NACpraat Radio

Download Report

Transcript NACpraat Radio

NAC-Fanzine
De Rat
NUMMER
120
105 e jaargang
2-12-2016
Redactie :
XXL, Boelie, Danny b,
Don Leon, Mieshoop,
Mike.
Medewerkers: Talent,
De Kenner, Littlepeli
Bruun, WW, Cas.
Tiger bedankt!
Oplage : +/- 900 stuks
Pagina
1
2-5
7-19
20
21
23+24
25-27
28+29
30+31
32+33
34+35
36+37
39
40-42
43-45
45+46
47-49
50+51
53-56
57
Voorwoord
RATistieken
Wedstrijd verslagen
That’s the way we like it: Richelor Sprangers
NAC-tattoo
Het huisje langs de Rijn
De NAC Jeugd - Een update
De NAC-Limerick
Geef het tijd
Klotezooi
Sticker Hooligans!!
Stefaan Eskes is een toffe vent
Wanny
Nooit meer Eredivisie
Retro
Vele momenten trots
De Stabiele Factor
De Ratdaxie - Even Voorstellen
Rat geleden: Rat 20
Combiduikersfotobingo
Te verkrijgen rondom het
stadion
Een NAC-blad voor en
door supporters gemaakt.
Homepage :
Http://www.derat.nl
E-mail : [email protected]
Beste Tiger (John de Leeuw),
Sinds de allereerste editie lever jij je
bijdrage aan de Papieren Rat. Van opinie
stukken tot de vaste rubrieken. Het meest
bekend ben je natuurlijk van de Ratistieken
die iedere editie op de eerste pagina’s van de
Gele Geweldenaar prijken. Deze stelde jij
beschikbaar vanuit jouw indrukwekkende
archief.
Voor wat betreft je Rat werkzaamheden heb je
het stokje overgedragen. Namens de
gehele Ratdaxie en alle trouwe lezers:
Bedankt voor jouw jarenlange inzet voor het
mooiste Fanzine van het land!
De mening van de schrijver hoeft niet
altijd de mening van de Ratdaxie te zijn.
Combiduikersfotobingo
Hét spel voor de
doorgewinterde
combiONTduiker.
Samengesteld door de beste
ervaringsdeskundigen. Hoe
doorgewinterd ben jij?
Reis NAC het hele land door
achterna en verzamel je
trofeeën. Maak foto’s van de
situaties die hieronder in de
s p e c ia le b in g o k a a r t z ijn
omschreven en plak ze er op.
Is je Bingo kaart vol? Alarmeer
d e R a t d a x i e v i a
[email protected] en zij zullen
jou rijkelijk belonen!
Oké, fuck it. Die Dikke Bertus
is gewoon onvindbaar.
Interesseert ons even geen zak,
maar we vinken ‘m gewoon af.
We kunnen door blijven gaan
tot Rat 1200, Dikke Bertus
blijft een groot Unsolved
Mysterie. We gaan het nu zo
doen, de JOKER.. Knip deze bingokaart uit, zorg dat je in het stadion van de
tegenstander bent, met vijf bier in je hand, én deze volle bingokaart. Maak er een foto
van en stuur deze op naar [email protected].
De prijs? Wij vergoeden jou de vijf biertjes. Succes!
OPGELET !
SLIPGEVAAR
Beste mede-supporter,
Zoals je hebt gemerkt hebben de kille wintermaanden weer hun
intrede gedaan. Dat gaat gepaard met de nodige ongemakken,
waaronder gladde trappen. We weten allemaal in wat voor nare
dingen dat kan uit lopen. Laten we dus met z’n allen vervelende
taferelen voorkomen. Maak je mede supporter er op attent door
deze bladzijde uit te knippen en op de traptrede te leggen.
Zo blijft al het waardevolle bier gewoon in de glazen zitten.
VEURWEURD
Accepteren
We zijn een doodgewone eerste divisie club. Niets meer en niets minder.
Tuurlijk, op basis van het aantal toeschouwers steken we in de eerste divisie
met kop en schouders boven de rest uit. Maar daar krijg je geen betere
spelers van. Gewoon een middenmoter op het tweede hoogste niveau. We
willen te graag terug naar de eredivisie. Het publiek blijft maar komen en
blijft maar hopen op betere tijden. De voetbalellende duurt inmiddels al een
paar jaar. Sportief schieten we steeds in een kramp. Elke speler die naar
NAC komt lijkt op eens green bal meer te kunnen raken. Je kent dat wel,
spelers die elders de pannen van het dak spelen en vervolgens volledig
verlammen als ze het magische geel zwarte shirt aan hebben. Ook die gasten
van man city bakken er niet veel van. Allemaal leuk en wel die spelers uit den
vreemden, maar als je er niet beter van gaat voetballen kun je beter je eigen
jeugd een kans geven. Damen, Sprangers, Marijnissen en Snepvangers zijn
heus niet slechter dan Barker of Smith Brown om er maar eens een paar te
noemen. En dan nog het spelersbudget. Ook dat is het hoogste van de eerste
divisie. Maar clubs als almere en mvv doen het sportief een stuk beter met
veel minder geld. Ook op het gebied van trainers en technisch directeuren
zijn we een kerkhof. Doen we dan helemaal niets goed? Jawel, de
jeugdopleiding is bezig om zich op de kaart te zetten. Dat gaat heel aardig.
Misschien moeten we daar op hopen. Nog een paar jaartjes geduld en dan
met een mooi elftal vol talent uit de omgeving de grote sprong maken. Of is
dat ouderwets? Tegenwoordig wordt er nog maar weinig opgebouwd. Het
succes moet allemaal snel komen. Laten wij het bij NAC nou eens anders
doen. Maar ja dan moeten we wel accepteren dat we gewoon een ordinaire
eerste divisie club zijn en dat we vanavond het moeilijk krijgen tegen almere
city…
Ratistieken
Slechts eenmaal eerder kwam Almere City FC naar Breda
Met Almere City FC hadden we voor deze rubriek haast geen
minder gunstige tegenstander uit kunnen kiezen om uit te
komen met de papieren Rat. De statistieken tussen NAC en de Almerenezen
zijn door het korte betaald voetbalbestaan van de voormalige Zwarte
Schapen hebben we nog maar zeer weinig wedstrijden tegen ze gespeeld.
Vandaar dus maar even een spotlight op de tegenstander.
Een bewogen en complexe clubgeschiedenis
De club kent haar roots feitelijk in Amsterdam. In 1954 werd BVC
Amsterdam (Beroeps Voetbal Club Amsterdam, bijnaam De Zwarte
Schapen) opgericht. Dat fuseerde gaandeweg de jaren '50 en '60 lekker door
met DWS (Door Wilskracht Sterk) en werd later FC Amsterdam (opgeheven
in 1982).
Het is echter juist de supportersvereniging van die eerstgenoemde BVC uit
Amsterdam die in 1959 De Zwarte Schapen oprichtte. De amateurs
begonnen hun thuisbasis in Diemen en speelden hun wedstrijden ergens in
de derde klasse. Na de grote saneringswoede in het (betaald) voetbal fuseren
De Zwarte Schapen in 1978 met AVV Argonaut. De club gaat vervolgens
verder als A.Z.S. (Argonaut-Zwarte Schapen) in wederom Amsterdam.
In1988 veranderden ze hun naam nog maar eens in FC De Sloterplas. In
1993 werden de weer tot Zwarte Schapen door de KNVB voor een half jaar
geroyeerd vanwege een 'onvolledige boekhouding. De commissie van beroep
van de KNVB draaide de beslissing terug, omdat het royement voor een
dergelijk vergrijp een te hoge straf zou zijn. Derhalve mochten ze weer
terugkeren, maar intussen was het aantal leden sterk geslonken.
De reddingsboei
De Amsterdammers kregen echter in 1994 een reddingsboei uitgeworpen
vanuit de gemeente Almere. Deze jonge gemeente zocht voor haar stad in een
verzameling van 'attractieve topsporten' nog een voetbalclub om te
verenigen in een omniclub. Naast volleybal, basketbal, dus ook nog een
voetbalclub met een licentie. Op termijn wilde Almere een heuse BVO
binnen haar stadsgrenzen hebben en dat moesten zij gaan worden. In 1996,
toen De Zwarte Schapen in de Hoofdklasse terugkeerden, werd hun naam
veranderd in de ambitieus ogende naam 'Sporting Flevoland'. De
voetbalclub maakte deel uit van het zogenaamde Omniworld project. Om die
reden werd in 1997 de club omgedoopt tot FC Omniworld, als evenknieën
van de volleybalclub VC Omniworld en basketbalclub BC Omniworld.
Betaald voetbal
Om gemeentepolitieke redenen werd de club met de profvoetbal ambities los
getrokken van de omni-vereniging. Er mocht namelijk geen
gemeenschapsgeld naar een betaald voetbal club. Het streven naar een BVO
bleef uiteraard aan, echter strikt
geholpen met privaat geld. Het lukte FC
Omniworld in 2004 en 2005 om aan de
voorwaarden van het proflicentie
reglement te voldoen en zo maakte de
club in augustus 2005 haar entree in
het betaalde voetbal. In de toenmalige
Gouden Gids Divisie maakten ze hun
debuut in het Mitsubishi Forklift
Stadion met, jawel, een kunstgrasveld.
In haar eerste seizoen in de eerste divisie
eindigden ze met 29 punten op een 19e
plaats, één plaats boven Fortuna
Sittard.
Maxime Grasman, de beminde horeca
medewerkster in het uitvak van Almere
City FC, brak vorig seizoen menig NACsupporters-hart toen ze bij de verplaatste
wedstrijd van Jong Ajax moest afzeggen.
Laatste naamsverandering
Met ingang van het seizoen 2010/2011 besloot de club om afscheid te nemen
van de naam Omniworld. Het project was inmiddels ter ziele gegaan, de
volleybal- en basketbal tak waren ook al een eigen weg ingeslagen. Het werd
dus tijd voor een nieuw hoofdstuk onder de naam Almere City FC.
Het had dat seizoen weinig gescheeld of de club had al weer afscheid moeten
nemen van het betaalde voetbal. Het eindigde achttiende en laatste,
waardoor het volgens de toen nieuw geldende promotie/degradatie regels
had moeten degraderen naar de Topklasse. FC Oss was het seizoen daarvoor
al gedegradeerd en had aangegeven weer te willen promoveren na de winst in
de Topklasse Zondag. De een zijn dood is de ander zijn brood, namelijk: RBC
werd op 8 juni 2011 failliet verklaard en verloor haar proflicentie. De KNVB
wees de daardoor vrij gekomen plaats toe aan Almere City.
Spelers die voor zowel NAC als Almere City FC hebben gespeeld:
Almere City FC
N.A.C. Breda
Sjoerd Ars
2005-2006
2015/2016
Robbie Haemhouts 2009/2010
2016/2017-heden
Kofi Mensah
2005-2007
1999-2003
Gianluca Nijholt
2012 jan-jun
2016/2017-heden
Tim Receveur
2013-2016
2010/2011 jeugd
Fabian Serrarens
2011-2015
2010/2011 jeugd
Rick Ten Voorde
2016-heden
2013 jan-jun
Alle duels tussen N.A.C. Breda en Almere City FC
Datum
wedstrijd
uitslag
11 nov 2008 FC Omniworld N.A.C. Breda
0-1
KNVB Beker
18 dec 2015 Almere City FC N.A.C. Breda
0-1
Eerste Divisie
22 apr 2016 N.A.C. Breda Almere City FC
1-1
Eerste Divisie
Almere City maakt net als de tweede helft van het vorige seizoen een
opmerkelijk sterke periode door. Het heeft ondanks die sterke afsluiting
van vorig seizoen de ploeg aardig bij elkaar weten te houden. Momenteel
is Almere City FC één van de koplopers van de tweede periode en heeft
momenteel een stevige positie in de top 4. Kijkend naar de wedstrijden
van vorig jaar: reken maar niet op een doelpuntenfestijn. Beide ploegen
maakten per wedstrijd nooit meer dan één doelpunt. Maar ja, as always,
behaalde resultaten in het verleden…
Laatste thuiswedstrijd tegen Almere City FC
Vrijdag 22 april 2016 N.A.C. Breda Almere City FC 1-1 (0-0)
Toeschouwers: 14.240
Scheidsrechter: Rob Dieperink.
