Transcript Wybitni absolwenci (format *) - II
Slide 1
WYBITNI ABSOLWENCI
II LICEUM
OGÓLNOKSZTAŁCACEGO
IM. HETMAN JANA
TARNOWSKIEGO
Slide 2
MAJOR HENRYK
SUCHARSKI
Slide 3
Henryk Sucharski urodził się 12 listopada
1898 roku w Gręboszowie.
W 1909 roku ukończył szkołę powszechną i
rozpoczął naukę w II Gimnazjum Męskim im.
Hetmana Jana Tarnowskiego.
W szkole panował duch patriotyczny i w
takiej atmosferze wzrastał i wychował się
Henryk Sucharski.
Slide 4
W lutym 1917 roku został wcielony do wojska
austriackiego. Służbę wojskową rozpoczął w
batalionie zapasowym 32. Pułku Strzelców w
Bochni.
Władze szkolne i wojskowe stworzyły mu
możliwość ukończenia w terminie
wcześniejszym szkoły średniej.
17 listopada 1917 roku zdał egzamin dojrzałości
(tzw. maturę wojenną) w II Gimnazjum.
Został skierowany do Rezerwowej Szkoły
Oficerskiej w Opawie.
Slide 5
Następnie pełnił służbę w 32 Pułku Strzelców w
Bochni. Brał udział w walkach na froncie
włoskim nad Piavą.
Po powrocie do niepodległej Polski 7 lutego
1919 roku został powołany do służby w Wojsku
Polskim, którą zaczął w 16. Pułku Piechoty w
Tarnowie.
Slide 6
Już jako podporucznik, Sucharski brał udział w
wojnie z Rosją Radziecką na froncie litewskobiałoruskim (1920).
Za udział w walkach pod Lwowem
otrzymał Order Virtuti Militari (1922)
i został mianowany dowódcą
kompanii w batalionie szturmowym
6. Dywizji Piechoty.
Ponadto za męstwo na polu chwały odznaczony
został Krzyżem Walecznych.
Od 1921 roku stacjonował w Krakowie.
Slide 7
W 1928 roku został awansowany do stopnia
kapitana i przeniesiony do Szkoły Podchorążych
Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej jako
instruktor.
Od 1930 roku pełnił służbę w 35 Pułku Piechoty
w Brześciu nad Bugiem.
Następnie rozpoczął naukę w Centrum
Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, którą
ukończył w 1936 roku.
Został awansowany do stopnia majora (1938) i
objął dowództwo batalionu 35 Pułku Piechoty.
Slide 8
We wrześniu 1938 roku decyzją władz
wojskowych został skierowany na Westerplatte
jako komendant Wojskowej Składnicy
Tranzytowej.
Dowodził obroną tej placówki po ataku Niemiec
1 września 1939 roku.
Slide 9
We wrześniu 1938 roku decyzją władz wojskowych
został skierowany na Westerplatte jako komendant
Wojskowej Składnicy Tranzytowej. Dowodził obroną
tej placówki po ataku Niemiec 1 września 1939 roku.
Major Sucharski, zdając sobie sprawę zarówno z trudnej
sytuacji obrońców,
jak i braku możliwości otrzymania pomocy
z zewnątrz,
zdecydował się na przerwanie walki,
która nie rokowała
już żadnych szans powodzenia
Slide 10
Po kapitulacji został osadzony m.in. w Oflagu II B w
Arnswalde, i Oflagu II D Gross- Borni. Wolność
odzyskał w kwietniu 1945 roku.
Po rekonwalescencji został wysłany do Włoch, gdzie
mianowano go dowódcą 6 Batalionu Strzelców
Karpackich II Korpusu Polskiego.
W sierpniu 1946 roku pogorszył się stan jego zdrowia.
Zmarł 30 sierpnia 1946 roku w Neapolu, mając 48 lat.
Slide 11
Major Sucharski został pochowany na cmentarzu
w Casamassima koło Bari. W sierpniu 1971 roku
ekshumowano ciało zmarłego. Urna z prochami
majora została uroczyście złożona na
Westerplatte.
Slide 12
Tablica na byłym budynku gimnazjalnym w Tarnowie
Slide 13
Wiktor Tadeusz Badowski
( 1902 - 1940)
Slide 14
Urodził się 20.02.1902 roku.
W 1913 roku rozpoczął naukę w II Gimnazjum w
Tarnowie. Jako uczeń brał czynny udział w
nielegalnych związkach niepodległościowych.
W 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu
Austriaków i pełnił służbę ochrony na stacji
kolejowej i na moście kolejowym na rzece Białej.
Po odzyskaniu
niepodległości wrócił
do szkoły.
Slide 15
W momencie wybuchu wojny
polsko-bolszewickiej
przerwał jednak naukę
i zgłosił się do służby wojskowej.
Został przydzielony
do I Ochotniczej Baterii w IX Dywizjonie Artylerii
Konnej i brał udział w obronie Warszawy.
Następnie został skierowany na
front wołyński do IX Brygady Kawalerii.
(udział w bitwie pod Rohaczowem,).
Slide 16
W grudniu 1920 roku został zwolniony ze służby
wojskowej, celem dokończenia nauki w Gimnazjum.
Szkołę ukończył w maju 1921 roku i rozpoczął
studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu
Jagiellońskiego w Krakowie.
