Transcript JAK ZBUDOWANY JEST KOMPUTER

JAK ZBUDOWANY
JEST KOMPUTER?
Komputer jest to uniwersalny system cyfrowy zdolny do
wykonywania pewnego zbioru rozkazów (różnorodnych
operacji elementarnych), w którym użytkownik może
określić sekwencję wykonywanych rozkazów koniecznych
do realizacji postanowionego zadania. Głównymi częściami
składowymi komputera są: procesor, pamięć operacyjna, w
której jest zapisany program określający sekwencję
wykonywanych operacji oraz dane do przetworzenia oraz
układy wejścia i wyjścia, do których są przyłączone
urządzenia zewnętrzne umożliwiające kontakt komputera z
otoczeniem i użytkownikiem. Istotną cechą komputera,
odróżniającą go od innych systemów cyfrowych, jest
możliwość zupełnej zmiany realizowanych przez niego
funkcji jedynie przez zmianę programu w jego pamięci.
Historia komputera PC
Historia
PC-eta ma ledwie
26 lat. Gdy powstawał zakładano, że da się sprzedać
tysiąc - dwa tysiące sztuk.
Teraz PC jest standardem w
dziedzinie komputerów
osobistych.
PREZENTACJA PIERWSZEGO
Komputera PC - 12 sierpnia 1981
Pierwszy komputer- ENIAC1
Historia informatyki
– X wiek p.n.e.: abakus, liczydła
soroban,
– X-II wiek p.n.e.: Chiny –
przepisy na wykonywanie
obliczeń (algorytmy), postać
binarna liczby,
– 400-300 r. p.n.e.: algorytm
Euklidesa,
– VIII-IX wiek: Muhammad ibn
Musa al-Chorezmi prekursor
metod obliczeniowych,
upowszechnił system dziesiętny
i stosowanie zera,
– XVII wiek Wilhelm Schickard
twórca pierwszej mechanicznej
maszyny do liczenia (spłonęła),
Blaise Pascal maszyna
wykonująca dodawanie i
odejmowanie,
– XVII-XVIII wiek: Gottfried Wilhelm
Leibnitz system dwójkowy,
– XVIII i XIX: Charles Babbag –
maszyna różnicowa, analityczna
(program), Ada Augusta – pierwsza
programistka, Herman Holerith –
czytnik-sorter kart dziurkowanych,
założył firmę IBM,
– XX wiek to czas burzliwego rozwoju
elektronicznych maszyn
matematycznych: Alan Turing
(model uniwersalnego
komputera), John von Neumann
(ojciec architektury
współczesnych komputerów),
Marian Rejewski (Enigma),
maszyna Eniac (1945 r.),
tranzystor (1947), układ scalony.
Nomenklatura
Procesor – Central Processing Unit (CPU)
= Arithmetic/Logic Unit (ALU) + Control Unit
 Pamięć operacyjna – Random Access Memory
(RAM)
 Urządzenia wejścia/wyjścia – Input/Output (I/O)

Płyta główna – Motherboard (MB)
 Układ sterowania – Chipset
 Jednostka zmiennoprzecinkowa – Floating Point
Unit (FPU)
 Pamięć stała (tylko do odczytu) – Read-Only
Memory (ROM)

Modularna budowa komputera
PC
 Standaryzacja
elementów w oparciu o
publicznie dostępne specyfikacje
 Otwarta architektura urządzeń
wejścia/wyjścia





Płyta główna - tablica obwodów drukowanych
łączących wszystkie elementy komputera wraz ze
sterującymi układami elektronicznymi i
standardowymi gniazdami I/O.
-procesor - układ scalony b. wysokiej skali integracji.
Chipset - układy sterujące połączeniami płyty
głównej.
Pamięć RAM - w postaci modułów dołączanych do
płyty głównej.
Urządzenia wejścia/wyjścia - np. klawiatura, dysk
twardy (pamięć masowa), karta graficzna, mysz, itp. dołączane do płyty głównej poprzez gniazda (porty)
I/O.
Płyta główna komputera PC






