Poezja metafizyczna - Prezentacje Maturalne
Download
Report
Transcript Poezja metafizyczna - Prezentacje Maturalne
Poezja
metafizyczna
Poezja metafizyczna
„Poezja metafizyczna w pełnym
sensie tego terminu, to poezja
inspirowana filozoficzną koncepcją
wszechświata i rolą wyznaczoną
duchowi ludzkiemu w dramacie
egzystencjalnym”
-H.J.C. Grierson
Tematyka nurtu
Relacje z samym sobą
Relacje z Bogiem
Relacje z innymi ludźmi
Poezja metafizyczna w Europie i w Polsce
Czołowi przedstawiciele nurtu
Anglia:
John Donne
George Herbert
Andrew Marvell
Polska:
Mikołaj Sęp Szarzyński
Daniel Naborowski
John Donne
(1572–1631)
angielski poeta i pisarz
John Donne
Poeci metafizyczni wszechstronnie
wykształceni i posiadający rozległe
zainteresowania.
Wiersze Donne'a opierają się na
relacjach Człowiek-Bóg-Świat.
Niezwykle istotny w poezji Donne'a
pozostaje koncept.
Koncept
„Koncept to porównanie, którego
pomysłowość jest bardziej uderzająca,
a w każdym razie bardziej
bezpośrednio uderzająca, niż jego
słuszność.”
- Helen Gardner
Cechy poezji Donne’a:
„Waleta żalu zabraniająca”
Waleta - utwór poetycki o charakterze elegijnym,
wyrażający żal z powodu rozstania się z bliskimi,
z osobą ukochaną, domem rodzinnym, ojczyzną.
Bogactwo środków
artystycznych
Nastrojowość
Metaforyczność
Tematyka dotykająca
różnych sfer
egzystencji człowieka
George Herbert – „Równowaga”
1.
2.
3.
Liryka religijna
Co łączy człowieka z
Bogiem?
Cała gama duchowych
postaw człowieka wobec
Boga
Bunt
Zdanie sobie spraw z
dysproporcji pomiędzy
Stwórcą a Stworzeniem
Poddanie się woli Bożej,
zrozumienie celu jego
działania
Prosty i czysty język
Andrew Marvell
„Dialog duszy i ciała”
Dualistyczna natura człowieka
Wielkość i nędza
istoty ludzkiej
Natura „bydlęca”
czy natura
„anielska” ?
Próba rozwiązanie
konfliktu,
poszukiwanie
miejsca człowieka
we wszechświecie
REMIS
‘’Człowiek pozostaje
Ciało – fizyczność
śmiertelność i grzeszność
w wiecznym zawieszeniu
pomiędzy naturą a Bogiem’’
Dusza – metafizyczność
samoświadomość
Mikołaj Sęp Szarzyński – Sonet IIII
O wojnie naszej, którą wiedziemy
z sztanem, światem i ciałem.
Sonet francuski - zbudowany z trzech strof czterowesowych z rymami
abba abba cdcd i końcowym dystychem o rymach gg.
Utwór bardzo logiczny, rozpoczęty poprzez postawienie tezy
Treściwość, zwięzłość
Szatan – „ srogi ciemności Hetman”
Bóg – „ święta niezmierzona światłość”
„Byt podniebny” człowieka
Miejsce ich spotkania
„Pokój – szczęśliwość, ale bojowanie
Byt nasz podniebny. On srogi ciemności
Hetman i świata łakome marności
O nasze pilno czynią zepsowanie.”
Inwersje językowe, przerzutnie elipsy, anafory, wykrzyknienia, pytania
retoryczne…
Poezja metafizyczna…
Poezja metafizyczna
Miejsce człowieka we wszechświecie
Wykroczenie poza sferę materialną
Różnorodna tematyka
Konceptyzm
Bogata forma stylistyczna
Logika, nauka, filozofia