Transcript Laatste Jordinael

08 mei 2016
Verslag Vinkeveentocht
Een aantal weken geleden vroeg Albert de Jonge mij of ik er voor
voelde de Vinkeveentocht te roeien, de tocht die ‘volbracht’ moet
worden voordat aan andere langere tochten deelgenomen kan
worden.
Tekst: Ingrid Wijffels / Fotos Hans Dehé
Een aantal weken geleden vroeg Albert de Jonge mij of ik er voor
voelde de Vinkeveentocht te roeien, de tocht die ‘volbracht’ moet
worden voordat aan andere langere tochten deelgenomen kan
worden. Als ik een aantal andere ‘beginners met enige
tochtervaring’ enthousiast zou weten te krijgen zou hij de rest van
de logistiek en een aantal ervaren lange afstandsroeiers regelen
om ons in te wijden in het roeien van ‘tochten-van-enige-omvang’.
Zaterdag 23 april is het zover: om 9.00 uur staan Albert de Jonge,
Henk Wierda, Jan Walch, Silvia Bocxe, Margreth Liefting, Renate
Beuse, Hans Dehé en ik op het vlot, klaar voor DE tocht. Het had
voor de beginners wel iets weg van een schoolreisje, beetje
spannend: zouden we niet halverwege jammerend willen
uitstappen? Op het vlot ligt een indrukwekkende hoeveelheid
spullen die allemaal mee moeten: per boot 2 peddels, landvasten,
een pikhaak, en rugzakken gevuld met koffie, koek, broodjes,
regenkleding, zonnebrand en warme kleding. Uitgaande van de
weersverwachting kunnen we alles verwachten: zon, regen, harde
wind.
Om half 10 precies gaan we op weg met de Kijkduin en de Nieuwe
Geus. En bij de Cindu hebben we onze eerste bui al te pakken…
Later blijkt dat overigens het enige buitje te zijn. We zien heel veel
dreigende wolken, maar zijn die steeds voor. Die wolken,
afgewisseld met zon, zorgen overigens wel voor schitterende
vergezichten, hoe Hollands wil je het hebben? Na drie kwartier
varen bereiken we de Waver en neem ik in de Nieuwe Geus het
stuurtouw over. Wel apart, laveren door de smalle bochtige sloot,
onder lage bruggetjes door (het commando ‘liggen !’ wordt
gedurende deze tocht meermalen gegeven). Een eerste stop voor
de koffie en de koek-van-de-vrouw-van-Albert, die al vóór de tocht
1/13
vermaard is en die inderdaad bijzonder lekker is. De tocht gaat
verder over de Winkel, waar we draaibruggen tegenkomen waarbij
de boeg moet uitstappen en de brug moet openen, de boot
doorvaart en de boeg na het sluiten van de brug weer instapt.
Halverwege de Winkel stuiten we op een duwboot die een
plezierbootje voor zich uitduwt. We varen sneller dan deze
combinatie en de schipper laat ons gelukkig op een wat breder stuk
voorgaan. De Botsholse brug wordt vervolgens voor ons
opengedraaid zonder dat we bruggeld moeten betalen. Het is
overigens opmerkelijk rustig, we hebben het water vrijwel voor ons
alleen. De Nellesteinse brug, vlak voor de Vinkeveense Plassen
moet ook liggend genomen worden. Door de hoge waterstand
lopen diverse pogingen vast: de hendels van de riemen blijven
haken onder de stalen balken van de brug. De brugwachter, die
eigenlijk op zaterdag de brug niet hoeft te bedienen, voorkomt door
het toch opendraaien van de brug dat de Vinkeveentocht niet op
het laatste moment, met het zicht op de Vinkeveense Plassen, is
gestrand. Dan weer een nieuwe ervaring: een sluis! Inmiddels is
van stuur gewisseld, en in de Nieuwe Geus zorgt Hans met behulp
van een pikhaak en een peddel dat we in de sluis op onze plek
blijven liggen. En ook in deze sluis hoeven we niet te betalen. We
komen niets dan vriendelijkheid tegen.
als Vinkevener van sappige weetjes over de kapitale villa’s van
celebrities waar we langs varen. Voorbij Vinkeveen, het is
inmiddels half twee, stoppen we voor de lunch. De maag van Albert
(honger!) verliest het van het gebrek aan privacy voor de hoge
nood van de vrouwelijke roeiers. We roeien nog een tijdje door en
leggen uiteindelijk aan langs de oude spoordijk, waar we rustig
kunnen eten en min of meer ongezien kunnen plassen (hoewel: het
rood van de MdR kleding is niet bepaald een schutkleur in de
polder…)
Tijdens de lunch besluiten we dat we de lange variant van de tocht
(via de Woerdense Verlaat) gaan doen. We gáán ervoor. In ons
enthousiasme, varend door Wilnis en Mijdrecht, missen we de
afslag die nodig is voor die lange variant…. En komen dan toch
terecht op die vermaledijde Kerkvaart, recht, lang en met volle wind
tegen. We hebben het pas in de gaten als we voor de
Pondskoekersluis liggen….
Rond half 5 leggen we weer aan bij het clubhuis. Het was een
schitterende tocht, met uiteindelijk lekker roeiweer, misschien iets
te koud. Maar doordat het zo vroeg in het seizoen is was er geen
overlast van andere boten. Bovendien is de polder geweldig mooi
in dit jaargetijde: sappig groen, lammetjes, jonge ganzen en
eendjes, uitlopende bloesembomen. En daarboven dus die
Hollandse luchten.
