Fauna

Flora

Klimat

Ludność

Wyjście

Obszar Afryki na południe od Sahary należy pod względem zoogeograficznym do krainy etiopskiej, na północ od Sahary - do obszaru śródziemnomorskiej krainy palearktycznej. Swoiste piętno nadaje faunie Afryki pierwsza z tych krain. Cechuje ją najbardziej urozmaicona fauna kręgowców ze wszystkich krain i obfitość rodzin endemicznych, które liczbą ustępują tylko Ameryce Południowej. Występuje tu 38 rodzin ssaków, nie licząc nietoperzy, w tym 12 rodzin endemicznych, wśród nich żyrafy, hipopotamy, mrówniki, trzy rodziny owadożernych (wodnice, złotokrety, ryjoskoczki) i 6 rodzin gryzoni. W pozostałych rodzinach występują liczne endemiczne rodzaje i gatunki, jak: słoń afrykański, nosorożec biały i zwycząjny, zebry, z małp człekokształtnych goryl i szympans.

zebry słonie nosorożce antylopy żyrafy

gepardy

a także drapieżne:

pantery lwy hieny

pelikany

hipopotamy

czaple

flamingi

małp ptaków

Powrót

Roślinność Afryki uwarunkowana jest przede wszystkim strefowością klimatyczną. Obszary śródziemnomorskie (północne wybrzeża Afryki i góry Atlas) porastają zimozielone lasy i zarośla typu makia, strefę równikową wiecznie zielone lasy tropikalne, przechodzące na wyższych stanowiskach w równikowe lasy górskie. Podstawową formacją strefy podrównikowej są sawanny, znaczne obszary zajmują też suche widne lasy. Nad rzekami rosną lasy galeriowe. W strefie zwrotnikowej przeważają formacje pustynne i półpustynne. W strefie podzwrotnikowej występuje na północy gł. roślinność twardolistna. Na południu pojawiają się również formacje stepiętrowość roślinna. powe .W wyżej wzniesionych pasmach i masywach górskich zaznacza się

Baobaby osiągają nawet do 25 m wysokości. Typowa cecha tego drzewa to zgrubiały pień, na którym jednak nie ma słojów. W nim magazynują wodę na czas suszy. Obwód ich pnia wynosi zwykle ok. 32 metry. Zrzucają one liście w trakcie pory suchej. Najwięcej odmian baobabów występuje na wyspie Madagaskar; można je spotkać także w Australii.

Bananowce do prawidłowego rozwoju potrzebują klimatu ciepłego i wilgotnego. Samo słowo „banan” pochodzi z języka arabskiego i oznacza „palec”.

Jest to największa rosiczka na Ziemi, stąd nazwa „królewska”. Jej liście mogą mieć długość nawet do pół metra. Jako jedyna z rosiczek zawija się kilkukrotnie dookoła ofiary.

Jedno z najczęściej spotykanych w tropikach drzew. Ich liście są bardzo lubiane przez żyrafy, a w ich cieniu często odpoczywają zwierzęta zamieszkujące na sawannie (w szczególności lwy) .

Powrót

Afrykę zamieszkuje 723 mln osób (1995), co stanowi 12,7% ludności świata. Kontynent cechuje się wysokim wskaźnikiem przyrostu naturalnego (28‰). Największy przyrost naturalny występuje w Afryce Zachodniej (33‰), najmniejszy (23‰) w Afryce Południowej. Średnia gęstość zaludnienia wynosi 24 osoby/km 2 (1995), przy czym rozmieszczenie ludności jest bardzo nierównomierne, wiele obszarów (np. większość Sahary, część kotliny Kalahari) jest praktycznie nie zaludniona (poniżej 1 osoby/km 2 ). Najgęściej zaludnionymi obszarami są m.in.: dolina dolnego Nilu (1300-1400 osób/km 450 osób/km 2 ). Afryka cechuje się bardzo niskim stopniem urbanizacji, 2 ), przemysłowe regiony RPA i Zambii, południowo-zachodnia część Nigerii (110 ludność miejska stanowi ok. 35%. Największymi miastami są: Kair (6,9 mln), Kinszasa (3,8 mln), Aleksandria (3,4 mln), Casablanca (3,0 mln) i Abidżan (2,4 mln). Pod względem politycznym Afryka dzieli się na 53 państwa oraz 10 terytoriów zależnych.

Ludy negroidalne, zamieszkujące dżungle Afryki Środkowej, charakteryzuje ich niski wzrost, wahający się od 140 do 150 cm. Częściowo prowadzą koczowniczy tryb życia, zajmując się łowiectwem i zbieractwem. Zamieszkują różne regiony w Afryce równikowej. Ich populacja liczy około 100 tys. osób. Nie posługują się wspólnym językiem, nie mają świadomości wspólnej historii.

Negroidalny lud mieszkający w Afryce Zachodniej. Dogonowie zamieszkują południowo centralne Mali – okolice uskoku Bandiagara (tzw. Kraj Dogonów). Ich odrębna kultura, a zwłaszcza mitologia, od dawna budzi zainteresowanie naukowców, także polskich.

Autochtoni afrykańskiej półkoczowniczej grupy etnicznej. Zamieszkują Kenię oraz północną Tanzanię. Dzięki swoim charakterystycznym zwyczajom oraz zamieszkaniu w dostępnym terenie są jedną z najlepiej znanych afrykańskich grup etnicznych.

Grupa plemion zaliczonych do rasy czarnej. Zamieszkująca tereny przede wszystkim stepowe w środkowej i południowej Afryce. Liczą łącznie ok. 100 mln. ludzi, trudnią się głównie rolnictwem i hodowlą. Ich organizacje plemienne zostały rozbite w XIX w. przez europejskich kolonizatorów.

Powrót

Większa część Afryki leży w strefie gorącej, kształtowanej przez masy powietrza równikowego i zwrotnikowego. Symetryczne położenie Afryki w stosunku do równika i brak wysoko wzniesionych barier górskich powodują powstanie stosunkowo regularnego układu czterech stref klimatycznych: równikowej (średnia roczna temperatura 25-28°C, brak pór roku, wysokie opady - do 10 470 mm rocznie na stokach góry Kamerun), podrównikowej (cechującej się naprzemiennym występowaniem pory suchej i deszczowej), zwrotnikowej, o niskim opadzie rocznym, wynoszącym nawet 0,5 mm (Asuan), i podzwrotnikowej (na północy typu śródziemnomorskiego). Regularny układ stref klimatycznych zaburzony jest na wschodzie kontynentu, gdzie z racji znacznych wysokości bezwzględnych nie występuje strefa równikowa.

Powrót