Transcript r uitbreiden

«In die brieven
vertelt.volgt
Die Lieve.
Mohamed
Ridouani
(SP.A) nog
den ze hoe
leven
de hoeve
na­
dathet
met
het op
autoluw
maken ook
eraan toe
ging.
De hoop dat
de
afge­
alle
bovengrondse
parkeerplaat­
oorlog snel zou gedaan zijn,
beeld
sen ondergronds moeten.
kwam telkens terug. Ook het ge‘MaarOp
daarbij
moet er ook
loof was belangrijk.
28 juli
aandacht
zijn
voor
1915 verloor Camille zijn linker- de in­
rdening
woner binnen
de omwal­
arm door een obussplinter.
Dat
ling,
een
gebeurde toen hij
eendie
koewel
molk
in auto no­
heeft
om tot aan zijn
de we
weide. Eendig
paar
maanden
nen
moest hij naar een
veldhospitaal
woning
te geraken’, zegt
en
tram of Romanie
in Hoogstade.
CamilDevlies.en‘Het
kan niet de
schreven elkaar
toenzijn
mooie
ambitie
om alle bo­
deletoekomst
brieven. Het moet
echt grote parkeerplaat­
liefvengrondse
de
geweest
zijn
tussen
die
twee.
nentere sen te laten verdwijnen. Dat is te
Camille was nog maar net thuis
l moet
duur en dat geld kan beter wor­
op de hoeve of Romanie werd geokraakt
ei­ aanden
het besteed
hoofd. Zeaan
is erfiets­
nooiten voetpa­
den. Het
is inderdaad
zo dat in
meer bovenop
gekomen.
Met al
ermijn
nieuwe
haar moed
heeft wooncomplexen
ze nog een laat- ver­De kinderen Castryck: onderaan: Irma, Bertha, René en Ida.
mwal­
een ondergrondse
ste brief plicht
in warrige
taal geschre- parking
Bovenaan: Maria, Martha en André.
Enkele
moet
zijn. Maar
niet voor de wo­
ven die we
zorgvuldig
bewaren.»
hepen
ningen die er al staan.’ sprongen de tranen in zijn ogen. stelling waar er naast het verhaal
Zondagse armprothese
Waar ik het grootste respect voor
«Het heeft nog tot 1919 geduurd heb, is dat Camille en zijn kindevoor het gezin opnieuw herenigd ren ondanks de miserie de moed
werd. De vier kinderen die in hebben gevonden om letterlijk
Frankrijk verbleven, onder wie en figuurlijk alles weer op te boumijn grootvader André, hebben wen. Zo had Camille een zondagnooit afscheid kunnen nemen se armprothese en één om mee te
TIENENIkOmdat
de wachtlijst
werken. Met een speciale haak
van hun moeder.
heb André
van
het
dagverzorgingscentrum
nooit gekend, maar mijn vader slaagde hij er bijvoorbeeld in om
groeit,
te de
spitten in de aarde.»
René, dievan
ookSint­Alexius
al is overleden,
ver- wil
directie dagopvang
organiseren
‘Ogen-Blik’ is een ruime tentoontelde die verhalen
vaak en telkens
den
Sint­Alexius wil
meer middelen
in het woonzorgcentrum in
Goetsenhoven. Maar om de
wachtlijst met zo'n vijftien men­
sen weg te werken, is naar eigen
zeggen overheidssteun nodig.
Volgens Frans Theys, directeur
Ouderenzorg, zijn er vijftien
plaatsen om zwaar zorgbehoe­
venden op te in
vangen,
maar«’De
die Groote Oorlog, her-tekend’ is
toonstellingsproject
Vlaandeet
zijn voortdurend bezet. Er wor­
fg ren, momenteel te zien in CC De een uniek artistiek project waarbij
extra middelen
mensen
Spil, deden
Nationale
Bank en deen
Distudenten en docenten vrije graingezet, maar dat helpt nietfiek
om­van zes academies deeltijds
recteurswoning.
dat er geen uitbreiding meer mo­
elijke
al Wo­ gelijk is aan de Alexianenweg.
