Transcript Pas op met wat je wenst

BUITENLAND
Pas op met wat
je wenst...
Het zou zo maar eens uit kunnen komen...
Onze Vlaamse medewerker Koen De Bièvre kon de afgelopen zomer een vissoort bijschrijven
op zijn bucket list van te vangen soorten, die hij op 13 achtereenvolgende vistrips naar zijn
favoriete Ierse bestemming nog niet had weten te vangen. Nu was het echter raak en dan
meteen drie keer achtereen... Lees verder op pagina 74.
De Lochin 336
mv. Clare Dragoon
van de bekende
Ierse schipper
Luke Aston.
72
ZEEHENGELSPORT | 349
ZEEHENGELSPORT | 349
73
R
eeds 14 jaar verblijf ik
elk jaar in juli in het
Ierse Carrigaholt, aan
de monding van de Shannon, voor
een weekje vissen met de maten.
Geen vrouwen, geen kinderen, geen
muizenissen, alleen vissen, flauwekullen en lol maken zoals alleen
mannen onder elkaar dat kunnen.
Simpelweg de week van het jaar! De
visserij aan boord van charterboot
mv. Clare Dragoon, de bij het uitstekende guesthouse van Luke en
Mary Aston behorende Lochin 336,
is buitengewoon gevarieerd en vaak
zéér genereus. Die afgelopen 14 jaar
hebben we tal van prachtige vissen
aan boord zien komen zoals blauwe
haaien, ruwe haaien, kathaaien,
doornhaaien, een zeskieuwige- of
koehaai, mooie pollakken, zonnevissen, diverse soorten lipvissen,
congers, lengen, noem maar op.
Regelmatig zaten daar ook vissen bij
van specimen- of bijna specimenformaat.
Koen kan het zo
driftig gewenste
vinkje plaatsen op
zijn bucket list…
ZWEMMENDE
SCHUURDEUR
Eén vissoort raakte na al die jaren
maar niet afgestreept op mijn bucketlist van nog te vangen soorten:
de skate, oftewel de vleet, de zwemmende schuurdeur. Net zoals elke
voorgaande vakantie werd ook deze
keer één dag ingepland om geankerd te vissen op een stek waar deze
gigantische roggensoort nogal eens
passeert. Meer naar het noorden
zijn vleten aanzienlijk algemener en
makkelijker aan de hengel te vangen
dan voor het schiereiland met Loop
Head als eindpunt. ’s Ochtends
bij het aan boord stappen, had ik
nog hardop gezegd dat ik er nu
toch echt eentje wilde vangen. Hij
of zij hoefde daarbij zelfs niet aan
boord komen; de vis gewoon naast
de boot kunnen zien was voor mij
voldoende… Hoe profetisch deze
hardop uitgesproken gedachte was,
zou later op de dag blijken…
VINTAGE MATERIAAL
In eerste instantie zijn we allemaal
beginnen vissen met relatief licht
materiaal en klein aas, een halve
makreelfilet. Al na korte tijd kreeg
ik drie korte, maar zeer duidelijke
rukken op het topeinde van mijn
12 ponds-hengeltje. Er was duidelijk weerstand en een vleet van het
formaat vuilbakdeksel kwam aan de
oppervlakte. Missie geslaagd; ik heb
REUZEN
De vleet (Dipturus batis) is niet de enige reus die in de Shannonmonding kan worden gevangen. In de opsomming van enkele vissoorten die wij er de afgelopen 13
jaar tijdens onze jaarlijkse vistrip hebben gevangen, noemde ik al de zeskieuwige
haai of grauwe haai (Hexanchus griseus).
Deze bluntnose sixgill shark, zoals de officiële Engelse benaming luidt, wordt
meestal eenvoudig sixgill genoemd of ook wel cow shark. Het betreft een veelal in
diep water levende trage haai, die tot wel vijf meter (!) lang kan worden.
Luke vangt elk seizoen met zijn gasten wel enige sixgills en dat was deze zomer
niet anders. Kort na ons verblijf bracht hij op 30 juli jl. zelfs een sixgill naast de boot
die naar schatting meer dan 1.300 lb zwaar geweest moet zijn. Luke ving ooit het
officiële Ierse record voor deze soort (390 cm; 1.056 lb) maar aangezien de betreffende visser Tony Carrig en Luke deze vis beslist niet wilden doden, werd de haai
naast de boot onthaakt en weer losgelaten.
een vleet gevangen – vinkje plaatsen
op mijn lijst. Dat proberen we nog
eens. Dezelfde combinatie werd in
stelling gebracht en binnen de kortste keren lag een mooie stekelrog
van hetzelfde formaat op het dek.
Nadat Luke de boot had verkast van
de gravelbodem naar de meer rotsige bodem van het rif, omdat daar
met enige regelmaat grote vleten
worden gevangen, besloot ik om
mijn 25 jaar oude 20-50 ponds Penn
Powerstick met daarop een al even
oude Penn Senator 4/0 in stelling te
brengen. Deze vintage boothengel
bezit een kort stevig onderdeel met
een langer relatief zacht oversteekgedeelte waarin de actie zit. De
verbinding aan de oversteek is hierbij behoorlijk dik uitgevoerd. Dat
laatste is geen onbelangrijk detail, zo
zou later blijken.
