Transcript Object/Relational Mapping with Hibernate

Web Services
Kloskowski Dominik
Web Servises ?
Terminem Web services określa się standaryzowaną architekturę, która ma
integrować odległe aplikacje przy użyciu standardów, takich jak XML i HTTP.
Organizacje mogą stosować taką architekturę wewnętrznie lub w
podsystemach dynamicznych relacji biznesowych z partnerami
zewnętrznymi.
Usługi sieciowe diametralnie zmieniają sposób wykorzystania
oprogramowania. Zamiast dużych aplikacji, mamy do czynienia ze zbiorem
specjalistycznych, dowolnie rozproszonych usług, z których część może być
pilnie strzeżona, reszta zaś udostępniona określonym użytkownikom zgodnie
z ich uprawnieniami – wewnątrz lub na zewnątrz organizacji.
Po co komu Web Servises ?

"Usługi webowe" zrodziły się z potrzeby bezpiecznej ekspozycji logiki biznesowej
poza obszar wyznaczany przez zapory ogniowe. Ma ona integrować Web i
tradycyjne aplikacje za pomocą całego szeregu komponentów oprogramowania,
warstw pośredniczących i protokołów.

Dzięki wykorzystywaniu nowego protokołu SOAP usługa opracowana w technologii
Web Services ma możliwość współpracy (wymiany komunikatów) z dowolną inną
usługą. Powinny zniknąć problemy występujące przy konwersjach realizowanych
pomiędzy protokołami architektur DCOM i CORBA.

Web Services komunikują się wykorzystując HTTP oraz XML. Dowolne urządzenie
lub system obsługujący te popularne standardy może utrzymywać takie usługi oraz
udostępniać je. Można się spodziewać, że już niedługo Web Services będą
powszechnie implementowane także w samochodach, automatach ulicznych, czy
choćby komórkach.
Role biznesowe
Architektura usług sieciowych przewiduje współpracę między podmiotami
reprezentującymi następujące role biznesowe :

dostawca usługi (service provider)
- udostępnia usługę sieciową

broker usług (service broker)
- umożliwia korzystającemu
znalezienie żądanej usługi

żądający usługi (service requestor)
- wykorzystuje usługę
udostępnianą przez dostawcę
Możliwe operacje
Podmioty te współpracują ze sobą za pomocą następujących operacji :

Publikacja (Publish)
– umożliwia dodanie usługi do rejestru. Dostawca
usług kontaktuje się z brokerem w celu
zarejestrowania usługi

Wyszukiwanie (Find)
– umożliwia odnalezienie interesujących usług w
rejestrze brokera. Żądający musi określić
kryteria poszukiwanych usług, wówczas broker
dostarczy rezultaty wyszukiwania najbardziej
odpowiadające zadanym kryteriom

Wiązanie (Bind)
– nawiązanie komunikacji pomiędzy dostawcą a
żądającym usług
Cykl życia




dostarczyciele usług - rejestrują się u pośredników (UDDI).
klient - pyta pośrednika, kto mu da daną usługę. (SOAP).
pośrednik (broker) - lokalizuje mu tę usługę i podaje opis jej
użycia (WSDL).
klient podłącza się do dostarczyciela i korzysta z usługi
(SOAP)
SOAP

SOAP (Simple Object Access Protocol)
Jest opartym na XML protokołem, używanym do wymiany
strukturalizowanych danych w zdecentralizowanym, rozproszonym
środowisku. Zawiera on trzy części: kopertę (envelope), nagłówek
(header) i zawartość (body). Koperta wyznacza początek i koniec
wiadomości SOAP. Może ona także specyfikować zasady kodowania.
Nagłówek SOAP może zawierać adres lub adresy pocztowe, kod płatności
lub informację o interakcji w stylu RPC (Remote Procedure Call). W
kopercie SOAP mogą być zawarte poszczególne nagłówki. Zawartość
wiadomości SOAP przenosi dane formatowane samoopisującą się
strukturą lub interfejs w stylu RPC.
SOAP jako, że używa HTTP jako protokołu transportu, jest bezstanowy.
Nie implementuje bezpieczeństwa, transport przez HTTP pozwala jednak
na zastosowanie SSL-a na poziomie aplikacji.
Protokół SOAP jest obecnie wspierany przez wszystkich podstawowych
dostawców systemów oraz oprogramowania narzędziowego.
SOAP - przykład

Prosty dokument SOAP z żądaniem ceny akcji:
<env:Envelope xmlns:env="http://www.w3.org/2001/06/soap-envelope"
env:encodingStyle="http://www.w3.org/2001/06/soap-encoding">
<env:Body>
<m:GetPrice xmlns:m="Some-URI">
<Item> Stock </Item>
</m:GetPrice>
</env:Body>
</env:Envelope>
Ogólne zasady:







MUSI być kodowany przy użyciu XML-a
MUSI mieć element Envelope
MOŻE mieć element Header
MUSI mieć element Body
MUSI używać odpowiednich przestrzeni nazw
NIE MOŻE zawierać referencji do DTD
NIE MOŻE zawierać instrukcji procesora XML-a
Warstwa opisu usług
WSDL (Web Services Description Language) jest językiem opisującym
interfejs i usługi aplikacji webowych, ustanawiającym gramatykę dla
komunikacji pomiędzy punktami końcowymi czy klientami, usługami
webowymi lub aplikacjami.
Zapewnia:
Informacje
o dostępnych funkcjach
Typy danych wszystkich komunikatów XML
Informacje o dostępnych protokołach
Informacje o lokalizacji danej usługi
Z każdej uslugi sieciowej można wyciagnąć funkcje przez nią oferowane
poprzez otworzenie jej pliku WSDL za pomocą przegladarki
http://localhost/firstWebService.asmx?wsdl
Warstwa lokalizacji usług

UDDI (Universal Description Discovery and Integration)
Jest to konsorcjum powołane przez Microsoft, IBM i Ariba dla stworzenia
standardu internetowego do opisu, rejestracji i wykrywania (identyfikacji)
usług webowych. Struktura UDDI jest zestawem baz danych, gdzie
można rejestrować własne usługi webowe, jak również wyszukiwać inne
usługi webowe.
Jest to globalny rejestr, przechowujący dane:



White Pages: ogólne dane każdej firmy
Yellow Pages: ogólna klasyfikacja
Green Pages: techniczne dane
Za i przeciw
Za :

Niezależność od platformy systemowej i języka programowania

Wykorzystanie komunikatów tekstowych (XML)

Integracja środowisk CORBA i COM+

Łatwość projektowania interfejsów dla istniejących aplikacji

Wsparcie wszystkich najważniejszych dostawców technologii
Przeciw :

problemy z wydajnością

niepełna standaryzacja mechanizmów bezpieczeństwa
 niepełna standaryzacja rozwiązań wysokiej dostępności

wciąż niewiele poważnych wdrożeń
Źródła



Building XML Applications With UML : Practical e-Business Applications,
David Carlson
ComputerWorld polska
www.networld.pl