Transcript wyklad III

WYMIANA CIEPŁA
PLAN WYKŁADÓW
Wykład 3: Ustalone przewodzenie ciepła w ciałach
stałych: pręty i żebra
Wymiana ciepła przez pręty
Wymiana ciepła przez żebra
• Sprawność żeber
• Efektywność żebra
1. Wyprowadzić równanie na sprawność żebra płaskiego
2. Powierzchnia metalu opływana jest z jednej strony cieczą a z drugiej gazem. Którą
stronę warto użebrować i dlaczego?
3. Zastosowanie powierzchni ożebrowanej zwiększa czy zmniejsza opór cieplny?
4. Narysuj schemat powierzchni dowolnie ożebrowanej i przedstaw wzory na opór
cieplny i całkowite przenikanie ciepła
5. Na podstawie liczby Biota opisz kiedy można stosować powierzchnie ożebrowane.
WYMIANA CIEPŁA PRZEZ PRĘTY
Ciepło odprowadzane przez
przejmowanie
     U  dx  T  Tp 
Q
Ciepło doprowadzone do
elementu przez przewodzenie
dT

Q D    A p 
dx
Ciepło odprowadzane
przez przewodzenie
     A d  T  dT dx 
Q
w
p
dx 
dx 
WYMIANA CIEPŁA PRZEZ PRĘTY
A
d
d 
d 
  A   
dx       U  dx
dx
dx 
dx 
d 2   U
2




m

2
dx
A
U
m
A
  C  e mx  D  e  mx
WYMIANA CIEPŁA PRZEZ PRĘTY i ŻEBRA
1. BARDZO DŁUGIE
  0  e  mx
    U  0      A  U  0
Q
m
 cosh mL  x 

0
cosh mL
2. IZOLOWANE NA KOŃCU
    U  0  tghmL      A  U  0  tghmL
Q
m
L
 sinh mL  x 

m




0
cosh mL  L  sinh mL
m

PL  B  L
m
    m  A  0  B  thmL      A  U  0  t hm L  A 
Q
1  B  thmL
U 
 
cosh mL  x  
3. NIEIZOLOWANE NA KOŃCU
 

A
ch m  L    x 
U


 X  0  
 
A 
ch m L  
U 
 
WYMIANA CIEPŁA PRZEZ ŻEBRA
Ciepło przejmowane od żebra przy rzeczywistym
rozkładzie temperatury wzdłuż jego wysokości
    U  0  tgh mh ' h '  h  
Q
m
2
Ciepło przejmowane od żebra przy stałej
temperaturze żebra wzdłuż jego wysokości
    U  0      A  U  0
Q
m
SPRAWNOŚĆ ŻEBRA OKREŚLA STOSUNEK CIEPŁA
PREJMOWANEGO OD ŻEBRA PRZY RZECZYWISTY ROZKŁADZIE
TEMPERATUR DO CIEPŁA PRZEJMOWANEGO OD ŻEBRA PRZY
STAŁEJ TEPERATURZE WZDŁUŻ JEGO WYSOKOŚCI
Ż   ŻP
......

.....
SPRAWNOŚĆ ŻEBER
m
Ż 
0
 ŻP
m thmL thmh



0
mL
mh
 ŻO
m
2


0 1    mL
m (mL)
 Żt 

0
mL
ŻEBRO OKRĄKRĄ
ŻEBRO O P ROFILU T RÓJK.
EFEKTYWNOŚĆ ŻEBRA
Strumień ciepła oddanego przez żebro można wyrazić również równaniem Pecleta:
  Ak 
Q
0
Ż
CŻ
•Dla żebra płaskiego prostego zaizolowanego na końcu
k CŻŻ    m  t hmL
•Dla nieizolowanego na końcu
k CŻŻ    m  t hmL'
•Dla żebra okrągłego o stałej grubości
k CŻ 0    m   mL,  
•Dla żebra prostego o profilu trójkątnym
k CŻŻ    m  mL
EFEKTYWNOŚĆ ŻEBRA
Po podzieleniu kCŻ przez  otrzymuje się:
k CŻ
k Żi 

Wielkość ta wyraża zwiększenie strumienia ciepła w porównaniu ze ścianką
nieożebrowaną przy założeniu że temperatura ścianki nie ulegnie zmianie na skutek
stosowania żeber dla żebra prostego o stałej grubości jest:
k ŻP
m
2

 thmL 
 thmL


W przypadku żebra nieskończenie długiego, po wykorzystaniu liczby Biota (Bi=/)
efektywność żebra wynosi:
k ŻP max
2

