Transcript Klik hier om verder te lezen.

De Vinkduif altijd trouw gebleven
Over Vinkduiven,
Vinkduivenmannen en
Hans Meijer uit Laren
Tekst en foto's: Remco de Koster
Eindredactie: Sytze de Bruine
Was dat even schrikken! Slechts 13 Vinkduiven op de laatste Bondsshow in Nieuwegein. Wie de
geschiedenis van het ras in de Lage Landen de afgelopen tientallen jaren heeft gevolgd, weet dat
de Vinkduif wel betere tijden heeft gekend, dat wil zeggen met grotere collecties op de landelijke
tentoonstellingen. Want de Vinkduif is in Nederland steeds op een hoog peil gefokt en heeft altijd
trouwe fokkers gehad, die dit ras hoog in ere hielden en ook in de Vinkduivenclub internationaal
georiënteerd waren, of dat nu Ir. Ritzema van Ikema, Dr. Kuipers, van Camp uit Apeldoorn, van
Dijk uit Amersfoort of Cor van der Post, vroeger Gouda, nu Zevenaar, waren.
Boven: Hans Meijer met een van zijn Goud blauwvleugel Vinkduiven.
Meer dan 50 jaar is ook Hans Meijer uit Laren in Noord-Holland fokker en fan van de Vinkduif. Zo is
in de Avicultura van 23 januari 1964 in een clubbericht van secretaris J. M. van der Zwaluw te
lezen: "Een goed begin in het nieuwe jaar: Wij kunnen u deze keer niet minder dan vijf nieuwe
leden voorstellen ... en de heer J. Meijer, Smeekweg 41, Laren NH (aangebracht door ons lid de
heer van Dijk); hij fokt rood-zwartvleugels." Dat was dus 50 jaar geleden, en nog steeds heeft Hans
Meijer zijn Vinkduiven in een hok achter een prachtig en stijlvol ingericht huisje in het evenzo
prachtige Noord-Hollandse dorp Laren. Want oude spullen, nostalgie objecten, antiek, mooie
schilderijen en kunst in het algemeen waren - naast alle liefde voor de dieren - altijd een passie
voor de vroegere huisschilder.
Boven: Vinkduiven in de volière, snelle, maar ook vitale sierduiven!
Na een operatie vijf jaar geleden moest Hans het rustiger aandoen, maar nu wil hij weer samen met
zijn vrouw, die uit de nood de verzorging van de dieren
(waartoe naast de duiven ook wat Cochinkrielen en een
pony horen) vanzelfsprekend waarnam, weer intensiever de fok van zijn geliefde Vinkduiven ter hand
nemen. "Mooi hè", zegt hij, terwijl ik een groep goudgele
blauwvleugels in de volière fotografeer.
Nog steeds zijn de Vinkduiven zijn ras, hoewel in de
afgelopen tientallen jaren het éne en andere ras
(voornamelijk uit de kleurduivengroep) werd uitgeprobeerd, daaronder Thürgauer Meelkleurigen, die zo'n
30 jaar geleden een zeldzame verschijning waren,
terwijl we tegenwoordig veel over de Zwitserse Kleurduiven weten.
Rechts: Portret van een heel trouwe Vinkduivenman!
Boven: Goud blauwvleugel Vinkduiven in het hok.
Het moest wel zo komen met de Vinken en de andere kleurduiven, want aan de Smeekweg had zijn
vader, J. Joh. Meijer, een hele verzameling aan kleurduiven en ook wel andere rassen, zodat ik als
schooljongen hier nog wel eens te vinden was, wanneer er een nieuwe bijzonderheid bij kwam,
zoals zeldzame blauwe Oud-Duitse Moorkoppen.
Wie kende zulke duiven toen? De IJsduiven,
kaalbenig en met voetveren, waren de passie van
vader Meijer, maar ook Saksische Borstduiven,
Saksische Witstaarten en later ook Maanduiven,
eerst “Saksisch” met voetbevedering en later
door selectie ook onbevederd; van Thüringer
Maanduiven (gladbenig) was toen nog geen
sprake! Moeder Meijer zag liever witte Krulduiven
en witte Oud-Hollandse Tuimelaars. En zo zat er
aan de Smeekweg een hele menagerie aan
duivenrassen en ook Faverolles en andere hoenderrassen, wat eenden en ganzen en ga zo maar
door. Op woensdag werd nog wel eens naar de
markt in Barneveld gereden, en wanneer ik niet
mee kon, was ik wel benieuwd, of niet éen of
ander pluimvee mee naar Laren was gegaan. Dat
wilde ik natuurlijk wel zien, dus na school snel op
de fiets naar de Smeekweg!
Links: Dat was altijd al zo, bij Hans Meijer.
Mooie vogelkooitjes verzamelen.
Rechts:
Nog even op het
voorjaar wachten,
dan staan hier nieuwe
volières.
