Transcript OP STAP MET JEZUS Kruisweg Veertien keer staan we stil bij de laatste tocht van Jezus.

OP STAP MET JEZUS
Kruisweg
2013
Veertien keer staan we stil
bij de laatste tocht van Jezus
I
Durven we ingaan tegen de stroom
Zijn we niet allemaal een beetje Pilatus
Gelukkig zit er misschien ook wel iets van Jezus in elk van ons
Dat is toch wat we als christenen proberen:
De weg van Jezus volgen
Vormselgroep Vjera
II
Ik kijk naar de af te leggen weg vanuit het Hof van Olijven
Parochieraad Don Bosco
III
EENZAAM
Alleen
was er maar
iemand om me op
te vangen
Jezus zijn hart
breekt
zoals het glas
breekt
Vormselgroep Tutti Insieme
IEDEREEN
Valt ooit wel eens
soms een teken van
ZWAKTE
Maar als je terug rechtstaat
een teken van
STERKTE
IV
Ook Vaders zijn vechters,
Staan we ons kind niet allemaal bij in tijden van nood ?
Moeder en zoon ontmoeten elkaar
Teken van verbondenheid, kracht en Ware liefde.
Het kruis tussen hen in
Ploeg Don Bosco
V
In het duister zitten,
verlaten,
bang,
gekwetst,
moedeloos,
eenzaam,
vergeten.
Wachten,wachten en wachten
op warmte,aandacht,licht …
Femma-vrouwen kunnen en mogen voor anderen
Een reikende hand,een steunende schouder zijn.
Zij spreken woorden van troost,
Bemoediging,vrede,respect,rechtvaardigheid.
Zij reiken kansen aan tot ontplooiing
Zelfvertrouwen en creativitieit.
Femma-vrouwen dragen anderen in goede en kwade dagen
En gaan zo samen wegen van duister naar licht
VI
Overal in de wereld
zijn er vrouwen en mannen
die meer dan met strijdend vuur
zich inzetten voor de wereld
met zachte moed en zalvende handen
Wie zijn de helden van vandaag …
Wie zijn onze helden …
Mensen van overal, kleine, grote, jong en oud
Mensen die we dagelijks ontmoeten
Mensen die soms moeilijke keuzes maken
Mensen die gaan voor hun dromen
Vormselgroep Tredici Arcobaleni
VII
eerste vormselgroep
De vrouwen
Hemdicht,blijf
volgen enkijken
treurden
om Hem
Maar
ween jebleven
ogen niet
en zien
wat .er om je heen gebeurt.
Jezus
keerde
zich dikwijls
naar hennieuw
en zei:”Ween
nietworden
om mij,in het leven;
Een mens
moet
geboren
maar
huil liever
om jezelf
om zonder
je kinderen
en geboren
worden
gaatenniet
pijn.
Ween om gebroken mensen om je heen.
VIII
Een open oog geschilderd om te zien wat er om je heen gebeurt….
Wenen betekent betrokkenheid,betrokkenheid geeft hoop
betrokkenheid op onze kinderen,op de maatschappij rondom ons,
Dichtbij en ver.
De kranten staan er vol van,kijk maar in het oog,de film van het leven.
Sterven om opnieuw geboren te worden …
Ook Felix De Boeck geeft ons zijn versie van moeder en kind,van verdriet
en vreugde, sterven en geboren worden.
Doopteam
Als koor hebben we een eigenheid, een weg
dieweg
we uiteindelijk
moeten
gaan. van explosies,
De
slingert door
een wereld
Elk koor
is van
wat geluk
het is, en
en tegenslagen.
kan met een
spat
open
notenbalk
een over
weg uittekenen,
We
geven ons
aan wat het leven op onze weg in petto heeft,
samengehouden door een sleutel ,die de toon
we
en zet,
gaandeopweg
de van
knieën.
legtaanvaarden
en ons op weg
ons
bestaan.
IX
Een wereld van vallen en opstaan,
Het nogmaals proberen,
Met veel oefenen en naar elkaar luisteren.
Sta op en zing!
Suma Kanthaty
Een weg
somsen
minder
en rustpunten,
Een
wegmet
vanveel,
vallen
terugnoten
opstaan
een brede weg, waarop iedereen zijn toonhoogte vindt.
Go
with
the
flow…
Want
“elke
noot
heeft zijn belang
Denken
wekort,
dan,héél kort, soms lang, heel lang.
Soms
Menige noot
of rust is zelfs een overgang
maar telkens
opnieuw
maar hoe kort of hoe lang, het maakt geen punt”
verschijnt
er achter de bocht een nieuw lied,
een nieuwe inbreng,een nieuwe kracht.
Trouwen voor de kerk,
kiezen voor elkaar,
samen door het leven gaan……
Als het niet lukt
X
gaan we toch wel
terug uit elkaar
want we zijn uit elkaar gegroeid.
Je kan het op 2 manieren,
dobbelen om zijn kleren,
ieder voor zich met het gelijk in zijn vaandel
Ruimte en tijd voor het ik en bijna geen voor de wij.
Een dubbeltje op zijn kant,
een wilde gok,
een vluchtige fun beslissing.
