Transcript Schiettent: verstikking met lach

11 april 2016, pag. 24
GEWIKT & GEWOGEN
Schiettent: verstikking met lach
Gebeurtenis: Toneelvoorstelling Schiettent van Meeuw. Tekst: Wessel de Vries.
Regie: Jeek ten Velden. Spel: Bart Harder,
Jelke Rijpma, Ronald Kalter en Renée
Rijpstra. Gezien: 9/4, Harlingerstraatweg,
Leeuwarden. Belangstelling: 50 (vol). Nog
te zien: 12/4 t/m 18/4. www.meeuw-jts.nl
★★★★✩
Z
e hebben de buitenwereld
met krantenpapier weggeplakt, de broers Jos, Dirk en
Obbe. Er is iets met hun vader
gebeurd op de kermis achter de
schiettent, zo ernstig dat het sindsdien een donkere schaduw over
hun leven legt. Dirk is zelfs zo hard
getroffen dat hij het huis niet meer
uit durft.
Wessel de Vries – hij volgt de
schrijversopleiding van de Hoge-
school voor de Kunsten in Utrecht
– schreef Schiettent; de vier spelers
zitten op een beroepsopleiding
voor theater of hebben die net
afgerond. Een voorstelling dus in
de categorie jong en enthousiast.
Behalve van jeugd getuigt Schiettent van kwaliteit. De voorstelling
heeft een sterk absurdistische
inslag, maar grijpt, zoals van een
ambachtelijk gevormd schrijver
verwacht mag worden, terug op
regels uit de traditie.
Dat geldt bijvoorbeeld voor de
rolverdeling tussen de broers. De
kleinste is het alfamannetje, die de
grootste – en tevens de meest
naïeve van het stel – voortdurend
kleineert. De derde is de dromerige
artistiekeling die door geen van
zijn beide broers serieus wordt
genomen. Die verhouding staat
garant voor menig komisch tafereel.
De broers zitten vast door die
ene gebeurtenis uit het verleden,
ruziën voortdurend over van alles
en nog wat, maar ze blijven dromen van een beloftevolle toekomst. Voor de een staat die toekomst in het teken van de sandwichspread, voor de ander zit die in
de danspassen van Michael Jackson.
Het is het meisje Nadja – wie ze
is en waar ze vandaan komt blijft
ongewis – dat met haar kussen de
jongens uitdaagt zich los te maken
uit de verstikking van het ouderlijk
huis.
SIETSE DE VRIES