Transcript Opakowania

Dębica, dnia 8 października 2013 r.
 OOO
– organizacja odzysku opakowań
 u.g.o.o.o. – ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r,
o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi
 u.o. – ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o
odpadach
 ustawa o obowiązkach przedsiębiorców –
ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania
niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej
Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o
gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi (Dz. U. z 2013 r. poz. 888)
 Wchodzi w życie 1 stycznia 2014 r.
 Uchyla ustawę z dnia 11 maja 2001 r. o
opakowaniach i odpadach opakowaniowych
(Dz. U. Nr 63, poz. 638,
 Zmienia ustawę z dnia 11 maja 2001 r. o
obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o
opłacie produktowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 90,
poz. 607, z późn. zm.)
Powody zmian:
konieczność notyfikacji na etapie projektu
uszczelnienie systemu
 wprowadzenie nowych rozwiązań
zapewniających faktyczne wdrożenie
dyrektywy 94/62/WE w sprawie opakowań i
odpadów opakowaniowych
Główne zmiany:
2 w 1 - postępowanie z opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi, w tym osiąganie poziomów w jednej
ustawie
 zwolnienie z osiągania poziomów wprowadzających
produkty w opakowaniach do 1 Mg rocznie
 rezygnacja z kaucji na opakowania po środkach
niebezpiecznych
 wprowadzenie porozumień
wpis do rejestru jako warunek działalności
podniesienie wymagań dla OOO
audyt zewnętrzny
zniesienie rozliczania nadwyżki

Pozostałe zasady systemu gospodarki opakowaniami i
odpadami opakowaniowymi jak dotychczas, oparcie się na
zasadzie rozszerzonej odpowiedzialności producenta
 wymagania,
jakim powinny odpowiadać
opakowania wprowadzane do obrotu
 zasady postępowania z opakowaniami oraz
odpadami opakowaniowymi
 zasady działania organizacji odzysku
opakowań
 zasady ustalania i pobierania opłaty
produktowej
Przedsiębiorcy:
1) organizacje odzysku opakowań;
2) dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy:
a) odpadów opakowaniowych,
b) produktów w opakowaniach;
3) dystrybuujący produkty w opakowaniach;
4) eksportujący:
a) odpady opakowaniowe,
b) opakowania,
c) produkty w opakowaniach;
5) prowadzący recykling lub inny niż recykling proces
odzysku odpadów opakowaniowych;
6) wprowadzający opakowania;
7) wprowadzający produkty w opakowaniach.
Ustawa określa także obowiązki użytkowników środków
niebezpiecznych będących środkami ochrony roślin.
wprowadzający opakowania – przedsiębiorca:
 wytwarzający opakowania,
 importujący opakowania,
 dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia
opakowań,
 dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy
opakowań;
wprowadzający produkty w opakowaniach - przedsiębiorca
wykonujący działalność gospodarczą w zakresie
wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach, w
szczególności:
 wprowadzający do obrotu produkty w opakowaniach pod
własnym oznaczeniem rozumianym jako znak towarowy, o
którym mowa w Prawie własności przemysłowej, lub pod
własnym imieniem i nazwiskiem lub nazwą, których
wytworzenie zlecił innemu przedsiębiorcy,
 pakujący produkty wytworzone przez innego
przedsiębiorcę i wprowadzający je do obrotu,
 prowadzący:
– jednostkę lub jednostki handlu detalicznego o
powierzchni handlowej powyżej 500 m2 , sprzedający
produkty pakowane w tych jednostkach,
– więcej niż jedną jednostkę handlu detalicznego o łącznej
powierzchni handlowej powyżej 5000 m2 , sprzedający
produkty pakowane w tych jednostkach;
I.
Wprowadzenie i w tym samym roku eksport
lub wewnątrzwspólnotowa dostawa
II.
Wprowadzenie małej ilości opakowań z
zawartymi produktami
I.


Ad. 1
Przepisów ustawy, z wyłączeniem przepisów art. 14
(stosowanie opakowań spełniających wymagania) i
art. 45 (sprawozdawczość), nie stosuje się do
przedsiębiorców w zakresie opakowań, które w
danym roku kalendarzowym wprowadzili do obrotu w
drodze importu produktów w opakowaniach lub
wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w
opakowaniach, a następnie w tym samym roku
kalendarzowym dokonali eksportu lub
wewnątrzwspólnotowej dostawy tych opakowań bez
produktów lub wraz z produktami.
Eksport lub wewnątrzwspólnotowa dostawa, o której
mowa w ust. 1, może być również dokonana przez
przedsiębiorcę innego niż wprowadzający te
opakowania lub produkty w opakowaniach na
podstawie dokumentów potwierdzających ten eksport
lub wewnątrzwspólnotową dostawę opakowań bez
produktów lub wraz z produktami
Ad. II – art. 6 ust. 3 u.g.o.o.o.
Przepisów ustawy w zakresie uzyskania
wymaganych poziomów odzysku i recyklingu
odpadów opakowaniowych, w tym dotyczących
opłaty produktowej, oraz dokumentów
potwierdzających recykling lub inny niż recykling
proces odzysku odpadów opakowaniowych, eksport
odpadów opakowaniowych i wewnątrzwspólnotową
dostawę odpadów opakowaniowych nie stosuje się
do przedsiębiorców wprowadzających produkty w
opakowaniach, którzy w danym roku
kalendarzowym wprowadzili do obrotu produkty w
opakowaniach o łącznej masie opakowań
nieprzekraczającej 1 Mg, z zastrzeżeniem art. 7
ust. 1.
Zwolnienie wprowadzających opakowania z
produktami do 1 Mg jest traktowane jako pomoc
de minimis:
 Wartość pomocy de minimis odpowiada wartości
zwolnienia z opłaty produktowej, obliczanej z
zastosowaniem maksymalnej stawki opłaty
produktowej dla opakowań
 Przedsiębiorcy, którzy wprowadzają do 1 Mg,
składają marszałkowi województwa, w terminie
do dnia 15 marca każdego roku zaświadczenia
lub oświadczenie o pomocy de minimis i
informacje wymagane na podstawie przepisów o
pomocy publicznej

Art. 3 ust. 1 u.g.o.o.o.
Opakowaniem w rozumieniu ustawy jest
wyrób, w tym wyrób bezzwrotny, wykonany z
jakiegokolwiek materiału, przeznaczony do
przechowywania,
ochrony,
przewozu,
dostarczania lub prezentacji produktów,
od surowców do towarów przetworzonych
Za opakowanie uważa się:
1) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1,
bez uszczerbku dla innych funkcji, jakie opakowanie może
spełniać, z wyłączeniem wyrobu, którego wszystkie elementy są
przeznaczone do wspólnego użycia, spożycia lub usunięcia,
stanowiącego integralną część produktu oraz niezbędnego do
przechowywania, utrzymywania lub zabezpieczania produktu w
całym cyklu i okresie jego funkcjonowania;
2) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1:
a) wytworzony i przeznaczony do wypełniania w punkcie
sprzedaży,
b) jednorazowego użytku – sprzedany, wypełniony, wytworzony
lub przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży;
3) część składową opakowania oraz złączony z opakowaniem
element pomocniczy, spełniające funkcje opakowania, o których
mowa w ust. 1, z tym że element pomocniczy przyczepiony
bezpośrednio lub przymocowany do produktu uważa się za
opakowanie, z wyłączeniem elementu stanowiącego integralną
część produktu, który jest przeznaczony do wspólnego użycia lub
usunięcia.
Nowość
Minister właściwy do spraw środowiska określi,
w drodze rozporządzenia, przykładowy wykaz
wyrobów, w tym części składowych opakowań
oraz złączonych z wyrobem elementów
pomocniczych, które uznaje się albo nie
uznaje się za opakowanie, kierując się
potrzebą zapewnienia jednolitego uznawania
wyrobów za opakowanie.