Ook leuk: de tips en trucs van de ervaren roeiers en het gegeven
dat zelfs de ervaren roeiers af en toe een bocht niet helemaal goed
inschatten… En o ja, al die spullen bij aanvang op het vlot, de
pikhaken, de peddels en de landvasten: allemaal nodig gehad!
Albert, bedankt voor je overtuigingskracht én de organisatie rond
deze tocht. En Hans, de huisfotograaf, voor het maken van de vele
foto’s. En we gaan natúúrlijk voor de herhaling, maar dan voor de
lange variant.
Voor een uitgebreid foto-overzicht kun je kijken op:
https://flic.kr/s/aHsky5EPYU
Dan: de Vinkeveense Plassen! Het uitzicht is schitterend: een
immense ruimte, geen boot te bekennen, prachtige wolkenluchten.
Het water van de plassen is opmerkelijk helder, je kunt meters diep
kijken. We overleggen: hoe gaan we de plas over? Blijven we in de
luwte of durven we gezien de wind (behoorlijk fors) en het woelige
water de oversteek aan? We merken dat het fijn is dat er ervaren
roeiers bij zijn, ik heb zelf geen idee of iets nu wel of niet
verantwoord is. Albert, Jan en Henk nemen de laatste twijfel weg:
we steken de zuidplas dwars over. Onderweg voorziet Henk ons
2/13
BRC Hulp gevraagd!
Verslag Bollentocht
Tekst: Angela Rooijmans, Foto: Hanse Dehé
Afgelopen woensdag 20 april a.s. organiseerde Koninklijke RV Het
Spaarne weer de jaarlijkse Nationale Bollentocht. Het was om
08.45 uur verzamelen op de parkeerplaats bij MdR met acht
mede-roeileden
Het aantal aanmelding voor de BRC is groter dan ooit: maar liefst
14 nieuwe MdR-ers! De nieuwe leden krijgen de komende
maanden les op zaterdagochtend (11 uur) en dinsdagavond (half
8). Ze maken kennis met de vele kanten van roeien: alleen, in
groepsverband, de roeitechniek en het sturen. Ook zal er aandacht
besteed worden aan materiaalgebruik en onderhoud van de boten
en ander materiaal. Het wegwijs maken van de nieuwe leden is erg
gezellig en geeft veel voldoening. De sfeer binnen de nieuwe leden
groep is altijd erg enthousiast. En het is een goede manier om
andere leden binnen de vereniging beter te leren kennen.
Hulp bij de instructie is zeer gewenst! Ook als je bijvoorbeeld voor
enkele keren op dinsdagavond/zaterdagochtend wilt helpen, zijn
wij heel blij met je hulp. Neem daarvoor contact op met Wim
Eekhof ( [email protected] ) of Angela Rooijmans (
[email protected] ). En ook als je denkt dat je misschien
niet genoeg ervaring hebt of dat je het lesgeven niet zou kunnen,
meld je toch aan! Er zijn altijd ervaren instructeurs om je te helpen.
Tekst: Jos Hoppenbrouwers / Foto's Hans Dehé
Afgelopen woensdag 20 april a.s. organiseerde Koninklijke RV Het
Spaarne weer de jaarlijkse Nationale Bollentocht. Het was om
08.45 uur verzamelen op de parkeerplaats bij MdR met acht
mede-roeileden Hans Dehé, Henk Mathlener, Ineke Spruit, Harry
de Grood, Giovanni Margaroli, Giancarlo Fornaro, Jos Bruines,
Angela Rooijmans en ondergetekende.
De instructie begint dinsdag 10 mei. Reageer dus svp snel.
Zo om ongeveer 09.20 uur waren we bij vereniging het Spaarne
waar we hartelijk ontvangen werden met een lekkere kop
koffie/thee en koekjes. Van de toercommissie kregen we een
geplastificeerde kaart uitgereikt van de te roeien route en een
begeleidende routebeschrijving.
De dag kon eigenlijk al niet meer stuk door het prachtige bijna
zomerse weer dus eerst nog even lekker op het terras gezeten
voordat we naar beneden gingen om in een wherry en een C-4 te
stappen. In mijn wherryploegje was ik vergezeld van Ineke Spruit
die inmiddels deze tocht voor de 20ste keer roeide dus een route
beschrijving hadden wij eigenlijk al niet meer nodig. Wel zo
makkelijk , dus we konden tijdens het roeien gaandeweg genieten
van alle verschillende gekleurde tulpen- en narcissenvelden, af en
toe door deskundig uitleg/commentaar voorzien van onze bloemist
in ruste Jos Bruines.
3/13
Naschrift van Arie Verbeek over de zondagtocht:
Met lood in de schoenen afgereisd naar het Spaarne. Toen we de
boot in het water legden was het net droog. Met een enkel klein
spatje bereikten we de lunchplek. Tijdens de lunch een stevige bui.
Na de lunch weer droog. Tegen de wind opgetornd naar Haarlem.
Toen we vanaf de gracht het Spaarne oproeiden, barstte de
(hagel)bui los. Dus pauze gemaakt onder de brug en verder droog
naar de roeivereniging geroeid. Dus ontzettend geluk gehad. Een
leuke tocht om één keer te doen. Je moet wel een heel eind roeien
om een tulpenbol te zien.