W 1922 roku przerwał studia i rozpoczął naukę w
Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, którą
ukończył w 1923 roku.
Slide 17
Następnie został skierowany do Oficerskiej Szkoły
Artylerii w Toruniu (ukończył ją w 1925).
W 1925 roku uzyskał stopień podporucznika, a dwa
lata później awansował do stopnia porucznika.
Służbę w artylerii pełnił wzorowo co docenili jego
zwierzchnicy i w 1936 awansował do stopnia
kapitana.
W 1937 roku został skierowany do Brygady KOP
„Czortków” na stanowisko adiutanta celem
utworzenia Dywizjonu Artylerii Lekkiej KOP
„Czortków”.
Po zrealizowaniu tego zadania zostaje odznaczony
Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Slide 18
W 1928 roku Wiktor Badowski otrzymał Medal
Pamiątkowy za Wojnę 1918-21 i Medal
Pamiątkowy 10-lecia Odzyskania Niepodległości
oraz w 1938 roku Brązowy Medal za
Długoletnią Służbę.
Slide 19
W momencie wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku jako
adiutant dostał rozkaz wymarszu wraz z Dywizjonem
Artylerii Lekkiej KOP „ Czortków” w rejon koncentracji 40
Pułku Artylerii Lekkiej.
Dywizjonowi udało się dotrzeć w rejon między Bochnią a
Tarnowem. W związku z trudną sytuacją na tym odcinku
został skierowany do obrony Dunajca. Nacierające wojska
niemieckie zepchnęły dywizjon w okolice Tomaszowa
Lubelskiego, gdzie od wschodu
podeszły wojska sowieckie,
które 17 września zaatakowały
Polskę od wschodu.
Slide 20
W bliżej nieznanych okolicznościach kpt.
Wiktor Badowski dostał się do niewoli
sowieckiej i został osadzony w obozie
jenieckim w Kozielsku.
W pierwszych transportach,
jakie miały miejsce
pomiędzy10 a 13 kwietnia 1940 roku
został wysłany do Gniezdowa,
a następnie rozstrzelany w lesie katyńskim.
Slide 21
Kiedy w kwietniu 1943 roku radio niemieckie podało
informacje o odkryciu masowych grobów jeńców
polskich, okazało się, że na pierwszych listach z
dokonanych ekshumacji widnieje nazwisko
kpt. Wiktora Badowskiego. Przy jego zwłokach
odnaleziono
legitymację służbową.
Slide 22
W uznaniu patriotycznej postawy, w dniu 5
października 2007 roku kpt. Wiktor Badowski został
pośmiertnie awansowany do stopnia majora przez
Prezydenta RP.
Biogram napisany na podstawie informacji pisemnej sporządzonej przez bratanka Ryszarda
Badowskiego.
Slide 23
Stefania Łącka ( 1914-1946)
Slide 24
Urodziła się 6 stycznia 1914 roku w Woli
Żelichowskiej. Pierwsze nauki pobierała w
szkole podstawowej w Woli Żelichowskiej i
gimnazjum w Dąbrowie Tarnowskiej. Dalszą
edukację odbyła w I Żeńskim Seminarium
Nauczycielskim im. bł. Kingi w Tarnowie.
Slide 25
W okresie spędzonym w Seminarium
Nauczycielskim aktywnie włączała się życie
szkoły: była członkinią szkolnego teatru i
orkiestry. Należała także do harcerstwa, gdzie
pełniła funkcję sekretarki hufca. Dużo czasu
poświęcała Sodalicji Mariańskiej, której była
prezeską.
Slide 26
Dzięki jej duchowości i zaangażowaniu w
rozwój Sodalicji, przyczyniła się do pogłębienia
życia religijnego swoich koleżanek. Jej
osobowość jak i oddziaływania apostolskie
wpłynęło również na ukształtowanie się
charakterów jej koleżanek z Seminarium
Nauczycielskiego. W okresie nauki Stefania
Łącka była redaktorką miesięcznika szkolnego
„Złota Nić”.
Slide 27
Szkołę ukończyła w 1933 roku. Postanowiła kontynuować
edukacje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego,
lecz z powodu trudnej sytuacji materialnej jej rodziny
zrezygnowała i wróciła do domu. Pomagając rodzicom,
znajdowała czas na działalność w Katolickim Stowarzyszeniu
Młodzieży Żeńskiej w Krasach i Gręboszowie.
W roku 1933 decyzją biskupa tarnowskiego Franciszka
Lisowskiego powstało pismo Ilustrowany Tygodnik Katolicki
Diecezji Tarnowskiej Nasza Sprawa pod redakcją ks. Józefa
Chrząszcza. Za jego namową Stefania Łącka została redaktorem
specjalnego dodatku dla dzieci Króluj Nam Chryste. Pisała także
artykuły do Naszej Sprawy, które poruszała tematy religijne jak i
społeczne i wychowawcze
Slide 28
Pracę redakcyjną przerwała wojna. Od początku 1940 związana
była z ruchem podziemnym. W 1941 roku została aresztowana i
przewieziona do siedziby gestapo w Tarnowie. Poddana
ciężkiemu śledztwu nie załamała się. Przebywając w więzieniu,
pomagała współwięźniarkom
Po rocznym pobycie w więzieniu,
w kwietniu 1942 roku została
wysłana do obozu koncentracyjnego Auschwitz,
gdzie nadano jej numer 6886.
