Transcript Pobierz plik

Pierwsza pomoc:
Pierwsza pomoc to podstawowe czynności przed
przybyciem lekarza, pogotowia ratunkowego lub innych
wykwalifikowanych osób mające na celu ratowanie
zdrowia bądź życia ludzi, którzy odnieśli obrażenia lub
nagle zachorowali.
Głównymi celami udzielania pierwszej pomocy są:
- ochrona ludzkiego życia,
- ograniczanie skutków obrażeń lub choroby,
- przygotowanie do dalszego postępowania
lekarskiego.
Obowiązek udzielania pierwszej
pomocy.
Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym niebezpieczeństwem
utraty życia lub zdrowia nie udziela
pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia
siebie na niebezpieczeństwo utraty życia
albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiupodlega karze pozbawienia wolności do lat
trzech. (art. 162 Kk) (Ustawa z dn.
06.07.1997r.)
Organizacja pierwszej pomocy
na miejscu wypadku:
Organizacja miejsca wypadku obejmuje:
-
ocenę i analizę miejsca wypadku,
zapewnienie bezpieczenstwa,
pierwszą pomoc.
Łańcuch ratunkowy
Zgodnie z wzorem opracowanym przez Czerwony Krzyż przebieg
udzielania pomocy w nagłych przypadkach lub sytuacjach można
przedstawić w postaci łańcucha. Łańcuch ratunkowy to kolejność
działań, które powinny być podejmowane w razie wypadku.
Łańcuch przeżycia obejmuje:
-
wczesne rozpoznanie zagrożenia i wezwanie służb ratunkowych,
-
wczesne RKO,
-
wczesną defibrylację,
-
szybkie wdrażanie zaawansowanych zabiegów ratujących życie.
Kolejność udzielania pierwszej
pomocy:
Najpierw udziela się pomocy najciężej poszkodowanym,
a dopiero potem można się zająć innymi osobami.
W sytuacji gzie jest wielu poszkodowanych lub nie
można do nich dotrzeć, albo niebezpieczeństwo
zwiększenia nieszczęścia jest zbyt duże, należy wezwać
pomoc natychmiast, bez wstępnej oceny stanu
poszkodowanych.
Pamiętaj !!!
Udzielając pierwszej pomocy, nigdy nie należy ryzykować
swojego bezpieczeństwa.
Meldunek o zdarzeniu powinien
zawierać informacje:
-
-
o
o
o
o
o
miejscu zdarzenia,
charakterze zdarzenia,
liczbie i stanie poszkodowanych,
tym, jakiej pomocy udzielono,
wzywającym pomocy.
Pamietaj !!!
Nigdy pierwszy nie odkładaj słuchawki.
Ewakuacja ofiary:
W wypadku komunikacyjnym natychmiast
zabezpieczyć miejsce zdarzenia trójkątem
ostrzegawczym
(bez
takiego
ostrzeżenia
zagrożenie może się rozszerzać).
W wypadku innego rodzaju usunąć przeszkody
utrudniające lub uniemożliwiające czynności
ratownicze.
Chwyt Rautek`a
Jeśli to możliwe, poszkodowanego należy
jak najdelikatniej wydobyć, by ułatwić
dalsze czynności ratownicze. Służy temu
np. chwyt Rautek`a
Ocena stanu poszkodowanego
i pierwsza pomoc:
Poszkodowany przytomny, oddychający:
1. Zanim podejdziesz do poszkodowanego
upewnij się, że nic nie grozi ani tobie, ani
jemu.
2. Sprawdź czy poszkodowany reaguje:
Ostrożnie potrząśnij go za ramię i spróbuj
nawiązać kontakt.
3. Wezwij pomoc.
4. Kontroluj cały czas stan poszkodowanego.
Ocena stanu poszkodowanego
i pierwsza pomoc:
Poszkodowany nieprzytomny, oddychający:
1. Sprawdź zagrożenie.
2. Sprawdź czy reaguje.
3. Udrożnij drogi oddechowe.
4. Sprawdź oddech przez 10 sek.
Jeśli poszkodowany nie reaguje:
5. Wezwij pomoc.
6. Ułóż poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej.
7. Kontroluj stan poszkodowanego.
Ocena stanu poszkodowanego
i pierwsza pomoc:
Poszkodowany nieprzytomny, nieoddychający:
1.
2.
3.
4.
Sprawdź zagrożenie.
Sprawdź czy reaguje.
Udrożnij drogi oddechowe.
Sprawdź oddech przez 10 sek.
Jeśli poszkodowany nie reaguje:
5. Wezwij pomoc.
6. Rozpocznij RKO.
A B C
RESUSCYTACJI
KRĄŻENIOWO - ODDECHOWEJ
Działania
resuscytacyjne
zamykają
się w
trzech
punktach:
A-
udrożnienie dróg
oddechowych
(Airway),
C–
B-
sztuczna wentylacja
(Breathing),
masaż pośredni
serca, poprzez ucisk