Płyta główna jest podstawowym urządzeniem komputera.
Znajduje się na niej: gniazdo procesora, gniazda rozszerzające,
złącza dla modułów pamięci, sterowniki napędów dyskietek i
dysków twardych, porty oraz układ pamięci ROM.
W zależności od typu płyty znajdują się na niej określonego typu
gniazda rozszerzenia ISA, PCI i AGP, w których montowane są
karty rozszerzeń.
Płyta główna jest nierozerwalnie związana z procesorem.
O wydajności płyty głównej decyduje zainstalowany na niej układ
zwany chipsetem. Steruje on przepływem informacji pomiędzy
procesorem a umieszczonymi na płycie innymi podzespołami.
Niezależnym od procesora standardem konstrukcyjnym płyt
głównych jest standard ATX. Jego podstawową cechą jest
zintegrowany na płycie interfejs portów: klawiatury, myszki,
drukarki itp. Istnieje także standard AT, który jest coraz mniej
popularny. W tym przypadku wszystkie porty umieszczone na
płycie są łączone z odpowiednimi gniazdami, które są mocowane
na tzw. śledziach, a te z kolei są przykręcane do obudowy
komputera.
Płyta główna komputera PC
Płyta główna komputera PC
Procesor
Procesor
Procesor to układ scalony zawierający jednostkę centralną
komputera (CPU - Central Processing Unit).
 Składa się z jednostki arytmetyczno logicznej (ALU), jednostki
sterującej i koprocesora numerycznego (FPU).
 Procesor ma za zadanie przetwarzać i wykonywać typowe
operacje arytmetyczno logiczne, jakie dochodzą do niego
poprzez pamięć operacyjną na podstawie instrukcji
otrzymywanych od wykonywanych programów, a ilość takich
operacji waha się w granicach od kilkuset do milionów na
sekundę. Powszechną miarą czasu działań, wykonywanych
przez procesory są mikrosekundy (1 us = 0,000001 s) i
nanosekundy (1 ns = 0,000000001 s), czyli milionowe i
miliardowe części sekundy.
 Podstawowym parametrem mikroprocesora jest zegar, który
określa, z jaką częstotliwością mikroprocesor przetwarza
dane. Częstotliwość zegara jest podawana w MHz lub GHz
(megahercach lub gigahercach).

Rodziny procesorów

Intel x86 (komputery PC):




32 bitowe: AMD486, 5x86, K5, K6, Athlon, Duron
Motorola 68k (komputery Apple):


16 bitowe: 8086/88, 80286
32 bitowe: i386, i486, Pentium, Pentium Pro, Pentium II,
Celeron, Pentium III, Celeron II, Pentium IV, Xeon
64 bitowe: Itanium (architektura EPIC)
AMD (zgodna z x86):


(koprocesory FPU:
8087, 80287, 80387)
68000, 68020 (16-bit), 68030, 68040, 68060 (32-bit)
architektury RISC (32, 64- bitowe – systemy
UNIX):

Alpha (DEC/Compaq), MIPS (SGI), SPARC (Sun), PA
(HP), Power (IBM), PowerPC (IBM/Motorola)
Chipset-y
Układy zarządzające komunikacją pomiędzy
procesorem, pamięcią, magistralami dołączającymi
urządzenia I/O
 W znacznym stopniu decydują o funkcjonalności
komputera (możliwościach rozbudowy)
 Zbudowane zwykle z 2 obwodów scalonych zwanych
mostkami (north and south bridge)
 Produkowane przez wielu producentów: Intel, AMD,
VIA, ALI, SIS

Pamięć RAM
 Statyczna

– Static RAM (SRAM)
bardzo szybka, bardzo droga – służy jako pamięć
buforująca między pamięcią operacyjną i procesorem
(tzw. pamięć cache - poziomu /level/ I, II, III)
 Dynamiczna