W połowie sierpnia
1942 roku zostaje przeniesiona do Birkenau.
Slide 29
Podczas pobytu w obozie, była pielęgniarką w
obozowym szpitalu oraz pełniła funkcję pisarki
blokowej. Cały czas pomagała innym, organizując m.in.
„ojczyźniane zupy” czyli akcję dożywiania ciężko
chorych. Będąc pisarką obozową, miała dostęp do
różnych dokumentów, co wykorzystywała do ratowania
zagrożonych więźniów. Jej działania uchroniły niejedno
życie.
Slide 30
Przez współwięźniarki nazywana była
Ziemskim Aniołem Stróżem.
Stefania Łącka należała
także do ruchu oporu w obozie.
Przygotowywała modlitwy,
uroczystości i rocznice,
starając się organizować
w obozie życie religijne, patriotyczne i
kulturalne.
Slide 31
W styczniu 1945 roku do obozu zbliżył się front.
Wykorzystując zamieszanie z tym związane oraz
ucieczkę SS-manów, wraz z piątką swoich
koleżanek, ucieka z obozu. Po trudnym marszu
(ponad 200km pieszo), wycieńczona wraca do
rodzinnej miejscowości. Podejmuje wymarzone
studia polonistyczne na Uniwersytecie
Jagiellońskim w Krakowie. Jednak przeżycia
obozowe, trudności finansowe podkopują jej
zdrowie. Zapada na ciężką chorobę. Umiera 7
listopada 1946 roku, mając niespełna 33 lata.
Slide 32
Stefania Łącka całe swoje życie
poświęciła Bogu,
Ojczyźnie i człowiekowi.
Tak pisała o trudach naszego życia:
Wolno nam w chwilach smutku, przygnębienia i
rozpaczy- i giąć się, i zachwiać, ale nie wolno
nam załamać się”.
Slide 33
Ferdynand Zarzycki
(1888-1958)
Slide 34
• Urodził się 22 grudnia 1888 roku w Tarnowie.
• Absolwent II Gimnazjum Męskiego w
Tarnowie ( 1907).
• Ukończył studia filozoficzne i filologiczne na
UJ w Krakowie.
Slide 35
Po ukończeniu studiów podjął pracę nauczyciela
w II Gimnazjum, gdzie został drużynowym III
Drużyny Skautowej im. Michała
Wołodyjowskiego.
Wraz ze starszymi skautami wstąpił do Drużyny
Podhalańskiej w Nowym Targu.
26 VIII 1913 r. Rada Szkolna Krajowa
przeniosła Go do c.k. II Gimnazjum w Tarnowie.
Slide 36
Od sierpnia 1914 do lipca 1917 aktywnie działał
w Związku Strzeleckim; adiutant w Legionach
Polskich.
Uczestnik wojny polsko
- bolszewickiej.
Slide 37
• 1924 roku mianowany generałem, dowódca 4
Dywizji Piechoty w Toruniu.
• 1927-1931 zastępca pierwszego wiceministra
spraw wojskowych i szefa Administracji Armii
• 1931 r minister Przemysłu i Handlu w rządzie
premiera Aleksandra Prystora oraz Janusza
Jędrzejewicza.
• Senator w latach 1935-1939.
• Prezes Rady Nadzorczej Polskiej Akcyjnej
Spółki Telefonicznej.
Slide 38
• Po agresji niemieckiej i sowieckiej w 1939
roku przedostał się na zachód, do Rumunii,
gdzie przebywał w obozie w Braili, a następnie
poprzez Grecję i Cypr dotarł do Palestyny.
Mimo usilnych starań nie uzyskał żadnego
przydziału do wojska polskiego na zachodzie,
znalazł się w tzw. 2 grupie, bez przydziału.
Slide 39
• Od 1943 dyrektor Państwowego Żeńskiego
Liceum Humanistycznego i Gimnazjum
Ogólnokształcącego dla polskich dziewcząt w
Rodezji.
• 0d 1945 do 19 52 roku dyrektor Liceum i
Gimnazjum im. M. Kopernika w Diddington w
Anglii.
• Redaktor „Biuletynu Medycyny Polskiej” w
USA.
Slide 40
Odznaczony Orderem Virtuti
Militari 5 klasy, Orderem Polonia
Restituta 4 i 3 klasy, Krzyżem
Niepodległości, Krzyżem
Walecznych, Złotym Krzyżem
Zasługi oraz Francuską Legią
Honorową.
Slide 41
Jerzy Braun ( 1901-1975)
Slide 42
Urodził się 1 listopada 1901 roku w Dąbrowie
Tarnowskiej. Tu też uczęszczał do szkoły
podstawowej.
Po jej ukończeniu rozpoczął naukę w II
Gimnazjum Męskim im. Hetmana Jana
Tarnowskiego w Tarnowie, którą ukończył w
1919 roku.
W okresie gimnazjalnym był członkiem II
Drużyny Harcerskiej im. Michała
Wołodyjowskiego; od 1917-1918 drużynowym.
