Transcript Vamos Vacaturos - Speakers corner - Provincie West

Vijf minuten tijd.
Vier vaststellingen en een conclusie.
Eerste vaststelling. The American Dream
Chauffeur wordt architect, technieker wordt dierenarts, secretariaatshulpje wordt advocaat,
pitaverkoper wordt prof, poetsvrouwen worden marketingspecialist, piloot of advocaat.
Worden we niet allemaal blij van dergelijke verhalen? Iedereen kent wel iemand die zo’n
succesverhaal schrijft. Het grote voorbeeld van The American Dream.
Het omgekeerde is iets minder plezant: architect wordt chauffeur, dierenarts wordt technieker,
advocaat wordt secretariaatshulpje, prof wordt pitaverkoper en een piloot, marketingspecialiste en
advocate worden poetsvrouw.
Ik vrees dat deze laatste voorbeelden uit het leven gegrepen zijn. Het leven van mensen met
buitenlandse roots. Ik vrees ook dat ik die voorbeelden niet eens ver heb moeten zoeken.
Sommige van deze mensen studeerden in buitenlandse universiteiten die minstens even hoog
aangeschreven staan als onze eigen universiteiten. Niveau is dus niet echt het excuus.
Vaststelling 2. De harde realiteit
Ali of Mohammed of Fatima die, gezegend met een goed stel hersens, een mooi diploma halen. Een
Belgisch diploma. Je zou mogen hopen dat die mensen vlot hun weg vinden op de arbeidsmarkt. Wat
blijkt? Het is voor Ali en Fatima veel moeilijker om een stageplaats, een vakantiejob en al zeker een
job te vinden dan voor Anneke of Filip.
Hogeschool Vives liet hier een studie over maken. Daaruit blijft dat deze discriminatie tot in de derde
generatie een rol blijft spelen. Tot in de derde generatie! Dat wil zeggen: ook de kleinkinderen
ondervinden hiervan nog de gevolgen.
De cijfers van de OESO bevestigen dat: België bengelt onderaan de West-Europese landen als het
gaat over tewerkstelling van mensen van buitenlandse oorsprong.
Sommige jongeren zien er dan ook de zin niet meer van in om nog moeite te doen. De arbeidsmarkt
wil ons toch niet, vergeet het maar. Allicht dat zij zonder diploma dan nog minder kansen krijgen.
Men heeft voor dit verschijnsel een duur woord: geïnterioriseerde discriminatie.
Mij lijkt het vooral een prima voedingsbodem voor een heleboel miserie.
Vaststelling 3.
Je kan het nieuws niet openzetten of er zit wel een item in over vluchtelingen die ons land
binnenkomen. De publieke opinie is bijzonder scherp: ofwel doen ze niets ofwel komen ze de jobs
van de Vlamingen afpakken.
Ondertussen blijkt dat heel wat werkloze Vlamingen, laaggeschoold of niet, voor bepaalde jobs
feestelijk bedanken. Ploegenwerk, seizoensarbeid, werken in moeilijke omstandigheden… we laten
het liever aan anderen over. Net in heel wat van deze dirty jobs vinden buitenlanders, dikwijls met
een mooi diploma, dan toch nog werk.
Vaststelling 4.
De al dan niet gekleurde medemens, die net zoals de modale Vlaming gewoon zijn job doet, valt te
weinig op om een plaats te krijgen in deze verhitte discussies. Terwijl net die mensen de rolmodellen
zouden kunnen zijn voor de nieuwkomers. Voor hun job hebben ze meestal veel harder moeten
knokken dan de modale Vlaming.
Conclusie: er is een probleem met perceptie. En het probleem ligt niet altijd bij de bedrijven zelf.
“Het integratieproces is niet het proces van 1 persoon, het is het proces van een groep”. Komt niet
van mij dat citaat, maar van een bedrijfsleider die op dagdagelijkse basis werk maakt van diversiteit.
De Provincie West-Vlaanderen wil hier samen met 12 partners (de steden Harelbeke, Kortrijk,
Roeselare en Waregem, VDAB, Projectvereniging BIE, vzw De Som, Intercultureel Huis Leiaarde,
Resoc-Serr Midden- en Zuid-West-Vlaanderen en zuidwest) heel graag iets aan doen.
Over perceptie van arbeid en migratie, daar gaat het project Vamos Vacaturos over. Omdat werk
voor iedereen belangrijk is. Omdat deelnemen aan de arbeidsmarkt de manier is om te integreren in
een samenleving.
Concreet: wij hebben 42 mensen geïnterviewd. Arbeidsmigranten, grensarbeiders,
seizoensarbeiders. Uit alle hoeken van de wereld. Maar we gingen ook luisteren naar bedrijfsleiders
en HRM-managers van kleine en grote bedrijven die een bredere kijk hebben op diversiteit.
Met dit materiaal hebben we een rondreizende tentoonstelling gemaakt. Die opent binnenkort in
Thermote en Vanhalst (TVH) te Waregem. Als u ze dichter bij huis wil, geef me een seintje, dan
organiseren we dat.
Er komt ook een sociaal-artistieke theatervoorstelling. Hiervoor gaan we in zee met de Unie der
Zorgelozen. Afspraak in december voor de premièrevoorstellingen hiervan.
We hebben een boekje gemaakt met heel wat pakkende verhalen, uit het leven gegrepen, over
arbeid en migratie.
En we maken educatief materiaal aan. Voor de doelgroep van 17- en 18-jarigen secundair onderwijs
en voor de inburgeraars die hier een cursus maatschappelijke oriëntatie volgen.
Een druppel op een hete plaat zegt u? Misschien. Maar niets doen is geen optie. En met genoeg
druppels op een hete plaat, koelt die uiteindelijk ook af.
Follow us on facebook.