Het loopt wel los als we elkaar maar in alles de vrijheid geven, loslaten …..
We kunnen ook kiezen voor de moeilijke weg, de hobbelige weg, de weg samen,
vallen en opstaan . Liefde als werkwoord zien,
de weg van verbondenheid en betrokkenheid…..
Samen ontdekken dat hoe verder je bent op het hobbelpad,
het alleen makkelijker wordt en ook steeds groener.
De weg van geven en nemen
Aan ons de keus ….
Onthaal en relatiedagenteam
XI
Terwijl zij vastnagelden
keken wij toe
iemand zuchtte : och arme,
wat zijn mensen beulen voor elkaar.
Plots trekt een omstaander het kruis uit
de door bloed doordrenkte grond
En draagt de mens op het kruis
naar een veilige plek
om de spijkers te verwijderen.
Een mens bevrijden van de stalen pinnen die zijn lijf en geest hebben geschonden . Pas als ik zijn genezen littekens zie kan ik weer geloven
dat mensen niet enkel beulen zijn.
Rik Devillé
De dood is donker , als een onweer dat over ons heen schuift.
Ook bij Jezus was er die schreeuw in het duister.
Zelfs Hij vroeg:”Vader,waarom hebt ge mij verlaten?”
In het besef dat Hij de mensen lief heeft gehad tot aan
de grens van zichzelf, zei Hij:”Het is volbracht”
Toen Hij stierf kwam zijn Geest tot leven.
Precies op dat moment breekt het leven door.
Valse zekerheden worden ontmaskerd.
Wanhoop en angst worden overwonnen,
en tilt een mens tot over zijn grens.
Er groeit een nieuwe gemeenschap van breken en delen,
een gemeenschap van nieuwe verbondenheid.
Ploeg Sint Vincentius
XII
Of je nu leeft en ademhaalt
of aan het sterven bent,
als er maar iemand is die om je geeft
je van het kruis afhaalt, je kent
of je nu heel de wereld wintvooor het kruis staan
of vastgespijkerd wordtis beseffen
en afgekraakt,
dat we kunnen kiezen:
als
maar iemand
die je bemint
actiefer meedoen
aan eniszwijgzaam
toezien bij onrecht of
die voor jeopkomen
zorgt enenbijzorgje dragen
waaktvoor de gekwetste
diepbijgeraakt
zoals een moeder
haar inkindstilte en woordenloos
zoalsontheemd
moeders dat kunnen
of je nu respect afdingt of helemaal
en hulpeloos wordt opgehangen- maar ook vaders als er maar iemand is die je omringt
je in de armen neemt , je kan ontvangen
of je nu tegenkanting krijgt
een doornenkroon, een judaskus,
als er maar
iemandgeenis andere
die zwijgt
“God heeft
handen dan de onze”
en die je dood-gewoon
een schoot biedt en wat rust
zoals maria aan haar zoon
In de armen van Zijn Moeder
XIII
hebben ze het levenloze lichaam
van de Zoon gelegd.
De Evangeliën zeggen niets over hetgeen zij toen voelde
Het is alsof de Evangelisten door deze stilte haar verdriet,
haar gevoelens
en haar herinneringen wensen te respecteren.
Of dat zij zich eenvoudig niet in staat voelden dit uit te drukken
Met dezelfde handen waarmee we wensen
vastspijkeren,vastpinnen,
afkraken,ophangen,
uitsluiten,veroordelen,
(omwille van hun geloof,uiterlijk,status
geaardheid,huidskleur,handicap,levensstijl …)
Kunnen we mensen ook vrij maken,onthalen,toevertrouwen,
opvangen,zegenen,zalven,herbergen,
helen een plek geven en gunnen
Johan en Hilde Veys-Van Parijs en kinderen
De nacht spreidt nu zijn duistenis over al wat leeft.
In de duistere aarde rust het gestorven zaad om te kiemen tot nieuw leven.
De graankorrel is gestorven, een graanhalm zal weldra ontkiemen.
Het rouwende echtpaar,
naar het beeld van de Duitse kunstenares Käthe Kollwitz
voor het graf van hun zoon
op de militaire begraafplaats van Vladslo:
symbool van alle oorlogsleed.
XIV
Het kruis:
symbool van lijden en dood
De piëta
naar het beeld van Michelangelo:
symbool van het verdriet van een moeder
bij het verlies van een kind
Vandaag is een dag van leegte.
vandaag is een dag van grondeloze stilte.
Het is volbracht.
De rode aarde:
symbool van het nodeloos en zinloos bloedvergieten
in alle oorlogen en geweld door de eeuwen heen.
Bijbelgroep
Jezus wordt in het graf gelegd.
Een lichaam, roerloos koud , wordt liefdevol uit handen gegeven
De wanhoop regeert. De droom is niet meer . Onnoemelijk verdriet.
Hartelijk dank aan alle werkgroepen die meegewerkt hebben om hun
inzichten , ideeën, gevoelens , bedenkingen weer te geven op doek
Wij hopen dat zij ook genoten hebben
van de gesprekken,
van het zoeken naar een creatieve invulling,
om deze 14 staties een hedendaagse invulling te geven.
De werkgroep Goede Week Buizingen - Lot 2013