Przykłady wskazuje załącznik I do dyrektywy
94/62/WE
Przykłady wskazuje załącznik I do dyrektywy
94/62/WE
Kryterium I
Opakowania
 Pudełka po słodyczach
 Folia pokrywająca opakowania płyt CD
 Torebki do wysyłania pocztą katalogów i
czasopism (z zawartością)
 Ozdobne podkładki pod ciasta sprzedawane z
ciastem
 Rolki, tuby oraz cylindry wokół których nawijany
jest giętki materiał (np. folia z tworzywa
sztucznego, aluminium, papier) z wyjątkiem
rolek, tub i cylindrów będących częścią urządzeń
produkcyjnych i nieużywanych do prezentacji
produktów w opakowaniach detalicznych









Kryterium I cd
Doniczki kwiatowe przeznaczone wyłącznie do
sprzedaży i transportu roślin, a nie do uprawy roślin
Szklane butelki do roztworów do iniekcji
Szpule na płyty CD (sprzedawane z płytami CD,
nieprzeznaczone do wykorzystywania do
przechowywania płyt)
Wieszaki na ubrania (sprzedawane z ubraniami)
Pudełka od zapałek
Opakowania zapewniające sterylność (torby, tacki i
materiały niezbędne do zachowania sterylności
produktu)
Kapsułki do urządzeń do przygotowywania napojów
(np. z kawą, kakao, mlekiem), które są puste po
użyciu
Stalowe butle wielokrotnego użytku używane do
różnych rodzajów gazu, z wyłączeniem gaśnic
Kryterium I cd - nie opakowania
 Doniczki kwiatowe stałe
 Pudełka na narzędzia
 Torebki herbaty
 Warstwy wosku pokrywające ser
 Skóry kiełbas
 Wieszaki na ubrania (sprzedawane oddzielnie)
 Kapsułki z kawą do ekspresów kapsułkowych, foliowe opakowania
po kawie oraz papierowe saszetki z kawą wyrzucane razem ze
zużytą kawą
 Wkłady atramentowe do drukarek
 Opakowania na płyty CD, DVD i kasety wideo (sprzedawane razem
z płytami CD, DVD lub kasetami wideo)
 Szpule na płyty CD (sprzedawane puste, przeznaczone do
wykorzystywania do przechowywania płyt)
 Rozpuszczalne torebki na detergenty
 Znicze nagrobne (pojemniki na świeczki)
 Ręczny młynek (stanowiący część pojemnika wielokrotnego
użytku, np. młynek do pieprzu do wielokrotnego napełniania)
Kryterium II
Opakowania
 Papierowe lub wykonane z tworzywa sztucznego
torby na zakupy
 Jednorazowe talerze i kubki
 Folia spożywcza
 Torebki na kanapki
 Folia aluminiowa
 Folia plastikowa na ubrania wyczyszczone w pralniach
Nie opakowania
 Mieszadło
 Jednorazowe sztućce
 Papier do pakowania (sprzedawany oddzielnie)
 Papierowe formy do ciasta (sprzedawane puste)
 Ozdobne podkładki pod ciasta sprzedawane
oddzielnie
Kryterium III
Opakowania
 Etykiety powiązane bezpośrednio lub dołączone do
produktu
 Elementy opakowań
 Szczoteczka do nakładania tuszu do rzęs stanowiąca część
zamknięcia opakowania
 Przylepne etykiety przyczepione do innego wyrobu
opakowaniowego
 Zszywki
 Koszulki foliowe
 Miarka, stanowiąca element zamknięcia pojemnika dla
detergentów
 Ręczny młynek (stanowiący część pojemnika
jednorazowego użytku wypełnionego produktem, np.
młynek do pieprzu wypełniony pieprzem)
Nie opakowania
 Identyfikatory RFID
Wyróżnia się następujące kategorie opakowań:
 1) opakowania jednostkowe – służące do
przekazywania produktu użytkownikowi w
miejscu zakupu;
 2) opakowania zbiorcze – zawierające
wielokrotność opakowań jednostkowych
produktów, niezależnie od tego, czy są one
przekazywane użytkownikowi, czy też służą
zaopatrywaniu punktów sprzedaży i które można
zdjąć z produktu bez naruszania cech produktu;
 3) opakowania transportowe – służące do
transportu produktów w opakowaniach
jednostkowych lub zbiorczych w celu
zapobiegania uszkodzeniom produktów, z
wyłączeniem kontenerów do transportu
drogowego, kolejowego, wodnego lub lotniczego

Przepisy ustawy stosuje się do wszystkich
opakowań, niezależnie od zastosowanego do ich
wykonania materiału, oraz do powstałych z nich
odpadów opakowaniowych.
Załączniki do ustawy dzielą opakowania wg
rodzajów materiałów:
 z tworzyw sztucznych,
 z aluminium,
 ze stali, w tym z blachy stalowej
 z papieru i tektury
 ze szkła
 z drewna
 wielomateriałowe
 pozostałe opakowania
Art. 8 pkt 10
opakowaniu wielomateriałowe –opakowanie
wykonane co najmniej z dwóch różnych
materiałów, których nie można rozdzielić
ręcznie lub za pomocą prostych metod
mechanicznych
Nie traktuje się jako opakowań
wielomateriałowych przypadków, gdy
opakowanie i elementy pomocnicze są
wykonane z różnych materiałów.
Tak samo, jeżeli dodatek innego materiału nie
stanowi przeszkody w recyklingu zasadniczego
materiału
opakowaniu wielokrotnego użytku – rozumie
się przez to opakowanie posiadające
właściwości fizyczne i charakterystykę
pozwalające co najmniej na jego dwukrotne
zastosowanie do tego samego celu, do którego
opakowanie zostało pierwotnie przeznaczone,
z pomocą lub bez pomocy wyrobów
pomocniczych dostępnych na rynku
umożliwiających powtórne wykorzystanie
opakowania; opakowanie to staje się odpadem
opakowaniowym z chwilą, gdy przestaje być
wyrobem wielokrotnego użytku;
Definicje
 Zasady gospodarki odpadami, w tym
hierarchia
 Wymagania dotyczące postępowania z
odpadami
 Rejestr
 Decyzje w zakresie gospodarki odpadami
 Zwolnienia, w tym nieprofesjonalne
zbieranie odpadów
 Ewidencja
 Sprawozdawczość

Odpady
U.g.o.o.o.
Odpady opakowaniowe - opakowania
wycofane z użycia, stanowiące odpady w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach, z wyjątkiem odpadów
powstających w procesie produkcji opakowań
U.o.
Odpady - substancje lub przedmioty,
których posiadacz odpadów pozbywa się,
zamierza pozbyć się lub do pozbycia
których jest obowiązany.
ODZYSK - rozumie się przez to proces,
którego głównym wynikiem jest to, że
odpady służą użytecznemu zastosowaniu,
przez zastąpienie materiałów, które zostałyby
zastosowane, lub w wyniku którego odpady są
przygotowywane do takiego zastosowania – w
danym zakładzie lub ogólnie w gospodarce
 Załącznik
nr I do u.o. zawiera
niewyczerpujący wykaz operacji odzysku.
PRZYGOTOWANIE DO PONOWNEGO UŻYCIA rozumie się przez to odzysk polegający na
sprawdzeniu, czyszczeniu lub naprawie, w ramach
którego produkty lub części produktów, które
wcześniej stały się odpadami, są przygotowywane
do tego, aby mogły być ponownie wykorzystywane
bez jakichkolwiek innych czynności wstępnego
przetwarzania
Przykłady
 czyszczenie, sprawdzenie lub naprawa zużytych
produktów, które stały się odpadami, aby mogły być
ponownie użyte. Jest to bardzo częste w
odniesieniu do naprawy rowerów, mebli i do
materiałów budowlanych
RECYKLING - rozumie się przez to odzysk, w
ramach którego odpady są ponownie
przetwarzane w produkty, materiały lub
substancje wykorzystywane w pierwotnym
celu lub innych celach; obejmuje to ponowne
przetwarzanie materiału organicznego
(recykling organiczny)
nie obejmuje
 odzysku energii
 ponownego przetwarzania na materiały,
które mają być wykorzystane jako paliwa lub
do celów wypełniania wyrobisk
 Należy
zauważyć, że zgodnie z definicją
odzysku nie sam proces produkcyjny,
w którym odpady zastępują pierwotny
surowiec, ale także procesy w górnej części
łańcucha zarządzania materiałami, w których
odpady są przygotowywane do wypełniania
tych funkcji, można uważać za operacje
odzysku.