– Dynamic RAM (DRAM)
tania pamięć wymagająca cyklicznego odświeżania
– SDRAM – dominuje w PC
 Podwójnej wydajności – Dual Data Rate (DDR)
 RAMBUS – duża wydajność, wysoka cena
 Synchroniczna
Budowa złącza:
SIMM (Single Inline Memory Module) - 30 pinowe moduły które stosowano w
komputerach wyposażonych w procesor 0486. Najczęściej spotykanymi tego typu
układami są kości o pojemności 1, 4, 8 MB. Z uwagi na ich budowę mogły być
instalowane tylko parami po cztery sztuki. Następcami tych modułów były pamięci,
72 pinowe PS/2 SIMM. Pod względem budowy wewnętrznej odpowiadają one 30
pinowym modułom SIMM, są jednak przeznaczone do pracy z 32 bitową szyną
danych. Stosuje się umieszczanie parami identycznych układów pamięci.
DIMM (Double Inline Memory Module) - 168 pinowe moduły w których styki na
obu stronach układu doprowadzają różne sygnały. Ponadto każdy DIMM
współpracuje z 64-bitową magistralą danych, dzięki czemu możliwe jest
pojedyńcze obsadzenie gniazd modułami tego typu. Moduły DIMM są dostępne
w wersjach pojemności pamięci od 8 do 512 MB i czasie dostępu rzędu 8 ns.
Magistrale wejścia/wyjścia
 ISA (Industry

16-bitowe złącze do obsługi starszych urządzeń
 PCI

(Peripheral Component Interconnect)
32-bitowe standardowe złącze stosowane we
współczesnych komputerach (są wersje 64-bitowe)
 USB

Standard Architecture)
(Universal Serial Bus)
magistrala umożliwiająca łańcuchowe dołączanie
urządzeń zewnętrznych (modemów, drukarek)
 Porty
równoległe (Parallel Ports) Centronics
 Porty szeregowe (Serial Ports) RS-232C
Karta graficzna
RADEON™ 64-MB AGP Graphics Card
Tryb tekstowy
proste systemy terminali, rozwinięcie koncepcji
dalekopisu
 związany bezpośrednio ze sposobem
reprezentacji znaków alfanumerycznych w
pamięci komputera
 Kod ASCII (American Standard Code for
Information Interchange) – 7-bitowy (127 znaków)
 Rozszerzony kod ASCII – 8-bitowy (255 znaków)

Kodowanie znaków
kod ASCII – znaki alfabetu łacińskiego plus tzw.
semigrafika
 strony kodowe ISO – znormalizowane wykorzystanie
górnej połowy kodu ASCII do reprezentacji znaków
diakrytycznych różnych języków
 Inne strony kodowe np. IBM CP852 (DOS-PL), MS
CP1250 (Windows-PL), Mazovia
 UNICODE – kodowanie 16-bitowe, umożliwiające
zapis wszystkich bardziej znanych alfabetów, także
ideograficznych

Tryb tekstowy
 Realizacja
sprzętowa: układy EEPROM z
zapisem wyglądu poszczególnych znaków

systemy terminalowe, konsola Unix, DOS
 Realizacja
programowa: wstępne
określenie kształtu znaków układzie
pamięci obrazu lub całkowita symulacja w
systemie okien

Programowalny tryb tekstowy DOS, okno
wiersza poleceń Windows, X-Window (X11)
Tryb graficzny


Dominujący sposób realizacji interfejsu użytkownika we
współczesnych systemach operacyjnych
Komputer buduje w pamięci mapę reprezentującą
wszystkie punkty obrazu (piksele), które mają być
wyświetlone na ekranie
Tryb graficzny