Assistent-scheidsrechters: Johan Hubers en Co de Smalen.
Vierde Official: Benjamin Selier.
Opstelling NAC: Andries Noppert; Luis Pedro, Vlatko Lazic, Donny Gorter,
Kenny van der Weg; Lerin Duarte, Uros Matic, Joey Suk; Sjoerd Ars ©, Enes
Unal (79` Kevin Brands), Mats Seuntjens (46` Danny Verbeek)
Opstelling Almere City FC: Agil Etemadi; Kaj Ramsteijn, Lars Nieuwpoort,
Kees van Buuren (73' 6. Tim Receveur), Ricardo Kip, Soufyan Ahannach,
Javier Vet, Gaston Salasiwa, Pablo Rosario, Enzio Boldewijn, Pelle van
Amersfoort (62' 10. Jason Oost).
Doelpunten: 63` 1-0 Enes Ünal, assist: Donny Gorter (kopbal na aanval)
87` 1-1 Soufyan Ahannach, assist Ricardo Kip (schot)
Gele kaarten: 29` Mats Seuntjens, 77`Javier Vet.
Wedstrijdverslag:
Deze wedstrijd zal de herinnering in gaan als de wedstrijd waar er een eind
kwam aan de indrukwekkende reeks opeenvolgende wedstrijden van Jelle
ten Rouwelaar. Vanwege toen nog onduidelijke familie omstandigheden was
hij niet in het stadion, maar in zijn geboorteplaats Joure. Het feit dat hij die
familie omstandigheden belangrijker vond dan zijn historische record, was
al een teken aan de wand dat het ernstig was. Zo bleek. Niet veel later daarna
kwam zijn moeder te overlijden.
Het betekende het debuut van Andries Noppert. Hoewel de jonge Friese
goalie een prima wedstrijd keepte, was NAC toch een beetje van z'n stuk.
NAC was in de beginfase al gewaarschuwd. Na drie minuten hadden we al te
maken met een afgekeurd doelpunt (buitenspel) van de bezoekers. Het duel
verzakte naargelang in een gezapig duel met gemiste kansen en wederom
een afgekeurd doelpunt, dit keer van Sjoerd Ars vlak na rust. Na rust ging
e
ook Seuntjens er af voor Verbeek. In de 63 minuut was het dan Ünal die een
voorzet van Gorter binnenkopte. NAC dacht de pot aardig in de zak te hebben
e
zitten, maar het was de 87 minuut die het onheil bracht. Soufyan Ahannach
wist een gaatje te vinden tussen de benen Noppert die er op zijn beurt op
rekende dat er voor buitenspel zou worden afgefloten door de positie van
Boldewijn. Eindstand: 1-1.
Wedstrijdverslagen
23-9-2016 N.A.C. Breda - De Graafschap 1-0 (1-0)
Na de teleurstellende bekernederlaag tegen VVV speelt NAC op
deze vrijdagavond wederom thuis. In de achtste speelronde
ontvangt het De Graafschap. Beide ploegen doen op dat moment
nog volop mee in de race voor de eerste periode.
Na de beschamende vertoning tegen VVV wist de thuisploeg wist dat het wat
goed te maken had, en NAC kwam dan ook fel uit de startblokken. Dat
resulteerde binnen een minuut al tot de eerste kans; Giovanni Korte
bediende El Allouchi, die vervolgens goed wegdraaide en uithaalde. Zijn
schot ging voorlangs, maar de toon leek gezet. Korte hield het getoonde
initiatief vast en was een aantal keer gevaarlijk met een paar goede
uitbraken en voorzetten. Zijn werklust werd uiteindelijk beloond in de 23e
minuut: Cyriel Dessers werd de diepte ingestuurd, omspeelde zijn directe
tegenstander en voor op Robbie Haemhouts. Die zag zijn schot nog gekeerd
door een verdediger, maar Korte was er als de kippen bij om de rebound hard
binnen te schieten: 1-0 voor NAC.
De bezoekers stelden er allemaal maar weinig tegenover. Hun eerste kans
kwam pas vlak voor rust, maar Brondeel was scherp genoeg om de inzet van
binnen het 5-meter gebied te keren. Met 1-0 gingen de ploegen de rust in.
In de tweede helft startte NAC opnieuw fel, en ging het nadrukkelijk op zoek
naar de tweede treffer. Brandon Barker stichtte gevaar met een
afstandsschot, en zowel Verschueren als Dessers kwamen dichtbij een
treffer met het hoofd. Toch hield De Graafschap enigszins gelukkig stand, en
toen Fabian Sporkslede na een botsing met ex-NAC'er Luis Pedro
geblesseerd het veld moest verlaten (Charni Ekangamene was zijn
vervanger), werd het door de kleine marge en de aanvallende wissels bij De
Graafschap alsnog een hectische slotfase.
Hierin was de grootste kans weliswaar voor NAC, toen Mounir El Allouchi
zijn vrije trap knap gekeerd zag door doelman Bednarek. Maar het
slotoffensief van de bezoekers zorgt toch voor de nodige spanning, en het
laatste fluitsignaal komt dan ook als een bevrijding. NAC vestigt zich met
deze overwinning op de tweede plek op de ranglijst, met het uitduel tegen
Volendam in het verschiet voor de “finale” vande eerste periode.
30-9-2016 FC Volendam - N.A.C. Breda 2-1 (0-1)
Hoe leuker de voorpret, hoe kutter de wedstrijd. We hebben nu in Volendam
kunnen zien dat de ploeg nog niet goed kan omgaan met dit soort
wedstrijden. Ook dit team weet het net als de groep van vorig seizoen niet
voor elkaar te krijgen om het resultaat over de streep te trekken op het
moment dat het voor het grijpen ligt. Heel de Dijk stond vol met NAC
supporters en hebben goede zaken gedaan in het streven naar normalisatie
in de vervoersregelingen.
Aanvankelijk leek NAC juist een vrij makkelijke avond te gaan krijgen. Veel
kansen in de openingsfase, met name voor Barker en Dessers. Gaandeweg
de eerste helft weten de Volendammers meer grip te krijgen en komen ook tot
enkele schoten op doel. Maar de keepers van beide teams doen goed hun
werk.
Daar waar FC Volendam juist sterker leek te worden, werd de eerste helft
uiteindelijk gered door een slimme move van Dessers. Het begon bij
Rommens die de hoog terug richting de zestien knalde. Daar stond El
Allouchi om de bal verder door te koppen. Daar anticipeerde Dessers goed op
en kon met een slimme tik de bal voorbij de keeper laten rollen. In de 24e
minuut stond het 0-1 voor NAC.
Dijkhuizen had graag gezien dat NAC daarna door zou pakken, maar zag zijn
ploeg belemmerd door het fysieke spel van de Volendammers. Dat uitte zich
al in de flinke tik die Rommens kreeg te verduren. De charge bleef ongestraft
door scheidsrechter Ed Jansen, wat Dijkhuizen afkeurend wegwuifde. Dat
mag blijkbaar niet, waarop Dijkhuizen naar de tribune werd verwezen.
Na rust laat NAC zich verrassen. Heel Breda weet intussen hoe Volendam de
corners neemt. Echter hadden de 11 geelzwarten op het veld nog niet door
dat alle ballen ver richting Kwakman gaan, die keer op keer zijn hoofd tegen
de bal mag zetten. In zijn tweede poging na rust kopt hij wederom raak en zet
zijn ploeg naast die van NAC. In de 52e minuut staat het 1-1.
Zelfs ná die succesvolle corner mag Kwakman (volledig vrij) op een zelfde
manier de bal ontvangen. Dit eindigt weliswaar niet opnieuw in een
tegendoelpunt. Wel resulteert het in een fraaie counter die begon bij een
alerte snelle uittrap van Brondeel die Giovanni Korte vrij op pad stuurt.
Volendam keeper Verhulst zag geen andere oplossing dan zijn
strafschopgebied uit komen in een poging om de rappe Korte te stoppen. In
die poging laat hij de Hagenees een dubbele salto maken en mag met rood
het veld af. De vrije trap die daar uit volg wordt door El Allouchi op de lat
gewerkt.
De foto waarvan je wist dat ‘ie ging komen...
NAC staat met 1 man meer op het veld, maar NAC weet dit qua veldbezetting
niet in haar voordeel te keren. NAC past zich er ogenschijnlijk niet op aan en
zodoende zijn de beste kansen nog steeds voor Volendam. Zolang het 1-1 zou
blijven was de NAC aanhang tevreden. Deze stand zou immers de officieuze
periodetitel opleveren. Althans dat deel van de periodetitel dat recht geeft op
het geld en de plek in de play offs.
In de 88e minuut was het echter Olivier Rommens die dacht dat hij deel uit
maakte van een handbalverdediging. Met twee handen in de lucht probeerde
hij in het strafschopgebied een schot van Kwakman te keren. Een zuivere
penalty voor de Volendammers die vervolgens werd verzilverd door Van
Kippersluis.
NAC wist dit ondanks de man-meer-situatie niet meer recht te trekken.
Verbijstering alom in het uitvak met NAC-supporters. NAC vergeet een
directe concurrent de genadeslag toe te brengen en beloont zichzelf niet met
een periodetitel. Daar gaan de komende twee voetballoze weken eens goed
over nadenken.
6-10-2016 FC Groningen - N.A.C. Breda 0-1 (0-0)
Wedstrijdverslag, zie: www.derat.nl / Dit Seizoen / Oefenwedstrijden .
14-10-2016 Telstar - N.A.C. Breda 2-0 (1-0)
Vraag een willekeurig voetbalminnend persoon in het land wat te vertellen
over de eerste divisie en de kans is groot dat het niet lang duurt voordat de
naam van de tegenstander van vandaag valt. Telstar is zowat de belichaming
van de eerste divisie, de troosteloze reclamebordenzijde tegenover het uitvak
onderstreept dat imago. Een tijdens de wedstrijd zichtbare extra motivatie
om weg te komen uit deze divisie kun je ook zeggen.
NAC heeft de vrije speelronde aangegrepen om de kater van Volendam weg te
spoelen en wat moraal te tanken door in de traditionele tussentijdse
oefenwedstrijd groningen te verslaan. Een welkom pauzetje dus, want de
ploeg zal weer vol moeten gaan. De witgrijze noordhollandse muis draait
verrassend goed en heeft maar 3 punten minder. NAC moet de klus klaren
met de als hoofdtrainer debuterende Rob Penders op de bank, omdat
Dijkhuizen wat fanatiek de scheids in volendam toezwaaide en daarvoor met
een schorsing bestraft werd door Zeist.
NAC is nog steeds zoekende naar het ideale verdedigingsduo en ditmaal
mocht Shane O'Neill ten koste van Arno Verschueren voor zijn kans gaan. De
overige 10 stonden 2 weken geleden ook aan de aftrap. Aan het baltempo in
het eerste half uur van de wedstrijd was niet te zien dat de 2 ploegen een
weekend ´vrij´ achter de rug hadden. NAC had wel overwicht, maar kon dit
maar één keer omzetten in een uitgespeelde kans. Dessers en Korte konden
uitbreken met nog maar één verdediger voor hen, maar de Belg verprutste
deze overtalsituatie door de bal in de voeten in plek van vóór Korte te spelen.
