Transcript interview - Gemeente Utrecht

Even voorstellen
Mounir Zouitni en Adam Tahir zijn beide integraal buitengewoon
opsporingsambtenaar bij de afdeling Toezicht en Handhaving van de gemeente.
‘Altijd heb ik binnen gewerkt,’ zegt Adam Tahir. ‘Productiewerk vooral. Totdat ik op een
gegeven moment dacht, nu is het genoeg, ik ga naar buiten. Geen moment spijt van
gehad.’
Het bestaan van een buitengewoon opsporingsambtenaar (boa) is niet voor iedereen
weggelegd. ‘Regen en wind vind ik zo erg nog niet,’ vertelt Mounir Zouitni. ‘We hebben
goede waterdichte pakken. Ook voor wat vrieskou draai ik mijn hand niet om.’ Nee, waar
Zouitni op doelt, is de stressbestendigheid: ‘Met een kort lontje schiet het niet op.’ Op
een gemiddelde dag krijgt de boa namelijk nogal wat voor zijn kiezen. Verdwaalde
burgers, verkeersovertreders, onwillige daklozen, scheldende jochies en boze
autobezitters, iedere keer weer moet er een afgewogen keuze worden gemaakt: de weg
wijzen, wellicht waarschuwen, toch beboeten of zelfs aanhouden en laten overbrengen
naar het politiebureau.
‘Vaak doen we het met een waarschuwing af. Maar bij parkeerbeheer bestaat er eigenlijk
geen grijs gebied,’ zegt Zouitni. ‘Je kunt niet even een oogje toeknijpen, de mens is een
kuddedier. Waarom hij wel en ik niet, krijg je dan.’ Toch zijn ze bij Toezicht en
Handhaving de kwaadste niet. ‘Ik heb liever iemand die zegt van ‘joh, je hebt gelijk, ik
ben verkeerd bezig’ dan iemand die meteen smoesjes gaat verzinnen. Dan ben ik toch
meer geneigd om mijn discretionaire bevoegdheid in te zetten, ja.’ Mensen, die bij het
parkeren per ongeluk een letter of cijfer verkeerd invullen, kunnen dan rekenen op een
vermaning in plaats van een boete. ‘Elke situatie is weer anders,’ vult Tahir aan.
Onwetendheid. Als Mounir zich ergens over druk kan maken, is het dat wel. ‘Vanmorgen
spraken we een man aan, zegt die: ‘Oh daar hebben we de stadswachten weer.’ Heel
respectloos, alsof we nog steeds in de tijd van de Melkertbanen zitten.’ En dat is meer
dan alleen vervelend. Het bemoeilijkt het werk eveneens. ‘Helaas maakt het wel wat uit
of een agent zegt ‘stop!’ of dat wij dat doen. Ze kennen de bevoegdheden van de boa
niet, dus zijn ze brutaal.’ Desondanks voeren de boa’s al heel wat klassieke politietaken
uit. Onder meer milieudelicten, parkeerbeheer, het controleren van vignetten,
boswachterstaken en het handhaven van voetgangersgebieden vallen gedeeltelijk of
geheel onder de afdeling Toezicht en Handhaving.
‘De stad leefbaar houden. Ja, dat is het doel’, bevestigt Tahir. ‘We controleren de
hotspots. Dat zijn plekken waar we van weten dat er veel overlast is, bijvoorbeeld van
mensen zonder vaste woon of verblijfplaats, dealers, jeugd, maar ook hondenpoep,
fietsproblematiek of auto- en woninginbraken.
De politiek bepaalt de koers. Laatst bepaalde de
gemeenteraad in een verordening dat er niet meer in de
portieken gehangen mochten worden in het centrum. Dus
trokken de boa’s er de volgende dag op uit. Buurtbewoners
zien en waarderen dat. ‘Ze voelen zich toch veiliger, al was
het alleen maar door rond te surveilleren.’