Transcript Lof der zotheid

Lof der zotheid
II
(518 jaar later: nog meer juridische zotheid)
Desiderius Erasmus is niet meer en dat is voor hem misschien wel goed.
Hij zou nu van verdriet sterven.
Laat ik bescheiden zijn rol overnemen en professor Alex Brenninkmeijer in
de rol van Thomas More plaatsen, de persoon aan wie zijn boek gericht was.
Bescheiden, dit werkje is niet te vergelijken met het origineel.
Schreef Erasmus een Zon, ik beschrijf niets eens de Aarde of de Maan, hooguit
een voetbal … eerder een tennisbal.
(klik op afbeelding)
Van Wikipedia begreep ik dat Erasmus wel voor een lolletje in was, zo interpreteer ik:
“Erasmus vroeg zich af waarom geleerden zich niet mogen amuseren, en de rest van de bevolking wel”.
Vandaar die tennisbal, immers die kan ook hard aankomen.
1. Inleiding & macht
Hoe bijzonder is het wanneer voorname juristen een boekwerkje schrijven met als titel
“De strijd om de rechterlijke macht”
Stel je voor dat wiskundigen een boekje schrijven over
“De strijd om wie de wiskunde mag beoefenen”
Dat zie ik als een zotte vertoning.
Wiskunde, dagelijks onderdeel van alles wat we doen, kopen we een product met korting, tanken
we een auto vol, maken we een afspraak en rekenen we terug wanneer we moeten vertrekken.
Oeei, stel je voor dat daar een machtsspel over ontstaat.
Hoewel het boekwerkje van februari vorig jaar is, ik zag pas op 17 januari 2017 een
vermelding bij de rechtspraak onder het kopje
'Rechterlijke organisatie kent constructiefouten'.
(klik op afbeelding)
Nou, dat was niet nieuw constructiefouten, dat lijkt de laatste twintig jaar gespreksonderwerp.
Maar wie moet men aanspreken bij constructiefouten?
Misschien de constructeurs?
Moet ik gaan onderzoeken, of kan ik gokken, welke opleiding de constructeurs hebben?
Is na zoveel tijd, waarin problemen alleen toenemen, dit niet een zeer voor de hand liggende
onderzoeksvraag?
Graag wil ik de schrijvers voorzien van enig commentaar, dit ter lering ende vooral vermaeck.
Want daarin moet ik Erasmus volgen, dat vermaeck.
2. De zotte strijd
Erasmus zijn hoofdstuk 23 vind ik een heel mooie gedachte hebben:
“Wat is er zotter dan om welke redenen ook een strijd aan te gaan van dien aard dat beide partijen
er meer nadeel dan voordeel van ondervinden?"
Vraag dit niet aan Paul Wilmink, oud deken van de Orde Gelderland.
Die begreep dit tijdens ons gesprek in augustus 2012 nog niet, dus 513 jaar na dato.
Iemand heeft ooit die wijsheid opgeschreven in gedragsregel 3 van de advocaten.
Lof der Zotheid II
1
Ik zal gedragsregel 3 herformuleren:
“Gij zult geen zotte strijd strijden waarbij de strijd doel is geworden en geen middel tot recht en
rechtvaardigheid vanwege uw cliënt zijn belang.”
Och, de zotte kortzichtige zal ontgaan dat deze twee zaken samengaan:
rechtvaardigheid en cliënt zijn belang.
Maar geloof mij, een onrechtvaardig gewonnen strijd, is geen gewonnen strijd, hooguit een
gewonnen veldslag, de oorlog gaat dan door.
Voor duurzame vrede is recht nodig, recht dat dicht tegen rechtvaardig aanligt.
3. De zotte gedachte: macht belangrijker dan recht
In 35 pagina’s lees ik de bijdrage van Alex en Hilke Grootelaar, hun bijdrage is waar het
boekwerkje om gaat. Aansluitend geven een drietal juristen commentaar.
Het is vooral een historisch verslag, alhoewel het niet als zodanig geordend is.
Prachtig zijn de vele drogreden, ik neem er een uit (pagina 26):
De ABRvS had hiertegen ernstige bezwaren naar voren gebracht.
Het stelsel zou in strijd zijn met de gelijkwaardigheid tussen de ABRvS en de HR.
Dit paste niet in de Grondwet op grond waarvan de Raad van State een Hoog College van Staat is,
waardoor het gezag van de Raad van State zou worden ondermijnd.
(voor wie het niet weet: ABRvS is rechtsprekende onderdeel van de Raad van State / HR is Hoge Raad)
Tja, die Grondwet.
Laten we effe eerlijk zijn:
 de Raad van State is van 1531, dus 486 jaar oud.
De Grondwet is van 1848, dus 169 jaar oud (scheelt maar 317 jaar).
Thorbecke was verstandig, stapje voor stapje …
Vooral de Koning kreeg een zwakkere positie en de democratie een sterkere.
Ik verwacht dat het niet eens in zijn hoofd is opgekomen andere zaken grondig te
herzien.
Anders gesteld, Thorbecke hield rekening met “De strijd om de rechterlijke macht”.
Johan de Witt, net als Thorbecke een wiskundige van niveau, had zijn goede bedoelingen
met de dood moeten bekopen, dat is geen voorbeeld dat navolging behoeft.
 Wanneer er “weeffouten” zijn, dan zal voor herstel mogelijk de Grondwet moeten
worden aangepast: sowat?
Daar is hooguit van te leren.
Ik zie het als drogreden om binnen een discussie over de huidige situatie en de verandering,
argumenten, die in de huidige situatie bestaan, van toepassing te verklaren op de verandering
(macht Raad van State volgens de Grondwet).
Is volgens mij een even zotte gedachte als in de winterperiode een winterjas mee te nemen op
vakantie naar Australië omdat het hier winter is (daar is het dan zomer en lekker heet).