Art. 21.
 Przy obliczaniu osiągniętych poziomów:
1) odzysku odpadów opakowaniowych – do
odzysku zalicza się procesy odzysku R1 – R9,
2) recyklingu odpadów opakowaniowych – do
recyklingu zalicza się procesy odzysku R2 – R9
– wymienione w załączniku nr 1 do ustawy z dnia
14 grudnia 2012 r. o odpadach.
 Do osiągniętego poziomu odzysku i recyklingu
odpadów opakowaniowych zalicza się wyłącznie
odzysk i recykling odpadów opakowaniowych
zebranych na terytorium kraju.
 Do osiągniętego poziomu recyklingu odpadów
opakowaniowych z tworzywa sztucznego zalicza
się wyłącznie recykling, w wyniku którego
otrzymuje się produkt wykonany z tworzywa
sztucznego.
zapobieganie powstawaniu odpadów
przygotowywanie do ponownego użycia
recykling
inne procesy odzysku
unieszkodliwianie
Wytwórca odpadów lub inny posiadacz odpadów może zlecić
wykonanie obowiązku gospodarowania odpadami wyłącznie
podmiotom, które posiadają:
 zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na
przetwarzanie odpadów, lub
 decyzje na podstawie odrębnych przepisów (koncesję na
podziemne składowanie odpadów, pozwolenie zintegrowane,
decyzję zatwierdzającą program gospodarowania odpadami
wydobywczymi, zezwolenie na prowadzenie obiektu
unieszkodliwiania odpadów wydobywczych) lub
 wpis do rejestru działalności regulowanej w zakresie
odbierania odpadów komunalnych od właścicieli
nieruchomości lub
 wpis do rejestru w zakresie, o którym mowa w art. 50 ust. 1
pkt 5
– chyba że działalność taka nie wymaga uzyskania decyzji lub
wpisu do rejestru
 Prowadzenie
zbierania odpadów i
prowadzenie przetwarzania odpadów
wymaga uzyskania zezwolenia (art. 41
ust. 1 u.o.).
 Możliwość uzyskania jednego łącznego
zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie
odpadów na wniosek posiadacza odpadów
 Docelowo
transport – wpis do rejestru, do
czasu utworzenia rejestru zezwolenia
wydawane na podstawie ustawy o odpadach
z 2001 r.
 Działalność
w zakresie sprzedaży odpadów
lub pośrednictwa w obrocie odpadami – wpis
do rejestru, jak zostanie utworzony
Art. 16 u.g.o.o.o.
 Przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny niż
recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych jest obowiązany spełniać
wymagania określone dla prowadzonej
działalności w u.o., w tym posiadać decyzje w
zakresie gospodarowania odpadami, jeżeli są
wymagane.
 Przedsiębiorca eksportujący odpady
opakowaniowe oraz przedsiębiorca dokonujący
wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych są obowiązani spełniać
wymagania, określone dla prowadzonej
działalności w u.o., w tym posiadać decyzje w
zakresie gospodarowania odpadami, jeżeli są
wymagane.

 U.o.
Minister właściwy do spraw gospodarki w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
i ilość odpadów, jakie mogą być objęte zwolnieniem,
oraz metodę przetwarzania odpadów, która ma być
zastosowana, a w przypadku odpadów
niebezpiecznych – także szczegółowe warunki
zwolnień w zakresie odzysku odpadów, kierując się
właściwościami odpadów oraz potencjalnym
zagrożeniem dla środowiska w trakcie przetwarzania
odpadów.
U.o.
Wytwórca odpadów, który prowadzi zbieranie odpadów lub
przetwarzanie odpadów, może być zwolniony z obowiązku
uzyskania odrębnego zezwolenia na prowadzenie tej
działalności, jeżeli posiada pozwolenie na wytwarzanie
odpadów - z tym, że jest obowiązany uwzględnić
odpowiednio wymagania przewidziane dla wniosku o wydanie
zezwolenia na zbieranie odpadów lub wniosku o wydanie
zezwolenia na przetwarzanie odpadów

W takim przypadku pozwolenie na wytwarzanie odpadów
wydaje organ właściwy do wydania zezwolenia na
przetwarzanie
Zawsze wpisowi do rejestru podlega
przedsiębiorca:
1) będący organizacją odzysku opakowań,
2) dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy
produktów w opakowaniach,
3) eksportujący:
a) opakowania,
b) produkty w opakowaniach,
4) wprowadzający opakowania,
5) wprowadzający produkty w opakowaniach
Przedsiębiorca:
 dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy
odpadów opakowaniowych,
 eksportujący odpady opakowaniowe,
 prowadzący recykling lub inny niż recykling
proces odzysku odpadów opakowaniowych
– podlega wpisowi do rejestru na wniosek,
jeżeli zamierza wystawiać odpowiednio
dokumenty DPO, DPR, EDPO i EDPR.
Zasady uzyskiwania wpisu do rejestru (kiedy
wniosek, kiedy z urzędu)oraz zawartość
wniosku o wpis do rejestru i dane zawarte w
rejestrze określa ustawa o odpadach.
Rejestr ma być utworzony jako część BDO do
23 stycznia 2016 r.
Minister właściwy do spraw środowiska ogłosi,
w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
informację o dacie utworzenia BDO, w tym
rejestru.
Zgodnie z u.o. wpis do rejestru dla:
1) wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny,
2) wprowadzających baterie lub akumulatory,
3) wprowadzających pojazdy,
4) producentów, importerów i wewnątrzwspólnotowych nabywców
opakowań,
5) wprowadzających na terytorium kraju produkty w opakowaniach,
6) wprowadzających na terytorium kraju opony,
7) wprowadzających na terytorium kraju oleje smarowe
– podlega opłacie rejestrowej
Podmiot wpisany do rejestru uiszcza w terminie do końca lutego
każdego roku opłatę roczną za dany rok
Zwolnienie z opłaty rejestrowej i rocznej
 Art. 79.
 Przedsiębiorcy, którzy przed dniem utworzenia rejestru
złożyli marszałkowi województwa zawiadomienie zgodnie z
art. 9 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców…, w
brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, oraz
przedsiębiorcy, którzy złożyli zawiadomienie na podstawie
art. 78 ust. 1 u.g.o.o.o., są zwolnieni z obowiązku
uiszczenia opłaty rejestrowej i opłaty rocznej w roku, w
którym złożyli wniosek o wpis do rejestru (złożenie
zawiadomienia nie podlega opłacie).
Art. 78 u.g.o.o.o,
Do dnia utworzenia rejestru, o którym mowa w u.o.,
przedsiębiorca, który rozpoczyna działalność polegającą
na
 wytwarzaniu, imporcie lub wewnątrzwspólnotowym
nabyciu produktów w opakowaniach lub produktów,
 odzysku lub recyklingu odpadów opakowaniowych lub
odpadów powstałych z produktów,
 działalność w zakresie eksportu lub
wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych lub powstałych z produktów w celu
poddania ich odzyskowi lub recyklingowi, a także
 organizacja odzysku lub organizacja odzysku
opakowań,
składa zawiadomienie o tym fakcie do marszałka
województwa w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia
działalności.
 Za
dzień rozpoczęcia działalności, uważa się
dzień pierwszego wprowadzenia na
terytorium kraju lub powstania pierwszego
długu celnego dla produktu.
