Transcript downloaden - Gemeente Voorschoten

1
Nieuwjaarstoespraak 10 januari 2017 burgemeester Pauline Bouvy gemeente
Voorschoten
Dames en heren,
Welkom in deze raadszaal. Laat ik beginnen te zeggen dat ik het erg naar mijn
zin heb in Voorschoten en ik hier met veel plezier en genoegen tussen u sta.
Dames en heren, met uw welnemen neem ik u mee in wat overpeinzingen van
mijn kant als uw waarnemend burgemeester.
Komend vanaf het Provinciehuis in Den Haag, de plek waar ik samen met de
wethouder financiën zojuist van de gedeputeerde had gehoord dat
Voorschoten onder preventief toezicht zou worden gesteld, hoorde ik op de
radio de reclame van een grote bank die stelt dat “geld niet gelukkig maakt”.
“Geld is maar geld, waardeloos, totdat je het omzet in iets moois”. En dat zette
mij aan het denken.
Het verkrijgen van geld is géén doel op zich: het gaat er juist om wat je met je
geld doet! Zeker als het gaat om partijen met een maatschappelijk belang zoals
de gemeente.
2
Of het inderdaad zo is dat ‘geld niet gelukkig maakt’ is inmiddels door velen
onderzocht en door evenzovele beschreven. Nobelprijswinnaar Daniel
Kahneman en econoom Angus Deaton van de Amerikaanse Princeton
University trokken in het blad van de Amerikaanse Academie van
Wetenschappen de conclusie dat er een financiële grens zit aan de toename
van het geluksgevoel dat ontstaat bij het verkrijgen van (nog) meer geld.
Met een jaarinkomen van 58.000 euro, zo is berekend, bereik je het plafond
van je geluksgevoel: een soort geluksoptimum. Want als je meer geld verdient,
kun je wel tevredener worden, maar gelukkiger word je er niet van. Dit laatste
bleek ook al uit het onderzoek dat werd gedaan onder winnaars van de
Postcodeloterij. De winnaars van grote geldbedragen bleven in de meeste
gevallen doen wat ze altijd al deden.
Voorschoten heeft als gemeente niet zo veel meer in kas; inkomsten en
uitgaven hebben de laatste jaren geen gelijke tred meer kunnen houden. De
vraag die bij mij bovenkomt is: zijn welstand, welvaart en welzijn dan nu in
evenwicht of is er een disbalans?
“Er is minder geld beschikbaar; wat zou dat betekenen voor het “geluksgevoel”
van de gemeente Voorschoten”? En kun je dat eigenlijk wel meten in een
gemeente? En wat betekent dat dan voor de inwoners van Voorschoten?
3
De bij u allen welbekende infographic bij de begroting van de gemeente laat als
een kasboek zien wat de jaarlijkse verwachtte inkomsten en uitgaven zijn. Die
uitgaven doet een gemeente wel ten bate van haar inwoners en beschreven
ambities kunnen hierdoor worden omgezet in daden.
Uit de economie weten we dat de welstand toeneemt wanneer er meer
(maatschappelijke) waarde wordt gecreëerd. In het geval van een gemeente
kan dat door bijvoorbeeld goed onderhoud van wegen en gebouwen, door te
investeren in goed basisonderwijs, de lokale economie te bevorderen en de
zorg in de nabijheid van mensen goed te organiseren. Materiele waarde maar
ook immateriële waarde. Waarde, in dat laatste geval ook als waarde in de zin
van ‘normen en waarden’.
Minder publiek geld betekent in het geval van een gemeente, minder ruimte
voor het creëren van maatschappelijke waarde. Maar, dames en heren, heb je
voor het creëren van deze waarde persé de gemeente dan ook nodig? Ik ben
van mening dat dat niet altijd hoeft en ik zie dat duidelijk terug in de sterke
gemeenschap van Voorschoten.
Want het barst hier van de verenigingen, sportclubs, ouderenactiviteiten,
welzijnsinstellingen, nieuwe scholen en goede verbindingen. Niet gek dat
Voorschoten een gemeente is waar men graag wil wonen en in Zuid Holland in
4
de top 10 staat van aantrekkelijkste woonomgevingen. Men blijkt meer
’waarde’ te zien in dat wat Voorschoten te bieden heeft dan alleen het
kasboekplaatje van inkomsten en uitgaven.
Laten we dat uitgangspunt van waarde daarom vasthouden wanneer we de
komende tijd de lastige discussies gaan voeren over de besteding van
spaarzame middelen.. Geld dat immers maar een keer kan worden uitgegeven
en waar nu de komende tijd scherpere keuzes in moeten worden gemaakt.
Laten we in de politiek als uitgangspunt nemen dat er met geld
maatschappelijke waarde gecreëerd moet worden en laat dan bij de politieke
afweging meewegen of het altijd de gemeente de partij moet zijn die door
middel van geld of de inzet daarvan ondersteuning een bijdrage levert.
De vraag die echter gesteld moet gaan worden is of dat maatschappelijke
waarde ook kan worden gecreëerd door de inwoners zoals een sportclub of
door een basisschool. Geld op zich maakt immers, zo bleek uit het onderzoek
niet gelukkig; het verstandig uitgeven zeker wel.
Dames en heren,
Los van de perikelen die zich afspelen in Voorschoten kunnen we niet heen om
de wereld buiten Voorschoten. Van navelstaren en een tunnelvisie is niemand
ooit beter geworden.
5
Voorschoten is een typische grensgemeente ook al lijkt dat op de kaart niet aan
de orde. We liggen precies op de scheidslijn van Haaglanden en de Leidse
Regio. Beide regio’s kennen hun eigen dynamiek en leveren een bijdrage aan
het welbevinden van de inwoners van Voorschoten.
