Transcript zobacz

Był rok 1878
… ściślej mówiąc 22 lipca rodzina Goldszmitów powiększa się
o małego Henia.
Dzieciństwo spędza w Warszawie, tam też uczęszcza do szkół .
Później znamy go jako Janusza Korczaka.
Jedna osoba – 4 twarze:
pediatra, pedagog, wychowawca,
a przede wszystkim pisarz.
Najważniejsze były dla niego dzieci.
Na zdjęciu on sam
w wieku 10 lat
Trudy życia i „przyspieszony kurs dojrzewania”
W czasie gdy Janusz Korczak był dzieckiem, ziemie polskie
znajdowały się pod zaborami Austrii, Rosji i Prus.
Oznaczało to, że Polska nie istniała wówczas jako wolne państwo,
tylko jej ziemie przyłączone były do Rosji, Austrii i Prus, a władcy
tych państw rządzili Polakami. Pod zaborami Polska znajdowała się
przez ponad 123 lata.
Życie Polaków w tych czasach nie było z pewnością łatwe., ale
każdy Polak, tak jak umiał, starał się bronić polskości i walczyć o
odzyskanie wolności.
Rodzina J. Korczaka
Rodzice Korczaka nie tworzyli
udanego małżeństwa.
Młody Henryk wychowywał się w
dobrobycie i luksusie.
Nie czuł się jednak kochany.
Po latach będzie wspominał chłód
i samotność rodzinnego domu
Grób ojca
pisarza
W lekarskim kitlu cz. I
W 1898 roku Janusz Korczak rozpoczął
studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu
Cesarskiego w Warszawie. 17 marca 1905
otrzymał dyplom lekarza. Podjął wówczas
pracę jako lekarz pediatra w warszawskim
szpitalu. Ofiarnie wypełniał swe obowiązki.
Od ubogich pacjentów nie pobierał
Pisarz
wynagrodzenia, a od bogatych wręcz
jako
przeciwnie.
student
medycyny
W lekarskim kitlu cz. II
Praca w szpitalu nauczyła Korczaka
wrażliwości społecznej, znany był z tego,
że często rozdawał ubogim pacjentom
leki, a nawet dawał pieniądze.
Korczak był jednym z twórców nowej
dyscypliny medycyny, a mianowicie
nauki o zdrowym dziecku, zwanej
wówczas pedologią, a dziś auksologią.
Był wybitnym znawcą dziecka, aspektów
jego rozwoju i zdrowia.
Nierealnie realne marzenia
Siedmioletni Henryk rozpoczął naukę w prywatnej szkole
przygotowującej do gimnazjum.
Panowała w niej żelazna dyscyplina i rózga. Głęboko
przejmował się stosowaną tam karą chłosty, więc rodzice
musieli zabrać go ze szkoły. Przebywając w domu i
przygotowując się do pierwszej klasy gimnazjum, marzył o
lepszym świecie, w którym nie będzie okrucieństwa i
niesprawiedliwości. Marzenia te znalazły odbicie w „Królu
Maciusiu Pierwszym” oraz w wielu innych utworach jego
autorstwa.
.
Na szklanym ekranie…
… także zobaczymy bohaterów książek Korczaka
Sztuka kochania dzieci
Natura dziecka
 Korczak uważał dzieci za bardzo interesujące i
wartościowe istoty. Trochę jakby przybysze z nieznanej
planety, o której się nic nie wie.
 Uważał, że dorośli mogą bardzo wiele skorzystać,
przyglądając się dzieciom i sam bacznie je
obserwował.
 Spisywał ich zabawy, gry i powiedzonka, podpatrywał,
jak zamieniają się przedmiotami, jak rozsądzają
między sobą spory.
 Bronił praw dziecka, uważał, iż każde dziecko ma
prawo być sobą, ma prawo do szacunku, do
popełniania błędów, do posiadania własnego zdania.
Fantastyczne
ukazanie
Korczaka
Wychowanie wg Korczaka
Janusz Korczak twierdził, że miejsce
dziecka było w towarzystwie jego
rówieśników, a nie w zaciszu domowym.
Starał się zapewnić dzieciom beztroskie
(co nie znaczy pozbawione obowiązków)
i toczące się prostą i niewyszukaną ścieżką
– dzieciństwo.
Traktował je zawsze poważnie. Uważał, że
dziecko kojarzy i rozumuje jak osoba
dorosła, tylko nie ma tak dużego bagażu
doświadczeń.