 Na podstawie przepisu przejściowego
przedsiębiorcy są obowiązani zgłaszać
marszałkowi województwa zmiany danych
zawartych w zawiadomieniu (dokonanym na
podstawie przepisów dotychczasowych lub
przepisu przejściowego) nie później niż do
końca miesiąca następującego po miesiącu,
w którym nastąpiła zmiana.
 Pozostają
w mocy zawiadomienia dokonane
na podstawie dotychczasowych przepisów.
Wymagania dla opakowań – jak w
dotychczasowych przepisach
 Art. 11 u.g.o.o.o. Zawiera wymagania zasadnicze
dla opakowań.
 Wprowadzający opakowania jest obowiązany
ograniczać ilość i negatywne oddziaływanie na
środowisko substancji stosowanych do
wytwarzania opakowań oraz wytwarzanych
odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby:
1) opakowania nie zawierały szkodliwych
substancji w ilościach stwarzających
zagrożenie dla produktu, środowiska lub
zdrowia ludzi;
2) maksymalna suma zawartości ołowiu, kadmu,
rtęci i chromu sześciowartościowego w
opakowaniu nie przekraczała 100 mg/kg.

Wprowadzający opakowania jest obowiązany
ograniczać ilość i negatywne oddziaływanie na
środowisko substancji stosowanych do
wytwarzania opakowań oraz wytwarzanych
odpadów opakowaniowych w taki sposób, aby
objętość i masa opakowań były ograniczone do
niezbędnego minimum wymaganego do
spełnienia funkcji opakowania oraz
zapewnienia poziomu bezpieczeństwa
produktowi, biorąc pod uwagę oczekiwania
użytkownika.
Wprowadzający opakowania będzie
obowiązany wprowadzać do obrotu
opakowania projektowane i wykonane w
sposób umożliwiający:
 ich wielokrotne użycie i późniejszy recykling
albo
 przynajmniej ich recykling, jeżeli nie jest
możliwe ich wielokrotne użycie, albo
 inną niż recykling formę ich odzysku, jeżeli
nie jest możliwy ich recykling.
Przepisy
u.g.o.o.o. przewidują, tak jak i
obecnie, możliwość oznakowania opakowań.
Wzory oznaczeń zostaną wydane w
rozporządzeniu ministra właściwego do spraw
środowiska i
Przewiduje się, że w większym stopniu niż to
ma miejsce obecnie zostaną one dostosowane
do decyzji Komisji 97/129/WE z dnia 28
stycznia 1997 r. ustanawiającej system
identyfikacji materiałów opakowaniowych
zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego
i Rady 94/62/WE w sprawie opakowań i
odpadów opakowaniowych (Dz. Urz. UE L 50 z
20 lutego 1997, s. 28).
 Zapewnianie
odzysku, w tym recyklingu
 Specyfika odpadów opakowaniowych po
środkach niebezpiecznych, w tym środkach
ochrony roślin
 Osiągnięcie poziomów odzysku i recyklingu
 Dokumentowanie
 Porozumienia
 Prowadzenie publicznych kampanii
edukacyjnych
Art. 17.
Wprowadzający produkty w opakowaniach jest
obowiązany zapewniać odzysk, w tym
recykling odpadów opakowaniowych takiego
samego rodzaju jak odpady opakowaniowe
powstałe z tego samego rodzaju opakowań
jak opakowania, w których wprowadził
produkty, z uwzględnieniem art. 18.
Nie odpady opakowaniowe ze „swoich”
opakowań (w których wprowadził produkty),
tylko tego samego rodzaju
Sposób realizacji
Wprowadzający produkty w opakowaniach
wykonuje obowiązek odzysku i recyklingu”
 samodzielnie albo
 za pośrednictwem organizacji odzysku
opakowań (OOO), której zlecił jego
wykonanie
Wprowadzający produkty w opakowaniach oraz
OOO mogą zlecić wykonanie poszczególnych
czynności w zakresie gospodarowania
odpadami opakowaniowymi posiadaczowi
odpadów
Samodzielnie
Wprowadzający produkty w opakowaniach
poddaje odzyskowi, w tym recyklingowi:
 wyłącznie odpady opakowaniowe
wytworzone przez siebie lub
 odpady opakowaniowe zebrane od innych
posiadaczy odpadów, takiego samego rodzaju
i w takiej samej masie jak odpady
opakowaniowe powstałe z wprowadzonych
przez niego do obrotu produktów w
opakowaniach
Poprzez OOO
Przejęcie obowiązku wprowadzającego produkty w
opakowaniach
 Umowa w formie pisemnej pod rygorem
nieważności,
 Umowa dotyczy całej masy opakowań jednego
lub kilku rodzajów, jakie wprowadzający
produkty w opakowaniach wprowadził do obrotu
w danym roku kalendarzowym
Obowiązek przechowywania umowy przez 5 lat, licząc
od końca roku kalendarzowego, w którym umowa
przestała obowiązywać.
 Obowiązek
przekazania OOO wszelkich
niezbędnych danych do realizacji przejętego
przez nią od niego obowiązku, w tym
informacje o wszystkich wprowadzonych
przez wprowadzającego w danym roku
kalendarzowym produktach w opakowaniach.
 W przypadku nieprzekazania wprowadzający produkty w opakowaniach
jest obowiązany do wniesienia opłaty
produktowej obliczonej w odniesieniu do
produktów w opakowaniach, jakie
wprowadził do obrotu w danym roku
kalendarzowym bez poinformowania OOO
Szczególne zasady dot. odpadów
opakowaniowych po środkach niebezpiecznych
Art. 18 ust. 1
Wprowadzający środki niebezpieczne w
opakowaniach jest obowiązany zorganizować
system zbierania oraz zapewniać odzysk, w
tym recykling, odpadów opakowaniowych po
środkach niebezpiecznych
 Nowa
u.g.o.o.o. rezygnuje z obowiązkowej
kaucji na opakowania po środkach
niebezpiecznych, w tym na opakowania po
środkach ochrony roślin.
Sposób realizacji
 samodzielnie (na zasadach określonych w
art. 17 ust. 3) albo
 przez przystąpienie do porozumienia, o
którym mowa w art. 25 (brak możliwości
powierzenia OOO)
Wprowadzający środki niebezpieczne w
opakowaniach może zlecić wykonanie
poszczególnych czynności w zakresie
gospodarowania odpadami opakowaniowymi po
środkach niebezpiecznych posiadaczowi odpadów.
Specyfika środków ochrony roślin będących
środkami niebezpiecznymi
 Wprowadzający jest obowiązany do
sfinansowania kosztów zbierania przez
przedsiębiorcę prowadzącego jednostkę handlu
detalicznego lub hurtowego oraz do odebrania od
niego, na własny koszt, odpadów opakowaniowych
po tych środkach (art.18)
 Jednostka handlu, który sprzedaje środki
ochrony roślin, jest obowiązana przyjmować od
użytkowników odpady opakowaniowe po tych
środkach (art. 43 ust. 1)
 Użytkownik środków ochrony roślin jest
obowiązany zwrócić odpady opakowaniowe po tych
środkach jednostce handlowej (art. 43 ust. 2)
Uwaga:
Przepisy dotyczące opakowań po środkach
niebezpiecznych, w tym środkach ochrony
roślin, stosuje się także do wprowadzającego
produkty w opakowaniach
wielomateriałowych
Możliwość określenia w rozporządzeniu
rodzajów substancji chemicznych i ich
mieszanin, których nie uznaje się za środki
niebezpieczne.