Met steun van de overheid wil
en)
sociale Theys de dagopvang in Huize
d. Het Nazareth in Goetsenhoven her­
rd los­ opstarten. Het centrum valt
er ver­ sinds kort onder de Zorggroep
Alexianen, maar de vroegere dag­
ng op
os. (fg) opvang bestaat er niet meer. (vrs)
van de familie Castryck ook een
animatiefilm wordt getoond over
hoe kinderen Reninge zouden
hebben heropgebouwd. Je kan er
ook teksten over de oorlog lezen
geschreven door de kinderen van
de vrije basisschool van Reninge.
De tentoonstelling is open op 21
en 28 september en ook 5, 12 en
19 oktober telkens van 14 tot 17
uur.
Een aantal brandweerkorpsen uit
de regio rukte eergisterenvoormiddag uit om een mazoutspoor
op te ruimen. Dat was het geval in
deKruisekestraatinWervik,maar
bijvoorbeeld ook op de Plaats in
Passendale.Ookopandereplaatsen in Zonnebeke, Staden en Kortemark moesten de blussers een
deel van hun zondagvoormiddag
opofferen om het goedje weg te
krijgen.Devervuiler,vermoedelijk
gaat het om één en dezelfde,
wordt opgespoord. (VHS)
BESELARE
Gewond na val
DeMUG-wageneneenambulance spoedden zich gisteren rond 16
uur naar de hoeve aan de Markizaatstraat in Beselare (Zonnebeke). Daar was een man gewond
dienst communicatie
geraakt,wellichtnaeenzwareval.
Hij werd met enkele verwondingenovergebrachtnaarhetziekenhuis. (CMW)
24.09.2014
IEPER
Rik Morisse (82)
overleden
studenten hertekenen Groote Oorlog
d’ is een uniek artistiek project waarbij studenten en docenten vrije
es aan de slag gingen rond de Eerste Wereldoorlog. Foto Jos Bogaerts
WH
kunstonderwijs beeldende
kunst, zijnde de academies
van Roeselare, Koksijde, Menen, Ieper, Poperinge en Harelbeke, aan de slag gingen
rond het thema van de eerste
wereldoorlog», vertelt initiatiefnemer Rik De Keyzer. «De
cursisten werd gevraagd een
werk of een reeks werken te
creëren, refererend naar of
geïnspireerd door ‘de Groote
Oorlog’. Het zijn vrije artistieke interpretaties geworden
reflecterend of verwijzend
naar deze gruwelijke oorlog,
in zeer ruime zin. Allen samen vormen ze een expo van
een 100-tal werken. Daarnaast is er ook een grote installatie ‘War Mail Art Project’ geïnspireerd op de miljoenen postkaarten die de
Duiters tijdens de Eerste Wereldoorlog verstuurden naar
het thuisfront. Gekoppeld
aan de expo is er ook een bibliofiele uitgave met originele grafiek en een educatief
packet voor kinderen van 6
tot 12 jaar die niet alleen focust op het inhoudelijke van
de tentoonstelling maar eveneens op grafische technieken.»
De expo loopt op de drie verschillende locaties tot 21 oktober. (CDR)
Rik Morisse was onder andere
voorzitter van toneelkring
Richten. Foto Eric Flamand
Ieperling Rik Morisse is op donderdag 18 september overleden
na een lange ziekte. Hij was voorzitter van toneelkring Richten uit
Ieper, van vzw Humanitaire Organisatie Ieper-Roemenië en van de
oud-leraarsbond van BuSo SintIdesbald Roeselare. «Rik hield
veel van bloemen, maar de humanitaire projecten van Roemenië lagen hem even nauw aan het
hart», klinkt het op zijn rouwbrief. Daarop wordt gevraagd om
vzw Humanitaire Organisatie Ieper-Roemenië te steunen. «Het
doek is gevallen», klinkt het bij toneelkring Richten. «We zullen je
onnoemelijk veel missen.» Morisse laat zijn echtgenote Annie Delva achter, en drie kinderen. Dochter Marijke moesten ze eerder al
afgeven. Wie nog afscheid wil nemen, kan op woensdag 24 september terecht om 10 uur in de
Sint-Maartenskathedraal. Online
condoleren kan via www.rouwcentrumhessel.be (BLI)
Het Nieuwsblad* - 24 Sep. 2014
Pagina 30
Lezersbrieven
* Het Nieuwsblad/Aan Gent gebonden, Het Nieuwsblad/Antwerpen, Het Nieuwsblad/Brugge-Oostkust, Het Nieuwsblad/Brussel-Noordrand, Het Nieuwsblad/Dender,
Het Nieuwsblad/Kempen, Het Nieuwsblad/Kortrijk-Waregem-Menen, Het Nieuwsblad/Leuven-Hageland, Het Nieuwsblad/Limburg, Het Nieuwsblad/Mechelen-Lier, Het
Nieuwsblad/Meetjesland - Leiestreek, Het Nieuwsblad/Oostende-Westhoek, Het Nieuwsblad/Pajottenland, Het Nieuwsblad/Roeselare-Tielt-Izegem, Het Nieuwsblad/Vlaamse
Ardennen - Gentse Rand, Het Nieuwsblad/Waasland
Besparingen (1)De politici hebben de mond vol over het feit dat onze loonlasten veel te hoog zijn. De vennootschapsbelasting zou
moeten dalen, een indexsprong zou mogelijk moeten gemaakt worden en loonsverhogingen moeten aan banden worden gelegd. Ik
heb daar helemaal geen probleem mee op voorwaarde dat ook de aandeelhouders, managers en werkgevers hun steentje bijdragen.