Laten we effe eerlijk zijn:
 Dit argument kwam van die organisatie met antiek denken dat in 1995 door het Europees
Hof veroordeeld werd (haar almachtige gedrag, Procola-arrest).
 Is het Procola-arrest, rechtsfilosofisch gezien, niet zeer fundamenteel?
Gewoon geen dubbelrollen, was dat niet het fundamentele van de Trias Politica?
Laten we effe eerlijk zijn:
 Hieruit blijkt de primaire focus van de Raad van State: namelijk geen recht maar macht.
Dus nog steeds ernstig fout!
Lof der Zotheid II
2
4. Verdeel en heers (oftewel de zotte gedachte om de Trias Politica te vermoorden)
Een zeer oude techniek van machthebbers.
Binnen de Trias Politica alleen geoorloofd binnen de wetgevende macht.
Immers daar is de strijd van de leiders om de aandacht (instemming) van de burgers.
De uitvoerende macht heeft per definitie niets inhoudelijk te stellen.
De uitvoerende macht kan hooguit problemen terug melden die tijdens uitvoering van haar taak
ontstaan en waarbij de oplossing niet binnen haar bereik ligt.
De rechtelijke macht heeft wel iets in te brengen: zij is de bescherming van zowel:
recht als wet.
Recht is iets wezenlijks anders dan wet, dat lijken onze juristen veelal te ontgaan.
Beetje zot natuurlijk.
Recht zie ik als de wiskunde, de abstracte gedachte.
Wet zie ik als de rekenkunde, het toepassen van eenvoudige regels.
Onrecht is wat Napeleon al sprak:
De wet naar willekeur uitleggen is haar bederven; de advocaten vermoorden de wetten.
5. Hoe zot: juristen weten beter wat macht is, dan wat recht betekent
Over de Raad van State heb ik het al gehad.
Als kleine kinderen die aan het knikkeren zijn en op de knikkers van de ander uit zijn, was onze
Raad van State erg op haar knikkers gefocust.
Hoe is dat met de Hoge Raad, gaat het daar om het spel (goed recht) of de knikkers (veel macht)?
Mijn visie is geen van beide.
Vanuit de mens goed te verklaren.
Onpartijdigheid vereist een mate van apathie, immers te veel empathie veroorzaakt partijdigheid.
Die balans is natuurlijk een uitdaging, raadsheer Ybo Buruma sprak heel mooi op 4 februari 2014
over een rechter met twee ogen en een neus.
Die sterke behoefte onpartijdigheid uit te dragen, op het niveau van de casus, zet zich onterecht
door naar het maatschappelijke niveau.
Ybo Buruma verraadde deze zwakte op die zitting op 4 februari 2014:
Neem het voorbeeld van ZSM: een nieuwe techniek van het OM, waarmee veelvoorkomende
criminaliteit Samen op Snelle, Slimme, Selectieve, Simpele en Samenlevingsgerichte wijze wordt
aangepakt. Ik ga daar niet in z’n algemeenheid iets over zeggen, want je kunt daar als raadsheer bij
de Hoge Raad ooit nog wel eens concrete zaken over krijgen.
Ik lees hier dat hij een duidelijk standpunt heeft, maar het komt niet op tafel, immers dan bestaat
de kans op wraking.
Hoe zot is wat een van Nederlands beste raadheren hier verkondigd?
Hij houdt de macht om in de toekomst recht te spreken.
Recht zoals hij dat ziet en waarbij artikel 11 uit de Wet Algemene Bepalingen,
eventueel gewoon aan de kant wordt gezet.
Was Ybo met recht bezig in plaats met macht, dan had hij:
 Vrijelijk zijn mening gegeven over het huidige;
 Omdat hij bedenkingen heeft, is ook een oplossing wel handig;
 Toegezegd dat bij zich bij zaken betrekkende ZSM: zich verschoond.
Kijk, zo eenvoudig is recht … en dan wordt het ook nog eens leuk.
Lof der Zotheid II
(klik op
afbeelding)
3
6. Iets meer theoretisch: wie weet anno 2017 nog wat recht is?
Volgens mij is recht uiterst eenvoudig en in een democratische rechtsstaat geborgd met de
volgende twee begrippen:
 Iedereen gelijk;
 Afspraak is afspraak.
De Italiaans filosoof Cesare Beccaria heeft dat netjes voor het strafrecht uitgewerkt.
Nu betekent “afspraak is afspraak” nogal wat.
Stel een vorige regering heeft stomme afspraken vastgelegd, dan heeft een nieuwe regering die
niet zomaar van tafel, zeker niet wanneer men door de oude wet (of verdrag etc.) ook rechten
heeft verkregen.
Daarbij is er nog een belangrijk onderdeel van recht, dat geheel op de achtergrond is gekomen:
 Mensen moeten gewoon kunnen leven en niet heel hun leven moeten strijden.
Dus snelheid en zekerheid zijn erg belangrijk.
Anno 2017 worden deze basis begrippen met voeten getreden, vooral “afspraak is afspraak”.
En heel paradoxaal, nee … niet paradoxaal, geheel zot is het gedrag om steeds meer afspraken te
maken (contracten) en daar dan aansluitend over te ruziën.
Dat had Erasmus prefect in de gaten:
“Wat is er zotter dan om welke redenen ook een strijd aan te gaan van dien aard dat beide partijen
er meer nadeel dan voordeel van ondervinden?"
7. Een probleem bestaat, zodra je het zelf maakt: tegengesteld of gelijkgericht?
Hoe zot is het om problemen te maken?
Heel zot, maar nog zotter is het om bij elk probleem te krijsen dat geld tot oplossing leidt.
