2013.

Pen International,

Contribution to the 18 th session of the Working Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni 2013; United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea

Wetgeving beperkt de werkzaamheden van ngo’s tot activiteiten op het gebied van ‘ Article 19,

Eritrea: Article 19’s submission to the UN Universal Periodic Review

Foreign & Commonwealth Office:

relief and/or rehabilitation

, 24.06.2013; United Kingdom ’.

Ook moeten alle activiteiten in samenwerking met en met toestemming van de autoriteiten uitgevoerd worden.

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea

; East and Horn of Africa Human Rights Defenders Project,

UPR Submission on Eritrea

, juni 2013.

Pagina 14 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 De laatste internationale ngo’s hebben in 2011 noodgedwongen hun activiteiten in Eritrea beëindigd. VN-organisaties worden beperkt in de uitvoering van hun activiteiten. Dit geldt ook voor het

International Committee of the Red Cross

(ICRC) (zie tevens 4.2 Activiteiten van internationale organisaties). De Eritrese regering staat geen bezoek van internationale mensenrechtenorganisaties toe. Deze situatie maakt het voor de internationale gemeenschap moeilijk om de mensenrechtensituatie in Eritrea te monitoren.

54 Eritrea toont weinig bereidheid om samen te werken met de internationale gemeenschap op het gebied van mensenrechten.

Verenigde Naties.

56 55 Eritrea voldoet niet consistent aan de rapportageverplichtingen ten behoeve van de organen van toezicht van de Ook weigert Eritrea categorisch verzoeken van VN

Special Rapporteurs

om het land te bezoeken. In december 2012 verzocht de

Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea,

Eritrea.

58 Sheila B. Keetharuth, tevergeefs om toestemming voor een (eerste) bezoek aan Eritrea.

57 In mei 2013 presenteerde zij haar zeer kritische rapport over de mensenrechtensituatie in De Eritrese regering deed het rapport af als een ‘instrument van politieke druk’.

59 In juni 2013 werd het mandaat van Keetharuth voor een jaar verlengd.

60 Wel participeerde de Eritrese regering actief in de (OHCHR). Volgens

Human Rights Watch Universal Periodic Reviews

van de VN-Mensenrechtencommissie (2009 en 2014). In januari 2014 ontvingen de Eritrese autoriteiten in het kader van de UPR 2014 een delegatie van de VN schiet de Eritrese regering echter ernstig tekort bij de implementatie van de UPR-aanbevelingen.

61 (UPR)

3.4

3.4.1

Naleving en schendingen

Vrijheid van meningsuiting De Eritrese regering beperkte het recht op vrijheid van meningsuiting en pers in ernstige mate. Ook beperkte de overheid de academische vrijheid en censureerde zij culturele activiteiten.

62 Volgens mensenrechtenorganisatie voorkomen en te bestraffen.

Article 19

geeft de Eritrese wetgeving de autoriteiten ruime mogelijkheden om afwijkende geluiden te 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 U.S. Department of State:

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Eritrea

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea;

Freedom House,

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office Report –

Article 19,

Eritrea: Article 19’s submission to the UN Universal Periodic Review

, 24.06.2013; United Nations, General Assembly, Human Rights Council,

Compilation prepared by the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights in accordance with paragraph 15 (b) of the annex to Human Rights Council resolution 5/1 and paragraph 5 of the annex to Council resolution 16/21, A/HRC/WG.6/18/ERI/2

, 11.11.2013.

Office of the High Commissioner for Human Rights (OHCHR), UN SC HRC, www.ohchr.org

, geraadpleegd 15.10.2013.

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

2012 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea,

15 april 2013.

Human Rights and Democracy: The

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

Vertrouwelijke bron.

UN GA HRC,

Resolution adopted by the Human Rights Council 23/21. Situation of human rights in Eritrea, A/HRC/RES/23/21

, 25.06.2013.

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Human Rights Watch, 20.06.2013; Vertrouwelijke bronnen.

Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review

U.S. Department of State: Article 19,

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

Eritrea: A Nation Silenced

, juni 2013.

, Pagina 15 van 78

Personen die privé of publiekelijk kritiek uitten op de regering liepen kans gearresteerd en voor onbepaalde tijd gedetineerd te worden zonder formele aanklacht.

64 De overheid monitorde post, e-mail, tekstberichten en telefoongesprekken zonder over de wettelijk vereiste machtigingen te beschikken.

De Eritrese overheid zou zowel in Eritrea als in het buitenland over een netwerk van informanten beschikken.

65 Leden van de diaspora die niet participeerden in politieke en culturele evenementen en fondsenwerving in het buitenland zouden naar verluidt op een zwarte lijst zijn gezet. Ook zouden ‘niet-loyale’ leden van de diaspora doelwit zijn van georganiseerde overheidscampagnes, waaronder haatmail en publieke beschuldigingen. Tenslotte zouden personen in Eritrea lastig zijn gevallen door de Eritrese overheid vanwege vermeende disloyaliteit van familieleden in de diaspora.

66 Er zijn ook enkele bronnen die melden dat er in Eritrea de laatste jaren wat meer ruimte is gekomen voor kritiek en discussie.

Pers

In 2001 werden de licensies van alle onafhankelijke kranten ingetrokken en journalisten gearresteerd en gedetineerd. Sindsdien worden alle media in Eritrea van overheidswege streng gecontroleerd.

68 In de

2014 World Press Freedom Index

van

Reporters Without Borders

staat Eritrea op de laatste plaats (180 e) , en op de lijst van

10 Most Censored Countries

Eritrea op de eerste plaats.

69 van het

Committee to Protect Journalists

staat

Radio en televisie

De wet staat geen privé eigendom van radio- of televisiestations toe. In Eritrea zijn de radio- en televisiestations eigendom van de staat. Satellietschotels zijn toegestaan. Dat betekent dat de minderheid, die zich een satellietschotel kan veroorloven, toegang heeft tot internationaal nieuws. De ontvangst via de satelliet van buitenlandse tv- en radiostations, zoals

Al-Jazeera

Radio Erena

, wordt soms door de Eritrese autoriteiten verboden of verstoord.

Gedrukte media

De wet staat geen privé eigendom van uitgeverijen toe. De regering controleert alle kranten die in Eritrea verschijnen.

71 Voor het drukken van publicaties moet vooraf toestemming worden verkregen van de autoriteiten. Het drukken van een publicatie waarvoor geen toestemming is gegeven en het drukken of verspreiden van verboden buitenlandse publicaties is strafbaar. Ook voor het verspreiden van publicaties van religieuze of internationale organisaties is toestemming vereist van 64 65 66 67 68 69 70 71 U.S. Department of State:

the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

U.S. Department of State: bronnen.

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea; 2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea;

UN SC HRC,

Report of

Vertrouwelijke U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea; The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013. Vertrouwelijke bron.

Tanja R. Muller,

Beyond the siege state – tracing hybridity during a recent visit to Eritrea

Economy, Vol. 39, No. 133), September 2012. Vertrouwelijke bron.

Mirjam van Reisen e.a, (in Review of African U.S. Department of State: Reporters Without Borders:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

2014 World Press Freedom Index,

februari 2014; Committee to Protect Journalists,

Attacks on the Press in 2012 – Eritrea

, 14.02.2013.

U.S. Department of State: Frontiéres,

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Reporters Sans

UN Human Rights Council – Universal Periodic Review, 18 Contribution on the situation of media freedom in Eritrea by Reporters Without Borders, an NGO with special representative status. Summary of the situation of media freedom and the recommendations accepted by Eritrea under the Universal Periodic Review

, 24.06.2013.

th UPR session: January – February 2014.

Freedom House: of State:

Worst of the Worst 2012: The World’s Most Repressive Societies 2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

, 14 juni 2012; U.S. Department Pagina 16 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 de regering.

72 In september 2013 maakte de oppositiebeweging

Arbi Harnet

(

Friday Freedom

) de oprichting bekend van een ondergrondse krant (

MeqaleH Forto/Echos of Forto

). In de verslagperiode verscheen een aantal edities van deze krant.

Journalisten

De Eritrese wetgeving vereist dat journalisten een vergunning moeten hebben om hun werk te kunnen doen.

74 Journalisten in Eritrea praktiseren een vorm van zelf censuur.

75 Sinds 2010 is er geen buitenlandse correspondent meer werkzaam in Eritrea. In juli 2013 mocht een buitenlandse journalist weer voor het eerst kort Eritrea bezoeken.

76 Sinds 2001 zijn tientallen journalisten gearresteerd. Volgens

Reporters Without Borders

zaten in februari 2014 28 journalisten in detentie. De Eritrese autoriteiten weigeren in de regel informatie te verstrekken over hun verblijfplaats, over hun gezondheidssituatie alsmede over de juridische status van hun detentie. Volgens berichten werden gedetineerde journalisten slachtoffer van mishandeling, marteling, eenzame opsluiting en onthouding van voedsel en medische behandeling. Ook werd hen contact met familie en advocaat ontzegd. Volgens berichten zijn sinds 2001 minimaal zeven gedetineerde journalisten overleden. Van de in 2001 gearresteerde journalisten zouden nog maar vier in leven zijn.

77 Veel onafhankelijke en kritische journalisten hebben Eritrea verlaten. Sinds 2009 zijn volgens Sudan.

Reporters Sans Frontiéres

minimaal 34 Eritrese journalisten het land ontvlucht, onder meer naar Sudan. Gevluchte journalisten in Sudan zouden voor hun veiligheid vrezen vanwege activiteiten in Sudan van de Eritrese veiligheidsdienst. Er waren ook berichten van arrestaties van Eritrese journalisten in

Internet

In Eritrea zijn er bewuste beperkingen op de toegang tot internet. Internet in Eritrea heeft een door de overheid bewust ingestelde zeer lage bandbreedte. Het overgrote deel van de bevolking (93.8%) heeft geen toegang tot internet. In Asmara en 72 73 74 75 76 77 78 U.S. Department of State: Meron Estefanos,

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea Underground independent newspaper launched in Eritrea

, 18.09.2013

( www.africanarguments.org

);

Arbi Harnet News: Second edition of MeqaleH Forto

, 15.11.2013

( www.asmarino.com

); Arbi Harnet,

MeqaleH forto… is on the streets of Asmara right now

, 24.12.2013

(www.asmarino.com).

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

Freedom House,

Freedom of the Press 2013 – Eritrea

, 09.08.2013; U.S. Department of State:

Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

2012/2013

Reporters Sans Frontiéres,

UN Human Rights Council – Universal Periodic Review, 18 accepted by Eritrea under the Universal Periodic Review th UPR session: January – February 2014. Contribution on the situation of media freedom in Eritrea by Reporters Without Borders, an NGO with special representative status. Summary of the situation of media freedom and the recommendations

, 24.06.2013. U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Reporters Sans Frontiéres,

, 24.06.2013; U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Article 19,

UNHCR: Oral statement on the situation of freedom of expression in Eritrea

, 03.06.2013; Committee to Protect Journalists,

Annual Prison Census 2013 – Eritrea

, 18.12.2013; Reporters Without Borders: Reporters Sans Frontiéres,

2014 World Press Freedom Index,

februari 2014.

UN Human Rights Council – Universal Periodic Review, 18 accepted by Eritrea under the Universal Periodic Review th February 2014. Contribution on the situation of media freedom in Eritrea by Reporters Without Borders, an NGO with special representative status. Summary of the situation of media freedom and the recommendations

, 24.06.2013; Freedom House,

UPR session: January – Freedom of the Press 2013 – Eritrea

, 09.08.2013.

Pagina 17 van 78

3.4.2

andere steden zijn internetcafés beschikbaar. Mobiel internet is niet beschikbaar in Eritrea. Facebook en Twitter zijn in Eritrea verre van gemeengoed.

79 De regering ontmoedigde in de verslagperiode haar burgers ‘niet-regeringsgezinde’ webpagina´s te bezoeken door deze webpagina´s en hun ontwikkelaars saboteurs te noemen. Burgers waren bang betrapt te worden bij het bekijken van deze webpagina´s. Informanten van de overheid bezochten internet cafés waar zij meekeken op de schermen van klanten. Ook werden kritische diaspora websites en

Youtube

soms door de autoriteiten geblokkeerd. De autoriteiten hebben ook verschillende pro-regerings websites opgezet.

accounts af te geven.

81 80 Niet bekend is of Eritrese burgers door de autoriteiten gedwongen werden wachtwoorden voor Facebook en/of Twitter

(Mobiele) telefonie

Relatief weinig personen in Eritrea beschikken over een eigen mobiele telefoon.

Volgens cijfers van de International Telecommunication Union (ITU) bedroeg het aantal abonnementen voor mobiele telefoons in 2012 ruim 305.000. Om in Eritrea een eigen telefoonnummer te krijgen, moet een aanvraag worden ingediend bij een door de regering benoemd comité dat grondig onderzoek doet naar de aanvrager.

Per familie zouden slechts een of twee mobiele telefoons zijn toegestaan. Ook zouden jongeren en dienstplichtigen geen simkaart kunnen krijgen. Hoewel slechts één simkaart per persoon is toegestaan, werd deze regel niet altijd even consequent toegepast. Er was een zwarte markt voor simkaarten. Buitenlandse telecomproviders hadden geen toegang tot het Eritrese netwerk. Veel burgers gingen ervan uit dat de Eritrese overheid het mobiele telefonieverkeer controleerde.

82 Vrijheid van vereniging en vergadering De Eritrese wetgeving en de niet-geïmplementeerde grondwet voorzien in vrijheid van vereniging en vergadering. In de praktijk beperkte de Eritrese overheid deze vrijheid.

Vrijheid van vereniging

De overheid staat alleen de oprichting van verenigingen en organisaties toe die geaffilieerd zijn met de overheid. Onafhankelijke politieke en maatschappelijke verenigingen en organisatie zijn niet toegestaan. Zo is de PFDJ de enige politieke 79 80 81 82 83 Freedom House,

Freedom of the Press 2013 – Eritrea

, 09.08.2013; Human Rights Watch,

World report 2013 – Eritrea

, 31.01.2013; U.S. Department of State: Pen International,

Contribution to the 18 th 2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea session of the Working Group of the Universal Periodic Review

;

Submission on Eritrea

, juni 2013. Vertrouwelijke bron.

Freedom House,

Freedom of the Press 2013 – Eritrea

, 09.08.2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; IREX,

Contribution to the 18 th

2013; CIVICUS/CDRIE,

Media Sustainability Index 2012;

Pen International,

session of the Working Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni

The State of Eritrea. Submission to the UN Universal Periodic Review 18 th Session of the UPR Working Group

, 24.06.2013; Vertrouwelijke bron.

Vertrouwelijke bronnen.

Pen International,

Contribution to the 18 th session of the Working Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; International Telecommunication Union (ITU):

Key 2000-2012 country data (Exel format): Mobile-cellular subscription

Vertrouwelijke bron.

, www.itu.int

, geraadpleegd 5 februari 2014.

Freedom House: Freedom in the World 2013 – Eritrea, 16.03.2013; U.S. Department of State:

Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

2012/2013

Pagina 18 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.4.3

partij in Eritrea. Naar verluidt werden personen soms onder druk gezet om politieke bijeenkomsten bij te wonen of om lid te worden van de PFDJ.

Vrijheid van vergadering

In de verslagperiode verstoorden de veiligheidsdiensten bijeenkomsten met een politiek of religieus karakter.

gevraagd, verboden waren.

organisaties.

88 85 Volgens

Human Rights Watch

waren in Eritrea bijeenkomsten van meer dan zeven niet-verwante personen verboden.

US State Department

86 Het rapport van de VN Speciale Rapporteur vermeldt dat openbare bijeenkomsten van meer dan zeven personen, waarvoor aan de autoriteiten vooraf geen toestemming was meldt dat voor sommige openbare bijeenkomsten sporadisch een vergunning moest worden aangevraagd.

Bijeenkomsten van meer dan zeven personen zonder voorafgaande toestemming waren volgens deze bron onderwerp van onderzoek tenzij de bijeenkomsten een sociaal karakter droegen of waren georganiseerd door regerings-geaffilieerde Kritische vragen en een kritische opstelling in door de regering (of regerings-geaffilieerde organisaties) georganiseerde bijeenkomsten konden reden zijn voor arrestatie.

89 Vrijheid van godsdienst en overtuiging De Eritrese wetgeving en de niet-geïmplementeerde grondwet voorzien in vrijheid van godsdienst. In de praktijk echter beschermde en respecteerde de overheid deze vrijheid niet.

90 Volgens de Eritrese overheid is 50% van de bevolking christen en 50% moslim (soenniet). Volgens een schatting uit 2010 bestaat de bevolking voor 63% uit christenen (57% orthodoxe christenen, 4% rooms-katholiek en 1% protestant) en voor 36% uit moslims. De protestantse gemeenschap wordt gevormd door evangelisch luthersen, presbyterianen, methodisten, zevendedags-adventisten, baptisten, leden van pinksterbewegingen, Jehovah’s getuigen en andere religieuze groeperingen.

91 De Eritrese overheid heeft vier religieuze groeperingen officieel erkend:  de Eritrese Orthodoxe kerk;  de Evangelische (Lutherse) Kerk van Eritrea;  de Rooms-Katholieke Kerk;  de Soennitische Islam.

Verzoeken van andere religieuze groeperingen om erkenning zijn door de autoriteiten niet gehonoreerd.

92 Niet-erkende religieuze groeperingen missen 84 85 86 87 88 89 90 91 92 U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; UN SC HRC,

the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

Report of

28.05.2013; Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013; Human Rights Watch,

Report 2014 – Eritrea

, 31.01.2013; CIVICUS/CDRIE,

World The State of Eritrea. Submission to the UN Universal Periodic Review 18 th Session of the UPR Working Group

, 24.06.2013.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Human Rights Watch, UN SC HRC,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014.

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

Human Rights Watch,

World Report 2013 – Eritrea

, 31.01.2013; U.S. Department of State,

International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; USCIRF,

2012 Report on Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013.

U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; USCIRF,

Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013.

Verzoeken om erkenning van de volgende religieuze groeperingen zijn afgewezen (ook al zouden deze groeperingen aan alle vereisten hebben voldaan): de

Meherte Yesus Evangelical Presbyterian Church

, de

–day Adventist Church

, de

Faith Mission Church

en de

Baha´i

Annual Seventh

Pagina 19 van 78

derhalve een wettelijke basis en hebben te maken met ernstige beperkingen. Zo zijn hun kerkgebouwen gesloten en zijn publieke religieuze activiteiten verboden.

93 De Eritrese overheid verbiedt religieuze organisaties om politiek actief te zijn en heeft ook het recht van de religieuze media om commentaar te leveren op politieke aangelegenheden ingeperkt.

94 Religieuze groeperingen hebben toestemming nodig voor het bouwen van gebedshuizen en dienen strikte regels in acht te nemen in contacten met buitenlandse donoren en sponsors. Daarnaast hebben religieuze groeperingen toestemming nodig van het

Kantoor van Religieuze Zaken

om documenten te mogen printen en publiceren. Deze verzoeken worden weliswaar routinematig goedgekeurd, maar uitsluitend voor erkende religieuze organisaties.

95 In het leger en tijdens de nationale dienstplicht wordt de religieuze vrijheid, met name voor leden van niet-erkende religieuze groeperingen, sterk ingeperkt.

Soldaten en dienstplichtigen werd het geregeld verboden religieus actief te zijn op straffe van detentie. Ook stonden er soms strenge straffen op het bezit van religieuze literatuur, inclusief bijbel en koran.

te vervullen.

97 96 Sinds 2005 zijn religieuze geestelijken niet meer vrijgesteld van de militaire dienstplicht. Volgens berichten werden ongeveer 3.000 geestelijken tegen hun wil gedwongen militaire dienstplicht In de verslagperiode werden vooral leden van niet-erkende religieuze groeperingen door de autoriteiten gearresteerd en gedetineerd (zie tevens 3.4.3.3 Religieuze gedetineerden).

98 Volgens een bron marginaliseert en discrimineert de Eritrese regering de moslimgemeenschap in Eritrea.

autoriteiten of mede-burgers.

99 101 Moslims die kritiek hebben op of protesteren tegen de regering worden door de autoriteiten vaak betiteld als jihadisten, fundamentalisten of terroristen. Na de bezettingsactie door het leger in januari 2013 werd een groot aantal moslims beschuldigd van betrokkenheid bij deze actie.

100 Voor zover bekend levert afvalligheid van de islam geen problemen op met de Volgens

US Department of State

leden van andere religieuze groeperingen en waren er geen berichten van maatschappelijke discriminatie vanwege religieuze verwantschap, geloofsovertuiging of godsdienstige praktijken.

102 waren burgers doorgaans tolerant ten opzichte van

Jubilee Campaign

bevestigt de tolerantie van burgers 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 Human Rights Watch,

World Report 2013 – Eritrea

, 31.01.2013; U.S. Department of State,

International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; USCIRF,

2012 Report on Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013.

U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013.

U.S. Department of State, Human Rights Watch,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review

, 20.05.2013.

, 20.06.2013; USCIRF,

2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013.

Annual Report

, 20.05.2013; USCIRF,

Annual

Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; U.S. Department of State,

International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; USCIRF,

2012 Report on Annual Report 2013/2014 – Countries of Particular Concern: Eritrea

Immigration and Refugee Board of Canada,

Eritrea: Treatment of Jeberti people by government authorities, including Jeberti returnees (2010-August 2013)

, 17.09.2013.

Eritreans for Human and Democratic Rights – UK/Release Eritrea,

UPR Submission Eritrea

, juni 2013; Immigration and Refugee Board of Canada,

Eritrea: Treatment of Jeberti people by government authorities, including Jeberti returnees (2010-August 2013)

, 17.09.2013.

Vertrouwelijke bron.

U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013.

Pagina 20 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.4.3.1

3.4.3.2

ten opzichte van religieuze groeperingen maar maakt een uitzondering voor Jehovah’s getuigen, evangelische en pinkstergroeperingen.

103 Op de

World Watch List

van 2013 staat Eritrea op de 10 e waar christenen het zwaarst worden vervolgd.

104 plaats van de 50 landen Erkende religies Erkende religieuze groeperingen hebben te maken met beperkingen en overheidsbemoeienis. Zij zijn niet vrij in het ondernemen van activiteiten en het beheer van hun financiën. Zo geeft een door de regering benoemde leken administrateur leiding aan de zakelijke activiteiten van de Eritrese Orthodoxe Kerk en beheert de financiën. Ook heeft de Eritrese regering zowel de islamitische moefti als de huidige orthodoxe patriarch benoemd, evenals personen op lagere posities in de Orthodoxe Kerk. De voormalige patriarch Abune Antonios bleef onder huisarrest en verkeert naar verluidt in slechte gezondheid. Ook moesten erkende religieuze groeperingen periodiek over hun activiteiten verantwoording afleggen aan de autoriteiten. De afgelopen jaren zijn ook leden van erkende religieuze groeperingen, waaronder orthodoxe christenen en moslims, gearresteerd en gedetineerd.

105 Niet-erkende religies Leden van niet-erkende religieuze groeperingen, met name evangelische- en pinkstergroeperingen, waren doelwit van de Eritrese overheid. Leden van deze groeperingen werden afgeschilderd als een gevaar voor de natie en beschuldigd van buitenlandse spionage. Ook werden leden van deze groeperingen gediscrimineerd op het gebied van werk en huisvesting. De Eritrese overheid verstoorde gebeds- en erediensten bij mensen thuis en arresteerde ook personen die voor deze diensten gelegenheid boden. De houding van de lokale overheid verschilde van plaats tot plaats. Sommige lokale overheden tolereerden niet-erkende religieuze groeperingen, terwijl anderen bijeenkomsten hinderden. Ook richtte de nationale overheid zich tegen onafhankelijke islamitische groeperingen die zij vrijwel standaard als radicaal en fundamentalistisch afschilderde.

reisdocumenten aan te vragen.

107 106 Leden van niet-erkende religieuze groeperingen ondervonden problemen bij het verkrijgen van paspoorten en uitreisvisa. Bij het aanvragen van identiteits- en reisdocumenten dient opgegeven te worden welke religie men heeft. Christenen dienen ook nog aan te geven tot welk kerkgenootschap zij behoren. Voor leden van niet-erkende religieuze groeperingen vormde deze verplichting vaak al een belemmering om identiteits- en In de verslagperiode werden volgens berichten ook honderden gelovigen van niet-erkende religieuze groeperingen gearresteerd.

108 Volgens bronnen ontvlucht jaarlijks een groot aantal Eritreeërs het land vanwege religieuze vervolging, waaronder personen die ondanks religieuze bezwaren de 103 104 105 106 107 108 Jubilee Campaign, z.j.

Persbericht:

United Nations Human Rights Council. Universal Periodic Review of Member-State of Eritrea In Eritrea, ‘persecution greater than ever and getting worse’,

30.05.2013

, ( www.worldwatchmonitor.org

U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; USCIRF,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013.

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; USCIRF,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013; U.S. Department of State, UN SC HRC,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013.

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; USCIRF, U.S. Department of State,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea 2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013.

, 30.04.2013; USCIRF,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013; U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013.

Pagina 21 van 78

3.4.3.3

nationale dienstplicht moeten vervullen. Het betreft hier vooral leden van pinkstergroeperingen en Jehovah’s getuigen.

109

Jehova´s getuigen

Jehova’s getuigen hebben te maken met ernstige discriminatie.

