Grafika wektorowa

Download Report

Transcript Grafika wektorowa

RODZAJE GRAFIKI
KOMPUTEROWEJ
Technologie Informacyjne
wykład 3
W grafice komputerowej możemy wyróżnić
następujące podstawowe rodzaje grafiki:
1.
• grafika wektorowa,
• rastrowa
2.
• grafika dwuwymiarowa 2D
• grafika trójwymiarowa 3D
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Jest to metoda tworzenia grafiki
komputerowej traktująca obraz jako
zbiór bardzo małych niezależnych od
siebie punktów tej samej wielkości
(pikseli), ułożonych równo w wierszach i
kolumnach.
Rastrem nazywamy siatkę takich
punktów. Każdy jeden punkt opisywany
jest osobno.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Najczęściej zapisywany jest w trybie
RGB, to znaczy za pomocą trzech
składowych
kolorów:
czerwonego
(RED),
zielonego
(GREEN)
i
niebieskiego
(BLUE).
Obrazy,
zapisywane tym sposobem to np.
zdjęcia, które są skanowane do
komputera.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Im zwiększymy ilość punktów do
rozpoznania przez skaner (dpi) tym
lepszy i dokładniejszy obraz uzyskamy
w naszym komputerze.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Jednym z najlepszych programów do
tworzenia oraz modyfikacji grafiki
rastrowej jest Photoshop firmy Adobe.
Za jego pomocą możemy nie tylko
skanować
zdjęcia,
ale
również
dokonywać obróbki tzn. zmieniać
kontrast, natężenie kolorów, widmo,
ostrość, rozmycie itp.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Mapa bitowa (bit map) - sposób
zapamiętania obrazu przy wykorzystaniu
pikseli ułożonych w rzędy i kolumny. Każdy
piksel a właściwie informacja o jego kolorze
może zostać zapisana za pomocą
określonej liczby bitów; wartość 1 oznacza
czerń lub kolor, wartość 0 biel.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
W zależności od liczby kolorów, jakie
możemy wykorzystać w mapie bitowej,
rozróżniamy mapy: 1-bitowe, 8-bitowe, 16bitowe, 24-bitowe i 32-bitowe. Mapy 1bitowe to mapy czarno-białe, natomiast w
mapach 8-bitowych na jeden piksel
przypada 256 kolorów, w 16-bitowych 65
526 kolorów, w 24-bitowych 16 777 216
kolorów itd.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Liczba pikseli użytych do odwzorowania
obrazu w komputerze zależy od jego
rozdzielczości. Pojęcie to określa liczbę
pikseli
przypadającą
na
jednostkę
powierzchni. Im wyższa jest rozdzielczość
obrazu, tym większy jest jego plik.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Na objętość zbioru graficznego istotny
wpływ ma również ilość możliwych do
zapamiętania kolorów. Im więcej kolorów,
tym większa objętość.
Do wstępnego oszacowania wielkości
pliku możemy posłużyć się prostym wzorem:
Wielkość pliku =ilość pikseli w pionie *
ilość pikseli w poziomie * ilość kolorów
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Przetwarzanie map bitowych wymaga
odpowiedniej ilości pamięci RAM w
komputerze. Im więcej, tym lepiej. W
przypadku obrazów rastrowych liczba pikseli
przypadająca na jednostkę powierzchni jest
wielkością stałą (rozdzielczość), dlatego też
przy powiększeniu mapy bitowej występuje
efekt powiększenia piksela tzw. pikselizacja.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
W praktyce objawia się to widocznymi na
ekranie monitora lub wydruku schodkami,
stąd jakość obrazu nie jest najlepsza.
Występująca wtedy utrata ostrości obrazu
map bitowych jest ich podstawową wadą.
Inną wadą jest brak możliwości operowania
na fragmentach obrazu.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Grafikę rastrową można przyrównać do
obrazka namalowanego farbkami. Zmiana
barwy dowolnego fragmentu polega na
nałożeniu pędzelkiem innego koloru. Nie
można tutaj zmienić np. kształtu liścia przez
jego modelowanie, a jedynie przez
namalowanie w jego miejscu nowego.
Grafika rastrowa (bitmapowa)
Najpopularniejsze formaty map bitowych:
BMP - charakterystyczne rozszerzenie nazwy plików zawierających
mapę bitową, wykorzystywane przez system Windows oraz wiele
innych aplikacji.
JPEG - jeden z najpopularniejszych obecnie formatów map bitowych
przechowujący obraz w postaci skompresowanej, bez wyrażanej straty
na jakości obrazu. Format ten jest obecnie bardzo popularny. Pliki
posiadają rozszerzenie JPG.
GIF - rozszerzenie kolorowych plików graficznych (256) kolorów, które
cechują się małą ilością zajmowanego przez nie miejsca. Jest to
możliwe dzięki zastosowaniu w nich kompresji bez straty jakości
obrazu.
