Θ’ ΢ΤΝΑΝΣΗ΢Η ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΤ ΔΙΚΣΤΟΤ ΠΡΩΣΟΒΟΤΛΙΩΝ ΜΕΛΕΣΗ΢ ΘΡΗ΢ΚΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΣΑ΢ΣΡΟΥΙΚΩΝ ΛΑΣΡΕΙΩΝ 22 - 25 ΢ΕΠΣΕΜΒΡΙΟΤ 2016 ΜΠΛΑΓΚΟΕΒΓΚΡΑΝΣ – ΒΟΤΛΓΑΡΙΑ΢ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ 9 η Διορθόδοξη ΢υνάντηση τοῦ Δικτύου Πρωτοβουλιῶν Μελέτης Θρησκειῶν και Καταστροφικῶν Λατρειῶν, συνῆλθε ἀπό 22 ἕως 25 ΢επτεμβρίου 2016 στήν πόλη Μπλαγκόεβγκραντ τῆς Βουλγαρίας, ὑπό την εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Βουλγαρίας κ.κ Νεοφύτου και φιλοξενήθηκε ἀπό τόν ΢εβασμιώτατο Μητροπολίτη Νευροκοπίου κ ΢εραφείμ. Ἀσχολήθηκε με το ἐπίκαιρο ἐκκλησιαστικό καί κοινωνικό θέμα: «

Ο ΥΟΝΣΑΜΕΝΣΑΛΙ΢ΜΟ΢: Πιστότητα στήν παράδοση ἤ νεωτερισμός;»

. ΢τη Διορθόδοξη αὐτή ΢υνάντηση ἔλαβαν μέρος ἐκπρόσωποι σχεδόν ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν: Σῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας, Ἱεροσολύμων, Ρωσίας, ΢ερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν Κύπρου, Πολωνίας καί Ἀλβανίας, μελῶν Ὀρθοδόξων Πρωτοβουλιῶν Γονέων, εἰδικῶν ἐρευνητῶν, πού ἀσχολοῦνται με την ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων, παραθρησκευτικῶν και παραχριστιανικῶν ὁμάδων και καταστροφικῶν λατρειῶν καθώς και ἐκπρόσωπος της Διακοινοβουλευτικής ΢υνέλευσης της Ὀρθοδοξίας. Οἱ ἐμπεριστατωμένες καί καλά δομημένες εἰσηγήσεις εἰδικῶν και ἐμπείρων εἰσηγητῶν ἔδωσαν ἀφορμές για εὐρεία συζήτηση καί πολύπλευρη καί βαθύτερη ἀνάλυση τοῦ θέματος, ὅπου μέσα ἀπό τέσσερεις ὁμάδες ἐργασίας καταρτίστηκαν τα πορίσματα, τά ὁποία θα σταλούν στίς κατά τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες μας, καθώς και σέ πολιτειακούς, κοινωνικούς και άλλους φορεῖς για ἐνημέρωση.

Α.

Ὁ φονταμενταλισμός εἶναι μία ἐμμονή καί καθήλωση σε ἄκρως προσωπικά - ὁμαδικά και συντηρητικά βιώματα, τά ὁποῖα λειτουργοῦν ὡς μέσο ἀντίστασης σέ κάθε ἐνδεχόμενη ἀλλαγή, διαφορετική ἤ νεωτεριστική προσέγγισή τους.

2

Β.

Ὁ φονταμενταλισμός στή ζωή μας ἑδραιώνεται μ᾽ἕνα πολύ ἐπικίνδυνο τρόπο. ΢υνήθως καλλιεργεῖται και ἀναπτύσσεται ἀσυναίσθητα διότι οἱ ἐκφραστές του θεωροῦν ὅτι ὑπερασπίζονται την ἀλήθεια και τήν προστατεύουν ἀπό την ὁποιαδήποτε νόθευσή της. Σαυτίζονται και οἰκειοποῦνται μ᾽ἕνα πολύ ἐπικίνδυνο τρόπο την ἀλήθεια και θεωροῦν τους ἑαυτούς τους και το χῶρο, στον ὁποῖον ἀνήκουν και δραστηροποιοῦνται ὡς τή μόνη αὐθεντία και το ὄργανο ἑρμηνείας καί κατανόησης τῶν πραγμάτων. Σον ἴδιο τρόπο ζωῆς και ἔκφρασης και ἀντίληψης τῶν πραγμάτων ἐπιδιώκουν μέ κάθε μέσον να τά ἐπιβάλουν ὡς γενικό τρόπο ζωῆς για ὅλους τους ἀνθρώπους. Ὁπότε ὁ ἴδιος τρόπος ἀπό φυσική ἔκφραση τῆς ἰδιαιτερότητας τοῦ κάθε προσώπου, μεταβάλλεται σέ ψυχοπαθολογική κατάσταση καί μετατρέπεται σε ἰδιοτροπία. Ἡ ἀπόλυτη ἀπαίτηση γιά κάθαρση και ἀποκατάσταση καθώς καί ἡ πεποίθηση ὅτι ἀποτελοῦν ἕνα εἶδος κριτή τῶν πάντων, οἱ ἐκφραστές τοῦ φονταμενταλισμοῦ ὁδηγοῦνται στην υἱοθέτηση, ἀρκετά συχνά, βίαιων ἀντιδράσεων και συμπεριφορῶν, ὄχι μόνο σωματικῶν, ἀλλά και ψυχολογικῶν.

Γ.

Ὁ φονταμενταλισμός ἐπεκτείνεται σε ὅλους τους τομεῖς τῆς ζωῆς. Ἔτσι ἔχουμε την ἐπίδραση και ἐνεργή ἐκδήλωσή του στή θρησκεία, στήν πολιτική, στην οἰκονομία, στή σεξουαλικότητα, στην οἰκογενειακή ζωή, στίς σέκτες, στον ἀθλητισμό κλπ. Ὅλα αὐτά ἀποδεικνύουν ὅτι τόσο ἡ Ἐκκλησία, ὅσο καί ἡ Πολιτεία θά πρέπει νά μελετήσουν σοβαρά τις αἰτίες και ἐπιπτώσεις τοῦ φονταμενταλισμοῦ μέσα στή ζωή μας και να ληφθοῦν πρωτοβουλίες και μέτρα, κυρίως πνευματικά, τά ὁποῖα να καλλιεργοῦν τον ἄνθρωπο, ὥστε νά συμπεριφέρεται ὡς ὑγιής και ἐλεύθερη προσωπικότητα. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προτείνει, ὡς μέσο ἀντιμετώπισης τοῦ φαινομένου σ᾽ὅλους τους τομεῖς, κυρίως δε στό θρησκευτικό φονταμενταλισμό,

την ἀντίσταση ποιότητας (ἁγιότητας)

, ἡ ὁποία καλλιεργεῖται μέσα ἀπό την ἐνάρετη ζωή και τήν κοινωνία με την ἄκτιστη χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.