TiORB_W20_MK
Download
Report
Transcript TiORB_W20_MK
TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA
ROBÓT BUDOWLANYCH
ROBOTY MONTAŻOWE – BRYGADA MONTAŻOWA I PROJEKT
BRYGADA MONTAŻOWA
Grupa ludzi współpracująca z maszyną montażową w
procesie montażu to brygada montażowa (w Polsce
montażystą może być tylko mężczyzna w wieku 18 – 55
lat po egzaminie państwowym).
BRYGADA MONTAŻOWA
Sprzęt ochrony osobistej montażysty:
jednoczęściowy, dobrze dopasowany, lecz nie krępujący
ruchów kombinezon z zapinanymi mankietami rękawów i
spodni,
buty skórzane z cholewkami sznurowane powyżej kostek,
ze spodami elastycznymi i nieślizgającymi się oraz z
podnoskami przeciwuderzeniowymi,
trwałe rękawice pięciopalcowe,
hełm ochronny z tworzywa sztucznego.
BRYGADA MONTAŻOWA
Montażyści, którzy pracują na wysokości powinni być
zaopatrzeni w pasy lub aparaty bezpieczeństwa, od których
linki powinny być zaczepione do trwale zamocowanych
elementów konstrukcji.
Jeżeli w brygadzie montażowej pracują spawacze to powinni
oni być wyposażeni w kombinezony jednoczęściowe
zaopatrzone w przedniej części (co najmniej od kolan do pasa)
we wstawki gumowe lub z innego tworzywa nie
przepuszczającego promieni ultrafioletowych i podczerwonych.
Muszą oni również posiadać hełmy ochronne bez daszków,
okulary ochronne spawalnicze, rękawice i gumowe obuwie
spełniające warunki pełnej izolacji elektrycznej.
BRYGADA MONTAŻOWA
Skład brygady montażowej jest zmienny i zależy od:
technologii montażu,
rodzajów elementów
organizacji pracy na budowie.
Do zadań brygady montażowej należy:
wybranie i przygotowanie elementu do montażu,
podwieszenie elementu na haku maszyny montażowej,
przygotowanie miejsca montażu elementu,
ustawienie elementu, jego rektyfikacja i prowizoryczne
zamocowanie,
wykonanie trwałych połączeń elementów.
BRYGADA MONTAŻOWA
Wykonanie trwałych połączeń elementów może być
skomplikowane i składać się z:
dozbrojenia i pospawania elementów stalowych,
ułożenia wymaganych warstw izolacyjnych,
zadeskowania szczelin i otworów,
ułożenia
mieszanki betonowej lub zaprawy, jej
odpowiedniego zagęszczenia i wykończenia widocznej
powierzchni.
BRYGADA MONTAŻOWA
Brygada montażowa pracuje w dwóch grupach:
Grupa pierwsza - linowi albo hakowi - składająca się na
ogół z jednego lub dwóch montażystów pracuje na
składowisku prefabrykatów.
Do ich obowiązków należy:
odnalezienie na składowisku potrzebnego elementu,
sprawdzenie stanu elementu,
sprawdzenie stanu marek, okuć otworów i ewentualne
oczyszczenie ich z betonu,
zaznaczenie na elemencie punktów charakterystycznych, np.
przebiegu osi,
(verte)
BRYGADA MONTAŻOWA
zaczepienie lin kierunkowych do sterowania elementem
w czasie podnoszenia,
dobranie odpowiedniego zawiesia,
połączenie zawiesia z hakiem maszyny montażowej,
połączenie zawiesia z elementem,
danie sygnału do próbnego podnoszenia,
przeprowadzenie próbnego podnoszenia, tj.
obserwowania zachowania się elementu i zawiesia w
czasie pierwszej fazy jego unoszenia;
BRYGADA MONTAŻOWA
Druga grupa brygady montażowej pracuje na montowanej
konstrukcji. Może ona składać się z dwóch lub trzech
zespołów.
W pierwszym przypadku będzie to zespół
montażowy i zespół łączeniowy.
Do zadań zespołu montażowego, w tym przypadku należy:
wyznaczenie miejsca montażu każdego elementu,
wyznaczenie punktów kontrolnych i kierunkowych,
przygotowanie miejsca oparcia elementu (oczyszczenie go,
zmoczenie, rozłożenie zaprawy itp.),
przygotowanie sprzętu do prowizorycznego zamocowania i
rektyfikacji,
przygotowanie drabinek pomostów i rusztowań,
(verte)
BRYGADA MONTAŻOWA
przejęcie elementu,
naprowadzenie elementu wg znaczników i instrumentów na
właściwą pozycję,
założenie stężeń, uchwytów i odciągów itp.,
prowizoryczne zamocowanie i rektyfikacja elementu,
odczepienie elementu od zawiesia,
podanie sygnału do odjazdu maszyny montażowej,
dokładna rektyfikacja elementu.