Art. 20 ust. 1
 Wprowadzający produkty w opakowaniach
jest obowiązany do dnia 31 grudnia 2014 r.
oraz w latach następnych osiągnąć docelowy
poziom odzysku i recyklingu odpadów
opakowaniowych co najmniej w wysokości
określonej w załączniku nr 1 do ustawy
Poz.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Odpady opakowaniowe powstałe z:
rodzaj opakowań
opakowań razem (suma 2-9)
opakowań z tworzyw sztucznych
opakowań z aluminium
opakowań ze stali, w tym z blachy
stalowej
opakowań z papieru i tektury
opakowań ze szkła
opakowań z drewna
opakowań wielomateriałowych
Poziom w %:
Odzysk recykling
61
56
–
23,5
–
51
–
51
–
–
–
–
9.
pozostałych opakowań
–
61
61
16
poziom określony
odpowiednio w poz. 1–7
wg rodzaju materiału
przeważającego w
opakowaniu
wielomateriałowym
–
 Nowością
jest obowiązek uwzględnienia w
osiągniętym łącznym poziomie odzysku i
recyklingu wszystkich rodzajów opakowań,
a nie jak dotychczas tylko tych, dla których
były ustanowione odrębne poziomy.
Przykłady: opakowania z ceramiki, tekstyliów
 Nie
ustanowiono dla tych opakowań
indywidualnych poziomów, są uwzględniane
wyłącznie w łącznych poziomach.
Poziomy dla opakowań wielomateriałowych
 Dotychczas - art. 3a ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców nakazywał w przypadku
wprowadzenia na rynek krajowy produktu w
opakowaniu wielomateriałowym, całą masę
tego opakowania uwzględnić w masie
opakowań, których rodzaje wymieniono
w załączniku nr 1 do ustawy, według rodzaju
materiału, którego zawartość w masie
opakowania wielomateriałowego jest
największa.
Poziomy dla opakowań wielomateriałowych
 U.g.o.o.o.
– opakowania wielomateriałowe
stanowią odrębny rodzaj opakowań, ale nie
mają własnego poziomu, tylko obowiązuje
poziom dla dominującego rodzaju materiału
Wyjątki
 Wprowadzający produkty w opakowaniach
wielomateriałowych lub środki niebezpieczne
w opakowaniach, w tym środki ochrony
roślin, który należy do porozumienia, o
którym mowa w art. 25 – obowiązują
poziomy przyjęte w porozumieniu, nie niższe
niż minimalne roczne poziomy w
rozporządzeniu MŚ
 Opakowania mające bezpośredni kontakt z
produktami leczniczymi określonymi
w przepisach ustawy z dnia 6 września 2001
r. – Prawo farmaceutyczne
Sposób obliczania poziomów
 Procentowa wartość ilorazu masy odpadów
opakowaniowych poddanych odpowiednio
odzyskowi lub recyklingowi w tym roku oraz
masy wprowadzonych do obrotu opakowań w
poprzednim roku kalendarzowym.
 Rozpoczynający działalność w danym roku
kalendarzowym oblicza poziom odzysku i
recyklingu odpadów opakowaniowych za ten
rok w stosunku do masy wprowadzonych
przez siebie do obrotu opakowań w tym roku.
W przypadku OOO docelowo od 2020 r. oraz
w latach następnych w osiągniętym poziomie
łącznego odzysku i recyklingu co najmniej
50% odpadów opakowaniowych musi
pochodzić z gospodarstw domowych
Roczne poziomy odzysku i recyklingu
odpadów opakowaniowych pochodzących z
gospodarstw domowych dla OOO zostaną
określone w rozporządzeniu.
Przepis przejściowy do obowiązków w zakresie
uzyskania poziomów i opłaty produktowej
 Art. 73 ust. 1
Do powstałych przed dniem wejścia w życie
u.g.o.o.o. obowiązków wynikających z ustawy o
obowiązkach przedsiębiorców:
 w zakresie uzyskania wymaganych poziomów
odzysku i recyklingu, w tym do obowiązków
sprawozdawczych oraz
do zobowiązań z tytułu opłaty produktowej
należnej za okres do dnia 31 grudnia 2013 r.,
stosuje się przepisy ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców obowiązujące w chwili powstania
tych obowiązków, w tym zobowiązań z tytułu
opłaty produktowej.
Art. 11a ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców pozwala
przedsiębiorcom albo organizacjom odzysku,
którzy wykonali obowiązek uzyskania
wymaganych poziomów w wielkości
przekraczającej wymagany w danym roku
poziom odzysku lub recyklingu, rozliczyć
masę lub ilość odpadów opakowaniowych lub
poużytkowych przekraczającą wymagany
poziom odzysku lub recyklingu w następnym
roku kalendarzowym.
Zostanie uchylony 1.I.2014 r.
Przepis przejściowy – art. 80 ust 2 u.g.o.o.o.
Przedsiębiorca albo OOO, którzy wykonali
obowiązek odzysku i recyklingu w wielkości
przekraczającej wymagany w 2013 r. poziom,
zgodnie z dotychczasowymi przepisami, mogą
rozliczyć w 2014 r. masę odpadów
opakowaniowych przekraczającą wymagany
poziom odzysku lub recyklingu w wysokości nie
większej niż 10% wymaganego poziomu w
2013 r.
Analogiczny przepis dla odpadów poużytkowych
 Masę
opakowań wprowadzonych do obrotu
wraz z produktami ustala się w oparciu o
ewidencję, którą jest obowiązany prowadzić
wprowadzający produkty w opakowaniach
Art. 22
Wprowadzający produkty w opakowaniach jest
obowiązany
I. prowadzić ewidencję obejmującą informacje
o masie opakowań, w których wprowadził do
obrotu produkty w danym roku kalendarzowym
 w formie pisemnej albo
 w systemie teleinformatycznym
II. przechowywać informacje zawarte w
ewidencji przez 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, którego informacje
dotyczą.
 Jeżeli
wprowadzający produkty w
opakowaniach nie prowadzi ewidencji, o
której mowa w art. 22 ust. 1, albo prowadzi
ją nierzetelnie, informacje o masie
opakowań, w których wprowadził on do
obrotu produkty, marszałek województwa lub
wojewódzki inspektor ochrony środowiska
ustalają na podstawie wszelkich dostępnych
informacji, a w razie ich braku – szacunkowo.
Przy wywozie za granicę EDPR i EDPO są
wystawiane na podstawie:
 dokumentu celnego potwierdzającego wywóz
odpadów opakowaniowych poza obszar celny Unii
Europejskiej albo
 faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotową
dostawę odpadów opakowaniowych
Uwierzytelnione kopie dokumentów celnych albo
faktur, na podstawie których były wystawione
EDPO lub EDPR, dołącza się do nich
 DPR
i DPO służą do ustalenia masy odpadów
opakowaniowych poddanych recyklingowi lub
innemu niż recykling procesowi odzysku oraz
zastosowanego procesu
 EDPR
i EDPO - służą do ustalenia masy odpadów
opakowaniowych będących przedmiotem
eksportu oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy w
celu poddania ich recyklingowi lub innemu niż
recykling procesowi odzysku
Wzory w rozporządzeniu – dotychczasowe rozporządzenie
wydane na podstawie art. 11 ust. 7 ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców zachowuje moc do czasu wydania nowego,
nie dłużej niż do 1 stycznia 2015 r.
Uprawniony do wystawiania
Przedsiębiorca, :
 dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych,
 eksportujący odpady opakowaniowe,
 prowadzący recykling lub inny niż recykling proces odzysku
odpadów opakowaniowych
– który chce wystawiać odpowiednio dokumenty DPO, DPR,
EDPO i EDPR podlega wpisowi do rejestru na wniosek
(zacznie obowiązywać z chwilą upływu terminu do złożenia
wniosku o wpis do rejestru na podstawie u.o. – do 3 lat + 6
mies.)
Dodatkowo podlega pod coroczny audyt zewnętrzny + raz na
3 lata kontrola marszałka województwa
Przedsiębiorca wpisany do rejestru jest obowiązany
wystawiać odpowiednio do zakresu wykonywanej działalności
gospodarczej dokumenty DPO, DPR, EDPO i EDPR.
Uwaga – przedsiębiorca prowadzący recykling
lub inny odzysk może być wpisany do rejestru ,
o którym mowa w u.o., w innym zakresie!!!
Jeżeli nie zamierza wystawiać tych
dokumentów, a prowadzi odzysk odpadów
opakowaniowych na podstawie zezwolenia na
przetwarzanie – też jest wpisany do rejestru.