110 In 1994 vaardigde president Afwerki een decreet uit waardoor Jehovah’s getuigen uitgesloten werden van overheidsbanen, bedrijfsvergunningen en identiteits- en reisdocumenten.

Redenen waren de principiële weigering van Jehovah’s getuigen om deel te nemen aan het referendum van 1993, alsmede de principiële weigering om militaire dienstplicht te vervullen. Hoewel Jehova’s getuigen naar verluidt wel bereid zouden zijn niet-militaire dienstplicht te vervullen, werd dit door de overheid niet toegestaan. Zonder identiteitskaart kunnen Jehova’s getuigen geen gebruik maken van verschillende overheidsdiensten- en voorzieningen, hun huwelijk niet laten legaliseren, geen land in eigendom krijgen en geen rantsoenbonnen krijgen.

111 Verder worden door de verplichte militaire training in het laatste jaar van de middelbare school in het

Sawa Center for Education and Training

nationale jeugdorganisaties.

112 de educatieve en loopbaanmogelijkheden van Jehovah’s getuigen sterk beperkt. Er waren berichten dat kinderen van Jehovah’s getuigen van school werden gestuurd vanwege de weigering om de Eritrese vlag te groeten of te betalen voor het lidmaatschap van Volgens de

European Association of Jehovah Christian Witnesses

minimaal 56 Jehovah’s getuigen in detentie. Van 15 Jehovah’s getuigen is bekend dat zij gevangen zitten vanwege principiële dienstweigering. Minimaal drie Jehovah’s getuigen zitten al vanaf 1994 gevangen wegens dienstweigering. Andere Jehovah’s getuigen zijn opgepakt vanwege het praktiseren van een niet-erkende religie. Veel mannelijke Jehovah’s getuigen in de dienstplichtige leeftijd duiken in Eritrea onder of proberen het land te verlaten.

113 bevinden zich Religieuze gedetineerden Het precieze aantal religieuze gedetineerden is niet bekend. Arrestaties en vrijlatingen worden vaak niet gemeld en informatie over de situatie buiten de hoofdstad is buitengewoon schaars. Schattingen gaan uit van 1.500 tot 3.000

personen die om religieuze redenen zijn gedetineerd. Het merendeel behoort tot een evangelische- of pinkstergroepering. Daarnaast zouden meer dan 50 Jehovah’s getuigen vastzitten. Volgens mensenrechtenorganisaties zouden ook honderden orthodoxe christenen en moslims vastzitten. Arrestaties vonden veelal plaats tijdens gebeds- en erediensten bij mensen thuis of tijdens huwelijken of begrafenissen. Ook werden bijvoorbeeld dienstplichtigen opgepakt nadat zij betrapt waren bij het bidden of het lezen van bijbel of koran tijdens hun studie of militaire training.

114 109 110 111 112 113 114 USCIRF,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013; Amnesty International, USCIRF,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013 Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, mei 2013; , 30.04.2013; U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; USCIRF,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013; U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea;

USCIRF,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013; U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013.

Amnesty International, IFOR – CPTI,

UPR – 18 th Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013;

UPR Stakeholder Submission on Eritrea: 18 th Session – Eritrea

, juni 2013.

Session Jan/Feb 2014

; CSW,

Stakeholder Submission.

Amnesty International, USCIRF,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013 Annual Report 2013/2014 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, mei 2013; ; U.S. Department of State,

2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea Eritrea

, 21.01.2014; Vertrouwelijke bron.

, 20.05.2013; Human Rights Watch,

World Report 2014 –

Pagina 22 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.4.4

3.4.4.1

In de verslagperiode zijn volgens

Open Doors

190 christenen opgepakt.

115

US State Department

meldt in haar rapport dat in 2012 alleen al 200 tot 300 christenen zijn opgepakt vanwege weigering van de dienstplicht/militieplicht.

116 Religieuze gedetineerden worden soms na een korte detentie (enkele weken tot enkele maanden) vrijgelaten. Anderen worden voor langere tijd gedetineerd.

Religieuze gedetineerden worden in de regel vastgehouden zonder officiële aanklacht en hebben ook geen toegang tot familie of advocaat. Soms worden religieuze gedetineerden informeel beschuldigd van het bedreigen van de nationale veiligheid en/of buitenlandse spionage. Religieuze gedetineerden staan bloot aan mishandeling en marteling. Veel religieuze gedetineerden worden naar verluidt vastgehouden in ondergrondse cellen of metalen scheepscontainers. Ook worden religieuze gedetineerden, veelal als voorwaarde voor hun vrijlating, gedwongen afstand te doen van hun geloof. Volgens berichten werd ook medische zorg onthouden vanwege weigering afstand te doen van het geloof. De afgelopen jaren zouden tientallen gedetineerden zijn overleden in gevangenschap ten gevolge van een slechte behandeling of slechte leefomstandigheden tijdens hun detentie. Ook in de verslagperiode waren er berichten dat religieuze gedetineerden waren overleden als gevolg van slechte behandeling en/of leefomstandigheden (zie tevens 3.4.6

Arrestaties en detenties).

117 Bewegingsvrijheid Wetgeving en de niet-geïmplementeerde grondwet voorzien in bewegingsvrijheid, alsmede de mogelijkheid van buitenlandse reizen, emigratie en repatriëring. In de praktijk echter beperkte de overheid deze vrijheden.

118 Binnenlandse reizen Volgens verschillende bronnen hebben Eritrese burgers voor reizen buiten de steden een

travel permit

nodig die in de praktijk moeilijk te verkrijgen is. Voor reizen naar grensgebieden en andere gevoelige bestemmingen (bijvoorbeeld mijngebieden) zouden strenge overheidsbeperkingen gelden. Op naleving van de reisbeperkingen wordt toegezien door middel van controleposten en militaire patrouilles.

119 Personen die geen

travel permit

willen verlaten. Het is konden overleggen, liepen volgens

Amnesty International

kans om gearresteerd te worden onder meer op verdenking het land illegaal te

Amnesty International

niet bekend of iedereen die geen

travel permit

kon overleggen ook daadwerkelijk werd gearresteerd en of alle gearresteerde personen die geen

travel permit

konden overleggen ook zijn gearresteerd op de verdenking het land illegaal te willen verlaten.

120 Er zijn berichten dat personen die 115 116 117 118 119 120 Volgens Open Doors werden in mei 2013 37 christelijke studenten opgepakt in AdiKihe en vijf christenen in Asmara. In juni 2013 werden 9 christelijke studenten gearresteerd in Sawa en 5 christenen in Debarewa. In juli 2013 werden 39 christelijke studenten in Sawa gearresteerd. In augustus 2013 werden 30 christenen tijdens gebedsbijeenkomsten in Asmara gearresteerd en in oktober 2013 werden 70 christenen gearresteerd.

Nieuwsberichten Open Doors ( www.opendoors.nl

Christen Eritrea overlijdt in gevangenschap

(25.10.2013);

Eritrea arresteert 30 christenen

(28.08.2013);

39 christelijke studenten Eritrea gevangen gezet

(25.07.2013);

Overheid arresteert veertien christenen

U.S. Department of State: (11.07.2013);

Christenvervolging Eritrea neemt toe 2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

(29.05.2013).

Nieuwsberichten Open Doors ( www.opendoors.nl

Eritrese christen overlijdt in gevangenschap Christen Eritrea overlijdt in gevangenschap

(17.07.2013); Amnesty International, (25.10.2013);

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; USCIRF,

of Particular Concern: Eritrea

; U.S. Department of State,

Annual Report 2013/2014 – Countries 2012 Report on International Religious Freedom Eritrea

, 20.05.2013; CSW, U.S. Department of State:

Stakeholder Submission. UPR – 18 th Session – Eritrea

, juni 2013; Vertrouwelijke bron.

2012 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea,

20.05.2013.

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013;Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Vertrouwelijke bronnen.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

Pagina 23 van 78

3.4.4.2

het land via een smokkelroute verlieten soms via bemiddeling van de smokkelaars een

travel permit

afgenomen.

122 kregen.

121 Andere bronnen meldden echter dat Eritrese burgers zonder al te veel beperkingen door Eritrea kunnen reizen en dat het aantal roadblocks en checkpoints sterk is Er werden in de verslagperiode razzia’s gehouden om deserteurs of ontduikers van de nationale dienstplicht of de burgermilitie op te sporen. Volgens bronnen zouden deze razzia’s in frequentie zijn afgenomen.

123 De in 2006 opgelegde reisbeperkingen voor niet-ingezetenen bleven van kracht, zij het wat minder rigoureus toegepast. Diplomaten, medewerkers van humanitaire organisaties, stafleden van de Verenigde Naties en buitenlandse toeristen bleven verplicht vooraf aan de overheid toestemming te vragen om Asmara te mogen verlaten. Verzoeken om afgifte van een reisverguning werden niet altijd gehonoreerd.

124 Identiteitskaart Vanaf de leeftijd van 18 jaar kan een (blauwe) identiteitskaart worden aangevraagd.

Jongeren onder de 18 jaar gebruiken in de regel hun studentenkaart of de identiteitskaart van hun ouders om zich te identificeren.

125 Er is volgens de Eritrese autoriteiten geen wettelijke verplichting om op de leeftijd van 18 jaar een identiteitskaart aan te vragen. Ook op oudere leeftijd zou een identiteitskaart kunnen worden aangevraagd. Dienstplichtigen zouden eveneens een identiteitskaart kunnen aanvragen. Voor allen zou dezelfde procedure gelden.

identiteitskaart.

127 deze controles uitgezonderd.

128 hebben dienstplichtigen alleen een laissez-passer ( 126

Mänqäsaqäsi)

Andere bronnen meldden echter dat elke Eritreeër boven de 18 jaar in het bezit dient te zijn van een Politie en leger zijn bevoegd routinecontroles uit te voeren op het bezit van een identiteitskaart. Leden van de diplomatieke gemeenschap zijn van Sinds de grensoorlog met Ethiopië (1998-2000) nodig (en geen identiteitskaart), om controleposten te passeren. Dienstplichtigen die werkzaam zijn in de militaire sector hebben een gele laissez-passer die is uitgegeven door het ministerie van Defensie. Dienstplichtigen die zijn toegewezen aan een ander ministerie of maatschappelijke instelling hebben een witte laissez-passer.

129 De Immigratie Dienst, met bijkantoren in alle administratieve regio’s of

zobatat,

belast met de uitgifte van deze identiteitskaarten. Identiteitskaarten worden gebruikt voor allerlei bureaucratische procedures. Als men niet over een identiteitskaart beschikt dan kan dat de toegang tot overheidsdiensten- en is 121 122 123 124 125 126 127 128 129 Mirjam van Reisen e.a.,

Human Trafficking in the Sinai: Refugeees between Life and Death

, oktober 2012.

U.S. Department of State: bronnen.

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea;

Vertrouwelijke U.S. Department of State: U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Vertrouwelijke bron.

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Report – Eritrea

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office

Vertrouwelijke bron.

Vertrouwelijke bronnen.

UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; Landinfo, Temanotat Eritrea: Forvaltningsstruktur og dokumenter, 29.04.2013; Vertrouwelijke bronnen.

UK Border Agency: Watch (HRW):

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; Human Right

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009; Vertrouwelijke bron.

UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

17 augustus 2012; Federal Department of Justice and Police (FDJP):

Structures in Eritrea, Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State

16 februari 2012.

Pagina 24 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 voorzieningen belemmeren.

130 Identiteitskaarten worden voor zover bekend op regionaal en niet op centraal niveau geregistreerd.

131 Een identiteitskaart dient persoonlijk te worden aangevraagd en opgehaald. Iemand die een identiteitskaart wil aanvragen dient eerst contact op te nemen met het lokale administratiekantoor (

Mmhdar

), dat na controle in het familieregister vervolgens een aanbevelingsbrief schrijft voor het regionale immigratiekantoor. Voor de aanvraag van een identiteitskaart dient een geboortecertificaat alsmede (een kopie van) de identiteitskaart van de ouders te worden overlegd. Bij gebrek aan de identiteitskaart van de ouders kan ook volstaan worden met een verklaring van drie getuigen. Het regionale immigratiekantoor zendt de aanvraag met vereiste documenten vervolgens door naar de Immigratie Dienst in Asmara die de aanvraag controleert. Na akkoord van de Immigratie Dienst geeft het regionale immigratiekantoor de identiteitskaart af.

132 Volgens een Eritrese bron is het afgifteproces echter niet coherent en zouden er regionale verschillen zijn.

133 Een identiteitskaart bevat de naam, adres, geboorteplaats en -datum, beroep, geslacht en foto van de houder. Ook kan naar verluidt op een identiteitskaart worden vermeld dat betrokkene gedemobiliseerd is. In het laminaat van een identiteitskaart staan volgens de Eritrese autoriteiten in de kleur zilver/wit de letters PGE. Bij sommige identiteitskaarten wordt op de achterzijde verwezen naar een oud identiteitskaartnummer. Dit betekent dat aan de aanvrager al eerder een identiteitskaart is verstrekt.

134 Volgens bronnen is de huidige identiteitskaart slecht beveiligd en gemakkelijk te vervalsen. Bij asielaanvragen in het buitenland zouden vervalste identiteitskaarten gebruikt worden.

135 Voor de aanvraag van een nieuwe (duplicaat) identiteitskaart dient naar verluidt eerst aangifte gedaan te worden bij de politie. Na 30 dagen kan de aanvrager vervolgens bij de Immigratie Dienst een nieuwe identiteitskaart aanvragen. Bij de nieuwe aanvraag kan volstaan worden met het overleggen van het nummer van de oude identiteitskaart. Naar verluidt worden persoonlijke gegevens van de oude kaart ongewijzigd overgenomen. Niet bekend is of ook de afgiftedatum en –plaats van de oude identiteitskaart op de nieuwe identiteitskaart wordt overgenomen.

136 In het voorjaar van 2014 zal naar verluidt een nieuw model identiteitskaart in de vorm van een creditcard worden geïntroduceerd. De nieuwe identiteitskaart zal meer veiligheidskenmerken bevatten, zoals een barcode en een vingerafdruk. Ook zal de nieuwe identiteitskaart voorzien worden van een zal naar verwachting geldig blijven tot 2015.

137

social security number

. De nieuwe identiteitskaart zal centraal in Asmara worden afgegeven. De huidige identiteitskaart 130 131 132 133 134 135 136 137 UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

Department of Justice and Police (FDJP): 18 september 2013; Federal

Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State Structures in Eritrea,

16 februari 2012; USCIRF,

Eritrea

, 30.04.2013; U.S. Department of State,

Annual Report 2013 – Countries of Particular Concern: 2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

UK Border Agency: bronnen.

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; Vertrouwelijke Vertrouwelijke bronnen. Andere vormen van documentfraude zijn naar verluidt vervalsing van met name geboorte, doop -en huwelijkscertificaten.

Immigration and Refugee Board of Canada

, Eritrea: Identification documents, including national identity cards and birth certificates: requirements and procedures for obtaining and renewing identity documents, both within the country and abroad (2009 - August 2013)

, 16.09.2013; Vertrouwelijke bron.

Vertrouwelijke bronnen.

Pagina 25 van 78

3.4.4.3

In het buitenland kunnen identiteitskaarten aangevraagd worden bij Eritrese ambassades of consulaten. Bij aanvragen in het buitenland dienen kosten en belastingen (waaronder de 2% diaspora belasting) betaald te worden; deserteurs en dienstweigeraars dienen ook een formulier te ondertekenen waarin duidelijk hun “nationale misdrijf” vermeld staat (zie tevens 2.3.2 Eritrese diaspora heffingen en vrijwillige bijdragen).

overlegd.

139 138 Volgens de Eritrese autoriteiten dient bij een aanvraag van een identiteitskaart in het buitenland een geboortecertificaat, (een kopie van) de identiteitskaart van de ouders of een verklaring van drie getuigen te worden Volgens een andere bron verschilt de aanvraagprocedure per ambassade maar volstaat in de praktijk een verklaring van drie getuigen.

Dienst de afgegeven identiteitskaart naar de ambassade.

141 140 bron geeft de Eritrese ambassade in Khartoum ook identiteitskaarten af aan De betreffende ambassade/consulaat zendt de aanvraag met de vereiste documenten door naar de Immigratie Dienst in Asmara. Na afhandeling stuurt de Immigratie Volgens een Eritrese Eritreeërs die illegaal het land hebben verlaten.

142 Nationaliteit De Eritrese nationaliteitswetgeving is vastgelegd in de nog niet-geïmplementeerde grondwet van 1997 en de Eritrese Nationaliteitsproclamatie No. 21/1992, die op 6 april 1992 in wetgeving is omgezet.

143 Deze wetgeving beschrijft onder meer hoe men de Eritrese nationaliteit kan verkrijgen door geboorte, naturalisatie, adoptie en huwelijk, en hoe men de Eritrese nationaliteit kan verliezen.

nationaliteit beschikten.

146 144 Niet bekend is wat de voorwaarden zijn voor herkrijging van de Eritrese nationaliteit indien men die verloren heeft.

Op grond van de nationaliteitsproclamatie zou het bezit van dubbele nationaliteit in slechts één uitzonderingsgeval toegestaan kunnen worden.

145 In de regel erkent de Eritrese regering geen dubbele nationaliteit: zij beschouwt personen van Eritrese afkomst met een dubbele nationaliteit als Eritreeër. De Eritrese veiligheidsdienst arresteerde in voorgaande jaren geregeld buitenlandse paspoorthouders van Eritrese afkomst en weigerde hierover informatie te verstrekken. Ook stond zij geen consulaire dienstverlening toe aan gedetineerde Eritreeërs die over een dubbele Volgens een regeringsbron kan een Eritrese ambassade een nationaliteitsverklaring afgeven op basis van een verklaring van drie getuigen. Volgens deze regeringsbron is het niet juist dat de Eritrese ambassade in Nederland bij de afgifte gebruik kan maken van de identiteitsgegevens van het verblijfsdocument van betrokkene in 138 139 140 141 142 143 144 145 146 UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

17 augustus 2012; Federal Department of Justice and Police (FDJP):

Structures in Eritrea, Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State

16 februari 2012; Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

Open Society Justice Initiative:

Discrimination in Access to Nationality,

Commissioner for Refugees (UNHCR) – Refworld: april 2009; United Nations High

Constitution of Eritrea,

23 mei 1997; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) – Refworld: UK Border Agency:

Eritrean Nationality Proclamation (No. 21/1992), Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

6 april 1992.

18 september 2013; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) – Refworld: algemeen ambtsbericht Eritrea van april 2013.

Eritrean Nationality Proclamation (No. 21/1992),

6 april 1992. Zie voor een beschrijving van de in dit verband relevante artikelen van de nationaliteitsproclamatie ook het Op grond van artikel 2 (vijfde lid) van de nationaliteitsproclamatie kan een ieder die via geboorte de Eritrese nationaliteit heeft verkregen, in het buitenland woont, en een buitenlandse nationaliteit bezit bij het Eritrese ministerie van Binnenlandse Zaken een verzoek indienen tot verkrijging van de Eritrese nationaliteit met behoud van de buitenlandse nationaliteit.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

Pagina 26 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.4.4.4

3.4.4.5

Nederland zonder dat deze gegevens worden geverifieerd. Betrokkene kan in het buitenland immers een andere naam gebruiken.

147 Buitenlandse reizen Voor reizen naar het buitenland gelden strenge overheidsbeperkingen. De vereisten voor het verkrijgen van paspoorten en uitreisvisa zijn volgens bronnen inconsistent en ondoorzichtig. Ook zijn de hoge kosten voor het verkrijgen van een paspoort voor veel mensen een obstakel om naar het buitenland te reizen.

148 Paspoort De Immigratie Dienst is belast met de uitgifte van deze identiteitskaarten. Personen die werkzaam zijn, hebben toestemming van hun werkgever/ministerie nodig voordat zij een paspoort kunnen aanvragen bij een regionaal immigratiekantoor.

Ook heeft men toestemming nodig van de lokale overheid (

Mmhdar

). Voor de aanvraag van een paspoort dient men een identiteitskaart te overleggen, evenals een bewijs van vervulling van dienstplicht dan wel documenten waaruit medische vrijstelling van militaire dienst blijkt. Het regionale immigratiekantoor zendt de aanvraag met vereiste documenten door naar de Immigratie Dienst in Asmara die de aanvraag controleert. Na akkoord van de Immigratie Dienst geeft het regionale immigratiekantoor het paspoort af. Een paspoort moet persoonlijk worden aangevraagd en opgehaald. Er is geen garantie dat een paspoortaanvraag gehonoreerd wordt.

149 Dienstplichtigen kunnen geen paspoort aanvragen.

kinderen die de dienstplichtige leeftijd naderen, lopen kans dat hun paspoortaanvraag geweigerd wordt.

steekpenningen betalen.

152 151 150 Ouders kunnen voor hun minderjarige kinderen een paspoort aanvragen. Minderjarige Er waren berichten van corruptie bij de afgifte van paspoorten. Personen die een paspoort aanvroegen, moesten soms Sinds 2010 geeft Eritrea paspoorten af die voorzien zijn van een machine-leesbare zone (niet-biometrisch). Deze paspoorten hebben een geldigheidsduur van vijf jaar.

153 Eritrese paspoorten worden uitgegeven in het Engels, Tigrinya en Arabisch.

154 Volgens een internationale bron zou Eritrea in 2013 begonnen zijn met de afgifte van nieuwe paspoorten met biometrische kenmerken. Iedereen met een oud paspoort zou verplicht zijn zijn/haar oude paspoort om te wisselen voor een nieuw paspoort. Zonder nieuw paspoort zou het niet meer mogelijk zijn om naar het buitenland te reizen. Deze informatie kon echter niet worden bevestigd.

database worden opgeslagen.

156 155 Het is niet bekend of biometrische gegevens, vingerafdrukken of pasfoto’s in een centrale In het buitenland kunnen paspoorten aangevraagd worden bij Eritrese ambassades of consulaten. Hiervoor dienen dezelfde documenten als in Eritrea te worden 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 Vertrouwelijke bron.

UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; U.S. Department 18 september 2013; Vertrouwelijke bronnen.

Federal Department of Justice and Police (FDJP):

Service and State Structures in Eritrea,

Vertrouwelijke bron.

Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National

16 februari 2012; Vertrouwelijke bron.

U.S. Department of State,

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

Immigration and Refugee Board of Canada

, 16.09.2013.

UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013.

Vertrouwelijke bron. Volgens een andere vertrouwelijke bron staat voor zover bekend op Eritrese paspoorten geen internationaal symbool van biometrie.

Vertrouwelijke bron.

Pagina 27 van 78

3.4.4.6

overlegd. Hierbij zou worden gecontroleerd of de aanvrager de nationale dienstplicht heeft vervuld. Volgens bronnen is het makkelijker om in het buitenland een paspoort te verkrijgen dan in Eritrea zelf. Ook aan dienstweigeraars en deserteurs en personen die het land illegaal hebben verlaten, worden volgens bronnen (in ieder geval in Khartoum) paspoorten afgegeven. Dit geldt naar verluidt niet voor Eritrese vluchtelingen die over een gele identiteitskaart beschikken: die werden in het verleden afgegeven aan oppositieleden van de huidige regering. Bij aanvragen in het buitenland dienen kosten en belastingen (waaronder de 2% diaspora belasting) betaald te worden; deserteurs en dienstweigeraars dienen ook een formulier te ondertekenen waarin duidelijk hun “nationale misdrijf” vermeld staat (zie tevens 2.3.2 Eritrese diaspora heffingen en vrijwillige bijdragen).

te verkrijgen zijn.

158 paspoorten niet of nauwelijks voor.

159 157 Volgens een bron verschilt de prijs van een paspoort sterk per ambassade. Ook zouden volgens dezelfde bron in het buitenland Eritrese paspoorten op de zwarte markt gemakkelijk Volgens andere bronnen echter komt fraude met Eritrese Uitreisvisum Eritreeërs en sommige buitenlanders dienen over een uitreisvisum te beschikken om het land te kunnen uitreizen.

De Immigratie Dienst is belast met de uitgifte van deze uitreisvisa. Personen die werkzaam zijn, hebben toestemming van hun werkgever/ministerie nodig voordat zij een uitreisvisum kunnen aanvragen bij een regionaal immigratiekantoor. Ook heeft men toestemming nodig van de lokale overheid (

Mmhdar

met de Immigratie Dienst in Asmara het uitreisvisum af.

). Voor de aanvraag van een uitreisvisum dient men een identiteitskaart te overleggen, evenals een bewijs van vervulling van dienstplicht dan wel documenten waaruit medische vrijstelling van militaire dienst blijkt. Het regionale immigratiekantoor geeft zonder ruggespraak 160 Volgens een regeringsbron worden jaarlijks 30.000 uitreisvisa afgegeven.

161 Volgens bronnen is er veel willekeur bij de afgifte van uitreisvisa. De volgende categoriën personen zouden in de praktijk een uitreisvisum kunnen krijgen:  Mannen boven 54 jaar;   Vrouwen boven 47 jaar; Kinderen onder 13 jaar; 162   Personen die op medische gronden van dienstplicht zijn vrijgesteld; Personen die een medische behandeling in het buitenland ondergaan;    Personen die in het buitenland studeren of aan een conferentie deelnemen; Familieleden van oorlogsveteranen; Personen in belangrijke overheidsposities, zakenmensen en sporters.

