Transcript we zingen weer 1 Preek Lucas 02,13

Preek Lucas 02,13-14, voor 1e kerstdag 2016 mo, 25 december, nr 541, JWB.
Voor de dienst
mededelingen
Luisteren / zingen
votum en zegen
zingen
gebed
Zingen
Lezen
Zingen
Lezen
Luisteren
zingen
kindermoment
Zingen
Tekst
Preek
Zingen
Wet
Zingen
Gebed
Collecte
Zingen
Zegen
Na de dienst
orgel en blaas
als alles duister is
LB 477 (komt allen tesamen)
LB 459: Ik breng een rechter aan het licht
vers 1,2,4, cantorij
vers 5,7 met gemeente
we gaan op reis voor de keizer
Lucas 2::1-7
Gk 78:1-4 hoe zal ik u ontvangen
Geen tegenstem!
Lucas 2:8-20
mary did you know
dag koning Herodes (bovenbouw
wij zijn de herders (onderbouw)
projectlied 3 verzen
Lucas 2:13-14
LB 435: Hef op uw hoofden, poorten wijd.
Vers 1 + 2 cantorij
Vers 3 + 4 samenzang
GK 79:2,4 Hoe zal ik Hem bezingen (NGK 13)
(begint met lange noot).
Info aan Rob: Kan niet met tegenstem bij GK 78
LB 483 Stille nacht
Vers 1 cantorij alleen vrouwen
Vers 1 cantorij nogmaals 4 stemming
Vers 2 gemeente
Vers 3 gemeente
GK 50 Ere zij God
Amen
cantorij / gem
Orgel / Piano
BLAZERS / gem
cantorij / gem
onderb bovenb MT
Sonja van der Plas
Blazers en gem
MT
Youtube filmpjes
Wim v A
MT
JWB
JWB
cantorij en gem
Orgel
Orgel
cantorij / gem
BLAZERS en gem
Orgel
Orgel
we zingen weer
1
Gemeente van Christus, gasten,
hoe zouden de herders naar de stal gelopen zijn?
In welke stemming?
Met de kinderen hebben we ons even voor zitten stellen.
De boodschap gehoord van de engel.
Een leger van engelen gezien en gehoord.
Dan is het weer stil en dan gaan ze maar, op weg naar de Heer Jezus.
Zit het lied, het spreekkoor nog in hoofd?
God is geweldig, de hoogste, Hij brengt vrede; Hij kiest uit.
Praten ze met elkaar over wat ze meegemaakt hebben?
Gaan ze gehaast op weg?
Of zijn ze juist stil, diep onder de indruk, overbelast haast; dit moet eerst
indalen?
Vreemd lijkt me het geweest, die overgang.
Rustig op de schapen passen; donderend geweld van de engelen.
En dan ineens weer rust.
En ook als de herders naar de stal gaan.
Grote mannen, die wat verlegen op kraambezoek komen.
Dit is ook weer zo gewoon, zo menselijk, niets bijzonder.
Een echtpaar met hun eerste kind.
(klik) Twee werelden.
Ook voor Jozef en Maria.
Hoe hebben Jozef en Maria die de laatste maanden voor de bevalling beleefd?
Wat was er nog te zien, dat Maria een bijzonder kind droeg?
Was te merken dat God Zijn Zoon op aarde liet komen?
Jozef en Maria zullen na hun trouwdag samen zijn gaan wonen, dingen hebben
voorbereid voor de bevalling.
En dan komt zoiets als een volkstelling ertussen.
Je hoort daarvan, de geruchten eerst, de planning, de spanning wanneer dat
gaat gebeuren.
En dan blijkt dat dus net rond de tijd te zijn dat de bevalling moet komen.
Ik kan me zo voorstellen, dat Jozef en Maria het gevoel hadden, dat alles
verkeerd liep.
Een indrukwekkende aankondiging van Jezus’ geboorte, verschijning van een
engel, een droom voor Jozef, Maria 3 maanden bij Elisabeth en Zacharias, waar
ze veel meemaakt.
En daarna… alsof God hen losliet.
Want waar is Gods zorg te zien?
Jozef en Maria gaan naar Betlehem, er is nergens plaats voor hen.
