Transcript ppt

Wykład IV
Teoria pasmowa ciał stałych
Krzem
Konfiguracja w izolowanym atomie Si:
1s22s22p63s23p2
-Każdy atom ma dwa stany1s
dwa 2s, 6sześć stanów 2p,
dwa 3s, sześć 3p i wyższe
-Dla N atomów, dostępnych jest
2N stanów 1s, 2N stanów
2s, 6N stanów 2p, 2N
stanów 3s i 6N stanów 3p
-Po zbliżeniu atomów
największemu rozszczepieniu
ulegają stany 3s i 3p. Stany te
mieszają się dając 8N stanów.
-Przy odległości
równowagowej, pasmo to
rozszczepia się na dwa
pasma oddzielone przerwą
Eg. Górne pasmo –
przewodnictwa zawiera 4N
stanów i dolne –
walencyjne, też 4N stanów.
Podpasma mogą łączyć się, jak np. w Si, gdzie 4 podpasma łączą się
w pasmo walencyjne
Periodyczność sieci i dozwolone pasma energii
Izolowane atomy mają dyskretne dozwolone poziomy
energetyczne
Periodyczność sieci w ciele stałym prowadzi do pojawienia się
pasm energetycznych oddzielonych obszarami wzbronionymi
E
+
położenie
+
+
+
+
Twierdzenie Blocha
W krysztale funkcje falowe będące rozwiązaniem równania
Schrödingera z potencjałem periodycznym U(r) są iloczynem
zespolonej fali płaskiej exp(i k·r) (odpowiadającej swobodnemu
elektronowi) i funkcji periodycznej unk(r) (n – liczba całkowita).
nk (r)  e unk (r)
ikr
Niejednoznaczność wektora k.
Funkcje Blocha posiadają dziwną własność: zarówno same funkcje

jak i odpowiadające im wartości własne energii E obliczone dla k
oraz k+G są identyczne:
 n.k (r)  nn.k G (r)
En (k )  En (k  G)
gdzie G jest wektorem sieci odwrotnej:
G  n1b1  n2b 2  n3b 3
b1  2
a2  a3
a1  a2  a3
b2  2
a3  a1
a1  a2  a3
b3  2
a1  a2
a1  a2  a3
n1,n2 i n3 – liczby całkowite, ai są wektorami podstawowymi sieci
krystalicznej, bi są wektorami podstawowymi sieci odwrotnej.
Węzły sieci odwrotnej są wyznaczone przez zbiór wektorów G
Sieć odwrotna
Sieć odwrotna to zbiór wektorów falowych dla których
odpowiednie fale płaskie mają okresowość sieci
krystalicznej:
G·T=2n
lub
cos(G·T)=1
gdzie T – wektor translacji
Dla sieci 1D, w której odległość między atomami wynosi a:
G=2/a
Periodyczność E(k)
En (k)  En (k  G)
Pasmo dozwolonych
stanów
1D
Przerwa wzbroniona
Pasmo dozwolonych
stanów
Przerwa wzbroniona
Pasmo dozwol. stanów
Ze względu na tę periodyczność, wystarczy ograniczyć się do obszaru od