Wie garandeert me dat de op deze manier vrijgekomen middelen niet gewoon doorstromen naar de topfuncties via bonussen en/of
dividenden? Ook voor de toplaag zou een bevriezing wenselijk zijn. Alleen hoor of lees ik daar bitter weinig over. Filip Van Strydonck,
TieltBesparingen (2)Wij weten ondertussen dat het de werk mens veel geld gaat kosten die laatste staatshervorming. Maar nergens
lezen we ook maar een woord over de inkrimping van het parlement en het aantal ministers. Hebben wij echt zoveel leden nodig
om 6 miljoen inwoners naar de ondergang te leiden? Daar is ook heel veel te besparen, maar zichzelf pijn doen is veel moeilijker
dan de anderen. Jan Hermans, KinrooiVerschueren (1)'Zeuren en zuipen kunnen ze, maar inschrijvingsgeld betalen...', aldus Michel
Verschueren. Deze uitspraak maakt mij echt kwaad. Dus hij wil dat studenten zich niet meer ontspannen en zich enkel maar op hun
studies focussen. Dat zal de kwaliteit niet veranderen, integendeel. En wat als mensen het gewoonweg niet kunnen betalen? Er zijn
ook mensen die van een invaliditeitsuitkering leven maar en hun kinderen een deftige toekomst willen geven. Ine Verhaeghe,Leerling
6de jaar, Emmausinstituut bovenbouwVerschueren (2) Toen ik de kortzichtige visie van Michel Verschueren las op de website van Het
Nieuwsblad kon ik mijn ogen niet geloven. Deze uitspraak verwacht je toch niet van iemand die actief is in de politiek. Het ergste vind
ik dat hij zegt dat hoger inschrijvingsgeld sowieso voor minder kwantiteit en meer kwaliteit zorgt. In mijn oren klinkt dit als: 'Mensen met
minder financiele mogelijkheden zijn minder begaafd'. Emiel Declercq
VervoersplanVeel reizigers zullen ontevreden zijn met het nieuwe vervoersplan van de NMBS. De laatste treinen van de dag, en dit zijn
meestal stoptreinen, worden afgeschaft. Ook belangrijke rechtstreekse verbindingen zullen verdwijnen en de treinen gaan trager rijden.
Het is vanzelfsprekend dat veel mensen hier niet tevreden mee zullen zijn. Neem nu mensen die graag eens een avondje uitgaan,
dit wordt moeilijk als de laatste treinen overal afgeschaft zijn. En de treinen trager laten rijden? Ook dit zal voor veel ontevredenheid
zorgen en het zal natuurlijk ook leiden tot nog meer vertragingen. Delphine Braekeleirs
Filip Van Strydonck
Copyright © 2014 Corelio. Alle rechten voorbehouden
Copyright © 2014 gopress. Alle rechten voorbehouden
De andere Schoenaerts
De Morgen - 24 Sep. 2014
Pagina 37
Julien Schoenaerts was misschien de beste acteur die Vlaanderen ooit heeft voortgebracht. Omdat er een boek over hem verschijnt,
spraken we met de zoon. Niet met Matthias. Wel met Bruno (61), die andere Schoenaerts. De zoon die voogd van zijn vader was toen
die aan psychoses leed. De zoon die kwaad is. ''Ik heb altijd gezworen dat ik op geen enkele manier een kopie wilde zijn van mijn
ouders.'
