Transcript Allhlou—i?
1 EWANGELICZNE KORZENIE WSPÓLNOTY Część II 2 3 6. Misterium jedności 4 Pro. pa,ntwn ¢ prò pánton imperatyw kategoryczny: Absolutnie przed wszystkim innym th.n eivj e`autou.j avga,phn evktenh/ e;contej( o[ti avga,ph kalu,ptei plh/qoj a`martiw/n miejcie trwałą miłość jedni do drugich w waszej wspólnocie. Miłość bowiem osłania przed mnogością grzechów. 1 P 4,8 . avga,ph eivj e`autou,j Ê avga,ph eivj avllh,louj 5 CZYNIĆ KOŚCIÓŁ DOMEM I SZKOŁĄ KOMUNII oto wielkie wyzwanie, jakie nas czeka w Trzecim Tysiącleciu, jeśli chcemy pozostać wierni Bożemu zamysłowi, a jednocześnie odpowiedzieć na najgłębsze oczekiwania świata Jan Paweł II, Novo millenio ineunte, Świadkowie miłości, 48 NALEŻY KRZEWIĆ DUCHOWOŚĆ KOMUNII Jan Paweł II, Novo millenio ineunte, Świadkowie miłości, 48 W trudzie krzewienia duchowości komunii opieramy się na potędze Modlitwy Arcykapłańskiej naszego Pana – Jezusa Chrystusa 8 Jezus podniósł oczy ku niebu i rzekł: Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili e[n ¢ hén JEDNO (1) 9 A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili JEDNO e[n ¢ hén (2), jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, by świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał 10 I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili JEDNO e[n ¢ hén (3), tak jak My stanowimy JEDNO e[n ¢ hen (4). Ja w nich, a Ty we Mnie! 11 Oby się tak zespolili w JEDNO e[n ¢ hén (5), żeby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś J 17, 11-23 Uwaga: przekłady na języki nowożytne tę ilość pięciu powtórzeń nie zawsze zauważają. e[n • e[n • e[n • e[n • e[n 12 Pięciokrotne powtórzenie przez Jezusa e[n ¢ hén JEDNO (1) e[n ¢ hén JEDNO (2) e[n ¢ hén JEDNO (3) e[n ¢ hén JEDNO (4) e[n ¢ hén JEDNO (5) jest znakiem najwyższego natężenia modlitwy Chrysusa, ustalając równocześnie miejsce Jego obecności wśród tych, którzy będą nosić Jego imię: Cristianoi, ¢ Christianoí 13 Pięcioksiąg Dawida 1. Pierwsza Księga Psalmów (1 – 41) 2. Druga Księga Psalmów (42 – 72) 3. Trzecia Księga Psalmów (73 – 89) 4. Czwarta Księga Psalmów (90 – 106) 5. Piąta Księga Psalmów (107 – 150) W tym „Pięcioksięgu” zawarte jest PRAWO DAWNEGO PRZYMIERZA 14 Najwyższy kapłan Kajfasz, skazując Jezusa na śmierć, wypowiedział proroctwo, że Jezus ma umrzeć za naród – i nie tylko za naród, ale także po to, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić eivj e[n ¢ eis hén w jedno – IN UNUM J 11,52 15 Grecki wyraz e[n ¢ hén ma tylko dwie litery, a wyraża największe pragnienie Serca Pana Jezusa. 16 JEDNOŚĆ przyjaciół Jezusa (fi,loi ¢ fíloi) jest największym pragnieniem Jego Serca, jest więc w naszych wspólnotach rzeczywistością najbardziej znienawidzoną i niszczoną przez szatana. 17 O jak dobrze i jak miło, * gdy bracia żyją w jedności! Jest to jak wyborny olejek na głowie, † który spływa na brodę Aarona, * na skraj jego szaty. To jak rosa Hermonu, * która spada na górę Syjon; bo tam udziela Pan błogosławieństwa * i życia na wieki. PS 133 18 W jedności obecność Jezusa się czuje i widzi. Wszyscy cieszą się tą obecnością, wszyscy cierpią z powodu jej braku. To pokój, radość, miłość, zapał, atmosfera heroizmu i najwyższej wspaniałomyślności. Chiara Lubich 19 20 7. Misterium perychorezy 21 Łk 15: Pewien człowiek miał dwóch synów. Jego młodszy syn pozabierał wszystko… Odjechał w krainę daleką i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc bezbożnie... 