Transcript It lives up to its reputation

Michaël Kruiper
Over toen en nu.
blz. 3
“It lives up to its reputation”
Meneer Nagtegaal over de school en daarbuiten.
De Doos Van Pandora
Een kijkje in de woordenschat van leraren.
blz.8
De Vogel…….
Strip
Het verhaal van
Uitstelgedrag.
meneer Kegel.
blz. 7
blz. 12
Paarse Vrijdag
De Sinterklaasviering
Hoe 9 december paars
kleurde.
Alle hoogtepunten voor
je op een rij.
blz.6
blz. 13
Het Nut van Gym
Kalliope
Heeft het dat eigenlijk
wel?
Een ode aan de muze.
blz. 9
blz. 11
2
Michaël Kruiper
Michaël Kruiper. Docent godsdienst en maatschappijleer. Maar
belangrijker: oud leerling van het Willem Lodewijk Gymnasium. Om deze
reden hebben wij meneer Kruiper gevraagd of we een interview met hem
mochten afnemen en we hadden mazzel. Naast zijn drukke leven als vader
en docent had hij nog wel een gaatje over om met ons te praten.
Hoe bent u tot het idee gekomen om zelf als leerling naar het WLG te gaan?
Dat is alweer een tijdje geleden, ik denk dat het op dezelfde manier was als jullie. Ik had natuurlijk de
cito toets gemaakt en hieruit kreeg ik VWO advies. Toen moest ik na gaan denken over naar welke
school ik wilde. Ik hoefde niet per se naar een gymnasium en ben dus rond gaan kijken. Ik denk dat ik
voor deze school heb gekozen, omdat het een redelijk kleine school is en dat eigenlijk wel prima past.
Ik kwam ook van een kleine basisschool. Ook de open dagen hebben meegeholpen met mijn keuze.
Wanneer kwam u op het idee om docent te worden?
Op de middelbare school heb ik er nooit over nagedacht. Hierna ben ik godsdienstwetenschappen
gaan studeren en dat vond ik erg leuk, maar ik wist nog niet wat ik precies met deze studie wilde
doen. Tijdens mijn master kwam ik tot het besef dat ik hier ook mijn geld mee moest verdienen. Ik
begon rond te kijken en kwam er achter dat ze uren vrij hadden op het Willem Lodewijk. Toen dacht
ik: misschien moet ik dat maar proberen. Aan het begin was het voor ongeveer 7 à 8 uur in de week.
Op een gegeven moment ging er een docent met pensioen, dus toen kreeg ik er uren bij.
U bent nu ook maatschappijleer docent, hoe is dat zo gekomen?
De docent die maatschappijleer gaf ging met pensioen en ze hadden dus iemand nodig. Het leek me
wel een leuk vak, maar dan zou ik eerst mijn eerstegraads bevoegdheid moeten halen. Hier heb ik
wel even over getwijfeld, want dat is wel weer 3 jaar studeren. Uiteindelijk heb ik hier dus toch voor
gekozen. Ik vond het ook een mooie aanvulling bij het vak godsdienst. Ik heb dus niet getwijfeld of ik
het vak wilde geven, maar wel of ik die extra studie naast mijn baan wilde.
Hoe was uw eerste dag als docent op het WLG?
Ik kan het me nog vaag herinneren. Het was best wel gek, ik had namelijk nog niet eens de
bevoegdheid om les te geven. Het was ook nog eens mijn eerste ervaring voor de klas. Het was heel
leuk, maar de eerste les is altijd behoorlijk gek. Gelukkig is het geen trauma geworden.
Werken hier op school ook nog docenten waar u vroeger zelf les van heeft gehad?
3
Dit is best wel een groepje. Het zijn de ervaren mensen die hier rond lopen. Bijvoorbeeld meneer
Plas, meneer Ten Brummelhuis, meneer Van der Schaaf en zo nog wel meer. Ik heb niet van iedereen
les gehad, maar ze waren er wel.
Vindt u het niet raar dat deze mensen nu uw collega’s zijn?