Op pagina 17 in “De strijd om de rechterlijke macht “zag ik een zotte figuur over de vier
kernwaarden: Onafhankelijkheid, Kwaliteit, Responsiviteit en Efficiency.
Met de heldere tekst eronder:
Het tegen over elkaar komen te staan van kernwaarden kan uitmonden in belangentegenstellingen.
Hier wordt een leugen gecreëerd!
Maar ik ken de goede bedoelingen van Alex, dus van opzet zal geen sprake zijn.
Misschien even Albert Einstein raadplegen:
Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the universe
Lof der Zotheid II
4
Ok, beetje flauw en gemakkelijk scoren, dat moet ik niet meer doen.
Ik ga gewoon naar de inhoud, stel ik heb twee werknemers:
 Ad:
heeft echt kwaliteit, begrijpt alles.
geef je Ad een probleem, je hebt de oplossing al voordat je uitgesproken bent.
 Ben: heeft geen kwaliteit, moet je alles tien keer uitleggen
Geef je Ben een probleem, dan krijg je niets bruikbaars terug.
Hmmm, volgens mij is Ad behoorlijk onafhankelijk in zijn besluitvorming, er is geen reden voor
afhankelijkheid, anders is dit voor Ben, die hunkert naar een oplossing.
Dat hunkeren van Ben kost veel tijd en is dus inefficiënt, bij Ad een probleem beleggen is
daarentegen zeer efficiënt.
Er is dus geen spanning! Deze drie kenmerken gaan hand-in-hand, waarbij kwaliteit leidend is.
Ad zal ook in staat zijn om zijn beslissing goed te onderbouwen, dus ook responsiviteit is wel in
orde.
Klopt het diagram nu wel of niet?
Het antwoord is hard confronterend, mijn tennisbal:
 Voor professionals klopt het diagram niet.
Die hebben kwaliteit en hierdoor zijn de drie andere kernwaarden automatisch in orde.
 Voor personen die hun vak niet beheersen klopt het wel.
Die hebben systematisch tijd te kort en moeten hun aandacht verdelen, dat verdelen van
die aandacht kost ook weer tijd en verlaagd de efficiëntie.
Laat ik even kijken naar wat zotte voorvallen en dan concluderen wat voor een vlees we in de
juristen kuip hebben. Natuurlijk geen kruimel werk of uiterst complexe vraagstukken, immers
dan komen er talloze spitsvondigheden om de hoek.
Op 1 februari 2016 berichtte ik de president van de Hoge Raad dat ik voornemens was een
advertentie te plaatsen met als kop:
President Hoge Raad gedoogt
dat jaarlijks 14.000 kinderen aan een vorm van
kindermishandeling worden blootgesteld.
Ik wil hier niet mijn gelijk halen op de inhoud, dus of mijn stelling wel of niet klopt.
Ik wil uitsluitend die kernwaarden toetsen, dus
 Onafhankelijkheid
 Kwaliteit
 Responsiviteit
 Efficiency.
Mij lijkt dat hier de volgende drie punten helder benoemd zijn:
 maatschappelijk,
dus Publiek Belang (immers ik heb geen 14000 kinderen)
 jaarlijks,
dus niet eenmalig, een continue doorlopend proces
 structureel,
ik leg de relatie met foute procedures / werkwijzen
Efficiency, die leek perfect, nooit zo snel een reactie gehad, binnen 36 uur. Maar die
responsiviteit, die bleek, zoals Alex in het schema aangaf, hieronder behoorlijk te lijden:
 Thema
maatschappelijk
werd persoonlijk
 Tijd
jaarlijks
werd heden
 Werkwijze
structureel,
werd incidenteel
Want de reactie was dat ik niet in cassatie bij de Hoge Raad kon gaan.
Dus feitelijk erg effectief was dit niet, want dit is een van mijn beste voorbeelden om aan te tonen
dat er op dit niveau van professionals geen sprake is.
Lof der Zotheid II
5
Kom kijken in theater Gerechtsgebouw Leeuwarden, daar wordt het op 24 februari 2017 het
wordt echt leuk, ik moet nog het tijdstip doorkrijgen.
Goed, de kwaliteit liet dus behoorlijk te wensen over en ik vermoed, en wacht nog op
ontkenning van Maarten Feteris, dat hier een behoorlijke afhankelijkheid van rechtelijke macht
een rol speelt.
Samengevat: Alex heeft gelijk met zijn diagram, dit geldt voor Maarten Feteris.
Maarten werkt zich steeds meer in de nesten, ik vind dat van de zotte.
Ik heb handig een probleem direct op zijn bordje gelegd en in plaats van dat Maarten als Hoogste
Rechter het recht laat zegevieren, gaat hij met macht bezig, echt van de zotte.
Maar dat is goed gebruik bij hoge rechters, onze hoogste tuchtrechter doet niet anders.
Joost van Dijk ben ik al een tijdje elementair recht aan het uitleggen, maar Joost is nooit recht
gaan studeren vanwege recht, Joost houdt van status.
Hoe zot is het dat iemand als Joost, die nog nooit een programmaregel heeft geschreven, nooit
een elektronica component heeft gesoldeerd op een printplaat, die geen flauwe notie heeft van
wat een BIOS doet of weet wat een “driver” is, de derde normaalvorm is aan hem voorbij gegaan,
och ik kan wel doorgaan, maar Joost was wel Chief Information Officier, toen hij bij de Raad voor
de Rechtsspraak daar met Frits Bakker de scepter zwaaide. Tja … scepter zwaaien
Gisteren Joost een briefje gestuurd, kan elke Nederlander lezen dat Joost echt van de zotte is.
Het moet over recht gaan, ik geef mijn interpretatie over goed tuchtrecht volgens de
wet. Maar Joost is met macht bezig, koste wat het kost en dat is letterlijk, ik laat zijn
(klik op afbeelding)
kosten oplopen.