Het schot wat volgde miste de scherpte om de doelman te verrassen. De tot
dan toe afwachtende gastheren kregen door dat NAC te pakken was deze
avond en begonnen meer naar voren te voetballen. De eerste echte kans van
Telstar was meteen raak toen de achterlijn gehaald werd en de bal werd
voorgetrokken op Lilypaly die de bal op de doellijn binnen kon tikken. Een
doelpunt dat Brondeel aan te rekenen was. Een doelman die heerst in zijn
´16´ had die bal onderschept. NAC was van slag en Telstar rook bloed. Direct
na het doelpunt creëerden ze meteen weer een 100% kans, maar konden
deze niet af maken.
In de prefab bushalte annex uitvak, of op de hoofdtribune met bier...?
Dat NAC niet bij machte was een vuist te maken konden de 230 meegereisde
supporters al snel in de tweede helft concluderen. Deze begon hetzelfde als
de eerste, dus veel breedtepasjes, tikkies terug en geen enkele vorm van
creativiteit op het middenveld te bespeuren. Als er al een doelpunt in de
lucht zou hangen zou dat nog eerder de 2-0 dan de 1-1 zijn, want Telstar wist
er in de counter wél een paar keer gevaarlijk uit te komen. Een kwartier voor
het einde moest Brondeel nog ingrijpen met een wereldredding, maar 10
minuten later maakte de thuisploeg het alsnog af. Ook bij deze treffer was
Brondeel niet helemaal vrij van blaam, want hij kon niet voorkomen dat de
gestopte bal alsnog langzaam over de doellijn rolde.
Het gebrek aan creativiteit en scorend vermogen is weer pijnlijk duidelijk
geworden deze vrijdagavond in Velsen-Zuid. Al had de wedstrijd 900
minuten geduurd zou NAC nooit op eigen kracht een doelpunt gemaakt
hebben. NAC had de bal, maar Telstar ging er volkomen terecht met de 3
punten vandoor.
21-10-2016 N.A.C. Breda - Fortuna Sittard 3-1 (2-0)
Na twee nederlagen op rij, waarin en passant ook de eerste periodetitel
verknal werd, wist NAC thuis tegen Fortuna Sittard een mooie opsteker voor
mekaar te boksen.
Maar daar leek het in de eerste minuut nog niet naar; Spits Torunarigha
tekende direct namens de bezoekers met een schot voor de eerste kans van
de wedstrijd. Brondeel was echter wakker en bracht redding. Een paar
minuten zette NAC daar het eerste gevaar tegenover. Danny Verbeek gaf de
bal voor op Dessers die binnen leek te koppen, maar zijn inzet op de paal zag
belanden.
NAC gooide vervolgens wel alle schroom Van de afgelopen weken van zich af,
en zette Fortuna voortdurend onder druk. Uit een corner kwam de
thuisploeg dan ook verdiend op voorsprong. Nadat de bal voor zijn voeten
belandde, schoot Cyriel Dessers aanvankelijk tegen doelman Ter Wielen,
maar zijn tweede poging vloog vervolgens snoeihard binnen:1-0.
NAC hield het initiatief stevig in handen, en vlak voor rust viel dan ook de
verdiende 2-0. Giovanni Korte stond op de goede plek om een balletje breed
van dichtbij binnen te tikken. Met 2-0 gingen de ploegen de rust in, geen
vuiltje aan de lucht.
In de tweede helft ging NAC op dezelfde voet verder. Gianluca Nijholt stichtte
gevaar met een gekeerd schot van afstand, terwijl Dessers even later net een
teenlengte tekort kwam om de 3-0 binnen te tikken. Toch wilde die
genadeslag maar niet vallen, en dan kun je je klok erop gelijkzetten: vlak
voor tijd leek Fortuna alsnog terug in de wedstrijd te komen, toen Ferry de
Regt vanuit het niets de aansluitingstreffer maakte na gepruts in de
verdediging. Het zou toch zeker niet…. NOPE! NAC liet zich de kaas niet van
het brood eten, en zette direct aan na het aftrappen via Dessers. Die bracht
vervolgens de meegelopen Barker in stelling, die de bevrijdende 3-1 in het
lege doel schoof.
28-10-2016 FC Oss - N.A.C. Breda 3-4 (1-2)
Een verplichte buscombi. Dat was het uitgangspunt waarbij de autoriteiten
in oss allerlei redenen gezocht hebben om zoveel mogelijk te rechtvaardigen.
Dat kwam beter uit dan een risico-analyse doen en het stappenplan van de
KNVB doorlopen. Een gevalletje gemakzucht en willekeur onderbouwd met
drogredenen over de rug van de NAC-supporters dus. Hierdoor zat het
uitvak voor de verandering eens niet vol. Een dubbeldekker van de Loco's,
een SV bus en 2 bussen van NAC zorgden voor dik 200 man in het uitvak.
Zij zagen dat Dijkhuizen in de verdediging een paar aanpassingen heeft
moeten doen. Cherni Ekangamene beleefde zijn basisdebuut vanwege een
lichte blessure van Smith-Brown, terwijl Arno Verschueren weer eens vanaf
het begin mee mocht doen, omdat ook Van Diermen in de lappenmand zit.
Vorig jaar behaalde NAC, met een debuterende Dijkhuizen destijds, de
grootste uitoverwinning van het seizoen (1-6) en het had er in het begin van
deze editie van oss - NAC weer de schijn van dat NAC vandaag makkelijk het
net zou gaan vinden. Al na 2 minuten opende Giovanni Korte de score na
een goede voorbereidende actie van Cyriel Dessers. In plek van door te
pakken zakte NAC na deze bliksemstart wat in en liet fc oss in hun spel
komen. Dit leidde tot een aantal kansen van de thuisploeg. Jorn Brondeel en
de deklat voorkwamen echter de gelijkmaker. Die bal op het aluminium leek
de ploeg wakker te schudden, want direct daarna nam NAC het spel weer
over. Een afstandspegel van de voet van de fel spelende Korte miste nog op
een haar het doel, maar even later was het toch raak toen een indraaiende
hoekschop van Verbeek werd binnen getikt door Verschueren. Weer even
later kreeg Dessers de kans de wedstrijd te beslissen, nadat hij oog-in-oog
met de keeper van oss kwam te staan. Het jammerlijke was alleen dat hij de
bal niet goed onder controle kreeg en het hem daardoor niet lukte op doel te
vuren. De wedstrijd golfde heen en weer en het was nota bene een Bredanaar
die NAC pijn zou gaan doen. Tom Boere werd met een mooie pass
vrijgespeeld, omspeelde Brondeel en rondde rustig af. Zoals wel vaker bleek
ook deze aansluitingstreffer voor rust een morele oppepper, want ná rust
ging oss direct op jacht naar de gelijkmaker.
Die zou ook snel
vallen. Toen
Verschueren in de
eigen 16 de bal
niet onder
controle kon
krijgen nam Boere
over. De jonge
Belg probeerde
zijn balverlies nog
te corrigeren maar
maakte daarbij
een overtreding,
w a a r n a d e
scheidsrechter
naar de stip wees.
Boere was niet van plan cadeautjes weg te geven en schoot de bal
onberispelijk binnen. NAC kraakte aan alle kanten en Oss ging direct verder
waar het gebleven was. Drie minuten later was het alweer raak door een
afstandsschot die er onderkant lat in ging. NAC zag in goed en wel 14
minuten voetbal de 2-0 voorsprong omgebogen worden tot een 3-2
achterstand. Voordeel daarvan is wel dat het scoreverloop aantoonde dat in
tegenstelling tot het 'deurbeleid' de wedstrijd wél heel open was in oss. NAC
hoefde gelukkig niet lang tegen die achterstand aan te kijken. Aanvalsleider
Dessers gebruikte zijn fysiek goed om de bal af te schermen en binnenkant
paal binnen te schieten. Beide ploegen gingen hierna vol voor de winst,
waarbij NAC de meeste aanspraak op de overwinning maakte. Net toen
iedereen er van uit ging dat de punten gedeeld zouden gaan worden kopte
oss-middenvelder, Tilburger en zelfverklaard NAC-hater Justin Mathieu een
vrije trap van El Allouchi zijn eigen doel binnen. Hoe zoet kan een
overwinning smaken?!
4-11-2016 Jong Ajax - N.A.C. Breda 3-0 (1-0)
Van de kommer in Oss naar de kwel van Amsterdam. Een tweede even
verplichte als belachelijke buscombi in een week tijd. Ditmaal ook nog eens
voor een wedstrijd die op dit niveau eigenlijk niet gespeeld zou moeten
worden, maar waar NAC dit seizoen 6 maal per jaar ook verplicht toe wordt.
Het spelen tegen "beloftenelftallen", die in de praktijk ook worden ingezet als
opvangplek voor bankzitters en bannelingen van het eerste. De wedstrijd
van vandaag wordt officieel bijgewoond door 50 NAC supporters, een bus
van de SV met wat los spul. Enkele tientallen hebben zich her en der over de
tribunes van de pijnlijk lege arena verspreid. En waarom? Beleid van de
gemeente Amsterdam. Zij schijten net als de rest van Nederland op "jong"
ajax en willen er geen ME op inzetten. Niet dat dat nodig is. Die tientallen,
waaronder uw Ratdaxie, hebben gewoon hun biertjes tussen de paar
honderd Amsterdamse belangstellenden gedronken en zich met hen
verwonderd over dit besluit van de burgemeester. Zonder dat er een
wanklank gevallen is uiteraard. Net zoals het het dat ook al jaren niet doet
als NAC tegen het eerste elftal speelt, er 50k toeschouwers op de tribunes
zitten en de NAC supporters gewoon met de auto en wandelend op het
voorplein naar het uitvak gaan. Volgens de politie amsterdam moeten we blij
zijn dat we mogen komen. Over de legitimiteit van beloftenelftallen in het
betaalde voetbal gesproken..
Door blessures van Nijholt en Verbeek moest Dijkhuizen wat wissels
aanbrengen. Zo mocht Barker weer starten en keerde Grad Damen ook terug
in de basis. Terwijl de tegenstander doodleuk international Anwar El Ghazi
op kon stellen. Uiteindelijk moet NAC er zelf het beste van maken natuurlijk.
Daar schortte het ook aan, want vanaf het begin was ajax sterker, had het
balbezit en werd een aantal keer gevaarlijk. Met name via afstandsschoten
die over en naast zeilden. Hoewel NAC er af en toe uit counterde en zo een
half kansje kreeg werd de thuisploeg steeds sterker en was het wachten op
de 1-0. Die viel aan het einde van de eerste helft door een uitgespeelde aanval
met als eindstation El Ghazi. Op die ruststand viel op basis van het spelbeeld
niks af te dingen.
NAC kwam duidelijk de kleedkamer uit met het doel om zsm de gelijkmaker
op het scorebord te zetten, maar het verhaal van vanavond is meer "wel
willen, maar niet kunnen". Er werd druk gezet op de achterhoede van ajax,
maar die kraakte geen moment en ondertussen bleef de tegenstander wel
serieuze kansen creëren. Brondeel hield NAC op de been, maar halverwege
de tweede helft was het toch raak toen hij een kopbal uit een corner om zijn
oren kreeg. De thuisploeg schroefde het tempo wat omlaag en dat gaf NAC
ruimte er een paar keer goed uit te komen. Een kwartier voor einde maakte
Dessers de aansluitingstreffer na een lekkere aanval en strakke pass van
Jeff Stans. Het lukte NAC niet er nog een echt slotoffensief uit te gooien en
dus bleven de punten in de lege arena. Iedere keer als je hoopt dat er een
serie overwinningen aan komt en de kampioenskandidaat #1 eindelijk eens
op staat word je met de neus op de feiten gedrukt. Dit elftal mist de
kwaliteiten daarvoor. Confronterend maar alles wijst er op dat dat wel de
realiteit is van deze spelersgroep.
