Transcript De weg terug zal zwaar zijn, maar de enige om te

De weg terug zal zwaar zijn,
maar de enige om te overleven
Molenwiekende Verhofstadt, die zag u waarschijnlijk al op de
TV.
Hij staat voor het zich dieper graven in de stront.
We zitten er al zo ver in dat voor velen steeds een beetje
dieper graven, waar beter wordt beloofd, redelijker en minder
gevaarlijk lijkt dan de weg terug.
De weg naar de oppervlakte en de zuivere lucht, de propere
handen, de glasnost, is er nog, maar zal hoe verder we in de
beerput zijn ingegraven, steeds meer moed en arbeid vergen.
In de beerput blijven, staat daarentegen voor de gewisse dood
van onze economie, onze beschaving, ons sociaal model, ons
verleden en onze toekomst. Immers zijn daar alle elementen,
die we nodig hebben als sterk geëvolueerde mensen, bij elke
centimeter dieper in die put, verstikkender en
onverteerbaarder.
Er is daar dieper geen licht noch lucht te vinden.
Het tast het brein zo erg aan dat niet meer zelfstandig kan
worden nagedacht.
De EUSSR en het totale politieke en juridische establishment
hebben gefaald.
De democratie zoals we die kenden en koesterden (toch minstens
vermoedden en hoopten) is danig verkracht en misbruikt, en dat
niet enkel sinds de uitslagen van de verschillende referenda
door de zittende politici naast hen neer werden gelegd. Ze
zonder ons te bevragen miljarden werden gestolen en
verschoven, er werd uitgebreid zonder onze goedkeuring, wij
werden en worden vervangen door een ander volk tegen onze zin.
Ik heb met enkelen, die ondertussen velen zijn geworden, de
terugtocht naar de oppervlakte al aangevat.
De Britten met hun Brexit kunnen hun vrijheid al proeven.
Gewis, het zal een moeilijke reis worden, moeilijker dan voor
de Britten doordat zij hun Pond behielden, maar in de beerput
blijven en daar stikken is voor mij geen optie.
Wie zwemt er mee terug?
Samen terug naar de vrijheid, de vrede, de rust, de welvaart,
het welzijn?
De enige toekomst voor ons en onze kinderen!
De woorden van Winston Churchill in gedachten:
‘If you will not fight for the right when you can easily win
without bloodshed; if you will not fight when your victory
will be sure and not too costly; you may come to the moment
when you will have to fight with all the odds against you and
only a small chance of survival. There may even be a worse
case: you may have to fight when there is no hope of victory,
because it is better to perish than to live as slaves.’
Als je niet bereid bent te vechten voor het juiste/het recht
wanneer je makkelijk kunt winnen zonder bloedvergieten; als je
niet bereid bent te vechten wanneer de overwinning zeker is en
niet kostelijk; dan kan je tot op het moment komen dat je toch
zal moeten vechten met alle kansen tegen je, en er slechts een
kleine kans op overleven bestaat. Het kan zelfs zover komen
dat je zal moeten vechten wanneer er geen hoop meer is op
overwinning omdat het beter is te sterven en vergaan dan te
leven als slaven.”
Antoine Griffon
https://youtu.be/09rhEVVOamg