zewnętrzny
klatki piersiowej
(Circulation).
Podstawowe zabiegi resuscytacyjne to zespół czynności
ratowniczych, wykonywanych na miejscu wypadku.
Schemat postępowania w podstawowych
zabiegach resuscytacyjnych
Poszkodowany nie oddycha, nie ma krążenia
Należy: rozeznać sytuację; wezwać pomoc;
udrożnić drogi oddechowe poszkodowanego
Wykonać 30 uciśnięć klatki piersiowej
Wykonać 2 oddechy ratownicze
Czynności te wykonujemy cyklicznie do chwili, kiedy u poszkodowanego
powróci krążenie i oddychanie, lub przybędzie pomoc medyczna.
Uciskanie klatki piersiowej
Poszkodowanego ułóż na plecach,
na twardej i równej powierzchni.
Ułóż ręce centralnie na klatce
piersiowej osoby poszkodowanej
Pamiętaj o prostych łokciach!
Klatkę piersiową uciskaj rytmicznie 30 razy z częstością do 100/min
na głębokość 4 – 5 cm. w kierunku kręgosłupa.
Oddechy ratownicze
Delikatnie odegnij głowę do tyłu
i unieś brodę do góry!
Wykonaj w ten sposób
dwa oddechy Ratownicze!
Nabierz powietrze a następnie obejmij
swoimi wargami usta poszkodowanego
i delikatnie wdmuchnij je do płuc
Ratowanego.
Po każdym wdechu pozwól by wtłoczone
powietrze mogło opuścić płuca ratowanego.
Każdy oddech ratowniczy powinien trwać 1 sekundę i w trakcie
wdechu powinno być widać unoszenie się klatki piersiowej!
Resuscytacja
Wykonaj 30 uciśnięć
klatki piersiowej!
Wykonaj 2 oddechy
ratownicze!
Odstęp między ostatnim
uciskiem a pierwszym
wdechem powinien
być jak najkrótszy!
Uciski i oddechy prowadź naprzemiennie w stosunku 30 : 2 do czasu
przybycia pogotowia lub do momentu wyczerpania sił!
RKO u dziecka
1.Sprawdź zagrożenie.
2.Sprawdź czy reaguje.
3.Udrożnij drogi oddechowe (najwyższym punktem
będą usta).
RKO u dziecka
4.Sprawdź oddech przez 10 sek. (powinno być 4 – 5 oddechów).
5.Rozpocznij RKO.
6.Wezwij pomoc (U dziecka należy wykonać 3 cykle i dopiero dzwonić
po pomoc.)
RKO u niemowlaka
Postępowanie takie jak u dziecka, z tym że
masaż wykonujemy 2 palcami.
Postępowanie w zależności od wieku poszkodowanego
(według obowiązujących wytycznych ILCOR z 2010 roku):
Resuscytacja
Niemowlę
do 1 roku życia
Dziecko
1 - do okresu
pokwitania
Dorosły
od okresu
pokwitania
Rozpoczęcie działań
ratujących od
5 wdechów,
30 ucisków
2 wdechy
5 wdechów,
30 ucisków
2 wdechy
30 ucisków,
2 wdechy
Miejsce ucisku
jeden palec
poniżej linii
sutków
jeden palec
powyżej dołka
mostkowego
dwa palce
powyżej dołka
mostka
krążeniowo-oddechowa
Zadławienia u dorosłych
1. Zachęcamy do kaszlu.
2. Jeśli staje się osłabiony i przestaje kaszleć:
Wykonaj do 5 uderzeń w plecy. Stań
z boku i nieco z tyłu poszkodowanego.
Podeprzyj klatkę piersiową jedną ręką
i pochyl go do przodu. Wykonaj do
5 energicznych uderzeń w plecy.
Zadławienia u dorosłych
3. Wykonaj do 5 uciśnięć nadbrzusza:
Stań z tyłu poszkodowanego połóż jedną
pięść na jego brzuchu w okolicy żołądka.
Obejmij poszkodowanego i mocno chwyć
zwiniętą w pięść dłoń drugą dłonią.
Wykonaj energiczny uścisk skierowany
od dołu ku górze.
Zadławienia u niemowląt
Ilość uderzeń między łopatkami i ucisków
jest taka sama, jak u dorosłych. Inaczej
wygląda ułożenie dziecka.
Omdlenia
Przejściowa utrata przytomności. Zwykle ustępuje
samoistnie i szybko.
1.Wyprowadzamy z pomieszczenia lub zapewniamy dostęp
świeżego powietrza.
2. Rozluźniamy koszulę i pasek w spodniach.
3. Unośmy nogi do kąta 90° i można również unieść ręce.
Krwotok z nosa
1.Posadź poszkodowanego z głową
pochyloną do przodu.
2.Porządnie wydmuchaj nos
poszkodowanemu i uciśnij miękką część
nosa przez 15 – 20 min. kciukiem i palcem
wskazującym.
3.Zastosuj zimne okłady na czoło i kark.
Krwotoki z ran kończyn
Uniesienie zranionej kończyny powyżej
poziomu serca,
 Uciśnięcie miejsca krwawienia,
 Przyłożenie do rany jałowej gazy,
 Założenie opatrunku uciskającego.