157 158 159 160 161 162 UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; Federal Department of Justice and Police (FDJP):

Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State Structures in Eritrea,

16 februari 2012. Immigration and Refugee Board of Canada

, 16.09.2013; Mirjam van Reisen e.a, bronnen.

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013; Vertrouwelijke Mirjam van Reisen e.a, Vertrouwelijke bronnen.

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013.

Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

De Eritrese overheid weigert geregeld uitreisvisa te verstrekken aan kinderen, niet alleen aan kinderen die de dienstplichtige leeftijd naderden maar ook aan (veel) jongere kinderen. U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

Pagina 28 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 De volgende omstandigheden kunnen naar verluidt de aanvraag van een uitreisvisum bemoeilijken:  Illegale uitreis van een familielid;  Regeringskritische activiteiten (ook door familieleden);   Gebrekkige documentatie; Het niet-betalen van de verplichte 2% diaspora belasting door een familielid in het buitenland.

Om emigratie te voorkomen, geeft de Eritrese overheid in de regel geen uitreisvisa af aan complete gezinnen of gelijktijdig reizende ouders. Jehovah’s getuigen kunnen geen uitreisvisum krijgen. Ook leden van niet-erkende religieuze groeperingen ondervinden grote problemen bij het verkrijgen van uitreisvisa.

163 Volgens

US Department of State

hebben personen die de dienstplicht hebben vervuld en gedemobiliseerd zijn of zijn vrijgesteld van dienstplicht, alsmede personen die actief zijn in de burgermilitie meer kans op een uitreisvisum.

164 Volgens een internationale organisatie zou deelname aan de verplichte wapentraining voor de burgermilitie een voorwaarde zijn voor het verkrijgen van een uitreisvisum.

165 Er waren berichten van vrouwen onder de 47 jaar die na het vervullen van hun dienstplicht een uitreisvisum konden krijgen.

166 Uitreisvisa zijn geldig voor één maand en één reis (uitreisvisa voor meerdere reizen worden niet verstrekt) en kunnen drie maal worden verlengd.

buitenland mogelijk risico op arrestatie en detentie.

169 167 Bij de afgifte van het uitreisvisum wordt niet bepaald hoe lang een persoon weg mag blijven.

168 Volgens een bron echter lopen personen die te laat terugkeren van een studie in het Verschillende bronnen stellen dat indien een persoon met een uitreisvisum niet terugkeert achterblijvende familieleden of personen die zich bij de visumaanvraag ‘garant’ hebben gesteld 170 problemen kunnen ondervinden van de zijde van de autoriteiten.

171 Er waren berichten van corruptie bij de afgifte van uitreisvisa. Personen die een uitreisvisum aanvragen moesten soms steekpenningen betalen.

172 Sommige Eritreeërs kregen pas een uitreisvisum na het storten van een hoge garantiesom.

173 Maandelijks verlaat een groot aantal Eritreeërs het land illegaal (zie tevens 3.4.4.7

Illegale grensoverschrijding), hoewel het op grond van de Eritrese wetgeving 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011; UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; USCIRF,

2013 – Countries of Particular Concern: Eritrea

, 30.04.2013; U.S. Department of State,

Annual Report 2012 Report on International Religious Freedom -Eritrea

, 20.05.2013; U.S. Department of State:

Human Rights Practices: Eritrea

; Human Rights Watch,

2012/2013 Country Reports on I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014. Pen International,

Recommendations on the 18 th Universal Periodic Review – Eritrea

, 2013; Vertrouwelijke bronnen.

session of the

U.S. Department of State:

2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; Landinfo, Respons Eritrea: Utstedelse av utreisetillatelse og ulovlig utreise, 13.05.2013.

Tanja R. Muller,

Beyond the siege state – tracing hybridity during a recent visit to Eritrea

(in Review of African Economy, Vol. 39, No. 133), September 2012; Landinfo, Respons Eritrea: Utstedelse av utreisetillatelse og ulovlig utreise, 13.05.2013; Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

Volgens een vertrouwelijke bron moeten bij een aanvraag voor een uitreisvisum ook drie andere personen zich identificeren en hun handtekening zetten.

Vertrouwelijke bronnen.

U.S. Department of State,

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; Landinfo, Respons Eritrea: Utstedelse av utreisetillatelse og ulovlig utreise, 13.05.2013; Vertrouwelijke bron.

U.S. Department of State,

2011 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

Pagina 29 van 78

3.4.4.7

verboden is het land te verlaten zonder uitreisvisum. Hiervoor kan men gestraft worden met een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar en/of een geldboete.

174 Illegale grensoverschrijding De strenge uitreiscontroles en de beperkte uitgifte van paspoorten en uitreisvisa dwongen het merendeel van de Eritreeërs die het land wilden verlaten dit clandestien te doen.

betrokken.

176 175 Eritreeërs beschikten over verschillende strategieën en routes om het land te verlaten. Bij sommige routes waren ook mensensmokkelaars De grens van Eritrea met Sudan, Ethiopië en Djibouti wordt weliswaar gecontroleerd maar is volgens bronnen poreus, waardoor Eritreeërs niet-gedocumenteerd en niet geregistreerd de grens kunnen oversteken.

Gergif.

178 maand.

180 maar via Ethiopië naar Sudan reizen.

181 177 De grens tussen Eritrea en Sudan is meer dan 660 kilometer lang, met drie officiële grensdoorlaatposten: Awad, Lafa en Volgens schattingen van de UNHCR staken tot 2012 maandelijks 2.000 tot 3.000 Eritreeërs illegaal de grens met Sudan over.

179 In 2014 was het aantal registraties van Eritrese vluchtelingen in Sudan gedaald naar ongeveer 500 per De grens van Eritrea met Ethiopië is officieel gesloten. Volgens schattingen van UNHCR staken in 2012 maandelijks bijna 500 Eritreeërs illegaal de grens met Ethiopië over. Begin 2014 was dit aantal gestegen naar 2.350 per maand.

Een toenemend aantal Eritreeërs zou niet meer rechtstreeks naar Sudan vluchten Ook vluchtten Eritreeërs de grens over naar Djibouti en Jemen (zie tevens 4.1.3 Opvang in de regio).

182 Een deel van de Eritreeërs maakt gebruik van mensensmokkelaars om de grens over te steken. Verschillende bronnen maken melding van een complex netwerk van mensensmokkel en mensenhandel met betrokkenheid van Eritrese en Sudanese functionarissen. Hierdoor konden (grens)controles worden omzeild. Ook zouden soms officiële documenten aan Eritrese vluchtelingen zijn verstrekt (zie tevens 3.4.11 Mensenhandel). Niet alle Eritreeërs maken bij hun vlucht gebruik van mensensmokkelaars. Veel Eritreeërs uit het laagland, met name hen die dicht bij de grens wonen, gaan op eigen gelegenheid de grens over. Volgens berichten zouden Eritreeërs vanuit onder meer Asmara soms lopend de weg naar de grens hebben afgelegd. Anderen zouden eerst per bus naar bijvoorbeeld Tesseney zijn gereisd.

Ook Sawa, slechts 18 mijl van de Sudanese grens, is een populaire locatie om vanuit te vluchten. Ongeveer 30% van de leraren in Sawa zou vanuit Sawa naar Sudan zijn gevlucht. Ook ontvluchten geregeld dienstplichtigen het militaire opleidingskamp.

183 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) – Refworld:

regulate the issuing of travel documents, entry and exit visa form Eritrea, and to control residence permits of foreigners in Eritrea,

januari 1992; SIHA,

Proclamation No. 24/1992 issued to Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013.

U.S. Department of State, UNHCR,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013; Vertrouwelijke bron.

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013; Vertrouwelijke bron.

US Department of State,

Country Report on Terrorism 2012/2013 – Eritrea years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013 control in Eritrea

, 12.04.2014 ( www.asmarino.com

; Amnesty International, , mei 2013; Arbi Harnet,

Eritrea: 20 Virtually no border

UNHCR, 2013.

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart Amnesty International, Vertrouwelijke bronnen.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

2013 UNHCR country operations profile – Djibouti,

www.unhcr.org

, geraadpleegd 29 januari 2013; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

2013 UNHCR country operations profile – Yemen,

UNHCR, www.unhcr.org

, geraadpleegd 29 januari 2013.

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013; Mirjam van Reisen e.a., UN SC,

Human Trafficking in the Sinai: Refugeees between Life and Death

, oktober 2012;

Letter dated 24 July 2013 from the Chair of the Security Council Committee pursuant to resolutions 751

Pagina 30 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.4.5

Niet in alle gevallen slaagden de pogingen om de grens over te steken. Soms werden Eritreeërs tijdens hun vluchtpoging door de grenspolitie opgepakt. Anderen werden slachtoffer van het ‘

Amnesty International shoot-to-kill

’ beleid van de Eritrese grenspolitie.

Eritrese marine bij een vluchtpoging naar Jemen door de grenspolitie zijn 184 Volgens een bericht zouden in augustus 2013 108 etnische Afar leden van de doodgeschoten. Ook werden Eritreeërs tijdens hun vluchtpoging slachtoffer van ontvoering en mensenhandel. Gevluchte Eritreeërs die door de grenspolitie werden opgepakt liepen een groot risico op willekeurige arrestatie en detentie. Volgens werden opgepakte Eritreeërs in veel gevallen voor een periode van 1 tot 2 jaar gedetineerd zonder enige aanklacht of vorm van proces. Er waren ook berichten van marteling als bestraffing of als middel voor het verkrijgen van inlichtingen over verleende assistentie, reisroute, etc.

185 Overigens kunnen Eritrese vluchtelingen in Sudan een Eritrees paspoort aanvragen bij de Eritrese ambassade in Khartoum. Volgens diverse bronnen geeft de Eritrese ambassade paspoorten af aan Eritreeërs die illegaal het land hebben verlaten (zie 3.4.4.5 Paspoort).

186 Familieleden van personen die (illegaal) het land waren ontvlucht konden problemen ondervinden, waaronder arrestatie en detentie. Dit was met name het geval bij familieleden van personen die de nationale dienstplicht hadden ontdoken of waren gedeserteerd (zie 3.5.5.3 Dienstplichtontduikers en deserteurs). Ook waren er berichten van arrestaties van familieleden van gevluchtte regeringsfunctionarissen.

187 Rechtsgang De niet-geïmplementeerde grondwet en wetgeving voorzien in een onafhankelijke rechterlijke macht. In de praktijk functioneerde de rechterlijke macht gebrekkig, niet 184 185 186 187

(1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the president of the Security Council, S/2013/440

, 25.07.2013; Amnesty International,

Egypt/Sudan; Refugees and Asylum-Seekers Face Brutal Treatment, Kidnapping for ransom and Human Trafficking, AFR 04/001/2013

, april 2013. U.S. Department of State,

2012 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, 04.12.2013; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of

, mei 2013; Landinfo, Respons Eritrea: Utstedelse av utreisetillatelse og ulovlig utreise, 13.05.2013.

Volgens sommige bronnen werd het

shoot-to-kill

beleid in de verslagperiode (veel) minder strikt toegepast dan in voorgaande jaren. Vertrouwelijke bronnen.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013, Human Rights Watch,

World report 2013 – Eritrea

, 31.01.2013; Sudan Tribune,

of navy members

, 25.08.2013; Mirjam van Reisen e.a,

Eritrean aid group calls for probe into massacre The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013; Human Rights Concern Eritrea, Human Rights Watch,

Universal Periodic Review. Stakeholder Submission

, juni 2013;

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014; Vertrouwelijke bronnen.

Immigration and Refugee Board of Canada

, 16.09.2013; Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013; Vertrouwelijke bron.

SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Human Rights Watch,

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014. U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea;

UN OHCHR,

Eritrea: United Nations Expert warns about persisting human rights violations linked to national service

, 31.03.2014.

Pagina 31 van 78

3.4.6

alleen door bemoeienis van de uitvoerende macht, maar ook door corruptie, gebrek aan middelen en goed opgeleid personeel.

188 Rechters worden door de regering naar eigen goeddunken benoemd en ontslagen.

Een deel van de rechterlijke macht bestaat uit voormalige hoge militaire officieren met weinig tot geen juridische training. De rechterlijke macht heeft in nog geen enkel geval een beslissing genomen die afweek van het regeringsbeleid.

Een speciale rechtbank heeft de bevoegdheid om zaken die door civiele rechtbanken zijn afgehandeld te heropenen en zich over deze zaken uit te spreken. Verder kan de speciale rechtbank opgelegde vonnissen van andere rechtbanken nietig verklaren en ongelimiteerd straffen verhogen voor misdrijven waarvan de regering vindt dat die onvoldoende vervolgd en bestraft zijn. Een beklaagde heeft in de speciale rechtbank geen recht op een advocaat en het is niet toegestaan beroep aan te tekenen tegen het vonnis van een speciale rechtbank. In de civiele rechtbank heeft de beklaagde wel het recht om een advocaat in te schakelen maar veel beklaagden kunnen zich geen advocaat veroorloven. Ook voorziet de overheid zelden in rechtshulp.

189 De meerderheid van de gearresteerde personen in Eritrea is nog niet voor de rechter gebracht. Van de personen die gearresteerd zijn vanwege nationale veiligheid of politieke redenen is voor zover bekend nog niemand voor de rechter gebracht.

zijn uitgesproken.

191 190 In Eritrea hebben verdachten geen rechtsmiddelen om hun personen die claimen dat hun mensenrechten door de overheid zijn geschonden.

Er zijn wel enkele berichten van geheime processen waarbij gevangenisstraffen zouden willekeurige detentie aan te vechten. Er zijn ook geen gerechtelijke procedures voor 192 Arrestaties en detenties De Eritrese wet en de niet-geïmplementeerde grondwet verbiedt willekeurige arrestaties en detenties, maar in de praktijk kwamen deze vaak voor.

193 Volgens de Eritrese wetgeving dient de politie eerst onderzoek te doen en een arrestatiebevel te verkrijgen voordat iemand gearresteerd kan worden, tenzij een misdrijf gaande is. In zaken waarbij de nationale veiligheid in het geding is, mag hiervan worden afgezien. In de praktijk echter werd vrijwel niemand gearresteerd met een arrestatiebevel. Gearresteerde personen dienen volgens de Eritrese wetgeving binnen 48 uur na arrestatie voor een rechter te verschijnen. Ook mogen zij niet langer dan 28 dagen worden vastgehouden zonder in staat van beschuldiging te zijn gesteld. Echter, in de praktijk werden verdachten veel langer vastgehouden zonder dat zij voor een rechter verschenen, in staat van beschuldiging werden gesteld of, zoals in sommige gevallen, werd verteld waarvoor zij waren gearresteerd. Soms werd de tenlastelegging van verdachten door de autoriteiten veranderd tijdens detentie. De overheid betoogde dat indien gearresteerde personen 188 189 190 191 192 193 U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

Library of Congress:

Introduction to Eritrea’s Legal System, Last Updated 07/26/2012,

www.loc.gov/law/help/legal-research-guide/eritrea.php

, geraadpleegd 15.10.2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Report – Eritrea

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office

Amnesty International.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Amnesty International.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Pen International,

Contribution to the 18 th session of the Working Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni 2013.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Pagina 32 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 niet in staat van beschuldiging worden gesteld, aangenomen kan worden dat zij vastgehouden worden om redenen van nationale veiligheid. De wet voorziet in vrijlating op borgtocht, behalve voor personen die om redenen van nationale veiligheid in staat van beschuldiging zijn gesteld, of voor personen die misdaden hebben gepleegd waarop de doodstraf staat. In de praktijk werd vrijlating op borgtocht willekeurig toegepast. Ook moesten er soms steekpenningen worden betaald.

194 De veiligheidsdiensten arresteerden en detineerden willekeurig personen die kritisch stonden tegenover de regering of daarvan verdacht werden. Een vage verdenking was vaak voldoende om iemand te arresteren en zonder enige aanklacht of tussenkomst van de rechter voor onbepaalde tijd vast te houden veelal zonder toegang tot familie en enige vorm van rechtshulp. Ook arresteerden de veiligheidsdiensten willekeurig personen vanwege het praktiseren van een niet erkende religie, ontduiking van dienstplicht/militieplicht of desertie, illegale vluchtpoging of (vermeende) bedreiging van de nationale veiligheid. Schattingen van het aantal willekeurig gedetineerden in Eritrea lopen uiteen van enkele duizenden tot meer dan 10.000. Het precieze aantal is echter onmogelijk vast te stellen vanwege het gebrek aan informatie en toegang tot detentiecentra. Veel gevallen van detentie in Eritrea kunnen beschouwd worden als gedwongen verdwijning omdat de autoriteiten vaak geen informatie verstrekken over de reden van arrestatie, de aanklacht, de verblijfplaats en het lot van betrokkenen.

195 In voorgaande jaren werden ook buitenlandse staatsburgers, met name personen met een dubbele nationaliteit en van Eritrese afkomst, gedetineerd na aankomst in Asmara, soms langdurig en in de regel zonder formele aanklacht.

196

Rol van politie en veiligheidsdiensten

De politie is verantwoordelijk voor de binnenlandse veiligheid en het leger is verantwoordelijk voor de buitenlandse veiligheid. De Eritrese overheid gebruikt soms ook reservisten, gedemobiliseerde soldaten en/of (burger)milities om de veiligheid te waarborgen.

197 Agenten van de veiligheidsdienst ( ontvluchten.

199

National Security Office

) 198 zijn verantwoordelijk voor het arresteren van personen die ervan worden verdacht een bedreiging te zijn voor de nationale veiligheid. Ook de strijdkrachten zijn bevoegd burgers te arresteren en te detineren. Over het algemeen speelde de politie geen rol in zaken met betrekking tot de nationale veiligheid, maar waren zij wel betrokken bij het oppakken van personen die de dienstplicht ontdoken en het land wilden

Situatie in gevangenissen en detentiecentra

In Eritrea is een uitgebreid netwerk van gevangenissen en detentiecentra. Dit netwerk omvat onder meer cellen in politiebureaus, detentiecentra in militaire kampen,

high security

gevangenissen en reguliere gevangenissen. Politie, leger en 194 195 196 197 198 199 U.S. Department of State: Pen International,

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Contribution to the 18 th session of the Working Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni 2013; United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea

; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; U.S. Department of State:

Human Rights Practices: Eritrea

; Vertrouwelijke bron.

2013 Country Report on

U.S. Department of State: U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

De veiligheidsdienst (

National Scurity Office

) rapporteert aan het kantoor van de president.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

Pagina 33 van 78

veiligheidsdienst hebben eigen gevangenissen en detentiecentra. Sommige zijn algemeen bekend, anderen zijn geheim. Het aantal gevangenissen en detentiecentra wordt geschat op meer dan 200.

200 De leefomstandigheden in gevangenissen en detentiecentra waren zwaar en levensbedreigend. Er was sprake van overbevolking, slecht en onvoldoende eten/ drinken, en slechte sanitatie met als gevolg dat (besmettelijke) ziektes veel voorkwamen. Van overheidswege werd vrijwel geen medische zorg verstrekt. In sommige gevallen werd medische zorg bewust onthouden als vorm van bestraffing.

Er werden ook ondergrondse cellen of metalen scheepscontainers gebruikt als cel.

Aangezien veel detentiecentra zich in woestijngebied bevinden, kan de temperatuur in de veelal ongeventileerde cellen extreem oplopen. Ook was mishandeling en marteling gebruikelijk (zie tevens 3.4.7 Mishandeling en foltering). In een aantal gevangenissen moesten gedetineerden ook dwangarbeid verrichten. Exacte cijfers over overlijdensgevallen in Eritrese gevangenissen en detentiecentra zijn niet voorhanden maar volgens bronnen overleden geregeld gedetineerden als gevolg van mishandeling, marteling en slechte leefomstandigheden. Ook zou een aantal gedetineerden zelfmoord hebben gepleegd. Van de in 2001 gedetineerde politieke gevangenen en journalisten zou een deel inmiddels zijn overleden. De Eritrese autoriteiten weigerden deze berichten te bevestigen of te ontkennen, dan wel enige informatie te verstrekken over de (gezondheids)toestand van gedetineerden.

Amnesty International

onterende behandeling.

202 201 het verblijf daar typeerde als een wrede, onmenselijke en De omstandigheden in Eritrese gevangenissen en detentiecentra waren zo slecht dat Personen die om politieke redenen, redenen van nationale veiligheid, religieuze redenen, ontduiking van de nationale dienstplicht of een illegale vluchtpoging waren gedetineerd, hadden geen toegang tot rechtshulp of wettelijke middelen om hun detentie aan te vechten. In de meeste gevallen werden zij gedetineerd zonder enig contact met de buitenwereld.

203 Met name personen die om politieke redenen waren gearresteerd werden vaak langdurig en in eenzame afzondering gedetineerd.

204 Personen die vanwege ontduiking van de nationale dienstplicht of een illegale vluchtpoging gedetineerd zaten, werden geregeld overgeplaatst.

205 Gedetineerden en gevangenen hadden beperkt toegang tot familiebezoek. Ook werd vervulling van hun godsdienstige plichten niet altijd toegestaan. Gedetineerden werden volgens internationale organisaties gevraagd leden van niet-erkende religieuze groeperingen te identificeren.

206 Personen die om politieke redenen, redenen van nationale veiligheid of religieuze redenen waren gedetineerd, mochten in de regel geen familiebezoek ontvangen. Personen die vanwege ontduiking van de nationale dienstplicht of een illegale vluchtpoging gedetineerd zaten, mochten naar verluidt soms wel familie bezoek ontvangen. In de praktijk echter belemmerde de vaak afgelegen lokatie deze mogelijkheid. Ook gedetineerden die niet vanwege redenen van nationale veiligheid werden vastgehouden op politiebureaus en 200 201 202 203 204 205 206 Amnesty International.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; U.S. Department of State: U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; Amnesty International.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Human Rights Watch, Amnesty International.

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Vertrouwelijke bron.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

Amnesty International.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

Pagina 34 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.4.7

gedetineerden die veroordeeld waren voor een regulier misdrijf hadden soms wel toegang tot familie.

207 Volgens de Eritrese wetgeving mogen minderjarigen niet samen met volwassenen worden gedetineerd. Hoewel er een jeugddetentiecentrum in Asmara is, werden jongeren vanwege overbevolking soms samen volwassenen gedetineerd. Soms werden ook jonge kinderen samen met hun moeder gedetineerd. Arrestanten in voorarrest werden niet gescheiden van veroordeelde gevangenen.

208 Van overheidswege was er geen toezicht op de omstandigheden in gevangenissen en detentiecentra. Er was geen ombudsman voor gedetineerden. Ook konden gedetineerden geen klachten indienen bij de justitiële autoriteiten over hun detentie.

Evenmin waren er waarborgen dat gedetineerden niet langer werden gedetineerd dan de wettelijk vastgestelde maximumstraf. De overheid stond niet toe dat onafhankelijke nationale- of internationale organisaties, waaronder het Internationale Rode Kruis, de omstandigheden in Eritrese gevangenissen en andere detentiecentra monitorde. Ook werd het Internationale Rode Kruis niet toegestaan Ethiopische of Djiboutiaanse (oorlogs)gevangenen te bezoeken.

209 Mishandeling en foltering Eritrese wetgeving en de niet-geïmplementeerde grondwet verbieden foltering.

Mishandeling en foltering waren in de verslagperiode echter gebruikelijk in gevangenissen en detentiecentra. Ook overleden gedetineerden als gevolg van mishandeling, foltering en/of slechte leefomstandigheden in gevangenissen en detentiecentra. Door gebrek aan toegang is het echter niet mogelijk het aantal personen dat als gevolg hiervan is overleden, vast te stellen.

210 Mishandeling en marteling werden volgens

Amnesty International

door de veiligheidsdienst systematisch gebruikt als bestraffingsmiddel, ondervragingsmiddel en drukmiddel. Veiligheidsdiensten mishandelden en folterden gedetineerden als bestraffing onder meer vanwege kritiek op de regering, het praktiseren van een niet-erkende religie, het ontduiken van de nationale dienstplicht, het proberen op illegale wijze het land te verlaten, het aanvragen van asiel in het buitenland en insubordinatie. Mishandeling en foltering zouden met name gebruikt worden als ondervragingsmiddel bij personen die illegaal het land hadden willen verlaten en bij afgewezen asielzoekers die gedwongen waren terugkeerd. Bij personen die om religieuze redenen waren gedetineerd, werd mishandeling en marteling ook toegepast als drukmiddel om hen afstand te laten doen van hun geloof.

211 Andere bronnen bevestigen een omvangrijke praktijk van mishandeling en marteling in Eritrea.

212 Gedetineerden waren kwetsbaar voor mishandeling en marteling omdat 207 208 209 210 211 212 Amnesty International.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

U.S. Department of State: Policy Forum:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

2012.

; The African Child U.S. Department of State:

Contribution to the 18 th 2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Pen International,

session of the Working Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni 2013; Amnesty International, 2013.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Pen International,

Contribution to the 18 th Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni 2013.

session of the Working

Amnesty International, UN SC HRC,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53 Eritrea

, 28.05.2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices:

Pagina 35 van 78

3.4.8

zij veelal zonder enige aanklacht en zonder toegang tot familie en rechtshulp werden vastgehouden.

213 In rapporten van

Amnesty International

Human Rights Watch

verschillende martelmethoden gedetaileerd beschreven.