Bi
Wynika stąd wartość krytyczna Bikr=2. gdy liczba Biota jest większa niż 2 – żebro działa
jak izolator. Dla rzeczywistych żeber przyjmujemy, Bi<0,1 i wtedy jest wystarczająca
efektywność działania żeber
CELOWOŚĆ STOSOWANIA ŻEBER
Stosowanie żeber jest celowe tylko w przypadku, gdy przez użebrowanie powierzchni
osiąga się zwiększenie STRUMIENIA PRZEJMOWANEGO CIEPŁA. Aby określić to
kryterium należy przyrównać do zera pochodną:
0
dQ
B  thmh 


 dQ 0     m  A  0 
dh
1  B  thmh
dh



2
2
 1  Bi 
B 

2
W rzeczywistości temperatura żebra zmienia się tak z jego wysokością, jak i
grubością. Współczynniki przejmowania ciepła od bocznych powierzchni żeber
nie są stałe, a średnia ich wartość maleje w miarę wzrostu wysokości żebra. W
związku z tym w praktyce jest celowe stosowanie żeber płaskich o przekroju
prostokątnym, gdy:
Bi 

 0,4

WYMIANA CIEPŁA PRZEZ ŻEBRA
Przenikanie ciepła przez
powierzchnią użebrowaną.
płaską
ścianę
z
jedną
  K C TP1  TP 2 
Q
1
KC

 RC 
1
A1  1
 
Q

1
A1  1
1
A1  1
S

S
A1  

1
A mż  Ż A ż   2
1

Ż A ż   2
TP1  TP 2 
A1  

S
A1  

1
Ż A ż   2

PRZYPADKI SZCZEGÓLNE DLA OKRĄGŁE ŻEBRO PŁASKIE
Dla żebra okrągłego o stałej grubości pole
powierzchni izotermicznej A = 2r a pole
powierzchni przejmowania ciepła dF= 4rdr

d  d 
 A dr      dF
dr  dr 
d  d 
r
dr  4rdr
dr  dr 
d 2  1 d 2


0
2
dr
r dr 
(r )  C1  I 0 mr  C 2 K 0 mr
   A m
Q
2
0
W
A W  2rW 

I1 m  rZ   K1 m  rW   I1 m  rW   K1 m  rZ 
I 0 m  rW   K1 m  rZ   I1 m  rZ   K 0 m  rW 
L  rZ  rW ;  
m  rW 
mL
;
 1
rZ
;
rW

r'  r  ;
2
m  rZ 
mL
 1
L'  L 

2
PRZYPADKI SZCZEGÓLNE DLA ŻEBRO PROSTE O PROFILU TRÓJKĄTNYM
Dla żeber o zmiennym profilu wygodnie jest
odwrócić oś x, wówczas profil żebra:
x
 X  0 
L

I 0 2m Lx
( x )  0 
I 0 2mL

0
( x  0) 
I 0 2mL
  0   0    m  (mL)
Q
I1 2mL
(mL) 
I 0 2mL
PRZEWODZENIE CIEPŁA PRZY ISTNIENIU WEWNĘTRZNYCH ŹRÓDEŁ
CIEPŁA W ŚCIANCE PŁASKIEJ
1. WYZNACZENIE ROZKŁADU TEMPERATURY W ŚCIANCE PŁASKIEJ
q v
0
 2  T

q v
q v 2
d 2  q v
d


0



x

C

T


x  C1x  C 2
1
dx 2 
dx

2
dla : x  0  T  TS1  C 2  TS1 ;
T T
q  
dla : x    T  TS2  C1  S2 S1  v

2
q
q   
T T
T   v  x 2   S2 S1  v   x  TS1
2

2 



 dT 
 0  xm 
 TS2  TS1  
 
q v  
2
 dx  x  x m
Tm
TS1
TS2
1
2
q v   2
1

2
Tm   TS2  TS1  
 TS2  TS1  
2
q v   2
8
0
xm

x
JAKIE BĘDĄ ROZKŁADY TEMPERATUR GDY NA OBU ZEWNĘTRZNYCH
POWIERZCHNIACH WYSTĘPUJĄ JEDNAKOWE TEMPERATURY?
PRZEWODZENIE CIEPŁA PRZY ISTNIENIU WEWNĘTRZNYCH
ŹRÓDEŁ CIEPŁA W ŚCIANCE PŁASKIEJ
2. WYZNACZENIE ROZKŁADU TEMPERATURY W ŚCIANCE PŁASKIEJ GDY NA
OBYDWU POWIERZCHNIACH WYSTĘPUJĄ TE SAME TEMPERATURY
q v 2  TS2  TS1 q v   
x 