Eerst wel, maar nu niet meer. Ik had 5 jaar gestudeerd en kwam toen weer terug. Ik ben dus
helemaal niet zo lang weg geweest. Ondertussen werk ik hier alweer 7 jaar, dus dat gekke is alweer
weggetrokken. Aan het begin had ik ook vaak de neiging om op de deur van de lerarenkamer te
kloppen, maar ik kon natuurlijk zo naar binnen lopen. Het is gewoon wennen.
U bent natuurlijk niet de enige docent die hier vroeger zelf op school heeft gezeten. Hebt u het
daar wel eens over met uw collega’s?
Het is een leuk onderwerp om over te praten. Het is ook best wel een grote groep: de hele
natuurkunde sectie heeft hier bijvoorbeeld op school gezeten. Ik weet alleen niet of dat wel zo goed
is. Aan de ene kant is het een mooi teken dat mensen terug willen komen, maar het is ook goed als er
docenten van buitenaf komen, voor nieuwe input. Het onderwerp komt verder wel regelmatig boven
tafel.
U komt vast wel eens oud klasgenoten van u tegen. Hoe reageren zij erop dat u nu docent bent op
het Willem Lodewijk Gymnasium?
Een aantal mensen wisten inderdaad dat ik hier nu op school werk en de meesten vinden het wel
grappig. Sommigen snapten het alleen niet helemaal, want je komt toch weer terug in je oude nest.
Ze vinden dat ik ergens anders had moeten gaan werken, of dat ik naar het buitenland had moeten
gaan, maar voor mijn gevoel heb ik dat ook wel gedaan. Ik ben nu wel weer terug op de plek waar ik
als leerling was en ik maak dus al best een lang deel van mijn leven hier mee op school. Ik vind dat
juist erg mooi. Soms kom ik hier met vrienden van vroeger op school of nodig ik oud-leerlingen uit
voor een gastles, dat voelt dan ook erg waardevol.
U zegt dus dat u een groot deel van uw leven hier op school hebt meegemaakt. Ziet u ook verschil
tussen het type leerlingen van vroeger en van nu?
Ik vind dat moeilijk om te zien. Je hebt school vroeger ervaren als leerling en op dit moment ervaar ik
het als leraar. Je merkt wel dat er in elke klas bepaalde groepjes vormen die je vroeger ook bij mij in
de klas had. Het verandert dus niet erg. Als leraar vergeet je wel hoe het was om als leerling op
school te zitten. Toetsen maken en lange lesdagen volgen, het is best vermoeiend. Toen ik dus voor
maatschappijleer een nieuwe studie moest volgen, ervoer ik weer hoe het was om leerling te zijn. Ik
vind dat wel nodig, want zo weet ik ook beter hoe ik met leerlingen om moet gaan en hoe ik
eventuele problemen in de klas moet bespreken met de leerlingen.
4
En zijn er naast de leerlingen ook veel veranderingen geweest in de school zelf?
De school is sowieso veel kleurrijker dan in mijn tijd. In mijn tijd kwamen de muurschilderingen net
op, dus toen had je deze nog maar in een paar klassen. De mediatheek zat voeger op de eerste
verdieping in lokaal 1.0 en 1.1, die is dus ook behoorlijk opgeknapt. Qua lessen weet ik het niet, maar
de positieve sfeer die ik als leerling heb ervaren, ervaar ik nu nog steeds. Het persoonlijk contact dat
ik als leerling had, heb ik nu bijvoorbeeld ook als leraar. De school is ook heel erg gegroeid: vroeger
had je bijvoorbeeld maar 3 brugklassen en nu zijn dat er 5. Hierdoor heb ik wel het gevoel dat de
school nu vol zit. Er kunnen niet nog meer brugklassen bij komen.
En wat vindt u nou het mooiste lokaal om les te geven?
2.2, want dat is natuurlijk het godsdienst lokaal. Dat lokaal is ook versierd met een mooie
muurschildering met allemaal spreuken erop en alle symbolen die mevrouw Ekster door de jaren
heen heeft verzameld, die vind ik ook erg bijzonder. Voor de rest vind ik 1.6 een heel fijn lokaal om
les te geven. Het is lekker ruim en dat vind ik prettig lesgeven. Lokaal 3.6 en lokaal 3.7 zijn soms
lastig. In deze lokalen is het moeilijk om iedereen te bereiken, maar het voordeel van die lokalen is
wel weer dat ze computers hebben.
