Gevangen in een nacht zonder eind, dat is geen leven

Download Report

Transcript Gevangen in een nacht zonder eind, dat is geen leven

ITALIAANSE DJ NAAR ZWITSERLAND VOOR EUTHANASIE, BEGELEIDER RISKEERT
CELSTRAF
‘Gevangen in een nacht
zonder eind, dat is geen
leven’
Fabiano Antoniani (40), verlamd en blind na een
verkeersongeval, smeekte de Italiaanse president onlangs te
mogen sterven. Maar in Italië is euthanasie nog altijd een
misdrijf. Fabiano overleed gisteren in Zwitserland. De man
die hem bijstond, hangt twaalf jaar gevangenis boven het
hoofd.
VAN ONZE REDACTRICE INE ROOX
Van broker tot verzekeringsagent: Fabiano Antoniani had in zijn leven allerlei
baantjes uitgeprobeerd. Hij vond zijn roeping in de muziek. Als dj ‘Fabo’ oogstte hij heel
wat succes, tot in India toe. Maar bijna drie jaar geleden gooide een zwaar auto­ongeval
zijn leven voorgoed overhoop.
Fabo reed ’s nachts naar huis, na een optreden. Toen zijn gsm viel, boog hij zich
voorover om zijn mobieltje te graaien. Vanop de pechstrook reed een andere auto keihard
op hem in.
BRUSSEL
Experimentele behandelingen
Fabo raakte verlamd en hij verloor ook zijn zicht. Dat gaf hem het gevoel vanaf dan
eeuwig vast te zitten in het noodlottige duister. ‘Ik zit gevangen in een donkere nacht
zonder eind’, zei hij zelf onlangs.
‘Om als Italiaan waardig te sterven, moet je emigreren. Fabo,
vergeef het ons’
ROBERTO SAVIANO
Italiaans schrijver
Hij gaf de moed niet meteen op. Helaas sloegen de vele behandelingen niet aan, ook de
experimentele niet. Vastgekluisterd aan zijn bed en met geen uitzicht op beterschap,
besloot Fabiano dat dit leven niet langer de moeite loonde.
Maar euthanasie is een misdrijf in Italië. Onder de zware druk van de katholieke lobby
– die gaat van de machtige Italiaanse bisschoppenconferentie en het Vaticaan, tot een
reeks conservatieve verenigingen en media – blijft dat ook zo.
‘Biologisch testament’
Het debat over de invoering van een ‘biologisch testament’, waarbij elke Italiaan in
geval van wilsonbekwaamheid zijn eigen levenseinde op papier zou kunnen zetten, sleept
al vele jaren aan. De discussie in het parlement is onlangs opnieuw uitgesteld.
Dat maakte Fabiano woedend. ‘Het is schandalig dat een groep parlements­leden de
moed niet heeft om een situatie te bespreken waarin, behalve ikzelf, nog zoveel andere
Italiaanse burgers leven’, zei hij minder dan een maand geleden.
Emotionele oproep
Daarom deed Fabiano onlangs een emotionele oproep tot Sergio Mattarella. Hij vroeg
de Italiaanse president dat die het parlement ertoe zou bewegen zo snel mogelijk werk te
maken van dat biologische testament. Die wens ging niet in vervulling.
Fabiano, die eerder deze maand veertig werd, zocht hulp bij een vereniging die ijvert
voor een menswaardig levenseinde. Een lid van die vereniging begeleidde hem naar
Zwitserland, waar hij gisterenmorgen is ingeslapen. Volgens de vereniging riskeert dat lid
daarom nu twaalf jaar celstraf in Italië.
Stiekem
Vastgekluisterd aan zijn bed en met geen uitzicht op beterschap, besloot dj Fabiano dat dit leven niet langer de moeite
loonde. rr
De meeste Italianen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden, vragen meestal een
arts of een verpleger om hulp, en stoppen daarbij een centje toe. Maar om de zoveel tijd
heeft iemand in Italië er genoeg van dit stiekem te moeten ‘regelen’, en zwengelt die
Fabiano probeerde dat de voorbije twee jaar, net zoals Beppino Englaro uit het Noord­
Italiaanse Lecco dat eerder had gedaan. Beppino’s dochter Eluana kwam in 1992 na een
zwaar verkeersongeval terecht in een vegetatieve toestand, die onomkeerbaar bleek. Het
kostte Beppino zo maar even zeventien jaar om de toestemming te krijgen om zijn
dochter van de machines te mogen loskoppelen. In 2009 lukte het uiteindelijk toch,
omdat Beppino – anders dan Fabiano Antoniani – geen euthanasie vroeg, maar de
kunstmatige voeding en beademing van zijn dochter liet stopzetten.
Het debat kent in Italië hevige voor­ en tegenstanders. Ook de situatie van Fabiano
heeft de gemoederen weer flink beroerd. ‘Om als Italiaan waardig te sterven, moet je
emigreren. Fabo, vergeef het ons’, reageerde de Italiaanse schrijver Roberto Saviano.