Slide 43
• W 1918 roku napisał słowa pieśni harcerskiej
Płonie ognisko i szumią knieje skomponował
do nich również muzykę. Był założycielem i
redaktorem naczelnym czasopisma „Czuwaj”.
• W latach 1919- 1923 studiował polonistykę na
Uniwersytecie Jagiellońskim
w Krakowie.
• W czasie studiów działał w
licznych kołach literackich.
Slide 44
• Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej
zaciągnął się jako ochotnik do wojska. W
latach 1926-1927 był redaktorem „Gazety
Literackiej”, od 1932 roku wydawał
dwutygodnik „Zet”.
• W czasie II wojny światowej stanął na czele
utworzonej przez siebie katolickiej organizacji
polityczno-wojskowej Unia. Był również
członkiem podziemnej Rady Jedności
Narodowej, aktywnie włączał się w walkę z
okupantem.
Slide 45
Po zakończeniu wojny został ostatnim delegatem
rządu RP na Kraj i zredagował Testament Polski
Walczącej. Po wojnie w latach 1948–1956
więziony był przez władze stalinowskie za
działalność niepodległościową. W wyniku
amnestii odzyskał wolność
i rozpoczął działalność w
Klubie Inteligencji Katolickiej
w Warszawie.
Slide 46
W 1965 roku wyjechał do Rzymu, gdzie
uczestniczył w IV sesji Soboru Watykańskiego
II. Zmarł w 1975 roku i został pochowany na
warszawskich Powązkach w alei zasłużonych.
11 listopada 2006 został
pośmiertnie odznaczony
Krzyżem Komandorskim
Orderu Odrodzenia Polski.
Slide 47
Adam Boryczka ( 1913-1988)
Slide 48
Urodził się 18 września 1913 r. w
Wierzchosławicach
W 1934 r. ukończył Gimnazjum im. Hetmana
Jana Tarnowskiego w Tarnowie.
Po gimnazjum kończy kurs Podchorążych
rezerwy Piechoty przy 20pp. w Krakowie, po
którym otrzymuje przydział do 16pp. w
Tarnowie.
Slide 49
W latach 1934-1939 pracownik Państwowych
Zakładów Azotowych w Mościcach.
W styczniu 1937 r. z powodów zdrowotnych
przeszedł do rezerwy w stopniu jako
podporucznika.
Z tych samych przyczyn nie został
zmobilizowany we wrześniu 1939 r. Po
ewakuacji fabryki zgłosił się na ochotnika do
wojska, gdzie walczył w ramach 6 Dywizji
Piechoty.
Slide 50
18 września przekroczył granicę z Rumunią,
gdzie został internowany w miejscowości TirguJu. Na początku stycznia 1940 r. uciekł z obozu i
przez Jugosławię i Grecję przedostał się do
Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych.
Po kapitulacji Francji ewakuował się do Wielkiej
Brytanii. Tam został wcielony do 4 Brygady
Kadrowej Strzelców w Elioc, jako dowódca
plutonu.
Slide 51
W połowie 1941 r. zgłosił się na ochotnika do
formowanego właśnie oddziału cichociemnych,
którego żołnierze przeznaczeni byli do przerzutu
do Polski by działać w dywersji.
Po przebyciu niezbędnych kursów, zaprzysiężony
jako
żołnierz ZWZ-AK
pod pseudonimem „Brona”,
w kwietniu 1942 r. powrócił
do kraju.
Slide 52
Po zrzucie zostaje oficerem V odcinka
organizacji dywersyjnej Wachlarz. W 1943
dowódca Kedywu w Okręgu Wilno AK. Od 1944
zastępca dowódcy i dowódca 6 Wileńskiej
Brygady AK. Szef Oddziału III Komendy
Okręgu Wilno AK.
Slide 53
Slide 54
Po rozwiązaniu AK brał udział w działaniach
likwidacyjnych jej ogniw. Po wykonaniu
wszystkich rozkazów, w październiku 1945 r.
przedostał się do Wielkiej Brytanii.
W latach 1945-1952 działał, początkowo jako
kurier Delegatury Zagranicznej
„Wolności i Niezawisłości”,
a następnie jako szef jej
łączności.
Slide 55
Aresztowany 13 czerwca 1954 r. podczas
przekraczania granicy z NRD, po rocznym
śledztwie skazany został na 3-krotną karę
śmierci, później zamienioną na dożywocie.
Slide 56
Przebywał w więzieniach w Strzelcach
Opolskich, Wronkach i Rawiczu, m.in. w jednej
celi z gen. Paulem Otto Geiblem - dowódcą SS i
policji na dystrykt Warszawa.
29 listopada 1967 r., jako jeden z ostatnich
żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego, po
13 latach więzienia wyszedł na wolność.
Slide 57
Gdy odzyskał siły, podjął pracę jako magazynier w
jednym w przedsiębiorstw Ministerstwa Handlu
Wewnętrznego i Usług.
Był inicjatorem dorocznych pielgrzymek
kombatanckich na Jasną Górę, przewodniczył
kapitule Krzyża WiN.
Zmarł w Warszawie
30 kwietnia 1988 r., pochowany
został na Cmentarzu
Powązkowskim.
Slide 58
Pośmiertnie awansowany do stopnia majora, był
wielokrotnie odznaczany, m.in. Krzyżem Virtuti
Militari V klasy oraz trzykrotnie Krzyżem
Walecznych.
