Transcript bekijk

Historische refertepunten
1900-1902: Landsteiner
Ontdekking (fenotypische)
bloedgroepen
1939:
Levine en Stetson
Feitelijke ontdekking resus
immunisatie
1940:
Landsteiner Wiener
Ontdekking resusfactor
1945:
Eerste wisseltransfusies
o.a. Kellsall, Shaw(Austr.)
1960- 1961: Finn & Clarke
Experimenten en toepassing
passieve immunisatie
ABO ANTAGONISME
ABO incompatibele zwangerschap:
15 % van de zwangerschappen:
Maternele bloedgroep O met A of B
fœtus
Beschermende factoren (voor de fœtus)
- natuur van de antilichamen (IgM, IgG2)
- ‘absorptie’ van de natuurlijke
antilichamen door weefselantigenen
- (nog relatief lage) densiteit van ABO
antigenen op fœtale rode bloedcellen
INCIDENTIE HDN (groep O
moeders)
Icterus < 24 h:
1 / 150
Ernstige hemolyse met evt. wisseltransfusie: 1 / 3000
(raciale factor: Aziaten, Arabieren,
Negers 1 / 500)
ERNSTIGE HEMOLYSE
DOOR « ABO »
ANTAGONISME
Zeldzame complicatie:
0.36 % met nierfalen a.g.v. Hemolytische
Ziekte van de pasgeborene
Clin. Pediatr. Philadelphia,
1990; 29(4), 219-22
ABO Hemolytic Disease of
the Newborn is More Severe
in Taiwan than in White
Populations
Vox Sang 1995; 68:136
VERGELIJKING
Rh-HDN t.o.v. ABO-HDN
Rh-HDN
Antilichaam
Immune IgG
Bij aanwezig-
steeds hemolyse
heid Al.
ABO-HDN
‘Natuurlijk’
IgG of immune
90% subklinisch
of niet behandeld
Geen prenatale
evaluatie
Prenatale
Nagaan antistof
evaluatie:
titers en
voorgeschiedenis
Obstetrisch
verloop:
Eerste kind zonder Mogelijke hemolyse;
Anemie:
Bilirubinemie:
DAT:
Bloodbeeld:
problemen
Ziekte is erger
bij volgende geboorten;
vroeggeboorte
Matig tot
ernstig
niet voorspelbaar
geen verergering
Afwezig of mild
Piek op 1-3 dagen
Positief
Zwak positief of
negatief
Geen microsfero- Microspherocyten
cyten
h
Snelle stijging
Algemene statistiek maternele
alloimmunisatie
60’er jaren
1960-64
Aantal
Geïmmunis.
Anti-D
Andere
12.297
286 (2.33%)
173 (1.41%)
113 (0.92 %)
1965-67
6.081
288 (4.73%)
131 (2.15%)
157 (2.58%)
Globaal: 630 antilichamen voor 574 patiënten
Niet geïd. 84
Anti C
34
Anti E
34
Anti K
30
Pos. Dir. Coombs: 49 (18 en 31)
(buiten ABO en D)
Obst. and Gynec. 34, No 6, 1969
• Immunisatie tegen ‘D’-antigen
- 30 % na 1° injectie van ‘D’ pos. cellen
- 70 % na 2° injectie van ‘D’ pos. cellen
• Effect profylactisch anti-D
(zwangerschap)
- gegeven: 2990
geïmmunis.: 15 (0.5%)
- niet gegeven: 3010
geïmmunis.: 255 (8.5%)
(Bl. tr. for clin. J. Wallace p190)
RELATIE TITER ANTI-D
EN KLINISCHE CONTEXT
Totaal:
Tit;aant.
>16: 40
<16: 319
359
GT
17
66
FT
15
101
TR
3
24
WT
5
128
GT= Geen therapie; FT=fototherapie;
TR=transfusie WT= wisseltransfusie
STUDIE DIJK ea Transfusion Medicine
1995; 5; 199-202
ANTI-D UITGEDRUKT IN i.u.
< 4 i.u.
4-15 i.u.
> 15 i.u.
