Transcript A. Kostrzewska ILO

Geometria maswerków gotyckich
Sztuka i architektura średniowiecza
romanizm
X - XIII w.
gotyk
XII - XV w.
Jak rozpoznać gotyk?
 wysokie, strzeliste kościoły
 przypory i łuki przyporowe,
sklepienia krzyżowo-żebrowe
 ostrołukowe zakończenia okien
i portali
duże okna wypełnione
barwnymi witrażami
 maswerki
rozety
Maswerk o prostej
konstrukcji –
okno kościoła
w Moret-sur-Lonig
niedaleko Paryża
Maswerk o złożonej strukturze – katedra w Mediolanie
Podstawowe zasady
konstrukcji maswerków
Krzywe tworzące maswerki
są łukami okręgów.
Ostrołuk - konstrukcja
Ostrołuki wieży katedry Cefalu na Sycylii
Odcinek AB - podstawa ostrołuku.
Pkt C – wierzchołek ostrołuku.
Trójkąt ABC - równoboczny.
Konstrukcja ostrołuku klasycznego
Ostrołuki klasyczne
w katedrze Notre-Dame w Paryżu (z lewej)
oraz we Fryburgu Bryzgowijskim (z prawej)
Trójkąt ABC – równoramienny.
AC = BC > AB
Konstrukcja ostrołuku smukłego (wysokiego)
Ostrołuki smukłe w katedrze w Vendome (z lewej)
i Fryburgu Bryzgowijskim (z prawej)
Trójkąt ABC – równoramienny.
AC = BC < AB
Konstrukcja ostrołuku szerokiego
Ostrołuki szerokie w katedrze w Moret (z lewej)
oraz w Poitiers (z prawej)
Ośli grzbiet – konstrukcja na ostrołuku klasycznym
Ostrołuki nad drzwiami katedry w Tarragonie (z lewej)
oraz głównym wejściem kościoła w Batalha (z prawej)
Ośli grzbiet złożony z dwóch łuków symetrycznych względem środka S konstrukcja
Ośli grzbiet złożony z dwóch łuków symetrycznych
względem środka S –
katedra we Fryburgu (z lewej)
oraz kościół Saint-Vivien w Rouen (z prawej)
Ośli grzbiet łączący dwa ostrołuki - konstrukcja
Ośli grzbiet łączący
dwa ostrołuki –
klasztor Batalha
w Portugalii
Ośle grzbiety utworzone z okręgów stycznych –
kościół w Szampanii
Przykład podziału okna gotyckiego – okno dwudzielne
Ostrołuk klasyczny na trójkącie równobocznym
Okna dwudzielne
katedry we Fryburgu Bryzgowijskim (z lewej)
i w Starsburgu (z prawej)
Przestrzeń nad ostrołukami wewnętrznymi okna dwudzielnego
wypełniona wieloma okręgami - konstrukcja
Przestrzeń nad
ostrołukami
wewnętrznymi okna
dwudzielnego
wypełniona
wieloma okręgami –
klasztor w Batalha
Okna trójdzielne
Bardzo smukłe ostrołuki skrajne,
ostrołuk środkowy - klasyczny
Trzy ostrołuki wewnętrzne
klasyczne
Okno trójdzielne katedry w Mediolanie
Przestrzeń nad ostrołukami wewnętrznymi okna
trójdzielnego wypełniona wieloma okręgami konstrukcja
Przestrzeń nad ostrołukami wewnętrznymi okna trójdzielnego
wypełniona wieloma okręgami – katedra w Barcelonie (z lewej)
oraz klasztor w Poblet w Hiszpanii (z prawej)
Okna wielodzielne
katedry w Mediolanie (czterodzielne; z lewej),
w Beauvais (pięciodzielne; w środku)
i kościoła w Rothenburgu (pięciodzielne; z prawej)
Wieloliść (trójliść) skonstruowany z trzech okręgów
parami stycznych zewnętrznie
Konstrukcja czteroliści
Pięcioliść wpisany w okrąg
Od trójliścia do dziesięcioliścia
Środki okręgów tworzących wieloliść są wierzchołkami
wielokąta foremnego.
Dzisięcioliść w katedrze w Moret-sur-Loing (z lewej)
oraz wieloliście kościoła w Poitiers (z prawej)
Rozeta podzielona na 11 równych części –
katedra w Troia we Włoszech
Rozeta – dwunastoliść w kościele Aix-en-Provence
Konstrukcja rybich pęcherzy
Rybie pęcherze w kościele w Rothenburgu (z lewej)
oraz katedrze w Strasburgu (z prawej)
Trzy okręgi styczne parami mogą utworzyć tzw. łezkę.
Rysunek po prawej: dwa rybie pęcherze i łezka
Łezki w katedrze w Vendome oraz Frynburgu
Konstrukcja podwójnej łezki
Wpisywanie okręgów w podwójną łezkę (1) –
dwa największe możliwe okręgi poziome
i dopisane do nich dwa okręgi pionowe
Wpisywanie okręgów w podwójną łezkę (2) –
dwa największe możliwe okręgi pionowe
i dopisane do nich dwa okręgi poziome
Wpisywanie okręgów w podwójną łezkę (3) –
cztery okręgi o jednakowych promieniach
Trójkąt Reuleaux - konstrukcja
Trójkąt Releaux w katedrach
w Alsfeld w Neimczech (z lewej)
oraz w Rouen (z prawej)
Trójkąt Reuleaux wypełniony trzema okręgami
Inne rodzaje wypełnień trójkąta Reuleaux
Rozeta katedry w Senlis
Konstrukcja rozety katedry w Mediolanie
Rozeta katedry w Mediolanie
Rozeta katedry w Lieu- Restaure
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!
Autor prezentacji:
Anna Kostrzewska, I LO im. M. Kopernika w Łodzi,
pod kier. mgr M. Kowalskiej
V 2013
Bibliografia
• W. Guzicki, „Geometria maswerków gotyckich”,
Wydawnictwo Szkolne Omega, Kraków 2011;
• J. Sierpińska, K. Szlaska, „Wędrówki plastyczne,
część 2”, wyd. Nowa Era, Warszawa 2007;
• http://www.sem.edu.pl/index.php?module=page
&slug=dzialalnosc-sem-publikacje-gotyckiemaswerki;
• pozostałe zdjęcia wyszukane w Internecie
za pomocą wyszukiwarki Google