Elektroujemność pierwiastków
Download
Report
Transcript Elektroujemność pierwiastków
Elektroujemność
pierwiastków
Skala Paulinga
Wiadomości wstępne
Nieliczne pierwiastki występują w przyrodzie w
stanie atomowym. Większość wiąże się z innymi
atomami, tworząc cząsteczki. Mogą to być
cząsteczki pierwiastków:
- zbudowane z tych samych atomów
- tworzone z różnych pierwiastków ( związki
chemiczne)
Cd.
Warunek taki jest spełniony, gdy zewnętrzne
orbitale atomowe osiągają konfigurację
elektronową pierwiastków gr.18 (helowców)
Pożądaną konfigurację atomy uzyskują,
wchodząc w kontakt z innymi atomami.
Dochodzi wówczas do wzajemnego
oddziaływania elektronów walencyjnych, a
oddziaływania te noszą nazwę wiązania
chemicznego
Elektronowa teoria wiązań chemicznych
została sformułowana przez Walthera Kossela i
Gilberta Newtona Lewisa w 1916 roku
mówi ona, że reagujące ze sobą atomy dążą do
uzupełnienia walencyjnej (zewnętrznej) powłoki
elektronowej lub jej zredukowania do najbliższej
powłoki helowca
Cd.
Pierwiastki grupy 18 maja na powłoce
walencyjnej:
- 8 elektronów, stanowiących tzw. oktet
elektronowy
- 2 elektrony, stanowiące tzw. dublet
elektronowy
Elektroujemność (1)
jest miarą zdolności przyciągania elektronów
przez atomy danego pierwiastka (w związku
kowalencyjnym)
ilościowo określa się ją w liczbach według skali
ułożonej przez Linusa Carla Paulinga na
podstawie energii wiązań pomiędzy atomami
Elektroujemność (2)
od niej zależy w jaki sposób następuje
uzupełnienie lub redukcja elektronów
walencyjnych
Niska elektroujemność cechuje pierwiastki
metaliczne zwane pierwiastkami
elektrododatnimi, czyli łatwo oddającymi
elektrony
Wysoka elektroujemność cechuje niemetale
Wartość elektroujemności w skali
Paulinga