Topklimmer Chris Sharma

‘Natuurlijk wil ik de beste klimmer ter wereld zijn’

Chris Sharma (34) is al twintig jaar een beeldbepalende klimmer. Hij opende de moeilijkste sportklimroutes en boulders ter wereld, won een aantal keer de World Cup en inspireerde een hele generatie nieuwe klimmers. Inmiddels is hij, naar eigen zeggen, niet meer de beste klimmer ter wereld. “Het was heel waardevol te ontdekken dat ik niet meer de beste ben.”

D enk aan een rotswand. Catalaanse kalksteen, zon, een rij boorhaken en twee klimmers. Niet zomaar twee klimmers – de twee beste rotsklimmers ter wereld: Adam Ondra en Chris Sharma. De hakenrij is niet zomaar een route. Het is La Dura Dura, vrij letterlijk ‘het zwaarste van het zwaarste’. De op dat moment nog onbeklommen route is eigenlijk Sharma’s project, maar omdat het hem niet lukt de route te klimmen, vraagt hij de twaalf jaar jongere Ondra of hij het misschien wil proberen. “Het klinkt vreselijk belegen: ‘oude generatie wijst nieuwe generatie de weg.’ Alsof ik de ‘fakkel van het sportklimmen’ overdroeg aan Adam. Dat soort clichés.” Terwijl Ondra in de loop van weken en maanden de passen van de route instudeert, klikt er in het hoofd van Sharma iets op z’n plaats: dit kan ik ook. Hij besluit gericht voor de route te gaan trainen. “Gedisciplineerd. Als een topsporter. Tot dat moment klom ik eigenlijk alleen op talent. Ik had nooit echt ergens moeite voor gedaan.” Over een periode van een aantal maanden werken de twee mannen zich stapje voor stapje door de route, tot het Ondra in februari 2013 lukt om de eerstbeklimming te maken. Hij waardeert La Dura Dura als 9b+, de moeilijkste sportklimroute ter wereld. Een paar weken later lukt het Sharma de lijn te herhalen. “Voor buitenstaanders klinkt het misschien alsof er tussen ons hele sterke competitie was. Voor mijzelf voelde het eerder alsof ik Adam nodig had als inspiratiebron om een volgend, hoger niveau te bereiken. Aan de andere kant: het zou onzin zijn als ik zeg dat ik niet competitief ben. Mijn hele leven bestaat uit klimmen – natuurlijk wil ik de beste klimmer ter wereld zijn en natuurlijk wilde ik de eerste zijn die 9b+ klimt. Uiteindelijk was het een hele waardevolle les om te ontdekken dat ik dat niet ben. Gek genoeg: nu ik niet meer het gevoel heb dat ik de beste ben, of dat ik de beste moet zijn, kan ik zwaardere routes klimmen.” 34 | HOOGTELIJN 1-2016 | TEKST ERNST ARBOUW | FOTO’S LAURENS AAIJ HL0116_r40_thema_interview.indd 34 02-02-16 10:25 HOOGTELIJN 1-2016 | 35