214 worden de Gedetineerden werden langdurig aan zonlicht blootgesteld, waarbij de temperatuur kon oplopen tot bijna 50 °C. Gedetineerden werden opgesloten in overvolle metalen zeecontainers zonder ventilatie, met extreem fluctuerende temperaturen, of in ondergrondse cementen cellen zonder ventilatie en sanitaire voorzieningen. Gedetineerden werden gedwongen blootsvoets over scherpe voorwerpen te lopen en handen, ellebogen en voeten werden voor langere tijd in verdraaide posities vastgebonden. Ook werden gedetineerden opgehangen aan bomen met hun armen achter op hun rug gebonden.

Een andere techniek was een gedetineerde met het gezicht naar beneden in de woestijn neerleggen met zijn handen en voeten vastgebonden, en vervolgens suiker op de gedetineerde strooien om bijtende en stekende insecten te lokken.

215 Volgens voormalige gedetineerden was ook psychologische foltering gebruikelijk.

Het weigeren van medische verzorging, eten of familiebezoek werd ook gebruikt om gedetineerden te straffen.

216 Ook in de militaire opleidingskampen en het leger kwamen naar verluidt mishandeling, marteling en seksueel misbruik (seksuele intimidatie en verkrachting) geregeld voor. Dit leidde soms tot de dood of zelfmoord van dienstplichtigen.

217 De overheid trad niet op tegen mishandeling en marteling. Daders werden niet bestraft, waardoor een cultuur van straffeloosheid werd instandgehouden.

218 Verdwijningen In Eritrea is een groot aantal personen verdwenen; verondersteld wordt dat zij door de overheid zijn gedetineerd of dat zij zijn overleden tijdens hun detentie. De familie wordt hierover doorgaans door de overheid niet ingelicht en vragen over de status van gedetineerden worden niet beantwoord. Familieleden zijn vaak bang om te informeren naar het lot van verwanten omdat zij dan ook zelf het risico lopen op arrestatie.

219 213 214 215 216 217 218 219 Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

Human Right Watch (HRW):

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Amnesty International, UK Border Agency:

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; U.S. Department of State:

2012 Country Reports on Human Rights Practices

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013; Human Rights Watch,

Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Vertrouwelijke bronnen.

, 20.06.2013; Human Rights Watch,

World Report

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

. Vertrouwelijke bron.

U.S. Department of State:

Contribution to the 18 th 2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Pen International,

session of the Working Group of the Universal Periodic Review Submission on Eritrea

, juni 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B.

Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

Pagina 36 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.4.9

3.4.10

3.4.11

In voorgaande jaren werden geregeld buitenlanders, soms met een dubbele nationaliteit, voor korte of langere periode door de Eritrese autoriteiten opgepakt en vastgehouden. Ook werden geregeld lokale stafleden van buitenlandse vertegenwoordigingen in Eritrea gedetineerd. De Eritrese autoriteiten bleef weigeren hierover informatie te verstrekken aan buitenlandse vertegenwoordigingen.

220 Buitengerechtelijke executies en moorden De Eritrese overheid maakte zich in de verslagperiode schuldig aan moord en bleef gedetineerden onderwerpen aan zware en levensbedreigende gevangenisomstandigheden, waaronder marteling, met de dood tot gevolg.

221 Een onbekend aantal personen werd in de verslagperiode neergeschoten bij pogingen illegaal de grens over te gaan (zie tevens 3.4.4.7 Illegale grensoverschrijding).

222 Ook vielen er doden als gevolg van het gebruik van geweld tegen personen die zich verzetten tegen of probeerden te vluchten voor de vervulling van hun nationale dienstplicht.

223 Volgens bronnen overleden geregeld gedetineerden als gevolg van mishandeling, marteling en slechte leefomstandigheden. Er waren ook berichten van buitengerechtelijke executies in gevangenissen (zie tevens 3.4.6 Arrestaties en detenties).

224 Doodstraf Formeel kent Eritrea de doodstraf voor misdrijven zoals moord, maar het land wordt beschouwd als abolitionist. Sinds de onafhankelijkheid van Eritrea in 1993 zijn naar verluidt geen doodvonnissen meer zijn voltrokken.

225 Mensenhandel Eritrea is een herkomstland voor mannen, vrouwen en kinderen die gebruikt worden voor dwangarbeid en in mindere mate voor handel met seksuele doeleinden.

226 De geratificeerde maar niet-geïmplementeerde Eritrese grondwet verbiedt slavernij en dwangarbeid, behalve wanneer dit bij wet is toegestaan. Zo vallen activiteiten in het kader van de nationale dienstplicht wettelijk niet onder dwangarbeid. De Eritrese wetgeving verbiedt verder onder meer vrouwenhandel en handel in jonge personen voor seksuele exploitatie. Hiervoor kan tot vijf jaar gevangenisstraf opgelegd worden of tot tien jaar als er sprake is van verzwarende omstandigheden.

227 220 221 222 223 224 225 226 227 U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

U.S. Department of State: Eritrea,

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea Universal Periodic Review. Stakeholder Submission

, juni 2013.

. Human Rights Concern Volgens sommige bronnen werd het

shoot-to-kill

voorgaande jaren. Vertrouwelijke bronnen.

beleid in de verslagperiode (veel) minder strikt toegepast dan in U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; UN SC HRC,

the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

Report of

28.05.2013; Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013. Human Rights Concern Eritrea,

Universal Periodic Review. Stakeholder Submission

, juni 2013.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Human Rights Concern Eritrea,

Submission

, juni 2013.

Universal Periodic Review. Stakeholder

Amnesty International:

Death Sentences And Executions 2012,

U.S. Department of State, april 2013.

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld: U.S. Department of State,

The Constitution of Eritrea, 2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013.

23 mei 1997; Pagina 37 van 78

In de verslagperiode was dwangarbeid toe te schrijven aan de nationale dienstplicht (zie tevens 3.5.5 Nationale dienstplicht ( mijnbouw).

228 paspoorten of uitreisvisa te verstrekken.

Hagerawi Agelglot

229 )). Veel dienstplichtigen werden na het vervullen van de verplichte dienstplicht van 18 maanden niet gedemobiliseerd maar bleven voor onbepaalde tijd in dienst. Voor eigen gewin van de militaire en/of partij elite werden dienstplichtigen ook gedwongen ingezet bij commerciële activiteiten (waaronder (particuliere) bedrijven, landbouw en Dienstplichtigen hadden geen mogelijkheden om ander werk te zoeken of ontslag te nemen. In de regel waren er geen promotiemogelijkheden en ontving men een basissalaris van maximaal 500 nakfa (25 euro). Ook kon men het land niet verlaten vanwege de weigering van de autoriteiten om aan dienstplichtigen Daarnaast continueerde het ministerie van Onderwijs het nationale programma

Mahtot

: studenten van groep 9 t/m 11 (grofweg leeftijd 15 t/m 17 jaar) moesten in de zomer verplicht deelnemen aan onder meer agrarische activiteiten, productie en onderhoud van schoolmeubilair, het graven van irrigatiekanalen en milieu activiteiten.

230 Eritreeërs die het land illegaal verlieten, konden het slachtoffer worden van mensenhandel en ontvoering. In Eritrea bestaat een wijdvertakt smokkelnetwerk met contactpersonen in het hele land. Bij de smokkel over de grens zijn veelal leden van de Rashaida en Hidarib stammen betrokken maar ook Eritrese (waaronder de

Border Surveillance Unit

) en Sudanese functionarissen zouden betrokken zijn bij transporten naar en over de grens. Voor de smokkel zouden bedragen van honderd tot soms vele duizenden dollars (afhankelijk van de eindbestemming) worden betaald. Vaak is de grens tussen mensensmokkel en mensenhandel onduidelijk en gaat mensensmokkel over in mensenhandel. Smokkelaars houden soms Eritreeërs vast voor losgeld of verkopen hen door aan mensenhandelaren. Volgens verschillende bronnen zouden hoge Eritrese functionarissen, waaronder generaal Teklai Kifle ‘Manjus’ (commandant van de Eritrese

Border Surveillance Unit

) nauw betrokken zijn bij de mensensmokkel.

231 Vanaf 2009 is het aantal ontvoeringen van Eritrese vluchtelingen sterk gestegen. De ontvoeringen vonden plaats in Eritrea, in het noorden van Ethiopië (onder meer in het vluchtelingenkamp Mai Aini), op de route naar Egypte en Israël maar vooral in Oost-Sudan. Niet alleen

en-route

in het grensgebied maar ook in en rond de vluchtelingenkampen in Oost-Sudan werden Eritreeërs ontvoerd. Ook waren er berichten van ontvoering uit Khartoum. In 2012 verifieerde UNHCR 338 gevallen van ontvoering. Het werkelijke aantal zou vele malen hoger liggen. In veel gevallen kwamen deze Eritreeërs uiteindelijk bij Bedoeïnen in de Sinai terecht. Daar werden 228 229 230 231 U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Amnesty International,

Eritrea

, 23.05.2013; Human Rights Watch,

Amnesty International Annual Report 2013 – Hear no evil. Forced labor and corporate responsibility in Eritrea’s mining sector

, januari 2013.

U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

and Police (FDJP):

Eritrea, Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State Structures in

16 februari 2012.

U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

2012/

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

juni 2013; Federal Department of Justice juni 2013; U.S. Department of State: UNHCR,

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013; Mirjam van Reisen e.a.,

Human Trafficking in the Sinai: Refugeees between Life and Death

, oktober 2012; Amnesty International,

Egypt/Sudan; Refugees and Asylum-Seekers Face Brutal Treatment, Kidnapping for ransom and Human Trafficking, AFR 04/001/2013 An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; UN SC,

Committee pursuant to resolutions 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the president of the Security Council, S/2013/440

, april 2013; Women’s Refugee Commission,

Letter dated 24 July 2013 from the Chair of the Security Council

, 25.07.2013; U.S. Department of State,

Young and Astray: 2012 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

04.12.2013.

; Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, Pagina 38 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 zij veelal onder slechte omstandigheden vastgehouden totdat de familie het gevraagde losgeld had betaald. De familie (in de diaspora en/of in Eritrea) moesten bedragen tot soms wel $ 50.000 betalen. In veel gevallen werden ontvoerde Eritreeërs seksueel misbruikt en gemarteld. Ook werd gedreigd met verwijdering van vitale (donor)organen om de ontvoerden en hun familie onder druk te zetten.

Sommige ontvoerde Eritreeërs stierven als gevolg van de slechte levensomstandigheden of werden gedood als afschrikwekkend voorbeeld. Als er geen losgeld werd betaald dan werden ontvoerde Eritreeërs veelal gedood.

232 Volgens schattingen zijn in de periode 2009 – 2013 25.000 tot 30.000 personen (95% Eritreeërs) ontvoerd en in de Sinai vastgehouden, waarvan 5.000 tot 10.000

personen het niet zouden hebben overleefd. Dezelfde schattingen gaan uit van een bedrag aan losgeld van minimaal $ 600 miljoen in de periode 2009 - 2013.

233 Volgens het rapport van de

Monitoring Group on Somalia and Eritrea

Verenigde Naties is het aannemelijk dat de Eritrese regering betrokken was bij mensenhandel en ontvoeringspraktijken. Aanzienlijke geldbedragen zouden bij agenten van de Eritrese regering zijn terechtkomen.

234 Volgens het van de

UK Human Rights and Democracy Report 2013

plaats.

236 nog steeds hoog zijn.

237 was er echter geen bewijs van systematische regeringsbetrokkenheid bij mensenhandel.

235 Volgens verschillende bronnen zijn in de verslagperiode door de Sudanese autoriteiten meer veiligheidsmaatregelen genomen, waardoor het aantal ontvoeringen in Oost-Sudan is afgenomen, met name in de vluchtelingenkampen. In 2013 verifieerde UNHCR 89 gevallen van kidnapping. Volgens

Human Rights Watch

vonden er eind 2013/begin 2014 echter nog steeds ontvoeringen in Oost-Sudan Ook zou het aantal ontvoeringen in Khartoum en op de route naar Libië Als gevolg van de veranderende situatie in Egypte (militaire operaties tegen jihadisten in de Sinai) en de bouw van de muur in Israël is de migratie via de Sinai volgens bronnen sterk afgenomen. Hoewel belangrijke mensenhandelaren zich uit de Sinai zouden hebben teruggetrokken, zou er in de Sinai nog steeds mensenhandel, marteling en afpersing plaatsvinden.

238 In de verslagperiode publiceerde de Eritrese overheid geen informatie over eventuele onderzoeken of vervolgingen betreffende mensenhandel. Evenmin werd informatie gepubliceerd over ambtelijke medeplichtigheid aan het gebruik van dwangarbeid. Voor zover kon worden nagegaan werden geen zaken inzake mensenhandel voor het gerecht gebracht. Wel werden enkele Eritreeërs in verband met mensenhandel gearresteerd en gedetineerd. Volgens berichten identificeerde de Eritrese regering een onbekend aantal slachtoffers van mensensmokkel en ondernam zij actie om slachtoffers uit het buitenland te repatriëren. De Eritrese regering erkende dat haar burgers het slachtoffer werden van mensensmokkel en 232 233 234 235 236 237 238 Mirjam van Reisen e.a.,

Human Trafficking in the Sinai: Refugeees between Life and Death

, oktober 2012; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; Amnesty International,

Egypt/Sudan; Refugees and Asylum-Seekers Face Brutal Treatment, Kidnapping for ransom and Human Trafficking, AFR 04/001/2013

, april 2013; U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Mirjam van Reisen e.a, Human Rights Watch,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013;

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014; Vertrouwelijke bron.

Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013; Vertrouwelijke bron.

UN SC,

, 25.07.2013.

United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Human Rights and Democracy: The 2013 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea.

Human Rights Watch,

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014.

Vertrouwelijke bronnen.

Human Rights Watch,

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014; Vertrouwelijke bron.

Pagina 39 van 78

waarschuwde de bevolking voor de risico’s bij migratie naar het buitenland. In februari 2013 verzocht president Afwerki om hulp van de VN voor een onafhankelijk onderzoek naar mensensmokkel.

239 Eritrea staat op de

Tier 3 Watchlist

van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, wat inhoudt dat Eritrea niet volledig voldoet aan de minimum normen om mensenhandel te elimineren, en ook geen grote inspanningen daartoe verricht.

240

3.5

3.5.1

Positie van specifieke groepen

De Eritrese wetgeving en de niet-geïmplementeerde grondwet verbieden onder andere discriminatie tegen vrouwen, gehandicapten, en discriminatie gebaseerd op ras, taal en sociale status. In de praktijk echter werd door de overheid hier niet de hand aan gehouden.

241 Vrouwen Vrouwen hebben een wettelijk recht op gelijke onderwijsmogelijkheden, op gelijke beloning voor hetzelfde werk en op gelijke eigendomsrechten. In de praktijk echter hebben mannen meer toegang tot onderwijs en werk en meer controle over economische hulpbronnen. Vrouwen bekleden slechts vier ministersposten. Ook is het aantal vrouwelijke burgemeesters en vrouwelijke regionale bestuurders beperkt.

Vrouwen hebben over het algemeen niet dezelfde sociale status als mannen. Met name op het platteland is er sprake van maatschappelijke discriminatie.

242 Het ministerie van Arbeid en Menselijk Welzijn en het ministerie van Gezondheid zijn de belangrijkste overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor de waarborging van vrouwenrechten. Ook de Eritrese vrouwen.

244

National Union of Eritrean Women

(NUEW) 243 , een quasi overheidsorganisatie, houdt zich bezig met het verbeteren van de positie van

(Seksueel) geweld

Volgens de Eritrese wetgeving is verkrachting een misdrijf waar maximaal tien jaar gevangenisstraf op staat. Op groepsverkrachting, verkrachting van een minderjarige of een invalide staat maximaal vijftien jaar gevangenisstraf. Verkrachting binnen het huwelijk is niet specifiek bij wet verboden. Schaamte rond verkrachtig is vaak reden voor het slachtoffer om aan de zaak geen ruchtbaarheid te geven. Ook werd bij een verkrachting de dader soms door de religieuze autoriteiten of familie aangemoedigd om met het slachtoffer te trouwen. Er waren veel berichten van seksuele intimidatie en verkrachting van vrouwen bij ondervragingen, in gevangenissen, tijdens de militaire opleiding en tijdens de vervulling van de nationale dienstplicht.

Verkrachting in het leger leidt naar verluidt geregeld tot zwangerschap, hetgeen 239 240 241 242 243 244 U.S. Department of State, U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea, 2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld: U.S. Department of State:

The Constitution of Eritrea, 2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

23 mei 1997; U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Freedom House,

the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013.

Freedom in

De NUEW is een overheids-gelieerde organisatie. Het hoofdkantoor is in Asmara gevestigd en daarnaast beschikt de NUEW over kantoren in alle regio’s. Volgens opgave van de NUEW zouden meer dan 200.000 vrouwen lid zijn.

De NUEW organiseert seminars, workshops en trainingen onder andere op het gebied van gender bewustzijn, FGM, communicatieve en leidinggevende vaardigheden, reproductieve gezondheid en landrechten voor vrouwen.

Zie ook www.nuew.org

U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Pagina 40 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 resulteert in ontslag uit het leger en sociale stigmatisering. Ook waren er berichten van seksueel misbruik in de huiselijke sfeer en in relatie tot vroege of gedwongen huwelijken.

245 Op aanranding staat een gevangenisstraf die varieert van zes maanden tot acht jaar. Seksuele intimidatie is illegaal maar culturele normen weerhielden vrouwen vaak van het doen van aangifte. Voor zover bekend is niemand in staat van beschuldiging gesteld of strafrechtelijk vervolgd voor seksuele intimidatie.

246 Huiselijk geweld komt veel voor, met name op het platteland. Hoewel huiselijk geweld een misdrijf is, werden dit soort zaken zelden voor de rechter gebracht.

Sociale druk belemmert vaak een openlijke discussie over huiselijk geweld. Als er al over werd gesproken, dan werd dit doorgaans gedaan binnen families of de kerk.

Actie van de autoriteiten tegen huiselijk geweld werd gehinderd door een gebrek aan getraind personeel, onvoldoende fondsen en een negatieve maatschappelijke houding ten aanzien van de aanpak van huiselijk geweld.

247

Female Genital Mutilation (FGM)

Sinds maart 2007 verbiedt de Eritrese wetgeving boete.

organisaties, waaronder UNICEF, UNFPA, de

Female Genital Mutilation

(FGM).

De straf voor het uitvoeren van FGM is maximaal drie jaar gevangenisstraf en een Om het gebruik van FGM te ontmoedigen ondersteunden de overheid en andere

National Union of Eritrean Women

(NUEYS) 248 (NUEW) en de

National Union of Eritrean Youth and Students

voorlichtingsprogramma´s en andere activiteiten.

249 waarschuwt de ouders geen FGM toe te passen. De vader wordt hiervoor 155 besnijders en ouders strafrechtelijk vervolgd en veroordeeld.

250 diverse Op radio en televisie werd gediscussieerd over de schadelijke gevolgen van FGM. Verder werd via tijdschriften, reclameborden en video boodschappen de bevolking opgeroepen afstand te nemen van FGM. Ook vonden bijeenkomsten plaats met religieuze en traditionele leiders over de schadelijke effecten van FGM. In alle dorpen zijn anti-FGM comités opgericht. Na de geboorte van een meisje bezoekt het lokale comité het gezin en verantwoordelijk gesteld. Als de wet op het verbod van FGM wordt overtreden, meldt het comité dit bij de politie en justitie. Ook heeft iedere familie in de eigen taal een kopie van de wet van 2007 ontvangen en zijn zij geïnformeerd dat iedere overtreding bij de autoriteiten gemeld zal worden. Eind 2012 waren naar verluidt 245 246 247 248 249 250 U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea;

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013; Human Rights Watch, , mei 2013; SIHA,

Letters Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review

, 20.06.2013; Human Rights Watch,

Stakeholder Submission on Eritrea: 18 th World Report 2014 – Eritrea Session Jan/Feb 2014

, 21.01.2014; IFOR – CPTI, ; Vertrouwelijke bronnen.

U.S. Department of State: U.S. Department of State:

2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea 2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea;

UN SC HRC,

UPR Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013.

De NUEYS is een overheids-gelieerde jongerenorganisatie. Het hoofdkantoor is in Asmara gevestigd en daarnaast beschikt de NUEYS over zeven regionale kantoren en meer dan 50 bijkantoren in Eritrea. NUEYS strekt zich ook uit tot de Eritrese diaspora: het heeft de beschikking over 20 internationale verenigingen in meer dan 15 landen wereldwijd. De NUEYS organiseert onder meer seminars en trainingen onder andere op het gebied van gender, mensenrechten, democratie en gezondheidskwesties. Verder verstrekt de NUEYS medische voorzieningen op het gebied van reproductieve gezondheid, hotline advisering, EHBO en verstrekt de NUEYS voorbehoedsmiddelen. Zie ook www.nueys.org

U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

United Nations Populations Fund (UNFPA) en United Nations Children’s Fund (UNICEF):

UNFPA-UNICEF Joint Programme on Female Gential Mutilation/Cutting, Accelerating Change, Annual Reports 2011, 2012.

Pagina 41 van 78

3.5.2

Volgens ertoe bijgedragen dat de toepassing van FGM in de stedelijke gebieden grotendeels is geëlimineerd. Op het platteland zou de bevolking nog wel FGM praktiseren.

Andere bronnen bevestigen het beeld dat FGM in stedelijke gebieden minder vaak voorkomt dan op het platteland maar benadrukken dat FGM in Eritrea nog steeds op grote schaal wordt gepraktiseerd.

Uit cijfers van UNICEF (gebaseerd op onderzoeken uit 1995 en 2002) blijkt dat van de Eritrese vrouwen tussen de 15 en 49 jaar:   

US State Department

89% FGM heeft ondergaan; 63% ten minste één dochter heeft die FGM heeft ondergaan; 49% gelooft dat FGM moet blijven bestaan.

Andere onderzoeken naar FGM in Eritrea laten een daling zien van 95% in 1995 naar 83% in 2010. Met name onder meisjes in de leeftijd tot 15 jaar zou een sterke daling hebben plaatsgevonden.

gebieden (86%) minder vaak voor dan in plattelandsgebieden (91%).

de zwaarste vorm van FGM, komt relatief veel voor in Eritrea, met name in de laaglanden.

vestigen.

257 256 hebben de voorlichtingscampagnes van de overheid 254 252 253 251 Volgens cijfers van UNFPA komt FGM in stedelijke 255 Infibulatie, Volgens bronnen kunnen vrouwen in Eritrea zich in de praktijk niet of erg moeilijk onttrekken aan het risico van besnijdenis door zich elders in het land te Minderjarigen De definitie van een minderjarige is volgens de Eritrese wetgeving een persoon die jonger is dan 18 jaar, tenzij de wetgeving in uitzonderingsgevallen anders bepaalt.

Een persoon jonger dan 18 jaar wordt beschouwd als handelingsonbekwaam.

258 In het

Concept Wetboek van Strafrecht

(vanaf 2007 van kracht) is de strafrechtelijke leeftijd van jongeren verlaagd van 15 naar 12 jaar en de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van 12 naar 9 jaar.

259 De wettelijke minimumleeftijd om in het huwelijk te mogen treden is volgens het Burgerlijk Wetboek voor mannen en vrouwen 18 jaar. Het Burgerlijk Wetboek erkent echter ook huwelijken die volgens het gewoonterecht zijn gesloten en waarvan de huwelijkspartners tussen de 15 en 18 jaar oud zijn. Volgens UNICEF waren in 2009 46% van de meisjes getrouwd voordat zij de leeftijd van 18 jaar hadden bereikt.

260 De Eritrese wetgeving stelt kinderhandel, kinderprostitutie, pornografie en seksuele uitbuiting van kinderen strafbaar. Vanaf 18 jaar is het niet meer strafbaar om met 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 U.S. Department of State: UNICEF, 2013.

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

UNFPA,

Female Genital Mutilation/Cutting Country Profile Eritrea. Prevalence of Female Genital Mutilation/Cutting (FGM/C) among Women Aged 15-49

; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013; Vertrouwelijke bron.

Female Genital Mutilation/Cutting: A statistical overview and exploration of the dynamics of change

, juli UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

(UNICEF): , 28.05.2013; Strategic Partnership Cooperation Framework between the Government of Eritrea and the United Nations (2013-2016); United Nations Populations Fund (UNFPA) en United Nations Children’s Fund

UNFPA-UNICEF Joint Programme on Female Gential Mutilation/Cutting, Accelerating Change, Annual Reports 2012.

UNFPA,

Female Genital Mutilation/Cutting Country Profile Eritrea. Prevalence of Female Genital Mutilation/Cutting (FGM/C) among Women Aged 15-49

U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Vertrouwelijke bronnen.

U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; The African Child Policy Forum:

Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

The African Child Policy Forum: 2012.

Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

2012.

Library of Congress:

Introduction to Eritrea’s Legal System, Last Updated 07/26/2012,

www.loc.gov/law/help/legal-research-guide/eritrea.php

, geraadpleegd 15.10.2013; U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; The African Child Policy Forum:

Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

2012.

Pagina 42 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 wederzijdse instemming seksuele handelingen te verrichten. Er zijn verschillende plaatsen bekend in Eritrea waar kinderprostitutie plaatsvindt.

261 Lichamelijke bestraffing in Eritrea is maatschappelijk geaccepteerd, vooral op het platteland. De Eritrese wetgeving voorziet niet in het strafbaar stellen van kindermishandeling. Wel onderzochten sociale welzijnsteams gevallen van kindermishandeling en begeleidden zij families waar kindermishandeling plaatsvond.

