Transcript Het Kerstfeest van Abraham – meditatie door ds. Arie van der

Het Kerstfeest van Abraham – meditatie door ds. Arie van der Veer – Zondag 25 december – eerste Kerstdag Ook Jozef ging op weg, van Galilea uit de stad Nazareth naar Judea, naar de stad van David, die Bethlehem heet, omdat hij uit het huis en het geslacht van David was, om ingeschreven te worden met Maria, zijn ondertrouwde vrouw, die zwanger was. En het geschiedde, toen zij daar waren, dat de dagen vervuld werden dat zij baren zou, en zij baarde haar eerstgeboren Zoon, wikkelde Hem in doeken en legde Hem in de kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg. De herders en de engelen En er waren herders in diezelfde streek, die zich ophielden in het open veld en 's nachts de wacht hielden over hun kudde. En zie, een engel van de Heere stond bij hen en de heerlijkheid van de Heere omscheen hen en zij werden zeer bevreesd. En de engel zei tegen hen: Wees niet bevreesd, want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die voor heel het volk wezen zal, namelijk dat heden voor u in de stad van David de Zaligmaker geboren is; Hij is Christus, de Heere. Lucas 2:4-­‐11 Het kerstfeest van Abraham ‘Vrolijk kerstfeest!’, wensen de mensen elkaar toe. Voor orthodoxe mensen klinkt dat nogal werelds. Vrolijk? Het doet hen denken aan feesten, aan wereldse feesten. Maar dat hoeft niet. Blijdschap hoort bij Kerst. De boodschap die de engel in de velden van Efrata bracht, begon met de beroemde zin: ‘Zie, ik verkondig u grote blijdschap’. Over de herders lees je dat ze met blijdschap naar huis teruggingen. Weet u wie ook heel blij is geweest? Dat was Abraham. De geboorte van de Here Jezus was niet alleen een bron van blijdschap voor de mensen op aarde, maar ook voor de mensen in de hemel. Dat heeft Jezus later Zelf verteld. Hij zei tegen de Joden: ‘Abraham, uw vader, verheugde zich op Mijn komst, en toen hij die meemaakte was hij blij’ (Johannes 8:56). Ik kan me best voorstellen dat de Joden niets snapten van deze opmerking van Jezus. Voor hen was Jezus een gewoon mens. Hun visie op Jezus was dezelfde als die van veel mensen in onze tijd: Jezus is wel bijzonder, maar toch een gewoon mens. Dat het kind in de kribbe God is, dat willen veel mensen ook nu niet geloven. Dat hij uit een vrouw geboren is zonder dat deze gemeenschap heeft gehad met een man, dat geloven ze ook niet. Dat Jezus de wereld heeft geschapen, weten ze niet. Dat Hij geleden heeft aan het kruis voor onze zonden, zegt velen niets. Het verhaal over Zijn opstanding is een mooi verhaal, meer niet. Het is een verhaal. De Schriftgeleerden gingen veel verder. Ze zeiden: ‘Die Jezus is gek. Bezeten van de duivel!’ Jezus, Gods Zoon, de Messias, geboren uit een maagd, in de stal van Betlehem. Dat vieren we vandaag. De Zoon van God is naar de aarde gekomen, geboren als mens. De Zoon van God, Die er al was, voordat Abraham werd geboren. Gods Zoon is net als de Vader: De eeuwige God (Jesaja 9:6). Wij vieren vandaag een feest dat eigenlijk ons verstand te boven gaat. Vanuit menselijk perspectief is het onmogelijk. Het is een wonder, als een mens dat wil geloven. Als je als de Wijzen uit het Oosten bereid bent van je hoge kamelen af te komen en te knielen voor een Kind. Laten we dat goed beseffen: Kerstfeest vier je niet zomaar. Kerstfeest is een wonder. Nog wonderlijker wordt het als Jezus beweert dat Abraham het Kerstfeest heeft meegemaakt. Mijn verklaring is eenvoudig. God heeft Abraham ooit geweldige beloften gedaan. Abraham is gestorven, zonder dat alle beloften werkelijkheid waren geworden (Hebreeën 11:13). Dus tijdens zijn leven heeft hij een aantal dingen niet meegemaakt, waarvan hij wel wist dat ze zouden gaan gebeuren. Dingen waar hij naar verlangde. Naar het hemelse vaderland, zegt het boek Hebreeën (11:16). Abraham is na zijn dood naar God gegaan. Net als Henoch, en na hem vele anderen. Ik weet niet hoe het leven na dit leven is. Maar de Here Jezus vertelt er wel over. Over Abraham in de hemel in de gelijkenis van de arme Lazarus. Natuurlijk is dat een gelijkenis. Dat weet ik. Maar de Here Jezus heeft nooit onzin verteld. Hij heeft geen leven in de hemel gesuggereerd dat er nooit is geweest. In het Oude Testament lees je dat de hemel met de aarde meeleeft. Je leest over engelen die naar de aarde gestuurd worden. God stuurde Zijn belangrijkste engel naar de aarde om de geboorte van Jezus aan te kondigen. Gabriël bezocht Zacharias en ging op bezoek bij Maria. Zouden de engelen wel, maar Elia of Mozes daar niet van geweten hebben? Ik lees dat die twee met Jezus spraken op de berg Tabor. ‘Ze spraken over het levenseinde dat hij in Jeruzalem zou moeten volbrengen’ (Lucas 9:31). Mozes en Elia voeren dus namens de hemel een gesprek met Jezus over het lijden, over Zijn dood, over de weg naar het kruis. De hemel leefde mee. Met Jezus’ sterven. Met heel Jezus’ missie op de aarde. Abraham was daar ook bij betrokken. ‘Abraham, uw vader, verheugde zich op Mijn komst, en toen hij die meemaakte was hij blij.’ Je kunt je er niets bij voorstellen. Het boek Openbaring vertelt nogal eens in beelden over de blijdschap in de hemel. Vaak wordt in die visioenen gezongen. Je leest daar over het lied van Mozes en het lam (15:3). Ook van een nieuw lied (14:3). Bij de geboorte van Jezus kwam een geweldig koor van engelen naar de aarde. Ze zongen het ‘Ere zij God’. Daarna gingen ze terug naar de hemel. Waarschijnlijk hebben ze hun gezang daar voortgezet. Samen met Abraham en duizenden anderen. De hemel leeft mee. Van de engelen wisten we dat wel. Maar de mensen in de hemel leven ook mee met de geboorte en het sterven van Jezus. Denk daarbij aan Abraham, Mozes en Elia. Hoe zal het er op dit moment in de hemel aan toegaan? Het moet daar elke dag feest zijn, want er is al blijdschap in de hemel, wanneer een zondaar zich bekeert.