Jeżeli jest pośrednikiem w obrocie odpadami
lub sprzedawcą odpadów – jest wpisywany na
wniosek.
Wpisy w tym zakresie nie dają uprawnień do
wystawiania dokumentów.
DPO i DPR wystawia
przedsiębiorca prowadzący recykling lub inny
niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych
na wniosek wprowadzającego produkty w
opakowaniach lub organizacji odzysku
opakowań
w trzech egzemplarzach
W przypadku odpadów opakowaniowych
pochodzących wyłącznie z gospodarstw
domowych dokumenty DPO i DPR są wystawiane
przez przedsiębiorcę prowadzącego recykling lub
inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych na wniosek:
 podmiotu odbierającego odpady komunalne od
właścicieli nieruchomości albo
 prowadzącego instalację regionalną do
przetwarzania odpadów komunalnych, albo
 podmiotu prowadzącego punkt selektywnego
zbierania odpadów komunalnych, albo
 gminy organizującej odbieranie odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości.
Zlecenie przekazania posiadaczowi odpadów
W przypadku gdy wprowadzający produkty w
opakowaniach, organizacja odzysku opakowań
lub podmiot, prowadzący instalację regionalną
bądź gmina zlecą posiadaczowi odpadów
przekazanie odpadów opakowaniowych do
recyklingu lub innego niż recykling procesu
odzysku - wniosek o wystawienie DPO lub DPR
składa w ich imieniu posiadacz odpadów.
Terminy
 Złożenia wniosku - nie później niż w terminie 30
dni od upływu kwartału, w którym odpady
opakowaniowe zostały przekazane do recyklingu
lub innego niż recykling procesu odzysku
 Wystawienia DPR lub DPO - 7 dni od dnia wpływu
wniosku o ich wystawienie
 Przekazania marszałkowi województwa jednego
egzemplarza - 30 dni od upływu kwartału, w
którym dokumenty zostały wystawione
 Okres przechowywania - przez 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, którego dokumenty
dotyczą
EDPR i EDPO są wystawiane przez przedsiębiorcę:
 eksportującego odpady opakowaniowe,
 dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy
odpadów opakowaniowych
 W trzech egzemplarzach
Wniosek:
 wprowadzający produkty w opakowaniach lub
ooo
 jeżeli wprowadzający produkty w opakowaniach
lub ooo zlecą posiadaczowi odpadów przekazanie
odpadów opakowaniowych do eksportu odpadów
opakowaniowych lub wewnątrzwspólnotowej
dostawy odpadów opakowaniowych - wniosek o
składa w ich imieniu posiadacz odpadów.
Wystawca EDPO i EDPR dołącza:
 uwierzytelnione kopie dokumentów celnych
albo faktur, na podstawie których były one
wystawione
 oświadczenie, że odpady opakowaniowe
zostaną poddane recyklingowi lub innemu niż
recykling procesowi odzysku w instalacjach
spełniających co najmniej wymagania, jakie
spełniają instalacje eksploatowane na
terytorium kraju
Terminy
Złożenie wniosku - nie później niż w terminie 30
dni od upływu kwartału, w którym odpady
opakowaniowe zostały przekazane odpowiednio do
eksportu odpadów opakowaniowych albo
wewnątrzwspólnotowej dostawy odpadów
opakowaniowych
Wystawienie -7 dni od dnia wpływu wniosku o ich
Przekazania marszałkowi województwa jednego
egzemplarza dokumentów - 30 dni od upływu
kwartału, w którym dokumenty zostały wystawione
Przechowywanie - przez 5 lat, licząc od końca
roku kalendarzowego, którego dokumenty dotyczą.
Wzór
EDPO i EDPR określi MŚ w
rozporządzeniu
Art. 76 u.g.o.o.o.
 Do potwierdzenia wykonania odzysku oraz
recyklingu odpadów opakowaniowych za
okres do dnia wejścia w życie ustawy stosuje
się dodatkową ewidencję oraz dokumenty
potwierdzające dokonanie odzysku i
recyklingu odpadów opakowaniowych na
podstawie ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców sprzed nowelizacji
Art. 46 u.g.o.o.o.
Obowiązkowi przeprowadzenia rocznego audytu
zewnętrznego podlegają przedsiębiorcy, którzy
 prowadzący recykling lub inny niż recykling proces
odzysku odpadów opakowaniowych, którzy
wystawiają DPO oraz DPR i posiadają zezwolenie na
przetwarzanie, pozwalające na odzysk odpadów o
masie przekraczającej 400 Mg,
 eksportujący odpady opakowaniowe oraz
przedsiębiorcy dokonujący wewnątrzwspólnotowej
dostawy odpadów opakowaniowych, którzy
wystawili w danym roku kalendarzowym EDPR lub
EDPO potwierdzające eksport odpadów
opakowaniowych lub wewnątrzwspólnotową dostawę
odpadów opakowaniowych o masie przekraczającej
400 Mg
Zasady prowadzenia audytu
 Termin przeprowadzenia audytu - do dnia 30
kwietnia roku następującego po roku
kalendarzowym, którego dotyczy.
 Kto - akredytowany weryfikator
środowiskowego, o którym mowa w przepisach
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w
sprawie dobrowolnego udziału organizacji w
systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie
(EMAS).....
 Audytora wybiera przedsiębiorca.
 Koszty przeprowadzenia audytu obciążają
przedsiębiorcę
Celem audytu jest sprawdzenie wiarygodności
danych zawartych w DPR, DPO, EDPR, EDPO
oraz dokumentach celnych i fakturach
potwierdzających wewnątrzwspólnotową
dostawę wystawionych w roku kalendarzowym,
którego dotyczy audyt.
Zakres audytu określa art. 48 ust. 2 u.g.o.o.o.
Audytor sporządza pisemne sprawozdanie z
przeprowadzonego audytu, które przekazuje:
 przedsiębiorcy (wraz z dokumentacją)
 wojewódzkiemu inspektorowi ochrony
środowiska, właściwemu ze względu na
miejsce prowadzenia (uwierzytelniona kopia)
 marszałkowi województwa (uwierzytelniona
kopia)
Przedsiębiorca jest obowiązany przechowywać
dokumentację audytu, wraz ze sprawozdaniem
z przeprowadzonego audytu, przez 5 lat licząc
od końca roku kalendarzowego, którego audyt
dotyczy.
Art. 83 pkt 2 u.g.o.o.o.
Przepisy o audycie wchodzą w życie z dniem
1 stycznia 2016 r.
Przedmiot porozumienia
 utworzenie i utrzymanie systemu zbierania,
transportu, odzysku lub unieszkodliwiania
odpadów opakowaniowych powstałych z
opakowań wielomateriałowych albo z
opakowań po środkach niebezpiecznych
Strony porozumienia
 Organizacja samorządu gospodarczego
reprezentująca grupę przedsiębiorców
wprowadzających:
• produkty w opakowaniach wielomateriałowych
albo
• środki niebezpieczne w opakowaniach, w tym
środki ochrony roślin
 Marszałek województwa
Wymienieni przedsiębiorcy mogą na równych
zasadach przystępować do już zawartych
porozumień.
Wprowadzający podlega wykluczeniu z porozumienia
w razie niewykonywania zobowiązań finansowych na
rzecz porozumienia
Marszałkiem województwa właściwym w
sprawach porozumienia jest marszałek
właściwy ze względu na siedzibę osoby
prawnej reprezentującej wprowadzających,,
a w przypadku braku siedziby na terytorium
kraju – Marszałek Województwa
Mazowieckiego.