10-11-2016 Waasland-Beveren N.A.C. Breda 2-0 (1-0)
Wedstrijdverslag, zie: www.derat.nl / Dit Seizoen / Oefenwedstrijden .
18-11-2016 N.A.C. Breda - V.V.V Venlo 0-0 (0-0)
Op voorhand was de wedstrijd tegen de Limburgers een belangrijke: het was
voor NAC aan of voorlopig afhaken bij de top. Na wederom een tussenpauze
van een interland periode, die erg zuur verliep doordat we bij jong ajax
volledig terecht met verlies naar huis werden gestuurd, was het weer tijd
voor een avondje NAC. Het was ook nog eens meer dan een maand geleden
dat we de thuispot tegen Fortuna speelde. Al deze factoren zorgde er
iniedergeval voor een uitstekend gevuld Rat Verleghstadion.
Toeschouwers: 16.753. Dat dan weer wel.
Beide ploegen begonnen wat tam aan de wedstrijd, NAC stond vooral
verdedigend goed en je merkte al snel dat VVV niet zo nodig wilde. Zullen
maar niet hardop roepen dat VVV voor een gelijkspelleke kwam, maar het
rook er wel naar. Zoals wel vaker dit lopende seizoen weet NAC aanvallend
ook in deze wedstrijd niet zo veel klaar te spelen. Daar tegenover staat dan
dat het verdedigend er prima uitzag, waarbij genoemd mag worden dat
Verschueren een prima pot speelde. NAC kwam er in de eerste helft wel een
paar keer gevaarlijk uit, maar mist dan nét dat kleine beetje extra kwaliteit
wat een 70% kans wel tot een goal kan maken. Dessers had twee van dat
soort kansen. Giovanni Korte speelde dan misschien niet zijn beste pot van
het seizoen, maar hij zal in inzet nooit verzaken. De eerste helft was dus
overall wel voor NAC, maar helaas geen resultaat. In de tweede helft werd,
naarmate de wedstrijd vorderde, het steeds duidelijker dat VVV echt niet zo
nodig risico's wilde nemen. Ze kregen een goede kans via Joey Sleegers en
later nog van wie anders dan Ralf Seuntjens, maar de bal ging er beide keren
niet in. NAC probeerde en ploeterde richting de goal van VVV, het kwam er
uiteindelijk echt wel regelmatig in de buurt, maar zoals al vaker bestempeld
krijgt Barker de bal maar zelden lekker voor of maakt hij de juiste keuze.
Deze wedstrijd was de linkerkant, met name Brown en Barker niet heel
sterk. Oneill kreeg de bal bij een vrije trap vroeg in de tweede helft voor z'n
voeten, maar schoot de bal bovenin Vak-G. Dessers kwam er één keer heel
gevaarlijk uit op links, waarbij de B-side (andere kant) dacht dat hij met een
slome schuiver NAC op voorsprong schoot. Maar helaas ging deze bal nét
naast. Daarna nog regelmatig actie voor het VVV doel, maar helaas bleef het
bij 0-0.
Na de wedstrijd bekroop het gevoel van: tja, het was niet slecht, maar helaas
(wederom) niet goed genoeg. Het resulteert in niet aanhaken en niet
helemaal afhaken. Met de wetenschap dat hierna de lastige uitpot tegen
Cambuur op de rol stond.
25-11-2016 Cambuur Leeuwarden - N.A.C. Breda
De wedstrijd waarvan je wist dat die een keer ging komen. De lange
helletocht richting het noorden. Menigeen had de afstand al eens per fiets
afgelegd. Toch was de animo voor de trip naar Leeuwarden wat lauwtjes.
Oké, enige nuance. De geoefende uitwedstrijdenbezoeker moet al heel wat
uurtjes inleveren om op vrijdagavond op tijd bij een wedstrijd aan te komen.
Ook in dit geval gaat je vrijdagmiddag er aardig aan. 130 man/vrouw
trotseerden deze maal de vele files in mid-Nederland. Vijf uur in de auto voor
een wedstrijd van 90 minuten.
En met het vooruitzicht dat NAC met een zeer verzwakt elftal naar Cambuur
zou gaan afreizen. De lappenmand zat bijna voller dan de spelersbus. De
geblesseerden: Nijholt, Agyepong, Verbeek, Brusselers, Barker, El Allouchi
en Dessers. Het was onvermijdelijk om te moeten gaan shoppen bij de Ajunioren. En dus mochten Thomas Marijnissen, Diego Snepvangers en
Richelor Sprangers mee de bus in. Echter hadden deze jongens deze week
nog niet met het eerste meegetraind. Al met al geen fraaie voorbodes.
Verrassingen in de opstelling? Vanzelfsprekend. Publiekslieveling in spé
Richelor Sprangers startte in de basis ten koste van de geblesseerde
Dessers. David Faupala begon op de flank, bij afwezigheid van Barker en
wederom kreeg Grad Damen de voorkeur boven Robbie Haemhouts.
De scheids blaast op de fluit en de bal gaat rollen. NAC tast af, maar is wel
aardig fel in de duels. Het gaat in evenwicht. NAC komt zelfs in de
gelegenheid om op voorsprong te komen. Eerst was het Faupala die na prima
voorwerk van Korte de bal binnen kon schuiven. De keeper kon de bal nog
niet keren. Even later was het de debuterende Sprangers die vergat om op
snelheid te komen na een slim steekpasje van Korte. Dat had kunnen
uitmonden in een 1-op-1 duel met de keeper. Cambuur wist zich na een
sterke fase van NAC te herpakken. Het was namelijk aan de andere kant dat
e
het doelpunt viel. Sander van de Streek stond vrij om in de 18 minuut de 1-0
in het dak van het doel te schieten.
Daarna mist NAC nog twee loeiers van kansen op de gelijkmaker. Stans kopt
de bal op de lat. Even later is het Sprangers die 3 meter voor de doellijn de bal
over weet te schieten na een vrije trap die vanaf de hoekvlag mocht worden
e
genomen. Sprangers maakte dat in de 39 minuut weer goed door een bal
prima voor te zetten op Faupala, die op zijn beurt zijn eerste doelpunt voor
NAC kon maken. NAC wist deze stand vast te houden tot aan de rust.
Na de thee kwam Cambuur weer fel uit de startblokken. Het voelde aan waar
het bij NAC schutterde: de verdediging. Er gingen wat schoten over het doel
van Brondeel heen. Echt gevaarlijk werd het dus nog niet, maar de druk van
Cambuur zat er stevig op. NAC toonde in dat verweer wilskracht, het was aan
de duels en het afjagen van de bal af te lezen.
Het mocht niet baten. Door een verdedigingsfout van Smith-Brown mocht
Van de Streek vrij inkoppen door een bal die hoog werd ingebracht. Na de 2-1
in de 70e minuut volgde niet veel later de genadeklap. Na handig
combineren, eindigde de aanval bij Monteiro die bij Smith-Brown kon
wegdraaien, bal aannemen en in de korte hoek langs Brondeel kon
binnenschieten. Het lukte NAC om erger te voorkomen. Desalniettemin
resteerde een enorme sof. NAC staat na deze speelronde op een pijnlijke 11e
plaats.
Het rommelt in de aanhang. Maar dan voornamelijk bij dat deel dat niet in
Leeuwarden is geweest. Dat is opvallend. Er is gestreden naar de
mogelijkheden van kunnen. De jongens die er in stonden hebben gedaan wat
ze konden. Drie A-junioren die noodgedwongen hun debuut moesten
maken. Maar toegeven, het is met zo'n stand op de ranglijst en een
gemiddelde van 1,4 punt per wedstrijd erg moeilijk om je geduld te bewaren.
28-11-2016 N.A.C. Breda - Helmond Sport 0-0 (0-0)
Alle loze beloften ten spijt, het leek gewoon weer nergens op. De enige reden
dat dijkhuizen nog trainer mag spelen is dat zijn naam zo lastig scandeert in
het stadion...
Maandagavond,
-2 °C,
Kutvoetbal.
Hup NAC..!
That’s the way we like it!
Richelor Sprangers
Richelor Sprangers in 2011 bij een voetbalclinic
Teamplay@NAC naar aanleiding van de actie RedNAC.
(Foto: genomen door Papa Sprangers)
van
NAC TATTOO
De NAC tattoo van Jurrien.
Het huisje langs de Rijn
In Opheusden werden vorig jaar een aantal huisjes langs de dijk
afgebroken. Niet omdat ze niet meer bewoonbaar waren of een
direct gevaar voor de gezondheid opleverden. Ook niet omdat ze niet mooi in
het landschap pasten. Ze werden gesloopt omdat de dijk waar ze tegenaan
gebouwd waren verhoogd moest worden. De totale dijk werd opgehoogd,
zodat bij extreme waterstanden het achterliggende gebied niet in gevaar zou
komen.
Zoals in Opheusden de keuze is gemaakt om de dijk te verhogen en het huisje
op te offeren, zo zal ook in Breda een keuze gemaakt gaan worden. De vraag
is niet of 'Marinho' het seizoen afmaakt, maar of hij voor of net na kerst wordt
vervangen. De reden is simpel: het achterliggende gebied moet behouden
blijven.
Het publiek mort en dat komt niet alleen door de stand op de ranglijst. Dat
komt omdat er na maanden van trainingsarbeid geen enkele lijn in het spel
te ontdekken is. Geen automatismen, geen looplijnen, een opstelling die keer
op keer wisselt, beoogd sterkhouders die als 27e wiel aan de wagen mogen
functioneren, toevalstreffers en geen enkele verrassing.
Aan het verwachtingspatroon kan het niet liggen, dat hebben we in Breda
wel geleerd bij te stellen. Van Europees voetbal naar subtop, via middenmoot
naar degradatievoetbal, van net niet promoveren tot grauwe middelmaat in
de eerste divisie.
Het seizoen kent gelijkenissen met seizoen '83/'84. Voorafgaand aan het
seizoen werd de selectie grotendeels vervangen, spelers en staf kwamen en
gingen. Ook dat jaar werd NAC met een duiventil vergeleken, de verwachtte
promotie leek in de winter ver weg. NAC bungelde ergens halverwege de
ranglijst.
In de winter werd Bob Latchford aangetrokken, een maand later kwam Bob
Maaskant aan het roer. NAC startte een opmars en wist de nacompetitie
uiteindelijk te halen. Deze werd glansrijk gewonnen, waarna NAC ondanks
een valse start toch promotie afdwong.
Hans Smulders heeft Dijkhuizen opgezadeld met een aardige selectie,
alhoewel de beoogde versterkingen uit Manchester zonder uitzondering
tegenvallen. Marinus bakt er echter helemaal niks van. Het is een
onsamenhangend ongeïnspireerd zooitje en dat ligt toch echt aan niemand
anders dan de trainer. Zijn taak is alle ingrediënten tot een smakelijk gerecht
te boetseren. Het resultaat is echter een smakeloze plumpudding.
Het is tijd om in te grijpen. Zet een enthousiaste vent die goed met een jonge
groep om kan gaan op de bank. Een tacticus die bij veel blessures geen
brugpiepers opstelt, maar het systeem aanpast aan het materiaal. Gewoon
de poppetjes op z'n plek zetten, veel moeilijker is het niet.
Dijkhuizen kan door de voordeur vertrekken. Dat zijn we hem verschuldigd,
aan zijn inzet en goede bedoelingen heeft het niet gelegen. Maar zoals het
huisje langs de Rijn dat toch sneuvelde is het belang voor de club veel te
groot. De achterban is de levensader, dat is het enige dat nog niet is
weggesaneerd. Ben daar zuinig op, zet een andere vent op de bank. Wisselen!