Tegenwoordig hebben we natuurlijk allemaal sociale media waardoor we gemakkelijk met elkaar
in verbinding zijn, maar hoe ging dat eigenlijk toen u hier op school zat?
MSN was net in opkomst, maar het internet was nog een inbelverbinding, dat houdt in dat je internet
verbonden is met je telefoon. Als je dan op internet zat, kon je niet gebeld worden. Hierdoor kon ik
ook altijd maar eventjes internetten. We hadden een telefoonboom die echt werd gebruikt. Ik had
dus ook nog geen mobiele telefoon, die kreeg ik pas ongeveer in de derde klas. Wat dat betreft merk
ik echt wel dat de tijden zijn veranderd.
En dan nu als laatste: als u de school in een paar zinnen moest omschrijven, hoe zou u dat dan
doen?
Het is een hele warme, persoonlijke school waar hopelijk iedereen min of meer zichzelf kan zijn. Ik
heb me hier goed kunnen ontwikkelen in een vertrouwde omgeving. Je kunt hier goed jezelf zijn en
dat vind ik erg positief en belangrijk.
Na het interview hebben we meneer Kruiper bedankt en scheidden onze wegen. We kijken terug op
dit interview als een gezellig gesprek dat toevallig over zijn tijd als docent en leerling op deze school
ging. We willen meneer Kruiper nog leuke jaren op deze school toewensen en we hopen dat ook hij
het een gezellig gesprek vond.
Wessel Kazemier (Klas 3) en Daphne Nederhoed (Klas 5)
5
Sinterklaasviering
Maandag 5 december is alweer aangebroken en speculaties over wie
er dit jaar Sint en Piet waren doen de ronde. Mijn vermoeden? Ik
denk dat Mevrouw Bosman, die “in yoga houding zit te mediteren in
de stilteruimte, waardoor ze niet kan komen” en Meneer Mol, die
“op cursus is “ Pieten waren. Meneer Kruiper, die “geschorst” was
vanwege een rode kaart bij leraren-voetbal, maar wiens stem sprekend leek op die van Sinterklaas,
bracht hoogst waarschijnlijk dit jaar de cadeautjes.
Zoals elk jaar zijn er een paar ‘Bijzondere gevallen’ naar voren
geroepen zoals Lennart en Mauro, die voor koning Maxima mogen
optreden. Sint verzocht hen vriendelijk om Maxima een foldertje
van het WLG te geven, zodat Alexia het WLG misschien mee zal
nemen bij het kiezen van een middelbare school.
Mevrouw Kliffman, die altijd heel net gekleed is, werd ook op het
podium uitgenodigd om de “WLG-Catwalk” te beoordelen. Na een
korte stilte waarin werd gewacht op mevrouw Kliffman, werd meneer van Zonneveld, die altijd een
net jasje draagt, het podium op gejuicht door het publiek. Meneer van Zonneveld was blij om
commentaar te geven op de “WLG-Catwalk”, maar mevrouw Kliffman stal uiteindelijk toch de show
van meneer van Zonneveld.
Mevrouw Kliffman gaf als tip aan alle mannelijke docenten om zich zo te kleden als te zien was op de
“WLG-Catwalk”, zoals een glimmend jasje. Meneer van Zonneveld vond dit niet meer zo eigentijds”.
Mevrouw Kliffman eindigde haar show met een zoen op de wang van
Sinterklaas, die daarna nog even moest afkoelen. Helaas is meneer
Kruiper al bezet, maar de redactie van de schoolkrant wenst u meer
geluk voor de volgende keer, mevrouw Kliffman!
De verhuizers onder de leraren naar Hoogkerk werden dit jaar ook
flink op de korrel genomen door Sinterklaas. De grote vraag volgens
Sinterklaas: “Waarom?” Meneer Oolders’ antwoord luidde: “Omdat
Hoogkerk het nieuwe Haren is”, wat bevestigd wordt door meneer
Ten Brummelhuis. Sinterklaas maakte even een vergelijking tussen Haren en Hoogkerk (bos vs.
fabriek) om zijn verontwaardiging te laten zien. Cynisch gaf
Sinterklaas alle verhuizers een mondkapje om zich te beschermen
tegen de fabrieksdampen, zo ook meneer Kegel, die niet kan
stoppen met lachen.