8. Zijn we blijvend overgeleverd aan zotheid?
Och, de zotheid was nooit ontstaan als de behoefte tot recht bij juristen ondergeschikt was aan de
behoefte tot macht. Zo’n proces is natuurlijk omkeerbaar.
Maar recht is veel moeilijker dan macht. Dus er is wel hulp geboden.
Iedere sukkel kan met macht bezig zijn, kijk naar de aanslagen in de wereld.
Maar recht is echt moeilijker, dat vraagt discipline en inzicht.
In het boekwerkje zijn na die 35 pagina’s nog drie juristen die commentaar geven.
Leuk is de opening van Paul Bovend’Eert:
In hun bijdrage geven Hilke Grootelaar en Alex Brenninkmeijer een uitgebreid en interessant
overzicht van de ontwikkeling van de bestuurlijke problemen in de rechterlijke macht als gevolg
van de modernisering van de rechterlijke organisatie die eind van de vorige eeuw op gang kwam en
leidde tot een nieuwe bestuursstructuur van de rechterlijke macht bij de herziening van de Wet op
de rechterlijke organisatie (Wet RO) van 2002.
Dus Paul beaamt wat ik ook stelde: vooral een historische beschrijving.
Zijn “oplossing” ligt volledig in de termen van het beschreven probleem, waarmee Paul feitelijk
het probleem fixeert in plaats van oplost.
Ik ga daar niet verder op in, dan die zin die ik op de eerste pagina schreef:
Nou, dat was niet nieuw constructiefouten, dat lijkt de laatste twintig jaar gespreksonderwerp.
Maar wie moet men aanspreken bij constructiefouten?
Misschien de constructeurs?
Moet ik gaan onderzoeken, of kan ik gokken, welke opleiding de constructeurs hebben?
Is na zoveel tijd alleen toenemen van problemen dit niet een zeer voor de hand liggende
onderzoeksvraag?
Lof der Zotheid II
6
De bijdrage van Job Cohen is bijzonder.
Hij heeft het over professionals.
Graag had ik van Job antwoord op de vragen:
 Hebben de professionals in de gezondheidszorg er ook zo’n puinzooi van gemaakt?
Och, de politiek heeft aan de financieringsstroom zitten sleutelen en die effecten zijn
genoegzaam bekend. Maar ik zie talloze goede ontwikkelingen in de gezondheidzorg.
Verbeterde inzichten komen razendsnel, dreigingen (zika-virus) verdwijnen zo snel dat
bijna niemand ze nog weet.
 Hebben de professionals in de bouw er ook zo’n puinzooi van gemaakt?
Ik dacht dat bouwen steeds goedkoper werd met betere resultaten, mijn huidige woning
uit 2007 is niet te vergelijken met de vorige uit 1988. Dat is maar twintig jaar.
 Hebben de professionals in de elektronica er ook zo’n puinhoop van gemaakt?
In 1986 kocht ik een harde schijf van 20 MByte, gewicht zo’n 2 kilo, daar moest ik 1000
gulden voor neerleggen, nu koop ik een USB-stick voor 1/30 van die prijs met daarop
duizend maal zo veel informatie, informatie die ook duizend maal zo snel toegankelijk is.
Maar de “professionals in het recht” zijn dat basisbegrip kwijt: “afspraak is afspraak”.
Dat lees ik op meer plaatsen, ik las het in de memorie van antwoord van minister Job de Ruiter
uit 1982, daar stond:
De rechtsopvattingen over het beginsel van de openbaarheid zijn de laatste jaren, vooral onder
invloed van de recente jurisprudentie van het Europese Hof voor de rechten van de mens over
artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de
fundamentele vrijheden, aan een duidelijke evolutie onderhevig.
Het gaat, heel globaal gesteld, om het volgende. Steeds wanneer een rechterlijke instantie zich
uitspreekt in een zaak waarin de burgerlijke rechten van de justitiabelen in het geding zijn of in
geding kunnen komen, dan wel wanneer een strafvervolging wordt ingesteld, dient de procedure te
voldoen aan de beginselen van een behoorlijke procesvoering.
Daaronder valt ook het beginsel van de openbaarheid van de procedure als een waarborg voor een
eerlijk proces.
Feitelijk schrijf Job hier ruim dertien jaar voor het Procola-arrest:
“lieve mede-juristen, we moeten met recht bezig gaan, niet met macht.”
Macht, status en populisme, menselijke eigenschappen de jurist niet vreemd.
Ik meen dat heel goed te begrijpen, maar … de Hoge Raad is niet recht op leer, dat zijn afvalligen.
Hoe eenvoudig is verjaring en wie begrijpt waarom slimme juristen dit ooit in de wet plaatsten?
Ik schreef al, de basis van recht is:
a) Iedereen gelijk;
b) Afspraak is afspraak.
c) Mensen moeten gewoon kunnen leven en niet heel hun leven moeten strijden.
Dus snelheid en zekerheid zijn erg belangrijk.
Punt (c) heeft er toe geleid dat tot in 2005 zelfs een misdrijf waarop levenslang te eisen was, in
18 jaar verjaarde. Daar zat visie achter, de punt (c) visie.
Ik zou er voor pleitten per direct de huidige tekst te vervangen door die van toen, daar zijn
talloze goede redenen voor, de enige reden dat niet te doen is: domme wraakzucht.
Maar de Hoge Raad heeft moeite met “afspraak is afspraak”.
Dus artikel 7 van het Europees Verdrag van Rechten van de Mens.
En dan gaat men “los”, los van elk rechtsbegrip.
Het eerste zotte idee is heel iets anders te lezen dan er staat, artikel 70 begint met:
“Het recht tot strafvordering vervalt door verjaring”
Dus het Openbaar Ministerie wordt haar bevoegdheid ontnomen.