Rozmiar pamięci potrzebnej do opisania wyglądu
ekranu jest zależny od:
 rozdzielczości obrazu – determinuje ona ilość
pikseli tworzących obraz,
 palety barw – determinuje ona ilość informacji
potrzebnej do opisania wyglądu pojedynczego
piksela,
 opcjonalnego buforowania obrazu – możliwe jest
budowanie następnego kadru w czasie
wyświetlania poprzedniego, komponowanie kilku
obrazów np. wzajemnie przesłaniających się
(bufor Z).
Reprezentacja barw
 Do



opisu parametrów piksela stosuje się:
paletę predefiniowanych kolorów,
reprezentację barw podstawowych RGB
(Red, Blue, Green).
Reprezentacja barw w programach graficznych na
wydrukach jest osobnym zagadnieniem (np. CMYK
– Cyan, Magenta, Yellow, blacK, HSV – Hue,
Saturation, Value).
Paleta kolorów



Paleta kolorów – tablica umieszczona w wydzielonym
obszarze pamięci, przypisująca poszczególnym
elementom predefiniowaną barwę i jasność.
Wygląd piksela jest określony liczbą wskazującą
daną pozycję (zwykle do kilkudziesięciu) w palecie
kolorów:
 1bit – obraz monochromatyczny,
 4 bity – 16 barw,
– 8 bitów – 256 barw.
Metoda jest stosowana do wyświetlania obrazów
niskiej jakości – małe wymagania sprzętowe.
Reprezentacja RGB



Piksele są opisane trójką liczb reprezentujących
intensywność barw podstawowych RGB.
Ilość dostępnych kombinacji jest określona łączną
długością tych liczb, np.:
 15 bitów – 32 768 barw (High Color),
 24 bity – 16 777 216 barw (Full Color).
Determinuje to:
 ilość pamięci niezbędnej do przechowania obrazu,
 prędkość generowania poszczególnych obrazów.
Akceleratory graficzne



specjalizowane układy (procesory) przejmujące od
procesora głównego zadania przeliczania parametrów
geometrycznych i kolorystycznych wyświetlanego obrazu
szybkie układy pamięci umożliwiające jednoczesny zapis i
odczyt
specjalne złącza umożliwiające szybkie przesyłanie między
pamięcią główną i pamięcią obrazu na karcie graficznej:
 AGP – Accelerated Graphics Port
Standardy programowe obsługi
grafiki




Środowisko MS Windows – rodzina standardów DirectX
(DirectDraw, Direct3D, i in.) – zestaw procedur
(realizowanych głównie sprzętowo) umożliwiających szybkie
tworzenie i obróbkę elementów obrazu za pomocą prostych
operacji wywołania gotowych funkcji.
OpenGL – standard przemysłowy obsługi grafiki
trójwymiarowej, opracowany przez firmę SGI.
PHIGS – (Programmer's Hierarchical Interactive Graphics
System) zestaw opracowany przez ANSI i ISO.
PEX – (PHIGS Extensions to X) rozszerzenie środowiska XWindow (X11) o obsługę obiektów 3D, stosowany w
środowisku UNIX.
Karta dźwiękowa
Karta dźwiękowa
Karty dźwiękowe służą do konwersji dźwięku
(pochodzącego z płyt CD, urządzeń hifi, czy tez
mikrofonów) do postaci danych, które może
przetwarzać komputer. Podobnie jak odtwarzacz płyt
kompaktowych tak i karty dźwiękowe są w stanie
odtwarzać przez głośniki dźwięk zapisana w formacie
zer i jedynek. Konwersji dokonywanej przez karty
dźwiękowe może być również poddawana muzyka
pochodząca z syntezatorów i klawiatur MIDI. MIDI
(Musical Instruments Digital Interface) to standard
opracowany dla elektronicznych instrumentów
muzycznych. Wystarczy więc karta dźwiękowa
zainstalowana w komputerze i klawiatura MIDI, aby
mieć w domu własną "orkiestrę".