De leuke, maar vooral komische Sinterklaasviering eindigde met
“de Spatter”, muzikaal begeleid door DJ Avital en uitgevoerd door
Mevrouw Boer samen met Pembe, Louis, Roan, Yannick en Lars uit
de brugklas. Wat konden zij goed dansen!
Irini Palasantzas (Klas 3)
6
Het verhaal van de vogel
Achter sommige voorwerpen in onze
klaslokalen zit een bijzonder verhaal. Zo
staat er in 2.4 bijvoorbeeld een vogel op de
plank. Om meer te weten te komen over dit
raadselachtige beest, hebben wij meneer
Kegel ondervraagd:
Het begon een heel aantal jaren geleden, in
een tweede klas. Meneer Kegel was les aan
het geven, toen hij merkte dat de klas zijn
focus kwijt was: kennelijk liep er een witte
kat over het schoolplein. Meneer Kegel vertelde aan de klas: “Op mijn middelbare school hadden we
een schoolkat, Murmel, die door de school liep. Op warme dagen, als de ramen openstonden, kon
de kat wel eens je lokaal binnen springen – dan was iedereen uit zijn concentratie en kon de leraar
zijn les wel vergeten.” De leerlingen vonden dit wel leuk en vroegen of zij vrij zouden krijgen als de
kat naar binnen zou springen. “Natuurlijk!”, zei meneer Kegel, “We zitten op de tweede verdieping.”
De klas dacht even na en dacht dat het toch slimmer was als bijvoorbeeld een vogel naar binnen zou
vliegen – zouden ze dan ook vrij krijgen? En ja hoor, als er een vogel naar binnen vloog zouden ze ook
vrij krijgen, beloofde meneer Kegel.
Weken daarna, toen meneer Kegel het voorval alweer vergeten was, vloog er opeens iets naar
binnen. Het bleek een knuffelvogel te zijn, die de leerlingen naar binnen hadden gesmokkeld. Ze
hadden de vogel aan een touw buiten het raam gehangen en trokken het naar binnen: een vogel was
naar binnen gevlogen! Zoals meneer Kegel had beloofd kregen de leerlingen vrij. Meneer Kegel vond
het een slimme actie en zei dat zijn leerlingen eerlijk gewonnen hadden. Toen deze leerlingen
uiteindelijk examen hadden gedaan heeft hij de vogel cadeau gekregen.
Denk jij na dit verhaal dat je deze truc nog kan proberen? Meneer Kegel is nu jammer genoeg wel
wat voorzichtiger met wat hij belooft.
Rosa Elsafi en Laura Ubels (Klas 3)
Heb jij ook een mysterieus voorwerp in de school gezien en ben je benieuwd naar het verhaal
erachter? Stuur dan een mailtje naar [email protected] en wij zoeken het voor je uit!'
7
DE DOOS VAN PANDORA
We weten allemaal dat leraren geweldige uitspraken doen. De bekendste uitspraken kennen we
allemaal wel. De legendarische “Foooouuuuuut!!!” van meneer Plas, de zeer vaak gehoorde “Begin
bij de pv, daar kom je verder mee.” van meneer Tromp…
Maar het zal je verbazen hoeveel geweldige uitspraken je mist. Hier staan de beste lerarenquotes
verzameld. Mocht jij zelf nog een mooie quote van een leraar hebben, dan kan je die naar onze mail
sturen of aan een van de redacteurs geven.
Meneer Tromp is een grote inspiratiebron, maar hij is zo nu en dan ook wel een beetje controversieel.
Een van mijn favoriete Trompquotes is: “Latijn is een dialect.”.
Als we het toch over Latijn hebben: mevrouw Rossi is een van mijn favoriete leraren, maar ook zij kan
natuurlijk gefrustreerd raken. Zoals velen van jullie zullen weten begroet mevrouw Rossi meestal op
deze manier:“Salvete discipuli optimi” en aan het einde van de les zegt ze “Valete discipuli optimi”.
Mijn klas heeft haar wel eens zo gefrustreerd gekregen dat het aan het einde van de les een beetje
anders klonk: “Valete discipuli pessimi”.