WYBITNI ABSOLWENCI
II LICEUM
OGÓLNOKSZTAŁCACEGO
IM. HETMAN JANA
TARNOWSKIEGO
Slide 2
MAJOR HENRYK
SUCHARSKI
Slide 3
Henryk Sucharski urodził się 12 listopada
1898 roku w Gręboszowie.
W 1909 roku ukończył szkołę powszechną i
rozpoczął naukę w II Gimnazjum Męskim im.
Hetmana Jana Tarnowskiego.
W szkole panował duch patriotyczny i w
takiej atmosferze wzrastał i wychował się
Henryk Sucharski.
Slide 4
W lutym 1917 roku został wcielony do wojska
austriackiego. Służbę wojskową rozpoczął w
batalionie zapasowym 32. Pułku Strzelców w
Bochni.
Władze szkolne i wojskowe stworzyły mu
możliwość ukończenia w terminie
wcześniejszym szkoły średniej.
17 listopada 1917 roku zdał egzamin dojrzałości
(tzw. maturę wojenną) w II Gimnazjum.
Został skierowany do Rezerwowej Szkoły
Oficerskiej w Opawie.
Slide 5
Następnie pełnił służbę w 32 Pułku Strzelców w
Bochni. Brał udział w walkach na froncie
włoskim nad Piavą.
Po powrocie do niepodległej Polski 7 lutego
1919 roku został powołany do służby w Wojsku
Polskim, którą zaczął w 16. Pułku Piechoty w
Tarnowie.
Slide 6
Już jako podporucznik, Sucharski brał udział w
wojnie z Rosją Radziecką na froncie litewskobiałoruskim (1920).
Za udział w walkach pod Lwowem
otrzymał Order Virtuti Militari (1922)
i został mianowany dowódcą
kompanii w batalionie szturmowym
6. Dywizji Piechoty.
Ponadto za męstwo na polu chwały odznaczony
został Krzyżem Walecznych.
Od 1921 roku stacjonował w Krakowie.
Slide 7
W 1928 roku został awansowany do stopnia
kapitana i przeniesiony do Szkoły Podchorążych
Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej jako
instruktor.
Od 1930 roku pełnił służbę w 35 Pułku Piechoty
w Brześciu nad Bugiem.
Następnie rozpoczął naukę w Centrum
Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, którą
ukończył w 1936 roku.
Został awansowany do stopnia majora (1938) i
objął dowództwo batalionu 35 Pułku Piechoty.
Slide 8
We wrześniu 1938 roku decyzją władz
wojskowych został skierowany na Westerplatte
jako komendant Wojskowej Składnicy
Tranzytowej.
Dowodził obroną tej placówki po ataku Niemiec
1 września 1939 roku.
Slide 9
We wrześniu 1938 roku decyzją władz wojskowych
został skierowany na Westerplatte jako komendant
Wojskowej Składnicy Tranzytowej. Dowodził obroną
tej placówki po ataku Niemiec 1 września 1939 roku.
Major Sucharski, zdając sobie sprawę zarówno z trudnej
sytuacji obrońców,
jak i braku możliwości otrzymania pomocy
z zewnątrz,
zdecydował się na przerwanie walki,
która nie rokowała
już żadnych szans powodzenia
Slide 10
Po kapitulacji został osadzony m.in. w Oflagu II B w
Arnswalde, i Oflagu II D Gross- Borni. Wolność
odzyskał w kwietniu 1945 roku.
Po rekonwalescencji został wysłany do Włoch, gdzie
mianowano go dowódcą 6 Batalionu Strzelców
Karpackich II Korpusu Polskiego.
W sierpniu 1946 roku pogorszył się stan jego zdrowia.
Zmarł 30 sierpnia 1946 roku w Neapolu, mając 48 lat.
Slide 11
Major Sucharski został pochowany na cmentarzu
w Casamassima koło Bari. W sierpniu 1971 roku
ekshumowano ciało zmarłego. Urna z prochami
majora została uroczyście złożona na
Westerplatte.
Slide 12
Tablica na byłym budynku gimnazjalnym w Tarnowie
Slide 13
Wiktor Tadeusz Badowski
( 1902 - 1940)
Slide 14
Urodził się 20.02.1902 roku.
W 1913 roku rozpoczął naukę w II Gimnazjum w
Tarnowie. Jako uczeń brał czynny udział w
nielegalnych związkach niepodległościowych.
W 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu
Austriaków i pełnił służbę ochrony na stacji
kolejowej i na moście kolejowym na rzece Białej.
Po odzyskaniu
niepodległości wrócił
do szkoły.
Slide 15
W momencie wybuchu wojny
polsko-bolszewickiej
przerwał jednak naukę
i zgłosił się do służby wojskowej.
Został przydzielony
do I Ochotniczej Baterii w IX Dywizjonie Artylerii
Konnej i brał udział w obronie Warszawy.
Następnie został skierowany na
front wołyński do IX Brygady Kawalerii.
(udział w bitwie pod Rohaczowem,).
Slide 16
W grudniu 1920 roku został zwolniony ze służby
wojskowej, celem dokończenia nauki w Gimnazjum.
Szkołę ukończył w maju 1921 roku i rozpoczął
studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu
Jagiellońskiego w Krakowie.