22 Gdy starszy syn wracał z pola i był już blisko domu, usłyszał muzykę i śpiewy tańczących h;kousen sumfwni,aj kai. corw/n ¢ ēkousen symfōnías kaì chorōn Łk 15,25 24 Presbu,teroj ¢ presbýteros oprócz symfonii usłyszał w domu ojca coroi, ¢ choroí („śpiewy tańczących”?) Rozgniewał się na to i nie chciał wejść… 25 Presbu,teroj ¢ presbýteros syn „starszy” (prezbiter?) usłyszał w domu ojca sumfoni,aj kai. corw/n ¢ symfonías kaì chorōn Łk 15,25 26 Mt 18,19-21: Zaprawdę powiadam wam, jeśli du,o ¢ dýo dwoje z was na ziemi sumfwnh,swsin ¢ symfōnēsōsin (consenserint) wejdzie ze sobą w symfonię – i tak prosić będą – to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w Niebie 27 Jaka rzeczywistość kryje się pod drugim określeniem tego, co ów presbu,teroj ¢ presbýteros usłyszał zbliżając się do domu ojca? Co kryje się za określeniem kai. corw/n ¢ kaì chorōn? Jaka rzeczywistość kryje się za polskimi „śpiewami tańczących”? 28 Łk 15,25 29 Coroi, ¢ choroí były to helleńskie tańce. Pericw,rhsij ¢ perichórēsis był to taniec specjalny, wykonywany na okrągłym podium, zwanym również pericw,rhsij ¢ perichórēsis 30 pericw,rhsij ¢ perichórēsis wielki taniec kosmosu ruch obrotowy ciał niebieskich Anaxagoras Euvse,beia ¢ eusébeia Wielkie misterium naszej religii: pericw,rhsij ¢ perichórēsis 1Tm 3,15 32 pericw,rhsij Osób Boga Trójjedynego Łk 15,25.28 (Mt 18,19; 1 Tes 1,9; 1 J 5,20; J 14) 33 I II 34 II I I II III 37 W Wielki Czwartek Jezus wzywa swoich przyjaciół, by stawiali przykazanie miłości Boga na bezwzględnie pierwszym miejscu (także w kolejności wykonania) ale w innym sensie, niż robiono to w czasach Dawnego Przymierza, przestrzegając dni szabatu, mnożąc modlitwy i ofiary 38 WIELKIE ZAPROSZENIE: ŻYĆ ŻYCIEM BOGA 39 III Pan Jezus zaprasza, byśmy w oparciu o moc Jego słowa i sakramentów Kościoła, już tutaj żyli życiem Boga – i tak oddawali Ojcu chwałę w Duchu i Prawdzie jakością odniesień międzyosobowych 40 41 8. Żar kontemplacji 42 Czy istnieje jakiś sposób, który by nie zawodził, który zawsze wprowadza kulturę miłości Nieba ? 43 44 Jeśli coś wydaje się nie do wykonania, można to przecież zrobić sposobem 45 Postanowiłem nie znać w waseivde,nai ¢ eidénai en hymîn evn u`mi/n niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa i to Ukrzyżowanego 1Kor 2,2 46 Eivde,nai ¢ eidénai Rdz 4,1 47 eivde,nai¢ eidénai = avgapa/n ¢ agapân znać = miłować jak Oblubieniec z „Pieśni nad Pieśniami” zna Oblubienicę i jak Oblubienica zna Oblubieńca Mistyczne gody duszy Ich miejscem uprzywilejowanym jest cierpienie 1Kor 1,1 - 2,2 48 Proponuję wszystkim kontemplację Oblicza Chrystusa Jan Paweł II, Mane nobiscum Domine, 8 50 Oto się powiedzie mojemu Słudze. Wybije się, wywyższy i bardzo wyrośnie. Jak wielu osłupiało na Jego widok – tak nieludzko został oszpecony! Jego wygląd i postać Jego były niepodobne do ludzi... Iz 53 51 52 Nie miał On wdzięku ani blasku, aby się chciało na