Onderweg naar ons lunchpunt/restaurant zijn we nog gestopt voor
een kop koffie (thermoskan aan boord en voor de twee heren
onder ons een plaspauze. Deze tocht voerde ons dus via de het
oude gemaal Cruquius, nu museum, via de Ringvaart en tussen de
bollenvelden door naar de Leidsche trekvaart. Hier werd
gepauzeerd en stond er in restaurant LlZz, voorheen De Verloren
Koffer (een oud treinstation) in Lisse, de lunch klaar. De lunch was
wat rommelig doordat de nieuwe uitbater het terras nog gesloten
had ondanks het mooie weer. Vorige keer stond gewoon een
buffetje klaar wat deze keer niet het geval was daardoor duurde het
al met al wat langer maar dat mocht de pret niet drukken.
Op de terugweg kregen wij de beschikking over de C-4, met een
5de mede roeier van het andere ploegje die hun lunch al verorberd
hadden en vóór ons weer met de wherry vetrokken. Daarna
roeiden wij via de Leidsche trekvaart richting Haarlem langs o.a. de
Kathedraal St. Bavo, en via de Raamsingel en Het Spaarne weer
naar de Roeivereniging terug.
We arriveerden daar rond 16.00 uur. Onze boot werd gelijk door
jeugdleden overgenomen en ons mede roeiploegje was net
gearriveerd met de Wherry. Nog ever lekker boven gezeten op het
terras met een frisdrank respectievelijk een tappilsje en als
afscheid kregen we van de toercommissie nog ieder een bosje
gele tulpen mee. Om rond 17.00 uur waren we terug bij de
parkeerplaats bij MdR , al met al een heerlijke sportieve dag en
voor 20 Euro kun je daar niks van zeggen.
Ik hoop dat het ploegje van MdR wat a.s. zondag bij het Spaarne
de Bollentocht gaat roeien net zo mooi weer heeft maar de
weersverwachtingen tot nu toe voorspellen niet veel goeds. Voor
meer fotos van deze tocht kun je kijken op:
https://flic.kr/s/aHskyKJ8FT
4/13
25-26 juni: Dutch Vogalonga
25-26 juni 2016: 2e editie Dutch Vogalonga voor roeiers en
kanoërs. In 2015 hebben we voor het eerst de Dutch Vogalonga in
Giethoorn georganiseerd, geïnspireerd op de Vogalonga in
Venetië.
Tekst en foto's: Vogalonga
25-26 juni 2016: 2e editie Dutch Vogalonga voor roeiers en
kanoërs.
In 2015 hebben we voor het eerst de Dutch Vogalonga in
Giethoorn georganiseerd, geïnspireerd op de Vogalonga in
Venetië. Bekijk de aftermovie van de vorige editie . Dankzij de
suggesties van deelnemers, publiek en organisatie wordt de 2e
editie nóg leuker! Natuurlijk is daar de vaartocht met streekeigen
en culinaire belevingen, diverse activiteiten op en om Vogalonga
Island, het shanty korenfestival in het dorp en op het eiland, een
spectaculaire beachparty en nog veel meer! Klik hier voor het
programma.
Inschrijving geopend
De individuele inschrijving is inmiddels geopend. Deelname kost €
10,- p.p. per dag of € 15,- voor het hele weekend. Klik hier om te
zien wat u daar allemaal voor krijgt. (tag @dutch vogalonga by Sail
Giethoorn) of twitter @DutchVogalonga. Je kunt je zelf een boot
reserveren bij Roeivereniging t Diep.
Een tip: volg deze accounts ook om op de hoogte te blijven.
Natuurlijk volgen wij u terug!
Op de site hebben we een pagina ingericht voor veelgestelde
vragen. Staat uw vraag er nog niet bij? Stel ‘m via
[email protected]
5/13
Sterke vrouwen bij Verhalendiner
Precies op tijd speelde het blaastrio van Muziekvereniging Arti uit
Alphen o.l.v. Jan van Lieshout om iedereen te ontvangen. De tafels
waren mooi gedekt voor 50 personen met mandjes kroepoek en de
Kampanje versierd
Dankzij de kanoërs en anderen is weer gebleken dat een
afwasmachine niet nodig is. Kortom: het clubgevoel was alom
aanwezig en maakte het tot een succes. Volgende keer misschien
een verhalenroei- en kanotocht? Of combi met fietsen? Een
activiteit voor jong en oud: een tocht met onderweg stopmomenten
voor een hapje en drankje. Maar, nu nog even niet.
Tekst: Joke Dekker / Foto's Hans Dehé
Precies op tijd speelde het blaastrio van Muziekvereniging Arti uit
Alphen o.l.v. Jan van Lieshout om iedereen te ontvangen. De tafels
waren mooi gedekt voor 50 personen met mandjes kroepoek en de
Kampanje versierd met hier en daar Indonesische kleden en op het
podium een grote oosterse parasol. Op de menukaart, speciaal
Meer fotos van het Verhalendiner kun je bekijken op:
voor deze gelegenheid gemaakt, stonden niet alleen de
Indonesische gerechten, maar ook de vertellers van vertelkring "De https://flic.kr/s/aHskvsv5fL
Schatkist" met hun verhalen met als thema “Sterke Vrouwen”,
muzikaal omlijst door fagotspeelster Janneke Boonstra.
Ondertussen was de kookploeg en hulp van Michiel de Ruyter druk
bezig in de keuken om alles volgens schema klaar te krijgen.