262 De Eritrese wetgeving bepaalt dat ouders en familie verantwoordelijk zijn voor de zorg van hun kinderen. Desondanks betaalde de overheid de zorg van bepaalde kansarme kinderen in zorginstellingen. De Eritrese overheid brengt weeskinderen bij voorkeur onder bij naaste of

extended

familieleden. Ook zijn er groepshuizen en

foster

gezinnen waar weeskinderen verblijven. In laatste instantie worden weeskinderen in een weeshuis ondergebracht.

maatstaven acceptabel.

265 263 Er is volgens bronnen gebrek aan middelen, zowel financieel als technisch. Ongeveer 30% van de weeskinderen in Eritrea zou niet bereikt worden door het opvangprogramma. Met name in de steden is het een probleem. In Asmara zou slechts één weeshuis zijn.

264 Het voorzieningenniveau (voedsel, onderdak, onderwijs, medische voorziening, etc.) in de tehuizen is volgens een internationale bron basaal maar naar lokale In Eritrea is het ministerie van

Labour and Social Welfare

verantwoordelijk voor de opvang van weeskinderen. Op het terrein van de opvang van teruggekeerde alleenstaande minderjarigen worden geen activiteiten ontplooid.

Er is geen enkele ngo actief op het terrein van de opvang van weeskinderen.

266 Mede als gevolg van de slechte sociaaleconomische situatie leeft een onbekend aantal kinderen op straat in Asmara, veelal onder slechte omstandigheden. Geregeld worden zij opgepakt door de politie. UNICEF financiert programma’s voor straatkinderen.

267 Volgens verschillende bronnen is het aantal alleenstaande kinderen dat het land ontvlucht de laatste jaren sterk toegenomen.

268

Kindsoldaten

De Eritrese wetgeving verbiedt rekrutering van kinderen jonger dan 18 jaar voor de strijdkrachten. Echter, door de verplichting het laatste jaar van de middelbare school op het militaire opleidingskamp Sawa te moeten volgen werden in de praktijk ook kinderen jonger dan 18 jaar gerekruteerd. Volgens berichten werden in de verslagperiode ook straatkinderen gerekruteerd. Ook zouden minderjarigen zijn gerekruteerd tijdens de jaarlijkse rekruteringsrondes, tijdens razzia’s om deserteurs 261 262 263 264 265 266 267 268 U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

U.S. Department of State: Forum:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea.

Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

2012.

; The African Child Policy The African Child Policy Forum:

Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

2012; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld:

States parties due in 2011. Eritrea, CRC/C/ERI/4

verblijven

The Constitution of Eritrea,

23 mei 1997. UN CRC,

Consideration of reports submitted by States parties under article 44 of the Convention. Fourth periodic reports of

, 02.01.2014. In 2010 zouden 2.058 weeskinderen met hun familie zijn herenigd, 260 weeskinderen in groepshuizen zijn ondergebracht en 341 weeskinderen in weeshuizen Vertrouwelijke bronnen.

The African Child Policy Forum: Vertrouwelijke bron.

Vertrouwelijke bron.

Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

2012; U.S. Department of State: Eritrea,

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea; Report on Child Rights Violations in Eritrea. HRCE Report 1/2013

Human Rights Concern , 19 november 2013.

Redenen voor minderjarigen om te vluchten waren vrees voor rekrutering voor de nationale dienstplicht, gebrek aan onderwijsmogelijkheden, werkeloosheid/eonomische situatie, religieuze vervolging, wens tot hereniging met familie in het buitenland, hoop op hervestiging, avontuur en sociale druk. UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013.

Pagina 43 van 78

en dienstplichtontduikers op te sporen, na pogingen het land uit te vluchten en na repatriëring vanuit het buitenland. Volgens bronnen werden op deze manier zelfs kinderen van 15 jaar en jonger gerekruteerd. Volgens sommige berichten zouden commandanten van de burgermilitie instructies hebben gekregen om burgers vanaf 14 jaar van wapens te voorzien. Het is echter niet bekend of personen onder de 18 jaar ook daadwerkelijk deel uitmaken van de burgermilitie.

269

Kinderarbeid

De wettelijke minimumleeftijd om te mogen werken is 14 jaar, hoewel dit niet geldt voor zelfstandigen. De minimumleeftijd voor gevaarlijk werk is 18 jaar. De wet verbiedt minderjarigen om in de transportindustrie te werken, of ondergronds, zoals in mijnen en rioleringen. Kinderen echter die een leertraject volgen mogen wel gevaarlijk werk uitvoeren.

270 Het ministerie van Onderwijs continueerde het nationale programma graven van irrigatiekanalen en milieu activiteiten.

271

Mahtot,

waarbij studenten van groep 9 t/m 11 in de zomer verplicht moesten deelnemen aan onder meer agrarische activiteiten, productie en onderhoud van schoolmeubilair, het Op het platteland hielpen kinderen op de boerderij, het halen van brandhout en water, evenals het hoeden van vee. In stedelijke gebieden werkten kinderen in kleinschalige productie, reparatiebedrijfjes voor auto’s en fietsen, thee en koffieshops, of het transport van goederen. Deze werkzaamheden vonden soms onder onveilige en ongezonde omstandigheden plaats. Sommige kinderen maakten op straat auto’s schoon of verkochten daar sigaretten, kranten of kauwgom. Bedelen en prostitutie kwamen ook voor onder de kinderen in Asmara.

272 Het ministerie van Arbeid en Menselijk Welzijn is verantwoordelijk voor het toezicht op de naleving van de wetgeving op het gebied van kinderarbeid. In de praktijk was er echter nauwelijks toezicht: inspecties, voor zover die werden gehouden, waren niet veelvuldig en bij het uitdelen van boetes, voor zover opgelegd, werd willekeur toegepast.

273

Onderwijs

In Eritrea is onderwijs tot en met groep acht verplicht en gratis. Voor onderwijs vanaf groep negen moet een kleine vergoeding betaald worden en is niet verplicht.

Naar verluidt is hoger onderwijs gratis en komen alle kosten voor huisvesting en eten voor rekening van de Eritrese overheid. Op alle niveaus was er tekort aan scholen en leraren. Op het platteland namen meisjes minder vaak deel aan het 269 270 271 272 273 U.S. Department of State: International:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea Louder than words: An agenda for action to end state use of child soldiers,

; Child Soldiers 2012; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom

, AFR 64/001/2013; Human Rights Watch,

Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review

, 20.06.2013; Amnesty International,

Amnesty International Annual Report 2013 – Eritrea factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, 23.05.2013; Women’s Refugee Commission, , mei 2013; U.S. Department of State,

Young and Astray: An assessment of 2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013; IFOR – CPTI,

UPR Stakeholder Submission on Eritrea: 18 th Session Jan/Feb 2014

; Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Human Rights Concern Eritrea,

Report 1/2013

, 19 november 2013; Vertrouwelijke bron.

Report on Child Rights Violations in Eritrea. HRCE

UK Border Agency: of State:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea, 2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea, 2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

18 september 2013; U.S. Department juni 2013; U.S. Department of State: U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; US Department of Labor’s Bureau of International Labor Affairs, 2012 Findings on the Worst Forms of Child Labor – Eritrea.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Pagina 44 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.5.3

onderwijs dan jongens. Vaak stopten meisjes op het platteland voortijdig met school om thuis te gaan helpen.

274 Studenten zijn verplicht het laatste jaar van de middelbare school (groep 12) te volgen in het militaire opleidingskamp Sawa, gelegen in het westen van Eritrea.

Studenten die dit laatste jaar niet hebben gevolgd krijgen geen diploma en kunnen ook niet deelnemen aan examens om te bepalen welke vorm van hoger onderwijs voor hen passend is. Zij kunnen wel beroepsonderwijs gaan volgen.

(Beperkte) vrijstelling van nationale dienstplicht).

276 275 Veel studenten gingen vroegtijdig van school of probeerden het land te ontvluchten om te voorkomen in Sawa een militaire opleiding te moeten volgen. Ook trouwden vrouwelijke studenten op jonge leeftijd en raakten zij doelbewust zwanger om rekrutering voor de nationale dienstplicht te voorkomen. (zie tevens 3.5.5.2

Studenten die op school slecht presteerden en/of vroegtijdig de school verlieten moesten naar verluidt een militaire training in Wi’a volgen. Volgens berichten werden ook minderjarigen naar Wi’a gestuurd (zie tevens 3.5.5.1 Rekrutering).

277 LGBT De Eritrese wet stelt seksuele handelingen met wederzijdse instemming tussen mensen van het hetzelfde geslacht strafbaar. Volgens artikelen 105 en 600 (

Unnatural Carnal Offences

wettelijke praktijk. Volgens ) van het Eritrese wetboek van Strafrecht van 1957 die kan oplopen van tien dagen tot drie jaar.

279 Er is weinig bekend over de

US Department of State

278 kan men hiervoor door een rechtbank worden veroordeeld tot een gevangenisstraf wordt dit artikel in de praktijk niet uitgevoerd.

280 Volgens dezelfde bron waren er in 2012 (in tegenstelling tot voorafgaande jaren) geen berichten van razzia’s onder personen die beschouwd werden als homo of lesbienne of van ernstige mishandeling van homoseksuelen en lesbiennes in het leger.

281 Een internationale mensenrechtenorganisatie maakte in een rapport uit 2013 wel melding van razzia’s onder homo’s en lesbiennes.

282 Volgens

Freedom House

hebben LGBT-personen in Eritrea te maken met wettelijke en maatschappelijke discriminatie vanwege de strafbaarstelling van homoseksueel 274 275 276 277 278 279 280 281 282 Norwegian Agency for Quality Assurance in Education (NOKUT):

Report on recognition of higher education in Eritrea and Ethiopia

, januari 2013; U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; US Department of Labor’s Bureau of International Labor Affairs, 2012 Findings on the Worst Forms of Child Labor – Eritrea.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

U.S. Department of State: juni 2013.

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013; Vertrouwelijke bron.

Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

Het Eritrese wetboek van Strafrecht 1957 heeft betrekking op

The Penal Code of Ethiopia 1957,

haar onafhankelijkheid gebruikt. Deze wet wordt aangehaald als die Eritrea sinds

The Penal Code Proclamation of 1957

, of als

Eritrean Transitional Penal Code.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) – Refworld:

Penal Code of Ethiopia,

23 juli 1957; Amnesty International,

Making love a crime. Criminalization of same-sex conduct in Sub-Saharan Africa

, april 2013; International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association (ILGA):

State-sponsored Homophobia, A world survey of laws criminalising same-sex sexual acts between consenting adults,

mei 2013; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

U.S. Department of State: U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

CIVICUS/CDRIE,

The State of Eritrea. Submission to the UN Universal Periodic Review 18 th Working Group

, 24.06.2013.

Session of the UPR

Pagina 45 van 78

3.5.4

3.5.5

gedrag.

283 leerlingen.

opkomen.

Er is geen anti-discriminatiewetgeving waar LGBT-personen een beroep op kunnen doen.

maatschappelijke discussie over LGBT-onderwerpen mogelijk. De regering beschuldigt buitenlandse regeringen geregeld van het propageren van homoseksualiteit. In mei 2013 moest een homoseksuele Italiaanse leraar op last van de autoriteiten Eritrea verlaten vanwege zijn ‘demoraliserende invloed’ op de 285 286 284 In Eritrea is vanwege stigmatisering geen openlijke In Eritrea zijn geen lesbische, homoseksuele, biseksuele of transgender organisaties actief die openlijk voor de belangen van homoseksuelen Etnische minderheden De bevolking van Eritrea bestaat uit negen etnische groepen.

287 Van deze etnische groepen nemen de Tigrinya (55%) politiek en cultureel een dominante positie in.

Etnische minderheidsgroepen hadden te maken met overheids –en maatschappelijke discriminatie. Met name de relaties tussen Eritrese overheid en minderheidsgroepen als de Kunama en de Afar waren gespannen. Er waren berichten van gedwongen migratie, economische tegenwerking, vernietiging van traditionele middelen van bestaan, beperkte toegang tot basisvoorzieningen, willekeurige arrestatie en detentie, marteling en buitengerechtelijke executies.

288 Nationale dienstplicht (Hagerawi Agelglot) Volgens de Eritrese wetgeving (

Proclamation on National Service No. 82/1995

nationale dienstplicht te vervullen.

289 de bovengrens voor mannen en vrouwen 55 jaar zijn, terwijl volgens andere ) zijn alle Eritrese mannen en vrouwen in de leeftijd van 18 tot 50 jaar verplicht hun Volgens sommige bronnen zou in de praktijk bronnen voor mannen een bovengrens geldt van 57 jaar en voor vrouwen 47 jaar.

290 De dienstplicht omvat een “actieve” dienstplicht en een “reserve” dienstplicht.

Actieve dienstplicht duurt volgens deze wet 18 maanden en bestaat uit 6 maanden militaire training en 12 maanden vervulling van een militaire of civiele functie. Onder speciale omstandigheden, te bepalen door de overheid, kan een ieder in actieve dienst verplicht worden langer te dienen dan de voorgeschreven periode.

291 Behalve in het leger worden dienstplichtigen ook ingezet bij publieke werken, bij overheidsdiensten of tewerkgesteld bij commerciële bedrijven terwijl hun salaris 283 284 285 286 287 288 289 290 291 Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013.

U.S. Department of State: Persbericht,

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea Italian educator working in North Africa deported for being gay

, 13.05.2013

( www.gaystarnews.com

); Vertrouwelijke bron.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

De Tigrinya is de grootste etnische groep (55%), gevolgd door de Tigre (30%), de Saho (4%), de Bilen (2%), de Kunama (2%), de Rashaida (2%) en de Afar, de Hedarab en de Nara (samen 5%).

United Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea

; Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013; U.S.

Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld

: Proclamation on National Service No.

82/1995,

23 oktober 1995.

Human Right Watch (HRW):

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea, Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013.

20 april 2011; UK Border Agency:

Country of

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld

: Proclamation on National Service No.

82/1995,

23 oktober 1995.

Pagina 46 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.5.5.1

door het ministerie van Defensie wordt betaald. Als iemand niet meer op zijn werk verschijnt wordt dit onder militaire wetgeving dan ook als desertie beschouwd.

292 Na de oorlog met Ethiopië introduceerde de overheid in mei 2002 de

Warsai Yekalo Development Campaign

(WYDC), een proklamatie waarmee de nationale dienstplicht feitelijk voor onbepaalde tijd werd verlengd. In de praktijk dienen de meeste Eritreeërs gedwongen (veel) langer dan de wettelijk voorgeschreven 18 maanden.

Mede vanwege de nog steeds geldende noodtoestand worden veel dienstplichtigen na het vervullen van de verplichte dienstplicht van 18 maanden niet gedemobiliseerd maar blijven voor onbepaalde tijd in dienst.

293 Vrouwen zouden in de regel korter dienen dan mannen.

ouders banden hebben met de partijtop of met de vrijheidsstrijd (van de jaren negentig) korter hoeven te dienen.

294 295 Ook zouden dienstplichtigen, waarvan de Volgens bronnen wordt binnen het systeem van de nationale dienstplicht kritiek of insubordinatie niet getolereerd. Voor de minste overtreding kunnen dienstplichtigen streng worden gestraft (waaronder willekeurige detentie, eenzame opsluiting, mishandeling/marteling en dwangarbeid). Dit zou met name het geval zijn bij de vervulling van een militaire functie en minder bij een civiele functievervulling.

296 Dienstweigering kan door de Eritrese autoriteiten worden beschouwd als verraad en een uiting van politieke oppositie tegen de regering (zie tevens 3.5.5.3

Dienstplichtontduikers en deserteurs).

297 Rekrutering Volgens artikel 11 van de

Proclamation on National Service No. 82/1995

vastgesteld, ontvangt betrokkene van het registratiekantoor een zijn alle Eritreeërs tussen de 18 en 40 jaar verplicht zich te registreren voor de nationale dienstplicht. Daarvoor dienen zij zich persoonlijk te melden bij het registratiekantoor in het gebied waar zij woonachtig zijn. Eveneens worden alle jongeren die de leeftijd van 17 jaar hebben bereikt opgeroepen zich te melden bij het registratiekantoor om zich op voorhand te laten registreren om zodoende hun paraatheid te waarborgen.

Nadat het registratiekantoor de identiteit van de geregistreerde persoon heeft

Nationale Dienstplicht Registratiekaart

(

National Service Registration Card)

. Deze registratiekaarten worden uitgegeven door het ministerie van Defensie.

298 Het is echter onduidelijk of deze procedure nog steeds van toepassing is en of er nog 292 293 294 295 296 297 298 Human Right Watch (HRW):

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea, Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Amnesty International, 20 april 2011; Human Rights Watch,

World Amnesty International Annual Report 2013 – Eritrea

, 23.05.2013; Amnesty International, mei 2013;

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, Human Rights Watch,

World Report 2013 – Eritrea

, 31.01.2013; Freedom House,

Eritrea

, 16.03.2013; Amnesty International,

Freedom in the World 2013 – Amnesty International Annual Report 2013 – Eritrea

, 23.05.2013; Amnesty International, Vertrouwelijke bron.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013; Vertrouwelijke bronnen.

UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Vertrouwelijke bronnen.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011; Mirjam van Reisen e.a.,

Human Trafficking in the Sinai: Refugeees between Life and Death

, oktober 2012.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld

: Proclamation on National Service No.

82/1995,

23 oktober 1995.

Pagina 47 van 78

registratiekaarten worden uitgegeven. Volgens een bron worden dienstplichtigen nu in Sawa geregistreert.

299 Inschrijving voor de militaire dienst wordt doorgaans uitgevoerd door de lokale administratie. Lokale administraties beschikken over gedetailleerde gegevens van de families in hun gebied en zorgen ervoor dat dienstplichtigen worden ingeschreven.

(zie tevens 3.5.2 Minderjarigen).

301 300 Tijdens de jaarlijkse rekruteringsrondes zouden ook minderjarigen zijn gerekruteerd Studenten zijn verplicht het laatste jaar van de middelbare school (groep 12) te volgen op het

Sawa Center for Education and Training

, gelegen in het westen van Eritrea. Tijdens dit laatste schooljaar volgen studenten niet alleen regulier onderwijs maar ook een militaire opleiding in het kader van de nationale dienstplicht.

302 verluidt mishandeling, marteling en seksueel misbruik (seksuele intimidatie en verkrachting) geregeld voor. Ook pleegden studenten soms zelfmoord. Ouders werden zelden geïnformeerd over de dood van hun kind.

303 De leefomstandigheden in Sawa zijn zwaar. Tijdens de militaire opleiding kwamen naar Studenten die op school slecht presteerden en/of vroegtijdig de school hadden verlaten, moesten naar verluidt een militaire training in Wi’a, gelegen in zuid centraal Eritrea, volgen. Ook zouden in Wi’a jongeren geplaatst zijn die waren opgepakt na een mislukte vlucht uit Eritrea of heropgevoed moesten worden.

Volgens berichten werden ook minderjarigen (van soms wel 12 of 13 jaar) naar Wi’a gestuurd. De leefomstandigheden in Wi’a waren zwaar: een streng regime met zware straffen(zie tevens 3.5.2 Minderjarigen). Er waren berichten dat Wi’a als militair opleidingkamp (tijdelijk) gesloten was.

304 Personen die bij hun geboorte niet geregistreerd zijn en niet voorkomen in de nationale gegevensbestanden, alsmede personen die niet bij een school geregistreerd zijn, kunnen naar verluidt in de praktijk de nationale dienstplicht 299 300 301 302 303 304 David Bozzini e.a.,

Some comments on COI Report Eritrea (June 2010)

, 20.12.2010.

Human Right Watch (HRW):

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld

: Proclamation on National Service No. 82/1995, Beyond

23 oktober 1995; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and

, mei 2013; Vertrouwelijke bron.

U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Child Soldiers International:

Louder than words: An agenda for action to end state use of child soldiers,

2012; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom

, AFR 64/001/2013; Human Rights Watch,

the Universal Periodic Review

, 20.06.2013; Amnesty International,

Eritrea: Submission to Amnesty International Annual Report 2013 – Eritrea

, 23.05.2013; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013.

U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013. Volgens een rapport van Amnesty International zou het zwaartepunt in dit laatste jaar op de militaire training liggen en het educatieve gedeelte van slechte kwaliteit zijn. Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story

, 2013; Human Rights Watch,

Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review 2014 – Eritrea

, 21.01.2014.

, 20.06.2013; Human Rights Watch,

World Report

Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Human Rights Concern Eritrea,

Universal Periodic Review. Stakeholder Submission

, juni 2013.

Landinfo, Temanotat Eritrea: Nasjonaltjeneste, 02.05.2013; Human Rights Concern Eritrea,

Rights Violations in Eritrea. HRCE Report 1/2013

, 19 november 2013.

Report on Child

Pagina 48 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.5.5.2

ontlopen.

305 te kopen.

306 Volgens verschillende bronnen is het niet mogelijk om de dienstplicht af (Beperkte) vrijstelling van nationale dienstplicht Op grond van artikel 12 van de

Proclamation on National Service No. 82/1995

de volgende burgers vrijgesteld van actieve nationale dienstplicht:  Zij die de nationale dienstplicht hebben vervuld vóór afkondiging van de

Proclamation on National Service No. 82/1995;

zijn  Alle strijders en gewapende boeren die kunnen aantonen dat zij al hun tijd hebben besteed aan de vrijheidsstrijd.

voldaan.

308 307 Volgens artikel 13 van bovengenoemde proklamatie wordt een ieder die ongeschikt is verklaard voor de strijdkrachten, voor een periode van 18 maanden tewerkgesteld in een openbare of overheidsinstelling. Personen die wegens gezondheidsproblemen ongeschikt zijn verklaard, kunnen volgens artikel 14 worden opgeroepen voor de nationale dienstplicht zodra hun gezondheid is verbeterd. Op grond van ditzelfde artikel kan een student die een reguliere dagelijkse studie volgt tijdelijk vrijgesteld worden van actieve nationale dienstplicht, als aan een aantal voorwaarden wordt Hoewel niet opgenomen in de

International Proclamation on National Service No. 82/1995

volgens verschillende bronnen zwangere vrouwen, gehuwde vrouwen en vrouwen met kinderen doorgaans vrijstelling voor de dienstplicht. Volgens voor demobilisatie vanwege huwelijk wordt niet altijd ingewilligd.

Amnesty

krijgen zijn vrouwen met kinderen naar verluidt vrijgesteld van militaire dienstplicht maar dienen zij in het kader van de nationale dienstplicht in de civiele sector werkzaamheden te verrichten. Dit beleid zou echter willekeurig worden toegepast. Er waren ook berichten dat vrouwen met kinderen soms wel werden opgeroepen. Vrouwen mogen volgens bronnen niet trouwen tijdens de eerste zes maanden militaire training van de nationale dienstplicht. Daarna mogen zij in het huwelijk treden en kunnen zij een verzoek voor demobilisatie indienen. Een verzoek 309 De Eritrese wetgeving voorziet niet in vrijstelling van nationale dienstplicht op grond van gewetensbezwaren. Ook is er geen alternatieve of vervangende dienstplicht mogelijk voor diegenen die vanwege hun geloof bezwaar maken tegen vervulling van de dienstplicht.

310 Eritreeërs die vanaf hun kinderjaren al in het buitenland wonen en degenen die in het buitenland zijn geboren zijn niet vrijgesteld van nationale dienst. Eritreeërs die 305 306 307 308 309 310 United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011.

Vertrouwelijke bronnen.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld

: Proclamation on National Service No.

82/1995,

23 oktober 1995.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld

: Proclamation on National Service No.

82/1995,

23 oktober 1995.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) – Refworld:

Eritrea: Whether women serving in the military are discharged when they marry; if so, evidence required to prove marriage

, 28 januari 2008; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011; Federal Department of Justice and Police (FDJP):

Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State Structures in Eritrea,

16 februari 2012; UK Border Agency: International,

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; Amnesty

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; U.S.

Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices Refugee women tell their story

, 2013; Vertrouwelijke bronnen.

; SIHA,

Letters from Eritrea.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011. Freedom House,

Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 16.03.2013; Amnesty International,

freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013;

Eritrea: 20 years of Independence, but still no

Pagina 49 van 78

3.5.5.3

hetzij gedwongen, hetzij vrijwillig terugkeren naar Eritrea worden volgens UNHCR opgeroepen voor de nationale dienstplicht voor zover zij voldoen aan de leeftijdscriteria en medisch geschikt zijn.

kinderen terug naar Eritrea.

312 311 In de praktijk keren echter geregeld Eritreeërs met een buitenlands paspoort voor bijvoorbeeld een vakantie met hun Dienstplichtontduikers en deserteurs Behoudens het Eritrese Wetboek van Strafrecht van 1991 voor het opleggen van zwaardere straffen (waaronder de doodstraf voor desertie tijdens mobilisatie of noodtoestand  313 ) zijn in de

Proclamation on National Service No. 82/1995

Een ieder die de bepalingen van de voor dienstplichtontduikers en deserteurs de volgende strafmaatregelen opgenomen:

Proclamation on National Service No.