W 1922 roku przerwał studia i rozpoczął naukę w
Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, którą
ukończył w 1923 roku.
Slide 17
Następnie został skierowany do Oficerskiej Szkoły
Artylerii w Toruniu (ukończył ją w 1925).
W 1925 roku uzyskał stopień podporucznika, a dwa
lata później awansował do stopnia porucznika.
Służbę w artylerii pełnił wzorowo co docenili jego
zwierzchnicy i w 1936 awansował do stopnia
kapitana.
W 1937 roku został skierowany do Brygady KOP
„Czortków” na stanowisko adiutanta celem
utworzenia Dywizjonu Artylerii Lekkiej KOP
„Czortków”.
Po zrealizowaniu tego zadania zostaje odznaczony
Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Slide 18
W 1928 roku Wiktor Badowski otrzymał Medal
Pamiątkowy za Wojnę 1918-21 i Medal
Pamiątkowy 10-lecia Odzyskania Niepodległości
oraz w 1938 roku Brązowy Medal za
Długoletnią Służbę.
Slide 19
W momencie wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku jako
adiutant dostał rozkaz wymarszu wraz z Dywizjonem
Artylerii Lekkiej KOP „ Czortków” w rejon koncentracji 40
Pułku Artylerii Lekkiej.
Dywizjonowi udało się dotrzeć w rejon między Bochnią a
Tarnowem. W związku z trudną sytuacją na tym odcinku
został skierowany do obrony Dunajca. Nacierające wojska
niemieckie zepchnęły dywizjon w okolice Tomaszowa
Lubelskiego, gdzie od wschodu
podeszły wojska sowieckie,
które 17 września zaatakowały
Polskę od wschodu.
Slide 20
W bliżej nieznanych okolicznościach kpt.
Wiktor Badowski dostał się do niewoli
sowieckiej i został osadzony w obozie
jenieckim w Kozielsku.
W pierwszych transportach,
jakie miały miejsce
pomiędzy10 a 13 kwietnia 1940 roku
został wysłany do Gniezdowa,
a następnie rozstrzelany w lesie katyńskim.
Slide 21
Kiedy w kwietniu 1943 roku radio niemieckie podało
informacje o odkryciu masowych grobów jeńców
polskich, okazało się, że na pierwszych listach z
dokonanych ekshumacji widnieje nazwisko
kpt. Wiktora Badowskiego. Przy jego zwłokach
odnaleziono
legitymację służbową.
Slide 22
W uznaniu patriotycznej postawy, w dniu 5
października 2007 roku kpt. Wiktor Badowski został
pośmiertnie awansowany do stopnia majora przez
Prezydenta RP.
Biogram napisany na podstawie informacji pisemnej sporządzonej przez bratanka Ryszarda
Badowskiego.
Slide 23
Stefania Łącka ( 1914-1946)
Slide 24
Urodziła się 6 stycznia 1914 roku w Woli
Żelichowskiej. Pierwsze nauki pobierała w
szkole podstawowej w Woli Żelichowskiej i
gimnazjum w Dąbrowie Tarnowskiej. Dalszą
edukację odbyła w I Żeńskim Seminarium
Nauczycielskim im. bł. Kingi w Tarnowie.
Slide 25
W okresie spędzonym w Seminarium
Nauczycielskim aktywnie włączała się życie
szkoły: była członkinią szkolnego teatru i
orkiestry. Należała także do harcerstwa, gdzie
pełniła funkcję sekretarki hufca. Dużo czasu
poświęcała Sodalicji Mariańskiej, której była
prezeską.
Slide 26
Dzięki jej duchowości i zaangażowaniu w
rozwój Sodalicji, przyczyniła się do pogłębienia
życia religijnego swoich koleżanek. Jej
osobowość jak i oddziaływania apostolskie
wpłynęło również na ukształtowanie się
charakterów jej koleżanek z Seminarium
Nauczycielskiego. W okresie nauki Stefania
Łącka była redaktorką miesięcznika szkolnego
„Złota Nić”.
Slide 27
Szkołę ukończyła w 1933 roku. Postanowiła kontynuować
edukacje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego,
lecz z powodu trudnej sytuacji materialnej jej rodziny
zrezygnowała i wróciła do domu. Pomagając rodzicom,
znajdowała czas na działalność w Katolickim Stowarzyszeniu
Młodzieży Żeńskiej w Krasach i Gręboszowie.
W roku 1933 decyzją biskupa tarnowskiego Franciszka
Lisowskiego powstało pismo Ilustrowany Tygodnik Katolicki
Diecezji Tarnowskiej Nasza Sprawa pod redakcją ks. Józefa
Chrząszcza. Za jego namową Stefania Łącka została redaktorem
specjalnego dodatku dla dzieci Króluj Nam Chryste. Pisała także
artykuły do Naszej Sprawy, które poruszała tematy religijne jak i
społeczne i wychowawcze
Slide 28
Pracę redakcyjną przerwała wojna. Od początku 1940 związana
była z ruchem podziemnym. W 1941 roku została aresztowana i
przewieziona do siedziby gestapo w Tarnowie. Poddana
ciężkiemu śledztwu nie załamała się. Przebywając w więzieniu,
pomagała współwięźniarkom
Po rocznym pobycie w więzieniu,
w kwietniu 1942 roku została
wysłana do obozu koncentracyjnego Auschwitz,
gdzie nadano jej numer 6886.