Voorschoten wordt weleens verweten van twee walletjes te eten. Is dat een
terecht verwijt? En is dat nu zo erg? Volgens mij niet. We profiteren van onze
ligging en kiezen vanuit die positie het beste product voor onze inwoners. Dat
eenduidigheid zou helpen, ben ik met iedereen eens maar het gedoe wat door
de twee regio’s ontstaat is vooral gedoe van bestuurders.
We kunnen daar zelf ook een oplossing voor bedenken.
Dat vraagt echter de nodige lef want dan moeten keuzes gemaakt worden die
mogelijk – bestuurlijk - verstrekkend zijn. Geldt de impact van die keuze ook
voor onze inwoners? Ik denk dat dat wel meevalt. Inwoners van Voorschoten
zijn toch al veel langer gewend om de blik naar buiten te richten en verder te
kijken dan de gemeentegrens?
Laten we dat dan als bestuur ook doen en het vervolgens niet laten bij kijken
alleen. De tijd van het zogenaamde ‘gluren bij de buren’ is voorbij. (etalages
kijken op zondag zouden mijn ouders zeggen). De tijd is daar om stelling te
6
nemen en consequenties verbinden aan dat wat we zien en graag willen. Dat is
lang niet altijd gemakkelijk.
Ik kreeg, lang geleden, aan de vooravond van een lastig debat de volgende
tekst onder ogen: ”Do not pray for smooth roads, always pray for guts to cross
them smoothly. Do not pray for easy targets, always pray for the power to
complete your tasks”.
Dames en heren,
Ik ben er van overtuigd dat we ons voor wat betreft de actualiteitenrubrieken
niet hoeven te vervelen in 2017.
Donald Trump wordt over een kleine twee weken president van de Verenigde
Staten en dat feit alleen al is goed voor turbulente geopolitiek. Wat gaat de VS
doen? Wat gaat Trump doen? Een zakenman als president van het machtigste
land van de wereld, een interessant ‘experiment’?? maar mogelijk met grote
gevolgen.
In Frankrijk zijn er in mei presidentsverkiezingen; wat gaat Frankrijk stemmen:
Marine le Pen? In September in Duitsland verkiezingen voor de bondsdag en Dday voor Angela Merkel. In maart vraagt Theresa May waarschijnlijk de
scheiding aan met Europa en krijgt de Brexit verder vorm. Drie vrouwen die
Europa in haar greep houden.
7
In Nederland zijn op 15 maart verkiezingen. De toon van het debat zal ook in
ons land scherper zijn, tegenstellingen zullen worden uitvergroot en wanneer
de boze kiezer daadwerkelijk naar de stembus gaat, kan de uitslag voor de
samenstelling van een nieuw Kabinet grote gevolgen hebben.
Dames en heren, met de politieke situatie in Europa en daarbuiten vergeleken,
is het in Voorschoten een oase van rust! En tel daarom uw zegeningen.
Dames en heren, ik had het eerder over het economische principe van het
vermeerderen van – maatschappelijke - waarde. In de drie maanden waarin ik
nu als burgemeester van Voorschoten aan het werk ben, heb ik gezien hoe
groot de waarde is van Voorschoten. De gemeenschapszin, de vele vrijwilligers,
de mantelzorgers, ondernemers die met elkaar de schouders er onder zetten,
het drukke verenigingsleven, de culturele ondernemers; allemaal mensen met
hart voor hun eigen zaak en die van Voorschoten.
Voorschoten kent een goede traditie om geen kerstkaarten te sturen maar de
uitgespaarde kosten als cheque te geven aan een organisatie die in
Voorschoten voor het verschil zorgt.
In de afgelopen periode is mij nadrukkelijk door bijna iedereen verteld dat
Voorschoten een dorp is. (hoewel met 25.000,- inwoners). En ik herken dat
8
wel. Een dorp omdat men er elkaar nog kent of in ieder geval zou willen
kennen, een dorp omdat de lijnen kort zijn (soms te kort!) en een dorp omdat
men er nog naar elkaar omziet. Vanuit die mentaliteit is de gedachte ontstaan
voor het ‘Dorpshuis van de toekomst’. In zo’n dorpshuis 2.0 komen
verschillende functies bij elkaar; sport, onderwijs, culturele- en
welzijnsinstellingen. Allemaal vanuit de gedachte dat samen meer betekent en
dat ‘ontmoeten’ leidt tot gesprek, herkenning en betrokkenheid.
De hockeyclub van Voorschoten, Forescate, heeft dit idee omarmd en wil graag
invulling geven aan dit ‘Buurthuis van de toekomst’. Als gemeentebestuur
ondersteunen we dit initiatief dat zeker zal leiden tot maatschappelijke
meerwaarde.
Om die maatschappelijke waarde te laten ontstaan dan wel vergroten, geeft
het gemeentebestuur van Voorschoten met veel plezier de materiele waarde
van 2000 euro dit jaar aan het bestuur van de hockeyclub van Forescate om
daarmee de immateriële waarde van ontmoeten en delen, te vergroten.
Dames en heren,
Geld maakt niet gelukkig maar het feit dat je het uit kunt geven om zo bij te
dragen aan het creëren van maatschappelijke meerwaarde, wel. Voorschoten
heeft veel geïnvesteerd in het verleden en wellicht nu niet veel geld in haar
9
portemonnee. Dat betekent kortom voor nu scherp aan de wind zeilen om met
zo min mogelijk middelen zo veel mogelijk waarde te creëren.
En ik ben ervan overtuigd dat met de inzet van velen in deze zaal en daarbuiten
we dat hier in Voorschoten kunnen!
Ik wens u allen een ‘waarde(n)vol’ 2017!