Ze moeten naar een stal en daar krijgt Maria haar kind.
Jozef en Maria zullen de geboorte van Jezus zich wel wat anders voorgesteld
hebben.
Er is eigenlijk niets bijzonders, behalve dan dat alles typisch menselijk gaat,
onverwacht, anders dan je wil, met dingen die tegenzitten.
De gewone wereld.
Aan niets is te zien, dat hier de Zoon van God geboren wordt.
we zingen weer
2
Twee werelden.
Gods grootheid tegenover alles normaal, deze wereld, moedeloosheid.
Vieren wij niet ook zo kerst: twee werelden die botsen?
Ik wilde de preek er niet mee beginnen op deze feestdag, niet met
moedeloosheid.
Maar dat had ik bij die beelden een paar weken geleden.
Een gevoel van moedeloosheid: de in brand gestoken bussen in Aleppo.
Alle drama’s hebben de mensen daar al meegemaakt.
Het gevecht is voorbij, eindelijk kunnen mensen geëvacueerd worden; worden
die bussen brand gestoken.
Dan weet je toch zeker dat vrede ver weg is.
Het was niet het meest dramatische nieuws van afgelopen weken; er vielen geen
slachtoffers.
Ik vond het op één of andere manier wel het meest ontmoedigende: is er nog
geen leed genoeg?
Moet je vluchtelingen, alles kwijtgeraakt, nog verder treiteren?
Is dit nu onze wereld?
En dan staan we vandaag stil bij ‘vrede op aarde, eer aan God’.
Twee werelden.
We zingen prachtige liederen, alles is feestelijk.
Maar misschien zit u hier ook wel met je eigen gedachten die daar niet bij
passen.
Jouw wereld is echt anders dan engelen, blijdschap, God prijzen.
‘Vrede op aarde’ terwijl het alles behalve vrede is in je leven, in je gezin, in je
gedachten, in je gevoel, in je hart.
Vrede op aarde, als het er al is, het is tijdelijk, plaatselijk, oppervlakkig.
Ik las een uitspraak: wat is vrede? Dat is oorlog elders1.
Zo is dat op aarde; altijd wel ergens oorlog.
Engelen over vrede, dat is een andere wereld.
(klik) Toch preek ik er over, omdat de Heer Jezus deze twee werelden
verbindt.
De boodschap van vrede komt van buiten.
Vrede komt niet van ons, maar komt van Hem.
Dat zie je alleen al aan de boodschappers van God.
Rond de geboorte van de Heer Jezus lezen over engelen.
Weet je hoe vaak? …
Raad eens. …
We gaan tellen (kinderen).
Eerst als de engel Gabriël bij Zacharias komt in de tempel.
Gabriël vertelt dat Johannes geboren gaat worden; dat is 1.
Dan gaat Gabriël een half jaar later naar Maria.
Hij vertelt dat Maria de baby krijgt, de Heer Jezus; dat is 2.
Niet zo heel veel later komt een engel in de droom van Jozef.
De engel vertelt, dat Jozef het kindje Jezus moet noemen; dat is 3.
En dan hier bij de herders, dat is 4.
En dit zijn er heel veel.
En dan later, als de magiërs, de wijzen, geweest zijn, komt een engel in een
1
Maarten Brands, citaat via Rien van de Berg ea, Het Groot Citatenboek
we zingen weer
3
droom bij hen (5).
Even later bij Jozef en vertelt dat hij met Jezus en Maria naar Egypte moet
vluchten (6) en een paar jaar later, dat ze weer terug kunnen; dat is 7.
Alleen al vanwege het optreden van engelen, zo vaak en zo veel wordt
duidelijk: dit komt allemaal van God.
Een engel, dat is een boodschapper van God.
Dat lees je steeds in de bijbel.
Als de Heer iets bijzonders gaat doen, komt er zo’n bijzondere boodschapper.
Rond de geboorte van de Heer Jezus is dat wel heel duidelijk, er komt zelfs een
leger aan engelen.
We krijgen een blik in de hemel.
God verbindt hemel en aarde; twee werelden, de wereld van God wordt op aarde
zichtbaar.
De herders zien wat er in de hemel gebeurd.