a
do 

a
czyli do tzw. I-szej strefy Brillouina
Strefa Brillouina
Strefa Brillouina jest figurą gemetryczną, która powstaje z
przecięcia symetralnych wektorów łączących sąsiednie
punkty sieci odwrotnej.
1D
2/a
1strefa
Brillouina
2D sieć regularna.
2strefa
Brillouina
I strefa Brillouina
Konstrukcja I strefy Brillouina w
przestrzeni 2D, sieć ukośnokątna.
I strefa Brillouina dla sieci kubicznej
powierzchniowo centrowanej (fcc).
E(k) (relacja dyspersji) dla krzemu
E(k) dla Si i GaAs)
a) E(k) dla Si (skośna przerwa) i GaAs (prosta przerwa)
b)Powierzchnia stałej energii dla Si, w pobliżu 6 minimów pasma przewodnictwa w kierunku
punktu X..
Półprzewodniki z prostą i skośną przerwą
wzbronioną
E(k) (relacja dyspersji) dla GaAs i AlAs
GaAs(1+x) Px
Diody LED wykonane z GaAs1-x Px dla x = 0.4 świecą na czerwono, dla x =
0.65 – na pomarańczowo, dla x = 0.85 – na żółto i x = 1 – na zielono.
GaAs1-x Px dla składów molowych x<0.42 jest półprzewodnikiem z prostą
przerwą wzbronioną. Dlatego prawdopodobieństwo rekombinacji
promienistej jest duże. Natomiast dla większych składów –
półprzewodnikiem o skośnej przerwie wzbronionej. Stąd czysty GaP nie
nadaje się na diody LED. Aby umożliwić rekombinację promienistą w tym
krysztale, wprowadza się do niego tzw. domieszkę zlokalizowaną - azot.
E(k) (relacja dyspersji)
Pasmo dozwolonych stanów
Przerwa wzbroniona
Pasmo dozwolonych stanów
Przerwa wzbroniona
Pasmo dozwol. stanów
Jak wcześniej wspomniano, ze względu
na
periodyczność
E(k),
wystarczy
ograniczyć się do obszaru tzw. I-szej
strefy Brillouina. Co więcej, w
większości
półprzewodników
pasmo
przewodnictwa i pasmo walencyjne w
pobliżu swoich krawędzi mają postać jak
na rysunku poniżej. Z całej zależności
E(k) „wycinamy” obszar zaznaczony na
górnym rys. na czerwono
EF
Puste pasmo
EF
Przerwa wzbr.
Częściowo pełne
pasmo
Pełne pasmo
Częściowo pełne
pasmo
Częściowo pełne p.
Przerwa wzbr.
Pełne pasmo
IZOLATOR
lub półprzewodnik
METAL
METAL
lub półmetal
Koncepcja dziury
Elektron opisany funkcją Blocha
jest naładowaną cząstką biegnącą
przez kryształ. W obrazie klasycznym reprezentuje prąd elektryczny. W
paśmie całkowicie zapełnionym każdemu elektronowi o wektorze
falowym k towarzyszy elektron z -k i odpowiednie przyczynki do prądu
znoszą się.
N
J  (e) Vi  0
i
Jeśli zabierzemy jeden elektron, to wytworzymy dziurę, ale
prąd będzie wówczas różny od zera:
N
J  (e) Vi  (e)Vj  eVj
i
Masa efektywna
Dla elektronu swobodnego:
2 2
p2
k
E

2m 2m
2
dE
k

dk
m
m
d E
 2 
 dk 
2
2
2
d 2E

2
dk
m
1
Dla elektronu w sieci krystalicznej:
me * 
d E
 2 
 dk 
2
2
1
Dla dziury w sieci krystalicznej:
Eh   Ee
k h = -k e
m  m
*
h
*
e
v h  ve
Krzywizna pasma decyduje o masie efektywnej
- Masa efektywna elektronów w2 GaAs w pasmie przewodnictwa jest mniejsza w
punkcie  (silna krzywizna - d E
dk 2
duża )
niż w punkcie L lub X (słabsza krzywizna -
d 2E
dk 2
mała )
- Elektrony przy wierzchołku pasma walencyjnego mają masę efektywną
ujemną (dziury – dodatnią).
Prawdziwe (me, mh) i efektywne masy (me*, mh*)
- masy efektywne są różne dla różnych półprzewodników
- prawdziwe – równe masie elektronu swobodnego
- dlaczego ?
dp/dt =d(mv)/dt = F : II zasada dynamiki Newtona !
F = Fwewn + Fzewn
Fzewn = siła zewnętrzna
Fwewn = siła wynikająca z istnienia potencjału periodycznego; to oddziaływanie
prowadzi do zależności E(k), z której z kolei wynika masa efektywna, me*.
dp/dt =d(me* v)/dt = Fzewn
Zatem elektron zachowuje się w polu siły zewnętrznej, tak jakby
miał nową masę, me*.
Półprzewodnik w polu elektrycznym
F 
dE p
dx
dV
e ( x)  ( e)
dx
dV
 ( x)  
dx
 ( x)  const  c 
V  cx 
E p  cex