Gast! Het is maar een griepje!

Download Report

Transcript Gast! Het is maar een griepje!

LIFESTYLE SEKS
Gast! Het is
maar een
griepje!
78 — N I E U W E
REVU
Wat kunnen mannen zich ontzettend
aanstellen als ze zich niet helemaal
honderd procent voelen. Bloedirritant,
vindt Marith Iedema. Haar remedie?
Thee schenken, aaien en glimlachen.
T EK ST M A R I T H I EDEM A
FO T O GR A F I E JA SPER S U Y K
L I NGER I E PL E A S U R EM E N T S
Plots
veran­
deren
mannen
in mok­
kende
kinderen,
geen
vrouw is
onbe­
kend met
dit ver­
schijnsel
A
ls ik mijn slaapkamer binnenloop, komt
er een stukje voorhoofd onder het dekbed
vandaan. Even laten verschijnen er twee
ogen. Kuch, kuch, snotter, snotter, klinkt er. De
mondhoeken van mijn vriendje wijzen naar beneden en hij slaat zijn ogen ten hemel – als een religieus mens getroffen door een catastrofe. ‘Ik heb
het koud, maar ook warm en… ik…ik… krijg…
geen lucht.’ Leonardo in Titanic keek minder
dramatisch toen hij op het punt stond de bevriezingsdood te sterven. Hij richt zich iets op. Reikt
met zijn hoofd naar voren. ‘Voel eens.’ Zuchtend
leg ik mijn hand op zijn lauwe gezicht. Precies
wat ik al dacht: geen verhoging. Koorts of niet, hij
vóelt zich ziek, dat mag duidelijk zijn. Reden zat
voor mij om hem te vertroetelen; sussende woorden te prevelen, in de weer te gaan met kopjes
thee, vanillevla en vitaminepillen – en dat alles
met een glimlach. Dat zou je denken, althans.
Het liefst wil ik de deken van hem aftrekken en
roepen: ‘Hup, eruit. Het is maar een griepje!’
Knietje in zijn ballen
De conclusie: ik heb een relatie met een zachtgekookt ei (en ik ben een bitch), is snel getrokken. Wacht even met je oordeel – wat betreft die
eerste kwestie dan. Want de keer dat vriendlief
op Bali dansend door een plastic ligbed zakte,
en zijn been tot op het bot openhaalde, bewijst
het tegendeel. Zelfs toen een parasiet een week
later kans zag zich in de wond te nestelen (en de
plek opengesneden moest worden en dagelijks
schoongespoeld met water) gaf hij geen kik. Ik
mag daarnaast altijd mijn nieuwe bokstechnieken op hem oefenen, en de knietjes die ik hem af
en toe in zijn ballen geef (de meeste per ongeluk,
ik ben nogal onhandig) ondergaat hij eveneens
als een ‘een echte kerel’. Kreunen dat hij nauwelijks iets voelt – al bewijst zijn ineengekrompen
houding het tegendeel. Maar wat de griep betreft.
Man oh man, bewaar me, dan vergaat de wereld.
Hij is lang niet de enige vent die zo reageert op
een virusje. Als ik de vrouwen in mijn omgeving
vraag naar hun zieke kerels, beginnen ze spontaan te zuchten en te steunen. Mannen die zwelgen in zelfmedelijden, plotsklaps veranderen in
mokkende kinderen, geen vrouw die ik spreek
is onbekend met dit verschijnsel. Er is zelfs een
naam voor in het leven geroepen: de man flu.
Lachgasballonnen
Is onze ergernis hierover terecht? Of zit er een
kern van waarheid in wat mijn vriendje me stelselmatig voor de voeten werpt: dat hij meer lijdt
dan ik als we hetzelfde virus onder de leden hebben. Ondenkbaar is dit niet. Sekse kan wel degelijk een rol spelen bij hoe je een ziekte ervaart.
Om maar wat te noemen: als een vrouw een hartinfarct heeft, voelt ze geen pijn die uitstraalt naar
haar armen of druk op haar borst, bekende symptomen bij mannen. Ik denk terug aan een situatie
die zich voordeed in mijn eerdere relatie. Na een
heftig weekend, vol lachgasballonnen, hadden
we beiden keelpijn. Absoluut geen pretje, vond
ook ik. De reactie van mijn ex was buitenproportioneel. Hij (bepaald geen aansteller, normaliter)
kermde van de pijn. Zo had ik hem nog nooit
gezien. We waren op dat moment in Kaapstad en
ik raakte ervan overtuigd dat hij iets ernstigs had
opgelopen. Je raadt het al: dat was niet het geval.
Mijn mond viel open toen de dokter ons mededeelde dat we állebei keelontsteking hadden –
lees: hetzelfde virus. Vanaf dat punt bekeek ik
zijn pijntjes met argusogen. Maar wat nou als hij
werkelijk meer leed dan ik? Voor het eerst sta ik
open voor die mogelijkheid en speur het internet
af. Elk jaar wordt er wel een studie gedaan naar
deze kwestie. De conclusie komt steeds ongeveer
op hetzelfde neer: door een gebrek aan het vrouwelijke hormoon oestrogeen hebben mannen
een zwakker immuunsysteem. Oestrogeen zorgt
ervoor dat de griep minder agressief is. Het zou
dus kunnen dat mannen door gebrek hieraan
meer afzien, en dus klagen.
Aaitjes en lieve woorden
Maar niet alle onderzoekers zijn het eens. Volgens Britse wetenschappers is de hele man flu
onzin en zeuren dames juist meer bij een griepje.
91 procent van de vrouwelijke respondenten zei
zich slecht te voelen bij een verkoudheid, tegenover 66 procent van de mannen. Wellicht is man
flu een typisch gevalletje hypocrisie. Wij mogen
wel zeiken over kwaaltjes – guilty as charged, zelf
ben ik bepaald geen binnenvetter – maar oh wee
als jullie ‘stoere mannen’ ineens beginnen te
miepen over niet noemenswaardige pijntjes. Psychotherapeute Gladeana McMahon stelt dat vrouwen over het algemeen meer over hun gevoelens
praten, ziek of niet. Mannen zijn eerder geneigd
hun zwaktes te tonen als ze zich niet lekker voelen, waardoor dit gedrag opvalt. De hoogste tijd
om mijn leven te beteren, want jullie hebben net
zoveel recht op kwetsbaarheid (zo nu en dan) als
wij. Bij het eerstvolgende griepje dat mijn vriendje omtovert in een hulpbehoevende kleuter, sta
ik in de startblokken met gemberthee, aaitjes en
liefkozende woorden. Ik ga alvast oefenen. ✖
NIEUWE REVU —
79