W połowie sierpnia
1942 roku zostaje przeniesiona do Birkenau.
Slide 29
Podczas pobytu w obozie, była pielęgniarką w
obozowym szpitalu oraz pełniła funkcję pisarki
blokowej. Cały czas pomagała innym, organizując m.in.
„ojczyźniane zupy” czyli akcję dożywiania ciężko
chorych. Będąc pisarką obozową, miała dostęp do
różnych dokumentów, co wykorzystywała do ratowania
zagrożonych więźniów. Jej działania uchroniły niejedno
życie.
Slide 30
Przez współwięźniarki nazywana była
Ziemskim Aniołem Stróżem.
Stefania Łącka należała
także do ruchu oporu w obozie.
Przygotowywała modlitwy,
uroczystości i rocznice,
starając się organizować
w obozie życie religijne, patriotyczne i
kulturalne.
Slide 31
W styczniu 1945 roku do obozu zbliżył się front.
Wykorzystując zamieszanie z tym związane oraz
ucieczkę SS-manów, wraz z piątką swoich
koleżanek, ucieka z obozu. Po trudnym marszu
(ponad 200km pieszo), wycieńczona wraca do
rodzinnej miejscowości. Podejmuje wymarzone
studia polonistyczne na Uniwersytecie
Jagiellońskim w Krakowie. Jednak przeżycia
obozowe, trudności finansowe podkopują jej
zdrowie. Zapada na ciężką chorobę. Umiera 7
listopada 1946 roku, mając niespełna 33 lata.
Slide 32
Stefania Łącka całe swoje życie
poświęciła Bogu,
Ojczyźnie i człowiekowi.
Tak pisała o trudach naszego życia:
Wolno nam w chwilach smutku, przygnębienia i
rozpaczy- i giąć się, i zachwiać, ale nie wolno
nam załamać się”.
Slide 33
Ferdynand Zarzycki
(1888-1958)
Slide 34
• Urodził się 22 grudnia 1888 roku w Tarnowie.
• Absolwent II Gimnazjum Męskiego w
Tarnowie ( 1907).
• Ukończył studia filozoficzne i filologiczne na
UJ w Krakowie.
Slide 35
Po ukończeniu studiów podjął pracę nauczyciela
w II Gimnazjum, gdzie został drużynowym III
Drużyny Skautowej im. Michała
Wołodyjowskiego.
Wraz ze starszymi skautami wstąpił do Drużyny
Podhalańskiej w Nowym Targu.
26 VIII 1913 r. Rada Szkolna Krajowa
przeniosła Go do c.k. II Gimnazjum w Tarnowie.
Slide 36
Od sierpnia 1914 do lipca 1917 aktywnie działał
w Związku Strzeleckim; adiutant w Legionach
Polskich.
Uczestnik wojny polsko
- bolszewickiej.
Slide 37
• 1924 roku mianowany generałem, dowódca 4
Dywizji Piechoty w Toruniu.
• 1927-1931 zastępca pierwszego wiceministra
spraw wojskowych i szefa Administracji Armii
• 1931 r minister Przemysłu i Handlu w rządzie
premiera Aleksandra Prystora oraz Janusza
Jędrzejewicza.
• Senator w latach 1935-1939.
• Prezes Rady Nadzorczej Polskiej Akcyjnej
Spółki Telefonicznej.
Slide 38
• Po agresji niemieckiej i sowieckiej w 1939
roku przedostał się na zachód, do Rumunii,
gdzie przebywał w obozie w Braili, a następnie
poprzez Grecję i Cypr dotarł do Palestyny.
Mimo usilnych starań nie uzyskał żadnego
przydziału do wojska polskiego na zachodzie,
znalazł się w tzw. 2 grupie, bez przydziału.
Slide 39
• Od 1943 dyrektor Państwowego Żeńskiego
Liceum Humanistycznego i Gimnazjum
Ogólnokształcącego dla polskich dziewcząt w
Rodezji.
• 0d 1945 do 19 52 roku dyrektor Liceum i
Gimnazjum im. M. Kopernika w Diddington w
Anglii.
• Redaktor „Biuletynu Medycyny Polskiej” w
USA.
Slide 40
Odznaczony Orderem Virtuti
Militari 5 klasy, Orderem Polonia
Restituta 4 i 3 klasy, Krzyżem
Niepodległości, Krzyżem
Walecznych, Złotym Krzyżem
Zasługi oraz Francuską Legią
Honorową.
Slide 41
Jerzy Braun ( 1901-1975)
Slide 42
Urodził się 1 listopada 1901 roku w Dąbrowie
Tarnowskiej. Tu też uczęszczał do szkoły
podstawowej.
Po jej ukończeniu rozpoczął naukę w II
Gimnazjum Męskim im. Hetmana Jana
Tarnowskiego w Tarnowie, którą ukończył w
1919 roku.
W okresie gimnazjalnym był członkiem II
Drużyny Harcerskiej im. Michała
Wołodyjowskiego; od 1917-1918 drużynowym.
Slide 43
• W 1918 roku napisał słowa pieśni harcerskiej
Płonie ognisko i szumią knieje skomponował
do nich również muzykę. Był założycielem i
redaktorem naczelnym czasopisma „Czuwaj”.
