Transcript gidsen-nieuwsbrief-november-2016-nr-53

Nieuwsbrief Gilde Stadsgidsen
Zoetermeer
/
Nr. 53
november 2016
Op initiatief van Jacques van Oosterom schrijven we in de komende Nieuwsbrieven over de ambulante handel
in Zoetermeer, zoals het vroeger was en ging. In deze Nieuwsbief de bijdrage van J. Boonekamp – voor uw
levensmiddelen, drank en bonbons.
Onze Boonekamp familie is bekend van levensmiddelen, drank en bonbons.
Maar de geschiedenis is al gestart met dranken in de 18e eeuw in Duitsland met het product BOONEKAMP
MAGENBITTER. Maar daar later meer over. Ook is Boonekamp bekend als tuindersfamilie met 2 neven aan de
Voorweg. Ook was een Boonekamp getrouwd met een Groenewegen en heeft jaren gewoond op de prachtige,
nu gerestaureerde Hofstede Meerzicht.
Dus Hofstede Meerzicht is mede in bezit geweest van onze familie en grappig is zeker, dat er naast een
restaurant nu ook het kantoor gevestigd is van de wijnhandel en importeur L’ Exception.
Ook politiek is de familie actief geweest. Getuige wethouderschap
van N. Boonekamp in de 18e eeuw, gemeente raadslid ook van een
J. J. Boonekamp in 1924. De stille getuige hiervan is nog steeds
een herinneringssteen in de Oude School Dorppsstraat 114 in de
hal links, waar ik met 5 vrienden in 2013 Grand Café School ben
gestart en nu Class by Jofel zit.
Mijn verhaal begint in 1906, waar mijn overgrootvader aan de
Veenweg een kruidenierswinkel had met daarnaast een herberg en
pleisterplaats voor reizigers tussen de steden Leiden/Delft. Er werd
ook drank gedistilleerd, maar deze productie werd in 1917
verplaatst naar Leidschendam aan de Sluis. Een tegel in het pand
van de Leidschendamse glashandel herinnert daar nog steeds aan.
Mijn opa zette het bedrijf voort met mijn oma en zij kregen 12
kinderen. Drie daarvan overleden kort na geboorte en mijn vader
was de helft van een tweeling, waarvan hij alleen overleefde.
Bleven er 8 kinderen over. Als goed katholiek kregen er al gauw 4
een roeping en 2 zussen werden non en 2 broers gingen naar het
seminarie en werden priester. Toen bleven er 4 over, en die
moesten ook een boterham verdienen. Een broer nam het bedrijf
over in Nootdorp. Toen werd weer over de grens gekeken, en dat
werd Zoetermeer.
De oudere broer Nico en zus Annie startten een kruidenierswinkel aan de Dorpsstraat 12, hier dus in
Zoetermeer. Dat was 1931. In 1936 kwam er toch ook roeping van de kerk voor oom Nico. Hij had
verkering en het gebeurde, dat zij allebei weloverwogen het besluit namen, de verkering is over,
vriendschap blijft tot de dood (is ook gebeurd) en zij werd non en oom Nico werd priester en ging zijn
broer en zussen achterna en werd ook zendeling in Indonesië.
Wat toen? Mijn vader was 22 en werd toen naar Zoetermeer gestuurd om de winkel te runnen met zijn
zus. Zij kreeg verkering met een schoenmaker uit Voorburg, trouwde en verhuisde dus. Mijn vader kreeg
verkering met een tuindersdochter uit De Veur (nu Leidschendam) en trouwde.
De winkel met schuren en magazijn werden gehuurd van de Kerk. Mijn vader en moeder werkte natuurlijk
hard en omzet bestond vooral uit het thuis bezorgen van kruidenierswaren. De bezorging was in de wijde
omgeving. Voorweg, Zegwaartseweg, Veur, Stompwijk, Pijnacker en richting Berkel. Veel boeren met veel
kinderen, dus veel omzet. In de Dorpsstraat was er veel concurrentie en naar mijn idee, waren er zeker 13
kruidenierswinkels, dus toen al grote concurrentie. Maar wij hadden al voor de oorlog twee Citroen
bestelauto’s, bakfietsen en transportfietsen. “Knechten“, zo heette dat vroeger, gingen boekjes “horen“
d.w.z. boodschappen in boekjes opschrijven bij de klanten, bestellingen klaar zetten tot diep in de avond
en dan de volgende dag bezorgen. Tijdens de oorlog was er gelukkig altijd wat te eten en mijn ouders
hebben in die tijd vele mensen belangeloos geholpen. En de bezetter was vlakbij, gelegerd in de scholen…
Na de oorlog herpakken. In 1958 kwam oudste broer Theo in de zaak werken.