Het blijkt ook dat meneer Hobma niet van energiedrank houdt, toen hem gevraagd werd wat hij er van
vond had hij een kort maar krachtig antwoord: “Gesmolten kauwgomballen”.
Mevrouw Bessembinders is een heel erg aardig persoon… er zijn echter een paar dingen waar ze ietsje
minder tegen kan, te veel drukte is een van die dingen. Zo was er een dag dat de klas heel erg druk
was, voornamelijk de jongens. Daar komt een geweldige quote vandaan. Op een bepaald moment was
ze er klaar mee, en toen zei ze dit: “Jullie zijn echt een stelletje testosteronbommetjes.” (tegen de
jongens natuurlijk).
Mevrouw Gmelig probeert altijd een interessante les te verzorgen. Tijdens een les over tornado’s en
andere natuurverschijnselen in de VS had ze een leuke verassing voor ons. Mevrouw Gmelig had
namelijk een aantal “informatieve” filmpjes voor ons verzameld en daarover had ze te zeggen “Ik heb
wat brute filmpjes voor jullie”.
Sam Hemsted (Klas 3)
8
Gym goed?
Foto: Sportdag Martiniplaza 2015.
Gym op school is een leuke afwisseling van geschiedenis
en wiskunde, behalve als je altijd degene bent die een bal
in zijn gezicht krijgt. Gym is echter al jarenlang een
verplicht vak op middelbare scholen in heel Nederland.
Er zijn allerlei mensen die alleen maar meer gym-uren
willen. Maar zo’n beetje de helft van alle leerlingen haat
het. Meestal helpt het niet dat de gymdocenten de
tegenzin willen compenseren met heel veel
enthousiasme. Lang geleden zei Winston Churchill al: ‘Sporten is
overbodig. Ben je gezond, dan is het tijdverspilling. Ben je ongezond,
dan is het slecht voor je.’ Maar is dat wel zo? De andere helft van de
leerlingen houdt er juist van.
Kinderen zouden er allerlei vaardigheden van leren, die niet eens direct verband houden met
bewegen. Je leert samenwerken en doorzetten. In de bovenbouw kun je zelfs dingen kiezen en zo
nieuwe sporten proberen. Dat is over het algemeen wel een verbetering. De leerlingen die absoluut
niet kunnen voetballen, hoeven dat dan ook niet meer te doen. Al kunnen ze er natuurlijk wel achter
komen dat ze ook net zo slecht zijn in al die nieuwe sporten. Maar je leert dus wel echt iets nieuws,
je bent even uit het klaslokaal en je beweegt. Op de basisschool is het vooral bedoeld om kinderen te
leren om te bewegen. Maar ook op de middelbare school kan het geen kwaad om minimaal één keer
per week echt te sporten. Verder kan het zorgen voor contacten tussen leerlingen. In de brugklas is
dit handig om je klasgenootjes te leren kennen. Ook vanaf klas 3 is dat op het WLG heel handig,
omdat je vanaf klas 4 niet meer in je vaste klas zit. Je leert dan dus je jaarlaaggenootjes kennen op
een veel leukere manier dan in de klas. Daarnaast wordt je een beetje gedwongen uit je comfort
zone te komen. Hierdoor ga je dus met andere leerlingen om en wordt je zelfverzekerder.
Misschien zijn de feiten gewoon duidelijk: gym is goed. Soms voelt dat voor sommigen anders, maar
die moeten het maar accepteren. Churchill zei namelijk ook: ‘If you’re going through hell, keep
going’. Dus laten we dan toch maar naar hem luisteren. Bovendien is het maar een paar uurtjes per
week en maar een paar jaar. Daarna ben je zelf verantwoordelijk voor je beweging en mag je het
helemaal zelf weten.
Robin van der Weele (Klas 6)
9
Sinds dit schooljaar is meneer Nagtegaal de nieuwe conrector van onze school. Om hem beter te
leren kennen, heb ik hem geïnterviewd voor de schoolkrant.
