Transcript Jaarverslag Senioren

Jaarverslag senioren
seizoen 2015/2016
Om te beginnen eerst maar de resultaten zoals die door de teams behaald werden:
Berkhout 1
Berkhout 2
Berkhout 3
Berkhout Vet 1
Totaal
24 – 48
24 – 17
25 – 42
22 – 24
95 – 131
62 – 37
40 – 83
86 – 66
48 – 61
236 – 247
Dit overziend mogen we concluderen dat alle teams hun competitie hebben kunnen
voltooien, behalve het derde, die kwamen één zondag te kort, maar hadden dan ook een
grote poule.
Het eerste had natuurlijk op 26 competitiewedstrijden moeten komen, maar begin
november 2015 trok Zuidermeer het eerste elftal terug, zodat er nog maar 12 ploegen over
bleven. Voor de goede orde nog even vermelden dat de bekerwedstrijden buiten dit
overzicht gehouden werden. Tellen we die ook mee dan had de balans van voor-en
tegendoelpunten zeker een positief verschil vertoond.
Gelukkig weinig afgelastingen, de meeste regen viel op dinsdag en donderdag, waardoor
de training nogal eens afgelast moest worden. Maar er gloort hoop aan de horizon....
Nadat degradatie op Tweede Pinksterdag 2015 verwerkt was, kwamen technische staf en
selectie met de doelstelling om te gaan voor het kampioenschap. En de start was
inderdaad voortvarend, tot aan die mistige wedstrijd in De Weere (in meerdere opzichten)
alwaar de eerste averij werd opgelopen. Een aloude voetbalwijsheid leert echter dat pas
na de winterstop de prijzen echt vergeven worden. Concurrenten ontmoeten immers ook
elkaar met puntverlies hier en daar tot gevolg. Berkhout 1 leek daar goed van te profiteren,
dat mag je zeggen als je thuis van directe belagers ALC en Zwaagdijk wint. Overigens,
mag er even opgemerkt worden dat we thuis het hele seizoen ongeslagen bleven?
Als daar echter puntverlies bij ogenschijnlijk makkelijke tegenstanders tegenover komt te
staan, zijn de achtervolgers daar als de kippen bij om van te profiteren.
Ach, voetballen op kermiszondag in Berkhout, het blijft een lastige combinatie.
Het toeval wilde dat het wederom op Tweede Pinksterdag definitief pijnlijk duidelijk werd
dat er geen prijs te halen viel, zelfs geen nacompetitie.
Voor een club als Berkhout blijft het immer een dilemma of het zinvol is om mee te draaien
in de 5e klasse of het hele seizoen degradatievoetbal in de 4e klasse te spelen. Jaarlijks
maken de kleine clubs elders duidelijk dat ook voor hen een meerjarig verblijf in een
hogere klasse geen onverdeeld genoegen vormt. Blijft natuurlijk wel duidelijk dat je altijd
voor de hoogste prijs moet gaan, maar als de krant op een maandag in april gaat schrijven
dat Berkhout het makkelijkste programma heeft, zie ik mijn warme croissant in een groot
vraagteken veranderen, dat is vragen om moeilijkheden.
Bijkomend probleem was natuurlijk ook de invulling van de seizoensafsluiting op de laatste
zondag in mei. Wordt er nacompetitie gespeeld of is de zondag vrij om afscheid te nemen
van de gebroeders Jeroen en Maarten Koopman? Het laatste bleek het geval en in
gezelschap van spontaan meewerkende oudere sterren konden we door Jeroen
opgeroepen oud medespelers nog één keer de stramme spieren zien teisteren.
Met een originele Berkhout wedstrijdbal als cadeau bedankten we de gebroeders voor al
die wedstrijden in vele jaren in Berkhout 1. Vooral die verre ingooi gaan we missen.
Bijna overbodig om te vermelden dat met deze cijfers de Ab Dolfingbokaal uitgereikt kon
worden aan het eerste, met een gemiddelde van 2,0 in de competitie lukt dat meestal wel.