Ook dat vind ik super slim van die oude wijze juristen.
Lof der Zotheid II
7
Maar de zotte Hoge Raad doet alsof de dader een recht op vrijspraak krijgt.
Een “materieel recht”. Hoe zot, een wetgever gaat toch niet liegen:
“u heeft het niet gedaan omdat het verjaard is!”
Ook gaat een wetgever niet veroordelen zonder strafoplegging:
“u heeft het wel gedaan, verdient eigenlijk levenslang, maar we laten u lopen.”
Wel zal een zinnige wetgever … (nee, dat is niet voor hier, dit gaat over zotheid).
Oud professor Geert Knigge, momenteel advocaat-generaal bij de Hoge Raad is er enkele jaren
geleden indoken. Natuurlijk niet rechtsfilosofisch, niet theoretisch, gewoon wat elke journalist
ook kan, een verslaglegging dat lijkt op het boekwerkje waar ik op reageer.
Op 8 maart 2011 heeft hij zijn conclusies bekend gemaakt.
Zijn betoog in Microsoft Word gekopieerd leverde maar liefs 53 pagina’s op.
Geert is dus niet over een nacht ijs gegaan en hij schrijft in die 53 pagina’s een
(klik op afbeelding)
belangrijke zin:
10.4.9. Mijn conclusie is dat niet uitgesloten geacht kan worden dat het standpunt van de Hoge
Raad met betrekking tot een verandering in de regeling van de verjaring door het EHRM in
strijd wordt geoordeeld met art. 7 EVRM.
Hoe voorzichtig een zacht tikje.
Geert had moeten slaan!
Maar Geert heeft dat idee van Job Cohen voor ogen: het zijn professionals en die sla je niet.
Hoe verheugd was ik bij het lezen van Nick Huls zijn commentaar.
Eindelijk geen zot, maar iemand die het recht en staatinrichting durft te begrijpen.
Ik lees 80% van wat ik heel recent, op 8 januari 2017, Alex Brenninkmeijer heb geschreven.
Daarin onderstaande plaatje, klik er op en mijn brief aan Alex komt op.
Gewoon doen, niet zeuren, niet nog tien jaar wauwelen, maar doen!
9. Echte oplossing
Ik heb veel laten doorschermen, maar ga nu als een duivel uitdrijver te werk.
Wat in het boekwerkje en de commentaren te lezen is, is het probleem en enkele dogma’s.
Op het dogma “we zijn professionals” heb ik al tussen de regels kritiek geuit.
Lof der Zotheid II
8
Ook heb ik het over constructeurs gehad, ik zie juristen niet als constructeurs, sterker nog, deze
meeste zijn meer destructief bezig dan constructief.
Dit ga ik uitleggen vanuit diverse invalshoeken.
9.1. Onderwijs versus recht
Onderwijs wordt in Nederland gegeven door:
 Leerkrachten (basisschool);
 Docenten (middelbaar onderwijs);
 Universitair docenten;
 Professoren.
Al deze personen moeten twee verschillende vaardigheden hebben:
 Vakinhoudelijk;
 Overdracht (didactiek).
In ons onderwijs is dat heel goed geregeld.
Jonge kinderen, dus op de basisschool, krijgen diverse vakken op zeer elementair niveau, hun
leerkrachten zijn beperkt in die vakken getraind, veel meer op het “voor de klas staan” en “de
leerling begrijpen”.
Zijn kinderen iets ouder, dan is er een verschuiving. De docent wordt een vakdocent en heeft
minder didactiek gekregen. Neem een afgestudeerd scheikundige, die haalt een onderwijs
bevoegdheid en staat voor het VWO. Tellen we de uren onderwijs scheikunde op (eigen VWO +
universiteit) dan is dat veel meer dan de uren didactiek.
Op een universiteit is de verhouding nog meer verschoven, vaak wordt daar zonder
onderwijsaantekening gedoceerd, het gaat om het vak en dat is veelal een specialisme.
Stelling:
Zoals didactiek zich tot vele vakken verhoudt, zo verhoudt zich recht ook tot de diverse
onderdelen (familie, belasting, besturen etc).
Zou een afgestudeerd psycholoog met een jaartje “rechtsbegrip en familie recht”, niet een betere
familie-rechter zijn dan de huidige generatie (gemiddeld)?
Ben ik te modern?
Ik hoor veel zoektochten naar modernisering, de eerste heb ik aangeboden.
9.2. Waar is de echte differentiatie in niveau en functie gebleven?
De laatste vier jaar ben ik intensief met recht bezig.
Dat begon met “wat overkomt mij nu, dat kan niet waar zijn”, dus met twijfel en bescheidenheid.
Het is ongelooflijk tekenend hoe juristen systematisch de ander in een hoek duwen (macht).
Hiermee ontstaat een gevaarlijk tweesplitsing in de maatschappij.
De bron van het populisme.
Wat mij is opgevallen is dat 150 jaar of langer geleden er sprake was van “geleerden”.
Deze geleerden waren behoorlijk breed georiënteerd. Neem Christiaan Huygens, lees eens op
Wikipedia hoe veelzijdig hij was en naast theoretisch ook praktisch.
Lees eens wat Thorbecke allemaal gedaan heeft. Dergelijke geleerden hebben we niet meer.
Ik vind het absurd dat de bassis van recht niet in het middelbaar onderwijs zit, ook is het absurd
… nee niet absurd … het is van de zotte dat Elianne van Rens de functie van het strafrecht niet
weet. Bij “Kijken in de ziel rechters” vertelde ze met volle overtuiging dat na een mishandeling
waar partijen er onderling uit gekomen waren, er voor de strafrechter geeft functie was.
Zotheid: het gelijkheidsbeginsel overboord en daarbij ook het machtsmonopolie van de overheid.