Loempiaatjes in de oven, rijst in de slaapzak als warmhouder,
smoor in de bakken, bakjes met kruiden, sambal enz. enz. enz. De
bestuurskamer was ook dit keer weer een uitkomst om alles te
kunnen voorbereiden. Kortom: het liep als een trein! Groot
compliment voor Paul en Evelyn Wielinga, Joke Janssen, Marianne
Akkerman, Ineke Spruit en alle hulpen eromheen.
6/13
Eenmaal terug op mijn uitkijktak bleven de tulpen in mijn hoofd
malen. Toen de zon onder was gegaan wist ik het: tulpen komen uit
bollen en bollen hebben in oorlogstijd de mensen tot voedsel
gediend. Er is een boek over de tulp geschreven door Gijs IJlander.
Het speelt zich af in de zeventiende eeuw. De tulp was in die
periode gigantisch veel geld waard. De moeite waard om te lezen
zeg ik uit eigen ervaring. De tulp als investering voor de
handelaren, de tulp als voedsel om te overleven en nu is de tulp
een beloning voor een roeitocht.
Aalscholver (2)
Aalscholver duikt weer onder.
Vanuit mijn nest heb ik perfect zicht op de Kampanje en de weidse
omgeving. De wilgen zijn geknot en de bomen zijn nog niet geheel
in blad. Het gras is vet groen aan het worden met daar tussendoor
allerlei varianten geel.
Tekst: Aalscholver
Vanuit mijn nest heb ik perfect zicht op de Kampanje en de weidse
omgeving. De wilgen zijn geknot en de bomen zijn nog niet geheel
in blad. Het gras is vet groen aan het worden met daar tussendoor
allerlei varianten geel. Ik kan zo genieten van de groen/geel
combinatie. Op de Kampanje zie ik veel rood, wat naar mijn smaak
niet goed samengaat met groen. Over smaak valt niet te twisten
maar afgelopen zondag liepen er wel heel veel kleurtjes rond en...
er werd niet met boten gesjouwd?
Er waren totaal andere geluiden te horen. Achter de schermen
werd druk geroerd (niet geroeid) in diverse potten en pannen. Er
werd kruidig en geurig eten gemaakt. Toen het eten eenmaal op de
borden lag was het geluid van vorken en messen te horen. Er werd
met genoegen gegeten en dat was aan de stilte te meten. Het
waren voor mij vreemde gerechten, ik ken alleen maar vis, rauwe
vis. Tijdens de gangen (ja, ik heb goed geluisterd) werd er muziek
gespeeld en werden verhalen over sterke vrouwen verteld. Ik
hoorde diepe fagotklanken die ik echt waardeerde. Het is weer
eens wat anders dan wind en vogelgeluiden. Ja, ook een
aalscholver houdt van variatie.
Een hele andere waarneming: laat in de middag, zo tegen de
avond, kwamen auto's het parkeerterrein opgereden. Bossen
gele tulpen kwamen uit de auto te voorschijn, de geel/groene tinten
wekten mijn belangstelling dus ik ben snel naar een dichtbijzijnde
tak gevlogen. Het waren roeiers die de Bollentocht hadden
geroeid. Vol enthousiasme werd er kort nagepraat en afscheid
genomen. Het bleek zo te zien een zeer geslaagde tocht. Het weer
had niet meegewerkt, maar ze hadden het volbracht!
7/13
goede indruk maakten we pas nog, toen bleek dat het Nederlands
Kampioenschap (7 en 8 mei) zijn locatie in Den Haag kwijtraakte.
Hetzelfde kleine groepje dat zijn handen eigenlijk al vol had aan het
Amsterdam Open, zag het als een nieuwe uitdaging en sprong
vrijwel meteen in het lege gat. Twee weken zitten er tussen de twee
toernooien. Met het NK kunnen we dan dus mooi vast warmdraaien
voor het echte werk.
Achter de schermen bij
Amsterdam Open
Hoeveel werk het is (maar ook hoe leuk) kun je zien in het
fotoalbum dat Bart van Es heeft gemaakt van de Amsterdam Open
van vorige jaren: bartvanes12.synology.me/photo
Tekst: Fabian Melchers / Foto: Archief MdR
Net als alle andere kanopoloërs van MDR, steek ik ieder jaar graag
mijn handen uit de mouwen voor ons jaarlijkse paradepaardje
Amsterdam Open. Meestal beginnen we dan de donderdag voor
het toernooi, want zelfs met een grote groep ben je best nog even
bezig om alles mooi strak te krijgen. Maar dit jaar werd ik eerder bij
het proces betrokken. En dan ontdek je pas echt wat er allemaal
nodig is om zo’n gestroomlijnd evenement te krijgen. Laat ik even
één ding voorop stellen: ik schrijf dit niet om met de eer aan de haal
te gaan. Als de persoon die de pr verzorgt, hoefde ik pas relatief
laat in te stappen, dus ik heb nog makkelijk praten. Er is een klein
groepje op deze club al veel langer bezig om deze 19e editie op
poten te zetten. Want hoeveel kennis en ervaring er inmiddels ook
is, we blijven ieder jaar weer mikken op een groter en beter
toernooi.
Het Amsterdam Open (21 en 22 mei) krijgt daarom nu voor het
eerst zes velden, om zestig teams uit de hele wereld een vol
weekend wedstrijden te laten spelen: een totaal van 216 potjes.