Deze had eerst zeer veel ervaring opgedaan
bij een kruidenier in Leiden tussen 1954 en
1958. Eind jaren 50 kwam de ontwikkeling
op gang van zelfbedieningswinkels. De
Gruyter, Vege, en De Spar waren al aan het
experimenteren. Mijn vader was lid van de
Sparorganisatie en deze komt ook uit de
Dorpsstraat. Adriaan van Well is daar de
oprichter van. Verbouwing (door Leen
Bontebal) werd op gang gezet, woonkamers
opgeofferd en de 1e zelfbedieningswinkel
was een feit in 1959. Wij hadden in ons
magazijn achter de winkel een zgn.
slijtvergunning. Oude Duys jenever, citroenen bessenjenever werden in vaten van 200
liter gebracht door Bode Scholten. Het vat
werd aangeslagen en maatjes jenever (1/10
liter) werden zo verkocht.
De gezondheid van mijn vader liet zeer te
wensen over. Door een zwaar ongeluk op het
terrein van de oude fabriek aan de Voorweg
heeft hij ternauwernood overleefd. Er werd
zwaar gebeden in de kerk, en hij kwam er
weer deels bovenop.
Zoetermeer ging groeien en broer Theo
opende zijn noodwinkel aan het Asselierspad.
Er werd meer gedronken. Bert Koole opende
zijn slijterij aan de dorpsstraat 110. En dat
bracht mijn broers Theo en Gerard op een
idee. Het werd te zwaar voor mijn vader en
moeder. Nog maar 52 jaar, maar hij moest
meer rust nemen. Dus mijn broers bedachten
het volgende; wij kopen de kruidenierswinkel
van Koos Moers aan de Dorpsstraat 130.
Koos Moers was op leeftijd en wilde stoppen. Geen opvolging. Wij huurden zijn winkel en wij verbouwden
deze tot een slijterij en vader en moeder kunnen rustig deze winkel tot hun AOW volhouden. En zo
gebeurde. Ook verhuisde ik met mijn zus en broers Gerard en Aad naar dit pand. En toen ging het snel.
Zoetermeer bleef groeien. Noodwinkel werd geopend in de Driemanspolder. Geopend werd de supermarket
aan de Vijverhoek. Later een kleine buurtwinkel aan de Oostergo in Meerzicht. Noodwinkel werd Spar
supermarket in Palenstein. Mijn zus trouwde, mijn broer Gerard trouwde en ik woonde met Aad nog bij mijn
ouders. Het is juli 1969. Ik zat op de Middelbare Economische school in Den Haag en hoopte te gaan
studeren in Rotterdam. Als student werkte ik bij mijn broer in de kruideniers-winkel, hielp krullen sjouwen
bij bakker Pieterse, tomaten plukken in de zomer bij tuinder Vollebregt aan de Voorweg 100. En af en toe
drank wegbrengen voor mijn vader, die precies wist wanneer je jarig was om dan aan de deur te vragen of
je nog drank nodig had. En toen werd mijn vader weer ziek. Kon zeker niet meer voor 100% dit “rustige“
werk doen. Studie stopte voor mij, want mijn broers beslisten dat ik in de slijterij moet gaan werken. Dat
wilde ik wel, maar ik keek naar mijn broer met filialen en dat wilde ik ook. In no time, noodwinkel
Meerzicht, verhuizing naar winkelcentrum Meerzicht met een oppervlakte van 240 m2, ook zelfbediening,
smikkelwinkel, slijterij in Palenstein, nieuwbouw in de Dorpsstraat, slijterij in Leidschendam en later nog
een in het Stadshart. In 1980 was ik tussendoor begonnen met een groothandel voor de horeca. Ik kocht
een verlopen groothandel in Leiden en die startte ik met mijn broer Aad, die tot op die dag werkte als
bedrijfsleider bij Theo in de Driemanspolder. Broer Nico werkte als bedrijfsleider in Palenstein. Hij startte in
1982 een groothandel voor de kappersbranche in Rotterdam. Zus Elly trouwde met Jos Tetteroo, een
schoolvriend van mij. Hij opende doe het zelf zaken in Meerzicht, Seghwaert en Rokkeveen. Broer Gerard
was directeur van de grootste dranken leverancier in Nederland, Delcave uit Delft. Broer Theo verkocht zijn
supermarket aan Hoogvliet. Begon opnieuw, maar nu met bonbons. Kocht het pandje van Mevr. Vos,
Dorpsstraat 134, de “onderbroeken“ winkel. Zij stopte. Hij verbouwde en opende Bonbonnerie Boonekamp,
nu Lekkers.