Niego patrzeć ani wyglądu, by nam się podobał. Iz 53 53 54 Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarz zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Iz 53 55 56 On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwignął nasze boleści. A kto się przejmie Jego losem? Iz 53 57 58 Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Mt 27, 46; 1 Kor 2,2 59 60 Otóż Ja w nagrodę przydzielę Mu tłumy, pozyska wielkich jako swoją zdobycz Iz 53 61 Wyjaśnienie Hbr 2,18: Syn Boży przez to, co sam wycierpiał pe,ponqen ¢ péponthen poddany próbie, może przyjść z pomocą tym, którzy jej podlegają. Pe,ponqen ¢ péponthen „wycierpiał”, jako perfectum od pa,scw ¢ páschō, wyraża w grece to, co się dzieje teraz – dzisiaj – jako kontynuacja wydarzeń z przeszłości. 63 Hbr 2,18: Pe,ponqen ¢ péponthen oznacza tajemniczą obecność cierpienia Chrystusa „jak wczoraj – tak i dziś” I tu właśnie rodzi się w świętych żar kontemplacji 64 ON jest dzisiaj obecny pośród cierpienia brata 65 ON jest dzisiaj obecny pośród cierpienia siostry 66 Proponuję Wam obrać za cel wysoką miarę świętości Jan Paweł II Mane nobiscum Domine, 8 Kiedy miłujemy Jezusa takiego, jakiemu nikt nie chce służyć zstępuje na przyjaciół Jezusa NOWA KULTURA NIEBA: trynitarna miłość wzajemna h` avga,ph eivj avllh,louj ¢ he agápē eis allēlous 68 69 9. Boska fantazja Jezusa 70 Pan Jezus nie daje się prześcignąć w naszej wielkoduszności. Miłowany pośród cierpienia, staje w „znającym” Go swoim przyjacielu jako Zmartwychwstały 71 Owocem Ducha Pneu/ma ¢ Pneúma jest: miłość radość pokój cierpliwość uprzejmość dobroć wierność łagodność opanowanie 72 Ga 5,19-23 Proponuję Wam obrać za cel wysoką miarę świętości Jan Paweł II Mane nobiscum Domine, 8 74 75 BIS 8. Żar kontemplacji 76 e[n BIS Grecki wyraz ¢ hén ma tylko dwie litery, a wyraża największe pragnienie Serca Pana Jezusa. 77 BIS pericw,rhsij ¢ perichórēsis wielki taniec kosmosu ruch obrotowy ciał niebieskich Anaxagoras BIS Euvse,beia ¢ eusébeia Wielkie misterium naszej religii: pericw,rhsij ¢ perichórēsis 1Tm 3,15 79 BIS pericw,rhsij Osób Boga Trójjedynego Łk 15,25.28 (Mt 18,19; 1 Tes 1,9; 1 J 5,20; J 14) 80 BIS I II 81 BIS II I BIS I II BIS III 84 BIS W Wielki Czwartek Jezus wzywa swoich przyjaciół, by stawiali przykazanie miłości Boga na bezwzględnie pierwszym miejscu (także w kolejności wykonania) ale w innym sensie, niż robiono to w czasach Dawnego Przymierza, przestrzegając dni szabatu, mnożąc modlitwy i ofiary 85 BIS WIELKIE ZAPROSZENIE: ŻYĆ ŻYCIEM BOGA 86 BIS III Pan Jezus zaprasza, byśmy w oparciu o moc Jego słowa i sakramentów Kościoła, już tutaj żyli życiem Boga – i tak oddawali Ojcu chwałę w Duchu i Prawdzie jakością odniesień międzyosobowych 87 BIS Czy istnieje jakiś sposób, który by nie zawodził, który zawsze wprowadza kulturę miłości Nieba ? 