Daar is een goed spelschema voor nodig. Best een uitdaging, want
vorig jaar werden er ondanks alle moeite toch nog teams
teleurgesteld doordat hun wedstrijden niet goed verdeeld waren.
Vraag me niet hoe ze het voor elkaar krijgen om zestig teams
tegelijkertijd een gunstige indeling te geven, maar met veel
gepuzzel en geduld kan dat dus blijkbaar.
En dat is dan nog maar één van de vele uitdagingen die de
Amsterdam Open-organisatie heeft. Pontons, juryhokjes,
veldlijnen, doelen, schotklokken, mobiele douches en toiletten, een
tribune; dat moet allemaal naar onze club komen en uiteindelijk ook
weer terug worden gebracht. Spelers krijgen bovendien flinke
honger van al die wedstrijden. Wat gaan we verkopen en wie gaat
er achter die bar staan om dat allemaal klaar te maken? Net als
vorig jaar willen we bijvoorbeeld varkens aan het spit, maar om dat
netjes te regelen, is er weer overleg met de barcommissie nodig.
En dan heb ik het nog niet gehad over de vergunningen die er
geregeld moeten worden, of de sponsors die er uiteindelijk voor
zorgen dat dit kostbare evenement uiteindelijk ook nog iets
oplevert.
Over exacte bedragen ga ik niet, maar echt veel houden we er niet
aan over. Hoeft ook niet, daar hebben we de succesvolle
veilingdiners voor, die ervoor hebben gezorgd dat we vrijwel
kosteloos mee kunnen doen aan alle toernooien waar we heen
willen. Winst maken is in dit geval niet het belangrijkste. Met het
Amsterdam Open zetten we ons in om Michiel de Ruyter als
(kanopolo-)club internationaal sterk op de kaart te zetten. Een extra
8/13
Steenwijk is zodanig divers dat ‘t Diep vele routes kan aanbieden.
Wij voeren dit jaar route nr 8. Bepaalde stukken komen telkens
terug maar de organisatie kan naar harte lust varieren. Het is dus
anders dan veel andere tochten die noodgedwongen maar een
enkele route kunnen aanbieden.
Verslag Weerribben 2016
Tekst: Maarten Peters
Weerribben 2016, natuur en een beetje avontuur... Tot twee maal
toe lagen we naar vier angstige ogen te kijken. Wat een sfeervolle
rondvaart had moeten worden, leidde in dit geval tot horror op de
Weerribben. Grote boten waren ze wel gewend maar dan voeren
die in openwater. Hier kwamen ze met drie boten in een smalle
vaart vervaarlijk gebarend met hun riemen op hen af. De
selfie-sticks waren ras weggeborgen. Dit was geen ervaring die
met het thuisfront gedeeld zou worden aangezien de brede grijns al
lang van hun gezicht verdwenen was. Paniekerig keek het meisje
op naar haar vriendje waarvan al de zelfverzekerdheid in het
zompige moeras van de Weerribben was weggezonken. De
achterkant van de boot had zich stevig in het riet verankerd
waardoor de jonge stuurman ondanks verwoede pogingen geen
beweging in de boot kon krijgen. In de boot lag een stok die echter
gelijk diep in de modder wegzakte. Wat moest hij doen? De boot
lag dwars op de sloot en er had zich een file gevormd die bijna het
nieuws haalde. Als roeiers konden roeien met een riem dan zou hij
toch met zijn stok ook iets van een paddelbeweging kunnen
maken. De Aziatische jonge man deed driftig zijn best en zowaar
ontstond er een gaatje waar de eerste boot door heen wist te
glippen. Wij volgden als laatste.
Achterom kijkend zagen we het verliefde stel dat tijdelijk onderling
andere gevoelens koesterde, verder varen. De spiegel was
losgekomen van het riet en electro-motor bleek het gewoon te
doen. Langzaam gleed hun bootje vredig tussen de kale rietvelden
naar mogelijk een volgende spannende ontmoeting met wrede
marathon roeiers. We hoorden geen bericht dat er twee Japanners
bij de Weerribben verdwaald zijn, dus we nemen aan dat ze met
een ervaring rijker, veilig de haven hebben bereikt. Benieuwd wat
hun versie van het verhaal is.
De voorspelling bleek dus echt te kloppen. Het organisatiecomité
had ons gewaarschuwd voor Japanners en Chinezen. De enige
twee boten met Aziaten die wij tegenkwamen, hadden tot het
verassende oponthoud geleid. De overige bootjes, inclusief een
boot vol met dames, waren ons netjes aan bakboord
gepasseerd.Toch bleek een de Michiel de Ruyter boten op een
ongelukkig moment met wind uit de verkeerde kant, over iets
minder stuurmansgeluk te beschikken en schoof de boeg half op/in
het riet. Ondanks verwoede pogingen met pikhalen, paddels en
riemen hield het riet de boeg innig omarmd. Het leek er bijna op dat
men een nat pak moest halen totdat er een gedienstig motorbootje
langskwam om de verstrengeling te beeindigen.
Een beetje lange inleiding om te vertellen dat we een hele mooie
tocht geroeid hebben. Immers als het weer meezit is deze tocht
toch wel een van de mooiste marathons van Nederland. Met 55
kilometer behoort het tot de langere tochten. De omgeving van
9/13
De tocht is in het vroege voorjaar. Dat betekent dat het weer tegen
kan zitten maar het valt vele keren mee, zoals ook deze keer. In
ieder geval is rond deze tijd al het riet gerooid, waardoor je
wijdsheid in zijn volle omvang ervaart. Je ziet je collega roeiers min
of meer op het drijvende land verder roeien terwijl zij gewoon een
bocht verder zijn. Wisselen kan je vrijwel het hele traject en het
lukte Leo, Titia en mij dan ook prima om elk half uur te wisselen.