Hier had J.C.H. "Hans" Meijer zijn Vinkduiven. De eerste Vinkduiven had hij van Jan Snip van
Sierduivenfokkersclub 't Gooi (beter bekend van de Holle Kroppers). De koperrode zwartvleugels
en witvleugels kwamen van Van Dijk en de goudgele zwartvleugels en witvleugels van dr. Kuipers
(vele jaren voorzitter van de club en bekend van zijn Dragoons en zijn inzet voor de
Ornithophilia-tentoonstelling). Met de Koper zwartvleugel Vinkduiven en ook met de Goud
zwartvleugel Vinkduiven kwamen de successen. Zo is in een verslag van Dr. R.K.W. Kuipers uit
1980 te lezen: "In de Goud zwartvleugels met resp. 14 en 9 nummers eveneens fraai tot zeer goed
materiaal. Mooie grondkleur, gelijk een gouden tientje, diep zwarte partijen en ook hier glans en
zoming, zij het minder dan bij de Koper-zwartvleugels. Kluskens wint met F, gevolgd door Meijer en
Gerritsen eveneens F. Bij de duivinnen
wint Schrage voor Meijer, beiden met F."
Aan de Smeekweg waren ook steeds de
witvleugels en blauwvleugels te vinden. Ik
denk dat de blauwvleugels steeds een
belangrijke rol speelden in de Vinkduivenfokkerij aan de Smeekweg; tenslotte zijn
deze nu nog steeds de favoriete kleurslag
van Hans Meijer. Ook werd de fok van de
witbanden, die ooit uit Denemarken
kwamen, ter hand genomen, als ook de fok
van de witplaten (witte koppen en slagpennen). Deze beide varianten van de
Vinkduif golden als echte rariteiten.
Links: Fokkoppel Thüringer Maanduiven geel.
Duitsland was zo'n veertig jaren geleden nog ver weg, en maar enkele fokkers onderhielden
contacten naar Duitse fokkers. Duitsland is tegenwoordig nog steeds de basis van de
Vinkduivenfok; het ras is er in al zijn variaties goed verspreid, zelfs in de genoemde witplaten.
Witbanden blijven gewoon moeilijk te fokken, dus zie je deze slechts bij enkele fokkers. Voor wie
het ras fascineert: In het jaar 2009 verscheen een prachtig boek met 375 bladzijden en de
alleszeggende titel: Alles über die Gimpeltauben.
Het is bekend, dat de fok in de drie vleugelkleuren geen eenvoudige opgave is, of dat nu voor de
licht crème gemêleerde witvleugels geldt, voor een mooie en zuivere blauwe vleugelkleur (bij
duivinnen ietwat donkerder) of voor de zwartvleugels met hun prachtige groene glans in elke
zwarte veer (en dat zonder verschil in beide geslachten, zoals ooit dr. Kuipers opmerkte). Vooral de
glans van de zwartvleugels en ook de glans in de kop, hals en flanken zijn steeds weer belangrijke
onderdelen; ik kan mij goed herinneren dat vroeger de keurmeesters met elke Vinkduif naar het
daglicht liepen voor een exacte beoordeling (toen waren er nog hallen met veel glas).
De kleur van kop, hals en romp enerzijds en de kleur van vleugels en staart anderzijds hebben een
eigen ideaal, en beide kleuraspecten zonder de invloed van de éne kleur op de andere te
verwezenlijken, verlangt kunde en vooral ook geduld. Vinkduiven hebben inderdaad een heel eigen
en aparte, ja unieke kleurcombinatie (koper of goud, gecombineerd met blauwe, zwarte of witte
vleugels en staarten). Een uitdaging voor echte kleurenliefhebbers, die niet even snel succes willen
boeken, maar met geduld en veel gevoel het ideaal weten te benaderen. Kenners kunnen bij de
jonge Vinkduiven al aan hun jeugdkleed inschatten, of ze na de rui de juiste kleur krijgen. Ook dat
is aan geduld gekoppeld. Hans heeft zich tegenwoordig vastgelegd op de goudkleurige
blauwvleugels met en zonder vleugelbanden als ook in witpennen. Daarnaast zijn (ook in
herinnering aan zijn vader) wat Thüringer Maanduiven en Saksische Borstduiven op het hok te
vinden. Op de laatste Champion Show stelde hij zijn blauwvleugel Vinkduiven en een viertal
Maanduiven tentoon.
Rechts:
Even bijpraten:
De auteur van deze bijdrage
Remco de Koster (links)
en Hans Meijer (rechts).
Toen ik na lange tijd onverwacht aanklopte aan de Smeekweg in Laren,
hoorde ik kort daarop: “De poort is
open, kom erin.” Zo is Hans Meijer,
altijd al even anders, een beetje rebels,
levensgenieter, openhartig en tolerant;
hij neemt de medemensen zoals zij zijn,
en verwacht ook dat men hem neemt
zoals hij is.