Budowa karty dźwiękowej
Karty dźwiękowe w zależności od stopnia skomplikowania i
zaawansowania mogą posiadać następujące elementy:
Generator dźwięku - występował w starszych kartach i był to
zazwyczaj generator AM lub FM oraz generator szumu, służył do
sprzętowego generowania dźwięków za pomocą modulacji i
łączenia fal oraz szumu
Przetworniki A/C i C/A - umożliwiające rejestrację i odtwarzanie
dźwięku
Mikser dźwięku - służy do łączenia sygnałów dźwięku z różnych
źródeł, generatorów dźwięku, przetworników C/A, wejść
zewnętrznych, itp.
Wzmacniacz wyjściowy nbn- do podłączenia słuchawek lub
dopasowania linii wyjściowych przetwornika C/A
Interfejs do komputera - służący do komunikacji i wymiany danych z
kartą dźwiękową, zazwyczaj ISA, PCI lub USB
Procesor DSP - służy do cyfrowej obróbki dźwięku, np. nakładania
efektów
Interfejs MIDI - służy do podłączania do komputera cyfrowych
instrumentów muzycznych
Karta sieciowa
Karta sieciowa


Karta sieciowa (ang. NIC - Network Interface Card)
służy do przekształcania pakietów danych w sygnały,
które są przesyłane w sieci komputerowej. Każda karta
NIC posiada własny, unikatowy w skali światowej adres
fizyczny, znany jako adres MAC, przyporządkowany w
momencie jej produkcji przez producenta, zazwyczaj
umieszczony na stałe w jej pamięci ROM. W niektórych
współczesnych kartach adres ten można jednak
zmieniać.
Działanie: Sygnał z procesora jest dostarczany do karty
sieciowej, gdzie sygnał jest zamieniany na standard
sieci, w jakiej karta pracuje. Karta sieciowa pracuje tylko
w jednym standardzie np. Ethernet. Nie może pracować
w dwu standardach jednocześnie np. Ethernet i FDDI.
Karty sieciowe, podobnie jak switche są elementami
aktywnymi sieci Ethernet.
Modem
Modem

Modem (od ang. MOdulator-DEModulator) - urządzenie
elektroniczne, którego zadaniem jest zamiana danych
cyfrowych na analogowe sygnały elektryczne
(modulacja) i na odwrót (demodulacja) tak, aby mogły
być przesyłane i odbierane poprzez linię telefoniczną (a
także łącze telewizji kablowej lub fale radiowe). Jest
częścią DCE (Data Communications Equipment), które
w całości wykonuje opisane wyżej czynności.
Nieodzowne do współpracy jest DTE (Data Terminal
Equipment) i to dopiero stanowi całość łącza przesyłania
danych. Dzięki modemowi można łączyć ze sobą
komputery i urządzenia, które dzieli znaczna odległość.
Modem



Rodzaje modemów
Modem może być tzw. zewnętrzny, czyli znajdujący się
poza komputerem i połączony z nim (lub innym
odbiornikiem) przy użyciu przewodu (interface : RS-232,
USB, LPT, ethernet) oraz charakteryzujący się pełną
samodzielnością sprzętową, albo wewnętrzny kiedy
mamy do czynienia ze specjalną kartą rozszerzeń
montowaną wewnątrz komputera (PCI, ISA), zazwyczaj
wykorzystującą w pewnym stopniu procesor komputera.
Inną klasyfikację dokonuje się ze względu na medium.
Wyróżniamy modemy:



telefoniczne (klasyczne i xDSL)
kablowe
radiowe
Konstrukcja obudowy ATX:
Największym osiągnięciem standardu ATX jest zasilanie płyty
głównej. Nadal wprawdzie podawane są te same napięcia, co w
standardzie AT, jednak budowa samego zasilacza uległa znacznym
modyfikacjom. Po pierwsze zasilacze ATX są bezpieczniejsze dla
użytkownika, bo włączenie (220V) odbywa się automatycznie po
podaniu impulsu z płyty głównej. Natomiast w zasilaczach AT
konieczny był przełącznik biegunowy, którego styki były
zabezpieczone łatwo zsuwanymi koszulkami, a więc o porażenie
prądem było nietrudno. Po drugie, zmienił się sam wtyk
dostarczający prąd do płyty głównej. Zamiast dwóch takich samych
wtyczek, których kolejność łatwo było pomylić, paląc tym samym
płytę główną, mamy jeden wtyk szufladowy, który jest tak
wyprofilowany, że można go podłączyć tylko w jeden, właściwy
sposób.I po trzecie, zasilacz w standardzie ATX automatycznie
wyłącza zasilanie po podaniu impulsu z płyty głównej
spowodowanego np. zamknięciem systemu Windows.
Klawiatura
Klawiatura
Klawiatura jest to uporządkowany zestaw klawiszy służący
do ręcznego sterowania urządzeniem lub ręcznego
wprowadzania danych. W zależności od spełnianej funkcji
klawiatura zawiera różnego rodzaju klawisze – alfabetyczne,
cyfrowe, znaków specjalnych, funkcji specjalnych, o
znaczeniu definiowanym przez użytkownika.
 Podstawowe rodzaje klawiatur komputera PC w
kolejności powstania to
 83-klawiszowa - klawiatura typu PC i XT
 84-klawiszowa - klawiatura typu AT
 101-klawiszowa - klawiatura rozszerzona o klawisze
numeryczne
 104-klawiszowa - klawiatura 101 rozszerzona o dodatkowe
klawisze dla menu Windows
 multimedialna - klawiatura 104 rozszerzona o dodatkowe
klawisze.






Klawiatury mogą mieć najróżniejszą konstrukcję:
mechaniczne, historycznie najstarsze – ruch klawisza za pomocą mniej lub bardziej
skomplikowanego systemu dźwigni, cięgien itp. układów mechanicznych
bezpośrednio wykonuje czynność użyteczną (np. napęd dźwigni w maszynie do
pisania, przestawienie tarczy w arytmometrze mechanicznym)
stykowe – ruch klawisza powoduje bezpośrednio zwarcie (lub, rzadziej, rozwarcie) w
układzie elektrycznym/elektronicznym:

sprężynowa

membranowa – za pomocą klawisza dociskana jest do płytki drukowanej
specjalna membrana zwierająca, realizująca także ruch powrotny klawisza

z gumą przewodzącą (obecnie najbardziej rozpowszechnione) – wciśnięcie
klawisza powoduje dociśnięcie gumy przewodzącej do obwodu drukowanego,
powodując znaczne obniżenie rezystancji pomiędzy końcówkami pola stykowego
bezstykowa:

optoelektroniczna – ruch klawisza powoduje wsunięcie lub wysunięcie przesłony
do/z transoptora

pojemnościowa – obecnie stosowana rzadko – klawisz połączony jest z
elementem zmieniającym pojemność współpracującego kondensatora
najczęściej poprzez wsunięcie się między okładziny

kontaktronowa – naciśnięcie klawisza powoduje przysunięcie magnesu do
kontaktronu wymuszając zwarcie styków
ekranowa:

dotykowa – na ekranie wyświetlany jest układ klawiszy, dotknięcie zaznaczonego
miejsca jest równoznaczne z wprowadzeniem znaku, konieczne jest posiadanie
specjalnego monitora dotykowego

klasyczna – na ekranie wyświetlany jest układ klawiszy, kliknięcie myszką w
wybranym miejscu jest równoznaczne z wybraniem znaku; wariant zbliżony do
poprzedniego, ale nie wymaga specjalnego monitora. Zaletą klawiatur
ekranowych w porównaniu z fizycznymi jest możliwość wizualnej prezentacji
wielu zestawów znaków z różnych alfabetów.
Myszka

Mysz (z ang. mouse) – urządzenie wskazujące używane podczas
pracy z interfejsem graficznym systemu komputerowego.
Wynaleziona przez Douglasa Engelbarta w 1963 r. Mysz umożliwia
poruszanie kursorem po ekranie komputera poprzez przesuwanie jej
po powierzchni płaskiej. Mysz odczytuje zmianę swojego położenia
względem podłoża, a po jego zamianie na postać cyfrową komputer
dokonuje zmiany położenia kursora myszy na ekranie. Najczęściej
wyposażona w kółko do przewijania ekranu.