Wissel niet in de rietlanden want dan zak je vaak to je enkels weg
en heb je de rest van de dag natte voeten. Er zijn zelfs her en der
uitspanningen waardoor je zelfs zonder fourage, zonder lege maag
de tocht kunt volbrengen. Ik ben altijd heel blij als men mij een twee
indeelt; dan wissel je regelmatig en aangezien het nog krap
manoeuvreren is, blijf je goed doorroeien. Dat verklaart ook
waardoor de onderlinge tijdsverschillen tussen kleine en grote
boten klein zijn. Een beetje afhankelijk van je kaartlees kwaliteiten
en lengte van pauzes, ben 7,5 tot 8,5 uur onderweg. Het is wel een
lange dag maar dat is het altijd dubbel en dwars waard.
Net als vorige jaren waren we weer diep onder de indruk wat een
kleine club met 120 leden kan organiseren. Immers op zo'n
dag varen ongeveer 75 ploegen waarvan het grootste deel een
eigen boot meeneemt. Gegeven het feit dat hun clubhuis aan het
einde van een eenbaansweggetje ligt, kan je je voorstellen wat
voor een organisatie dat geeft om telkens twee to drie
botenwagens naar het terrein te dirigeren. Boten er op tillen,
riemen neerleggen, vastmaken, wegrijden tot aan het einde van de
eenbaansweg opdat de volgende trits in file kan komen aanrijden.
Jammer genoeg moesten een aantal mensen zich terug trekken
waaronder Fred, die echter wel alle organisatie op zich genomen
had en ook donderdagavond van de partij was om te helpen. Dus
dank aan Fred en alle andere mensen die geholpen hebben om
hier weer een succesvolle dag van te maken.
sweaters, ook makkelijk verkrijgbaar. De toenmalige leverancier
van de boten, hielp mee om het embleem als opdruk over te
De Geschiedenis van MdR (2)
Tekst: Jan van Lieshout
Dit is de “Nereus’, getooid met de naam ‘Jaap de Vries’. Het is de
instructieboot van het eerste uur. Vier jeugdige roeiers laten zien
hoe je met slippende riemen veilig aan wal komt. Achter de
jeugdige stuurvrouw is nog plaats voor de instructeur, die over alle
hoofden heen, oog houdt op de oever. De naamsverandering van
de (gekregen) boot is een eresaluut voor de architect Jaap de
Vries. Hij zette zich, samen met de oprichters aan het ontwerpen
van een botenloods, die na veel wikken en wegen met de
gemeente, ten zuiden van het Rechthuis aan de Amsteloever
gepland was. Van een loods op die plek is nu niets meer te zien.
Behalve dan een paar meerpalen die nog markeren waar het
gebouw tegenover de woningen aan de Schans heeft gelegen.
De beginfase van het verenigingsleven stond, los van het regelen
van een botenloods, geheel in het teken van reglementen: over het
gebruik van de boten, over de instructie, de vereiste proeven. Over
het tenue, dat bij het varen binnen de bebouwde kom verplicht
was, en vanzelfsprekend bij wedstrijden en bij het afleggen van
proeven gedragen werd. Tijdens de ledenvergadering in april 1965
werden de clubkleuren vastgelegd: een steenrood tricot en een
parelgrijze broek. In de verenigingsvlag zijn ze zichtbaar naast de
kleuren van de gemeente Uithoorn, blauw en geel.
Kleding in die kleuren bleek echter moeilijk verkrijgbaar. Het kwam
er op neer, dat de leden met tubes verf (Dylon universele textielverf
nrs 10 en 21) in de weer gingen om witte shirts en simpele broeken
na twintig minuten zachtjes koken in een correct tenue te
veranderen. Met enige krimp moest rekening worden gehouden.
Pas in 1978 was een shirt in een steenrode kleur met opdruk in de
plaatselijke sportwinkel te koop. Maar door (te) geringe afname
stopte de winkel met de verkoop. Nog geen vijf jaar later is aan het
‘gehannes’ met het correcte tenue een einde gemaakt. Een knoop
werd doorgehakt: een zwarte (fiets)broek en daarboven een rood
T-shirt. Alom te koop. Op het rode shirt kon een embleem worden
genaaid, een geborduurde gele hoorn, met een rode roeier daarin.
In blauwe letters daar omheen de naam van de vereniging. De
T-shirts werden op de frisse dagen gecombineerd met rode
10/13
Tot 2014 bleef het tenue onveranderd, zij het dat er een
wedstrijdversie (één geheel, lycra, maar altijd in rood/zwart) bij
kwam. En de sweaters kregen een ‘kanoversie’ na 1985. Maar in
tegenstelling tot bij het roeien, zijn die door weinig leden gedragen.
Dat was weer aanleiding om opnieuw verder na te denken over het
tenue. Kanopolo werd voor de vereniging zo belangrijk dat het
schortte aan een goede presentatie. In het zoeken naar een
nieuwe outfit is alle oude vormgeving over boord gegaan. De kleur
bleef rood/zwart, maar er kwam een totaal nieuwe ‘kledinglijn’ met
een keuze voor wisselende kledingstukken in een totaal nieuwe
‘belettering en huisstijl’. En die dragen we vandaag de dag nog
steeds!