Lof der Zotheid II
9
Jazeker:
 Reken maar dat de onderlinge genoegdoening anders is, wanneer ik een zwever drie
tanden uit zijn mond sla ten opzichte van Willem-Alexander.
En recht-op-leer is dat het strafbaar feit bepalend is, niet het slachtoffer (wel de
omstandigheden).
 Heb ik financiële mogelijkheden, dan laat Elianne mij dus het machtsmonopolie van de
overheid overnemen (eigenrichting).
Hoe zot is dat professor Roel Schutgens niet weet dat het legaliteitsbeginsel geen beginsel is,
maar het gevolg van een keurige logische gedachtegang met als uitgangspunt het
gelijkheidsbeginsel. Ook is het zotheid hierover niet met mij te willen communiceren.
Och, Alex kent mijn gemopper … maar meer dan vriendelijke Paas- en Kerstgroeten krijg ik van
Alex niet, dus geen inhoud.
Samengevat, Obelix weet het:
Rare jongens die Romeinen
Juristen
10. Zoek hulp, haal er constructeurs bij!
Zolang juristen zichzelf als professionals blijven zien, is de ondergang gegarandeerd.
Juristen moeten gaan accepteren dat ze een super eenvoudige opleiding achter de rug hebben ten
opzichte van vele anderen met een HBO of Academische opleiding.
Ik zie juristen als metselaars, daar zitten goede tussen en enkelen die bijna het niveau van een
constructeur hebben, bijna …
Architecten zie ik niet …
Nick Huls zijn betoog is niet anders dan het mijne.
Ik schreef al aan Alex, dit is niet nieuw, dit is gewoon recht-op-leer.
Wel nieuw / vernieuwend is mijn kijk op de inrichting van toekomstige rechten onderwijs, maar
om eerlijk te zijn, opnieuw kopieer ik het succes op een ander gebied, hier naar toe.
Als constructeur heb ik Maarten Feteris mijn diensten aangeboden.
Maarten kent mij tarief.
Staatsrechtelijk en anderszins heeft de Hoge raad een perfecte positie om zaken snel te
veranderen. Misschien heeft Maarten de zotte angst dat al die juristen het moeilijker krijgen.
Onnodig: geen enkele verandering gaat werken wanneer de groep niet happy wordt van de
verandering en ik ben niet zo zot als jurist Lodewijk Asscher met zijn wet werk en zekerheid.
Voor Maud, die morgen 29 jaar wordt,
haar vader als zot ziet en al zes jaar niet wil zien vanwege zotte juristen die niet kunnen reflecteren.
Emile Gemmeke
Nijmegen, 18 januari 2017
Emile Gemmeke
De Geerkamp 1014
6545 HB Nijmegen
024-3739514 /[email protected]
n.b.:
ik ben licht dyslectisch, deze tekst is ook beschikbaar op
www.gemmeke.nl/LofDerZotheid.pdf en zal bij gevonden taalfouten gecorrigeerd worden.
Lof der Zotheid II
10
Lof der Zotheid
I I - aanvulling
(518 jaar later: nog meer juridische zotheid)
Uit basis document:
Desiderius Erasmus is niet meer en dat is voor hem misschien wel
goed. Hij zou nu van verdriet sterven. Laat ik bescheiden zijn rol
overnemen en professor Alex Brenninkmeijer in de rol van Thomas
More plaatsen, de persoon aan wie zijn boek gericht was.
Dit document is aanvulling op mijn boekwerkje van gisteren.
Nieuwe zotheid diende zich aan en mag niet onbeoordeeld blijven!
1. Om, binnen of overal?
Het basis boekwerkje werd opgesteld vanwege Alex zijn stuk over:
“De strijd om de rechterlijke macht”
Nu gaat het over:
“De strijd binnen de rechterlijke macht”
Tja, een strijdlustig volkje, onze juristen, geen vrede op Aarde.
2. De regel: Meneer Van Dalen Wacht Op Antwoord!
De meesten kennen dit ezelbrugje van het rekenonderwijs, de volgorde van evaluatie van een
rekensom:





Machtsverheffen
Vermenigvuldigen
Delen
Optellen
Aftrekken
Is de som:
Dan is de uitkomst:
(klik op afbeelding)
18 + 27 / 32
21
Eerst de 32 (dus 9), dan de deling (27/9=3) en als laatste de optelling (18+3)
Wanneer mensen andere ideeën gaan gebruiken, dat wordt rekenen een zotte bedoeling!
In het voorbeeld kan iemand de fout maken eerst de optelling te doen, dan wordt de uitkomt 5.
(18 + 27 = 45; 45 / 9 = 5)
Nog zotter wordt het wanneer iemand de gehele som van links naar rechts evalueert, dan wordt
de uitkomst 225. (18 + 27 = 45; 45 / 3 = 15; 152 = 225)
Natuurlijk zijn er wiskunde docenten te vinden die vinden dat de huidige afspraken niet handig
zijn, natuurlijk zal hierover discussie zijn en … dergelijke afspraken staan niet in beton gegoten.
Maar er is geen zotte wiskundedocent te vinden, die eigen regels hanteert.
Hoe anders dan onze juristen?
3. Zotheid bij juristen, toppunt van zotheid bij Elianne van Rens
Zotte juristen, dit wordt een pleonasme, zien dat anders!
Zij vinden dat de discussie over wat de beste regels zijn, gewoon in hun eigen praktijk mogen
bepalen. In vier jaar tijd niets anders meegemaakt.
Gooi onze wetten maar weg, allemaal zonde van het geld.
Zie het gevecht over “wat zijn goede regels” als een gevecht binnen de rechtelijke macht.
Lof der Zotheid II-aanvulling
1
Recht is permanent vervangen door eigenzinnigheid (macht).