Het ‘ere zij God’, we zingen het graag.
Een gezang over vrede op aarde.
Dat is geen wens, het is geen verlangen, het is al helemaal geen stappenplan.
Maar het is wat er in de hemel gaande is.
Engelen roepen daar: God, geweldig is Hij in de hemel.
Het is een leger van engelen.
Stel je niet voor liefelijke engeltjes met vleugeltjes.
Eerder sterke, krachtige mensen, stoer en stevig; we zien hoe het in de hemel is.
(klik) En die engelen roepen: Eer aan God; God, geweldig is Hij in de hemel.
Wat we zien, maakt ons vrolijk.
Dat zie je steeds in het evangelie van Lucas.
Als God wat doet, als Hij wat laat zien, dat maakt de mensen vrolijk.
De Heer wil ons weer vrolijk maken.
Daarom verbindt Hij hemel en aarde, laat Hij zien hoe geweldig Hij is.
En zo is het toch ook? Kerstfeest is het feest waar veel gezongen wordt.
Nooit zoveel zangavonden en concerten dan met kerst.
Terecht, dat was Gods doel, dat mensen weer zingen, blij worden.
Dat doel is gehaald.
Wij zijn nog niet in de hemel; het is op aarde ook nog lang niet hemels.
We ervaren twee werelden.
En je kunt vastzitten in deze wereld.
De engelen van toen, ze zijn al lang weg, je ziet ze niet meer.
Het feest van toen, het voelt misschien ver weg.
Waar zie je nog, dat er een andere wereld is? Waar is God, waar ervaar je dat er
meer is dan deze wereld?
Laat je meenemen in het zingen en vrolijk maken.
Die wereld van God, wat Hij belooft, wat Hij gedaan heeft.
Het is er wel.
Misschien kent u die geschiedenis van Elisa.
Lang geleden, Elisa was in de plaats Dotan2.
De vijand – Arameeërs – wilden hem gevangen nemen en doden.
2
2 Koningen 16,14vv
we zingen weer
4
Hij staat ’s morgens op, kijkt naar buiten, heel de plaats Dotan is omsingeld; het
leger van de Arameeërs.
Zijn knecht is in paniek; dit is het einde.
Nee, zegt Elisa, wees niet bang: er is een andere wereld.
Zij die bij ons horen, die zijn met meer.
Elisa bad dat die knecht het ook zou zien.
En Hij zag het: paarden en wagens van vuur, een enorm leger van God.
Wat kan je dan gebeuren? Elisa en zijn knecht zagen het: er is nog een andere
wereld.
En die wereld is groter en mooie en beter en rijker dan wat we hier zien en
meemaken.
Zo zagen de herders het ook: een leger van engelen, ze zagen even de
verbinding.
Er is nog een andere wereld, God is geweldig, er is een leger bij Hem.
Maak je blij, maak je vrolijk, God is veel sterker en groter dan je je voor kunt
stellen.
(klik) God, geweldig in de hemel, brengt vrede op aarde.
Waar is die vrede? Zelfs als je in land als Nederland woont, waar is vrede? In
onze wereld betekent vrede: oorlog ergens anders.
En dan nog; hier is geen oorlog, maar ook geen garantie, dat het niet komt.
Aanslagdreiging is er altijd.
En nog dichterbij: wie leeft in vrede, wie leeft in harmonie?
Wie is altijd in evenwicht, heeft vrede met zichzelf, met zijn geliefden.
Allemaal kennen we onbegrip, langs elkaar heen leven, elkaar niet begrijpen,
onze donkere kanten.
Prachtig, kerstfeest, vrede op aarde, maar het blijven twee werelden.
Er is niets te zien.
Na de 7 maal engelen, na het leger van engelen.
Het werd stil; de herders gingen naar de stal.
Mooi, zo’n kraambezoek, maar wat zag je nu? Een gewoon kindje, twee ouders,
misschien de ouders van Maria of een vroedvrouw.
Wat is er gewoner dan dat na een geboorte? En die herders, een paar jaar later.
Je hebt je herinnering, prachtig, geweldig: God in de hoogste hemel.
Maar je zou haast gaan twijfelen of je het wel echt meegemaakt hebt.