Verkrijgbaar bij Truesport.
wel minimaal je St1 (Kleine Stuur) hebben behaald.
Kort Nieuws 08 mei 2016
Deze rubriek geeft een overzicht van nieuws en informatie die voor
onze leden van belang is: ledenmutaties, activiteiten die binnenkort
plaatsvinden, korte nieuwsberichten, het draaien van bardiensten,
contactinfo.
Openbare fotoalbums
Het album van Hans Dehé met fotos over MdR kun je zien door te
surfen naar:
https://www.flickr.com/photos/hansdehe/collections/72157662716
Wil je een foto in hoge resolutie downloaden? Klik op de foto waar
je belangstelling voor hebt en hij wordt geopend met een zwarte
ondergrond. Rechts onder de foto staan een aantal symbooltjes.
Het meest rechtse is om te downloden. Als je er op klikt kun je
kiezen uit verschillende formaten. Je kunt ook een diashow starten,
het wijst de weg vanzelf. Je mag alles overal voor gebruiken,
zolang het maar niet commerciëel is.
De link naar het kanopolo fotoalbum van Bart van Es:
bartvanes12.synology.me/photo
Links naar openbare albums van andere fotografen zullen we hier
uiteraard ook graag vermelden!
Riemen op het gras of op de dwarsbalk van het vlot
We proberen natuurlijk allemaal zo min mogelijk schade te
veroorzaken aan boten of materiaal. Maar er zijn altijd dingen die
beter kunnen en waar we niet meteen aan denken. Als de boten uit
het water worden gehaald, worden de riemen neergelegd waar dat
zo'n beetje het beste uitkomt (als je er maar niet over
struikelt!). Soms hangen de bladen in de lucht of liggen ze op de
stenen, met alle risico op beschadigingen of wegrollen (als het
lekker waait). Dringend verzoek van de materiaalcommissie om de
riemen met het blad plat op het gras of op de dwarsbalk van de
vlonder te leggen. Kleine moeite en minder schades!
Deze rubriek geeft een overzicht van nieuws en informatie die voor
onze leden van belang is: ledenmutaties, activiteiten die binnenkort
plaatsvinden, korte nieuwsberichten, het draaien van bardiensten,
contactinfo.
Onderstaande personen zijn lid geworden van MdR
Kano: Robyn Uphof
Roei: Dick van Es, Suzan Out, Jenny van der Werf
Aage Hilbert heeft met ingang van 1 januari jl. zijn
kanolidmaatschap omgezet in een algemeen lidmaatschap.
Inloopploegen voor roeiers
Elders in dit Jordinael heb je kunnen lezen over het initiatief van
Silvia Bocxe om roeiers te helpen om op verschillende dagen van
de week roeimaatjes te vinden of nieuwe ploegjes samen te
stellen. Het begint te groeien!
- Elke Dinsdagochtend om 09.30 uur, duur ca. 1 uur (meestal naar
het vlot en weer terug
- Elke Woensdagochtend om 09.00 uur, duur ca. 1 uur (meestal
naar het vlot en weer terug)
- Elke Donderdagmiddag om 13.30 uur, duur ca. 3 uur (tot de
fietsbrug bij Zomerlust en weer terug, koffiepauze bij De
Strooppot).
- Elke Vrijdagochtend om 09.00 uur
- Elke Zaterdagochtend om 07.30 uur (inderdaad, vroeg opstaan),
Je moet liefst St2 hebben.
- Elke Zaterdagochtend om 11.00 uur, duur ca. 1 uur (naar het vlot
of Kromme Mijdrecht)
Je hoeft je dus niet aan te melden of af te zeggen. Als je zin hebt
om een stukje te roeien kom je gewoon langs. Je moet natuurlijk
11/13
Verstellen voetenbord van de Kijkduin
De Kijkduin, de nieuwe aanwinst voor de roeiers van MdR is een
groot succes. De stabiliteit, de snelheid en het fijne "roeigevoel"
van de Kijkduin wordt door iedereen geprezen. Toch zie (en hoor)
ik regelmatig mensen worstelen met het verzetten van het
voetenbord. Ik moet eerlijk zeggen dat ook ik door iemand werd
gewezen op de eenvoudige manier waarop dit klusje kan worden
geklaard. Eerst draai je de vleugelmoer los op de bodem van de
boot en de twee knoppen links en rechts bovenop het voetenbord.
Vervolgens druk je beide knoppen gelijktijdig naar beneden en
schuif je het voetenbord soepel in de juiste stand. Vergeet niet
alles weer vast te draaien. Fluitje van een cent. En geen gemopper
meer!
