Transcript Geluidshinder op de NICU

Geluidshinder op de NICU
De volgende presentatie is gegeven tijdens de bijeenkomst van de adviesraad van Dräger in 2015. De auteur van de
presentatie heeft ons gelukkig toestemming gegeven om deze informatie met u te delen. Deze video van de presentatie
dient uitsluitend ter informatie en heeft geen enkele commerciële achtergrond. Dräger heeft geen enkele invloed gehad op
de inhoud van de presentatie en heeft hierin geen enkel belang dat verder reikt dan deze informatievoorziening. Dräger heeft
geen redactionele wijzigingen aangebracht. De verantwoordelijkheid voor de inhoud van de video berust uitsluitend bij de
auteur. De hierin verwoorde opvattingen en verstrekte informatie houden geen enkel verband met Dräger en zijn op geen
enkele wijze gecensureerd of gewijzigd.
Dr. Andres Maturana
Centro de Desarrollo Educacional, Facultad de Medicina
Santiago, Chili
Oké, laten we het vandaag eens hebben over geluidshinder op de NICU. Zoals we weten is geluidshinder een ongewenst
geluid met negatieve effecten. En geluid kan worden gedefinieerd als een trilling die uit twee hoofdcomponenten bestaat.
De eerste is de frequentie of toonhoogte. Deze wordt gemeten in hertz en we weten dat mensen geluiden kunnen horen
tussen 20 en 20.000 hertz. De tweede is de geluidssterkte of -druk. Die wordt gewoonlijk uitgedrukt in decibel. Bij deze
schaal zijn stappen in de geluidsdruk niet lineair maar logaritmisch. De absolute verandering in de geluidssterkte kan
daardoor variëren afhankelijk van de geluidsfrequentie en de geluidssterkte verdubbelt ongeveer elke vier tot tien decibel.
Geluid kan al in een vrij vroeg stadium van de zwangerschap fysiologische effecten op de foetus hebben. Zelfs al vanaf
23 tot 25 weken.
De geluidsomgeving van een foetus is zeker niet stil…
De geluidsomgeving van een foetus is zeker niet stil, maar bestaat voornamelijk uit laagfrequente spijsverteringsgeluiden
en stemgeluiden van de moeder. Deze soms sterk verzwakte geluiden in de baarmoeder worden via het vruchtwater
doorgegeven aan de botten in de schedel van de foetus. Een prematuur geboren baby wordt niet langer omgeven
door deze vloeistof en is daarom gedwongen om te horen via geleiding door de lucht in plaats van de botten, met een
sterk onderontwikkeld gehoorsysteem. Dit is een uiterst belangrijk verschil en ik denk dat we nog steeds niet volledig
begrijpen wat voor gevolgen dit verschil allemaal voor de ontwikkeling kan hebben. Wat we wel weten is dat bij premature
baby's minstens 20 maal vaker gehoorverlies wordt vastgesteld dan binnen de algemene kinderpopulatie. Ook zijn er
enige aanwijzingen dat geluidshinder in combinatie met enkele andere negatieve variabelen binnen de NICU-omgeving
gehoorverlies kan veroorzaken in deze uiterst premature baby's. Daarnaast weten we dat deze baby's soms weken of zelfs
maanden in een omgeving met sterke geluidsvervuiling doorbrengen.
Een omgeving met geluidsvervuiling
Op de NICU kan het zeer luidruchtig zijn. De geluidsniveaus op vele NICU's zijn vaak aanzienlijk hoger dan het aanvaardbare
niveau van 45 decibel dat wordt aanbevolen door de American Academy of Paediatrics (Amerikaanse pediatrische
beroepsvereniging) en hebben een veel breder spectrum aan hogere tonen dan de laagfrequente geluiden waaraan de baby
of foetus wordt blootgesteld in de baarmoeder. Het aantal hoge waarschuwingstonen en vele andere geluidsproducerende
apparaten op onze NICU's neemt dagelijks toe. En we weten dat geluidshinder vele negatieve effecten kan hebben in deze
sterk onontwikkelde baby's, zoals apnoe, hypoxemie, een verandering in zuurstofverzadiging, een verhoogd zuurstofverbruik,
secundaire tot verhoogde hart- en ademfrequenties, en daardoor de hoeveelheid calorieën kan verlagen die beschikbaar zijn
voor groei.