“It lives up to its reputation”
De in Rotterdam geboren meneer Nagtegaal solliciteerde op het WLG wegens de fantastische
reputatie die de school heeft. Een paar mensen binnen de school waren hem al bekend en hij wilde
graag met hen samenwerken. Hiervoor werkte hij 26 jaar lang op een school in Winschoten,
waarvoor hij dagelijks een half uur moest reizen. “Dit heb ik nooit erg gevonden, maar het is toch ook
wel fijn om lekker dichtbij te zijn”, legt hij uit.
School en studeren
Zelf ging meneer Nagtegaal in Deventer naar de middelbare school, maar dat verliep niet altijd
vlekkeloos. In de onderbouw was hij naar eigen zeggen een gemotiveerde leerling, hoewel hij in de
brugklas lui was. In de bovenbouw werd de werkhouding minder, waardoor de zesde klas in twee
keer gedaan werd. “Ergens moet het lampje gaan branden en dat is bij mij in de bovenbouw even
uitgegaan en pas tijdens de studie is het weer aangegaan.” Dit gebeurde echter niet direct. In
Groningen begon hij aan de studie psychologie, maar dat bleek toch niet te passen. De stad en de
bijbehorende kroegen werden liever verkend dan de studieboeken.
Na psychologie is de huidige conrector Engels gaan studeren. Deze studie bleek hem beter te liggen
en die heeft hij netjes afgerond.
Hobby’s
Op de vraag wat zijn hobby’s zijn, kwam direct het antwoord toneel. Zowel het spelen, het regisseren
en het bezoeken. Het liefst zoveel mogelijk. Ook gaat hij graag uit eten. Hij wist niet concreet een
favoriet restaurant te noemen, maar zijn kinderen eten het liefst sushi. Dus Japanse restaurants zijn
snel favoriet binnen de familie Nagtegaal. Sporten is ieder jaar weer een goed voornemen, maar het
is niet waar de liefde ligt.
WLG
Tijdens het interview noemde de heer Nagtegaal nogal wat pluspunten van onze school. Ik citeer “It
lives up to its reputation. Er gebeurt heel veel. De gedrevenheid is heel mooi om te zien, hoeveel
mensen de schouders eronder willen zetten en het beste eruit willen halen. Het stapje harder lopen
om leerlingen toch ergens te krijgen.” Natuurlijk wilde ik ook weten of hem iets was opgevallen wat
hij vindt dat verbeterd kan worden aan de school. Hierop kwam een politiek correct antwoord waarin
hij zei dat hij daarover nog niks kon zeggen, omdat hij nog niet precies weet hoe alles op school
werkt. Zijn voornemen voor het komende jaar is om vooral te kijken en te luisteren. Zelf zegt hij: “Ik
vind wel dingen en dat zeg ik dan ook wel, maar ik wil eerst graag alles ervaren, omdat ik het
allemaal ook nog niet zo goed weet. Ik moet de school echt nog leren kennen.”
Echt
Na een gezellig gesprek kwam de laatste vraag: ‘Als leerlingen u echt kennen, wat weten ze dan van
u?’ Een stilte volgde op deze moeilijke vraag. “Ik zou graag oprechtheid willen. Ik heb het liefst dat
mensen eerlijk tegen me zijn”, luidde het antwoord. Na wat mijmeren over wat een moeilijke vraag
het was en weer een korte stilte kwam er nog een antwoord: “Als mensen mij echt kennen, weten ze
10
dat ik een man en twee kinderen heb. Maar ik vind niet dat dat mijn ‘kenmerk’ moet zijn. Ik ben veel
meer dan dat. Alles in mijn leven vormt mijn persoonlijkheid en het homo-zijn is daarvan maar een
klein deel. Maar als de leerlingen me echt kennen, weten ze dat.’ Hij heeft gelijk. Meneer Nagtegaal
is veel meer dan dat. Na een aantal keren met deze man gesproken te hebben, ben ik tot de
conclusie gekomen dat het een super toffe peer is! Hij staat open voor de wereld, zet zich graag in
voor zijn werk en staat voor iedereen klaar. Ik kan niet anders zeggen dan dat hij een goede aanwinst
is voor onze mooie school.