Overzicht Roei Toertochten
Handig overzicht van alle komende roei toertochten in binnen- en
buitenland:
http://toertochten-marathon-roeien.nl/content/toerplatform
of kijk op de Toer! roeikalender voor tochten en
(prestatie)marathons:
http://toertochten-marathon-roeien.nl/content/roeikalender_2015-2
Albert Vuil doet mee aan Alpe dHuzes
Na 1 jaar nauw betrokken te zijn geweest bij de organisatie van de
Ride for the Roses 2015 in Aalsmeer en omgeving wil ik nu zelf
graag door mee te doen aan de Alpe dHuzes een financiële
bijdrage leveren aan de bestrijding van kanker. De bedoeling is om
minimaal 2 x de Alpe dHuez te beklimmen. Zoals jullie wellicht
weten, dienen de deelnemers aan de Alpe dHuzes zelf sponsoren
te werven. Mijn doelstelling is om op deze manier een bedrag van
minimaal € 2.500,- te genereren. Daarom doe ik hierbij een beroep
op jullie om mij in deze financieel te ondersteunen onder het motto:
"Vele kleintjes maken ook een grote". Als je mij financieel wilt
ondersteunen dienen onderstaande handelingen verricht te
worden: Ga naar www.alpe-dhuzes.nl
1. Click op ‘alle deelnemers’; je komt dan op de site met o.a.
‘Deelnemers’
2. Click op ‘Deelnemers’ en vervolgens ‘Overzicht deelnemers’
3. Vul bij ‘Zoeken’ Albert Vuil in
4. Click vervolgens op ‘Steun Mij’
5. De rest wijst zich van zelf.
Alvast bedankt voor jullie steun en medewerking!
Activiteiten binnenkort
Za 07 / 08 Mei - Kanopolo toernooi Charleroi
Za 07 / 08 Mei - Nederlands Kampioenschap Kanopolo
Zo 08 Mei - Waterlandtocht (roei toertocht)
Di 10 Mei - Start Basis Roeicursus
Vr 13 / 14 / 15 Mei - Arras weekend
Vr 13 / 14 / 15 / 16 Mei - Arras
Za 14 / 15 Mei - Kano polo Toernooi Deutschland Cup
Zo 15 Mei - Kerkvaart - Gagel (kano toertocht)
Ma 16 Mei - Kanopolotoernooi Rijnland (jeugd)
Vr 20 / 21 / 22 Mei - Amsterdam Open kanopolotoernooi
(vaarverbod)
Zo 22 Mei - Rondje Venen (kano toertocht)
Wo 25 Mei - Rondje Naardermeer (roei toertocht)
Wo 25 en 26 Mei - Tweedaagse tocht van de Hoop (te gast)
Za 28 / 29 Mei - Kanopolotoernooi ECA / Kaniow (Polen)
Za 28 / 29 Mei - Kanopolotoernooi Ruhtwacht City Club
Za 04 Juni - Ronde van Antwerpen (kano toertocht)
Zo 05 Juni - Clubwedstrijden Roei
Za 11 Juni - Rondom Eiland van Dordt (roei toertocht)
Za 11 / 12 Juni - Kanopolotoernooi Int. NRW Cup Duisburg
Do 30 Juni - Roeivereniging Hemus (te gast)
Do 22 September - Roeivereniging Rijnland (te gast)
Kijk voor alle details op de
kalender van onze website!
Bardienst
Indien een bardienst gewisseld wordt, is het belangrijk dit door te
geven aan Wil Bax, [email protected] of telefonisch:
0297-565208. Bij problemen tijdens de bardienst kun je bellen met
Ruud Banning, tel: 0297-562200 of 06-40241866, of met Robert
Mozes, tel: 06-59213303.
Kopij voor het volgende Jordinael
Het Jordinael verschijnt twee keer per maand.
Inleverdatum van de kopij is 17 mei 2016.
12/13
Het volgende nummer verschijnt op 22 mei 2016.
Stuur uw bijdrage, liefst met foto's (origineel formaat, niet
bewerkt of verkleind) naar [email protected]
Contact
Secretaris
Tirza Tas
E-mail: [email protected]
Telefoon: 06-23681919
Volg ons op Twitter en Facebook!
Onze website: www.mdr.nu
Terugkomst in Uithoorn : ± 18.00 uur
Roei Rondje Naarden 28 mei
Kosten : Nihil
Lunch : terras RV Weesp, zelf lunch / drinken meenemen
Afstand : 23 km.
Moeilijkheidsgraad : voor zowel beginnende als ervaren toerroeiers
Op woensdag 25 mei a.s. wordt weer een mooie toertocht om het
beschermde gebied van het Naardermeer, het zgn. Rondje
Naarden geroeid, vanaf RV Naarden.
Sluitingsdatum : zaterdag 21 mei 2016
Inschrijving : op de lijst in de hal van de Kampagne
Tot ziens op 25 mei a.s.!
Tekst: Toercommissei Roeien
Op woensdag 25 mei a.s. wordt weer een mooie toertocht om het
beschermde gebied van het Naardermeer, het zgn. Rondje
Naarden geroeid, vanaf RV Naarden. De tocht is 23 km.(exclusief
rondje vesting). Er zijn 14 roeiplaatsen voor MdR gereserveerd. Bij
grote belangstelling zijn er eventueel nog extra plaatsen
beschikbaar.
Vanaf de vereniging roeien we via de Karnemelksloot en de
Uitermeersluis de Vecht op richting Weesp. Hier gebruiken wij de
lunch (met koffie) op het terras van RV Weesp. Daarna roeien wij
richting Muiden waar wij worden geschut in de Keetpoortsluis. Via
de lage Naarder Poortbrug bij Muiderberg, roeien wij via de
Naarder trekvaart weer terug naar de roeivereniging. Bij gunstig
weer / voldoende tijd, kunnen wij ook nog het rondje Vesting
maken.
Datum : woensdag 25 mei 2016
Verzamelen : 08.15 uur
Ontvangst met koffie : 09:15 – (10:00 uur afvaart)
13/13