DANSJE
Op de 2 mm dikke mono-aaslijn
met 10/0 haak, werd een cocktail van
een complete in moten gesneden
makreel en een van de graat ontdane
gehele koolvis bevestigd en richting
bodem gestuurd. Het duurde niet
lang of weer kreeg ik die drie typische korte bonken op de hengeltop
te zien. Vleet nummer twee lag al
gauw aan dek, deze keer een van het
formaat putdeksel. Ietwat groter dan
de voorgaande dus. Dat ging goed;
13 jaar lang geen vleet kunnen vangen en nu al twee op één dag. Toegegeven: geen joekels, maar ik was
er dolblij mee. Slechts heel weinig
mensen hebben mij ooit zien dansen, maar na die tweede heb ik aan
74
ZEEHENGELSPORT | 349
sprake meer! Iedereen was er van
overtuigd dat het mis zou gaan en
dat de hengel in stukken uit elkaar
zou klappen.
dek een, zonder enige twijfel idioot
uitziend dansje gemaakt…
VERVAARLIJKE CURVE
Er was nog tijd genoeg, dus ging een
nieuwe homp aas de dieperik in.
Geloof het of niet, maar na verloop
van tijd boog hengel diep door en
bleef vervolgens in die vervaarlijke curve staan. “Stik, vast in de
rotsen!”… Hoewel, rotsen nemen
doorgaans geen lijn… De hengel in
ACHTERSTEVOREN
In het kristalheldere water van de
Atlantische Oceaan zie je de vis al
van diep komen en de schim die we
te zien kregen was bepaald indrukwekkend. Eens aan de oppervlakte
bleek de vis, die het formaat van een
tuintafel voor makkelijk vijf personen had, achterstevoren in de lijn
te zitten, wat het aan boord halen
erg zou bemoeilijken. Je kunt een
vleet namelijk niet zomaar lukraak
een gaf in het platte lijf jagen, want
Vintage materiaal
wellicht, maar
sterker werden
die hengels nooit
meer gemaakt!
die scheurt zonder pardon uit als
dat niet oordeelkundig gebeurt.
En zo’n schitterende vis zinloos
beschadigen is vanzelfsprekend geen
optie. Daarom moest de vis helemaal langszij gebracht worden en
daar met de hand worden gekeerd,
alvorens deze aan boord zou kunnen
gebracht worden. Omdat de vleet
achterstevoren zat, kon die steeds
weer de kop naar beneden zetten en
pogingen ondernemen om weg te
komen. Zo hebben we 10 minuten
lang staan knokken om de gigant
te keren en dat is eigenlijk veel te
lang. Het onvermijdelijke is dan ook
gebeurd. Net voor de vis binnen het
bereik van de gaf kwam, schoot het
zaakje los en zwom de vis weer naar
de donkere diepten van het rif.
Van formaat
vuilbakdeksel
naar formaat
putdeksel. Vleet
2 is een stukje
groter!
de hand genomen en al gauw bleek
dat er leven was aan de andere kant
van de lijn, alleen was het qua druk
en massa niet te vergelijken met wat
eerder gevangen was. De hengel en
mijn adrenalineproductie zouden
het komende half uurtje permanent
“in het rood” gaan en nog niet zo’n
beetje! De hengel boog bij momenten 180° door en vertoonde daarbij
héle akelige vormen. Van een parabolische actie was absoluut geen
ZEEHENGELSPORT | 349
75
De schipper
schatte het
gewicht van de
vis op zo’n 150
pond…
EUFORIE
De teleurstelling heeft misschien
twee seconden geduurd, waarna er
een golf van pure euforie over me
heen kwam. Ik had het immers ‘s
morgens nog gewenst: “Naast de
boot is al genoeg!”… Geen foto
van man met vis, maar het kan me
niet schelen. Ik had hem; de aaslijn
was binnen, minuten lang, in mijn
beleving heb ik hem daarmee écht
gevangen, punt uit. De schipper
schatte het gewicht van de vis op
zo’n 150 pond. Daarmee heb ik in
de verste verte geen records gebroken, maar een kinderachtig visje
was het nu bepaald ook weer niet.
Gedurende die 13 jaar lang geen
vleet gezien en nu drie van die schitterende roggen binnen een periode
van enkele uren; een mens wordt
van minder euforisch.
Volgend jaar gaan we weer, voor de
15e keer. De week is al geboekt en ik
kan haast niet wachten… De Powerstick blijft thuis, die wordt gepensioneerd en gaat aan de muur van mijn
tuinhuis als decoratiestuk. Die rare
hengel heeft me al mijn grootste vissen opgeleverd, die verdient het niet
om nog meer gruwelijk mishandeld
te worden en alsnog te breken…
Daar zou ik echt hartzeer van hebben!
INFORMATIE
Wil je meer weten over de visserij
aan boord van de Clare Dragoon?
Op de Facebookpagina van de
Deltavissers heb ik gedurende ons
verblijf steeds een kort filmpje
geplaatst van onze belevenissen.
Deze clipjes geven een beeld van de
mogelijkheden. Je kunt de visserij op
die prachtige bestemming ook van
dag tot dag volgen op de Facebookpagina van Carrigaholt Sea Angling
of op de website
www.fishandstay.com
Koen De Bièvre
ZEEHENGELSPORT | 349
77