de volledige speech van Voorzitter Khadija Arib

Download Report

Transcript de volledige speech van Voorzitter Khadija Arib

Afscheid Nel Pellerin, toespraak Voorzitter Tweede Kamer
Gesproken woord geldt.
Beste, lieve Nel,
“Wij zijn lachend geboren”, zeg je over jou en je zus. Iedereen hier
in huis zal dat beamen. Ik heb je nooit kunnen betrappen op een
slecht humeur. Dat iemand zich met zoveel enthousiasme, met
zoveel toewijding en zoveel positiviteit inzet – en dat al bijna 35
jaar lang – is zeldzaam. Dat is ook het geheim van jouw
populariteit. Niet alleen in de Kamer, maar ook daarbuiten. Je bent
een BN’er! De afgelopen maanden heb je met je mediaoptredens
veel zendtijd van Kamerleden afgesnoept – getuige ook de
aanwezigheid van de NOS vandaag; de dag dat er een einde aan
jouw werkzame leven komt.
Dat begon al op je veertiende, bij een banketbakker in de
Schilderswijk; de plek waar jij vandaan komt, en nog steeds een
beetje jouw thuis – ook al woon je al jaren in Ypenburg. Daarna
werd je kapster. Zonder opleiding of diploma; dat gebeurde
gewoon. “Dat kon in die tijd”, zeg je daar zelf over, maar daarmee
doe je jezelf tekort. Het past bij jou. Je bent heel gevoelig voor een
goed verzorgd uiterlijk. Jij haat slonzen! Je ziet er altijd uit om
door een ringetje te halen. Schoenen, kousen, kleding, nagels,
make-up… alles moet tip-top in orde zijn, zeker voor leden en
medewerkers met representatieve taken. Wat jou betreft had het
in de profielschets voor Voorzitter moeten staan, dat weet ik wel
zeker.
Op 16 oktober 1981 startte je in de Tweede Kamer, als
medewerkster huishoudelijke dienst, voor twintig uur in de week.
Negen jaar later, in 1990, werd je buffetmedewerkster, en vanaf
2004 sta je achter de kassa in het Statenrestaurant. Ik denk dat je
inmiddels de meest bekende kelner van Nederland bent, na de
uitzending van Omroep Max en interviews in zo’n beetje alle grote
dagbladen.
Officieel begint jouw werkdag om half tien, maar vaak ben je er al
rond achten. Dat vind je gezellig; even rustig koffie drinken en
zorgen dat alles klaar staat voordat het restaurant volstroomt. Dat
gaat allemaal heel geordend en punctueel; alles moet perfect zijn.
Je kent de routines en voorkeuren van je collega’s en Kamerleden,
en maakt met iedereen je eigen grappen. Je weet precies wat
iedereen bestelt. Soms roep je al van een afstandje: ‘u bent uw
hagelslag vergeten!’. Altijd in ‘u-vorm’, want hoe
vriendschappelijk je ook met collega’s omgaat, hoe vaak je ze ook
‘schat’ noemt, zó heb je dat thuis geleerd. Zelf ken ik je vooral als
een expert op het gebied van diëten. Ellen, Riny en Bernadien –
mijn medewerkers – kwamen elke keer met tips van Nel over hoe
je snel kunt afvallen. Want Nel heeft alle diëten zélf geprobeerd en
met veel succes! Hoewel… het kan zijn dat je daarvan bent
afgestapt, want in een recent afscheidsinterview in het AD zei je:
“liever dik in de kist dan een feestje gemist”.
Deze wereld, de Tweede Kamer, kan hard zijn. We voeren
debatten op het scherp van de snede, en soms zijn de
tegenstellingen groot. Jij bent daarin een tegenhanger; je zorgt
voor ontspanning. Iedereen is je even lief. Je hebt geen
voorkeuren.
Je verbaast je er soms over dat iedereen zo hartelijk voor je is. Je
zei dat ooit in een interview: “Mijn werk is het beste wat me is
overkomen. Het is hier zo warm.” Maar vergeet niet: wie goed
doet, goed ontmoet. Je doet het voor een groot deel zélf. Het is
jóuw houding die deze reactie in mensen oproept. Door het flesje
whisky dat je voor Ferry Mingelen klaar hebt staan, door de sokjes
die je koopt voor zwangere Kamerleden, door de spaaracties voor
– bijvoorbeeld – je kleinzoon (Wesley), die binnenkort op zichzelf
gaat wonen en nog wel wat bestek kan gebruiken.
Nel,
Het is geweest. Bijna 35 jaar lang was er iedere dag een lach.
Vandaag vallen er misschien ook wat tranen. Jij bent een instituut
in dit instituut, en dat blijf je. Decennialang was je verknoopt met
de Kamer; nu word je onderdeel van de geschiedenis ervan. “Ik
leef voor mijn werk” zei je ooit. “Ik leef voor de Tweede Kamer.
Maar misschien moet ik het leren. Gewoon, genieten op mijn
balkon, in de zon, en me nergens druk over maken.” Namens de
Tweede Kamer wil ik je bedanken voor al die jaren dat jij je hebt
ingezet, voor je loyaliteit, voor het feit dat jij deze wereld wat
zachter en stralender hebt gemaakt. Ik wens je hele mooie jaren
op je balkon en in de zon, lekker wandelen, genieten van je familie
en je hond. We gaan je ontzettend missen, maar we gaan elkaar
zien. Lieve Nel, het ga je goed.