82/1995

overtreedt, kan veroordeeld worden tot een gevangenisstraf van twee jaar, een boete, of beide;     als iemand door misleiding, zichzelf toegebracht lichamelijk letsel of op een andere manier probeert de nationale dienstplicht te ontlopen, kan hij of zij worden veroordeeld tot een boete, of een gevangenisstraf van twee jaar, en alsnog vervulling van de nationale dienstplicht; als hij of zij vanwege zelf toegebracht lichamelijk letsel ongeschikt is om de dienstplicht te vervullen, geldt een gevangenisstraf van drie jaar; iemand die naar het buitenland ontsnapt om de dienstplicht te ontduiken, wordt geregistreerd door het ministerie van Regionale Administratie en het ministerie van Binnenlandse Zaken. Als de persoon in kwestie vóór het bereiken van de 40-jarige leeftijd niet terugkomt om de nationale dienstplicht te vervullen, kan hij of zij veroordeeld worden tot een gevangenisstraf van vijf jaar tot het bereiken van de 50-jarige leeftijd. Ook wordt het recht op vergunningen, visa, grondbezit en werk ingetrokken; een ieder die op verschillende manieren probeert de nationale dienstplicht te ontduiken of zijn registratie te vertragen, is strafbaar en kan daarvoor twee jaar gevangenisstraf, of een boete, of beide krijgen.

314 Een groot aantal Eritreeërs probeert de dienstplicht te ontduiken door zich in Eritrea schuil te houden of naar het buitenland te vluchten. Ook deserteren Eritreeërs uit de nationale dienstplicht. Politie of strijdkrachten voeren

ad hoc

razzia’s (

giffa’s

) uit om dienstplichtontduikers en deserteurs op te sporen. Deze razzia’s zouden in frequentie zijn afgenomen. Ook worden er controles op identiteitskaarten uitgevoerd. Personen die geen documenten kunnen overleggen dat zij gedemobiliseerd of vrijgesteld zijn van de nationale dienstplicht worden in de regel naar een militair opleidingskamp of naar hun eenheid (terug)gestuurd dan wel naar een detentiecentrum overgebracht.

315 Soms worden personen tijdelijk vastgehouden voor ondervraging over vermeende dienstplichtontduiking terwijl zij documenten kunnen overleggen van hun vrijstelling van de nationale dienstplicht.

316 Volgens een 311 312 313 314 315 316 United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011.

Vertrouwelijke bron.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) - Refworld

: Proclamation on National Service No.

82/1995,

23 oktober 1995.

Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; U.S.

Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

; Nieuwsbericht

, Tensions mount in Eritrea: thousands of young people detained and air travel is curtailed

, 28.10.2013 ( www.asmarino.com

); IFOR – CPTI,

UPR Stakeholder Submission on Eritrea: 18 th Session Jan/Feb 2014

; Vertrouwelijke bronnen.

U.S. Department of State:

2012 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

Pagina 50 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 3.5.6

bron worden soms ook personen opgepakt die doorgaans zijn vrijgesteld van dienstplicht, zoals vrouwen met kinderen.

317 Volgens berichten hebben veiligheidstroepen bestaande uit strijders van Ethiopische oppositiebewegingen in oktober 2013 in verschillende Eritrese steden grootschalige razzia’s uitgevoerd waarbij duizenden Eritreeërs in de dienstplichtige leeftijd zouden zijn opgepakt en naar een militair opleidingskamp of detentiecentrum overgebracht.

318 Volgens

US Department of State

vielen er doden als gevolg van het gebruik van geweld tegen personen die zich verzetten tegen of probeerden te vluchten voor de vervulling van hun nationale dienstplicht.

319 In de praktijk worden dienstplichtontduikers en deserteurs buitengerechtelijk gestraft. Deze bestraffing omvat onder meer mishandeling, marteling en (langdurige) detentie (zie ook 3.4.6 Arrestaties en detenties en 3.4.7 Mishandeling en foltering).

320 Hoewel er bij de bestraffing een mate van willekeur zou bestaan, maken sommige bronnen onderscheid in de omstandigheden van dienstplichtontduiking en desertie. Zo zouden personen die zich onttrekken aan de militaire sector, zwaarder gestraft worden dan personen die zich onttrekken aan de civiele sector. Ook zouden personen die zich onttrekken aan de dienstplicht en vervolgens het land proberen uit te vluchten, zwaarder gestraft worden dan personen die te laat terugkeren van verlof. Het beschikken over de juiste contacten zou eveneens van invloed zijn.

321 Er zijn berichten dat ook dienstplichtigen zijn gearresteerd alleen op de verdenking dat zij de intentie hadden te deserteren.

322 Ook werden familieleden van dienstplichtontduikers en deserteurs die het land ontvluchten bestraft. Een gebruikelijke bestraffing was het opleggen van een hoge boete. Soms werden familieleden willekeurig gearresteerd en gedetineerd. Ook waren er berichten van mishandeling of marteling van familieleden, het onthouden van voedselrantsoenen aan familieleden, het intrekken van vergunningen en/of het sluiten van bedrijven van familieleden, en het gedwongen rekruteren van familieleden.

323 Ook hier zou de mate van bestraffing volgens een bron afhangen van de omstandigheden van dienstplichtontduiking en desertie.

324 Ethiopiërs en personen van gemengde afkomst Naar schatting 15.000 personen van Ethiopische origine wonen nog in Eritrea, waarvan het grootste deel in Asmara verblijft. Het merendeel wordt nog steeds beschouwd als vreemdeling, omdat zij vóór 1998 niet zijn genaturaliseerd tot Eritreeër. Hierdoor hebben zij geen recht op een Eritrese identiteitskaart of 317 318 319 320 321 322 323 324 Vertrouwelijke bron.

Nieuwsbericht,

Tensions mount in Eritrea: thousands of young people detained and air travel is curtailed

, 28.10.2013 ( www.asmarino.com

). U.S. Department of State:

2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Report on Human Rights Practices: Eritrea

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013. UK Border Agency:

Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; U.S. Department of State:

Country of Origin 2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; Vertrouwelijke bronnen.

Landinfo, Temanotat Eritrea: Nasjonaltjeneste, 02.05.2013.

Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013.

Human Right Watch (HRW):

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009; United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011; Human Rights Watch,

Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review

, 20.06.2013; Freedom House, 16.03.2013; Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea Freedom in the World 2013 – Eritrea

, 21.01.2014; UN SC HRC,

Report of the Special

Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; IFOR – CPTI,

UPR Stakeholder Submission on Eritrea: 18 th Session Jan/Feb 2014

; Vertrouwelijke bron.

Landinfo, Temanotat Eritrea: Nasjonaltjeneste, 02.05.2013.

Pagina 51 van 78

paspoort; wel beschikken zij over een verblijfsvergunning. De Eritrese overheid verplicht buitenlanders jaarlijks 500 nakfa (ongeveer 25 euro) te betalen voor een verblijfsvergunning. De verblijfsvergunning toont aan dat de buitenlander niet armlastig is. Het Internationale Rode Kruis verleende financiële steun aan Ethiopiërs voor de verkrijging van een verblijfsvergunning.

325 Naar verluidt ondervonden personen van gemengde afkomst (van Eritrese en Ethiopische afkomst) administratieve problemen als zij in Eritrea, Ethiopië of in ballingschap erkenning probeerden te krijgen van hun nationaliteit.

326 Eritrea beschouwde sommige in Eritrea verblijvende Ethiopiërs als een potentieel veiligheidsrisico. In Eritrea verblijvende Ethiopiërs hadden te maken met discriminatie op het gebied van werk en uitkering. In sommige gevallen zou de toegang tot sociale voorzieningen afhankelijk zijn gesteld van de mate van loyaliteit aan de Eritrese regering.

327 De Eritrese autoriteiten bleven doorgaan met het repatriëren van personen van Ethiopische origine via Sudan. Sinds maart 2009 mag het Internationale Rode Kruis geen assistentie meer verlenen bij deze repatriëringen. Het Internationale Rode Kruis bleef wel financiële steun verlenen aan Ethiopiërs om vrijwillig te repatriëren.

Ethiopische gevangenen, waaronder tevens (voormalige) krijgsgevangenen, mogen sinds 2009 niet meer door het Internationale Rode Kruis worden bezocht.

328 325 326 327 328 United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea;

International Committee of the Red Cross (ICRC):

Annual Report 2012 – Eritrea

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea.

International Committee of the Red Cross (ICRC):

Annual Report 2012 – Eritrea

Pagina 52 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

4 Migratie

4.1

4.1.1

4.1.2

Migratie

Ontheemden Volgens UNHCR zijn medio 2008 alle ontheemden teruggekeerd naar hun oorspronkelijke woongebieden of elders hervestigd, en verblijven geen binnenlandse ontheemden meer in Eritrese kampen.

329 Migratiestromen Jaarlijks ontvluchtten tienduizenden Eritreeërs het land, bronnen spreken over minimaal 3.000 tot 5.000 Eritreeërs per maand. In 2013 verbleven naar schatting 300.000 Eritrese vluchtelingen in het buitenland. Veel Eritreeërs ontvluchten Eritrea vanwege de nationale dienstplicht. Andere redenen die genoemd worden zijn religieuze vervolging, politieke onvrijheid, beperkte bewegingsvrijheid, beperkte onderwijsmogelijkheden, economisch situatie, etnische discriminatie en familiehereniging.

330 Het merendeel reist via Sudan of Ethiopië door naar het noorden (Egypte, Israël, Libië en Europa/VS). Een kleinere groep reist door naar het zuiden (Zuid-Sudan, Kenia, Uganda en Zuid-Afrika). De reisroute wordt veelal gefaseerd afgelegd.

Eritrese vluchtingen verblijven vaak enige tijd in een transitland om de benodigde gelden voor het volgende reistraject te verdienen. Vluchtelingen ontvangen soms ook financiële hulp vanuit de diaspora via telefonische overboekingen. Tijdens de (door)reis lopen zij risico slachtoffer te worden van mensensmokkel en mensenhandel. De afgelopen jaren is de noordelijke route gewijzigd. Nam voorheen een groot aantal Eritreeërs de Sinai-route richting Israël, sinds 2012 is de belangstelling voor deze route sterk afgenomen en nemen veel Eritreeërs de westelijke route naar Libië.

331 De noordelijke reisroute heeft veelal als einddoel Europa. De oversteek van Noord-Afrika naar Europa is risicovol. In oktober 2013 zonk bij Lampedusa een boot met vrijwel allemaal Eritrese vluchtelingen, waarbij honderden dodelijke slachtoffers vielen.

332 Het aantal bootvluchtelingen uit Noord Afrika is in de loop van de verslagperiode sterk gestegen. Zo ving Italië in de eerste vier maanden van 2014 22.000 bootvluchtelingen op, waarvan het merendeel uit zee werd gered door de humanitaire- en veiligheidsoperatie “Mare Nostrum”. In de eerste vier maanden van 2013 waren dat er 3.000. Een aanzienlijk deel hiervan zijn Eritrese vluchtelingen. Volgens IOM waren van de 45.000 migranten die in 2013 de 329 330 331 332 Zie ook het Algemeen Ambtsbericht Eritrea d.d. 30 november 2011. UNHCR:

profile – East and Horn of Africa,

www.unhcr.org

2013 UNHCR regional operations

, geraadpleegd 4 december 2013; Vertrouwelijke bron.

Mirjam van Reisen e.a.,

Human Trafficking in the Sinai: Refugeees between Life and Death

, oktober 2012; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; UNHCR,

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013; Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013; Human Rights Watch,

Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014; United

Kingdom Foreign & Commonwealth Office:

Human Rights and Democracy: The 2012/2013 Foreign & Commonwealth Office Report – Eritrea

; Arbi Harnet,

Virtually no border control in Eritrea

, 12.04.2014

( www.asmarino.com

); Vertrouwelijke bron.

AFP,

Libya Hundreds of exhausted migrants arrive in Sudan

, november 2013; Vertrouwelijke bronnen.

, 03.05.2013; Altai Consulting,

Mixed Migration: Libya at the Crossroads. Mapping of Migration Routes from Africa to Europe and Drivers of Migration in Post-revolution

Van het totaal aantal vluchtelingen dat jaarlijks in Malta arriveert is ongeveer 23% van Eritrese afkomst (na Syriërs de grootste groep). UN OHCHR,

Statement by the United Nations Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, after her visit to Tunisia and Malta (11 – 20 November 2013)

, 25.11.2013; UNHCR,

UNHCR warns of further boat tragedy risk on Mediterranean

, 11.10.2013.

Pagina 53 van 78

4.1.3

oversteek van Noord-Afrika naar Europa maakten er 9.800 afkomstig uit Eritrea (in 2012 waren dat er 1.980).

333 Opvang in de regio

Sudan

UNHCR registreerden tot mei 2012 maandelijks 2.000 Eritrese vluchtelingen in Sudan, waaronder een groot aantal alleenstaande minderjarigen. Sinds 2012 is het aantal registraties in Sudan gedaald naar gemiddeld 500 per maand. Reden van deze daling zijn mogelijk de onveiligheid in en rond de vluchtelingenkampen, het grote aantal ontvoeringen in Oost-Sudan en verscherpte grenscontrole door de Sudanese autoriteiten. Eritrese vluchtelingen worden in eerste instantie ondergebracht in het Shagarab kamp, vlak bij de stad Kassala in Oost-Sudan, waar de asielprocedure wordt doorlopen. In Sudan is de Sudanese

Commissioner of Refugees

(COR) verantwoordelijk voor de toekenning van de vluchtelingenstatus.

Van de Eritrese asielzoekers die in Oost-Sudan aankomen wordt 97% erkend als vluchteling. Eritreeërs waarvan de claims worden afgewezen mogen doorgaans op humanitaire gronden in Sudan blijven. Een onbekend aantal Eritreeërs reist via Oost-Sudan direct door naar Khartoum of andere bestemmingen zonder zich te registreren.

334 In Sudan bevinden zich meer dan 114.000 Eritreeërs. Ongeveer 74.000 Eritrese vluchtelingen verblijven in vluchtelingenkampen in Oost-Sudan. UNHCR maakt in de vluchtelingenkampen in Oost-Sudan onderscheid tussen

langdurige vluchtelingen

(

protracted cases,

waarvan de aankomst vóór 1 januari 2005 ligt) en

nieuwkomers

(

new arrivals

, waarvan de aankomst na 1 januari 2005 ligt).

Langdurige vluchtelingen Nieuwkomers

komen doorgaans van het platteland in de Eritrese laaglanden, zijn voornamelijk moslim, spreken Arabisch en behoren overwegend tot dezelfde etnische groep (Tigre) als de bevolking in Oost-Sudan. UNHCR werkt samen met de Sudanese autoriteiten aan integratie van deze vluchtelingen in Oost-Sudan.

komen voornamelijk uit stedelijke gebieden in de Eritrese hooglanden, zijn veelal jong, alleenstaand, man en christen, spreken geen Arabisch en behoren tot andere etnische groepen (veelal Tigrinya) dan de bevolking in Oost-Sudan.

335 In de periode 2005 – 2013 registreerde UNHCR bijna 130.000 Eritrese vluchtelingen in Shagarab. Het merendeel van de nieuwkomers verblijft hooguit enkele weken tot maanden in Shagarab. De nieuwkomers voelen weinig voor een langdurig verblijf in een vluchtelingenkamp met beperkte bewegingsvrijheid en weinig educatieve- en economische mogelijkheden. Ook speelt de veiligheidssituatie in Oost-Sudan een rol.

Eritrese vluchtelingen in Oost-Sudan, zowel binnen als buiten de kampen, liepen risico slachtoffer te worden van ontvoering en mensenhandel. Hieraan zouden ook Sudanese politiefunctionarissen en militairen meewerken. Ook zou volgens berichten de Eritrese veiligheidsdienst (kritische en prominente) Eritrese vluchtelingen in Shagarab ondervragen en soms ook ontvoeren naar Eritrea. Volgens bronnen 333 334 335 IOM,

Migrants risking lives in Mediterranean topped 45.000 in 2013

, 28.01.2014. Vertrouwelijke bronnen.

Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; UNHCR,

Eritrean refugees in Ethiopia get new camp in north of country

, 13.06.2013; UNHCR,

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013; Human Rights Watch,

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014; Vertrouwelijke bronnen.

Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; UNHCR,

Eritrean refugees in Ethiopia get new camp in north of country

, 13.06.2013. UNHCR, Operations Eastern Sudan.

Fact Sheet, oktober 2013; Vertrouwelijke bron.

Pagina 54 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 vertrekken nieuwkomers geregeld uit Shagarab voordat de asielprocedure is afgerond en zij een (gele) vluchtelingenkaart hebben ontvangen, hetgeen hen extra kwetsbaar maakt voor arrestatie, detentie en gedwongen terugkeer (

refoulement

) door de Sudanese autoriteiten. Het merendeel van de nieuwkomers reist vanuit Oost-Sudan door naar Khartoum om vandaar uit veelal weer verder te trekken.

Sinds 2012 is de Sinai route vrijwel opgedroogd en gaan veel Eritrese vluchtelingen met behulp van mensensmokkelaars vanuit Khartoum verder richting Libië. In 2014 zou er sprake zijn van een ‘vernegenvoudiging’ van het aantal vluchtelingen dat via Sudan naar Libië reist. Deze route is relatief duur en risicovol. Voor nadere informatie over de reisroute Sudan-Libië wordt verwezen naar het rapport

Mixed Migration: Libya at the Crossroads

van

Altai Consulting

. In Khartoum bevinden zich naar schatting 30.000 tot 40.000 Eritrese vluchtelingen. Velen hebben geen juiste papieren en/of werkvergunning en proberen in het illegale circuit in hun levensonderhoud te voorzien. Volgens berichten lopen Eritrese vluchtelingen in Sudan risico slachtoffer te worden van razzia’s, arrestatie, detentie en/of boete, gedwongen uitzetting naar Eritrea en een negatieve bejegening door de Sudanese bevolking. UNHCR en andere mensenrechtenorganisaties berichten geregeld over gedwongen uitzettingen van Eritrese vluchtelingen door de Sudanese autoriteiten.

336 Volgens

Human Rights Watch

minimaal 8 Eritreeërs naar Eritrea. In 2012 zou Sudan minimaal 68 Eritreeërs naar Eritrea hebben gedeporteerd, waarvan ook een aantal geregistreerde asielzoekers die tegen hun asielafwijzing in beroep waren gegaan. Niet bekend is hoe deze Eritreeërs na terugkeer zijn behandeld door de Eritrese autoriteiten (zie ook 4.1.4

Terugkeer).

337 deporteerde Sudan tussen januari en mei 2013 In april 2013 is UNHCR samen met de Sudanese

Commissioner of Refugees

(COR) en

Civil Registry

begonnen met de registratie van vluchtelingen in Khartoum. In januari 2014 hadden zich 6.000 vluchtelingen geregistreerd. Geregistreerde vluchtelingen in Khartoum ontvangen een

permit

document en een (blauwe) vluchtelingenkaart.

338 Op 1 april 2014 heeft Sudan een nieuwe vluchtelingenwet aangenomen. De inhoud van deze wet is nog niet openbaar maar volgens een bron moeten alle vluchtelingen in Sudan zich verplicht registreren. Naleving gaat streng gecontroleerd worden en niet-registratie wordt strafbaar. Ook zou de Sudanese veiligheidsdienst meer bevoegdheden krijgen om politieke activisten en ‘subversieve elementen’ op te pakken.

339 Overigens kunnen Eritrese vluchtelingen in Sudan een paspoort aanvragen bij de Eritrese ambassade in Khartoum. Volgens diverse bronnen geeft de Eritrese ambassade ook paspoorten af aan Eritreeërs die illegaal het land hebben verlaten (zie tevens 3.4.4.5 Paspoort).

340 Volgens verschillende bronnen is het mogelijk om 336 337 338 339 340 UNHCR,

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013; SIHA,

Letters from Eritrea. Refugee women tell their story Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, 2013; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from

, mei 2013; U.S. Department of State,

2013 Trafficking in Persons Report – Eritrea,

juni 2013; U.S. Department of State,

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

; Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; Mirjam van Reisen e.a,

Libya The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, november 2013; Vertrouwelijke bronnen.

, 04.12.2013; Altai Consulting,

Mixed Migration: Libya at the Crossroads. Mapping of Migration Routes from Africa to Europe and Drivers of Migration in Post-revolution

Human Rights Watch, februari 2014.

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

Vertrouwelijke bronnen.

Vertrouwelijke bron.

, Immigration and Refugee Board of Canada

, 16.09.2013; Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013; Vertrouwelijke bron.

Pagina 55 van 78

als Eritreeër in Sudan met een geldige identiteitskaart en een bewijs van betaling van de 2% diaspora belasting heen en weer te reizen van Sudan naar Eritrea.

Hiervoor zou door de Eritrese autoriteiten een (reis)document met foto en naam worden verstrekt. Sommige Eritreeërs zouden echter problemen hebben ondervonden bij terugkeer in Eritrea, waaronder overdracht aan de militaire autoriteiten.

341

Ethiopië

Het aantal Eritreeërs dat naar Ethiopië vlucht is in de verslagperiode sterk gestegen.

Vluchtten in 2012 maandelijks ongeveer 500 Eritreeërs de grens met Ethiopië over, in de verslagperiode steeg dat aantal tot 1.200 in september 2013, 1.850 in november 2013 en 2.350 in maart 2014. Het merendeel van de Eritrese vluchtelingen zijn jonge alleenstaande mannen (de vluchtelingenkampen in de Tigray-regio bestaan voor ruim 71% uit alleenstaande jonge mannen). Ook bevinden zich relatief veel alleenstaande minderjarigen en kinderen die van hun familie zijn gescheiden onder de Eritrese vluchtelingen in Ethiopië.

In april 2014 verbleven officieel bijna 90.000 Eritreeërs in acht vluchtelingenkampen in Ethiopië. Niet bekend is hoeveel Eritreeërs daadwerkelijk in de vluchtelingenkampen verblijven. Naar verluidt zouden veel Eritrese vluchtelingen na enkele weken of maanden verblijf de vluchtelingenkampen al weer verlaten hebben.

Eritrese vluchtelingen kunnen in Ethiopië veelal aanspraak maken op een

prima facie

vluchtelingenstatus.

342 Eritrese vluchtelingen in Ethiopië hebben echter te maken met tal van beperkingen op het gebied van registratie/documenten, werk en mobiliteit. Zij mogen alleen de kampen verlaten als zij voldoen aan de criteria voor het

out-of-camp

beleid in Ethiopië. In de kampen is het voorzieningenniveau minimaal. Er is veel (seksueel)geweld tegen vrouwen. Ook zouden volgens berichten in de kampen Eritrese oppositiegroepen actief zijn in het rekruteren van jongeren. In Addis Abeba verblijven enkele duizenden door UNHCR geregistreerde Eritreeërs.

Sinds 2008 neemt Ethiopië ook Eritrese vluchtelingen uit Egypte op. In februari 2012 zijn de Ethiopische autoriteiten begonnen met de afgifte van vluchtelingen ID kaarten. Niet bekend is hoeveel niet-geregisteerde Eritreeërs anoniem in Ethiopië verblijven. Jaarlijks maken duizenden Eritreeërs illegaal de oversteek naar Sudan om vandaar verder te trekken. Ethiopië is steeds meer een transitland geworden voor vluchtelingen die verder trekken naar met name het westen.

343 Volgens een artikel op de website grote getalen vanuit Ethiopië richting Sudan vertrokken zijn om verder te reizen naar Europa. Maart zou een goede tijd zijn om van Sudan door de Sahara naar Libië te reizen (minder heet) om vervolgens in april de Middellandse Zee over te steken (rustig vaarwater). Deze massale uittocht uit Ethiopië kon echter niet worden bevestigd.

344

Globalpost

Voor nadere informatie over de reisroute Ethiopië-Sudan wordt verwezen naar het rapport zouden in februari 2014 Eritrese vluchtelingen in

Mixed Migration: Libya at the Crossroads

van

Altai Consulting

345 341 342 343 344 345 Vertrouwelijke bronnen.

Volgens Schweizerische Flüchtlingshilfe krijgen Eritrese vluchtelingen die in de Ethiopische Tigray regio aankomen in de regel snel een erkenning als prima facie vluchteling. Voor etnische Afar uit Eritrea zou de afhandeling langer duren en zou het ook tot afwijzingen komen. Schweizerische Flüchtlingshilfe,

Athiopien: Eritreische Flüchtlinge.

Auskunft der SFH-Landeranalyse

, 22.11.2013.

Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; Sudan Tribune,

UNHCR: Eritreans continue fleeing to Ethiopa and Sudan

, 22.06.2013; Schweizerische Flüchtlingshilfe,

Athiopien: Eritreische Flüchtlinge. Auskunft der SFH-Landeranalyse

, 22.11.2013; Human Rights Watch,

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014; Vertrouwelijke bronnen.

Nieuwsbericht,

It’s April, which means Eritrea’s refugees are headed north

, 05.04.2014 ( www.globalpost.com

Altai Consulting,

Mixed Migration: Libya at the Crossroads. Mapping of Migration Routes from Africa to Europe and Drivers of Migration in Post-revolution Libya

, november 2013.