opende bonbonwinkels in Meerzicht, Stadhart, Voorburg, Rotterdam en Leiden. En toen als importeur van
bonbons een groothandel in Forepark.
Conclusie; wij zijn een gelukkige familie, die op tijd de groei van Zoetermeer zagen en daar op ingespeeld
hebben. Als geen ander weet ik, dat je een beetje geluk moet hebben, maar geluk soms ook moet afdwingen.
En hoe ging het met het
Magenbitter? Recept werd gekocht
door een Duitser. Daar is het
inmiddels een soort naam
geworden, denk BV aan Spa en je
bedoelt een mineraalwater. Dus
talloze soorten “Boonekamp”
worden verkocht in kleine flesje,
maar dan in Duitsland.
Een wens is er zeker; was 2 x
voorzitter van de Dorpsstraat.
Laatste keer 11 jaar. Strijd met de
gemeente om de straat te laten
overleven. Ik zou daar, met Carel
van Waaij, nog wel een boek over
willen schrijven.
Was getekend,
Jacques Boonekamp.
PS - Nog steeds met veel plezier werkzaam in de groothandel, waar nicht Sabine de leiding heeft.
Twee pracht dochters, die niet in een commerciële richting werken.
(De redactie van de Nieuwsbrief bedankt Jacques Boonekamp voor deze bijdrage.)
GILDE
Zoetermeer
Tenzij anders aangegeven begint elke wandeling en fietstocht van Gilde Zoetermeer stadsgidsen bij ’t Oude Huis in de Dorpsstraat 7,
met een korte uitleg. Tijdens het verzamelen mag u het Stadsmuseum Zoetermeer* bezichtigen (*op dinsdag t/m vrijdag 10-16 uur,
zaterdag en zondag 13-17 uur). Kosten per wandeling of fietstocht zijn € 4,00 per persoon, te betalen bij de gids, liefst gepast.
Dankzij sponsoring bedragen de kosten van de koetstocht slechts € 12,50 per persoon, incl. koffie of thee na afloop. Na akkoord op
de aanmelding krijgt u de betaalinstructie. De koetstocht begint en eindigt bij hotel-restaurant De Sniep, Broekwegschouw 211, 2726
LC Zoetermeer.
De kosten van de vaartocht bedraagt ook € 12,50 per persoon, incl. koffie of thee na afloop. Na akkoord op de aanmelding en als
zekerheid bestaat over voldoende deelname krijgt u ook hiervoor de betaalinstructie. De vaartocht begint en eindigt bij kaasboerderij
van Veen, Weipoortseweg 72a, Zoeterwoude-Weipoort
Wie wil deelnemen aan een wandeling of fietstocht, kan zich aanmelden op dinsdag t/m vrijdag van 10-16 uur bij het Stadsmuseum
Zoetermeer, Dorpsstraat 7, telefoon 06-20474612. Of aanmelden op [email protected]
Tochten voor groepen zijn op aanvraag mogelijk; informatie eveneens via het Stadsmuseum Zoetermeer.
Als u de nieuwsbrief niet meer wilt ontvangen, of uw e-mail adres wijzigt, wilt u dat dan doorgeven aan: [email protected]