Jeżeli grupa pracująca na konstrukcji jest podzielona na trzy
zespoły to praca zespołu pierwszego nie zawiera czynności
dokładnego zrektyfikowania elementu. Zespół drugi postępujący
za pierwszym rektyfikuje ostatecznie ustawione elementy.
BRYGADA MONTAŻOWA
Do wznoszenia budynków o konstrukcji z elementów
wielkopłytowych lub budynków szkieletowych zaleca się
organizować brygady montażowe w składzie:
monter (brygadzista) konstrukcji prefabrykowanych,
dwóch pomocników montera,
linowy,
operator żurawia,
zespół łączeniowy.
Skład zespołu łączeniowego:
betoniarz,
spawacz,
monter instalacji elektrycznych,
monter instalacji sanitarno – grzewczych.
OGÓLNE ZASADY PROWADZENIA ROBÓT
MONTAŻOWYCH
Projekt technologii i organizacji robót montażowych
składa się z:
części opisowej
części graficznej.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
1. Dane wyjściowe i charakterystykę obiektu. Określa się
tutaj uczestników procesu inwestycyjnego, istniejące
warunki wykonywania robót oraz podstawowe dane
obiektu. Podstawowe dane obiektu powinny zawierać
przynajmniej: typ – system wznoszonej konstrukcji, wymiary
gabarytowe, schemat statyczny konstrukcji i zasady jego
podziału na elementy prefabrykowane oraz rodzaje złącz
występujące pomiędzy tymi elementami.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
2. Charakterystykę lokalnych warunków realizacji, a w niej:
ukształtowanie terenu budowy, warunki gruntowo – wodne,
topografię regionu budowy ze wskazaniem dróg
dojazdowych, ich stanu nośności oraz stanu i nośności
istniejących wiaduktów i mostów; Informacje dotyczące
uzbrojenia podziemnego terenu oraz inwentaryzację
przeszkód naziemnych i napowietrznych. Charakterystykę
przedsiębiorstwa wykonującego roboty, posiadany przez
niego sprzęt montażowy i transportowy oraz brygady
montażowe.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
3.
Zestawienie prefabrykatów jest to właściwie element
charakterystyki technicznej obiektu ale ze względu na ważność
tego dokumentu traktuje się go osobno. Zestawienie
prefabrykatów powinno zawierać wszystkie elementy jakie
podlegają montażowi. Wykonuje się je w formie tabelarycznej. W
boczku tabeli są wpisane wszystkie elementy prefabrykowane wg
ich rodzajów w miarę możliwości z uwzględnieniem chronologii
ich montażu. W główce tablicy określa się oznaczenia i symbole
prefabrykatów, wymiary gabarytowe, szkic elementu, masę
własną i masę montażową, liczbę elementów ogólną z podziałem
(wg potrzeb) na działki montażowe, pasy lub fazy, masę ogólną
montowanych elementów oraz największą rzędną górnej
krawędzi elementu po zmontowaniu, a czasem również
wymaganą wysokość podnoszenia maszyny montażowej.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
4. Ogólna koncepcja wykonania montażu, która powinna
zawierać: metodę montażu, przyjęty rodzaj maszyny
montażowej, drogę poruszania się maszyny montażowej lub
rozmieszczenie stanowisk montażowych przy maszynach
stałych, sposób dowozu i składowania elementów, ogólną
kolejność montażu, podział na fazy i działki montażowe. Ten
rozdział w projekcie ma podstawowe znaczenie, bowiem
wszystkie następne rozdziały stanowią jego rozwinięcie.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
5. Dobór maszyn głównych do montażu. W oparciu o
ustalenia p. 4 określa się wymagane parametry od maszyn
montażowych. Na ich podstawie po uwzględnieniu
posiadanego przez przedsiębiorstwo parku maszynowego
oraz wskaźników ekonomicznych dobiera się konkretny typ
maszyny.
6. Urządzenia pomocnicze do montażu. Określa się tu w
oparciu o p. 4 typy urządzeń pomocniczych z określeniem
minimalnej potrzebnej ich liczby. O ile potrzebne urządzenia
są nietypowe należy tu opracować ich projekty wraz z
wymaganymi w takim przypadku obliczeniami i rysunkami.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
7. Transport i składowanie prefabrykatów. Określa się źródła
zaopatrzenia w prefabrykaty oraz rodzaje i typy środków
transportowych, liczbę
kursów
potrzebnych
do
przewiezienia odpowiednich rodzajów prefabrykatów oraz
dodatkowe wyposażenie zapewniające właściwy transport
elementów. Trzeba tu też określić usytuowanie składowisk
prefabrykatów ewentualnie stanowisk kontenerów lub
zatok wyładunkowych, jak również odpowiednie
wyposażenie zapewniające bezpieczny rozładunek i
składowanie
oraz
minimalizujące
uszkodzenie
prefabrykatów.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
8.