Mieshoop
De NAC jeugd - een update
Een paar jaar geleden heeft ene Theo M. de gehele
jeugdopleiding opgedoekt. NAC is nu al een aantal jaar bezig dit
weer opnieuw op te bouwen. Dat dit van pas kan komen is in
Leeuwarden wel gebleken. Wat toen ook duidelijk is geworden dat we er nog
niet helemaal zijn. Om een beetje te kunnen volgen wat er in de
jeugdopleiding gebeurt hier een overzicht van de laatste drie maanden.
De onder 11, E-pupillen, zijn de jongste spelers uit de voetbalpiramide en
doen het verrassend goed. Met zes gewonnen uit negen wedstijden staan ze
op een mooie derde plaats. Je kunt dus zeggen dat er wordt meegedaan om
de bovenste plaatsen al is de afstand met de top moeilijk om in te halen. De
derde plaats zou mogelijk moeten zijn. Aan het einde van het seizoen.
De volgende categorie is onder 12, D-eerstejaars, is een zware competitie.
Dit komt omdat de knvb geen onder 12 competitie heeft. Er wordt gespeeld in
de competitie onder 13. Gezien dat feit is het dan ook niet gek dat er helaas
niet veel gewonnen wordt. Met één gewonnen uit elf wedstrijden wordt het
een zwaar jaar. Misschien dat NAC hier een andere oplossing voor moet
bedankten.
De onder 13, D-tweedejaars, spelen hun wedstrijden tegen goede
tegenstanders. Het merendeel van de wedstrijden is tegen de
jeugdopleidingen van andere BVO's. De weerstand die dan geboden wordt is
goed voor de spelers en het steeds beter willen worden. Met een negende
plaats doen ze het niet slecht al kan het natuurlijk altijd beter. Van de elf
wedstrijden werden er vier gewonnen. De gehele middenmoot zit nog bij
elkaar dus er kunnen nog grote stappen gezet worden.
Met een vijfde plaats doen de spelers van de onder 14, C-eerstejaars, het
beter. Ook hier wordt alleen tegen andere BVO's gespeeld. Het niveau is dan
ook hoog. Daarom is het goed om te zien dat wel boven in de middenmoot
meedoen. Er zijn zelfs kansen om derde te worden. Het gat is nu twee punten
met de nummer drie.
Nou komen we bij een elftal waar je als speler het moet laten zien. De onder
15, C-tweedejaars, zijn een laatste grove filtering voor het opleiden van de
echte talenten. De competitie is een leuke mix van BVO's en amateurs. Waar
de amateurs het verrassend goed doen. NAC staat op een vierde plaats met
vijf gewonnen uit acht wedstrijden. Tweede worden behoord zeker tot de
mogelijkheden, spartaan'20 staat tweede met maar één punt meer.
Het volgende elftal kunnen we wel bestempelen als talenten vijver, hier zitten
eigenlijk alleen maar talenten in waarvan nu verwacht wordt dat ze laten
zien waarom ze hierin zitten. De onder 17, B-tweedejaars, doen het met een
vierde plaats goed in de competitie en doen mee om de prijzen. Het zou alleen
mooi zijn als er volgend jaar in de eredivisie wordt gespeeld van de jeugd. Dan
kom je bij de betere clubs op bezoek en is de tegenstand dus ook hoger. De
afstand tussen de koploper fc twente en NAC is maar vijf punten. Nu is het te
hopen dat de punten ook gehaald worden en dat er volgend jaar nog betere
tegenstanders komen.
Bavaria ontkent aanlengen van bier voor smaakverbetering.
Het volgende elftal is de de laatste in de jeugdopleiding. De onder 19, Atweedejaars, is op het moment van schrijven de koploper in deze competitie.
Het gaat ze dus best goed af. Van de zeven gespeelde wedstrijden werden er
vier gewonnen, Het doelsaldo van 18-9 is ook goed te noemen. Onze
verwachting is dan ook dat er een serieuze gooi naar het kampioenschap
gedaan kan worden. Dat zou ook mooi zijn want dan kunnen we volgend jaar
in de eredivisie spelen. Diverse spelers hebben via invalbeurten al mogen
proeven aan speler zijn van NAC 1. Vrijdag bij cambuur kwamen daar zelf
basisplaatsen bij, al moet erbij gezegd worden dat dat voornamelijk door de
grote blessuregolf komt. Ze weten dus waar ze het voor doen.
Als je daar de verschillende elftallen kijkt zie je dat de weg die ingeslagen is
een weg omhoog is. Of het ook de goede is kunnen we pas over een paar jaar
zeggen. Wat nu wel zeker is dat de meeste elftallen een niveautje hoger
moeten spelen om met grotere stappen beter te worden. NAC kan ze in de
toekomst nog wel eens nodig hebben. Hopelijk zitten hier de parels tussen
die NAC naar een hoger sportief en misschien financieel niveau helpen.
Peli
Lazic tekent contract bij WDS ‘19.
De NAC-limerick
Over de frustratie m.b.t. het moeten spelen op de vermaledijde
vrijdag en misselijkmakende maandag, het feit dat het elftal
even soepeltjes draait als dat mijn grootmoeder van 93 nog even
een lambada uit de heupen schudt en het feit dat we nogal hardleers zijn als
het op geld uitgeven aankomt, had ik met een in het azijn gedoopte pen een
vlijmscherpe column kunnen schrijven. Maar de teneur van die verhalen
kennen we onderhand wel. Die pennevruchten met een hoge zuurgraad ben
ikzelf ook nogal beu, laat staan dat ik het U voor de zoveelste keer wilde
aandoen. Dus het wordt ditmaal een gemoedelijke limerick, de problemen en
uitdagingen waar NAC (en de Jupiler League) voor staan klinken meteen ook
een stuk gezelliger.
Het refreintje gaat van:
Jaaaa la la la laaa laaaaa (2x)
En dat wordt u geacht tussen de coupletjes door te denken. Of zingen. Dus
neemt u nog een slok van uw biertje, haak gezellig in onder de arm bij uw
buurman of buurvrouw en dein vrolijk mee:
De NAC supporter mag toch niet klagen
Met al die heerlijke #VoetbalVrijdagen
Na het werk race je je rot
Voor de zoveelste kutpot
En o ja: soms zelfs op maandagen!
(refrein)
Het eerste elftal draait nogal stroef
Daarvan worden we een beetje droef
De verdediging zo lek als een zeef
De voorhoede ook niet op dreef
Behalve Dessers, onze enige troef
(refrein)
Een samenwerking met City gesloten
Die verloopt zacht gezegd nogal kloten
We kregen vijfde garnituur
Maar ja: ze zijn niet duur
Sportief zijn we alleen niks opgeschoten
(refrein)
Dan heb je ook nog de Jong-elftallen
Die het voetbalplezier flink vergallen
Een competitie zonder enig cachet
Een rariteitenkabinet
En competitievervalsing door die miskwallen
(refrein)
Waar NAC hoog op scoort dat zijn kosten
't Hoogst van veel benchmarkclubs, op alle posten
Sparta besteedt niet zoveel poen
Maar blijft het beter dan ons doen
Kwou dat we ons van die kosten verlosten!
(refrein)
Van bijna-bankroet is te weinig geleerd
Er wordt nog steeds te veel geld verteerd
Bij de aandeelhouders kloppen we aan
Als het weer mis dreigt te gaan
Want er is wel genoeg gesaneerd
(refrein)
Verplichte combi's die zitten ons hoog
Maar 'n NAC-medewerker die 't hardste bedroog
We WOB-ben wat af
Maar nog steeds geen straf
Voor de medewerker die ons voorloog
(refrein)
Naar 't stadion blijven we echter allen gaan
Ondanks alles, om achter onze club te staan
Al laat NAC het afweten
Nooit zal ons supporters worden verweten
Er niet voor te zijn gegaan...!
HUP NAC!
WW
Geef het tijd
Op het moment van schrijven hebben we met 3-1 verloren van
Cambuur. Erg vervelend, zeker voor de stand op de ranglijst,
maar kan gebeuren. Zeker gezien de volle ziekenboeg en het
ontbreken van enkele vaste waarden. Op Twitter moest onze trainer het
echter flink ontgelden. Ergens heel begrijpelijk, want het geduld is bij de
meeste mensen wel op. Een 11e plaats op de ranglijst en inspiratieloos
voetbal stelt de NAC supporter niet tevreden.
Toch denk ik dat het te makkelijk is om de trainer en/of het bestuur nu de
schuld te geven. Vergeet niet dat er een compleet nieuwe selectie op het veld
staat. Jongens die elkaar niet kennen, niet dezelfde taal spreken en niet
eerder met elkaar hebben samengespeeld.
Deze ploeg heeft tijd nodig! Tijd om zich te ontwikkelen, op elkaar ingespeeld
te raken.
We zijn met elkaar pas zo'n 20 potjes bezig, dat is lang niet genoeg om van dit
elftal een kampioensploeg te maken. De potentie zit er zeker, maar dat kost
simpelweg tijd!
Als ik de vergelijking mag maken met Sparta, dat heeft zes jaar geduurd
voordat alles klopte binnen de selectie. Zes jaar is een lange periode maar
daar plukt Sparta nu de vruchten van. Promoveren naar de Eredivisie,
meedoen in het linker rijtje en voor de toekomst structureel mee blijven doen
in de Eredivisie. Wanneer je daar nu Roda JC naast legt: toevallige promotie
door nacompetitie, nu onderaan op de ranglijst met erg matig voetbal. Die
ploeg was en is nog niet klaar voor de Eredivisie en moet straks weer gewoon
van voor af aan beginnen, in waarschijnlijk de Jupiler League.
Tijd dus, lange termijn, iets wat in de voetballerij haast niet bestaat en je
enkel bij de grote clubs ziet als bijvoorbeeld Bayern München. Frank de Boer
mocht na 11 wedstrijden vertrekken bij Inter. Tegenvallende resultaten.
Alsof je binnen 11 wedstrijden een club in crisis er weer even bovenop helpt.
Ik ben ervan overtuigd dat Dijkhuizen, Smulders en Goetzee er alles aan
doen om onze club naar successen te brengen. Zowel sportief als financieel.
Dus alsjeblieft, geef deze mannen wat tijd om aan onze club te werken. Tijd
die ze hopelijk van ons krijgen en misschien nog wel belangrijker, dat deze
tijd er ook daadwerkelijk voor ze is.
Zal nooit verloren gaan.
De naam van de columnist is bekend bij de Ratdaxie ;)
Niet op trainingskamp naar Spanje, toch belooft
Dijkhuizen er de sfeer in te gaan houden.
Klotezooi
Meer dan een maand geen wedstrijd gezien als
seizoenkaarthouder. Nog nooit vertoond. Reden? Een
vakantietrip naar Verweggistan. Alleen via de (social) media
mijn cluppie gevolgd en laten we eerlijk wezen, voetballend niets gemist. NAC
maakt er weer eens een potje van. 7 puntjes uit de laatste 7 potten in de Juup
League. How low can you go? Het lijkt wel alsof we in de donkere jaren 80 zijn
beland. In die tijd beleefde ik mijn eerste NAC wedstrijden in de eerste divisie
met m'n mijn oom aan de Beatrixstraat. Namen als Daan Schrijvers, John
Achterberg, Wanny van Gils en een neef van René vd Gijp schieten door m'n
hoofd. Met ruim 3000 zielen aan de Beatrixstraat kijken naar heel beroerd
voetbal. Het kon me destijds geen reet schelen. Betaald voetbal in Breda is in
die jaren voor een tiener genieten. Volwassen Bredanaars die met een lauwe
kroket in de hand schreeuwen vanaf de stenen trappen naar de spelers hoe
het wel moet. Fluiten om een arbitrale dwaling. Een heerlijke zaterdagavond
als NAC met een beetje kunst- en vliegwerk wint met de kleinst mogelijke
marge van pak 'm beet Heerenveen.