Apnoe, hypoxemie, O2-verzadiging, O2-verbruik, hart- & ademfrequentie
Er zijn recentelijk enkele publicaties verschenen, waaronder een Cochrane-overzichtsartikel dat een duidelijk betere groei
en neurologische ontwikkeling laat zien wanneer actieve geluidsbeperkende maatregelen worden toegepast bij premature
baby's. Hoewel we ons tot op zekere hoogte bewust zijn van de geluidsvervuiling in NICU's, denk ik dat er nog steeds enorm
veel ruimte voor verbetering is. Zo wordt op sommige afdelingen het omgevingsgeluid gemeten om het personeel en de
ouders bewust te maken. Dat is een goed uitgangspunt, maar op de meeste NICU's wordt dit slechts acuut gecontroleerd.
Dit maakt het erg moeilijk om veranderingen te implementeren om de geluidshinder te verminderen.
Controleren we geluidsniveaus daar waar het er echt toe doet?
We moeten ons ook afvragen of we het geluidsniveau controleren op de plek waar het er echt toe doet, namelijk in de
onmiddellijke nabijheid van de baby. We zouden geïnteresseerd moeten zijn in het zien en horen wat er direct naast de baby
gebeurt, misschien zelfs in onze couveuses. We zouden precies moeten weten en controleren aan welke geluidsniveaus
ze worden blootgesteld en waarschijnlijk actief moeten reageren op de resultaten daarvan door geluidsbeperkend beleid
of ingrijpen. Zoals we weten, worden baby's in de baarmoeder blootgesteld aan de stem van de moeder en tijdens de
zwangerschap zullen moeders vrijwel instinctief tegen hun baby's praten. We weten dat in de baarmoeder de moederstem,
naast diverse andere prikkels, de ontwikkeling van het zintuigsysteem stimuleert en waarschijnlijk bijdraagt aan een
normale foetusontwikkeling. De foetus hoort de gefilterde moederstem en ontvangt tegelijkertijd andere prikkels, zoals
het bewegende middenrif en andere trillingen terwijl ze praat. In diermodellen blijkt bijvoorbeeld dat pasgeboren kwartels
anders hun moeder niet herkennen. Dit schijnt dus zeer belangrijk te zijn.
In de NICU-omgeving ontbeert de premature baby aan de ene kant de normale geluidsprikkels en laagfrequente geluiden
in de baarmoeder en wordt het kind aan de andere kant blootgesteld aan mogelijk schadelijke geluidshinder. Moeders van
premature baby's zullen vrijwel altijd communiceren met hun baby's. Ze zullen er zachtjes tegen praten en vaak zingen ze ook
voor hun kindje, zelfs als ze worden gescheiden door een barrière zoals een couveuse. Hoewel we intuïtief zouden denken
dat dit vrijwel instinctieve natuurlijke gedrag een positief effect zal hebben, is er erg weinig ondersteunend bewijs voor het
werkelijke effect van het al dan niet blootstellen van premature kinderen aan de stem van de moeder.
Het onderzoeken van dit vraagstuk stuit op vele beperkingen, aangezien het zeker niet aanvaardbaar is om een groep
baby's de moederstem niet te laten horen. In enkele studies is het effect vergeleken wanneer baby's aanvullend worden
blootgesteld aan opnames van de moederstem en in slechts een paar gevallen is onderzocht hoe premature baby's
onderscheid kunnen maken tussen de moederstem en stemmen van onbekenden. Hoewel de meeste van deze studies
geen meetbare voordelen lieten zien, moet erop gewezen worden dat alle baby's werden blootgesteld aan geluidsopnamen
en dat in de meeste gevallen het geluidsniveau daarvan boven de aanbevolen sterkte voor een NICU-omgeving lag.
Naar mijn mening onderstreept dit het feit dat wanneer we voor klinische of onderzoeksdoeleinden gebruikmaken van
geluidsinterventie, we hierbij in ieder geval niveaus moeten hanteren die het risico op schade voor de baby niet verhogen.
We moeten dus enigszins voorzichtig zijn met dit soort zaken.