Pagina 56 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

Egypte

Veel Eritrese vluchtelingen reisden de afgelopen jaren via Egypte door naar andere bestemmingen. Andere Eritreeërs hadden Egypte als eindbestemming. Eind 2013 had UNHCR in Egypte enkele duizenden Eritreeërs geregistreerd als vluchteling. In Egypte zijn geen vluchtelingenkampen. Geregistreerde en niet-geregistreerde Eritrese vluchtelingen verblijven veelal in Cairo en proberen daar een bestaan op te bouwen. In Egypte hebben vluchtelingen beperkte rechten. De Egyptische autoriteiten detineerden geregeld in de Sinai opgepakte Eritreeërs (inclusief slachtoffers van mensenhandel) en deporteerden hen onder meer naar Eritrea en Ethiopië. In juli 2013 had Egypte in totaal 4.475 Eritreeërs naar Ethiopië gedeporteerd.

346 Voor informatie over de Sinai als plaats waar slachtoffers van ontvoering mensenhandel werden vastgehouden wordt verwezen naar 3.4.11

(Mensenhandel). In 2013 lanceerde Egypte een aantal militaire operaties tegen islamitische militanten in de Sinai. Tijdens deze operaties zouden ook gebouwen zijn vernietigd waar ontvoerde Eritreeërs werden vastgehouden. Hierbij zouden Eritreeërs zijn overgebracht naar Egyptische gevangenissen. Volgens

Human Rights Watch

schiet Egypte ernstig tekort in de aanpak en vervolging van mensenhandelaren.

347

Djibouti/Jemen

Volgens UNHCR steken maandelijks tientallen Eritreeërs de grens over naar Djibouti en Jemen.

348 In april 2014 werden 266 Eritrese vluchtelingen die meer dan vijf jaar gedetineerd waren geweest in Djibouti, vrijgelaten.

349 De overtocht naar Jemen is risicovol. Volgens Jemen het risico op arrestatie en detentie.

overeengekomen illegaal in Jemen verblijvende Eritreeërs te repatriëren naar Eritrea.

351

Human Rights Watch

lopen Eritrese vluchtelingen bij aankomst in 350 Jemen en Eritrea zouden in 2012 zijn

Israël

Sinds 2006 zijn ongeveer 36.000 Eritreeërs via Egypte naar Israël gevlucht. Een deel van hen is slachtoffer geworden van mishandeling, marteling (inclusief verkrachting) en ontvoering door smokkelaars en mensenhandelaren. Sinds de bouw van een afscheidingshek op de grens van de Negev woestijn en de Sinai woestijn in 2012, is de toestroom van Eritreeërs naar Israël vrijwel gestopt.

gehonoreerd).

353 352 Het merendeel van de in Israël verblijvende Eritreeërs is illegaal het land binnengekomen en verblijft in de Israëlische steden. Zij worden gediscrimineerd en hebben vrijwel geen toegang tot sociale voorzieningen. Het is vrijwel onmogelijk om als asielzoeker toegelaten te worden tot Israël (ongeveer 1 % van de asielaanvragen wordt 346 347 348 349 350 351 352 353 Schweizerische Flüchtlingshilfe, Human Rights Watch,

Athiopien: Eritreische Flüchtlinge. Auskunft der SFH-Landeranalyse

, 22.11.2013;

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014.

Human Rights Watch,

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

2014 UNHCR country operations profile – Djibouti,

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR): UNHCR,

2014 UNHCR country operations profile – Yemen Eritrean refugees in Ethiopia get new camp in north of country

, 13.06.2013.

UN OHCHR,

United Nations Human Rights Expert welcomes release of Eritrean refugees in Djibouti

, 16.04.2014.

Civil-Military Fusion Centre,

Destination Unknown: Eritrean Refugee Torture and Trafficking

, mei 2013.

Zie algemeen ambtsbericht Eritrea van april 2013 (paragraaf 2.4.2).

Executive Committee of the High Commissioner’s Programme,

Update on UNHCR’s operations in the Middele East and North Africa

, 24.09.2013; UNHCR,

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013; Human Rights Watch,

Israel detained asylum seekers pressured to leave

, 13.03.2013; Mirjam van Reisen e.a, Human Rights Watch,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond Israel detained asylum seekers pressured to leave

, 04.12.2013.

, 13.03.2013; Amnesty International,

Israel: Deportations of asylum-seekers must stop, MDE 15/005/2013 Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013.

, 07.06.2013; Mirjam van Reisen e.a,

The

Pagina 57 van 78

Sinds medio 2012 worden alle vluchtelingen, die illegaal de grens met Israël oversteken, op basis van de woestijn.

354 gerepatrieerd.

355

Prevention of Infiltration Law

aangemerkt als ‘infiltranten’ en gedetineerd in het Saharonim detentiecentrum in de Negev Onder bedreiging van lange detentie, werden Eritreeërs onder druk gezet om in te stemmen met ‘vrijwillige’ terugkeer naar Eritrea. Op 14 juli 2013 werd een groep van 15 Eritreeërs ‘vrijwillig’ via Istanbul naar Asmara In september 2013 oordeelde het Israëlische Hooggerechtshof dat langdurige detentie van vluchtelingen in strijd was met de grondwet. In december 2013 paste de Israëlische regering de wet aan en opende het

Holot Center for Residents

waar sindsdien vluchtelingen onder beperkende omstandigheden worden ondergebracht.

356 De Israëlische autoriteiten voeren een actief beleid om migranten te verleiden vrijwillig het land te verlaten, zij ontvangen $ 3.500 bij vrijwillig vertrek. Volgens de Israëlische autoriteiten zouden in 2013 in totaal 461 Eritreeërs vrijwillig Israël hebben verlaten. Ook zou de Israëlische regering met derde landen onderhandelen, waaronder Oeganda, om in Israël verblijvende Eritrese vluchtelingen op te nemen. Volgens berichten zouden verschillende Eritreeërs bij aankomst in Oeganda zijn gedetineerd. Ook zouden Eritreërs vanuit Oeganda naar Eritrea zijn gedeporteerd waar zij zouden zijn gedetineerd.

357

Libië

Eritrese vluchtelingen in Libië verkeren in een moeilijke positie. Door het ontbreken van een asielsysteem in Libië worden Eritrese vluchtelingen in Libië behandeld als illegale immigranten en lopen derhalve risico op willekeurige detentie. Ook hebben Eritrese vluchtelingen in Libië te maken met misbruik en uitbuiting door werkgevers, racisme van de zijde van de Libische bevolking en een vijandige bejegening door de Libische autoriteiten en milities. Als gevolg hiervan leven veel Eritrese vluchtelingen ondergronds en zoeken naar mogelijkheden om door te reizen naar bijvoorbeeld Europa. In Libië is veel geld te verdienen met mensensmokkel. Door het heersende machtsvacuum hebben goed georganiseerde criminele netwerken feitelijk vrij spel.

Bij de illegale immigratie naar Europa zijn veel voormalige vissers betrokken. Zij vullen hun inkomsten aan met handen spandiensten aan mensensmokkelaars.

358 4.1.4

Terugkeer In het algemeen hebben Eritreeërs het recht om terug te keren naar Eritrea, maar Eritreeërs die in het buitenland verbleven moesten bewijzen dat zij de verplichte 2% diasporabelasting over hun buitenlandse inkomen hadden betaald om in aanmerking te komen voor een aantal overheidsdiensten, waaronder het verlengen van een 354 355 356 357 358 Human Rights Watch,

Israel: New pressure on asylum seekers to leave

, 15.07.2013; Amnesty International,

Israel: Deportations of asylum-seekers must stop, MDE 15/005/2013

, 07.06.2013; Mirjam van Reisen e.a,

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013.

Schweizerische Flüchtlingshilfe,

Israel: Situation eritreischer Flüchtlinge in Israel – neue Entwicklungen

, 08.04.2014.

Al-Monitor,

African asylum seekers in Israel march on Jerusalem to protest conditions UNHCR is concerned at new Amendment to Israel’s Lwa on the Prevention of Infiltration

van de nieuwe wetgeving mogen de autoriteiten illegalen tijdelijk (een jaar) detineren en vervolgens onderbrengen in ‘

centers for residents

’; Mirjam van Reisen e.a, , 26.12.2013; UNHCR, , 10.01.2014. Op basis

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013. Associated Press,

Israel ordered migrants to new detention facility

, 22.01.2014.

Human Rights Watch,

Israel detained asylum seekers pressured to leave

, 13.03.2013; Human Rights Watch,

Israel: New pressure on asylum seekers to leave

, 15.07.2013; Amnesty International,

Israel: Deportations of asylum-seekers must stop, MDE 15/005/2013

, 07.06.2013; IRIN,

to leave Israel

, 11.03.2013; Mirjam van Reisen e.a,

Imprisoned Eritreans complain of being forced The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 04.12.2013; Schweizerische Flüchtlingshilfe,

Israel: Situation eritreischer Flüchtlinge in Israel – neue Entwicklungen

, 08.04.2014. Vertrouwelijke bron.

Altai Consulting,

Mixed Migration: Libya at the Crossroads. Mapping of Migration Routes from Africa to Europe and Drivers of Migration in Post-revolution Libya

, november 2013; Vertrouwelijke bronnen.

Pagina 58 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 paspoort.

359 Aanvragen om naar Eritrea terug te mogen keren werden volgens het

US Department of State

door de Eritrese autoriteiten extra kritisch beoordeeld als de aanvrager in het buitenland de wet had overtreden, een ernstige besmettelijke ziekte had opgelopen, of als hij of zij in het buitenland niet voor politiek asiel in aanmerking kwam.

360 Volgens de Eritrese autoriteiten kan elke Eritreeër (als hij/zij geen misdrijf heeft begaan) zonder problemen naar Eritrea terugkeren, ook als hij/zij illegaal het land heeft verlaten en/of de dienstplicht is ontvlucht.

361 De Eritrese autoriteiten monitorden passagierslijsten van inkomende vluchten in Asmara en controleerden nauwgezet de reisdocumenten van inkomende passagiers.

362 Volgens een bron werden personen in de dienstplichtige leeftijd, personen die gedeporteerd zijn en personen die na 1994 uit Eritrea vertrokken zijn uitgebreider gecontroleerd.

beschikken.

364 363 Het ontbreken van een uitreisvisum in een paspoort wijst erop dat betrokkene niet op een legale wijze het land heeft verlaten.

Aangenomen wordt dat de Eritrese autoriteiten over lijsten van afgegeven uitreisvisa Het niet-betalen van de 2% belasting door leden van de diaspora kan consequenties hebben bij terugkeer. Bij binnenkomst dient naar verluidt de 2% diaspora belasting alsnog te worden voldaan. Ook zijn volgens bronnen ernstigere consequenties, waaronder arrestatie en detentie, mogelijk. De Eritrese autoriteiten maken daarbij geen onderscheid maken tussen Eritreeërs die in het buitenland wonen en buitenlanders van Eritrese afkomst.

365 In de verslagperiode werd opnieuw een groot aantal Eritreeërs gedwongen uitgezet uit landen als Jemen, Egypte, Israël, Saoudi-Arabië en Sudan.

366 Monitoring van deze uitzettingen was niet mogelijk.

367 In voorgaande jaren liepen gedwongen gerepatrieerde Eritreeërs risico slachtoffer te worden van willekeurige arrestatie, mishandeling/marteling en detentie. In de verslagperiode maakten verschillende bronnen opnieuw melding van gevallen van arrestatie, mishandeling en detentie.

368 Het is een misdrijf om het land illegaal te verlaten (zie tevens 3.4.4.6 Uitreisvisum).

Personen die het land illegaal hebben verlaten lopen volgens bronnen bij terugkeer risico op ondervraging, mishandeling en detentie. Zij kunnen verdacht worden van dienstplichtontduiking/desertie of oppositionele activiteiten. Hoewel er een mate van willekeur zou bestaan, is de behandeling bij terugkeer volgens sommige bronnen afhankelijk van de leeftijd en omstandigheden (zoals betaling 2% belasting, dienstplichtvervulling, oppositionele activiteiten en contacten met overheid/partij).

Sommige terugkeerders zijn naar verluidt na ondervraging zonder verdere sancties 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 U.S. Department of State, U.S. Department of State, Vertrouwelijke bronnen.

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea 2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

US Department of State,

Country Report on Terrorism 2012/2013 – Eritrea

Landinfo, Respons Eritrea: Utstedelse av utreisetillatelse og ulovlig utreise, 13.05.2013.

United Nations Security Council (UNSC):

S/2012/545, 13 juli 2012; Pen International,

Recommendations on the 18 th session of the Universal Periodic Review – Eritrea

, 2013; Vertrouwelijke bron.

Human Rights Watch,

I Wanted to Lie Down and Die. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014; Vertrouwelijke bron.

Women’s Refugee Commission,

Young and Astray: An assessment of factors driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013; Vertrouwelijke bronnen.

Human Rights Watch,

World Report 2014 – Eritrea

, 21.01.2014; Schweizerische Flüchtlingshilfe,

eritreischer Flüchtlinge in Israel – neue Entwicklungen

, 08.04.2014; Vertrouwelijke bronnen.

Israel: Situation

Pagina 59 van 78

vrijgelaten. Anderen zijn beboet, gedetineerd of overgedragen aan militaire autoriteiten.

369 Personen in de leeftijdscategorie voor vervulling van de nationale dienstplicht die Eritrea illegaal hebben verlaten, kunnen bij terugkeer naar Eritrea worden beschouwd als dienstplichtontduiker. Daarbij speelt het naar verluidt geen rol of zij de nationale dienstplicht hebben vervuld of zijn gedemobiliseerd.

370 Dienstplichtontduikers en deserteurs lopen bij terugkeer risico op (terug)zending naar een militair kamp of eenheid, (langdurige) detentie, mishandeling, marteling, dwangarbeid en buitengerechtelijke executie.

371 Hoewel er een mate van willekeur zou bestaan, is de behandeling bij terugkeer volgens sommige bronnen afhankelijk van de omstandigheden van dienstplichtontduiking en desertie (zie 3.5.5.3

Dienstplichtontduikers en deserteurs). Ook zou het ondertekenen van een spijtbetuiging en het betalen van de 2% diasporabelasting van invloed zijn.

372 Volgens verschillende bronnen beschouwt de Eritrese regering een asielaanvraag in het buitenland als kritiek op de regering en een daad van verraad. Afgewezen asielzoekers die gedwongen terugkeren lopen derhalve risico op willekeurige arrestatie, mishandeling, marteling en detentie. Bronnen geven echter ook aan dat er weinig bekend is over de behandeling van teruggekeerde asielzoekers.

activiteiten.

374 373 Er zijn voorbeelden bekend van Eritrese asielzoekers met een asielstatus in het buitenland die Eritrea bezoeken. Deze asielzoekers hebben naar verluidt hun relatie met de Eritrese autoriteiten hersteld door het ondertekenen van een spijtbetuiging, het betalen van de 2% diaspora belasting en het niet-deelnemen aan regeringskritische Volgens

Amnesty International

een afgewezen asielaanvraag of na geen toegang te hebben gekregen tot de asielprocedure willekeurig gedetineerd, alsmede mishandeld of gemarteld. Arrestatie vond plaats bij aankomst in Eritrea. De periode van detentie varieerde van een aantal dagen tot een aantal jaren.

overgrootte deel van de gedwongen teruggekeerde asielzoekers deze behandeling ten deel valt. Volgens zijn Eritreeërs, die gedwongen zijn teruggekeerd na

Amnesty International Amnesty International

neemt aan dat het lopen een aantal groepen in het bijzonder risico: Eritreeërs in de dienstplichtige leeftijd, (vermeende) opponenten van de regering en aanhangers van niet-erkende religies. Asielzoekers die gedwongen terugkeerden werden volgens

Amnesty International

gemarteld in het kader van bestraffing en ondervraging. De Eritrese autoriteiten wilden weten hoe betrokkene het land heeft verlaten, wie hem heeft geholpen en wat betrokkene heeft verteld bij de asielaanvraag.

Amnesty International

is derhalve tegen 369 370 371 372 373 374 Landinfo, Respons Eritrea: Utstedelse av utreisetillatelse og ulovlig utreise, 13.05.2013; UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013; Vertrouwelijke bronnen.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011. Pen International,

Recommendations on the 18 th session of the Universal Periodic Review – Eritrea

, 2013; Amnesty International,

Israel: Deportations of asylum-seekers must stop, MDE 15/005/2013

, 07.06.2013.

Human Rights Watch,

Sudan: End Mass Summary Deportations of Eritreans

, 25.10.2011; UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea, Death

, oktober 2012; Vertrouwelijke bron.

18 september 2013; Immigration and Refugee Board of Canada,

Eritrea: Treatment of Jeberti people by government authorities, including Jeberti returnees (2010 August 2013)

, 17.09.2013; Mirjam van Reisen e.a.,

Human Trafficking in the Sinai: Refugeees between Life and

Landinfo, Temanotat Eritrea: Nasjonaltjeneste, 02.05.2013.

Amnesty International,

Amnesty International Annual Report 2013 – Eritrea

, 23.05.2013; Human Rights Watch,

Eritrea: Submission to the Universal Periodic Review

, 20.06.2013; Refugee Council,

Between a rock and a hard place: the dilemma facing refused asylum seekers

, 10.12.2012; Amnesty International,

Israel: Deportations of asylum-seekers must stop, MDE 15/005/2013

, 07.06.2013; Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013. Landinfo, Respons Eritrea: Reaksjoner mot hjemvendte asylsokere, 31.01.2014; Vertrouwelijke bronnen.

Landinfo, Respons Eritrea: Reaksjoner mot hjemvendte asylsokere, 31.01.2014; Vertrouwelijke bron.

Pagina 60 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 4.1.5

gedwongen terugkeer van Eritreeërs naar Eritrea of naar derde landen waar zij niet beschermd worden tegen gedwongen terugkeer naar Eritrea.

375 Volgens de VN Speciale Rapporteur verdwijnen Eritreeërs die gedwongen terugkeren na een afgewezen aanvraag voor de vluchtelingen- of asielstatus in het buitenland in de regel na terugkeer. Deze methode van gedwongen verdwijning wordt gebruikt om mensen te intimideren en een klimaat van angst te creëren.

376 Vluchtelingen in Eritrea In Eritrea verbleven op 28 februari 2014 in totaal 3.176 vluchtelingen in Eritrea, waarvan het merendeel (3.069) uit Somalië afkomstig was. De Eritrese regering biedt bescherming aan Somalische vluchtelingen op een

prima facie

Eritrea geen recht op asiel maar mogen wel in Eritrea blijven.

377 basis. De meeste vluchtelingen verblijven al langere tijd in Eritrea en zijn gehuisvest in het Umkulu kamp in Eritrea. Eritrea kent geen specifieke wetgeving en procedures voor het toekennen van asiel of vluchtelingenstatus. Ethiopische vluchtelingen hebben in

4.2

4.3

Activiteiten van internationale organisaties

Alle internationale ngo’s hebben de afgelopen jaren noodgedwongen hun activiteiten in Eritrea moeten beëindigen.

378 De Eritrese overheid beperkte de activiteiten van VN-organisaties, waaronder het World Food Programme (WFP), UNICEF en UNHCR. VN-organisaties mochten alleen met toestemming van de autoriteiten buiten Asmara reizen, waardoor het monitoren van projecten werd bemoeilijkt.

met het

Eritrean Red Cross

379 Het Internationale Rode Kruis in Eritrea verleent bijstand aan personen die getroffen zijn door het internationale gewapende conflict tussen Eritrea en Ethiopië van 1998-2000 en de nasleep ervan. Ook monitort ICRC de situatie van kwetsbare Ethiopiërs en verleent hen bijstand. ICRC wordt in haar activiteiten gehinderd door de Eritrese overheid onder meer vanwege de reisbeperkingen. Ook hebben de Eritrese autoriteiten de samenwerking van ICRC verboden en is het ICRC niet toegestaan gedetineerden te bezoeken.

380

Standpunt UNHCR

Het standpunt van UNHCR ten aanzien van de bescherming van asielzoekers uit Eritrea dateert uit 2011.

381 UNHCR is in algemene zin van mening dat aanvragen van Eritrese asielzoekers zorgvuldig onderzocht dienen te worden. UNHCR beschouwt de volgende groepen 375 376 377 378 379 380 381 Amnesty International,

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013; Amnesty International,

Egypt/Sudan; Refugees and Asylum-Seekers Face Brutal Treatment, Kidnapping for ransom and Human Trafficking, AFR 04/001/2013

, april 2013; Amnesty International,

Israel: Deportations of asylum-seekers must stop, MDE 15/005/2013

, 07.06.2013.

UN SC HRC,

Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53

, 28.05.2013.

OCHA,

Eastern Africa: Displaced Populations Report (March – September 2012)

; U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea;

UNHCR,

Fact Sheet UNHCR Operation in Eritrea

, februari 2014.

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea.

International Committee of the Red Cross (ICRC):

Annual Report 2012 – Eritrea;

U.S. Department of State:

2012/2013 Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea.

Vertrouwelijke bron.

Pagina 61 van 78

van Eritrese afkomst als risicogroep: personen die de militaire/nationale dienstplicht hebben ontdoken, leden van de politieke oppositie en critici van de regering, journalisten en andere personen werkzaam in de media, leden van vakbonden en arbeidsrechtactivisten, leden van religieuze minderheidsgroepen, vrouwen en kinderen met speciale profielen, LGBTI-personen, leden van bepaalde etnische minderheidsgroepen en slachtoffers van mensenhandel. Vanwege de overal aanwezige krijgsmacht, een goed georganiseerd netwerk van overheidsinformanten, evenals de landelijke controle die de staat over de bevolking uitvoert, beschouwt de UNHCR vestiging in een ander deel van Eritrea niet als een redelijk alternatief.

UNHCR is van mening dat de situatie in Eritrea het niet rechtvaardigt om de vluchtelingenstatus van Eritreeërs op basis van artikel 1C (5) van de Conventie van 1951 (of artikel I (4) van de OAU Conventie) te beëindigen.

382 382 United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR):

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011.

Pagina 62 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

5

5.1

Bijlagen

Oppositiegroeperingen

Onderstaand volgt een overzicht van verschillende coalities en, voor zover kon worden nagegaan, daartoe behorende Eritrese oppositiegroeperingen. Hoewel voor de samenstelling verschillende bronnen zijn gebruikt, dient dit overzicht niet beschouwd te worden als een allesomvattende of complete lijst.

383 Bij de samenstelling bleek dat groeperingen soms samenwerkingsverbanden met andere groeperingen aangaan, zich aansluiten bij één of meerdere coalities of uit een coalitie stappen, of zich splitsen in kleinere groeperingen met andere namen.

Daarnaast bestaat binnen de coalities en de groeperingen verdeeldheid, waardoor de Eritrese oppositie grotendeels ineffectief is.

Democratic Front of Eritrean Nationalities (DFEN)

De DFEN, opgericht in 2009, richt zich voornamelijk op de rechten van etnische minderheden en beschikt over een gewapende vleugel. De DFEN bestond bij de oprichting uit: 1. Democratic Movement for the Liberation of Eritrean Kunama (DMLEK); 2. Red Sea Afar Democratic Organization (RSADO).

Eritrean Democratic Alliance (EDA)

De EDA bestaat volgens de eigen website uit de volgende 13 Eritrese oppositiegroepen: 1. Democratic Movement For the Liberation of the Eritrean Kunama (DMLEK); 2. Eritrean Democratic Party (EDP); 3. Eritrean Federal Democratic Party (EFDM); 4. Eritrean Islamic Congress (EIC); 5. Eritrean Islamic Party for Justice and Development (EIPJD); 6. Eritrean Liberation Front (ELF); 7. Eritrean Nahda Party (ENP); 8. Eritrean National Salvation Front (ENSF); 9. Eritrean People´s Congress (EPC); 10. Eritrean People´s Democratic Front (EPDF); 11. Eritrean People´s Movement (EPM); 12. Eritrean People´s Party (EPP); 13. Red Sea Afar Democratic Organization (RSADO).

De DMLEK, het ENSF en de EPDP (EDP, EPM en EPP) zouden zich in 2011 en 2012 hebben afgesplitst.

Eritrean National Commission for Democratic Change (ENCDC)

De ENCDC is een organisatie die in 2010 in Addis Abbeba tijdens een conferentie van oppositiegroeperingen is opgezet. Eén van de doelen van deze commissie is om de samenwerking tussen de verschillende oppositiegroeperingen te verbeteren, zodat gezamenlijk oppositie gevoerd kan worden tegen het bewind in Eritrea.

Eritrean National United Front (ENUF)

383 Eritrean Democratic Alliance: www.erit-alliance.com

, geraadpleegd 27 maart 2014; UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea, Opposition,

www.awate.com

18 september 2013; Persbericht: , 26 juni 2012; Sahel Blog:

Eritrea, A Dissection Of The A glance at the Eritrean Opposition Online,

www.sahelblog.wordpress.com

, 17 februari 2012. Gedab News, The Eritrean Opposition & Its Upcoming Congress, www.awate.com

Pagina 63 van 78

De ENUF is opgericht in 2008 en bestond uit: 1. Eritrean Democratic Party (EDP); 2. Eritrean National Salvation Front (ENSF); 3. Eritrean People´s Party (EPP).

Eritrean People´s Democratic Party (EPDP)

De EPDP is opgericht in 2010 en bestond bij de oprichting uit: 1. Eritrean Democratic Party (EDP); 2. Eritrean People´s Movement (EPM); 3. Eritrean People´s Party (EPP).

Eritrean Solidarity Front (ESF)

De ESF, opgericht in 2009, richt zich voornamelijk op moslim gerelateerde zaken en beschikt over een gewapende vleugel. De ESF bestond bij de oprichting uit: 1. Eritrean Liberation Front (ELF); 2. Eritrean Islamic Rectification Movement (EIRM); 3. Eritrean Islamic Party for Justice and Development (EIPJD), of Al-Khalas; 4. Eritrean Federal Democratic Movement (EFDM).