  x  TS1
2

2



TS  TS1  TS2
q  x
T  TS  v    x 
2


xm 
 TS2  TS1  
q v  
2
T
Tm
TS1
TS2
1

2
q v   2
1

2
Tm   TS2  TS1  
 TS2  TS1  
2

2
qv  
8
q v   2
Tm  TS 
8
xm 
2
0
xm

x
PRZEWODZENIE CIEPŁA PRZY ISTNIENIU WEWNĘTRZNYCH
ŹRÓDEŁ CIEPŁA W ŚCIANCE PŁASKIEJ
3. WYZNACZENIE GĘSTOŚCI STRUMIENIA CIEPŁA ODPROWADZANEGO OD
POWIERZCHNI ŚCIANKI
q v
 2  T

q v
q v 2
d 2 T q v
dT


0



x

C

T


x  C1x  C 2
1
dx 2 
dx

2
dla : x  0  T  TS1  C 2  TS1 ;
T T
q  
dla : x    T  TS2  C1  S2 S1  v

2
T T
q   
T T
q  
 q
 dT 
q 1        v x  S2 S1  v    S2 S1  v

2  x 0

2
 dx  x 0
 
T T
q   
T T
q  
 q
 dT 
q 2        v x  S2 S1  v    S2 S1  v

2  x 

2
 dx  x 
 
0
Tm
TS1
TS2
1
2
0
xm

x
gdy : TS1  TS2
q  
q S  v
2
DLACZEGO JEŻELI TW 2  TW1
a gdy
TW 2  TW1
q v   2

, to zwroty wektorów q1 oraz q2 są zgodne,
2
q v   2
, to zwroty są przeciwne?

2
PRZEWODZENIE CIEPŁA PRZY ISTNIENIU WEWNĘTRZNYCH
ŹRÓDEŁ CIEPŁA W ŚCIANCE PŁASKIEJ
4. WYZNACZENIE GĘSTOŚCI STRUMIENIA CIEPŁA GDY ZNANE SĄ WARUNKI
BRZEGOWE TRZECIEGO RODZAJU: TP1,1 ORAZ TP2,2
Tm
Tw1
Tw2
1

 dT 
 dT 
q 1       1  TP1  TS1       1  TP1  TS1 

 dx  x 0
 dx  x 0

 dT 
 dT 
q 2        2  TS2  TfP 2       2  TS2  TP 2 

 dx  x 
 dx  x 
2
TP1
TP2
0
xm

x
PRZEWODZENIE CIEPŁA PRZY ISTNIENIU WEWNĘTRZNYCH ŹRÓDEŁ CIEPŁA W
NIESKOŃCZENIE DŁUGIM WALCU O PROMIENIU ZEWNĘTRZNYM rw
1. WYZNACZENIE ROZKŁADU TEMPERATURY
0  q v     2  T 
q
0  v  2  T

q
q
dT
1 d  dT  q v
 dT 
  v r 2  C1
 0  d r
   v r  dr  r

r
2
dr

r dr  dr  
 dr 
q
q
C
dT
  v r  1  T   v r 2  ln r  C 2
4
r
2
dr
 dT 
 0  C1  0;
dla : r  0  

 dr  r  0
Tm
Tw1
Tw2
1
q
q
 dT 
 T  Tw  T   v r 2  C 2  C 2  Tw  v rw2
dla : x    

4
4
 dr  r  rw
2
0
rw
r
q v 2   r
q v 2 q v 2
rw 1  
rw  Tw  Tw 
r 
T
4   rw
4
4

dla : r  0
q
Tm  Tw  v rw2
4




2



PRZEWODZENIE CIEPŁA PRZY ISTNIENIU WEWNĘTRZNYCH ŹRÓDEŁ CIEPŁA W
NIESKOŃCZENIE DŁUGIM WALCU O PROMIENIU ZEWNĘTRZNYM rw
2. WYZNACZENIE GĘSTOŚCI STRUMIENIA CIEPŁA ODPROWADZANEGO OD
POWIERZCHNI WALCA
 dT 
   Tw  Tf 
q     

 dr  r  rw

 dT 
   Tw  Tf 



 dr  r  rw
Tm
Tw1
Tw2
1
2
0
rw
r
q v
dT
r

ale :
2
dr
q v

rw    Tw  Tf 


2
q v
rw    Tw  Tf 
q 
2
PRZYPADKI SZCZEGÓLNE DLA ŻEBER O ZMIENNYM PRZEKROJU
WYMIANA CIEPŁA PRZEZ ŻEBRA