Freddie Teeven was een goed voorbeeld.
Herman Bolhaar, huidig “baas van het OM” is van hetzelfde laken een pak.
Vanochtend zag ik weer zo’n zotheid bij de NOS.
Ze verwees naar een artikel in het AD.
Alweer werd zotte dame Eigen Vrijheid bij Rechtstoepassing (EVR = Elianne van Rens)
genoemd.
(klik op afbeelding)
Ze zal wel “Meneer Van Dalen Wacht Op Antwoord” en andere eenvoudige rekenregels te moeilijk
hebben gevonden op het VWO.
Dat heb je zo met alfa’s, dan gaan ze rechten studeren, niet in besef dat opnieuw regels belangrijk
zijn en de discipline deze trouw te hanteren.
Dus gaan ze lekker met eigen regels aan de haal.
4. Gelijkheid of apartheid (art. 1 Grondwet)?
In mijn boekwerkje van gisteren schreef ik al over EVR, ik ga nu opsommen:
1. Dame heeft geen weet van het verschil en de specifieke rol van het publiekrecht en het
privaatrecht.
2. Dame beseft niet dat ooit bedacht is dat gelijke straffen alleen mogelijk zijn, wanneer het
monopolie daartoe bij de overheid ligt (dus genoegdoening tussen partijen is geen geldige
reden om bij de strafrechter weg te blijven).
3. Dame heeft eigen ideeën over de functie van straf, die haaks staan op ons model (dat zelfs
de Hoge Raad kwijt is)
4. Dame heeft het over “maatwerk” (bij NOS, niet AD … haar woorden of die van de NOS?).
Zeker de rechter moet maatwerk leveren, maar niet de wet verbouwen.
4.1. publiekrecht versus privaatrecht.
Dit verschil is even groot als het verschil tussen het plantenrijk en het dierenrijk.
En net zoals bij het plantenrijk en het dierenrijk zijn er vele overeenkomsten, ik noem maar:
 cellen en celdeling;
 DNA
 Water nodig.
EVR zal een wandelende tak geen plantje noemen, maar mishandeling vindt ze gewoon civielrecht.
Echt helemaal van de zotte, dat moet haar in het eerste semester instampt zijn.
Een conclusie over de opleiding rechten ligt voor de hand.
EVR toonde haar zotheid in “Kijken in de ziel – rechters”. Klik op de afbeelding hiernaast, dan start
de uitzending. Tot mijn spijt kan ik niet het startmoment aangeven. Ga zelf naar
06:30 waar Coen aan rechter Martien Diemer een heldere vraag stelt. Martien
antwoord perfect, ik hoor onder meer “niet alleen relatie tot slachtoffer, maar ook tot
omgeving”, “lieden op straat lopen die kennelijk zomaar ...”.
Maar de volgende rechter, Elianne van Rens beweert het tegenovergestelde en met volle
overtuiging.
(klik op de
afbeeldingen)
Elianne is niet de enige die zotte antwoorden geeft, slechts drie van de zevens rechters geven
helder een goed antwoord, dat is een onmiskenbaar feit.
Geschiedenis, aardrijkskunde, biologie gaan goed, maar de eigen discipline … niet.
Herman Tjeenk Willink gaf op 4 februari 2014 een verklaring, luister eens naar
Herman zijn woorden, die aansluiten bij mijn ervaring.
Lof der Zotheid II-aanvulling
2
4.2. Gelijke behandeling
Voor juristen veel te filosofisch, wanneer gelijke behandeling als uitgangspunt wordt genomen,
dat heeft dat talloze logische gevolgen:
 Er moet een norm opgeschreven staan (wet);
 Aan die norm moet worden vastgehouden (de blinddoek van de rechter)
artikel 11 wet algemene bepalingen.
 De opsteller van de norm (of adviseur), mag niet de norm toepassen (rol scheiding, eerlijk
proces, artikel 6 Europees Verdrag van Rechten van de Mens)
 De opsteller is de wetgever.
 Etc, onder meer het legaliteitsbeginsel, dat geen beginsel is, maar is een logisch gevolg.
Zelf hobbyen met straffen, vanwege eigen inzichten is uit den boze, dat is zotheid.
4.3. Functie van straf
Let wel: ik denk dat onze straffen aan een behoorlijk vernieuwing toe zijn, maar ik zou wel willen
vasthouden aan het principe dat een verdachte zich voor straf verantwoord aan de samenleving,
niet aan een slachtoffer, de rechter die zich met het slachtoffer inlaat is zot.
De functie van straf is gebaseerd op het model van Cesare Beccaria. Hij zag straf niet als
vergelding of ter voorkoming van recidive. Straf is als in een contract met en bonus/malus
regeling, het is een afspraak en niet meer dan dat. Ik besef dat internationaal een zotte trend
bestaat om de vergeldingscomponent te laten terugkeren, zotheid lijkt wel een besmettelijk virus.
Immers hoe eenvoudig is logisch af te leiden dat vanwege gelijke behandeling dit niet toegestaan
is? Och zotheid en logica staan lijnrecht tegenover elkaar.
Zou ik recht onderwijs moeten inrichten, dan ging daar een behoorlijke portie abstracte logica in.
Dat bij de straf gekeken wordt naar het effect is niet onredelijk, maar wanneer de regering daar
een idee over heeft vastlegt, dan heeft een groep eigenzinnige rechters dat in hun praktijk
gewoon braaf uit te voeren.
Verder mogen ze alleen bijeenkomen op het Malieveld organiseren om herrie te maken, petities
starten, goede doelen oprichten, hun vereniging het bos in sturen (o nee, niet het bos is, maar naar
de overheid) etc. dat mag allemaal.
Maar zolang de aanwijzingen (wet) niet gewijzigd zijn, moeten ze gewoon hun werk doen.
