Transcript Linne - Parochiefederatie Maasbracht

Parochienieuws H. Martinus Linne
POSTADRES KERKBESTUUR:
Kerkplein 2 6051 DT Maasbracht
http://www.parochiefederatie-maasbracht.nl/
Rekeningnummer Kerkbestuur:
Kerkbijdrage - Misstipendia - giften: NL30 RABO 0129301388
PASTOOR: L. Creemers
Kerkplein 2 6051 DT Maasbracht  468250 (in dringende gevallen: 06-55735772)
e-mail: [email protected]
KAPELAAN: R. Schreiber
Kerkstraat 9 6051 JG Maasbracht  480867 (in dringende gevallen: 06-19422621)
e-mail: [email protected]
MISINTENTIE BESTELLEN:
minstens 3 weken van te voren!
Envelop met intentie en bedrag in de brievenbus bij Mw. Schuren (Grotestraat 33) of bij Mw. Goossen (Gelreplein 30)
Bijdrage H. Mis: zaterdag, zondag en feestdagen: 25,H. MISSEN IN DE FEDERATIE: Linne: zaterdag: 19.15u;
Stevensweert: zaterdag: 18.00u
Maasbracht: zondag: 11.00u; maand + vrijd: 09.00u; dinsd.: 19.00u Dr. Engelsoord: donderdag: 16.00u
Brachterbeek: zondag: 09.30u; woensd. (kapel Tergouwen): 19.00u Ohé en Laak: zondag: 11.00u
DOOPZONDAG: 2e zondag van de maand (13.30u)
Doopsel a.u.b. tijdig aanvragen bij de pastoor of de kapelaan. - voorbereidingsavond voor de ouders:
elke eerste dinsdag van de maand om 20.00u in het parochiehuis te Maasbracht (Kerkplein 2).
ZIEKENCOMMUNIE: eerste zaterdag van de maand; s.v.p. aanmelden bij kapelaan
LITURGISCHE KALENDER
Zaterdag 19 november: Christus Koning
19.15u: H. Mis met Gregoriaanse zang
Levende en overleden leden van het kerkkoor St.
Martinus b.g.v. St. Cecilia ~ Gest Jrd Joseph Graven
~ Jrd Frits Clerx en Anneke Clerx-Lemmens, dochter Marie-José en schoonzoon John ~ Jrd Ida Slabbers-Janssen ~ Jrd Wiel Munnichs en Hub Theunissen
Zaterdag 26 november: 1e zondag van de Advent
19.15u: Volkszang
Gest Jrd pastoor Victor Lemmens ~ Jrd Ed Janssen,
ouders Janssen-Leijendekkers en familie
VOLTOOID LEVEN????
Mgr. F. Wiertz bij gelegenheid van Allerzielen 2016
Sinds kort wordt in Nederland gediscussieerd over een
'voltooid leven'. De minister heeft het plan opgevat om een wet
hierover te maken. En een voormalig kamerlid heeft al een
voorbeeld willen stellen, door samen met zijn vrouw een einde
aan hun beider levens te maken. Voor mij een bijna onbegrijpelijke daad.
Dat wij als gelovige mensen geen voorstanders van euthanasie zijn, is bekend. Ook niet vóór deze variant. Maar het gaat
me vandaag om die eufemistische term: voltooid leven. Wat is
dat: een voltooid leven? Wanneer is een leven voltooid? Wanneer is een leven klaar? Als we oud zijn en alle bekenden om
ons heen gestorven? Als we het leven letterlijk doodmoe zijn?
Als we geestelijk zodanig in de put zitten dat elke nieuwe dag
een zware opgave is?
Dit zijn redenen die door voorstanders van de nieuwe wet worden aangedragen. Ik kan me voorstellen dat ze bij sommige
mensen een bepaalde vorm van sympathie opwekken. Ik twijfel ook niet aan de oprechtheid van mensen of hun gevoelens.
Maar zijn het geen drogredenen? Is wat we een ‘voltooid leven’ noemen niet het gevolg van een onvoltooide samenleving? Wat is dat voor samenleving die als antwoord op een
noodkreet van mensen alleen een zelfgekozen dood kan bieden? Een samenleving, die blijkbaar niet meer kan accepteren
dat wij geen volmaakte mensen zijn? Dat ons leven nooit perfect en volmaakt is?