Organizacja samorządu gospodarczego
 Izba gospodarcza – ustawa z dnia 30 maja
1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. z 2009
Nr.84, poz. 710)
 Art. 2. Izba gospodarcza jest organizacją
samorządu gospodarczego, reprezentującą
interesy gospodarcze zrzeszonych w niej
przedsiębiorców, w szczególności wobec
organów władzy publicznej
Charakter prawny porozumienia
 Jest to porozumienie administracyjne –
niewładcza forma działania administracji
 Nie jest to umowa cywilnoprawna, chociaż
również opiera się na zasadzie równości stron
(zawierane są pomiędzy podmiotami
niepodporządkowanymi organizacyjnie lub
służbowo), z tym, że jedną ze stron nie jest inny
przedsiębiorca (związek przedsiębiorców) ale
jednostka realizująca funkcje administracji
publicznej
 Przedmiot porozumień, o których mowa w
u.g.o.o.o., leży w sferze prawa administracyjnego
- jest nim wdrożenie postanowień dyrektywy
94/62/WE i osiągnięcie określonych w niej celów
dla państw członkowskich
art. 22 ust. 3a dyrektywy 94/62/WE :
„Państwa Członkowskie mogą dokonać
transpozycji przepisów art. 7 w drodze
porozumienia między właściwymi organami
oraz danymi sektorami gospodarki, pod
warunkiem że wielkości docelowe wymienione
w art. 6 zostały osiągnięte.”
Przepis ten określa także wymogi jakie muszą
spełniać porozumienia – zostały transponowane
do u.g.o.o.o.
Art. 7 dyrektywy dotyczy systemów zwrotu,
zbiórki i odzysku
Zawartość porozumienia - określa w
szczególności:
 cele i termin realizacji porozumienia, w tym
przewidziane do osiągnięcia poziomy odzysku
i recyklingu;
 podmioty uprawnione do kontroli realizacji
porozumienia oraz sposób tej kontroli;
 sposób finansowania realizacji porozumienia;
 warunki rozwiązania porozumienia.
Zamiast
poziomów określonych w załączniku
nr 1 do ugooo obowiązują poziomy przyjęte
w porozumieniu.
Nie mogą być niższe niż minimalne roczne
poziomy odzysku i recyklingu dla opakowań
wielomateriałowych oraz dla opakowań po
środkach niebezpiecznych, w poszczególnych
latach, określone przez MŚ w rozporządzeniu,
MŚ ma kierować się kosztami utworzenia
systemu, o którym mowa w ust. 1, mocami
przerobowymi istniejących i planowanych
instalacji oraz ochroną środowiska, zdrowia i
życia ludzi
 Osoba
prawna reprezentująca
wprowadzających jest obowiązana w
terminie do dnia 15 marca każdego roku
przedstawić marszałkowi województwa oraz
ministrowi właściwemu do spraw środowiska
raport obejmujący informacje dotyczące
funkcjonowania porozumienia za poprzedni
rok kalendarzowy.
 wzór raportu zostanie określony w
rozporządzeniu
Informowanie o porozumieniach
 Marszałek województwa zamieszcza
porozumienia oraz informacje o ich
rozwiązaniu w Biuletynie Informacji
Publicznej obsługującego go urzędu.
 Marszałek województwa informuje ministra
właściwego do spraw środowiska o zawartych
porozumieniach oraz o ich rozwiązaniu.
Nieosiągnięcie celów porozumienia w terminie
- wprowadzający, będący jego stronami, są
obowiązani do wniesienia opłaty produktowej,
obliczonej jako iloczyn masy odpadów
opakowaniowych brakującej do osiągnięcia
przyjętych w porozumieniu poziomów
odzysku i recyklingu liczonej w stosunku do
masy opakowań wprowadzonych do obrotu
przez danego przedsiębiorcę i podwójnej
stawki opłaty produktowej określonej dla
danego rodzaju opakowania, za każdy rok
kalendarzowy, w którym cele te nie zostały
osiągnięte.
Porozumienia zawierane przez MŚ z:
 przedsiębiorcami wprowadzającymi
produkty w opakowaniach w zakresie
utworzenia i utrzymania systemu zbierania,
transportu, odzysku lub unieszkodliwiania
odpadów opakowaniowych;
 przedsiębiorcami wprowadzającymi
produkty w opakowaniach jednostkowych
wielokrotnego użytku w zakresie utworzenia
i utrzymania systemu obrotu opakowaniami
jednostkowymi wielokrotnego użytku
 Wymienieni przedsiębiorcy mogą, na równych
zasadach, zawierać porozumienia oraz
przystępować do już zawartych porozumień
Zawartość porozumienia
Porozumienie zawiera listę podmiotów
będących sygnatariuszami porozumienia oraz
określa w szczególności:
 cele i termin realizacji porozumienia;
 sposób finansowania porozumienia, w tym
finansowania odbierania opakowań w
jednostkach handlu detalicznego;
 podmioty uprawnione do kontroli realizacji
porozumienia oraz sposób tej kontroli;
 przypadki:
a) wykluczenia podmiotu z porozumienia,
b) rozwiązania porozumienia.
Minister właściwy do spraw środowiska
zamieszcza porozumienia w Biuletynie
Informacji Publicznej obsługującego go urzędu.
Przedsiębiorcy należący do porozumienia są
obowiązani w terminie do dnia 15 marca
każdego roku przedstawić ministrowi
właściwemu do spraw środowiska raport
obejmujący informacje dotyczące
funkcjonowania porozumienia za poprzedni rok
kalendarzowy wraz z listą podmiotów
uczestniczących w porozumieniu
publiczna kampania edukacyjna – rozumie się
przez to każde działanie mające na celu
podnoszenie stanu świadomości ekologicznej
społeczeństwa, obejmujące informowanie o
prawidłowym postępowaniu z odpadami
opakowaniowymi, możliwym wpływie odpadów
opakowaniowych na środowisko i zdrowie ludzi,
dostępnych systemach zwrotu, zbierania i
odzysku, w tym recyklingu, odpadów
opakowaniowych, w tym kampanie w środkach
masowego przekazu, ulotki i broszury
informacyjne, plakaty, konkursy, konferencje
oraz imprezy o charakterze informacyjnoedukacyjnym
 Art.
19.
1. Wprowadzający produkty w opakowaniach
jest obowiązany prowadzić publiczne
kampanie edukacyjne.
2. Obowiązek ten może być według wyboru
wprowadzającego produkty w opakowaniach
wykonywany samodzielnie lub za
pośrednictwem OOO
samodzielne wykonanie obowiązku polega na:
 przeznaczaniu na publiczne kampanie
edukacyjne lub
 2) przekazywaniu na rachunek Narodowego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej
– łącznie co najmniej 2% wartości netto
opakowań wprowadzonych do obrotu w
poprzednim roku kalendarzowym.
 Wprowadzający
produkty w opakowaniach
składa sprawozdanie o wysokości środków
przeznaczonych na publiczne kampanie
edukacyjne w ramach rocznego sprawozdania
o produktach, opakowaniach i o
gospodarowaniu odpadami z nich
powstającymi
Art. 31.
OOO jest obowiązana przeznaczać na publiczne
kampanie edukacyjne co najmniej 5% przychodów
uzyskanych w poprzednim roku kalendarzowym z
przejęcia obowiązków w zakresie osiągnięcia
wymaganych poziomów odzysku i recyklingu.
Obowiązek OOO:
 dokumentowania przeznaczenia przychodów na
publiczne kampanie edukacyjne
 składania sprawozdań o wysokości środków
przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne w
ramach rocznego sprawozdania o produktach,
opakowaniach i o gospodarowaniu odpadami z nich
powstającymi (art. 73 ust. 1 u.o.)
Art. 27.
Organizacja odzysku opakowań jest obowiązana
spełniać następujące warunki:
 wykonywać działalność gospodarczą w formie spółki
akcyjnej;
 wykonywać wyłącznie działalność gospodarczą
związaną z organizowaniem, zarządzaniem lub
prowadzeniem przedsięwzięć związanych z
odzyskiem, w tym recyklingiem odpadów, oraz
finansowaniem publicznych kampanii edukacyjnych;
 zawierać w swej nazwie oznaczenie „organizacja
odzysku opakowań”;
 posiadać wymagany przepisami ustawy kapitał
zakładowy -2 500 000.