Pagina 64 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

5.2

Detentie- en trainingscentra in Eritrea

Onderstaand volgt een lijst van detentie- en trainingscentra in Eritrea, in alfabetische volgorde. Hoewel voor de samenstelling verschillende bronnen zijn gebruikt, dient dit overzicht niet beschouwd te worden als een allesomvattende of complete lijst. Detentie- en trainingscentra kunnen (tijdelijk) zijn gesloten, nieuwe centra kunnen zijn gebouwd, of de bestemming van de centra kan zijn veranderd.

384 Ter aanvullende informatie: 1. Volgens de geraadpleegde bronnen beschikt iedere legerdivisie en sub-unit (zoals een brigade of bataljon) over een eigen gevangenis; 2. Volgens de geraadpleegde bronnen heeft iedere stad verschillende politiestations met detentie- en/of ondervragingsfaciliteiten, waaronder het 1 zijn de meest voorkomende schrijfwijzen gebruikt.

e en 2 e politiestation in Massawa en tenminste de politiestations 1 t/m 5 in Asmara; 3. Onderstaande namen zijn transcripties van de oorspronkelijke Tigrinya en Arabische namen. Transcripties kunnen aanzienlijk verschillen; in dit overzicht Naam Locatie Type faciliteit Opmerkingen Aderser 25 kilometer van kamp Sawa Adi Abeto (Adi Abieto) complex 1 + 2 10 tot 15 kilometer ten noordoosten van Asmara, op de weg naar Keren Adi Keih Adi Nefas Adi Qala (Adi Asmara Assab 40 kilometer ten Militair kamp annex trainingscentrum met ondergrondse cellen.

Wordt ook gebruikt als doorvoer detentiecentrum vóórdat gedetineerden ergens anders naar toegestuurd worden.

Voornaamste gevangenis voor Asmara bestaande uit een aantal grote ruimten. Ook worden scheepscontainers als cellen gebruikt.

Wordt ook gebruikt als doorvoer gevangenis vóórdat gedetineerden ergens anders naar toegestuurd worden.

Cellencomplex Detentiecentrum onder meer voor personen die zijn opgepakt voor illegale grensover schrijding.

Gevangenis onder meer voor aanhangers van niet-erkende religies, teruggekeerde asielzoekers, dienstplichtigen en personen die zijn opgepakt voor illegale grensover schrijding.

Gevangenis voor dienstplichtont duikers.

Militair cellencomplex Militaire gevangenis 384 Persbericht:

Eritrea, The Network Of Prisons,

www.awate.com

, 21 september 2009; Human Right Watch (HRW):

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009; Amnesty International.

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei 2013. UK Border Agency:

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013. Zie ook website www.asmarino.com/en/58-interactive/346-the-map-of-terror-in-eritrea , geraadpleegd op 23.12.2013.

Pagina 65 van 78

Quala of Adi Kwala) Naam Agip Alla (Ala) noorden van de Ethiopische grens, vanaf de hoofdweg van Asmara door Mendefera Locatie Asmara, achter de “Capitol” bioscoop en tegenover het presidentieel paleis 40 kilometer van Asmara, vlakbij Dekemhare Type faciliteit Cellencomplex dat wordt beheerd door de politie.

Oude gevangenis die stamt uit de Italiaanse tijd.

Gevangenis bestaat uit een aantal grote ruimten en ondergrondse cellen.

Ook dienen scheepscontainers als cellen.

Militaire gevangenis Opmerkingen Gedetineerden worden hier gemarteld voordat zij naar een andere lokatie worden overgebracht Gevangenis onder meer voor dienstplichtontduik ers en aanhangers van niet-erkende religies.

Dwangarbeid.

Assab Front, ook bekend als “Gimbar” Baharia Marine Basis Barentu (Barantu) Dahlak Kebir (Dahlek Kebir) Duarwa (Dubarwa) Eri Eiro (Eiraeiro) Galaalo Gedem Assab Massawa Barentu (Barantu) Dahlak archipel (eilandengroep in de Rode Zee) Militaire faciliteit Gevangenis voor burgers Maximaal beveiligde gevangenis, bestaande uit acht gebouwen met een capaciteit van 800 gevangenen.

Gevangenis met name voor “politieke gevangenen” waaronder teruggekeerde asielzoekers Ten zuiden van Asmara, op de weg naar Adi Quala vóór Adi Ugri In het Filfil Selomuna gebied, tussen Asmara en Massawa In de woestijn vlakbij de Rode Zee kust Ongeveer 40 kilometer ten Gevangenis voor algemeen gebruik Geheime gevangenis, niet bevestigd door de overheid.

Militair kamp voor dwangarbeid Kamp voor dwangarbeid Gevangenis voor politieke gevangenen Dwangarbeid voor de bouw van een Pagina 66 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 Gahteley (Ghatielay of Ghahtelay) zuiden van Massawa Ongeveer 40 tot 45 kilometer ten noordwesten van Asmara, vanaf de hoofdweg naar Massawa In Sawa, vlakbij de grens met Sudan Militair kamp, ook voor dwangarbeid marinebasis (2004) Dwangarbeid voor de bouw van een militaire basis Haddis Ma’askar Naam Halhalas (Halhale) Kambo Ndafurstale Karsheli (zie ook Wengel Mermera) Locatie 45 kilometer van Asmara Sanafe Asmara, in of nabij het 2 e politiebureau Militaire gevangenis met ondergrondse cellen Type faciliteit Regionale gevangenis Opmerkingen Mogelijk onderdeel van de Alla gevangenis.

Gevangenis voornamelijk voor personen die zijn gepakt voor illegale grensover schrijding.

Militaire gevangenis Gevangenis en verhoorcomplex Gevangenis voor moslims, politieke gevangenen en waar de meeste personen worden vastgehouden die tijdens razzia’s in Asmara zijn gearresteerd Klima Mai Daga (Mai Edaga) Vlakbij Assab 45 kilometer ten zuiden van Asmara, vlakbij Dekemhare Algemene gevangenis Militaire gevangenis.

Scheepscontainers worden gebruikt voor strafopsluiting.

Militaire gevangenis Mai Duma (Mai Dima, Mai Dyma) Mai Srwa (Mai Serwa) Ten zuiden van Asmara, ongeveer 10 kilometer vanaf de weg naar Mendefera Barentu, ten westen van Areza Buiten Asmara Militair kamp annex militaire gevangenis.

Scheepscontainers worden gebruikt voor strafopsluiting.

Gevangenis voor politieke gedetineerden, Pinkstergelovigen en dienstplicht Pagina 67 van 78

Mai Temenei Metkelabet Me’eter Naam Nakhura Eiland (zie Dahlak Kebir) Tehadasso Asmara Tussen Asmara en Massawa Langs de Rode Zee kust tussen Karora en Massawa Locatie Dahlak archipel (eilandengroep in de Rode Zee) Prima 1 + 2 Sawa (in of vlakbij ook gevangenis van 6 e Brigade (of “Enda Shadushay”) en Abi Masker) Sembel Langs de Sawa rivier, in het uiterste westen van Eritrea, vlakbij de grens met Sudan, ongeveer 10 kilometer ten zuiden van de weg tussen Sebderat en Hawashayt Voorstad van Asmara Tevens ondergrondse cellen.

Militaire gevangenis met ondergrondse cellen Militaire gevangenis die toebehoort aan de 32 e divisie Militair kamp annex militaire gevangenis Type faciliteit Maximaal beveiligde gevangenis ontduikers Gevangenis voor politieke gevangenen, aanhangers van niet-erkende religies, dienstplichtontduik ers en personen die zijn gepakt voor illegale grensover schrijding.

Opmerkingen Gebouwd in de 19 e eeuw, oorspronkelijk een koloniale gevangenis voor Eritrese tegenstanders van de Italiaanse overheersing Militaire gevangenis Militair kamp annex trainingscentrum.

Het detentiecentrum bestaat uit barakken.

Ook worden metalen scheepscontainers als cellen gebruikt.

Naar alle waarschijnlijkheid de gewone gevangenis van Sembel, maar ook genoemd als gevangenis voor politieke en religieuze gedetineerden Militaire gevangenis waar scheepscontainers Gevangenis voor dienstplichtont duikers, aanhangers van niet-erkende religies en personen die zijn gepakt voor illegale grensover schrijding Gemengde gevangenis: voor zowel burgers als militairen, maar ook voor Ethiopiërs Pagina 68 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 Tessenei Tract B Naam Tsererat Tessenei Asmara Locatie Asmara worden gebruikt voor strafopsluiting Militaire gevangenis annex rehabilitatiecentrum.

Tevens ondergrondse cellen.

Deze militiare gevangenis is een voormalige VS opslagloods vlakbij het vliegveld van Asmara. Tevens ondergrondse cellen.

Type faciliteit Militaire gevangenis met ondergrondse cellen Over deze gevangenis zijn martelingen, afranselingen en algemeen misbruik gemeld Gevangenis voor onder meer dienstplichtontduik ers, teruggekeerde asielzoekers, EPLF veteranen, islamisten en personen beschuldigd van het vervalsen van identiteitsdocumen ten of het uit het land smokkelen van deserteurs.

Opmerkingen Deze gevangenis is voornamelijk voor EPLF gedetineerden, die in ondergrondse cellen gevangen worden gehouden Naar verluidt het wreedste verhoorcomplex 5 e Politiebureau (ook wel 2 e Karsheli genoemd) Asmara, tussen het Expo terrein en Space 2001 Wengel Mermera (Wenjel Mermera) (onderdeel van de Karsheli gevangenis) Wi’ya (Wi’a, Wea, Wieh), bestaat uit verschillende kampen, waarvan één kamp uitsluitend voor gedetineerden wordt gebruikt.

Naar verluidt een speciaal beveiligd deel in het 2 Asmara e politiebureau, Aan de kust van de Rode Zee, ongeveer 40 kilometer ten zuidoosten van Massawa, op de weg naar Assab Verhoorcomplex Verhoorcomplex en maximaal beveiligde unit waar tevens strafrechtelijk onderzoek wordt uitgevoerd Militair (straf)kamp annex trainingscentrum.

Beschikt tevens over een speciale unit genaamd “Enda Commando”.

Verhoorcentrum voor politieke gevangenen en moslims Deze gevangenis is voornamelijk voor dienstplichtont duikers, deserteurs en religieuze minderheden Pagina 69 van 78

5.3

Naslagwerken en rapporten

African Child Policy Forum: 

Harmonisation of Children’s Laws in Eritrea,

2012.

Altai Consulting 

Mixed Migration: Libya at the Crossroads. Mapping of Migration Routes from Africa to Europe and Drivers of Migration in Post-revolution Libya, november 2013.

  Amnesty International: 

Amnesty International Assessment of States Implementation of Recommendations from the Previous UPR. 18 th Session of the UPR Working group, 27 january – 7 February 2014, AI IOR 41/023/2013

, November 2013;  

Eritrea. Amnesty International Submission for the UN Universal Periodic Review.

18 th Session of the UPR Working Group, January/February 2014

, juni 2013;

Eritrea: 20 years of Independence, but still no freedom, AFR 64/001/2013

, mei   2013;

Making Love a Crime. Criminalization of Same-Sex Conduct in Sub-Saharan Africa, AFR 01/001/2013

, april 2013;

Egypt/Sudan: Refugees and Asylum-Seekers Face Brutal Treatment, Kidnapping for Ransom and Human Trafficking, AFR 04/001/2013

, april 2013;

Annual Reports Death Sentences And Executions

;

Annual Reports – Eritrea.

Article 19: 

Eritrea: A Nation Silenced

, juni 2013; 

Eritrea: Article 19’s submission to the UN Universal Periodic Review

, 24.06.2013.

Central Intelligence Agency (CIA): 

The World Factbook

Child Soldiers International: 

Louder than words: An agenda for action to end state use of child soldiers,

2012.

Christian Solidarity Worldwide (CSW): 

Stakeholder Submission. Universal Periodic Review – 18 th

2013.

Session – Eritrea

, juni CIVICUS/CDRIE: 

The State of Eritrea. Submission to the UN Universal Periodic Review. 18 th Session of the UPR Working Group

, 24 juni 2013.

Civil-Military Fusion Centre: 

Destination Unknown: Eritrean Refugee Torture and Trafficking

, mei 2013.

Committee to Protect Journalists (CPJ): 

Annual Prison Census 2013 – Eritrea

, 18 december 2013;  

Journalists in exile 2013: Somalis, Syrians flee violence: Iran crackdown deepens

, 2013;

Attacks on the Press – Eritrea

East and Horn of Africa Human Rights Defenders Project (EHAHRDP): 

UPR Submission on Eritrea

, juni 2013.

Economist Intelligence Unit (EIU): 

Country Reports Eritrea.

Pagina 70 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014 Eritreans for Human and Democratic Rights (EHDR-UK)/Release Eritrea (RE): 

UPR Submission. Eritrea

, juni 2013.

Federal Department of Justice and Police (FDJP): 

Agreed Minutes Presentation by Dr. David Bozzini – National Service and State Structures in Eritrea,

16 februari 2012.

Freedom House: 

Worst of the Worst 2012: The World’s Most Repressive Societies,

 

Freedom of the Press 2013 – Eritrea Freedom in the World 2013 - Eritrea

, 9 augustus 2013; , 16 maart 2013.

14 juni 2012; Global Insight (IHS): 

Country Intelligence: Reports Eritrea

Human Rights Concern Eritrea (HRCE): 

Report on Child Rights Violations in Eritrea

, 19 november 2013; 

Universal Periodic Review. Stakeholder Submission: Eritrea

, juni 2013.

  Human Rights Watch: 

“I wanted to Lie Down and Die”. Trafficking and Torture of Eritreans in Sudan and Egypt

, februari 2014;  

Eritrea: Submission to the Periodic Review

, 20 juni 2013;

Hear No Evil. Forced Labor and Corporate Responsibility in Erirea’s Mining Sector

, januari 2013;

World Reports – Eritrea

;

Eritrea – Service for Life, State Repression and Indefinite Conscription in Eritrea,

april 2009.

IFOR – CPTI: 

UPR Stakeholder Submission on Eritrea: 18 th

2013.

Session Jan/Feb 2014

, juni Immigration and Refugee Board of Canada: 

Eritrea: Treatment of Jeberti people by government authorities, including Jeberti returnees (2010 – August 2013),

17 september 2013;  

Eritrea: Identification documents, including national identity cards and birth certificates; reguirements and procedures for obtaining and renewing identity documents, both within the country and abroad (2009 August 2013),

16 september 2013;

Eritrea: Treatment of Christians by the authorities, including denominations not recognized by the state (2011 – August 2013)

, 12 september 2013.

Internal Displacement Monitoring Centre (IMDC): 

Eritrea: IDPs returned or resettled but border tensions remain,

16 februari 2009.

International Committee of the Red Cross (ICRC): 

Annual Reports - Eritrea

International Crisis Group: 

Eritrea: Scenarios for Future Transition

, 28 maart 2013.

International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association (ILGA): 

State-sponsored Homophobia, A world survey of laws criminalising same-sex sexual acts between consenting adults,

mei 2012.

Jubilee Campaign: 

United Periodic Review of Member-State of Eritrea

, juni 2013.

Pagina 71 van 78

IREX: 

Media Sustainability Index 2012, Eritrea

     Landinfo – Country of Origin Information Centre: 

Respons Eritrea: Immigration and Citizen Services request form – ‘’angrebev’’

, 18.03.2014;

Respons Eritrea: Reaksjoner mot hjemvendte asylsokere Respons Eritrea: Utstedelse av utreisetillatelse og ulovlig utreise Temanotat Eritrea: Nasjonaltjeneste

, 2.05.2013;

Temanotat Eritrea: Forvaltningsstruktur og dokumenter Eritrea: Nationaldienst, Inoffizielle Übersetzung einer Analyse von Landinfo Norwegen von Bundesamt für Migration BFM, Schweiz,

, 31.01.2014; , 13.05.2013; , 29.04.2013.

28 juli 2011.

Muller, Tanja R: 

Beyond the siege state – tracing hybridity during a recent visit to Eritrea, Review of African Political Economy, 39:133, 451-464

, 12 september 2012.

Nasjonalt Organ for Kvalitet i Utdanningen (NOKUT): 

Report on recognition of higher education in Eritrea and Ethiopia. A study trip to Eritrea and Ethiopia in October 2012

, januari 2013.

Open Society Justice Initiative: 

Discrimination in Access to Nationality,

april 2009.

PEN International: 

Contribution to the 18 th session of the Working group of the Universal Periodic Review. Submission on Eritrea

, juni 2013.

Reisen, Mirjam van e.a: 

The Human Trafficking Cycle: Sinai and Beyond

, 4 december 2013; 

Human Trafficking in the Sinai: Refugees between Life and Death

, oktober 2012.

Reporters Without Borders: 

UN Human Rights Council – Universal Periodic Review 18 status

, 24 juni 2013;

th UPR session: January – February 2014. Contribution on the situation of media freedom in Eritrea by reporters Without Borders, an NGO with special consultative



2014 World Press Freedom Index,

februari 2014.

Schweizerische Flüchtlingshilfe: 

Israel: Situation eritreischer Flüchtlinge in Israel – neue Entwicklungen

, 8 april 2014; 

Athiopien: Eritreische Flüchtlinge

, 22 november 2013.

Strategic Initiative for Women in the Horn of Africa (SIHA): 

Letters from Eritrea. Refugee Women Tell Their Story

, 2013.

UK Border Agency: 

Country of Origin Information (COI) Report – Eritrea,

18 september 2013.

United Kingdom Foreign & Commonwealth Office: 

Human Rights and Democracy: The Foreign & Commonwealth Office Reports – Eritrea

United Nations Children’s Fund (UNICEF): 

Female Genital Mutilation/Cutting: A statistical overview and exploration of the dynamics of change

, juli 2013.

United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR): Pagina 72 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014    

Refugees and the Rashaida: human smuggling and trafficking from Eritrea to Sudan and Egypt

, maart 2013;

UNHCR Eligibility Guidelines for Assessing the International Protection Needs of Asylum-Seekers from Eritrea,

20 april 2011;

Refugee Updates; Fact Sheets.

    United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) – Refworld: 

Eritrea: Whether women serving in the military are discharged when they marry; if so, evidence required to prove marriage, 28 januari 2008

; 

The Constitution of Eritrea,

23 mei 1997;

Proclamation on National Service No. 82/1995,

23 oktober 1995;

Eritrean Nationality Proclamation (No. 21/1992), Proclamation No. 24/1992 issued to regulate the issuing of travel documents, entry and exit visa form Eritrea, and to control residence permits of foreigners in Eritrea,

januari 1992;

Penal Code of Ethiopia,

23 juli 1957.

6 april 1992; United Nations Populations Fund (UNFPA) en United Nations Children’s Fund (UNICEF): 

UNFPA-UNICEF Joint Programme on Female Gential Mutilation/Cutting, Accelerating Change, Annual Report 2012,

2013.

United Nations: 

Committee on the Rights of the Child. Consideration of reports submitted by States parties under article 44 of the Convention. Fourth periodic reports of sates parties due in 2011. Eritrea, CRC/C/ERI/4

, 2 januari 2014;  

General Assembly. Human Rights Council. Working Group on the Universal Periodic Review. Compilation prepared by the Office of the United Nations High Commissioner for human Rights in accordance with paragraph 15 (b) of the annex to Human Rights Council resolution 5/1 and paragraph 5 of the annex to Council resolution 16/21. Eritrea, A/HRC/WG.6/18/ERI/2

, 11 november 2013;

General Assembly. Human Rights Council. Working Group on the Universal Periodic Review. National report submitted in accordance with paragraph 5 of the annex to Human Rights Council resolution 16/21. Eritrea, A/HRC/WG.6/18/ERI/1

, 08 november 2013;       

Security Council. Letter dated 24 July 2013 from the Chair of the Security Council Committee pursuant to resolution 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the President of the Security Council, S/2013/440,

25 juli 2013;

Security Council. Resolution 2111 (2013). Adopted by the Security Council at its 7009 th meeting, on 24 July 2013, S/RES/2111 (2013)

, 24 juli 2013;

General Assembly. Human Rights Council. Resolution adopted by the Human Rights Council. 23/21. Situation of human rights in Eritrea, A/HRC/RES/32/21

, 25 juni 2013;

General Assembly. Human Rights Council. Report of the Special Rapporteur on the situation of human rights in Eritrea, Sheila B. Keetharuth, A/HRC/23/53,

28 mei 2013;

Security Council. Letter dated 11 July 2012 from the Chair of the Security Council Committee pursuant to resolution 751 (1992) and 1907 (2009) concerning Somalia and Eritrea addressed to the President of the Security Council, S/2012/544,

13 juli 2012;

Security Council. Resolution 2023 (2011), Adopted by the Security Council at its 6674 th meeting, on 5 December 2011,

5 december 2011.

United States Commission on International Religious Freedom (USCIRF): Pagina 73 van 78



Annual Reports - Countries of Particular Concern - Eritrea

United States Department of Labor’s Bureau of International Labor Affairs: 

2012 Findings on the Worst Forms of Child Labor

, 2013.

  US Department of State: 

Trafficking in Persons Reports – Eritrea

; 

Country Reports on Terrorism – Eritrea

;

Report on International Religious Freedom - Eritrea

;

Country Reports on Human Rights Practices: Eritrea

Women’s Refugee Commission: 

Young and Astray: An Assessment of Factors Driving the Movement of Unaccompanied Children and Adolescents from Eritrea into Ethiopia, Sudan and Beyond

, mei 2013.

Pagina 74 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

5.4

Websites

A B C D E G H I J L M N www.africa-confidential.com

www.africanarguments.org

www.afronorway.com

www.aljazeera.com

www.allafrica.com

www.amnesty.org

www.arabnews.com

www.article19.org

www.asmarino.com

www.awate.com

www.bbc.co.uk

www.britannica.com

www.cia.gov

www.cnn.com

www.defenddefenders.org

www.dynamics.csw.org.uk

www.dw.de

www.ecoi.net.org

www.ehrea.org

www.erigazette.org

www.erit-alliance.com

www.eritrea-unmission.org

www.eritrean-embassy.se

www.ethiopeaceforum.wordpress.com

www.ethiosomali.com

www.ethiopianreview.com

www.ethnologue.com

www.expressen.se

www.gaystarnews.com

www.handsoffcain.info

www.hrw.org

www.iol.co.za

www.itu.int

www.joshuaproject.net

www.jw-media.org

www.loc.gov/law/help/legal-research-guide/eritrea.php

www.loc.gov

www.minbuza.nl/producten-en-diensten/verdragen/mensenrechtenverdragen www.nationalpost.com

www.nd.nl

www.news.yahoo.com

www.nuew.org

www.nueys.org

www.nytimes.com

Pagina 75 van 78

P R O S T U V W X www.ohchr.org

www.opendoors.nl

www.opendoorsusa.org

www.prisonalert.com

www.refdag.nl

www.refworld.org

www.reuters.com

www.rnw.nl

www.rsf.org

www.sahelblog.wordpress.com

www.shabait.com

www.sudantribune.com

www.tesfanews.net

www.theafricareport.com

www.trouw.nl

www.un.org

www.unocha.org

www.unhcr.org

www.voanews.com

www.wfp.org

www.world-gazetteer.com

www.wordpress.com

www.worldwatchmonitor.org

www.xe.com

Pagina 76 van 78

Algemeen ambtsbericht Eritrea| Mei 2014

5.5

Lijst van afkortingen

AI AU CIA COI COR CPJ EIRM EIU ERN EYSC FGM HRC HRW ICG ICRC IGAD ILGA IMDC ITU LGBT NGO NOKUT NUEW NUEYS OAU OHCHR ONLF PFDJ RSF SIHA TPDM UNHCR Amnesty International African Union Central Intelligence Agency Country of Origin Information Commissioner of Refugeees Committee to Protect Journalists Eritrean Islamic Reform Movement Economist Intelligence Unit Eritrean Nakfa Eritrean Youth Solidarity for Change Female Genital Mutilation Human Rights Council Human Rights Watch International Crisis Group International Committee of the Red Cross Intergovernmental Authority on Development International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association International Displacement Monitoring Centre International Telecommunication Union Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender Non-Governmental Organisation Norwegian Agency for Quality Assurance in Education National Union of Eritrean Women National Union of Eritrean Youth and Students Organization of African Unity Office of the High Commissioner for Human Rights Ogaden National Liberation Front People´s Front for Democracy and Justice Reporters sans Frontiéres Strategic Initiative for Women in the Horn of Africa Tigray People´s Democratic Movement UNSC United Nations High Commissioner for Refugees UNICEF United Nations Children´s Fund United Nations Security Council UPR USCIRF United States Commission on International Religious Freedom WFP Universal Periodic Review World Food Programme WYDC Warsai Yekalo Development Campaign Pagina 77 van 78

5.6

Kaart van Eritrea

Pagina 78 van 78

"Eritrea – 2014-06-05" PDF document

Transcript "Eritrea – 2014-06-05" PDF document

Algemeen Ambtsbericht Eritrea Mei 2014

Colofon

Inhoudsopgave

1 Inleiding

2

Landeninformatie

3

Mensenrechten

4 Migratie

5

Bijlagen

Directory