Mart Ribberink (Klas 6)
Καλλιόπη - van muze tot schoolkrant
Bijna 15 jaar geleden, in 2002, verscheen de laatste Kalliope. Dit was de
schoolkrant van het WLG, die ongeveer 48 jaar bestaan heeft. De
schoolkrant werd vernoemd naar de muze Kalliope (‘met de mooie
stem’), een dochter van Zeus en Mnemosyne. Mnemosyne was een
titanide, een vrouwelijke reus die een dochter was van Uranus (de hemel)
en Gaea (de aarde). Kalliope is een van de negen muzen (godinnen van
kunst en wetenschap) die de Griekse mythologie rijk is.
Volgens verschillende verhalen was Kalliope de wijste van de muzen. De
Latijnse dichter Ovidius noemde Kalliope de leidster van de muzen. Ook
denken sommige mensen dat Homerus het over Kalliope heeft als in de
Ilias en de Odyssee gesproken wordt over een muze. Daarnaast wordt ze
gezien als de moeder van onder andere Linus en Orpheus, die bekend is
van het verhaal over Orpheus en Eurydice. Ook zijn er verhalen over een relatie met Ares, de god van
de oorlog.
Waarom we de naam ‘Καλλιόπη’ opnieuw gekozen hebben voor de schoolkrant? Kalliope is de muze
van het epos, de filosofie en de retoriek. Alle dingen waar deze muze voor staat komen aan bod in
een schoolkrant. Ze is te herkennen aan een schrijftafel, een boek, een perkamentrol en soms een
gouden kroon. Samen met haar zussen, de acht andere muzen, stelt Kalliope de “inspiratie” voor.
Deze negen muzen kwamen voor het eerst voor in de verhalen van schrijver Hesiodus, rond 750 voor
Christus.
Natuurlijk zet je niet zomaar zo’n schoolkrant in elkaar. Je moet bedenken wat voor rubrieken aan
bod moeten komen, wie wat gaat doen en schrijven en op die manier samen een mooi geheel
vormen.
Vroeger werd dit gedaan door mensen uit alle jaarlagen en kwam de schoolkrant vier à vijf keer per
jaar uit; later werd dit teruggebracht tot drie keer in een jaar. Zo bleef het zijn gang gaan, tot en met
2002.
11
Na 2002 had het WLG jarenlang geen schoolkrant meer, totdat in 2010 een aantal leerlingen uit de
vijfde besloten een nieuwe schoolkrant te maken: de WLG Today, die vóór elke vakantie uit zou
komen. De WLG Today verscheen een paar jaar, maar daarna verdween helaas ook deze schoolkrant
naar de achtergrond.
Maar een school zonder schoolkrant, dat kan eigenlijk niet. Daarom is nu besloten om de Kalliope
weer nieuw leven in te blazen met een nieuwe redactie die bestaat uit leerlingen van klas drie tot en
met zes, nieuwe artikelen, nieuwe inspiratie en hulp van Willem van Reijendam, een journalist van
RTV Noord. Meneer Mollema, die vroeger al begeleider was van de schoolkrant, helpt nu weer een
handje mee. De redactie bestaat nu uit tien leerlingen uit de midden- en bovenbouw, die de
Καλλιόπη drie keer per jaar uit zullen brengen.
Het is nu begin 2017. In je handen of op je beeldscherm heb je een nieuwe Καλλιόπη. Nu zorgen wij
dat het WLG een schoolkrant heeft, maar over een paar jaar zijn ook wij allemaal van school. Blijft de
Καλλιόπη nu wel bestaan? Dan hebben we jou nodig, want zonder redactie is er geen schoolkrant.
Lucia Wijbenga (Klas 6)
Strip
Door Robin van der Weele (Klas 6)
12
Paarse Vrijdag
Het WLG besteedde op 9 december uitvoerig aandacht aan Paarse Vrijdag, de dag waarop
leerlingen en docenten paars dragen om hun solidariteit uit te dragen naar de LHBTcommunity.
Paarse Vrijdag is ontstaan uit de Spirit Day in Amerika. Deze Spirit Day werd georganiseerd om het
pesten van LHBT-jongeren tegen te gaan. De paarse baan in de regenboogvlag symboliseert spirit
(karakter). Vandaar dat de Nederlandse versie van Spirit Day Paarse Vrijdag is gaan heten.