weinig risico
matig risico
groot risico
CORRELATIE ERNST HDN EN
(MANNELIJK) GESLACHT
Totaal:
104 gevallen (1991-1997)
Intra-uteriene transfusie: uitgevoerd bij 60
bedreigde zwangerschappen
Aantal transfusies
Eerste transfusie
Relatief foetaal HB
Absoluut foetaal HB
Mortaliteit
mannelijk
vrouwelijk
5
24.5
53.1%
6.45
9/51
2
31 weken
64.5%
8.75 gdL
3/53
Transfusion 1999; 39; 169-173
STUDIE DIJK ea 1996-97
KLINISCHE HDN BIJ
NIET ANTI-D OF ABO AS
130 meldingen, 81 weerhouden
29/60:
vroegere transfusie
DIRECTE ANTIGLOBULINETEST:
-
positief
negatief
Verloop bij 80:
61/81
10/81
GT
FT
TR/WT/IUT
21
24
35
(IUT= intra-uteriene transfusie)
BEREKENDE PREVALENTIE IN NEDERLAND:
0.25 %
Meest belangrijke:
anti-c:
anti-E:
anti-K:
38
21
16
Hoogst genoteerde bilirubinewaarden:
± 33 mg/dL: 3 maal anti-c
Besluit: aanbeveling tot selectief
transfusiebeeld bij vrouwen in de
vruchtbare leeftijd (isogroepen)
DIJK e.a. NTG: 1999, 143 (28) 1465-69
ANTI-C (e)
120 ZWANGERSCHAPPEN (80 VROUWEN)
– over 28 jaar (1968-1990)
22: AFLOOP NIET GECORRELEERD MET
ANTISTOF
32: NEONATALE HEMOLYSE
8: THERAPEUTISCH INGRIJPEN
Literatuurreferentie van 3 gevallen met
fatale afloop
ZELDEN ERNSTIGE HDN DOOR ANTI C
OF ANTI Ce
Bowman e.a. Am. Journ. Gynecolog.
1992; 166 (4); 1239-1243 (Manitoba)
ANTI-Cw
1956-1992: 12 vrouwen (18 zwangerschappen)
3: ‘natuurlijk’, (zonder gekend expositie)
9: (14 zwangerschappen): 11 Cw positieve
babies
GT
5
FT
2
TR
WT
4
Hoogste antilichaam titer (IAT) in
relatie tot klinisch verloop in 59
gevallen van HDN te wijten aan
« non-D antibodies »
(anti-C n=34; anti E n=19; anti K
n=6). Aantallen (%)
IAT titer
< 16
³16
Geen therapie
13(50)
5(15)
Transfusie
4(12)
Fototherapie
12(46)
10(30)
Wissel Transfusie
1(4)
14(42)
Totaal
26(100)
33(100)
1995 Blackwell Sciensce Ltd:
Transfusion Medicine, 5, 199-202
RELATIE MATERNELE HLA
ANTILICHAMEN EN
HEMOLYTISCHE ZIEKTE VAN
DE PASGEBORENE
Maternele antilichamen positief in
Monocyte Monolayer assay:
13/18 zonder HDN
9/13 Klasse I (HLA A en B)
4/13 Klasse II (HLA DR,DQ) of
Monoc. Spec.
8/16 met hemolyse i.a.w. Klasse II of
monocyte specifieke antilichamen
Acta Obstetrica Gynecol. Scand.
1996 75(2) 102-7
Positieve correlatie hoge anti-D titer met
HLA DQB1*0201:
Studie van 24 vrouwen:
Anti D titer
HLA DQB1*0201
16-256
11
> 512
13
2
Hilden e.a. Tissue-Antigens,
1995; 46(4): 313-5
11
Mild Course of Fetal Rh D
Haemolytic Disease due to
Maternal Alloimmunisation to
Paternal HLA Class I and II
Antigens
Anti D titer 1/512 met twee HLA antistoffen (Kl I
en Kl II), nl. Anti A-10 en Anti DR-13
Anti HLA antilichamen tegen paternele (en ook
fœtale) HLA – antigenen gaven duidelijke inhibitie
van in vitro fagocytose en aldus ook van ongunstige
gevolgen van anti D op fœtale cellen
Vox Sang 1995; 68: 243-247
CASUS 1
Anamnese moeder (W.K.)
- september 1980: abortus (retroversio uteri)
- november 1981: overlijden neonatus (sepsis)
- 1982: moeilijke zwangerschap van tweeling
met rust. v.a. 3e maand
bloedverlies 6e maand R/Gestanon, Prepar
- 8.12.1982: geboorte APGAR 8/9/9;
geleidelijke lethargie
- 3.1.1983: opname U.Z.G. van tweeling:
geleidelijke lethargie
Casus 1
Opname tweelingin kritieke
toestand 20 dagen na aanvankelijk succesvolle
geboorte
Kind 2
Kind 1
RBC:
1.650.000
2.040.000
Tromboc.
48.000
Reticulo.
39%
stupor,
iets betere
hartstilstand
algemene
toestand
isuprel, adrenaline
10 cc. bloed
40 cc. Bloed
geleidelijke
recuperatie
acidose, K+
oedeem, urine - ..
ventricul. tachycardie – overlijden
Elutie antistoffen: anti E (oorzaak trage - niet
opgemerkte - bloedafbraak)
ccDEE
CcDEe
CcDee
CcDEe
CcDEe
ccdee
C.e/cDE
c.e/c.e
ccDEe
Ccdee
cDE/c.e
C.e/c.e
Casus 2
G1: bevallen van dochter, toediening van
Rhogam
G2: spontane abortus na 7 weken
G3: hydrops foetalis vastgesteld op 30 weken
sectio: kind Hb 7g/dL
longimmaturiteit … overlijden
Gezien de afwezigheid van D antigeen, foudroyant verloop zeker
toe te schrijven aan ant-C