Transcript Abstract

Νίκος ΧΡΥΣΙΔΗΣ
Καθηγητής στο Southern Connectictut State University
«Κεφαλλονιά, Κωνσταντινούπολη, Μόσχα και Βενετία:
Διαδρομές και Ταυτότητες στην Πρώιμη Νεώτερη
Περίοδο»
Μεταξύ 1688 και 1691 ο ιερομόναχος Ιωαννίκιος Λειχούδης,
Κεφαλλονίτης, υπήκοος τη Βενετικής Δημοκρατίας και
δάσκαλος μαζί με τον αδελφό του Σωφρόνιο στη ΣλαβοΕλληνο-Λατινική Ακαδημία της Μόσχας, παρέμεινε στη
Βενετία ως γραμματοκομιστής και ενός είδους απεσταλμένος
της ρωσικής κυβέρνησης, και ιδιαίτερα του Πρίγκιπα Βασίλι
Βασίλιεβιτς Γκολίτσιν. Οι αναφορές του στη βενετική
κυβέρνηση και οι ακροάσεις ενώπιον αξιωματούχων της
έδωσαν στον Ιωαννίκιο την ευκαιρία να συντάξει μια σειρά
κειμένων, τα οποία αποτελούν μαρτυρίες των πολλαπλών
ταυτοτήτων τις οποίες οι ελληνικής καταγωγής υπήκοοι της
Βενετίας
δημιουργούσαν
και
επιστράτευαν
στην
προσπάθειά τους να κατακτήσουν μια θέση στη λεγόμενη
ομάδα των “οργανικών διανοουμένων”, την οποία η Βενετία
ενίσχυε ως μέσο ελέγχου των κτήσεών της.
Ταυτοχρόνως αυτοί οι διανοούμενοι αντλούσαν από
μια σειρά πηγών, τόσο τοπικών, της γενέτειράς τους, όσο και
ιστορικών (δυτικών και ανατολικών), για να προσδώσουν
κύρος στην ταυτότητα που κατασκεύαζαν για τους εαυτούς
τους και για τους άλλους.
1