Krwotoki z ran tułowia
Uciśnięcie miejsca krwawienia,
 Przyłożenie do rany jałowej gazy,
 Jeżeli oprócz wypływu krwi dojdzie do
wytrzewienia (wydostania się narządów
wewnętrznych na zewnątrz) osłaniamy je
wilgotną gazą i nie wkładamy z powrotem.

Krwotoki z ran kłutych



Uciśnięcie miejsca krwawienia,
Założenie opatrunku uciskającego,
Jeżeli w ranie tkwi ciało obce stabilizujemy je i nie
wyciągamy. Ciało obce potrafi zatamować krwotok.
Wyjątek: Można usunąć ciało obce jeśli:
– Ciało obce uniemożliwia konieczną resuscytację,
– Krwotoku nie udaje się opanować pomimo
pozostawienia ciała obcego w ranie.
Zawał serca
Postępowanie:
 Kontrola ABC,
 Wezwanie pogotowia,
 Zakazanie ruchu i wysiłku fizycznego,
 Wygodna pozycja półsiedząca,
 Zapewnienie dopływu świeżego powietrza,
 Rozluźnienie odzieży,
 Wsparcie psychiczne, uspokajanie,
 Polecenie zażycia posiadanych leków jeżeli
poszkodowany czuje ból,
 Może wystąpić konieczność resuscytacji.
Złamania
Bez wykonania prześwietlenia
określić, czy dany uraz jest:
nie
można
złamaniem,
 zwichnięciem,
 skręceniem,
 stłuczeniem.

Każdy uraz kończyny traktujemy i opatrujemy
jak złamanie.
Postępowanie przy złamaniach
Zdjęcie ze złamanej kończyny
pierścionków, bransoletek i zegarka,
 Założenie jałowego opatrunku na ranę,
 Unieruchomienie kończyny,
 Kontakt z dyspozytorem pogotowia,
 Nie wolno podawać leków
przeciwbólowych, jedzenia ani napojów.

Zasady unieruchamiania

W przypadku złamania kości unieruchamia się dwa stawy
sąsiadujące z miejscem złamania,

W przypadku uszkodzenia kości w obrębie stawu
unieruchamia się kości wchodzące w skład tego stawu.
Jeśli pogotowie jest w drodze, a unieruchomienie
przysparza problemów, rezygnuje się z niego aby nie
zadawać poszkodowanemu dodatkowego bólu.
Podstawowe unieruchamianie
Chusta trójkątna,
 Koszula lub marynarka poszkodowanego,
 Przybandażowanie zdrowej nogi do nogi
po urazie,
 Unieruchomienie kończyny twardym
i prostym przedmiotem,
 Bandaż elastyczny.

Pomocne przedmioty
Deska, narta, sztacheta, drzewce od flagi,
 Prosta gałąź,
 Kijek narciarski,
 Łyżka do butów,
 Parasol,
 Kij od szczotki lub miotły,
 Zrolowany koc,
 Poduszka.

Przykłady unieruchamiania
Postępowanie w trakcie ataku
padaczki
Odsunięcie z otoczenia chorego
niebezpiecznych przedmiotów,
 Asekuracja głowy,
 Ochrona kończyn.

Nie wolno hamować drgawek ani wkładać
osobie mającej atak niczego do ust.
Wyposażenie apteczki szkolnej
1. Bandaże zarówno elastyczne, jak i dzianinowe o szer. 5, 10 i 15 cm
– po 4 szt.
2. Jałowe gazy – 3 szt.
3. Jałowe gaziki 10x10, 5x5 – po 10 szt.
4. Chusta trójkątna – 1 szt.
5. Plaster z opatrunkiem – 1 szt.
6. Plaster zwykły – 1 szt.
7. Ratunkowa foli przeciwwstrząsowa – 2 szt.
8. Rękawiczki lateksowe – 4 szt.
9. Maseczka do sztucznego oddychania – 2 szt.
10. Codofix w różnych rozmiarach – po 1 szt.
11. Nożyczki – 1 szt.
12. Żelki chłodzące – 1 szt.
13. Termometr – 1 szt.
Powyższa
prezentacja
została
przygotowana na podstawie materiałów
szkoleniowych
uzyskanych
podczas
szkolenia przygotowującego nauczycieli do
prowadzenia
zajęć
edukacyjnych
w zakresie udzielania pierwszej pomocy
oraz
wytycznych
Krajowej
Rady
Resuscytacyjnej obowiązujących od 18
października 2010 r.
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ !!!
Emilia Siudak
Michał Minda