4.4. Maatwerk
Het is juist de rol van de rechter om zaken te beoordelen, dus zeker … de rechter moet maatwerk
leveren.
Maar wel binnen de grenzen van de wet en binnen de opzet van de wetgever.
De grenzen oprekken is niet anders dan dat ik stel dat 3,5 seconde oranje-tijd bij een verkeerslicht
onredelijk is en elke boete negeer waarbij afleidbaar is dat 5 seconde wel voldoende was geweest.
Zelf regels maken en toepassen heet eigenrichting, alleen zotte rechters doen dat.
5. Zotte Hoge Raad zoals bij die twee beren …
U kent het vast wel:
Ik zag twee beren broodjes smeren, och het was een wonder …
De nieuwe variant gaat worden:
De Hoge Raad zag twee juristen die de wet respecteerden, och het was een wonder …
Tja …
Beetje zot niet?
Lof der Zotheid II-aanvulling
3
5.1. Zot, niet naar buiten gericht …
Het is de Hoge Raad die de onafhankelijke positie heeft binnen de Trias Politica om vrijelijk die
andere poot uit te leggen dat ze dwalend zijn. Dat is de checks-and-balances.
Maar ik merk daar niets van.
Wanneer toezicht ontbreekt, moet er niet gemopperd worden dat het een puinzooi wordt.
Ik hoor Alex Brenninkmeijer te veel over de politiek klagen, veel te veel.
Die doen gewoon hun werk, die ruziën wat af over wat verstandig lijkt en nemen dan
maatregelen, bijvoorbeeld wetten maken.
Och, met Alex ben ik het wel eens dat niet alles zo is wat ik zou adviseren en ik kan genoeg zaken
opnoemen die volgens mij beter kunnen, maar feit is: ze doen hun werk.
En dat doet de Hoge Raad niet!
Maarten Feteris zit in een holletje en blijft daar zitten, terwijl hij behoorlijk om zich heen
moet slaan.
Als hij beloofd de honkbal knuppel te gaan gebruiken (gezien de ernst van overtredingen vindt
ik lijfstraffen een goed idee, in navolging van EVR, bepaal ik dat), wil ik deze met alle liefde van
de wereld voor hem bestellen.
(klik op afbeelding)
5.2. Zot, niet naar binnen gericht …
Het is de Hoge Raad die de controle over de kwaliteit van onze rechters heeft.
Och, misschien dat er zich wel eens wat in achterkamertjes afspeelt, maar dat is dan zeer
bedenkelijk.
Zeker is dat de Hoge Raad niet in staat is klachten over rechters goed te behandelen.
Gaat al mis bij het nummertje.
Zot toch anno 2014 (mijn eerste klacht)?
Stuur je een klacht dan verwacht je:
 Een ontvangstbevestiging;
 Een referentie nummertje (eventueel meerdere wanneer men vindt dat het feitelijk
meerdere klachten zijn;
 Melding van de termijn waarop je reactie mag verwachten.
Kunnen ze niet!
Een zotte zielige zooi daar (Z3).
Tja, zonder toezicht is het niet vreemd dat de armere van geest gaan dwalen (EVR).
6. Gelukkig heeft het zotheid virus andere sectoren nog niet besmet
Stel u voor dat elke rekensom discussie zou opleveren, dan was er toch geen huis te bouwen,
geen weg aan te leggen, geen TV te ontwerpen, geen … och moet ik doorgaan.
Een ziekenhuis staat stijf van de regels, daar heten het geen wetten, maar protocollen.
Is er een zot die een procedurefoutje maakt, dus zich niet aan het protocol houdt, dan is daar
direct discussie over. Ik mag hopen dat dit zo blijft.
Zot is de interne strijd tussen al die juristen die allemaal hetzelfde hoofddoel moeten hebben:
leefbare samenleving.
Zotte advocaten denken dat ze hun werk doen wanneer ze een schuldige weten vrij te pleitten.
Nee, het is nooit de opzet van ons rechtssysteem geweest dat iemand zijn straf ontloopt, de opzet
is dat de straf passend is en de verdediging mag daarvoor argumenten aanvoeren.
Lof der Zotheid II-aanvulling
4
Zot is het Openbaar Ministerie dat een typische dood door schuld beschouwd als doodslag.
Met dergelijke “voorlichting” naar het grote publiek, heeft de rechter het dan fout gedaan.
Nog zotter is het dan om in hoger beroep te gaan, een zotte optie die kans maakt
omdat daar ook zotte rechters zitten en het doet het wel goed bij het publiek.
(klik op afbeelding)
Zot is het om regels op te stellen en ze dan geheim te houden om er vrij spel mee te kunnen
spelen, nee … dat is niet zot, dat vind ik een terreurdaad en daarmee misdadig.
Op die manier dienen de regels de samenleving niet, dan veroorzaken ze inkomsten van een
kleine afgesplitste groep in de samenleving, die gek is op status en aandacht.
Dus Zot is wanneer er na
“De strijd om de rechterlijke macht”
En de:
“De strijd binnen de rechterlijke macht”
Het uitdraait op
“De strijd om de publieke aandacht”
Iedereen die er iets van zegt krijgt direct het volgende gevoel:
Voor Maud, die vandaag 29 jaar wordt,
haar vader als zot ziet en al zes jaar niet wil zien vanwege zotte juristen die niet kunnen reflecteren.
Emile Gemmeke
Nijmegen, 19 januari 2017
Emile Gemmeke
De Geerkamp 1014
6545 HB Nijmegen
024-3739514 /[email protected]
n.b.:
ik ben licht dyslectisch, deze tekst is toegevoegd aan
www.gemmeke.nl/LofDerZotheid.pdf en zal bij gevonden taalfouten gecorrigeerd worden.
Lof der Zotheid II-aanvulling
5