Tijd van komen, tijd van gaan

Ds. Hester Smits ((((… ) zal ik een deur maken, hem voorzichtig opendoen en weggaan Of zal ik blijven? Toon Tellegen Deze dichtregels gingen de afgelopen maanden met mij mee. Zal ik wel, zal ik niet? Zal ik de deur openmaken en weggaan? Ik heb de deur opengemaakt: op zondag 26 juni zal ik verbonden worden aan de protestantse gemeente Leiderdorp, dus ga ik hier weg, neem afscheid van onze gemeente. Het is een lastige afweging om te weten wanneer het tijd is om aan iets nieuws te beginnen. Is dit de juiste tijd om afscheid te nemen? Ik weet het niet. Daarom bevalt mij het woord ‘voorzichtig’ in het gedicht van Tellegen. Met een nieuwe gemeente de weg van de navolging gaan, in de hoop dat we net zo veel goeds aan elkaar kunnen beleven als ik hier in deze gemeente heb beleefd, maakt bescheiden en voorzichtig. Wat ik wel weet is, dat ik terugkijk op geweldige jaren. We zijn aan elkaar gegroeid, voor mijn gevoel. In geloof, in tempo, in kracht. We hebben met elkaar de tijd genomen om te kijken hoe we God en mensen in onze dorpen kunnen dienen en hoe we navolgers van Christus kunnen zijn - elk met onze eigen talenten, gaven, beperkingen. Jullie zijn mij ‘onder mijn huid’ gaan zitten, dat betekent dat afscheid nemen ook losweken is. De komende weken hoop ik, dat we daar tijd voor kunnen maken. Zodat het afscheid niet is als een pleister die in één keer weggehaald wordt, maar dat we tijd hebben om te praten over wat is geweest en wat nog komt. 6 Ik wil jullie danken voor het vertrouwen in mij: dat ik dichtbij mocht komen in lief en leed; dat jullie mij toelieten in jullie leven met alle vragen en twijfels die daarbij horen; dat ik even mee mocht wandelen; dat jullie mij hebben gevoed met jullie geloof en levensverhalen. Sommige mensen en dingen zal ik nooit vergeten: de kettingreactie à la wetenschapsmuseum Nemo, die Gert Oerlemans en zijn kleinkinderen hebben gemaakt voor de kerkdienst over geloof en twijfel; de uitvaart van Jan Pool die begraven werd vanuit de oude koestal op eigen erf; de ex-burgemeester Theo van Eijk, als Herodes, in zijn ondergoed in de kerstnachtdienst in Wognum; de Hyperion-avond over de ziel en de verwarrende discussie met een column van Bert Keizer toe; het wijntje bij Bob en Jantine in de Roode Leeuw na de avonden in het Witte Kerkje; de samenwerking met Ron en Annemarie Stam en de bibliotheek rondom de Boekenweek; de loyaliteit en liefde van gemeenteleden voor onze gemeente; al die mooie gesprekken die we één op één hebben gevoerd, die ik in mijn hart bewaar, om het bijbels te zeggen. Niet alleen ik ga door een deur. Ook jullie gaan door een deur. Een vacante tijd breekt aan. In het vertrouwen dat de toekomst alle goeds mag brengen, indachtig het vers uit het Johannesevangelie waarin staat geschreven dat Jezus zei: ‘Ik ben de deur: wanneer iemand door mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden.’ Moge dat zo zijn.