Technologia montażu poszczególnych rodzajów
prefabrykatów. Określa się tu sposoby ich pobierania,
zawieszania na haku maszyny montażowej i wbudowania.
Muszą tu być wskazane również sposoby stężenia
montażowego, ustawianie i rektyfikacja.
9. Organizacja brygad montażowych i cykle montażu. Ustala
się skład brygady montażowej jej podział na zespoły oraz
obowiązki ludzi w poszczególnych zespołach. Ustala się
cykle montażowe. Podstawą ustalenia mogą być:
doświadczenie zdobyte w przedsiębiorstwie, obliczenie lub
dane zaczerpnięte z różnych publikacji technicznych.
CZĘŚĆ OPISOWA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
10. Technologia montażu w warunkach zimowych. O ile z
harmonogramu prac wynika, że będą one prowadzone w
warunkach obniżonych temperatur należy przedstawić
proponowane zabiegi technologiczne niezbędne do
otrzymania w sposób bezpieczny odpowiedniej jakości
robót.
11. Adaptacja przepisów BHP do danych warunków
budowy i montażu. Należy tu podać zasady postępowania i
warunki bezpiecznego montażu konstrukcji w lokalnych
warunkach realizacyjnych.
CZĘŚĆ GRAFICZNA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
1. Ogólny plan zagospodarowania placu montażu, wykonany
zazwyczaj w skali 1:200 powinien zawierać: rzut
realizowanego obiektu, drogi, tory, pasma jezdne i
stanowiska maszyn montażowych, place składowania z
przedmontażowym ułożeniem prefabrykatów; podział
obiektu na działki montażowe, ogólny kierunek postępu
montażu i trasy dowozu prefabrykatów.
CZĘŚĆ GRAFICZNA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
2. Plany montażu poszczególnych kondygnacji lub faz
montażu (wykonywane zazwyczaj w skali 1:50 lub 1:100,
które powinny mieć zaznaczone wszystkie elementy
podlegające (w danej fazie, kondygnacji) montażowi z
naniesieniem symbolu elementu i jego kolejności
montażowej, ustawienie urządzeń do prowizorycznego
zamocowania elementów, podział na działki montażowe i
ogólny kierunek montażu.
CZĘŚĆ GRAFICZNA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
3. Schematy pracy maszyn montażowych (wykonywane
zazwyczaj w skali 1:50 lub 1:100), które mają za zadanie
udowodnić, że maszyna montażowa została dobrana
prawidłowo. To dodatkowe sprawdzenie prawidłowości
doboru maszyny montażowej wykonuje się dla sytuacji
najbardziej niewygodnych i zagrażających kolizjami.
Właściwe przedstawienie stanowisk maszyn wymaga
czasem wykonania dwóch albo nawet trzech rzutów.
CZĘŚĆ GRAFICZNA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
4. Szkice, rysunki i wykresy urządzę pomocniczych. O ile do
montażu jako urządzenia pomocnicze wykonuje się
urządzenia typowe wystarczy wykonać zestawienie takich
urządzeń z określeniem podstawowych ich parametrów i
oznaczenia katalogowego oraz potrzebnej ich liczby.
Czasami zestawienie typowych urządzeń pomocniczych
umieszcza się na placach montażowych kondygnacji lub faz
przy urządzeniach nietypowych w skrajnym przypadku
trzeba tu zamieścić rysunki warsztatowe.
CZĘŚĆ GRAFICZNA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
5. Rysunki wyjaśniające wykonanie węzłów i połączeń
elementów. Rysunki te wykonuje się w skali takiej, w której
można dobrze wyjaśnić szczegóły połączenia. Rysunki
powinny zawierać szczegóły konstrukcyjne oraz kolejność
czynności wykonywanych przy tworzeniu złącza, jak
również wymagane parametry stosowanego materiału.
CZĘŚĆ GRAFICZNA PROJEKTU TECHNOLOGII I
ORGANIZACJI MONTAŻU POWINNA ZAWIERAĆ:
6. Harmonogram montażu, którego skala czasowa i
dokładność
są
uzależnione
od
skomplikowania
wznoszonego obiektu oraz doświadczenia realizującego go
przedsiębiorstwa. W skrajnym przypadku wystarczy
dokładność harmonogramu ogólnego. Przy przypadkach lub
w miejscach bardziej skomplikowanych taki harmonogram
ogólny trzeba uzupełnić harmonogramem szczegółowym w
skrajnym przypadku o skali minutowej.