Paarse Vrijdag op het WLG
Een aantal leerlingen uit klas 3,4,5 en 6 zijn ongeveer twee weken voor 9 december begonnen met
de organisatie van deze dag. De bedoeling was dat de school paars zou worden en zoveel mogelijk
leerlingen en docenten paars zouden dragen. Na een aantal bijeenkomsten was het donderdag 8
december de dag om de school te versieren. Toen bijna iedereen na het 8e uur naar huis ging,
begonnen de leerlingen met het opblazen van 190 ballonnen en het schrijven van ruim 700 post-it.
Alle kluisjes en postvakken werden versierd met een lieve, leuke of inspirerende tekst en overal door
de school werden ballonnen opgehangen. In het forum kwamen paarse vlaggetjes te hangen, de
paarse loper kwam weer tevoorschijn en de organiserende leerlingen verspreidden een quiz voor de
dagopening onder de docenten. Als laatste werden op verschillende plekken in de school papieren in
de kleuren van de regenboogvlag opgehangen met daarop een aantal begrippen gerelateerd aan
LHBT en uitleg hierbij.
Op de dag zelf kreeg ook de kerstboom nog een paarse versiering en toen was de school klaar voor
Paarse Vrijdag. Bijna alle leraren en veel leerlingen verschenen in iets paars. Het was mooi om te zien
dat het WLG zo’n tolerante school is! Bij de hoofdingang werden paarse bandjes uitgedeeld die je
kon aannemen als je de LHBT-gemeenschap steunt.
Conclusie, Paarse Vrijdag op het WLG was een groot succes! Helaas moesten alle ballonnen vrijdag
na het 8e uur worden opgeruimd in verband met het alarm, maar door ze lek te prikken, kwam de
dag tot een knallend einde.
Mart Ribberink (Klas 6)
13
Wat is de LHBT-community?
LHBT is een afkorting voor lesbisch, homo,
bi en transgender. Deze benaming omvat
niet alles wat tot de LHBT-community
behoort. Daarom wordt de afkorting steeds
vaker uitgebreid naar LHBTQ+. De Q staat
voor Queer, wat inhoudt dat je jezelf niet in
een hokje wilt plaatsen. Het begrip kan
zowel gebruikt worden voor het geslacht als
de seksualiteit. De + dekt al het andere wat
binnen de gemeenschap valt.
Beste Lezer van Kalliope, las jij daarnet onze krant en dacht je “Ik wil ook graag ook een stuk
schrijven voor de schoolkrant, maar ik wil geen lid worden van de redactie “? Dat kan natuurlijk! Als
jij een leuk verhaal, strip of iets anders hebt waarvan je denkt dat het wel leuk is voor de schoolkrant,
mail het dan gewoon naar: [email protected]
Zend een brief in!
We verzoeken ook alle lezers om een brief (50-250 woorden) naar
de redactie te schrijven over het schoolvak dat je het meest haat en
waarom. De brieven met de beste/grappigste/leukste reden komen
in het volgende nummer te staan met wat commentaar van de
redactie.
Prijsvraag voor het volgende nummer:
De schoolkrant houdt een prijsvraag voor wie het beste verhaal schrijft van ongeveer 400 woorden
waarin de volgende zin voor moet komen: ‘Natuurlijk is een bal rond, maar dat kun je van de maan
ook zeggen.’ De prijs: een taart en natuurlijk jouw verhaal in de schoolkrant. Mail ons je verhaal en
vergeet niet je naam en klas erbij te schrijven. Inzenden kan tot en met 1 februari 2017.
Redactie lid uit de vierde klas gezocht!
Onze redactie bestaat uit leerlingen van klas 3,5 en 6, maar wij missen nog
leerlingen uit klas 4. Zit jij in klas 4 en vind je het leuk om artikelen of
verhalen te schrijven? Laat het ons dan weten met een mailtje!
Word jij het nieuwe redactie lid?
Colofon:
Roos de Nijs (6B)
Sam Hemsted (3D)
Mart Ribberink (6D)
Wessel Kazemier (3B)
Lucia Wijbenga (6B)
Irini Palasantzas (3E)
Robin van der Weele (6D)
Laura Ubels (3A)
Daphne Nederhoed (5A)
Rosa Elsafi (3A)
14