Transcript De Legendes van de Kluiskapel

De Legendes van de Kluiskapel
De eeuwigheidsvogel
Er was eens een pater die per se wilde weten wat de eeuwigheid betekende. Hij kon het
begrip maar niet vatten, hoewel de abt al had uitgelegd dat een eeuwigheid iets was dat héél
lang duurde. Hij wandelde dan maar naar de Kluis, dacht na, bad tot Onze-Lieve-Heer om
toch te weten te komen wat ‘eeuwigheid’ nu echt betekende. Plots hoorde hij een vogeltje
fluiten en luisterde omdat het zo schoon zong. Het vogeltje stopte met zingen en de pater
ging opnieuw naar de abdij. Maar de abdij was er niet meer, de mensen kenden hem niet
meer, de paters kenden hem niet.. De abt die toen van dienst was, had ooit iets gelezen in
dikke boeken dat het paterke 300 jaar geleden verdwenen was. .
De Heilige Radulfius
De legende van de Heilige Radulfius wordt verteld in het tweede glasraam van de kapel. De
heilige Radulfius was een hele vrome pater. Hij volgde de regel van Sint-Benedictus op de
letter na en sprak dus niet. Radulfius kwam altijd naar de Kluis om boete te doen voor al het
leed en het slechte in de wereld. Hij sloeg zichzelf. Op een gegeven moment brak er brand
uit in de brouwerij van de abdij. De paters konden de brand niet onder controle krijgen want
de hele brouwerij was van hout. Ze sleurden met emmers water en water, maar het lukte
niet. Tot iemand op het idee kwam op Radulfius te halen. Radulius kwam en sprak plots:
‘Vlammen sta stil’. Het vuur ging uit. Nadien ging hij opnieuw naar de Kluis en werd er later
begraven. In het begin was de verering van de kapel gericht naar de Heilige Radulfius.
Nadien werd het een Maria verering.