Najstarszym typem myszy jest "mysz mechaniczna", w urządzeniu
tym wykorzystuje się metalową kulkę pokrytą gumą, oraz system
rolek. Kulka pod wpływem tarcia o powierzchnię, po której
przesuwamy mysz obraca się. Kulka powoduje obrót dwóch
prostopadle umieszczonych rolek, które odzwierciedlają
przesunięcie kursora na ekranie w "pionie" i "poziomie". Ze względu
na to, że do poruszania kulką myszy potrzebna jest równa
powierzchnia o odpowiednio dużym tarciu, stosuje się specjalne
podkładki. W trakcie używania myszy brud z podkładki przenosi się
na kulkę i wałki. Powoduje to problemy z działaniem urządzenia i
wymusza jego czyszczenie co jakiś czas.

Nowszym rozwiązaniem jest tzw. "mysz optyczna". W podstawie
takiej myszy zainstalowana jest jedna lub więcej dioda
elektroluminescencyjna która oświetla powierzchnię pod myszą,
soczewka ogniskująca, oraz matryca CCD. Mysz tego typu posiada
także specjalizowany procesor DSP (zazwyczaj zintegrowany z
matrycą) służący do analizowania względnych zmian w położeniu
mocno powiększonego obrazu powierzchni. Najnowszym
rozwiązaniem jest zastosowanie lasera zamiast diod świecących co
jeszcze bardziej podnosi rozdzielczość myszy. Zaletą dwóch
ostatnich rozwiązań jest brak mechaniki, która łatwo ulega
zanieczyszczeniu i wymaga częstej konserwacji oraz to, że mysz
działa na prawie każdej powierzchni i nie wymaga podkładki.
Monitor
Monitor to ogólna nazwa jednego z urządzenia we-wy
do bezpośredniej komunikacji operatora z komputerem.
Zadaniem monitora jest natychmiastowa wizualizacja
wyników pracy komputera.
 Podział współczesnych monitorów wygląda następująco:
 Monitor CRT - Przypomina zasadą działania i po części
wyglądem telewizor. Głównym elementem monitora CRT
jest kineskop.
 Monitor LCD - inaczej panel ciekłokrystaliczny. Jest
znacznie bardziej płaski od monitorów CRT. Zasada
generowania obrazu jest odmienna niż w monitorach
CRT. (patrz wyświetlacz ciekłokrystaliczny)

Monitor

Monitor CRT


jest wciąż tańszy od LCD (różnica ta jest już nieznaczna),
obszar faktycznie wykorzystywany jest mniejszy od
nominalnego, np. monitor 15" faktycznie ma ekran od ok.
13,8" do 14" (w zależności od producenta)
posiada mniejszą plamkę i bezwładność, dla monitorów CRT
już w połowie lat 90 (1994-1996) wycofano z produkcji
monitory z plamką powyżej 0.28 (przekątna plamki), z handlu
takie monitory zniknęły kilka lat później.
posiada lepsze odwzorowanie kolorów.
są większe, obecnie monitory 14" już nie występują, a
monitory 15" są już prawie całkowicie wycofane z rynku
(pozostały tylko nieliczne z bardzo dobrymi parametrami,
UVGA i XVGA z plamką poniżej 0.25 mm)
dominują monitory CRT 17" i 19"
monitory CRT są ciężkie, zajmują dużo miejsca, ale cały czas
są niezastąpione dla profesjonalnych aplikacji CAD/CAM
obraz jest widoczny pod każdym kątem (nie ma efektu
zanikania obrazu przy patrzeniu pod ostrym kątem z boku).







Monitor LCD




jest zdecydowanie mniejszy gabarytowo niż CRT
zużywa mniej prądu
jest wolny od efektu migotania
w starszych modelach występuje tzw. efekt smużenia, co
oznacza, że niepoprawnie wyświetlany jest szybko
zmieniający się obraz (filmy, gry)
oferuje pracę wyłącznie w jednej rozdzielczości, np.
1280×1024 w przypadku większości monitorów 17- i 19calowych
nie odkształca obrazu - obraz jest odwzorowywany na niemal
płaskiej powierzchni
optycznie ma większą przekątną niż analogiczne monitory
CRT (np LCD 15`` jest w przybliżeniu równy CRT 16,5``), ze
względu na to, że nie ma tzw. martwego pola
generuje słabsze pole magnetyczne i, według wielu
użytkowników, jest mniej szkodliwy dla wzroku.