Helmond Sport als nummer 11 op een ijskoude maandagavond in Breda. De
tiener is een midveertiger die 13 jaar geleden erbij was bij de
Europacupwedstrijd in Newcastle. Het is een lijdensweg dit seizoen. Alweer,
want sinds het wonder van Lurling tegen Roda is het “Leiden in last” in het
Rattenhol. De verwachtingen zijn onredelijk wordt er geroepen. Ik weet het
niet. Mijn club is verdronken in het moeras van de eerste divisie maar wel
met meer dan 10000 man op de banken. Ik weiger dus te geloven dat het
klaar is met deze club. Daarvoor is de aanhang, de ambiance, de
betrokkenheid te groot. Er zijn genoeg spelers die graag voor deze club willen
voetballen. Dat blijkt ook bij het samenstellen van de selectie. En weer lukt
het niet. De trainer wordt weer beschimpt en mag van de aanhang heel snel
zijn biezen pakken. Ik weet het niet. De moed is gedaald tot in m'n
onderbroek. Wat moeten we met dit seizoen?
Ik kijk op de B-side naar jonge knapen die met een halve liter lauw
Bavariapils hun keel schor schreeuwen. De honger naar succes is groot. Als
ik hen zie word ik een beetje sentimenteel. Het komt goed al moeten we
geduld hebben. Deze club heeft al zoveel tegenslag overwonnen. Over een
jaar of wat zitten we met z'n allen weer te genieten van het podium waarop
NAC thuishoort. Tijd heelt alle wonden. Ook bij NAC!
De Kenner
Sticker hooligans!!
Old skool, dat is wat we (willen) zijn. Zwart-wit gedrukte
boekwerken gevuld met de echte rauwe taal van de tribunes en
een website die nog steeds draait op de uit 2003 daterende
fundamenten. We love it. In dat straatje past ook de good-old stickercultuur.
In samenwerking met een aantal creatieve en gedreven NAC supporters die
elkaar inspireren en aanmoedigen met goede ideeën willen we de
stickercultuur weer nieuw leven in blazen. Bij de uitgave van Rat 119 in
september was de officieuze aftrap hiervan, met een viertal fraaie stickers die
in rap tijd door de voorraad heen waren.
Waarin kunnen we ons in de stickercultuur onderscheiden? Een NAC
sticker die meer is dan alleen een sticker met een logo er op om een
groepering te profileren. Het gaat in de NAC sticker cultuur ook om grote
diversiteit aan ontwerpen en het uitdragen van een bepaalde boodschap.
Met scherpzinnige humor, ludiek, maar met een serieuze ondertoon een
misstand aan de kaak stellen. Een originele afbeelding een rivaal (of smerig
bier) een hak te zetten. Of gewoon een eenvoudig duidelijk statement. De
uitdaging is om dat op een schrandere wijze in één plaatje verwerkt te
krijgen.
Vanavond bieden we je bij deze papieren Rat een tiental nieuwe stickers. Een
uiteenlopende reeks ontwerpen: Wij Gaan Niet Opzij; Ratten doodskop;
Einstein’s Bier drinken + KUT roepen; Sinterklaas in de hekken; James Bond
License To Drink; Banksy Rat; Breda Vissershoedje; Breda On Tour
Awaydays; Zal Nooit Verloren Gaan; en als toetje het Rat logo.
Dit is slechts de opstart. De groep is momenteel al weer bezig met de
volgende batch ontwerpen. Deze zijn allemaal weer net iets mooier en
gevatter. De sticker crew heeft geen winstoogmerk. Sterker nog, het kost
alleen maar geld. Het gezamelijke doel is het weer terug brengen van de
sticker cultuur. Uitdelen die hap dus. Naargelang het seizoen zullen er
uiteindelijk wel een paar centjes voor gevraagd gaan worden, maar dat zal
nooit meer zijn dan de kostprijs. Geen commerciële shit dus.
Bringing back the sticker culture. That’s all. Veel plakplezier! More to come!
Stefaan Eskes is een toffe vent
Laat ik eerst maar zeggen dat dat niet helemaal waar is. Hij komt
aardig over maar heb altijd het idee gehad dat hij achter je rug
iets anders dacht en vooral deed. Toch wil ik even op deze
bijzondere man terugkomen. Hij had namelijk ook goede ideeën, al is het
maar de vraag of ze ook uitgevoerd konden worden. Als algemeen directeur
heeft hij gefaald, als je alleen de goede punten eruit haalt, dan wordt je kijk
op de beste man misschien toch anders.
Zijn meest beschamende uitspraak was 'NAC moet een
Disney-experience worden'. Laat ik nou net die uitspraak
eruit willen halen. Ergens ben ik het met hem eens. Zeker
als het gaat om de hoofdtribune en misschien ook wel de
eretribune. Wat voor hem alleen niet helemaal mee gewerkt
heeft is dat het een beetje uit zijn verband getrokken is.
Deze zomer ben ik op vakantie geweest naar Amerika. Geweldig land waar
veel kan en de meest normale dingen niet kunnen. Omdat ik geïnteresseerd
ben in sport wilde ik daar ook een keer een wedstrijd mee maken. We hadden
gekozen voor baseball, je weet wel met een stok tegen een bal aan slaan. Toen
mijn sport niet en nu mijn sport ook niet. Wat gaat dat langzaam zeg. De
beleving die daar heerst, daar ben ik wel verliefd op geworden.
Voor de wedstrijd word er met misschien wel 300 mensen op de
parkeerplaats gebarbecued. Kleur, afkomst, geloof of voor welke ploeg je
bent maakt niet uit. Je bent van harte welkom. Fijn om dat eens mee te
maken, ergens waar je niet bij hoort zonder horten of stoten opgenomen
worden in de menigte. Bij aankomst bij de poorten natuurlijk de
gebruikelijke controle op de kaarten en fouilleren. Het is en blijft natuurlijk
Amerika.
Hierna komt het punt wat Stefaan, denk ik, bedoeld heeft. Via een
schakeling aan personen word je de goede kant op geholpen. Je hoeft er niet
specifiek naar te vragen. Ze zien je zoeken rondkijken en lopen zelf al op je af.
'Loop maar die kant op daar staat een collega die mee loopt naar uw plek'.
Hoe fijn zou het zijn als dat bij ons ook zou gebeuren. Je voelt je gelijk
welkom. Wat daar wel meehelpt dat er heel veel toeristen komen kijken naar
een wedstrijd en dat is bij NAC natuurlijk veel minder. Daar moet ik hem
gelijk is geven in vrijblijvende gastvrijheid hebben we nog veel te leren.
Op commercieel vlak had hij de grootste ideeën die zelfs ik vergeten ben. Er
zijn diverse beslissingen genomen die niet goed of helemaal niet hebben
uitgepakt. Het is dan ook voor de info die ik heb terecht dat hij er niet meer is.
Al zijn er dus wel punten waar ik het mee eens ben. Nu komen we op het
zelfde punt met onze trainer. Marinus Dijkhuizen heeft vast hele goede
ideeën maar het komt er alleen niet uit. De visie is aan de buitenkant niet te
zien, laat staan op het veld.
Of Marinus nog lang trainer van NAC zal zijn weet ik niet. Vergeet alleen niet
dat ook hij goede ideeën heeft. Vast niet allemaal maar wel een paar. Mocht
hij weg gaan/moeten hoop ik dat die goede dingen er blijven. Om even nog
terug te komen op het idee van Eskes. Denk niet dat NAC hier aan moet
beginnen. Is het ook helemaal de club niet voor. Ga ergens zitten en drink
een biertje. Zat je op de stoel van iemand anders? Geef hem of haar een
biertje en vraag waar je dan moet zijn. Dat past veel meer bij ons.
Littlepeli
Advertentie
drukker
Nooit meer eredivisie
Attentie: Hier volgt een pleidooi voor een oneindig verblijf in de
eerste divisie. Clubbestuurders, beleidsbepalers en spelers :
graag onderstaande tekst overslaan en direct doorbladeren naar
het volgende artikel.
De eerste divisie. Kelder van het betaalde voetbal, een vrijdagavondgedrocht
zonder aandacht, publiek en bestaansrecht. Maar met zoveel moois waar we
vaak veel te snel aan voorbij gaan. Vervallen stadions, knullige ontvangst,
gestreste suppoosten en normale prijzen. Allemaal zaken die het bezoek van
een avondje eerste divisie zo mooi kunnen maken.
Naar het sportpark
In de eerste divisie zijn geen dome's, arena's of hypermoderne betonbakken.
Geen roltrappen, volautomatische toegangscontroles en al zeker geen
betaalkaartonzin. In de eerste divisie kijk je voetbal vanaf een half verrotte
tribune die nog net door de veiligheidskeuring is gekomen. Je wordt
ontvangen door een suppoost (m/v) met snor die al 40 jaar lid van de club is.
Deze scheurt je kaartje door tweeën, waarna je je door een roestig hek
probeert te wurmen.
In een hoek staat een keet van waaruit veel te warme koffie geschonken
wordt, de frikandellen komen nog gewoon uit het vet. De prijslijst is
handgeschreven en bevat minstens vijf spelfouten. Het guldenteken is
doorgekrast en de letter E prijkt op die plaats. Je behoefte doen kan in een
verrotte pisbakkenkeet waar de zekeringenkast aan een schroef hangt te
bungelen. Van de TL-bakken doet het er maar één. Knipperend natuurlijk.
De wedstrijd bekijk je vanaf een slecht zicht plaats. Een paar hekken met
gaas en prikkeldraad doen er alles aan om je het volgen van het voetbal
onmogelijk te maken. Met wat geluk staan er ook nog wat tribunedragende
palen voor je neus. Maar dat is niet erg, zitten kan toch niet op de vergeelde
stoeltjes.
Als je ooit bij dordrecht, telstar of in de koel geweest bent dan weet je dat dat
100 keer meer voetbal is dan al dat geplastificeerd gedoe in amsterdam,
arnhem of eindhoven. Hup eerste divisie dus!
Mooie tegenstanders
Roemrijke tegenstanders als Fortuna, MVV en volgend jaar vast weer Go
Ahead Eagles. Clubs waar het niet om de best gevulde prijzenkast gaat, maar
clubs waar nog voor het plezier gevoetbald wordt. Dat affiche is toch vele
malen mooier dan figurant mogen zijn tegen PEC Zwolle of AZ?
Zielsverwanten
We kunnen uitstekend opschieten met supporters van eerste divisie clubs.
Geen grootheidswaanzin of hoogmoed, maar terug naar de basis.
Wedstrijden spelen waarbij het enige risico de kater van morgen is. Elkaar
uitnodigen, voor de wedstrijd gezamenlijk aan het bier en tijdens de
wedstrijd ludiek naar elkaar. Dat is toch vele malen mooier dan met ziektes
smijtende rotterdammers in het gastenvak?
Betaalbaar naar de voetbal
Een potje voetbal inclusief verplichte buscombi kost al gauw een tientje of
vier. Zonder koekje bij de koffie en zonder popcorn. Het zal niet de
hoofdreden zijn, maar het is wel zo dat als de kaarten goedkoop zijn er meer
animo is. Begrijpelijk ook zeker voor de supporter met kleine beurs. In de
eerste divisie kost een kaartje nog vijf euro, of hooguit tien. Een wedstrijdje
bezoeken is daarmee veel laagdrempeliger.