Een prachtige ervaring, op de toppen van je beleving, het drijft weer weg.
God brengt vrede op aarde, maar er is niets te zien.
Dat is juist het wonder van kerst.
Dat is God.
Er is niet meer te zien dan een kwetsbaar, lief baby’tje in een voerbak.
De legeroverste van die engelen – wat een kracht, wat een geweld – die wordt
mens.
Een kwetsbaar mens, sterfelijk, uit te dagen, aan de kant te zetten, te doden.
God brengt vrede doordat er niets bijzonders te zien is.
Wij – althans ik – ik heb neiging vrede af te dwingen.
Als ik dat hoor van die bussen in Aleppo, in brand gestoken.
Ik denk dan: oppakken die daders, aanpakken, terugslaan.
De dader van de aanslag in Berlijn: goed dat hij dood is.
we zingen weer
5
Vrede afdwingen door terugslaan.
En God kan het; de herders zien een heel leger; kracht genoeg.
Dat doet God niet.
Denk aan Elisa; hij zag een geweldig leger; de Arameers hadden geen schijn van
kans als het tot vechten was gekomen.
Maar geen gevecht; U moet het maar eens lezen (2 Koningen 16): de Arameers
kregen te eten, een feestmaal, meer dan genoeg en Elisa stuurde ze dan terug
naar huis.
Nooit hebben ze meer invallen gedaan.
Dat is de stijl van Gods vrede.
Niet terugslaan, maar vrede bewerken door zelf alles te geven.
In de stal is niets bijzonders te zien.
En zeker geen kracht.
Dat is God; een gewoon mens, kwetsbaar.
Deze baby zal opgroeien, Hij zal lijden en de dood ondergaan en opstaan.
Zo zal Hij vrede bewerken.
Hij zal weerloos lijken en zo dood, kwaad en oorlog overwinnen.
Twee werelden
verbindt de Heer Jezus:
God, geweldig in de hemel
brengt vrede op aarde,
ook in ons.
Het lied van de engelen maakt ons vrolijk.
Er is meer dan onze wereld.
Kijk naar Gods wereld; een leger van engelen.
Zij die ons liefhebben zijn met meer dan wie de vrede hier op aarde kapot
maken.
Dat is Gods welbehagen; dat is dat Hij ons kiest vanuit liefde die vanuit Hemzelf
komt.
De herders horen het: die glorie van God, dat brengt vrede op aarde.
Dat doet God, dat doet Hij alleen.
De engelen leren ons weer zingen; ze maken ons vrolijk over Gods liefde voor
ons.
Dat gezang of dat geroep van de engelen.
Wie had het niet mee willen maken?
Al vanaf het eerste kerstfeest is dit lied op noten gezet.
Ieder jaar zingen miljoenen mensen het ere zij God, in allerlei talen, berijmingen
en varianten.
We stellen ons voor hoe dat geweest is als de engelen zingen.
En onze God?
Hij wil ons aan het zingen krijgen.
Hij wil ons vrolijk maken over Hem.
Een andere wereld nog, ver weg lijkt het.
Bedenk, dat Jezus de verbinding maakt.
De wereld van Gods vrede is er en de Heer Jezus brengt die vrede ook in ons.
we zingen weer
6
Moeder Teresa3 heeft het eens mooi gezegd: ‘vrede begint met een glimlach.
En een glimlach is het begin van liefde’.
Met kerst gunt de Heer ons een blik in de hemel; overweldigende kracht en liefde
die Hij inzet voor vrede en harmonie; Hij gunt ons een blik in Zijn hart, zijn Zoon
op aarde; Hij gaat vrede bewerken.
Hij is de legeroverste die alles aflegt uit liefde voor ons.
Leef in verbinding met die vrede; doe mee met zingen, denk je in wat God
gedaan heeft.
God glimlacht naar ons; dat is kerst.
En dan - als vanzelf - ga je zingen en glimlachen, vervuld van Gods liefde.
Amen.
Ds.Jaap Boerma
GKv Rotterdam – Oost
1e kerstdag, 25 december 2016
7
3
Citaat via Rien van de Berg ea, Het grote citatenboek
we zingen weer