Transcript kennismaking met het wedstrijdvissen

HOOFDSTUK 2: KENNISMAKING MET HET WEDSTRIJDVISSEN
KENNISMAKING MET
HET WEDSTRIJDVISSEN
Van enkele vissers in Drimmelen, die eens per jaar in Waalwijk aan een open
viswedstrijd meededen, hoorde ik voor het eerst iets over wedstrijdvissen. Ik hoorde
over de enorme aantallen die er bij zo’n wedstrijd gevangen werden, aantallen die
groter waren dan waar wij de hele dag voor zaten. Mijn interesse was gewekt.
B
innen de gemeente Terheijden,
waartoe Wagenberg op dat
moment behoorde, had je vier
visverenigingen die allemaal hun
onderlinge viswedstrijden hadden. Een
van die verenigingen viste hun wedstrijden op zaterdagavond en ik besloot daar
eens een kijkje te nemen.
Ik werd geadviseerd vooral eens te kijken
bij Cor van Opdorp, zogezegd de beste
visser, maar ook iemand die maar moeilijk
benaderbaar zou zijn. Ik heb hem toen eens
werkelijk doodstil een hele wedstrijd gevolgd en ik was behoorlijk onder de indruk.
Nou, dat ‘moeilijk benaderbare’ viel ook
bijzonder mee. Ik raakte zelfs aan de
praat met Cor en op zijn initiatief wel te
verstaan. Van wat ik van Cor op die avond
zag was ik al aardig onder de indruk,
maar Cor verzekerde me dat in Rotterdam bij de vereniging ‘Nooit Gedacht’
het niveau nog wel even wat anders lag.
Ik moest maar eens mee gaan, vertelde hij
me en een week later kwam hij me voor
het eerst ophalen.
Die eerste dag met Cor in Rotterdam heb
ik hoogstwaarschijnlijk de wedstrijdbacil
in mijn lijf gekregen heb.
Bij Nooit Gedacht bleken, achteraf gezien,
verschillende illustere namen uit de
wedstrijdwereld van die tijd mee te vissen
zoals Jan van der Bijl, Joop den Braber (de
voorzitter van Nooit Gedacht en iemand
die het absoluut heel goed met me voor
had), een nog jonge Huub van Zetten en
misschien wel vooral J­ ohan Pannekoek.
Johan spande kennelijk de kroon, want hij
had dat jaar 15 of 16 van de 20 wedstrijden
van de vereniging gewonnen. Bij hem moest
en zou ik dus kijken die eerste dag. En jawel,
ook die dag won hij beide wedstrijden en
wel op een voor mij ongekende manier.
Johan viste al met een echte wedstrijdhengel die wel 9,5 meter lang was, een voor
mij ongekende lengte en hij viste daarmee
wel zo “precies” en effectief dat ik er maar
niet genoeg van kon krijgen. Hij maakte
bij het begin van de wedstrijd een voerplek door het heel zuiver op de visplek
werpen van een gigantisch aantal voerballen (wel 15 tot 20) waarna hij gewoon heel
veel vissen begon te vangen. Veel meer in
ieder geval dan de andere vissers in zijn
Een van mijn 16 brasems van
tijdens het NK Maatse Vis hangt
hier aan de haak. Wat me het
meest opvalt aan de foto? De
met de hand geschuurde en
geschilderde dobber en het
glasfiber tussenstukje van
mijn eerste carbonhengel. Kijk
ook eens naar de versneden
hengeltop. Zoiets gebruiken we
nu nooit meer.
Kampioen van Nederland
Maatse Vis! Schitterend
natuurlijk, ik was amper 21
jaar. Jeugd? Daarvoor waren
er toen geen wedstrijden. Het
belangrijkst echter was het
plaatsen voor de Interland
Nederland-Duitsland.
fgemaakte dobEen collectie van de zel
enantennes.
bov
kin
bers, vaak met ton
VISSEN - MIJN PASSIE, MIJN LEVEN
13