Transcript `College zegt ja, maar doet nee`

© Copyright 2016 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Vrijdag, 04 november 2016
‘College zegt ja, maar doet nee’
Een riskante zet. Het
management van
Leudal haalt publiekelijk
hard uit naar de
burgemeester,
wethouders en politiek.
Het ultieme redmiddel,
zegt secretaris Diana
Noppers.
HEYTHUYSEN
DOOR JULE PEETERS
„De impact op de werkvloer was
enorm. Ik trof een compleet verslagen organisatie aan.” Gemeentesecretaris Diana Noppers van Leudal vertelt over de
day after. Vanuit haar vaste stek
in de raadszaal moest ze dinsdagavond toezien hoe de jaarlijkse begrotingsbehandeling uitmondde in een vuilspuiterij op
het ambtenarenapparaat.
„De hele organisatie werd compleet afgebrand. Wat ons als managementteam zo hoog zit, is de
onrechtvaardigheid. Natuurlijk
mag je kritiek hebben. Ik ben de
laatste die zal ontkennen dat er
dingen fout gaan in Leudal. Dat
vind ik overigens logisch in een
organisatie met 240 medewerkers. Maar doe dit niet voor de camera’s, als de mensen die het betreft zich niet kunnen verweren.”
Als voorzitter is burgemeester
Arno Verhoeven ernstig tekortgeschoten, vindt Noppers. „Als
mensen te ver gaan, kan hij ze het
woord ontnemen. De burgemeester heeft als portefeuillehouder zijn best gedaan om ons
te verdedigen. Maar als voorzitter had hij moeten ingrijpen.”
Het managementteam besloot
daags erna een e-mail te sturen
naar het voltallige personeelsbestand. Het onderwerp luidt ‘teleurstelling..onmacht..boosheid.. schaamte’. „Dat hebben
we vooraf besproken met het college en daar was begrip voor. Het
Gemeentesecretaris Diana Noppers (tweede van links) tijdens een raadsvergadering met het voormalige college. ARCHIEFFOTO JOHN PETERS
is absoluut niet bedoeld als aanval.
Dat het een wig kan drijven tussen
ambtenaren en college, daar hebben we niet eens over nagedacht.
We hebben willen laten blijken dat
we staan voor onze mensen en dat
we geloven in onze missie.” Noppers
werd anderhalf jaar geleden aangesteld om een reorganisatie te bewerkstelligen. Er ligt een zware bezuinigingsopdracht. Onder haar leiding is een andere manier van
werken geïntroduceerd. „Toen ik
hier kwam heerste er een angstcultuur. Het was een hele hiërarchische organisatie. We hebben inmiddels heel wat meters gemaakt.”
Maar Noppers merkt dat ze in haar
werk wordt belemmerd. Niet alleen
door de politiek, ook door leden van
het college. „Ze zeggen ja, maar
doen nee. Er zit nu weer een nieuw
college. Twee jaar (tot de verkiezingen, red.) is een korte periode om te
scoren, dat snap ik. Maar wij zitten
midden in een cultuuromslag die
tijd nodig heeft. Dan helpt het niet
als wethouders op de stoel van de
manager gaan zitten, als er wordt
geleefd in de waan van de dag en van
hogerhand gezegd wordt ‘hier ga je
nu mee aan de slag’. Dat is juist waar
we vanaf moeten. Ambtenaren
snappen ook wel dat ze uiterst zorgvuldig moeten zijn in dossiers die
politiek gevoelig liggen, dat hoef je
niet steeds te benadrukken.”
Door de openbaarheid op te zoeken, hoopt Noppers dat de ernst
van de situatie wordt ingezien.
De managers eisen dat het college zich opnieuw committeert
aan de nieuwe visie en daar nu
ook naar gaat handelen. „Anders
geven we de opdracht terug.”
Reageren?
[email protected]