• W latach 1919- 1923 studiował polonistykę na
Uniwersytecie Jagiellońskim
w Krakowie.
• W czasie studiów działał w
licznych kołach literackich.
Slide 44
• Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej
zaciągnął się jako ochotnik do wojska. W
latach 1926-1927 był redaktorem „Gazety
Literackiej”, od 1932 roku wydawał
dwutygodnik „Zet”.
• W czasie II wojny światowej stanął na czele
utworzonej przez siebie katolickiej organizacji
polityczno-wojskowej Unia. Był również
członkiem podziemnej Rady Jedności
Narodowej, aktywnie włączał się w walkę z
okupantem.
Slide 45
Po zakończeniu wojny został ostatnim delegatem
rządu RP na Kraj i zredagował Testament Polski
Walczącej. Po wojnie w latach 1948–1956
więziony był przez władze stalinowskie za
działalność niepodległościową. W wyniku
amnestii odzyskał wolność
i rozpoczął działalność w
Klubie Inteligencji Katolickiej
w Warszawie.
Slide 46
W 1965 roku wyjechał do Rzymu, gdzie
uczestniczył w IV sesji Soboru Watykańskiego
II. Zmarł w 1975 roku i został pochowany na
warszawskich Powązkach w alei zasłużonych.
11 listopada 2006 został
pośmiertnie odznaczony
Krzyżem Komandorskim
Orderu Odrodzenia Polski.
Slide 47
Adam Boryczka ( 1913-1988)
Slide 48
Urodził się 18 września 1913 r. w
Wierzchosławicach
W 1934 r. ukończył Gimnazjum im. Hetmana
Jana Tarnowskiego w Tarnowie.
Po gimnazjum kończy kurs Podchorążych
rezerwy Piechoty przy 20pp. w Krakowie, po
którym otrzymuje przydział do 16pp. w
Tarnowie.
Slide 49
W latach 1934-1939 pracownik Państwowych
Zakładów Azotowych w Mościcach.
W styczniu 1937 r. z powodów zdrowotnych
przeszedł do rezerwy w stopniu jako
podporucznika.
Z tych samych przyczyn nie został
zmobilizowany we wrześniu 1939 r. Po
ewakuacji fabryki zgłosił się na ochotnika do
wojska, gdzie walczył w ramach 6 Dywizji
Piechoty.
Slide 50
18 września przekroczył granicę z Rumunią,
gdzie został internowany w miejscowości TirguJu. Na początku stycznia 1940 r. uciekł z obozu i
przez Jugosławię i Grecję przedostał się do
Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych.
Po kapitulacji Francji ewakuował się do Wielkiej
Brytanii. Tam został wcielony do 4 Brygady
Kadrowej Strzelców w Elioc, jako dowódca
plutonu.
Slide 51
W połowie 1941 r. zgłosił się na ochotnika do
formowanego właśnie oddziału cichociemnych,
którego żołnierze przeznaczeni byli do przerzutu
do Polski by działać w dywersji.
Po przebyciu niezbędnych kursów, zaprzysiężony
jako
żołnierz ZWZ-AK
pod pseudonimem „Brona”,
w kwietniu 1942 r. powrócił
do kraju.
Slide 52
Po zrzucie zostaje oficerem V odcinka
organizacji dywersyjnej Wachlarz. W 1943
dowódca Kedywu w Okręgu Wilno AK. Od 1944
zastępca dowódcy i dowódca 6 Wileńskiej
Brygady AK. Szef Oddziału III Komendy
Okręgu Wilno AK.
Slide 53
Slide 54
Po rozwiązaniu AK brał udział w działaniach
likwidacyjnych jej ogniw. Po wykonaniu
wszystkich rozkazów, w październiku 1945 r.
przedostał się do Wielkiej Brytanii.
W latach 1945-1952 działał, początkowo jako
kurier Delegatury Zagranicznej
„Wolności i Niezawisłości”,
a następnie jako szef jej
łączności.
Slide 55
Aresztowany 13 czerwca 1954 r. podczas
przekraczania granicy z NRD, po rocznym
śledztwie skazany został na 3-krotną karę
śmierci, później zamienioną na dożywocie.
Slide 56
Przebywał w więzieniach w Strzelcach
Opolskich, Wronkach i Rawiczu, m.in. w jednej
celi z gen. Paulem Otto Geiblem - dowódcą SS i
policji na dystrykt Warszawa.
29 listopada 1967 r., jako jeden z ostatnich
żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego, po
13 latach więzienia wyszedł na wolność.
Slide 57
Gdy odzyskał siły, podjął pracę jako magazynier w
jednym w przedsiębiorstw Ministerstwa Handlu
Wewnętrznego i Usług.
Był inicjatorem dorocznych pielgrzymek
kombatanckich na Jasną Górę, przewodniczył
kapitule Krzyża WiN.
Zmarł w Warszawie
30 kwietnia 1988 r., pochowany
został na Cmentarzu
Powązkowskim.
Slide 58
Pośmiertnie awansowany do stopnia majora, był
wielokrotnie odznaczany, m.in. Krzyżem Virtuti
Militari V klasy oraz trzykrotnie Krzyżem
Walecznych.