88 89 BIS Jeśli coś wydaje się nie do wykonania, można to przecież zrobić sposobem 90 BIS Postanowiłem nie znać w waseivde,nai ¢ eidénai en hymîn evn u`mi/n niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa i to Ukrzyżowanego 1Kor 2,2 91 BIS Eivde,nai ¢ eidénai Rdz 4,1 92 BIS eivde,nai¢ eidénai = avgapa/n ¢ agapân znać = miłować jak Oblubieniec z „Pieśni nad Pieśniami” zna Oblubienicę i jak Oblubienica zna Oblubieńca Mistyczne gody duszy Ich miejscem uprzywilejowanym jest cierpienie 1Kor 1,1 - 2,2 93 BIS Proponuję wszystkim kontemplację Oblicza Chrystusa Jan Paweł II, Mane nobiscum Domine, 8 95 BIS Oto się powiedzie mojemu Słudze. Wybije się, wywyższy i bardzo wyrośnie. Jak wielu osłupiało na Jego widok – tak nieludzko został oszpecony! Jego wygląd i postać Jego były niepodobne do ludzi... Iz 53 96 97 BIS Nie miał On wdzięku ani blasku, aby się chciało na Niego patrzeć ani wyglądu, by nam się podobał. Iz 53 98 99 BIS Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarz zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Iz 53 100 101 BIS On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwignął nasze boleści. A kto się przejmie Jego losem? Iz 53 102 103 BIS Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Mt 27, 46; 1 Kor 2,2 104 105 BIS Otóż Ja w nagrodę przydzielę Mu tłumy, pozyska wielkich jako swoją zdobycz Iz 53 106 BIS Wyjaśnienie BIS Hbr 2,18: Syn Boży przez to, co sam wycierpiał pe,ponqen ¢ péponthen poddany próbie, może przyjść z pomocą tym, którzy jej podlegają. Pe,ponqen ¢ péponthen „wycierpiał”, jako perfectum od pa,scw ¢ páschō, wyraża w grece to, co się dzieje teraz – dzisiaj – jako kontynuacja wydarzeń z przeszłości. 108 BIS Hbr 2,18: Pe,ponqen ¢ péponthen oznacza tajemniczą obecność cierpienia Chrystusa „jak wczoraj – tak i dziś” I tu właśnie rodzi się w świętych żar kontemplacji 109 BIS ON jest dzisiaj obecny pośród cierpienia brata 110 BIS ON jest dzisiaj obecny pośród cierpienia siostry 111 BIS Proponuję Wam obrać za cel wysoką miarę świętości Jan Paweł II Mane nobiscum Domine, 8 BIS Kiedy miłujemy Jezusa takiego, jakiemu nikt nie chce służyć zstępuje na przyjaciół Jezusa KULTURA NIEBA: trynitarna miłość wzajemna h` avga,ph eivj avllh,louj ¢ he agápē eis allēlous 113 BIS 9. Boska fantazja Jezusa 114 BIS Pan Jezus nie daje się prześcignąć w naszej wielkoduszności. Miłowany pośród cierpienia, staje w „znającym” Go swoim przyjacielu jako Zmartwychwstały 115 BIS Owocem Ducha Pneu/ma ¢ Pneúma jest: miłość radość pokój cierpliwość uprzejmość dobroć wierność łagodność opanowanie 116 Ga 5,19-23 BIS Proponuję Wam obrać za cel wysoką miarę świętości Jan Paweł II Mane nobiscum Domine, 8 BIS Proponuję Wam obrać za cel wysoką miarę świętości Jan Paweł II Mane nobiscum Domine, 8 119 120 121 10. Miejsce w achitekturze Kościoła 122 W Liście do Efezjan czytamy: Nie jesteście już obcymi i przybyszami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. Ef 2,19-20 123 Pawłowi prorocy – to chrześcijanie obdarzani różnorodnymi charyzmatami, występujący z mocą Ducha Świętego i w Jego imieniu (gr. profemí). Paweł-architekt (gr. architéktôn: 1 Kor 3,10) zaprasza, byśmy byli architektami Kościoła wraz z nim – właśnie jako prorocy – charyzmatycy. 