Transcript Tat Tvam Asi

Tat Tvam Asi

De 'bedelaar', de zoon en de Koning...
We zijn God maar daar kun je anders over denken.
De bedelaar ziet zichzelf niet eens aan als de zoon van de Koning.
Misschien geloof jij dat je minstens een kind van God bent. Maar God zelf?...
Het gaat niet om geloof maar om onderzoek.
De parel met modder besmeurd is de zogenaamde bedelaar. Niet wetende dat
er onder het laagje zijn ware natuur zit.
Anderen geloven in het feit dat ze niet enkel mensen zijn. Dat ze naar de
hemel zullen gaan en daar God mogen ontmoeten.
Wat je ook gelooft, je weet het dus niet zeker.
In de kerk worden de aanwezigen gezien als kinderen van God en Jezus als
God zelf. Maar Jezus zei ook dat wij het licht in de wereld zijn. Dat de leerling
gelijk aan de meester kan worden. Dat we God kunnen zien, (zie o.a. de
Bergrede in het Nieuwe testament).
‘Wie ben ik?’
Een vraag die zichzelf zal beantwoorden.
Niet door geloof. Niet door filosofie maar rechtstreeks.
Tat Tvam Asi: Je bent Dat.

De vraag 'Wie ben ik?' zorgt voor verdieping, je wordt even terug geroepen.
Misschien zat je even helemaal vast in een wolk van gedachten en verlangens
en zintuiglijke ervaring. Ja,: Wie ben ik? En inderdaad wie zegt dat daarop
ooit een antwoord zal komen. Je hoeft er niets mee te doen! Maar ik zeg: er
komt wel een antwoord. Die vraag als ie spontaan opduikt, is er niet toevallig
maar inderdaad, je kunt beter niet naar een antwoord gaan zoeken. We
denken immers al genoeg en vaak te veel. Als je realiseert dat je God bent, is
dat niet zo dat je dat eerst behoort te geloven. Het is al heel wat als we
gewoon naar de vraag kijken en deze op ons laten inwerken, zonder daarbij
met een antwoord te komen vanuit denken en verlangen. Zoals er ergens
staat: Pak een steen op en daar ben ik. We kunnen eeuwig over zulke stenen
wandelen. Onder die vraag, zit de Waarheid: jij bent Dat.

Een bekende Sanskriet tekst, uit de oude Veda’s.
‘Tat Tvam Asi’ betekent ‘Dat zijt gij’.
Er is Een God. Innerlijk (zogenaamde atman) en uiterlijk (‘Brahman’), zijn niet
verschillend. In werkelijkheid bestaat er enkel Brahman. Je hebt niet ‘atman’
naast Brahman. Zoals de ruimte in een aarde werk geen aparte ruimte is,
naast de ruimte waarin de pot staat. Breek de pot en de illusie van twee
bestaat niet meer.
God ben jij.
Maar het kan zijn dat je jezelf liever ziet als een volgeling of dienaar van God.
Een toegewijde. Voor sommigen is Jezus God. Of Krishna.
Ook kan het zijn dat je nu eenmaal God buiten jezelf ervaart, zoals bij een
BDE. Of dat je enkel maar de druppel bent ten opzichte van de zee.
Wat nu als al je gedachten en ervaringen van God zelf bent? Dat God ‘in’ je is.
Dat je werkelijk Dat bent. Maar de illusie van ‘twee’ kan hardnekkige zijn.
Daar kom je vanzelf uit, als je jezelf nauwkeurig gadeslaat. Ik bied hier dus
geen ander geloof of filosofie. Zelfkennis is en blijft direct.
Je kunt niet God niet leren.
De vraag ‘Wie ben ik?’ beantwoordt zichzelf. Al wordt ie niet geboren in, doen
waar je zin in hebt. Maar in jezelf bewust zijn.

Waar leidt keuzeloos gewaarzijn naartoe?
Nergens naar. Klopt.
Ergens naar. Klopt ook.
De vraag ‘Wie ben ik?’ keuzeloos gewaarzijn te zijn, doet de vraag volledig tot
leven komen. Zoals een touw toch een slang blijkt te zijn.
Het is geen pure mentale vraag of een toevallige vraag.
De vraag komt van God, het ware Zelf. Maar omdat je niet de bron kent van
de vraag, lijkt deze slechts toevallig of mentaal.
Wanneer verlangen en gedachten samenvallen, komt de vraag tot leven.
Omarmt deze onze innerlijke werkelijkheid. Zoals een slang een groot ei.
Als de vraag niet volledig tot leven komt, omarmt deze niet, en is er geen
directe realisatie van: Dat zijt gij, of wel, Tat Tvam Asi. Jij bent God.
Als de vraag spontaan opduikt in je, kun je natuurlijk wel erop reageren,
vanuit geloof en/of filosofisch. Maar dat is geen ‘Zelf’kennis.
Nathan Wennegers
www.non2.nl