Kanonnenvoer
Allemaal leuk en aardig dat de grote spelers van de eredivisie in Breda hun
kunsten vertonen. Maar niemand wordt gelukkig van een 6-0 oorwassing op
zondagmorgen 12:30 uur. In de eerste divisie is het veel onvoorspelbaarder.
Daar zijn wij soms de club die met 6-0 winnen, maar kunnen we ook tegen de
nummer laatst roemloos verliezen. Qua uitslagen een veel leukere
competitie dus, mits we bovenin mee kunnen draaien en zo nu en dan een
periodetiteltje kunnen winnen.
Nooit meer eredivisie
Het beste dat onze supporters zou overkomen is dat we niet promoveren.
Lekker op dit niveau blijven, meedoen voor de prijzen, leuke uitwedstrijden,
ongedwongen naar de voetbal gaan. Het enige dat de bond daar voor hoeft te
doen is een gelijk speelveld creëren, de clubs die voor spek en bonen er dus
uitgooien, en ervoor te zorgen dat clubs zelf bepalen wanneer hun
speelmoment is. Met die twee kleine aanpassingen wordt het een feest in de
eerste divisie. Wie hangt het spandoek aan de reling?
Retro
In het kader van 20 jaar Fanzine De Rat (1996-2016), neem
ik jullie graag mee terug naar mijn column 'De laatste halte',
die ik op 17 oktober 1998 schreef.
Mijn dierbaarste column, een levende herinnering aan Dominique
Diroux.
DE LAATSTE HALTE
Het is zondagavond 20 september, 's middags won NAC nog uit bij
Sparta.
Ik stap bij het centraal station in de bus naar Princenhage. Het is druk
in de bus, bijna alle stoelen zijn bezet. De buschauffeur is nergens te
bekennen. Een aantal mensen wordt al onrustig en mompelt. De bus
wordt verlicht, ik kijk achter me en daar komt de tweede bus
"Princenhage" aan. Ik draai mijn hoofd terug en zie links van me
Dominique Diroux zitten, ook hij wacht ongeduldig. Ik vraag hem of hij
net uit Rotterdam komt. Dominique schudt 'nee' en vertelt, dat hij net
bij zijn ouders in Zeeland is geweest. "Volgens mij zit die chauffeur
gewoon te schijten", zeg ik. Dominique lacht en kijkt naar de andere
bus, die inmiddels aanstalten maakt om te vertrekken. De bus wordt
donker en naast me zie ik een vrijwel lege bus wegrijden.
Daar zitten we dan, een volle bus zonder bestuurder. Mensen beginnen
steeds harder hun ongenoegen te uiten en een aantal kleine kinderen start
een jankconcert. "Ha, daar zal je 'm hebben. Het zal wel een zware bevalling
zijn geweest", roep ik opgetogen. Het is een chauffeur, maar niet die van naar
Princenhage. De man vertelt dat zijn collega niet is komen opdagen en dat de
busrit geheel uitvalt. Mopperend en mokkend gaat iedereen, onder het
genot van het Bredaas kinderkoor de bus uit. Het wordt wachten op die
andere bus, die dus zojuist vertrokken is. Het is inmiddels tien voor half elf.
Op het dienstrooster in het bushokje kijk ik wanneer die andere bus komt.
"Dat kan nog wel even duren", zeg ik tegen Dominique die naast me staat.
"Vijf voor elf pas". Ik besluit maar naar huis te bellen, want dat duurt me
allemaal te lang. Uiteindelijk is mijn vader bereid me te komen halen.
Ik vraag aan Dominique waar hij woont. Ook hij blijkt naar Princenhage te
moeten en ik bied hem daarop aan om mee te rijden. Hij stelt het erg op prijs
en ondertussen wissel ik met hem nog wat van gedachten, wachtend op de
rode bolide. "Het moet wel frustrerend voor jullie zijn om te zien dat het zo
slecht gaat?" zegt Dominique. Ik knik: "Ja, het is nu echt heel erg triest om te
zien dat je club langzaam alles afbreekt wat het de afgelopen jaren heeft
opgebouwd." "Ik werk nu bij het archief van "De Stem", vertelt Dominique
"en ik kom veel in aanraking met brieven van supporters, als je soms die
brieven leest… NAC mag blij zijn, dat lang niet alle brieven geplaatst mogen
worden, want van sommigen daar lusten de honden echt geen brood van". Ik
zeg tegen Dominique: "Het is niet erg dat ze verliezen hoor, maar het gaat
gewoon om de manier waarop ze verliezen. Het enige wat de supporters
willen zien is, dat de spelers hard werken en er helemaal voor gaan". "Ja",
zegt Dominique "dat is helemaal waar en dat is echt niet te veel gevraagd."
"Daar is onze chauffeur", mijn vader (die van de vele stukjes in De Stem en
vaak gewoon gelijk heeft) kijkt verrast en stelt zich voor. Het gesprek
verandert gedurende de autorit niet van onderwerp. Niet lang daarna is
Dominique thuis en bedankt ons voor de lift. "Ik zie jullie vast nog wel", de
deur slaat dicht...zijn laatste halte.
Een week later...
"Maarten, ga je mee naar NAC?" vraagt mijn vader. Het is maandag, een
week nadat ik Dominique in de bus ontmoet had. "Nee, ik heb geen tijd!"
Normaal ben ik altijd wel in voor een wedstrijd van het tweede elftal, maar
niet deze maandag, te druk.
Het is kwart over acht, mijn vader komt thuis. "En? roep ik in mijn
enthousiasme, hoeveel is het geworden?" "Het is gestaakt", zegt hij.
Mijn vader vervolgt zijn verhaal: "Dominique werd onwel op het veld en er
moest een ambulance bij komen en later nog een. Ik zag hem overgeven en
even later zakte hij bij Ton Lokhoff in elkaar, ik heb daarna samen met
andere mensen bij de ingang staan wachten, maar geen nieuws".
Even later ging ik weer aan het werk, "ach, het zal wel meevallen", dacht ik.
Maar ondertussen hield ik wel teletekst in de gaten. Niet lang daarna knipte
het scherm, een heel naar bericht verscheen voor mijn ogen. Ik drukte
nogmaals pagina 669 in, want ik geloofde het niet...toch was het zo.
Langzaam liep ik naar beneden en schoot die ene zondagavond door mijn
hoofd.
Ik vertelde, wat ik daarnet had gelezen, aan mijn vader, moeder en mijn
broer...het werd stil...
Ik herinner me dat ruim twee jaar geleden mijn neef uit Zeeland een artikel
uit de PZC stuurde, de provinciale krant aldaar. Het was de voorpagina van
de sport ... een grote foto van twee Zeeuwse vrienden, lachend poserend voor
de camera. De foto stond midden tussen de tekst.
Twee jongens met toekomst, jongens met de mogelijkheid hun droom te
verwezenlijken, jongens die trots tegen hun vader en moeder konden zeggen:
"Mam, pap, ik word profvoetballer". De lachende hoofden in die krant van
toen, waren van Bjorn Langeveld en Dominique Diroux. Met Bjorn gaat het
heel goed en heeft inmiddels een contract verdiend.
....Dominique heeft helaas zijn contract moeten beëindigen ...
Op vrijdag 2 oktober ben ik samen met mijn broer en een vriend naar NAC
gereden. In de centrale hal stond een mooi aangeklede tafel en mijn
gedachten gingen heel even terug naar Andro Knel, nu tien jaar geleden. Op
een bladzijde schreef ik mijn naam en adres. Het was dezelfde bladzijde
waarop even daarvoor Archil Arveladze en Frank Broers hadden getekend.
Velen waren me voor geweest. Niet alleen in de hal, maar ook op internet was
de belangstelling geweldig. Diverse clubs toonde hun medeleven. Het toont
maar weer eens aan hoe betrekkelijk het spelletje voetbal is, maar ook dat
het de komende wedstrijd weer gewoon zijn gangetje zal gaan.
Dominique zal ons nu coachen van boven, want van mijn ontmoeting met
hem op die 20e september weet ik, dat hij donders goed in de gaten had wat
er bij supporters leeft.
“Dominique, 20 september j.l. gaf ik je nog een lift naar je huis in
Princenhage. Nauwelijks een week later speelde je je laatste wedstrijd…en is
daar 'n lift naar een hele andere plek".
Ook nu is het nog steeds moeilijk
te geloven ...
Dominique, het ga je goed!
You'll never walk alone!
Talent
STABIELE FACTOR
Inmiddels werkt ons aller NAC de thuiswedstrijden alweer ruim
20 jaar af in het huidige onderkomen aan de Lunetstraat. In die
tijd heeft de club zoveel ups en downs gekend dat je er met gemak een dik
boek over zou kunnen schrijven. Als je dat dan ook nog een aantal keren bij
Voetbal Insite op tafel zou leggen kon het nog een bestseller worden ook. Als
ik goed nadenk kan ik eigenlijk maar één stabiele factor bedenken die deze
20 jaar zonder uitzondering fier stand heeft gehouden. Nee, daar bedoel ik
niet ons als supporters mee. We zijn er vanaf dag 1 dan wel geweest maar
onze “kwaliteit” was destijds bedroevend. Iedereen was nog zoekende naar
zijn of haar plaats en waar we vooral druk mee waren was negatieve
onderlinge rivaliteit tussen de B-side en vak G. Het heeft echt wel een tijdje
geduurd voordat aan beide kanten duidelijk was wat nu echt de bedoeling is:
24/7 samen pal achter de club staan, in voor- en tegenspoed! Dit is
inmiddels dé grote kracht van onze club. Nadat er in de loop der jaren een
flink aantal verhuizingen richting de ere heeft plaatsgevonden doet ook dat
vak regelmatig van zich horen. Dit is absoluut uniek, zeker binnen onze
landsgrenzen! Maar goed, allemaal leuk en aardig maar dit was dus niet die
stabiele factor.
Juist op het moment dat NAC het karakteristieke onderkomen aan de
Beatrixstraat verliet om te verhuizen naar een toen nog zielloos
bedrijventerrein, besloot een aantal fanatiekelingen om een heus fanzine op
te richten. Op 11 augustus 1996, tijdens de openingswedstrijd tegen
Gremio, verscheen het eerste exemplaar van de papieren Rat. Alhoewel het
toen nog maar een zeer minimaal boekwerkje met slechts 12 pagina's tekst
betrof is het uiterlijk in die 20 jaar vrijwel niet veranderd. De Rat is nog
steeds geen luxe full colour glossy vol reclame maar gewoon een stapel aan
elkaar geniete witte A4-tjes met daar omheen een gele kaft. Even voor de
statistieken: een aantal maanden later, op 3 december 1996 om precies te
zijn, vond de lancering van De Rat Online plaats. “De technieken gaan
vooruit, iedereen moet mee en kan niet achter blijven, dit blad dus ook.” Hoe
trots was men toen nog omdat http://wbn.concepts.nl/nacfanzine/ in de
eerste twee maanden al meer dan 1000 bezoekers mocht verwelkomen!
Zelf ben ik absoluut geen medewerker van het eerste uur want ik ben pas
vanaf Rat 67 actief. Als ik het lijstje redactie en vaste medewerkers van Rat 1
en Rat 119 met elkaar vergelijk vind ik alleen XXL en Tiger op beiden terug.
Over stabiele factoren gesproken: hulde voor deze twee heren maar dat
beiden van onschatbare waarde voor onze club zijn wisten we natuurlijk al
langer dan vandaag! Inmiddels verkondigt De Rat dus al meer dan 20 jaar de
taal van de tribune en is de papieren Rat het oudste nog bestaande fanzine
van Nederland. Met steevast zo'n 900 uitverkochte exemplaren per oplage is
het blad nog voor de volle 100% alive and kicking. De inhoud is altijd divers
en een mooie combi van statistieken, vaste rubrieken en columns. Kritiek
wordt er zeker geleverd maar deze is in de meeste gevallen wel opbouwend.