Op voorhand stond vast dat Berkhout 2 een moeilijk seizoen tegemoet zou gaan. Men
wilde immers in de reserve 5e klasse blijven uitkomen en dat brengt sterke tegenstand.
Sinds vele jaren ben je vrij om in de B categorie zelf het niveau uit te kiezen, al is de
reserve 8e klasse echt het laagste toneel, waarop gespeeld kan worden.
Een combinatie van eigen blessures en blessures in het eerste maakt het dan altijd lastig
om voldoende voetbalkracht in het elftal te brengen. Alle omstandigheden in aanmerking
genomen is het nog niet gek om 17 punten te halen, zeker in deze 5e klasse.
In een ander opzicht was dit seizoen markant te noemen: het was achteraf het laatste
waarin vader en zonen Kooy zich met voetbal in Berkhout hebben bezig gehouden. De
zonen moesten na herhaald en langdurig blessureleed de schoenen in de wilgen hangen,
waarna vader Nico ook het moment gekomen achtte om zich voortaan op zijn
tenniscarriere te richten. Voor al die jaren binnen en buiten de lijnen zijn we de familie
Kooy veel dank verschuldigd.
Berkhout 3 herbergt sinds jaar en dag een bonte verzameling voetbaltalenten. Af en toe
staken geluiden de kop op dat we het maar eens bij de veteranen moesten gaan proberen,
maar als je een koploper met veel jongere voetballers nog op een nederlaag kunt trakteren,
blijft het voetballen in 90 minuten nog best vol te houden. Men gaat slim met de
leeftijdsbeperking om en kiest zogezegd de goede momenten. Dat moge duidelijk zijn als
er nog 86 ingeschopt worden en je met een plus van 20 doelpunten op een prima plaats
weet te eindigen in je poule. Op tijd een vrije dag aanvragen en de vrije zondag goed
gebruiken om de schoenen te poetsen en lucht te tanken. Ook hier traden echter nogal
eens blessures op, je wordt ouder papa, maar dankzij invalbeurten van B junioren konden
de gaatjes gedicht worden. Zeker het vermelden waard dus.
Ook in het derde werd zichtbaar dat er een nieuwe maatschappelijk trend is, die bestaat
uit niet meer voetballen door jonge vaders. Zonder hierover een oordeel uit te spreken,
hebben we hier mee te maken. Beide partners werken door de week en dus wordt het
weekend nu anders ingevuld dan vroeger, toen je nog een stelletje was. Het is te hopen
dat zuks tijdelijk blijkt, want als eenmaal de basisschool bezocht wordt, biedt de speeltuin
op sportpark De Wenken volop vermaak, zodat papa een wedstrijdje mee kan doen.
Onze veteranen leken aan een moeilijk seizoen te beginnen, maar hebben het er toch nog
kranig afgebracht. Dat mag je toch wel zeggen met 24 punten uit 22 wedstrijden en dus
ver verwijderd van de laatste plaats. Personele problemen hebben zich niet voorgedaan,
maar met een ruime bezetting ligt dat ook niet voor de hand. Al zijn er natuurlijk zondagen
dat veel verhinderingen de kop op steken, maar ook hier kan er van oktober tot maart
gesnipperd worden. Coach Joost Novica had dus meestal een gevulde dug out, zodat het
hallefie voetballen veelvuldig toegepast kon worden. Goede zaak om regelmatig vaste
supporters rondom de dug out waar te nemen. Ook al laat het lijf actief deelnemen niet
meer toe, deskundig commentaar is altijd welkom, vooral als dit in humorvolle verpakking
gebeurt.
Resumerend kan gemeld worden dat een bezoek aan sportpark De Wenken voor lang niet
alle tegenstanders punten opleverden. Hoe de verhouding thuis-uit precies ligt werd niet
bijgehouden, maar ook in den vreemde moest wel degelijk met deze tegenstander
rekening gehouden worden. Hierbij kan nog meegegeven worden dat onderschatting door
de tegenstander altijd een goede basis kan vormen voor een verrassende uitslag.
Peter Kroon
Berkhout, oktober 2016