Pomnik
lekarza
„Ojciec wszystkich dzieci”
Janusz Korczak to też
dyrektor Domu Sierot oraz współzałożyciel
Naszego Domu Sierot.
Dom Sierot w Warszawie na ulicy
Krochmalnej dla dzieci żydowskich
prowadził od 1912 roku wspólnie ze
.
W 1919 roku podjął wieloletnia współpracę
z Marią Falską przy prowadzeniu Naszego
Domu Sierot dla dzieci polskich.
„To mój dom…”
Jeden z wychowanków
Domu Sierot J. Korczaka
o życiu w tym miejscu
mówił:
Jeśli myślę o domu, to zawsze jest
to warszawski Dom Sierot doktora
Korczaka. Cokolwiek opowiem o
spędzonych tam latach, będzie to
tylko cząstka prawdy o wielkiej idei
(…). Przede wszystkim czuliśmy
się pełnoprawnymi mieszkańcami,
czuliśmy się bezpieczni.
J. Korczak
z dziećmi
Ostatkiem sił fizycznych
i metafizycznych
Chory, znieczulający głód alkoholem, zmęczony,
rozdrażniony Korczak w nieludzkich warunkach getta
funkcjonuje w różnych wymiarach. Walczy z
codziennością, wykłóca się o każdy worek kartofli, o każdą
główkę kapusty. Jednocześnie wznosi się ponad tragizm
sytuacji. Pisze Pamiętnik z getta – dzieło szczególne w
biografii Korczaka. Pamiętnik nie tyle dokumentuje życie
w getcie, co raczej jest biograficzną refleksją nad
upodleniem świata i nędzą ludzkiej kondycji. Wyraża
jednak wiarę w najgłębsze wartości człowieka.
Życie na szali
Przed wybuchem I wojny światowej,
Janusz Korczak pisał różne artykuły do
gazet. Często poświęcone były one
problemom dzieci. Sprawdził się więc
również jako dziennikarz i pisarz.
W 1926 roku Korczak założył
czasopismo „Mały Przegląd”,
które prowadzone było przez
dzieci i młodzież.
Za pośrednictwem radia bardzo często
prowadził różne akcje mające na celu
obronę praw dziecka. Audycje radiowe
prowadził pod pseudonimem Stary
Doktor.
Okres Wojny
Korczak wówczas:
Jest lekarzem na froncie;
Domaga się „godnej śmierci” dla dzieci;
Walczy.
Wielka wielkość człowieka
.
Wychowankowie Domu Sierot wraz z dyrektorem jednostki
Korczak i jego podopieczni na kolonii
Studenci wraz z Korczakiem
Korczak ze studentami
(prowadził m. in. wykłady nt. rozwoju dziecka)
Janusz Korczak to…
 postać wielowymiarowa, eksperymentator w działaniu i myśleniu,
przełamujący utarte schematy,
 działacz społeczny propagujący ideę samorządności dziecięcej w
wyjątkowych placówkach dla dzieci,
 intelektualista walczący o prawa dziecka w każdej sferze działalności:
koncepcje wychowawcze przedstawił w 24 książkach,
 pisarz rozumiejący znaczenie szczególnego sposobu komunikacji z
dzieckiem, jego powieści dla dzieci pokazują językowa wrażliwość i
umiejętność dostosowania formy do treści i odbiorcy,
 skuteczny propagator idei, wykorzystujący nowe – jak na ówczesne
czasy media, stworzył unikalna gazetę dziecięcą i prowadził audycje
radiowe.
 konsekwentnie spójny w myśli i działaniu, dzieciom poświęcił się
do końca, odrzucając szanse ocalenia
siebie, zginął w obozie zagłady razem z podopiecznymi.
Bibliografia
Literatura:
Olczak – Ronikier Joanna, Korczak. Próba biografii”, wyd. 1, Warszawa, WAB, 2011
Strony Internetowe (Dostępne w Internecie)
2012korczak.pl/ (październik 2012)
ww.brpd.gov.pl/detail.php?recid=1744 (październik 2012)
pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Korczak ( październik 2012)
www.pskorczak.pl (październik 2012)
Zdjęcia
Zaczerpnięte z Internetu
Autor
Karol Szczepanowski
Opiekun
mgr Mirosław Antoni Glazik
Katolickie Gimnazjum
im. dra Bernarda Sychty
w Świeciu