Drukarka

Drukarka igłowa, drukarka mozaikowa (ang. dot-matrix printer, needle
printer, wire printer) – niegdyś najpopularniejszy typ drukarek. Wykorzystują
do drukowania taśmę barwiącą podobną do tej stosowanej w maszynach do
pisania. Ich główną zaletą są niskie koszty eksploatacji i możliwość
drukowania kilku kopii na papierze samokopiującym; do dziś często
używana do druku faktur itp.; najczęściej spotykane są głowice 9- i 24igłowe, istnieją także drukarki wielogłowicowe (każda głowica drukuje
fragment wiersza).
Drukarka

Drukarka atramentowa (ang. ink-jet printer) – najpopularniejszy obecnie
typ drukarek. Drukuje poprzez umieszczanie na papierze bardzo małych (od
kilku do kilkudziesięciu pikolitrów) kropli specjalnie spreparawanego
atramentu do drukowania. Praktycznie wszystkie dzisiejsze drukarki
atramentowe umożliwiają druk w kolorze. Stosowany jest atrament w
czterech kolorach: cyjan, karmazynowy (ang. magenta), żółty i czarny
(model CMYK). Ponadto w niektórych drukarkach można stosować
specjalne tusze "fotograficzne" (są one nieco jaśniejsze niż standardowe i
lepiej oddają barwy przy drukowaniu zdjęć) oraz inne dodatkowe kolory.
Wadą tanich drukarek atramentowych są dość wysokie koszty eksploatacji
(wysoka cena tuszu w stosunku do ilościowej możliwości pokrycia nim
papieru). Jeden z niewielu typów drukarek umożliwiających druk w kolorze
białym (obok technologii termotransferowej).
Drukarka

Drukarka laserowa (ang. laser printer) – drukuje poprzez umieszczanie na
papierze cząstek tonera. Zasada działania drukarek laserowych jest bardzo
podobna do działania kserokopiarek. Wałek selenowy jest elektryzowany,
następnie naświetlany światłem laserowym (lub diod LED). Przez to miejsca
naświetlone tracą swój ładunek elektryczny i nie przyciągają cząsteczek
tonera. Następnie toner z wałka przenoszony jest na papier. Na końcu
prowadzony jest proces utrwalania wydruku. Karta papieru przechodzi
przez fuser – utrwalacz termiczny, gdzie toner jest rozgrzewany i
wprasowywany w kartkę papieru. Drukarki laserowe charakteryzują się
bardzo wysoką jakością i szybkością wydruku, a druk pod wpływem wody
się nie rozpływa.,
Zarys działania komputera PC

Inicjalizacja systemu – BIOS (Basic Input/Output System)
umieszczony w ROM
 testowanie podstawowych elementów komputera (POSTPower On Self Test),
 rozpoznanie konfiguracji sprzętowej,
 odnalezienie urządzenia startowego (boot device)

załadowanie programu ładującego (loader) z pierwszego
sektora urządzenia (boot sector),
 ładowanie systemu operacyjnego przez loader.
Zarys działania komputera PC

Zadania systemu operacyjnego:
 ponowne rozpoznanie konfiguracji sprzętowej
(załadowanie programowych sterowników urządzeń),
 uruchomienie domyślnej konfiguracji programowej,
 obsługa zadań generowanych przez urządzenia I/O (tzw.
przerwań – interrupts),
 ładowanie programów użytkowych do pamięci,
 udostępnianie zasobów sprzętowych programom
użytkowym – pamięć wirtualna, wielozadaniowość,
obsługa komunikacji z urządzeniami I/O,
 usuwanie programów z pamięci.