Transcript De Gooi- en Eemlander

17
ZATERDAG 10 MEI 2014
Mooi, mooier, mooist
Lo odijk
di
jk
Luye Gat
Franse Kampweg
Ka mpweg
Franse
Franse
Kampweg
weg
ade
oo
N236
eK
lk st r.
hts
Kamp-
ns
sc
ar
re
in
de
Va
t
Bantam
Swaenenburgh
Melk w e
' s Gra v e
la
nd
he
or
de
pga
No
Tra
Franse
DE SLENK
g
Canne nburg erweg
Ban t am
Schaep en Burgh
Boekesteijn
d
n
a
l
rave
‘s-G
Noorder einde
Bezoekerscentrum
Bezoeke
r en
50m
Ko ninginnew.
w eg
Kortenhoef
Oude Meen tw.
He
Begin
N o o r de r e i n d e
Eind
Ca nnen bur ger weg
Niets is wat het lijkt
in dit landschap
dat tot in detail
is bedacht
Me
S ti c
L
N
atuurliefhebbers kunnen zondag
25 mei op stap met De Gooi- en
Eemlander voor een wandeling
door de landschapstuinen van de
’s-Gavelandse buitenplaatsen. Om
in de stemming te komen, nemen
we alvast een kijkje in het gebied,
waar bij aankomst een vogelkoor
een aubade brengt aan de lente.
Zonnestralen lichten een groepje spelende kinderen
uit voor het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. Even later slingeren we langs een weiland
met teerblauwe toefjes ereprijs en pluizige paardenbloemen. Aan de rand van het pad toont een kastanje zich vol met wollig witte kaarsen, een paar passen
verder dansen kleine vliegjes rondom het skelet van
een dode naaldboom.
Het slingerpad is aangelegd volgens de vroege landschapsstijl, die van 1750 tot 1815 opgeld deed. We
wandelen een bruggetje over en slalommen voort.
Wanneer we onder immens hoge beuken doorlopen,
dringt de geur van mest onze neuzen binnen.
Naar links afbuigend komen we aan bij de zogeheten ’Grote weide’. Een vogel vliegt over een open
veld dat rood bespikkeld is met bloeiende grassen.
Aan de overkant van het weiland geeft een rietkraag
een waterpartij aan, erachter bloeien lila rododendrons.
Niets is wat het lijkt in dit
landschap dat tot in detail
is bedacht. Vijvers en watergangen ogen als een
speling van de natuur. Ze
zijn ooit aangelegd met de
bedoeling de wandelaar
nieuwsgierig te maken
naar de loop van het water,
zodat deze verleid wordt
de tocht voort te zetten. Bomen werden schuin aangeplant om een natuurlijke grilligheid te suggereren, er werden watervallen gecreëerd en heuvels
opgeworpen. Op de landgoederen staan bomen van
meer dan tweehonderd jaar oud. Een aantal werd de
zware storm van februari 1989 fataal en ligt nu als
horizontaal baken langs de paden.
Prachtframboos draagt groengele vruchtjes, sommige zijn zelfs al zoetrood. Links leidt een zichtas onze
focus naar Boekesteyn. Een deel van de kijklijnen in
het gebied is in de loop der tijd dichtgegroeid. Natuurmonumenten werkt aan het herstel door het
kappen van bomen en de aanplant van nieuwe.
Een reiger vliegt op van de waterkant wanneer een
man in draf nadert. Het helblauw van zijn sportshirt
contrasteert fel met het groen om hem heen. Jonge
dennetjes staan beschermd in kokers van gaas.
Een solitaire rode beuk vlamt in het weiland dat is
afgezet met gesnoeide struiken. We wandelen over
de zichtas naar Schaep en Burgh waar een vijver
onder hoge beuken schaduw vangt. Erachter grazen
koeien. De late landschapsstijl die nog op sommige
plekken is terug te vinden, benadrukt de afwisseling
tussen open en besloten plekken. Ooit stonden er
zelfs beelden en andere speelse elementen.
An ke v eensepa d
maps4news.com/©Navteq/Petels
’Klein Zwitserland’ op het landgoed Bantam slaat
wat dat betreft alles. Rond 1770 liet eigenaresse Johanna Sara Bicker-Pels een park aanleggen met romantische kronkelende paden, een beek en kunstmatige heuveltjes. Staand op een van de ’bergjes’ was
toentertijd de Zuiderzee te zien. Het beboste ’sGraveland bevond zich in een verder kale vlakte.
Onder beuken door slingert een lint van water. Op
het eilandje, middenin, staan bomen uit 1820. Een
eind verder groeien tonderzwammen trapsgewijs op
een dode boom. De schimmels zijn geliefd om hun
medicinale werking en worden daarom vaak geplukt.
In de bomenwei ligt een dode linde. Een van de
golvende takken rust tegen de stam van een rode
beuk, als om steun te zoeken, de dood voorbij. Aan
de andere kant van een bruggetje splitst de weg zich
in tweeën.
Het rechterpad leidt over de buitenrand van landgoed Schaep en Burgh en was vroeger bedoeld voor
het personeel. In de borders van het linkerpad groeien koekoeksbloemen, ereprijs, zenengroen en vergeet-mij-niet.
Het water in de vijver bij Schaep en Burgh weerspie-
Naam:
Meike Groot
Woonplaats:
Uitgeest
,,Marianne
Schuurman is
een hele leuke
lieve moeder. In
januari heb ik
met mijn moeder, vader en broer Florence bezocht. In de stad
kon je de beroemde koepel van de Duomo beklimmen. Helemaal bovenin de koepel kreeg ik
hoogtevrees en durfde niet meer verder. Mijn
moeder heeft me toen naar beneden weten te
krijgen. De volgende dag hadden wij nog kaarten
voor de Campanile, ook zeer hoog! Ik begon al
de trillen bij het idee dat ik daar omhoog zou
moeten. Mijn moeder heeft toen besloten niet
mee te gaan naar boven en met mij beneden te
blijven. We hebben toen heel gezellig gewinkeld
en leuke dingen gekocht!''
Info
Lengte: 3,5 kilometer
Start en Einde: Bezoekerscentrum ’s-Graveland
Aanmelden: voor De Gooi- en Eemlander Tuinenroute van zondag 25 mei kan tot 16 mei via
www.gooieneemlander.nl/acties
gelt de rietkraag tot dubbel geluk. Pluisjes zweven
door de lucht, een libel scheert langs en een merel
hipt over het gras. Het is dat we al dit moois met
eigen ogen zien, anders zouden we het niet geloven.
Op de rugleuning van een bankje op het gazon voor
het landhuis is een plaatje geschroefd. ’Ter gelegenheid van het 40-jarig huwelijk van Pia & Ronald,
geschonken door familie en vrienden, 6 april 2008’ is
erin gegraveerd. We begrijpen Pia en Ronald wel. Als
wij veertig jaar getrouwd waren, zouden we ook zo’n
bankje willen.
Tekst: Els Blom Foto: Natuurmonumenten
Naam: Anneke de Nobel
Woonplaats: Haarlem
,,Bij Britts geboorte, drie jaar geleden
waren dit zo ongeveer de leeftijden van
de geportretteerden. Er staan op deze
selfie drie moeders: Antje is nu 92 jaar en
woont in het Reinaldahuis te Haarlem. Op
dinsdag is Britt altijd bij oma Anneke,
want dan gaat haar moeder Susanne
werken bij de gemeente Velsen.''
Bezoekerscentrum Natuurmonumenten op landgoed Boekesteyn.