Het is juist ons geloof in Christus dat ons helpt om met die
onvolmaaktheid te kunnen leven. Om met gebrokenheid te
kunnen omgaan. Wie zijn leven als voltooid beschouwt, ziet
blijkbaar geen perspectief meer. Die heeft alle hoop op morgen verloren. Terwijl Christus door zijn dood en verrijzenis nu
net de deur naar morgen geopend heeft.
Het is onze diepste overtuiging dat er altijd ruimte is voor
nieuw leven. "Wie in mij gelooft zal in eeuwigheid niet sterven,"
zegt Christus in het evangelie van vandaag tegen Marta. Hij
stelt haar ook een vraag: "Gelooft u dit?" En zij antwoordt: "Ja,
ik geloof dat u de Messias bent." Pas daarna kan Hij haar
broer Lazarus uit de dood opwekken.
Als wij erkennen dat Christus de Messias is – de Verlosser –
kan een leven nooit voltooid zijn. Dan is er altijd iemand op wie
wij ons vertrouwen kunnen stellen, zoals we bij Jesaja hoorden.
Vandaag op Allerzielen mogen we denken aan alle mensen die
gestorven zijn en die de voltooiing van hun leven niet hier op
aarde hebben gevonden, maar bij God. Laten we bidden dat
het perspectief van de verrijzenis veel mensen hoop blijft geven
om op Christus te vertrouwen.
CHRISTUS KONING
“Christus Koning” noemt men de laatste
zondag van het kerkelijk jaar. Als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat we niet
zo goed weten wat we met dat feest moeten aanvangen. Koningen en koninginnen
als regerende persoonlijkheden kennen
we in onze tijd niet meer. Ze zijn er nog
wel, maar ze hebben in onze dagen niet
veel meer dan een protocollaire betekenis; ze hebben nauwelijks nog werkelijke
macht.
In ons achterhoofd hebben we wel nog
een voorstelling van het ouderwetse,
sprookjesachtige koningschap van eeuwen geleden: koningen
die wonen in paleizen, die omgeven zijn door hofbeambten en
lakeien, die in prachtige staatsiegewaden rondlopen en een
gouden kroon dragen. Ze hoeven maar een woord te spreken
en ze worden op hun wenken bediend door een hele schare
van dienaren. Maar deze voorstellingen zijn uit de tijd en ze zijn
al helemaal niet van toepassing op het koningschap van Jezus
Christus.
In plaats van een koninklijk paleis heeft Hij niet meer dan de
berg Golgota, de plaats waar men in Jeruzalem de doodstraf
voltrok. In plaats van een prachtige troon heeft Hij een kruis
waarop het opschrift is aangebracht: "Jezus van Nazareth, de
Koning van de Joden". In plaats van een gouden kroon, draagt
Hij een kroon van scherpe doorntakken. In plaats van een
staatsiegewaad, heeft Hij niet meer dan een schamele lendendoek. Zijn hofhouding bestaat uit een hoop mensen die geroepen hebben: "aan het kruis met Hem!"… en twee moordenaars.
Geen applaus, geen juichkreten krijgt deze Koning, maar
slechts hoongelach en spot.
Alleen één van de twee misdadigers die met Hem gekruisigd
zijn, erkent: "Wij ondergaan dit vonnis terecht, want wij krijgen
wat wij door onze daden verdiend hebben; maar Hij heeft niets
verkeerds gedaan.” Daarna vraagt hij aan Jezus dat die aan
hem zou denken wanneer Hij in zijn rijk gekomen is. Jezus antwoordt hem: "Vandaag nog zult gij met Mij zijn in het paradijs."
Men is algemeen van mening dat dit de eerste heiligverklaring
is. Dus: de eerste in de geschiedenis die heilig verklaard is, en
dan nog wel door Jezus zelf, is een misdadiger, een die zijn
zonde bekent, maar er tegelijk ook berouw over heeft, die om
vergeving vraagt en om opname in het Rijk Gods. Christus laat
Gods barmhartigheid zien!
Pastoor L. Creemers