TIFF - format pliku opracowany z myślą o aplikacjach służących do
składu publikacji i obsługiwany przez wszystkie programy do edycji
grafiki. Pliki zapisane w formacie tif.
Grafika wektorowa
W grafice wektorowej obrazy i rysunki
składają się z szeregu punktów, przez
które prowadzi się linie proste i krzywe.
Obiekty te definiuje się za pomocą
równań algebraicznych (wektorów).
Obraz wektorowy najprościej ujmując
zapamiętany jest w postaci wzorów.
Grafika wektorowa
Opis obrazu jest tu zapisywany punkt po
punkcie, matematycznie, tzn. linia (o danym
początku, końcu i kolorze), okrąg (o danej
średnicy i kolorze), kwadrat i inne figury
matematyczne. Obraz tego typu ma
zastosowanie w pracach gdzie używa się
często figur geometrycznych, np. różnego
rodzaju wykresy, proste obrazki (tak zwane
ClipArty).
Grafika wektorowa
W przypadku grafiki wektorowej, przy
tworzeniu dowolnego projektu, możemy
pracować na krzywych tzn. wyginać je,
skręcać,
skalować
itp.
Najlepszym
programem do tej działalności jest
CorelDraw, który oferuje nam wspaniały
zestaw narzędzi do pracy nad grafiką
wektorową.
Grafika wektorowa
Program, który je wyświetla i pozwala
edytować, przelicza wzory. W praktyce
kreowanie takiego obrazu polega na
utworzeniu niezależnych od siebie obiektów, z
których każdy posiada takie właściwości jak
kontur, rozmiar, kolor i stanowi odrębną
całość. Utworzone obiekty układa się w
odpowiednią kompozycję, w wyniku, której
powstaje obraz.
Grafika wektorowa
Obrazy i rysunki wektorowe możemy
poddawać skalowaniu i modelowaniu
bez utraty ich jakości. Tutaj zmiana
kształtu przykładowego liścia polega na
modelowaniu jego konturu. Przykładem
rysunków
utworzonych
w
grafice
wektorowej mogą być ClipArty z MS
Office.
Grafika wektorowa
W przypadku grafiki wektorowej nie
używamy
określenia
rozdzielczości
obrazu. Obiekty są wyświetlane na
ekranie monitora z rozdzielczością, z
jaką pracuje karta graficzna i drukowane
z rozdzielczością drukarki.
Grafika wektorowa
Grafika wektorowa posiada wiele zalet:
jest wyraźna na monitorze i na wydruku,
zajmuje mniej miejsca na dysku i w pamięci
RAM komputera. Z kolei wysokiej jakości
bitmapy zajmują dużo miejsca, ale dzięki
strukturze pikseli umożliwiają przeprowadzenie na nich drobiazgowego retuszu.
Grafika wektorowa
Istnieje
cały
szereg
profesjonalnych
programów
umożliwiających
tworzenie
rysunków w oparciu o grafikę wektorową.
Najpopularniejszymi produktami w tej
kategorii są programy CorelDRAW, Adobe
Illustrator, Windows Draw (Micrografx) i
Macromedia Freehand.
Grafika wektorowa
Podobnie jak w przypadku map bitowych,
także i tutaj mamy do czynienia z różnymi
formatami plików. Musi jednak istnieć
możliwość otwierania w jednym programie
wielu formatów. Wybrane rozszerzenia
plików wektorowych zostały przedstawione
poniżej:
Grafika wektorowa
• CDR - rozszerzenie plików zawierających
grafikę wektorową utworzoną za pomocą
programu CorelDRAW,
• CGM - rozszerzenie plików w formacie
Computer
Graphics
metafile,,
przechowujących grafikę wektorową,
Grafika wektorowa
• DRW - rozszerzenie plików zawierających
grafikę utworzoną w Micrografx Windows
Draw.
• WMF - Metaplik Windows (Windows
Metafile) jest to standard dla plików
przechowujących grafikę wektorową w
pakiecie MS Office.
Programy graficzne
Programy
graficzne
to
programy
komputerowe umożliwiające edycję i
przetwarzanie map bitowych, zwane także
programami do retuszu i obróbki zdjęć.
W programach tego typu tworzymy rysunki
od podstaw, lub modyfikujemy już istniejące,
będące zwykle wynikiem skanowania
gotowych rysunków czy fotografii cyfrowej.
Programy graficzne
W tej grupie istnieje wiele programów
przeznaczonych do domowych zastosowań
jak i profesjonalnych, używanych w poligrafii
i reklamie.
Najbardziej znane to: Photoshop, Corel
Photo-Paint oraz Picture Publisher.
Programy graficzne
Zasadnicza różnica pomiędzy programem
domowym a profesjonalnym polega na
możliwości wyprodukowania w aplikacji pliku
przeznaczonego
do
wydruku.
Tylko
specjalny zbiór dyskowy nadaje się do
rozpoczęcia procesu naświetlania i wydruku.
Programy graficzne
Najogólniej ujmując, technologia przygotowania
do druku jest następująca: zbiór *.ps (postscript)
lub *.prn (dla konkretnego urządzenia) jest
kierowany do naświetlarki.
Tam na jego podstawie powstają cztery klisze
(dla druku czarno-białego jedna). Każda z nich
zawiera negatyw jednego z kolorów modelu CMYK
(cyjan, magenta, yellow, black).