Szczególne
wymagania dot. kapitału zakładowego
OOO – art. 29 ugooo
Obowiązek
 utrzymywania kapitału własnego w wysokości co
najmniej połowy kapitału zakładowego,
zdeponowanego na odrębnym rachunku
bankowym lub w formie lokaty terminowej albo
 posiadania gwarancji bankowej lub gwarancji
ubezpieczeniowej, której gwarantem jest
instytucja finansowa upoważniona do
gwarantowania długu celnego, w wysokości co
najmniej połowy minimalnego kapitału
zakładowego
Szczególne wymagania dot. kapitału
zakładowego OOO (cd)
 Przedstawianie zaświadczeń lub innych
dokumentów potwierdzających
utrzymywanie kapitału zakładowego w
wymaganej wysokości
do dnia 15 marca każdego roku marszałkowi
województwa za poprzedni rok kalendarzowy
na każde żądanie marszałka województwa
 Inne wymagania – jak dotychczas
Art. 33.
 W przypadku otwarcia likwidacji albo ogłoszenia
upadłości organizacji odzysku opakowań,
przejęty przez nią obowiązek ponownie staje
się, z dniem otwarcia likwidacji albo ogłoszenia
upadłości, obowiązkiem wprowadzającego
produkty w opakowaniach, od którego został on
przejęty, w odniesieniu do masy opakowań
wprowadzonych przez niego do obrotu od dnia 1
stycznia roku kalendarzowego, w którym
nastąpiło otwarcie likwidacji lub ogłoszenie
upadłości organizacji odzysku opakowań.
 Art.
74.
 1. Organizacje odzysku działające na
podstawie przepisów ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców prowadzące działalność
gospodarczą w zakresie opakowań, stają się
organizacjami odzysku opakowań w
rozumieniu u.g.o.o.o., z tym, że do końca
2015 r. są obowiązane dostosować się do
wymagań u.g.o.o.o. (nazwa organizacji,
kapitał zakładowy)
 Umowy
zawarte z organizacjami odzysku
przed dniem wejścia w życie u.g.o.o.o. na
podstawie ustawy o obowiązkach
przedsiębiorców zachowują ważność przez
czas, na który zostały zawarte.
 Jeżeli organizacja odzysku nie dostosuje się
do wymogów u.o.do końca 2015 r., zawarte
przez nią umowy, w zakresie objętym
przepisami u.g.o.o.o., wygasają z dniem 1
stycznia 2016 r.
 Wprowadzający
produkty w opakowaniach
oraz organizacja odzysku opakowań, którzy
nie osiągnęli poziomów, są obowiązani
wnieść opłatę produktową obliczoną
oddzielnie w przypadku nieosiągnięcia
wymaganego poziomu:
 Recyklingu:
 recyklingu dla wszystkich opakowań razem
 recyklingu dla poszczególnych rodzajów
opakowań
 Odzysku – tylko dla opakowań razem
 Rozliczenie
wykonania obowiązku
określonego odzysku i recyklingu następuje
na koniec roku kalendarzowego
 Podstawę obliczenia opłaty produktowej
stanowi masa w kilogramach opakowań
danego rodzaju, w których produkty zostały
wprowadzone do obrotu.
 Sposób obliczania opłaty produktowej określa
załącznik nr 2 do ustawy
 Opłata
produktowa jest obliczana na koniec
roku kalendarzowego.
 2. Opłatę produktową wnosi się na odrębny
rachunek bankowy prowadzony przez
marszałka województwa do dnia 15 marca
roku następującego po roku kalendarzowym,
którego opłata dotyczy.
 Maksymalna
stawka opłaty produktowej dla
opakowań wynosi 4,50 zł za 1 kg.
 Konkretne
stawki w rozporządzeniu.
 Rozporządzenie
w sprawie stawek opłat
wydane na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy o
obowiązkach przedsiębiorców ... Zachowuje
moc do czasu wydania nowego, nie dłużej niż
12 miesięcy od dnia wejścia w życie
u.g,o.o.o.
Art. 41.
 Zakazuje się dystrybucji produktów w
opakowaniach wprowadzanych do obrotu
przez wprowadzającego produkty w
opakowaniach, który nie jest wpisany do
rejestru.
 Przejściowo zamiast rejestru –
zawiadomienie marszałka województwa, w
praktyce zakaz zacznie funkcjonować z
chwilą upływu terminu na złożenie wniosku o
wpis do rejestru
Art. 42 - obowiązki informacyjne jednostek handlu
detalicznego lub hurtowego, które sprzedają
produkty w opakowaniach polegające na
przekazywaniu użytkownikom informacji o
opakowaniach i odpadach opakowaniowych w
zakresie:
 dostępnych systemów zwrotu, zbierania i
odzysku, w tym recyklingu, odpadów
opakowaniowych,
 właściwego postępowania z odpadami
opakowaniowymi,
 znaczenia oznaczeń stosowanych na
opakowaniach
– co najmniej przez wywieszenie informacji w
miejscu sprzedaży.
Art. 44.
 Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu
detalicznego o powierzchni handlowej
powyżej 2000 m2 jest obowiązany prowadzić
na własny koszt selektywne zbieranie
odpadów opakowaniowych po produktach w
opakowaniach, które znajdują się w ofercie
handlowej tej jednostki, według rodzajów
opakowań, z których powstały odpady.
 Obowiązek
sporządzenia i złożenia
marszałkowi województwa rocznego
sprawozdania o produktach, opakowaniach i
o gospodarowaniu odpadami z nich
powstającymi na zasadach określonych w
u.o.
 Obowiązek ten ciąży na przedsiębiorcy:
wprowadzającym opakowania,
eksportującym opakowania,
eksportującym produkty w opakowaniach,
dokonującym wewnątrzwspólnotowej
dostawy produktów w opakowaniach,
wprowadzającym produkty w opakowaniach
Sprawozdania OOO
 Przedsiębiorca może zlecić sporządzenie
rocznego sprawozdania OOO.
 OOO sporządza i składa marszałkowi
województwa roczne sprawozdanie wraz z
wykazem przedsiębiorców, którzy zlecili jej
sporządzenie sprawozdania.
 Przedsiębiorca zlecający sporządzenie
rocznego sprawozdania jest obowiązany
przekazać OOO wszelkie dane niezbędne do
prawidłowego sporządzenia rocznego
sprawozdania.


Jeżeli wprowadzający produkty w
opakowaniach nie przekazał OOO informacji
o wszystkich wprowadzonych przez siebie w
danym roku kalendarzowym do obrotu
produktach w opakowaniach, jest
obowiązany samodzielnie sporządzić i
złożyć marszałkowi województwa roczne
sprawozdanie w zakresie tych produktów w
opakowaniach, o których nie przekazał
informacji organizacji odzysku opakowań
Art. 237 u.o.
Podmioty, o których mowa w art. 73 i art. 75,
obowiązane przed dniem wejścia w życie nowej
ustawy o odpadach do sporządzania i składania
sprawozdań:
 na podstawie art. 4 ust. 5, art. 10 ust. 1 i 2 oraz
art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o
obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o
opłacie produktowej,
 sprawozdań – na podstawie art. 7 ust. 1 i art. 9
ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o
opakowaniach i odpadach opakowaniowych,
– sporządzają i składają je, za lata 2012–2014,
stosując przepisy dotychczasowe
 Większość
naruszeń jest zagrożona
administracyjnymi karami pieniężnymi
Rozpiętość
kar od 5 000 do 500 000 zł
Wymierza wioś lub wojewódzki inspektor
inspekcji handlowej
Stanowią dochód budżetu państwa
 Niektóre
naruszenia są wykroczeniami
Art. 72.
 Do spraw wszczętych i niezakończonych
przed dniem wejścia w życie u.g.o.o.o.
stosuje się przepisy dotychczasowe.
 Dotychczasowe przepisy wykonawcze
zachowują moc do czasu wydania nowych,
nie dłużej niż 12 miesiecy.