Papa. Dat woord gebruikt hij voor zijn vader. Op zich is dat vrij logisch, maar als het over Julien Schoenaerts gaat, schrik je er toch
even van. 'Bruintje' noemde zijn vader hem, lees je in het boek dat Stan Lauryssens schreef over de man die wellicht de meest
getalenteerde Vlaamse acteur ooit was.
Soms zie je het heel duidelijk. Soms is het even zoeken. Maar gelijkenissen zijn er. "Ik ben een Schoenaerts", zal hij later zelf zeggen.
Alsof hij toch iets te bewijzen heeft.
Als je binnenkomt in zijn smaakvol ingerichte advocatenkantoor, legt Bruno Schoenaerts uit dat de schilderijen aan de muur bijna
allemaal door zijn moeder zijn gemaakt. "Nadat mijn zus Helga gestorven was, schilderde mama ontelbare portretten van haar."
Het boek van Lauryssens gaat over de periode tussen 1970 en 1975, toen Schoenaerts aan psychoses begon te lijden en zijn
bipolaire stoornis volop tot uiting kwam. "Ik was vijftien toen hij voor de eerste keer terechtkwam in de psychiatrie, bij de Broeders
Alexianen in Tienen. Ineens beseften we dat mijn vader een psychische aandoening had. In totaal is hij vijf à zes keer opgenomen.
Maar hij is nooit meer dezelfde geworden. De gezellige huiselijkheid verdween, en in de plaats zagen we een opstandige man. Pure
terreur was het op sommige momenten."
Deze maand is Julien Schoenaerts acht jaar dood. In het boek lees je hoe geliefd hij was bij het Antwerpse publiek, hoe hij het aan de
stok kreeg met de toenmalige KNS (de Koninklijke Nederlandse Schouwburg in Antwerpen, nu Toneelhuis), en hoe hij zichzelf en zijn
omgeving kon vernietigen als hij in een psychotische periode was beland. Hoe hij dan niet at of sliep, kunst in brand stak, zijn eigen
uitwerpselen bewaarde, en alles vernielde wat hij in zijn handen kreeg. Soms waren dat voorwerpen, soms waren dat mensen.
"Ik ben zelf geen vragende partij geweest voor dit boek, maar ik heb er ook niets tegen. Het mag wel eens gezegd worden hoe mijn
vader eigenlijk was. Ten eerste omdat het steun kan bieden aan andere mensen die lijden aan een manische depressie en aan hun
omgeving. Ten tweede omdat hij niet de onschuldige Julien Schoenaerts is die nooit een vlieg kwaad deed. Hij had een heel turbulente
persoonlijkheid, en dat mag gezegd worden. Hij heeft dan wel een standbeeld gekregen in Antwerpen, een heilige is hij zeker niet
geweest."
U deelt duidelijk niet in de verafgoding die hem meestal te beurt valt.
"Ik heb altijd gezworen dat ik op geen enkele manier een kopie wilde zijn van mijn ouders. Heb ik mijn vader graag gezien? Ja. Maar ik
heb ook verschrikkelijk veel afgezien met die man. Het was een zorgwekkende toestand, die me tientallen jaren heeft beziggehouden.
"Toen ik een jaar of dertig was, stelde de rechtbank me aan als zijn voogd. Ik moest dus elke keer beslissen om mijn vader al dan niet
te laten opnemen in de psychiatrie. Omdat ik wist hoe het er toen aan toe ging in de psychiatrie, stelde ik die gruwelijke beslissing elke
keer zo lang mogelijk uit, tot iedereen me smeekte om de knoop door te hakken, omdat het niet meer leefbaar was met hem als hij
weer eens in een manische periode zat.
"Als ik uiteindelijk met lood in de schoenen naar hem ging, samen met enkele verplegers, werd ik urenlang uitgescholden voor rotte
vis. 'Je bent crapuul!', en meer van dat. Hij zag in mij de grote boosdoener, omdat hij door mij weer in die hel van de psychiatrie
terechtkwam."
Uw vader die u elke keer verrot scheldt, dat moet toch binnenkomen?
"Ik had voldoende rationaliteit om daar totaal boven te staan. Ik wist dat hij een andere persoon was, en dat zijn tirades van
voorbijgaande aard waren. Maar de eerste keer schrik je je rot, dat klopt.