124 prorocy – to charyzmatycy Kościoła 125 prorocy – to my 126 Głowicą węgła architektury Kościoła (hebr. Ps 118,22: lrosz finna; gr. kefalé gonías, łac. caput anguli) jest Jezus Chrystus – Ten sam, który jest Kamieniem węgielnym. Mk 12,10; Łk 20,17; Dz 4,11 127 Postanowienia 129 Po wniebowstąpieniu Pana, uczniowie wrócili do Jeruzalem i weszli do sali na górze. Dz 1,12 Przebywali razem: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub syn Alfeusza i Szymon Gorliwy, i Juda brat Jakuba. Dz 1,12-13 131 Łk 6 Mt 10 Mk 3 Dz 1 SZ. PIOTR SZ. PIOTR SZ. PIOTR SZ. PIOTR Andrzej Jakub Jan Jakub Jan Andrzej Andrzej Jakub Jan Jan Jakub Andrzej FILIP FILIP FILIP Bartłomiej Tomasz Mateusz Bartłomiej Mateusz Tomasz Bartłomiej Mateusz Tomasz FILIP Bartłomiej Mateusz Tomasz JAKUB s. ALF. JAKUB s. ALF. JAKUB s. ALF. Tadeusz Szymon Kan. Judasz Isk. Tadeusz Szymon Kan. Judasz Isk. Szymon Zel. Juda syn Jakuba Judasz Isk. JAKUB (s. Alf.) (Juda) Tadeusz Szymon Kan. - Piotr Jan Jakub Andrzej Trwali oni jednomyślnie na modlitwie, razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego Dz 1,12-14 134 W Wieczerniku, gdzie następuje zesłanie Ducha Świętego, obok rzeczywistości hierarchicznej Kościoła ukazuje się rzeczywistość maryjna, charyzmatyczna 135 Aspekt • instytucjonalny i • charyzmatyczny są współistotne dla tworzenia Kościoła Jan Paweł II, Wigilia Zesłania Ducha Świętego 1998 136 „Prawdując” w miłości – sprawmy, by wszystko wzrastało ku Temu, który jest Głową, ku Chrystusowi Ef 4,14-15 137 avlhqeu,ontej evn avga,ph| ¢ alētheúontes en agápē Prawdujcie w miłości! Ef 4,15 138 —> —> vAllh,lou—j Allēlou—s po grecku: „wzajemnie” 139 J 13,34 140 a.i?— uolhllA ַהלְלּו יָּה <— aj — uolēllAh —> `Allhlou—i?a, —> h <— Allēlou— ïá – po hebrajsku: „Chwała Panu!” Ap 19 141 Podczas sprawowania liturgii przez pierwszych chrześcijan w języku greckim, wolno było śpiewać hebrajskie h wyłącznie braciom pojednanym. `Allhloui?a, Śpiew ten głosił rzeczywistość miłości wyrażanej greckim słowem – tej, która sprowadza Świętą vAllh,louj Obecność Zmartwychwstałego Pana. 142 Śpiew – Alleluja, chwała Panu!– jest miły Panu, gdy prawdujemy w miłości avlhqeu,ontej evn avga,ph| ¢ alētheúontes en agápē Ef 4,15 143 Uczmy się miłować „ jako pierwsi”, uczmy się miłować „jako drudzy” Rzeczywistość miłości wzajemnej pojawia się wtedy, gdy na świadczoną dobroć, miłość – odpowiadamy. Stąd naleganie Apostoła: Euvca,ristoi gi,nesqe ¢ heucháristoi gínesthe Odpowiadajcie na miłość, by się stawała wzajemną! Kol 3,15 ַהלְלּו יָּה aj — uolēllAh w transkrypcji greckiej `Allhlou—i?a, h Allēlou— ïá — po hebrajsku znaczy: a.i?— uolhllA —> <— <— —> Chwała Panu `Allhlou —i?a, Ap 19 146 ַהלְלּו יָּה aj — uolēllAh w transkrypcji greckiej `Allhlou—i?a, h Allēlou— ïá — po hebrajsku znaczy: a.i?— uolhllA —> <— <— —> Chwała Panu `Allhlou —i?a, Ap 19 147 ַהלְלּו יָּה aj — uolēllAh w transkrypcji greckiej `Allhlou—i?a, h Allēlou— ïá — po hebrajsku znaczy: a.i?— uolhllA —> <— <— —> Chwała Panu `Allhlou —i?a, Ap 19 148 149 150 BIS 10. Miejsce w achitekturze Kościoła 151 BIS W Liście do Efezjan czytamy: Nie jesteście już obcymi i przybyszami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. Ef 2,19-20 152 BIS Pawłowi prorocy – to chrześcijanie obdarzani różnorodnymi charyzmatami, występujący z mocą Ducha Świętego i w Jego imieniu (gr. profemí). Paweł-architekt (gr. architéktôn: 1 Kor 3,10) zaprasza, byśmy byli architektami Kościoła wraz z nim – właśnie jako prorocy – charyzmatycy. 