Transcript Sanktuarium Matki Bo*ej Pi*knej Mi*o*ci w Pola*czyku

Sanktuarium Matki Bożej Pięknej
Miłości w Polańczyku
Wykonała
………..
Co nieco o Polańczyku
• Polańczyk – wieś wczasowo-uzdrowiskowa w Polsce
położona w województwie podkarpackim, w powiecie
leskim, w gminie Solina. Od 30 grudnia 1999 Polańczyk jest
siedzibą władz gminy Solina (wcześniej siedzibą była
Solina). Położony na zachodnim brzegu Jeziora Solińskiego.
• Przy obwodnicy drogi wojewódzkiej 894 znajduje się
rzymskokatolicki kościół parafialny pw. NMP Królowej
Polski.
• W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie
należała do województwa krośnieńskiego.
Krótkie Informacje o Teraźniejszości
• Parafialna świątynia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski przeżywała
swe wielkie chwile 11 września 1999 roku. W tym bowiem dniu miała
miejsce uroczysta Koronacja Cudownego Obrazu Matki Bożej.
• Koronacja obrazu została poprzedzona wieloma staraniami proboszcza
parafii Ks. Kanonika Wiktora Obrockiego i wielu zaangażowanych parafian.
Przygotowaniem duchowym do tego wielkiego wydarzenia były misje święte
jakie przeżywała parafia pod przewodnictwem o. Bonawentury, a od strony
zewnętrznej wykonanie wielu prac koniecznych dla właściwego przebiegu
uroczystości. W dniu koronacji, na mocy dekretu Ks. Arcybiskupa
Metropolity Przemyskiego Józefa Michalika kościół parafialny w Polańczyku
otrzymał zaszczytny tytuł Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości. W 2000
roku jubileuszowym sanktuarium było jednym z wielu kościołów
archidiecezji, w którym wierni mogli zyskiwać odpusty przypisane do Roku
Jubileuszowego.
• Sanktuarium z odsłoniętym Cudownym Obrazem Matki Bożej Pięknej
Miłości jest dostępne przez cały dzień dla grup pielgrzymkowo –
wycieczkowych, dla indywidualnych pielgrzymów, którzy chcą znaleźć chwilę
skupienia i modlitwy.
Historia Sanktuarium
• Cerkiew parafialna pw. św. Męczennicy Paraskiewii z roku 1907 (obecnie
Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości) została wzniesiona na miejscu
poprzedniej drewnianej cerkwi z końca XVIII w., powstałej z fundacji cesarzowej
Marii Teresy. Po II wojnie światowej cerkiew stała opuszczona. Wierni
rzymskokatoliccy należeli początkowo do parafii Wołkowyja. W roku 1908
staraniem miejscowego dworu Cieślińskich wybudowano w Polańczyku małą
kaplicę pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, w której
księża z Wołkowyi odprawiali Mszę Św. raz w miesiącu. Kiedy jednak kaplica
okazała się za mała, w roku 1948 zdecydowano się zaadoptować na potrzeby
Kościoła opuszczoną wówczas cerkiew. Na prośbę miejscowej ludności ks. bp
Franciszek Barda utworzył w Polańczyku parafię rzymskokatolicką, a jej
pierwszym proboszczem został ks. Franciszek Stopa. Przeniósł on z Łopienki do
Polańczyka cudowną ikonę Matki Bożej Łopieńskiej oraz główny ołtarz. Ikona
Matki Bożej Łopieńskiej znajduje się w Polańczyku do dziś, zaś w Łopience jest
jej kopia. Prof. W. Kunz z Krakowa w roku 1970 wykonał w Kościele polichromię
i stacje Drogi Krzyżowej. Tego samego roku odnowiono barokowy ołtarz
pochodzący z XVIII w.
Historia Obrazu Matki Bożej
•
•
Historia obrazu Matki Bożej
Matka Cudu
•
•
Historia mówi o wydarzeniu z XVIII wieku.
Samotnie wychowująca swe dziecko matka dźwigała na swych barkach cierpienie, jakim
było kalectwo dziewczynki. Od urodzenia była dzieckiem niemym.
Wydarzenie miało miejsce wówczas, gdy dziecko miało 7 lat. W folwarku trwały prace przy
sianokosach. Słonecznego poranka matka wraz z dziewczynką poszła na folwarczną łąkę do
pracy. W czasie gdy kobieta pracowała, córka bawiła się w pobliżu. Było już upalne
południe. Dziecko spragnione pochyliło się nad pobliskim strumykiem by napić się wody.