Of het nu met veel of minder succes was, zo is hij steeds zijn Vinkduiven trouw gebleven. De reden,
waarom ik deze bijdrage heb geschreven, is natuurlijk omdat Hans Meijer een heel fijn persoon en
vriend is, maar ook omdat hij zo lang zijn prachtige Vinkduiven trouw is gebleven. Wie na tientallen
jaren nog over zijn “duiven mooi, hè” kan zeggen, die houdt inderdaad van zijn dieren en neemt
ook het éne of andere foutje op de koop toe. Natuurlijk heb ik deze bijdrage ook geschreven, omdat
ik wens, dat de Vinkduiven met al hun interessante en unieke kleurvariaties weer iets meer in de
belangstelling komen te staan.
Vinkduif
Beknopte standaard
Tekening door:
Jean Louis Frindell (F)
Entente code SBI: D / 402
Land van Oorsprong Koper-zwartvleugel
vermoedelijk de Kroatische kust
(Dalmatië). In Engeland geperfectioneerd
(Archangels). Alle andere kleurslagen in
Duitsland.
Algemeen voorkomen
Op een krachtige veldduif gelijkend, maar slanker en eleganter gebouwd.
Raskenmerken
Kop: Licht gewelfd, lang en smal, voorhoofd tamelijk vlak. Met puntkap op ongekapt. De puntkap
moet met de bevedering van de achterhals een scherpe nekkam vormen. De veren aan beide zijden
van de achterhals horizontaal in de nek scherp tezamen komend.
Ogen: Oranje. Bij Witplaat; oranje of donker. Bij Witkop donker. Oogranden smal, lichtrood.
Snavel: Middellang, licht- tot donker-hoornkleurig bij zwartvleugels. Vleeskleurig bij witvleugels.
Donker hoornkleurig bij blauwvleugels.
Hals: Tamelijk lang en relatief dun. Keel goed uitgesneden.
Borst: Matig breed en weinig vooruit gedragen.
Rug: Licht afhellend.
Vleugels: Matig lang. Vleugeldracht normaal.
Staart: Staartdracht normaal.
Benen: Middellang.
Bevedering: Goed ontwikkeld, goed aanliggend. Bij alle kleurslagen worden vetschachten
nagestreefd.
Ernstige fouten (algemeen)
Te klein lichaam, te brede (gutsvormige) puntkap, erg scheve of schamele puntkap. Ernstige
tekenfouten bij witpen, witplaat en witkop.
Beoordeling
Algemeen voorkomen – Koper- respectievelijk goudkleur en glans – Overige kleur en glanszoom –
Type en Stand – Puntkap, oogkleur en snavelkleur.
Ringmaat 7 mm
Kleurslagen en tekening
Koper
Koper
Koper
Koper
zwartvleugel
zwartvleugel witpen
zwartvleugel witplaat
zwartvleugel witkop
Goud
Goud
Goud
Goud
zwartvleugel
zwartvleugel witpen
zwartvleugel witplaat
zwartvleugel witkop
Koper
Koper
Koper
Koper
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
ongeband
ongeband witpen
ongeband witplaat
ongeband witkop
Goud
Goud
Goud
Goud
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
ongeband
ongeband witpen
ongeband witplaat
ongeband witkop
Koper
Koper
Koper
Koper
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
zwartgeband
zwartgeband witpen
zwartgeband witplaat
zwartgeband witkop
Goud
Goud
Goud
Goud
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
zwartgeband
zwartgeband witpen
zwartgeband witplaat
zwartgeband witkop
Koper
Koper
Koper
Koper
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
gekrast
gekrast witpen
gekrast witplaat
gekrast witkop
Goud
Goud
Goud
Goud
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
gekrast
gekrast witpen
gekrast witplaat
gekrast witkop
Koper
Koper
Koper
Koper
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
witgeband
witgeband witpen
witgeband witplaat
witgeband witkop
Goud
Goud
Goud
Goud
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
blauwvleugel
witgeband
witgeband witpen
witgeband witplaat
witgeband witkop
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Koper witvleugel ongeband
Koper witvleugel geband
Koper witvleugel gekrast
- -
Goud lichtblauw witgeband
Goud witvleugel ongeband
Goud witvleugel geband
Goud witvleugel gekrast
Voor meer informatie over Vinkduiven kunt u altijd terecht bij de
Speciaalclub voor Vinkduivenfokkers in Nederland en België
Secretaris: H. Hoksbergen
E-mail: [email protected]
Website http://vinkduiven.sierduif.nl/
Copyright ©2016
All rights reserved by the Aviculture-Europe Foundation.
Dit is een publicatie uit het online tijdschrift www.aviculture-europe.nl
Nederlandse uitgave ISSN: 1871-6865
U mag deze tekst / foto’s niet kopiëren, distribueren, zenden of publiceren
zonder schriftelijke toestemming.