153 BIS prorocy – to charyzmatycy Kościoła 154 BIS prorocy – to my 155 BIS Głowicą węgła architektury Kościoła (hebr. Ps 118,22: lrosz finna; gr. kefalé gonías, łac. caput anguli) jest Jezus Chrystus – Ten sam, który jest Kamieniem węgielnym. Mk 12,10; Łk 20,17; Dz 4,11 156 BIS Postanowienia 158 BIS Po wniebowstąpieniu Pana, uczniowie wrócili do Jeruzalem i weszli do sali na górze. Dz 1,12 BIS Przebywali razem: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub syn Alfeusza i Szymon Gorliwy, i Juda brat Jakuba. Dz 1,12-13 160 Łk 6 Mt 10 Mk 3 Dz 1 SZ. PIOTR SZ. PIOTR SZ. PIOTR SZ. PIOTR Andrzej Jakub Jan Jakub Jan Andrzej Andrzej Jakub Jan Jan Jakub Andrzej FILIP FILIP FILIP Bartłomiej Tomasz Mateusz Bartłomiej Mateusz Tomasz Bartłomiej Mateusz Tomasz FILIP Bartłomiej Mateusz Tomasz JAKUB s. ALF. JAKUB s. ALF. JAKUB s. ALF. Tadeusz Szymon Kan. Judasz Isk. Tadeusz Szymon Kan. Judasz Isk. Szymon Zel. Juda syn Jakuba Judasz Isk. JAKUB (s. Alf.) (Juda) Tadeusz Szymon Kan. - BIS Piotr Jan Jakub Andrzej BIS Trwali oni jednomyślnie na modlitwie, razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego Dz 1,12-14 BIS W Wieczerniku, gdzie następuje zesłanie Ducha Świętego, obok rzeczywistości hierarchicznej Kościoła ukazuje się rzeczywistość maryjna, charyzmatyczna 164 BIS Aspekt • instytucjonalny i • charyzmatyczny są współistotne dla tworzenia Kościoła Jan Paweł II, Wigilia Zesłania Ducha Świętego 1998 165 BIS „Prawdując” w miłości – sprawmy, by wszystko wzrastało ku Temu, który jest Głową, ku Chrystusowi Ef 4,14-15 166 BIS avlhqeu,ontej evn avga,ph| ¢ alētheúontes en agápē Prawdujcie w miłości! Ef 4,15 167 BIS —> —> vAllh,lou—j Allēlou—s po grecku: „wzajemnie” 168 BIS J 13,34 169 ַהלְלּו יָּה BIS a.i?— uolhllA <— aj — uolēllAh —> `Allhlou—i?a, —> h <— Allēlou— ïá – po hebrajsku: „Chwała Panu!” Ap 19 170 BIS Podczas sprawowania liturgii przez pierwszych chrześcijan w języku greckim, wolno było śpiewać hebrajskie h wyłącznie braciom pojednanym. `Allhloui?a, Śpiew ten głosił rzeczywistość miłości wyrażanej greckim słowem – tej, która sprowadza Świętą vAllh,louj Obecność Zmartwychwstałego Pana. 171 BIS Śpiew – Alleluja, chwała Panu!– jest miły Panu, gdy prawdujemy w miłości avlhqeu,ontej evn avga,ph| ¢ alētheúontes en agápē Ef 4,15 172 BIS Uczcie się miłować „ jako pierwsi”, uczcie się miłować „jako drudzy” BIS Rzeczywistość miłości wzajemnej pojawia się wtedy, gdy na świadczoną dobroć, miłość – odpowiadasz. Stąd naleganie Apostoła: Euvca,ristoi gi,nesqe ¢ heucháristoi gínesthe Odpowiadajcie na miłość, by się stawała wzajemną! Kol 3,15 ַהלְלּו יָּה BIS aj — uolēllAh w transkrypcji greckiej `Allhlou—i?a, h Allēlou— ïá — po hebrajsku znaczy: a.i?— uolhllA —> <— <— —> Chwała Panu `Allhlou —i?a, Ap 19 175 ַהלְלּו יָּה BIS aj — uolēllAh w transkrypcji greckiej `Allhlou—i?a, h Allēlou— ïá — po hebrajsku znaczy: a.i?— uolhllA —> <— <— —> Chwała Panu `Allhlou —i?a, Ap 19 176 ַהלְלּו יָּה BIS aj — uolēllAh w transkrypcji greckiej `Allhlou—i?a, h Allēlou— ïá — po hebrajsku znaczy: a.i?— uolhllA —> <— <— —> Chwała Panu `Allhlou —i?a, Ap 19 177 178 179 180 181