De Rat moet de club namelijk versterken en niet voor een negatieve tendens
zorgen. Het staat iedereen overigens vrij om content aan te leveren want De
Rat is een blad vóór maar ook zeker dóór supporters.
Ruim 11 jaar geleden, tijdens de bekerwedstrijd op het Maastrichtse kamp
Vinkenslag, deed ik inspiratie op voor het schrijven van een stukje. Ik mailde
het naar de redactie en kocht in oktober 2005 met zweet in m'n handen de
betreffende Rat. Ik was zo blij als een kind dat mijn bijdrage geplaatst was en
besloot toen gelijk maar om hier een gewoonte van te gaan maken. Het valt
niet altijd mee om inspiratie op te doen voor het schrijven van een “column”.
Na een bijzondere uitwedstrijd, een leuke bekerreeks, Europees avontuur of
bijvoorbeeld het 100-jarig bestaan is dat natuurlijk geen enkel probleem. Op
momenten dat er relatief rust is in de tent en NAC zoals zo vaak veel te
wisselvallig presteert is dit vaak juist wat lastiger. Ik ben sowieso altijd nogal
van het laatste moment en functioneer ook het beste als er wat druk op staat.
Qua schrijven ben ik zeker geen hoogvlieger maar het zou inderdaad nóg
erger worden als ik m'n bijdrages altijd ruim voor de deadline aan zou
leveren. Hoe later je een stukje aanlevert, hoe actueler je ook kan zijn, al is
iets op papier natuurlijk al snel achterhaald. Dit heeft zeker ook z'n charme
en schrijven over de actualiteit is absoluut geen must.
Al zo lang ik bij De Rat betrokken ben, maar waarschijnlijk al heel veel
langer, is Don Leon mijn baas slash hoofdredacteur. In het weekend van de
deadline verschijnt er regelmatig een berichtje op m'n telefoon met de
voorzichtige vraag of er nog een bijdrage van mijn kant valt te verwachten.
Op zo'n moment weet ik dat het écht de hoogste tijd is om m'n pc aan te
slingeren. Uiteraard doe ik dat met veel liefde en plezier want ik ben stiekem
best wel een heel klein beetje trots om al een tijdje deel uit te mogen maken
van zoiets moois als de papieren Rat. Ik ben er ook van overtuigd dat de rek
er nog lang niet uit is en we de mannen met de kartonnen dozen nog
jarenlang om de zoveel tijd op de hoeken van het stadion zien staan. Zoiets
hoort gewoon bij onze club en dit moeten we koesteren! Alhoewel ik lang niet
alle medewerkers ken moet Don Leon zonder twijfel degene zijn die met grote
voorsprong de meeste tijd investeert in dit fanzine. Altijd plichtsgetrouw,
enthousiast en de bescheidenheid zelve. Dit zijn mensen waar een club op
kan bouwen en voor mij is Don Leon dan ook zeker een clubheld, al heeft hij
net zoals ik totaal geen verstand van voetbal. De Rat is onze stabiele factor en
zal dat nog lange tijd blijven, zeker met zo'n gedreven iemand als Don Leon
achter de knoppen. Dat mag ook wel eens gezegd worden en waag het eens
om deze laatste paar zinnen niet te plaatsen! :)
Prettige wedstrijd vanavond en hup NAC!
Groeten, Bruun
De Ratdaxie - even voorstellen!
Bedankt voor de prachtige pluim Bruun!
Maar iedereen vraagt zich nu natuurlijk af, wie zijn die lui van
die zogenaamde Ratdaxie dan wel niet precies? En bovenal, zijn ze nou
werkelijk zó lilluk?
Weet je wat? We gaan ze gewoon allemaal even
één voor één af, in volle actie:
Hier links zien we onze onverwoestbare oerevangelist XXL.
Op de foto hier boven maakt onze kersverse
aanwinst Mike kennis met het admingedeelte van DROL.
Hiernaast toont
Danny B zijn
b e f a a m d e
shuffle op de
Ratdaxie.
Links: Don Leon, naast mooiboy ook
eindredacteur van de papieren Rat.
Onder: Niox in actie achter de
digitale schermen.
Onder:
Boelie aan het fotofucken.
Hierboven zien we
sidekick Peli,
de Jeugd heeft de
toekomst.
Tot slot, hier links.
Mieshoop: Overdag zit 'm
in de agro...
#NACpraat
Radio
Iedere donderdagavond
van 20.00u tot 21.00u
op BredaNu Radio:
Een vol uur NACpraat
verzorgd door de redactie
van Fanzine De Rat!
vaste
b r ie k e n ,
u
r
e
t
s
ers,
a
V
lers, train en Luister op 107.3 FM
e
p
s
,
n
te
of op
gas
rb r e d a n u .n l/
hers, voo
lu
NAC watc ingen, en veel
is t e r - li v e
w
nabeschou v e o n g e i n ! .
ie
kwalitat
Faceboo
k.com/NACp
raat
T-> @Breda
NuNACpraat
100 Rat Geleden
De Rat 20: Rumours And Truth
Ergens in 1996 gooiden ze er een plas bier in, waarna de
radertjes in de Ratdaxionele bovenkamers in beweging kwamen als waren
zij gesmeerd met een goeie kwak kogellagervet. Wiskundige formules
werden vergeleken met de stand van de sterren, de 06-Tarotkaartenlijn werd
meermalen geraadpleegd en Piet's weerbericht werd wekenlang aandachtig
geanalyseerd. Niets werd aan het toeval overgelaten om tot de exacte
berekening te komen hoe men rond de 20e verjaardag van het Fanzine met
editie 120 zou verschijnen, waarin we onder meer terugblikken naar… De
Rat 20.
Maar niet alleen op dat vlak is het
cirkeltje mooi rond. Zo zijn de prestaties
van de hoofdmacht anno 2016 weer
teruggebracht naar het niveau van
midden jaren '80, wat door velen wordt
beschouwd als de absolute ondergrens.
0 graden Kelvin, zeg maar. Een mooie
(officiële) start dus voor RVC-lid John
Peek, die in september definitief de
portefeuille Voetbal kreeg toegewezen,
nadat hij als interim al even het stokje
had overgenomen van prof. drs. mr. ir.
Hubert Baardmans. En laat Peek nou
ook net degene zijn die in De Rat 20
compleet wordt afgefakkeld.
Want het is wel duidelijk dat het ook in
seizoen 1998/1999 een zooitje is bij
NAC. Want waar trainer Wim Rijsbergen
eerder al niet het beoogde resultaat wist te behalen met een duurbetaald
vreemdelingenlegioen, maakt Herbert Neumann er helemaal een potje van.
Hij haalt de kerst dan ook niet (hallo Marinus), en wordt zelfs in oktober al
buiten gebonjourd. Dat an sich is nog niet zo'n opmerkelijk besluit, maar
hetgeen John Peek vervolgens doet des te meer; Hij stelt niemand minder
dan Ronald Spelbos aan als vervanger van Neumann. Oude helden
terughalen bij gebrek aan een gedegen strijdplan, het is een regelrechte
blueprint for disaster. Spelbos hapt echter gretig toe, wellicht ook omdat hij
zich wil revancheren op zijn compleet mislukte avontuur bij Vitesse een jaar
eerder, waar hij was aangesteld als vervanger van… Herbert Neumann.
Facepalm galore. Peek zou door de bomen het bos niet meer zien, lezen we in
het voorwoord van De Rat 20:
Nadat de opvolger van TAFKAT (the artist formally known as trainer) nog
maar net gesproken had over sexy voetbal, liet het bestuur ons weten de
organisatie dan ook maar kinky te maken door Nicole en haar Edelenbosch
aan te stellen. Dan wordt meteen heel wat over afgeboomd bij NAC. Eerst de
discussies over peter Bosz, toen de roddels van Pierre die van Forest
losgeweekt zou worden door Oranjeboom, NACcers in de Boschpoort en nu
weer Spelbos en tot slot dan onze Nicole.
Ook op de kersverse eigen site geeft NAC indirect aan dat Peek de regie kwijt
aan het raken is:
De focus op het `kantoorgedeelte`, het voetbal als bijzaak. Abstract gelul over
Het Proces. De parallellen met het heden zijn weer niet van de lucht. Dat
blijkt ook uit enkele passages van XXL in De Rat 20 het volgende:
Om nou zo ver af zakken op de ranglijst is nergens voor nodig. Dit hele proces
heeft natuurlijk een oorzaak. Iedereen weet dat NAC met het aankoopbeleid
op z'n zachts gezegd wat ongelukkig is geweest. Op zich geen ramp, als de
verantwoordelijke mensen de fout maar erkennen en er iets aan doen of zelf
opstappen om plaats te maken voor deskundigen.
(…)
Onze voorzitter Peek, die net zoveel verstand heeft van voetbal als onze hond,
maar toch een dikke vinger in pap heeft als het om aantrekken van spelers
gaat.
(…)
Waar NAC behoefte aan heeft is een soort NAC dictator, iemand met goede
ideeën over de toekomst van NAC en deze ideeën ook zonder al te veel poespas
uitvoert.
Foto: Johan Wouters voor NAC-Fanzine de RAT
Over parabelen gesproken; Talent schreef in 1998 al over het gevoel van
2016:
Ik zal altijd wel blijven gaan, maar tegenwoordig is het meer alleen omdat
NAC deel uitmaakt van mijn biologische klok dan dat het net als vroeger de
drang en de passie was, die mij naar het stadion trok. De liefde moet van twee
kanten komen. De laatste jaren is het warme gevoel voor NAC, stukje bij beetje
aan het verdwijnen, een explosie na een doelpunt is niet meer, ik maak me
veel minder druk bij een verlies of wanneer een speler een kaart krijgt of het
veld geblesseerd moet verlaten. Voorheen was ik na een verloren wedstrijd
totaal niet te pruimen, er kon geen lachje af, maar tegelijkertijd leefde ik al
weer vol goede moed naar de volgende wedstrijd toe en kocht ik een kaartje
voor groningen - NAC op dinsdagavond, met de gedachte "daar heb ik zin in,
heerlijk" en dan vergat ik al het andere. Het toeleven naar een wedstrijd, die
sfeer op de tribunes en strijdende spelers, dat maakte mij een hele week
ongeduldig en springerig en kon ik niet wachten op dat eerste fluitsignaal.
Anno 1998 geeft NAC mij het gevoel alsof mijn vriendin het uitmaakt. (…) Ze
reageert niet meer en langzaam verdwijnt de interesse voor haar die je altijd
had. Ik kan je vertellen, het is een klote gevoel! Ik wil weer chagrijnig zijn na
een nederlaag en ik wil weer een wildvreemde om zijn nek vliegen na een
doelpunt. NAC moet mijn bijna bevroren hart ontdooien en dat vuur, wat ik nog
niet zo lang geleden had weer ontsteken. Ik wil weer springen, ik wil weer
zonder stem thuiskomen, ik wil weer verdrinken in een onoverwinnelijke roes
waarbij al het andere niet belangrijk is. De eenheid op de tribune, de eenheid
op het veld laat het weer terugkeren. Laat iemand mijn schreeuw horen, want
deze pijn is onverdraaglijk!
De pijn zou nog wat ondraaglijker worden dat seizoen. Zoals bekend liep de
terugkeer van Ronald Spelbos inderdaad uit op een drama, met directe
degradatie tot gevolg.
Volkomen logisch *kuch* dat we de verantwoordelijke voorzitter van destijds
via de achterdeur inmiddels weer als Beunhaas Voetbalzaken in het zadel
hebben gehesen. Nicole, kom d'r maar in met je Edelenbosch…
Boelie