Wtem spostrzegła nad strumykiem dziwną jasność i zobaczyła Matkę Bożą z Dzieciątkiem.
Dziewczynka przeraziła się ogromnie i krzyknęła: mamo! Było to pierwsze słowo, które
wypowiedziała po siedmiu latach, a później niezgrabnymi ale zrozumiałymi słowami
opowiedziała, co ją spotkało.
Wieść o cudzie uzdrowienia rozeszła się bardzo szybko, przyciągając w to miejsce wielu
ludzi. Umieszczony przy strumyku , a póżniej w wybudowanej świątyni w Łopience obraz
Matki Bożej stał się celem pielgrzymek.
•
•
Cud Pięknego Oblicz
•
Ze wspomnianym wizerunkiem Matki Bożej Łopieńskiej związane są liczne przekazy. Jeden z
nich mówi, że po znalezieniu obrazu w Łopience odwożono go aż trzykrotnie do pobliskiej wsi
- Terki, ale obraz w cudowny sposób powracał. Inne podanie głosi, że cudowny obraz zatrzymał
się na stojącej obok cerkwi okazałej lipie, spostrzegły go gęsi, które głośnym gęganiem
powiadomiły o tym ludzi. Ostatnie podanie głosi, że w drodze do Terki woły, ciągnące wóz z
obrazem, stanęły na granicy Łopienki, Buka i Polanek, i nie chciały dalej iść, sprowadzono
jeszcze dwa woły, ale i to nie pomogło, więc tamtejsi mieszkańcy wrócili z cudowną ikoną do
Łopienki.
•
Kiedy naprawdę trafił on do Łopienki?- nie wiadomo.
•
Cudowny obraz przyciągał do Łopienki, niewielkiej wsi, (która liczyła w 1921 roku łącznie 303
mieszkańców, w tym 289 grekokatolików , 6 rzymskokatolików i 8 wyznania mojżeszowego),
rzesze wiernych, nawet z bardzo odległych stron. Swego czasu, a właściwie od XVIII wieku do
momentu wysiedleń Łopienka była najbardziej znanym sanktuarium kultu maryjnego w
Zachodnich Bieszczadach. Na odpust 13 lipca (Wniebowstąpienie Najświętszej Marii Panny),
jeszcze w XIX wieku przychodziło kilkanaście tysięcy wiernych - nie tylko Rusinów, ale też
mieszkańców stoków Karpat, Pogórzanie zza Wisłoki, a nawet Górale śląscy spod Andrychowa.
By rozłożyć swe kramy z różnymi towarami, przyjeżdżali tu nawet Żydzi z odległego przecież
Krakowa.
•
W 1943 roku odbył się tu ostatni odpust. Rok później przez bieszczadzkie wsie przechodził
front. Latem 1944 roku w Łopience spłonęły dwa domy. Władze wytypowały 420 mieszkańców
do wysiedlenia, jednak do końca maja 1945 roku nikt nie został wywieziony. Dopiero w maju
1946 roku na Ukrainę przymusowo wysiedlono 48 rodzin. Ostatnie 7 rodzin wysiedlono w
1947 roku podczas akcji "Wisła". Domy opustoszały. Większość z nich rozebrali ludzie z
okolicznych wsi, traktując je jako darmowy skład budulca i opału
Msze Święte w Sanktuarium
• W ciągu roku (z wyjątkiem wakacji):
• - dni powszednie: 16.00
• - Niedziele i Uroczystości: 9.30; 11.00; 16.00
• * W czasie wakacji :
• - dni powszednie: 19.00
• - Niedziele i Uroczystości: 7.00; 8.00; 9.30; 11.00;
19.00
• (msze święte 9.30 i 11.00 na placu liturgicznym
przy ołtarzu polowym za kościołem)
Kilka Ciekawych Fotek
Tam Gdzie Zdarzył się cud
• W 1598 r. Piotr II Bal otrzymał Łopienkę i
inne miejscowości. W 1939 roku liczyła 361
mieszkańców. W latach 1946 i 1947 została
całkowicie wysiedlona, a zabudowania z
czasem zostały rozebrane. Jedynym
zachowanym budynkiem jest murowana
cerkiew greckokatolicka z 1757 roku, która
jest od 1983 roku stopniowo remontowana.
Cerkiew jest wpisana do Rejestru zabytków
pod numerem rejestracyjnym A-708 z
16.03.1972. Sama Łopienka jest wpisana do
tego rejestru jako „relikt dawnej wsi” pod
numerem rejestracyjnym A-238 z 4.06.1991.